장음표시 사용
31쪽
pum: hic siquidem passim sin suo Amgustino Tom. 3. lib. 2. & alibi) inculcat Gratiam Christi, hominibus post Acis
peccatum oblatam esse ejusinodi, quae ab humano arbitrio non possit abjici; sed invictissime rapiat, &necessitet voluntatem , ut resist, non possit. Doctores autem Catholici docent, arbitrium humanum posse dissentire Gratiae actuali& illam abjicere : adeoque neque illa prauente necessitari ad bonum , neque illa absente necessitari ad malum ; quorum utrumque asserit JanseniuS. . Cum vero certissime constet, multas Dei Gratias non semper sortiri sines, μd quos dantur a Deo; quda nimirum libera voluntas eis uti Vel cooperari nolit: hinc conficitur, mutitas dari Gratias susscienter tantum, Mnon propriὸ Ocaces, sive sculpa homunis) non perducentes ad bonum opuS a Deo intentum; tametsi illae sufficiant, ut homo bonum qusmodi opus actu operetur, si velit.
I. Ucaces gratia dicuntur, quae ita hominem '
32쪽
PROPOSITIO. Iphominem movent ad bonum, ut sequatur effectus: sive, quae ita dantur a Deo, ut illis demum homo consentiat, δύ
6. Porro in quo praecise posita sit ista Gratia efficacia; variant Doctorum Orthodoxorum sententiae. Omnestamen cum Tridentino & Augustino consentiunt, contra Jansenium, non esse positam in necessitatione arbitrii , sed in vocatione vel motione ejusino di, cum qua stet libertas & potestas ad utrumlibet ; ad consentiendum , Inquam, vel dissentiendum.. . Ε tribus Catholicorum sententiis, prima docet, Gratiam escacem Consistere in auxilio uno vel pluribus , S in modis, quibus Deus Vocat, ita arbitrio contemperatis; ut numquam accidat, quin ultro consentiat ita vocatum. Secunda, in motione certa , Vel prae
determinatione divina , qua accepta arbitrium infallibiliter, libere tamen &non necessario, consentit.
Tertia , in donatione auxilii, cui Deus conditionate praevidet λrbitrium
33쪽
18 PRIMA PRO Pos ITIO csse consensurum , si illud auxilium hic & nunc, sive in his aut illis circumstantiis, donaret. Et quidem tres illae sententiae ex eo Catholicae stat, quod conentur Gra- . tiam conciliare cum arbitrii libertatea necessitate , quam libertatem funditus evertunt Haeretici , ipseque adeo J-- senius pluribus in locis, ut patebit exsequentibuS.sECUN
34쪽
sECUNDA PROPOS1TIO. g. I. A PSecunda Propositionis com
, C Ecundam: Interiorigratiae in stato, natura lapse, numquam resectitur: , Hireticam declaramus, & uti talem
Consensis Ianstentana doctrina,
I. Νultam adiutorium gratia, cuiuν usus ita ponitur in arbitrio voluntatis, ut isto utatur, aut non utatum ut istud amplectatur aut desierat, ut illi consem trat, non consientiat, se vo erit, medicinale adiutorium Chrsi sive' ad veram Christi gratiam ) usto modo potes pertinere. Tom. 3. lib. 2. cap. F. colum. Io 3. initio. B 2 i a. Adi
35쪽
2Ο SECuNDA 2. Adiutorium gratiae, ante ruinam Adae, erat tale, ut influxus adiutorii perinde atque voluntatis in opus, ab
imo libera voluntatis motu penderet, adeoque salva maneret ista libertatis in utramque partem flexibilis indisserentia i nunc verὸ post ruinam tale si ut faciat annuere, insuere, veste voluntatem. Et quibusdam interjectis, naturam ejusmodi adjutorii sic explicat. Est enim hoc ipsum, quod suapte scacia facit insuere facultatem, nec facultatis ipsius libero arbitrio 'biacet, sed invictὸ facit, ut hoc vel istud, arbitrium arbitretur e ' velit. Talis Finsuxus omnis caussis formalis ; hoe
ipse quippe quo ad se iustitia, si iuum
, 3. V .ulla omnino medicinalis Christi gratia essem suo caret, sed omnis esscit ut solunt, velit e ' aliquid operetur.
4. . Heminisse debet nullam gratiam actualem ab Augustino pro ista vera christi gratia agnosici, quam tanquam Medicus infima voluntati attulit ,
36쪽
nisi qua agit , E T P ER AGI T
E FE ECTUM : omnis alia qualiscumque fuerit, ab ipso ad legem doctrinamque relegatur. Ibid. cap. 32. col. 23 I. sub finem. s. Amplius etiam addit Jansenius. Iuamobrem sextὸ, gratiam Dei Augu-
sinin ita VICTRICEM flatuit supra
moluntatis arbitrium, ut non rarὸ dicat, hominem operanti leo per gratetam. non
POSSE RESISTERE. Ibid. cap. 24.
Conste Haereticorum cum Lansenio.
i. CALVINus lib. 2. Instit. Cap. 3. S. Io. Otra controversiam elicitur ex
Joanno serbis; sic escaciteν gubernari divinitus piorum corda, ut INFLEXIBILI esse sequantur. Item lib. 3. de Liber. arbitr. in Pigh. pag. 166 affirmat, gratiam' quae agendi necessitatem non imponit, illam ipsam. B et esse
37쪽
21 SECuNDAesis possibilitatis gratiam, quam admi tebant Pelagiani. Quod etiam Cath licis Doctoribus frequenter improp xat Jansenius. Vide Tom. 3. lib.2. cap. 9.per totum, & alibi.' Idem in Antidoto Tridentini, adsess. 6.9. Porrὸ,&c. Cum dixisset, Tria dentinos Patres pugnare Cum illa Chri sti Domini sententia; aut uis audivita Tatre meo, venit ad me, docet, morum Spiritus San sc esse essicacem, ut Mem semper gignat. Iteni ib id. sub initium , dicit Tridentinos Patres hallucinari, quod gratiam asse ut, cui possmus res tire.
Stat igitur a Calvino aduersus Tri dentinum quisquis asserit, cum Jansenio, numquam resisti motui Spiritus Sancti; hoc est, gratiae interiori. 2. LuΤHERus, toto libro; de Sermarbitrio, hoc dogma inculcat, &Zam chius pag. 132. Magistri exemplo, fuse tradit. 3. PETRus MoLINAEus, Enuclpat. Controvers super doctrina de Provident. Praedestinat. impress. Lugdunii
38쪽
bitrantur hominem posse Dei gratiae, reniti vel obsequi, ita re illi: Hoc eorum dogma nititur falso hoc principio: nullam esse suasonem, cui non post sic resin, ut eius essectus tandem impediatur. Hoc principium falsum esse contendimus : loquitur in persona Haereti- Corum. ni enim suadam suasio tam incax, ut hominem NECES SARIO TRAHAT IN OS SPN SUM :cui cum postis remere, s velis, non potestamen velle.
Quod Iansenio consonat lib. 6. de Gratia Christi cap. Io. dc 3I. ubi docet, hominem grasia medicinali amatum posse illi quidem resistere, si velit ; imo
Beatos posse Deum non amare, si velint: at illud velle eos non posse. 4. THEODORus BEZA, libro adversiis Castellion. edit.secundae Geneven.pag. 4 6. J7. ubi conatur ostedere,CXS.Augustino, gratia naturae lapse a gratia n turae integrae eo differre, quod haec voluntatem ad agendu indisterente relim queret , illa vero agendi necussitatom
39쪽
afferat. Quo nihil dici potest assinius
Jansentanae doctrinae.1. Idem docent PETRM MARTYR, sin locis communibus, titulo De Libero Arbitrio, non longe ab initio. Et PAuLus FERRIus, nuper Rabinus Sy nagogae Metensis, in Scholastico Ortho
6. SAMuEL MAREsIus, Calvinianae Synagogae ad Groningam Archi-minister, in ionibus ad Catechisinum Jansentanum, pag. 21. CX doctrina ejus. dein Catechismi, abs se probati, infert; sic corruit inepta ter importuna 'VuLtarum, aliorum gratia distinctio ius cientem Hr efficacem. De qua Dia dacus AlvareZ, qui primus e Thomistis coram CLEMENTE VIII. disputavit, in Congregationibus de aurillis, pro nuntiat Disput. 7I. num. 2. Nudus Otholimrum dubitare potest de divi ne gratia in susscientem QR' es cacem. γDeinde stibdit Maresius : nec gratia
serisI diei debebit nisi VICTRI
ET LIBERA TR Ixfuerit. 7. Hinc est quod Haeretici, contrΟ. ' Versiar
40쪽
PRopos ITIo. a 2 sversiae illius, quae inter eos & Catholicos intercedit, summam in eo ponant; .m post homo , poct lapsum, gratia dissentiri. Audiendus Scha ius, libro de Liber. Arbit. cap. 3. Status
nos ET PONTIFICIOS EST. Sitne homo, poH lapsum, verὸ liberi arbitrii, in iis rebus qua pertinent ad
salutem, quamvis nihil pust sue
auxilio gratia, tamen pergratiam pra- venientem excitatus , . a Deo adiutus ita valeat operari, ut post etiam non operari. -υrmativam partem tuetur Σ3enrminus, Concilium Tridentinum sess6. canov. c. Nos verὸ Tridentini stilicet, Pontificiorumque hostes)dicimus in homine , post lapsum, B c.
Deum ita effaciter agere, se volu tatem flectere , ut hominis volunt, Deum, conv3rsionem hominis volentem
operantem , non sequi non possi: hiat non coam, sediponte sequatur. Facit igitur cum Haereticia adversiis Concitum Tridentinum, quicquis docui imeriori gratia , in