Admonitio de superstitionibus magicis vitandis, in gratiam sinceræ religionis amantium scripta a Nicolao Hemmingio

발행: 1575년

분량: 236페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

quae busebat amisit cir filios cir ipsam corpori anitatem. Nec ideo putanta e , est ijsi transgressoribus gelis ad' nutumseruire hanc issilium rerum ut sui materiam sed Deo polim a quibaeco potestiis datur, quantum insublimi cir i, tifusi stirituali sede incommunicabilis ius. iis ut Nam, damnatis iniquis, etiam tinis in metallis, seruiunt aqua egignisg sdi terra,Ῥtfaciant inde quod unt, ea quantumsinitur. Haec mgustinus

, lini risi

Ex his concludimus etiam quod illa permisit non pugnet cum prout dentia Dei, qua ipse omniasis mode. ratur sapientia insuamgloriam. Non enim temere 'ermittit i ta feri, a se uismion curaret humana, ut Epicu rei opinantur, sed babeonaeperini sit o causas iustissimas, quae ad situs

112쪽

faciant. Hataproinde quatuor caussisse i ionis diuime,quas recitauimus, cum quaestionibu upra a nobis decisis, optarem diligenter inculcari hominisbuspraesert in hoc tempore periculoso, quo pedetentim irrepere magicas te. nebras ad obscurandam Euangeli, tu

cem cernimus. GENERA MAGICAE SUPER. stitionis.

TFautem genera magiscae Superstitionis plurisma numerantur a multis,qu. ignorare laudabili, usquamscire iudico: Tamen Pt isti,tatem magicam magis dele,remur a. neamus ludi i s,ue laqueisDiaboli innolitamur, ea tantum genera, quae supra exa8. CV Deutero recitaui

mus, definitionibus Exemplis de

113쪽

ctarabisnus,quemadmodum antea pro misimus diuit autem b.ecgenera DIM ratio,Pr.estigium Augurium, Va/vicium ducantatio, interrogatio D tbonis, Magia secialis . Necro.

mantia. Huc omnia alia, quocungiv pellantur nonune ferantur.

DE DI v I NATIONE MAGI c A.

Icut prophetarum in E clesia pr.edictiones a Deo fuerunt Nam sancti Dei homines afIi spiritu Dei Acutiysent, Pt Petrus testatur' Sic diuinuti magica a Diabolo eue Diabolιι enim iiij tar simiae Deum imitui conatur,praeterita bedoccubis reuelando,o utiιra praeaecendo. quod quidem facit Diabolita, non Pe

114쪽

Verum priusquam de diuinati emetica dicemus,quaestio diluenda est; Num Diaboli erefutura praesciant necne cum videatur proprium Dei esse futui praeuiderea praescires ondeo, maximum discrimen essis te praescientiam Dei spraescientiam malignorum dirituunt. Deus indiscit omnia iniiιο aeterno, omnia u. tura piae tanquam praesentia. Dia boli per aliis modis,arys spraecipuὸ quin futura praesciunt Primo Diaboli, ea praesciunt et praenunciant interrogati a magis, quae ipsime perscere moliuntur, squae, ut aut per homines procura. hunc Permittit enim Deus impurisssiritibus, id iusto suo iudicio, viae.

rem, aquam, terram, fruges, cibum,

potum inficiant; puri morbi, pestes, annonae caritas, aliat equuntur in

115쪽

commoda praetere, quae malis bο- uibus,quos iambiorunt ibi a ctos suggerere alipei suadere,olunt, t lyndiis ites moueaut eos madcce des, ad bellum instimabunt, praenum

'i elare 'Vsuuta alia igitur,quando ilibi in rivi ipse procurare Diaboli satagunt, mirum non est si ea alicubi euenturan T praedicant, cum cir bomines quae ipsi facere decreuerunt, alijs non dissicubi si, ter praedicunt ii SecundΘ, haud raro ea praenunci illi ant Diaboli euentura, quorum causas imp . naturales paratas vident positismata . nam causis naturabbita, fere semper sequitutur effectus. Non ergo mirum .luis est, si Diaboli talia, interrogat a madgis,praenunciant, cum e medicis

is rico saepenumero quaedam ex certu causis sequutura praeuident An non ista, in animalibus brutis, occulta quaedam

116쪽

'pis considerari pote t , unde honi ex moribus eorum et actionibus tu,nias, tempePate et, iusta aba uenturapi .esciunt. Gιm igitur malignis iri. tus naturalium causiarum ci essectu, tim diligentissimi sunt si eruatores, long ima temporis experientia sunt edocti, procul omni dubio posiunt de omni quin modi certi iure 'ro spiunctare quid mirum est igitur, si de his esseriIibum: qui naturalium carisia'

aram irtute eueniunt frequenter ad Putuni ni Coramnaticinia dant '

Terti), D. emolies scire 'o simiea, quae iam alicubi vel in remoti ninis locis parata sint , etsi eri incipiunt. Nam i m in humina acrimonia flen/si s. incomparabise celeritas e motus prae rith, perfacile est ipsis is citissime futire, ps prae mantibu uut ce terris

117쪽

ali, quoirebus adhibent, vir se omite si ' nessuperstitiones, cilii religio ae tum, i 7 magici originem traxeritus. Neque

118쪽

Neque tanten se illandum G, quod acrimonia sensius, cogitationes ier affectus hominum intimo percipi, liniant daemones Scriptum est enim: Ego Cominus scrutam cordac probavis irenes: Irin scriptura saepe praedico usuitur Deus tDογνύsses Sedrinas στοlummodo . voces cssermones, Tgestus corporum, quibus mentis G, gitata cir asse Ius intimi aliquo mo do iudicantur, obseruant, umbis ali concurrentibus inditys, conici BIuras facimit. stuari iunctant interdum misi. ra Daemones, quae alicubi a sancto liquo Prohheta,*elbono quopiam Amaeispraedicta esse acceperunt: nequa quam tamen ust nota, aut apudasi os 'vulgata. I. ita quod aliorum est, pro seu fallaciter Ῥendicant, cy

leutant, inde sibi laudem Aris

eis at

119쪽

ani aucupantur, dum uis nihilseris ea te aciunt, i in admiratione Pul eo habeantur , quo decipiant efficaciuS.' Augustinus scribit Daemones sui cub uiuum praedixisse, i. VPis su diuinitatem hominibus commen' p darent, cir culpam hominibus defeLIο- ribus tribuerent. ρ stulat Daemones sepenumero

. πάρι praedicere situra audent, etiamsi nec tu i certi quicquam, nec coniecturas habeau i ii ii, i ant, ex quo , ut haud raro turpiter

fallantur Atthoc faciunt Daemos blattis es, non solum quando interponi posi sunt impedimenta, quibus imputabilis si tur, quod successis non resondering mox pervinetiam, quando eos quibus con-

,αρ sulunt fallere et perdere ludiose voti iii lunt. Augustinus ait: Falluulfaepestu, imis di allendi, C inuida poluntate, qua Gurn hominum errore tantur sed ne apud

120쪽

lant, id agunt 'pi interpretibu sui 'signorum, juoruin contes Ioribus cuti orat pa tribuatur, quando et decepti, a trint Pel mentiti. Hucpertiuent illa OA liqua stortu a resonsa Dinitiora, qualia Delphis Grati, reddita sunt.

Croesius rex Lydorum ambie is runsi Persarum, mittit legatos cum amplis symis muneribus Delphos interroga tuVi, num Crinus aduersus Perses eae, peditionein ceret, qui hoc responsum αἶ retulerant Si Crusus arma Persis in fera magnum imperium euertat. Hoc 'audito resonso ita elato animo factus est Croesin,Pt omnino co aciperet em Lis euersurum remium Cyri Sed huic flet non resonae eventitis, euertit quisdem regnum magnumu, rou Cori, sed

suum ipsius is ita ambiguitate ora, culi deceptis est a culpa nonoatij j

SEARCH

MENU NAVIGATION