장음표시 사용
21쪽
ό PRIMA . JOANNEs MouHEMIus Dialogo 3. . Nemo quisntumvis persectus, practare lpotest quod lex iubet. s. Ide docet MELANCTHON, in cap. . ad Roman. Edit. I. Et in Apologia ti- tui. De Votis Monasticis.
6. CHAMIERus Tom. 3. lib. 3. cap.ynum. I. 8ca. ubi aratimentum de posisibilitate praeceptorum L Ei, Vocat; uartum Papsarum argumentum moxque subjicit eidem argumento tripliciter Calvino fuisse responsum. 7. ZANCHIu Tract.Theclogic.lib.I. cap. 6. Thes 9. pag. II3. Euem reston-μ ad omnia pracepta asserenda: ex his sicilicet non sequi, nos posse hac prasare; Ied tantum doceri, qui facere debeamin,&c. ad mentem plane Jansenti.
8. PETRus Du MouLIN, Bouester dela Dy, artie. 9. omnino eadem Com' pendio repetit. . . 9. CHEMNITIus, in Examine Tridentini, ad sess. 6. can. q. & S.
sunt frustra praecepta) es nihil possis
oberum arbitrium , sene gratia neces- me, quam seu electi habent Item ibid.
22쪽
j Constet, Jansenium stabiliendo sito illo dogmati s nimirum, Et praecepta Dei sui impossibilia, eae tamen non esse fru-sra) quod tam operose conatur faccreTOm. 3. lib. 3 cap. I . COL3J2.&seqq. 3J3.3J . & 3s6. iisdem fere testimoniis& rationibus uti, quibus tum Calvinus lib. 2. Instit. cap. I. g. q. & seqq. tum , citati modo haeretici. Io. SAMuEL MAREsius, in Syn si de vera Catholica doctri Na, cap. 3. . edit. Anni 16si. postquam totalem impossibilitatem praeceptorum Dei quam. Censet tradi in Catechi oJansentano Romae damnato) vehementer approbavit l, demum expressurus Calviniano rum cum Jansentanis concordiam, &ab Ecclesia Romana discordiam, circa Mandatorum impossibilitatem, hanc ad Jansentanos Apostrophen dirigit,
Cap. 4. Macte ista vela Virtute, viri docti, quὸd audeatis tu os resistere.. . .
isti Tontifici, qui in suorum Iesultarum gratiam , damnata orthodoxistima sen
tentia, puri puli pelagianismi putidam
23쪽
8 PRIMAE impiam protectionem susceperat . . . . . . . Agnoscitis enim quia homini per gratiam Chrim nondum libe- rato, loco libertatis abstinendi a peccato, inducta est peccandi necessitas, ut probat multis Iamenius, exsuo Hr vestro A gustino lib. 3. Deflatu nat. lapsa cap. u. Ita ille Calvinianus Minister.
Dissensus Lanstentana doctrina a SS. Scripturis.
tum hoc, q- ego praecipio tibi hodie nou . te eLI. neque procul positum; iuxta te es sermo valia, an ore tuo, in tuo, facias ilium. Hunc locum Mostolus ad Roman. cap. IO. V. 6. applicat possibilitati fidei. Σ. LUCAE I9. V. 2I. Regnum Dei imtra vos ect. Id est, in manu, in potestate vestra, Tertulliano interprete, lib. q. '
contra Marcion. cap. 2S. 3. MATΤHAEI II. V. 8. Iugum meum
suase ea, in onin meum leve. Q modo
24쪽
modo suave, si impossibile ρ Quomodo leve, si intolerabile
q. r. ad Corinth. Io. v. i3. Fidelis Deus, qui non patietur vos tentari, supra id quod potentis. Pateretur autem,
immo & tentaret supra id quod possumus, si impossibilia juberet.
S. I. JOANNIs F. V. 3. orandata eiuF gravia non sunt. Erunt certe se si impossibilia observatu. g. V.
I. ARAusICANuM II. De Gratia& Libero arbitrio, contra Pelagium, &ejus reliquias celebratum, seb FELICE Papa IV. Anno Christi 129. ac deinde a BONIFACIO II. . Papa confirmatum Anno Iso. Canone a. s. post medium: Hoc etiam secuntam fidem Catholicam credimus , quod accepta per baptismum gratia, omnes bapti ati, Christo auxiliante cooperame, qua . ad salutem auima pertinent, 'P0SSINT E T
25쪽
ADIMPLERE. Nulli igitur baptizatorum, p cepta Dei sunt impossibilia observatu; ac ne iis quidem qui inter eos obdurati sunt& reprobi. Σ. Tridentinum sess. 6. cap. II. 2 e .., P. TEMERARIA in , se a Patri- Αω- AMATHEMATE TROAL hςm - BIT A fore uti Met: Dei pracepta piolii. homini iustificato ad observandum esse in . impossibilia. Nam Deus impossibilia non iubeti sed iubendo movet facere
quod possi, E ' petere qNod που possi, ADIUVAT ut POSSIS.Cum Deus absolute odiuvet ut possemus, praesentem nobis expeditamque praestat adjuvantem gratiam, ad mandata implenda: adeoque purificata est conditio, ex qua Jansentus TOm. 3. de Grat. Salv. lib. 3. cap. 13.) suspendi, sine caussa , voluit possibilitatem Divinorum mandatoriun ; cum ipse pugnaret, possibilia esse remote tantum dc conditionate, videlicet; Si Deus aiiuvat. 3. Hinc
26쪽
PROPos ITID. i. ii 3. Hinc rursus Tridentinum , ibi dem Canon. 18. Si quis dixerit Dei tracepta homini etiam iustificato, em sub gratia constituto, esse ad observam dum impossibilia, anathema sit.
Ubi jam perspectanobis est & explorata Scripturae & Conciliorum doctria, na, quorsum laboremus de Augustini, vel alterius cujuscumque e SS. Patribus doctrina 3 Enimvero nullius Patrum sententia vera esse potest , si eadem Scripturae vel Tridentini oraculis dissentanea inveniatur. Verum quam divinis oraculis consentiunt SS. Patres, tam a Jansiensi errore dissentium.
delibi, post initi. Impium ect Hserere, Impia. Pracepta Spiritus ancti impostibilia esse
27쪽
in fine. Sciendum in Christam non impossibilia pracipere, sedperfecta. 3. . Idem, in exposit. fidei, ad Damas apud S. Th. 2.2. q. 4 . art. 6.) Maledictus qui dicit Deum impossibiliapracepisse. A qua maledictione satis se profectium tutavit Calvinus lib. 2. Instit. cap. 7. Clim frigide respondit, esse hominis sententiam , adeoque brutum
r' re, sub finem - Execramur blalphemiam eorum, qui dicunt, impossibile aliquid homini a Deo esse praceptum, ma . Eata Dei non a gulis , sed ab omnibus tu commune posse sersari. Edit. Paris Nivellii 1171. quam deinceps seque mur, ut passim receptanus. Idem in Psam. explicans locum Ioannis Is. de Oectione proximi: Neque imperaret hoc Dem ut faceremus , s impossibile esse iudicaret ut hoc ab homine feret. Si consederans infirmitatem tuam, descissub pracepto, cou fortare in exemplo: sed etiamse exemplum ad te multum ear adest iB quiprabuis
28쪽
prabuit exemplum, ut PR 'B E A T
6. Idem lib. 2. De peccatori merit. ει remisi: cap. s. initio : Muods nolumus , non peccamus t, uec praciperet Deus homini, quod esset humana impossibile moliantati. Quam sententiam approbat Augusti S. 7. Idem ibid. cap. 6. in fine. Dubitare non possum, nec Deum aliquid impostibile homini praecepisse, nec Deo ad opitulandum eor adlusandum, quo fatquod iubet, imposile aliquid esse, ac per hoc potest homo , se velit, essesne peccato, adiutus a Teo. 8. Idem de Natura& Gratia cap. 69. initio : Eo ipso quo frmisitis ereditur, Deum iustum ter bonum impostibilia non patuisse praeciperet, hinc admonemur, Min facilibus quid agamus, E ' in is cilibus quid petamus.
9. Idem de Genesi contraManichaeos lib. I. cap. 3. extremor Istud autem lumen non irrationabilium animalium
oculos pascit, sed pura corda eorum qui Deo credunt, edi ab amore similium
29쪽
14 PRIMA rerum in temporalium SE AP EI X PRAECEPTA SERVA A conser tunt. IUOD OMNES HOMINE; POSSUNT, SI VELINT, 'νMisiud lumen omnem hominem illamiuat venientem in hunc mundum. Videatur etiam Augustinus, eadem confirmans, libro de Gratia & Libero Arbitrio cap. q. IS. 3 Ex quibus illud etiam colligere licet, Pontificiam Propositionis limus condemnationem non esse verbis acriori bus conceptam, quam rei summae momentum postularet. Praesertim cum eadem illa verba, quae videri acerbiora possent, diu ante usurpata fuerint cum a Tridentino, tum a SS. Basilio, Augustino, aliisque Patribus.
indiguit ut meritorie utiliterque ad salutem
30쪽
vel actum bonum cujusmodicumque exerceret duplex est: Alia Amalis, complectens auxilia omnia, quibus hominem Deus praevenit, illustrat, excitat, Vocat, adjuvat , & perducit ad fidem, timorem salutarem, spem, poenitentiam , & justificationem,ac in justitia Conservat, &c. Et haec quidem Uratiae actualis communis est Iustis per de & peccatoribuS. 2. Altera vero quae habitualis dicitur, Sanctifcans, iustificans, ipsaque iustitia, est donum divinitus infusum, quod post operationem in anima nostra habitualiter permanet, quo justi essicimur, amici Dei, consortes divinar naturae, filii adoptivi, ac haeredes ipsius Dei. Haec nulla ratione cum peccato mortali consistit ; sed per illud amissa
recuperatur per veram ad Deum Conversionem , congruamque poenitem
3. De inauali gratia non levis est contentio inter Doctores Catholicos, & Corn. Jansenium Iprensium Episco