장음표시 사용
21쪽
Puerilem huius festi simplicitatem et antiquitatam nemo non potest, ut statim Bgnois stat. Sad quum temporis decursu Praesertim Athenienses a vita agraria magis magisque abalienati, naturas legibus obediro desuevissent, sponto patet, cur haec sacra quippe quae omnem altiorem sensum et cogitati oriem repudiarent ὶ, Aristophanis astat paene ridicula visa sint, pro rebus simplicissimis quidem sed vetustis et dudum antiquatis Pr
Centriadarum gens in Buphoniis hereditarium muneris cuiusdam sacri consecuta erat honoram. Stimulatores dicti sunt a bove circum allaria stimulando, nomon a κεντρὶς, i. e. βουπλιξ derivandum pelasgico more ab ossicio nacti. Testis est Porphyri de abstin. I l. g. m. p. 158 Ithoeri καἰ γένy των ταυτα δρώντων εστι νυν ... I δ' ciar του περιει-σαντος κεντριάδαι .
sis quam sibi iue undam sacerent, varias Emhages ne xuisse, simul ludendi eausa. et ad tempus traducenis dil m. simul ut factum excusarent.
hiseo saeris anhesse dicit a simplicitate priseae Alti eae aliena esse videntur. Susseere puto priorem Cre ut etanae disquisitionis partem, qua veterum traditione eoncinnavit, et idoneam explicationem iam intexuit.
stera coniecturam tantum proponere po sum. Scimus ex clidemo apud Athenae. Xl V. p. 660 a. . ceryces Atheniae quorum . ea torum et bovicidarum μυτυπων sun- et os esse muneri hua. Forta Me igitur veteres, quibus antiquitus iniuii elum erat Bovicidium, samiliae quum exstinctae exsent, succes it ampli sima multasque familias complexa Cerycum gens, quae eiusmodi ministeriis imprimis valuit. Ita singula ButJporum, centriadarum, Daetrorumque munera et nomina singulis Cerreum da ta ei,e eoniicio familiis. Quo speetarent Photii verba: K. ντει ἱμι πώτρ ὀ i. e. familia Akεύ-ν. In Hesyebiit lotia excidis e nonnulla videntur, quae sic suppleve rim moγιδαε πατρια κηρυκωνὶ τῶν n se et a minηρια Io. Meursius enim cita Gr. ser. s. v. Bianoain si Ues1-ehium Icωριάδαι τε ν περὶ τα iaυarmin seribentem nihil errasse putati quoniam Buphonita etiam mysteria peragi solita, essent, docente Suida in Boυ - , - ea
nihili sunt. Suidas euius sona est rehoL ad Aristoph. Nub. mi nihil aliud dieit nisi bovieidium rest mysteria celebrari ην φσσιν αγεσμα ροτα εῶ ia υστηρια . Ne qne hoc verum est, quandoquidem haee mensibus Boε- dromione et Anthesterione aeta sunt. a Seirophorione, quo Bovicidium eelebrabatur per quartam anni partem distantibus. Vix dieatur neeesse. Buphonia quoad indolem a mysteriis alienissima esse. Quid autem aibi voluit scholiastea ine Z Eodem modo, ut dubii erant aerioris aevi homines de Seirophoi iis utrum Ninervaean Cereri ducerentur; et quemadmodum Buzygem eum Triptolemo confundebant ae mysteriis immiscebant, ita Buphonia quoque quippe quae ad bovem spectarent, quem Triptolmus Primus aratro iunxerat. seri re --tate ad saera cerealia relata esse videntur. MulIerus de Min. Pol. p. 16 noti s divinguli Buphonia in arcea cognomine saeto Eleusinio post myxteria saeto. Sed scholiastes I. e. utrumque confudisse existimandua eiu
22쪽
Dastrorum gens pelasgicas originis in celebrandis Buphoniis munere, quod nomon designat, hereditario functa. Postquam Bovicida fugam ceperat, Daetrus bovis mactandi, coenas Parandas, et in tar eos, qui aderant, distribuendae habebat munus. Id, quod o nomino iam satis Elucet, a Porphyrio ille abstin. II, 29ὶ assirmatur his caverbis: καὶ γενy τιῶν ταυτα v. Butypos not. o. δρωντων εστι νει. οἱ Hεν α πω τουπαταξαι rOς Σωπατρον Βοντίποι καλουμενοι παντες. οἱ δ' απο του περιελασαντος Κεντριαδω ' τους δ' ατο του clxoc παξαντος Λαιτροἶς δν' ιάςουσι, διὰ τ iv εκ τῆς κερα-νουίας γενομένvν δαῖτα.
Commemoravit hanc gentem IIosychius in lox. p. 1R63 annotans: TDDχMαι γενος 'Ad γνοῦσιν ἐθαγενῶν. Fusius do sa scholiastes egit ad Soph. OG. v s. 489 tostibus adductis Polemono ἐν τοῖς προς Marooθένον. et Apollodoro ὶ, qui in opero suo de dis lib. XVil disseruorat περὶ του τῶν LIσυχιδων γευους καὶ τυς id ei ς. Auctorem Plesychida ruria generis heros in quondam perhibent a pio silentio ' , quod in Eumenidum cultu observavit, Hesychii in dictum. Sacellum tenuit haud Procul a Uylonio eXtra novem portas sius murum pelasgi cumὶ situm ubi, quotiescunque Eu'm vnidibus sacra istebant, antea Hesycho aries mactabatur ). Posteris eius sacrorum et Pomparum, quae Athenis in Euine nidum publico duos hantur et instituebantur honorem,lὶ Polemonem studiosissime in Atticae antiquitates et saera inquisivisse notum. Dcbentur ei Pleraque quae de Hesychidis annotavi. 2 Api illinior. O. IIeyn. vol. I. P. 39I. 3) De vid. Spantiem. ait Callim. in Apoll.
νιον apud seliol. l. c. corrigi voluit παρα το δε ιιιώ νιον scit. τεῖος, provocans ad Paris. I, s28, 3J. Sed quum templiam Euinc nitimii in Areopagi declivitate e regione areis situm esset Eracla et Grubet Encyclop. Att. et I,it. p. 230. col. I. Leakii topogr. Athenae. transi. german. p. im . ibidem i. e. in te e arcem et Areopagi collem etiam Hesrebi saeellum stetisse veriaimilliiniim. Cimonis
vero mumis non in ea arcis parte exstructus esse po
tuit , quae Matiis colli ex adverso sita, i. e. in parte septentrionali sive caurina sinter Boi eam et occidentem , quoniani ibi Pelasgicus murus suit. Cimonius meridionalem partorn ocenpavit. Et Polemo Pelasgieum ipsede, ignat dicens taloe τῶν ἐννεα πυλων. Suid ἰis enim s. v. tin iaci scribit: καὶ ἡ αεδιζον et ἐν t κροπολιν, πεφίβαχλον δὲ Dra ἄ-λον to mitio; ικὀν. Pro Κυδωνιον potius κυ- νων legendum est cum Mulloro ad Lea Ili topogr.
p. 4b5. Similiter apud Pausan. V, 5, i. Vt, i , ii. ed. Beu L. eodd. Cydonem pro Cylone exhident; et idem error aP. Diogen. L. Il, 46 obtinuit; ubi es Menag. 5ὶ Polemo I. c.
23쪽
summa demandata orat cura in. Quomodo vero do genealogia Hesychidarum statuen dum sit, vix dubii esso possumus. Nimirum singuli gentiles a ritu sacrorum, quas iis propria erant, olim Hesychi συχοι , i. e. Taciturni appellati, deinda ex ipso no
mine heroem Eponymum gentis Praefecerunt sibi auctorem, et Patronymica nominis adscita terminations Hssychidas dicti sunt. Hanc gentem antiquissimis Atticas familiis adnumerandam esse, praeter glossam, qua refertur inter ἐθαγενεις, etiam cultus, quem administrabat summa docet vatustas. Portinuerit igitur ad veteres Pelasgos, quos sub Ionum dominio in humiliorsm si ignobilem redactos essε constat ordinem. Vel sic tamen mirari subit, etiam Hesychidas nobilitatem non adeptos esse. Nam Plerasquct gentes sacerdotales, licet polasgicos essent originis, tamen propter ipsius, quo fungerentur, sacerdotii gloriam si splendorem etiam sub Ionibus inter Eupatridas relatas esso scimus; ut Buzyges, Eleobuladas, al. Sod do Hesychidis hoc non valers vix potest, quin o Polemonis colligatur Verbis. Etenim s Eupatridum ordinem sacrorum, quas Eumenidibus fierent, non participem asso, sed Hesychidas iis pompam ducesrae asseverat '). Attamen a Philono Judaeoi p. 886 B. Od. ann. 169lὶ docemur ad ministeria, quae in pompa τῶν σεuνιῶν praestanda uerint, nullos nisi liberos et vita integros admissos; item alia sacra ossicia spectatissimis tantum iuvenibus honoris et gloriae causa commissa esss.
Praeter Hesychy glossam, qua Uranai sacerdotem ex Charidis fuisso discimus ), nullum huius gentis reperi vestigium. E singulari tamen, quo regem et heroem palasgici temporis prosecuti sunt, cultu, Charidas ipsos quoque Pelasgicas luiras originis
respicit sine dubio Hesycli. t λήτιιραι, Ἀρειοι τῶν aliaνων ap. Callimaehum . in universum enim χητειγε sunt sacerdo ea pubisco leeti. CL eundem IIe-πλ. in L Nee et utre ραε. et Passia . in lex. s. V. i) λαμαι, γένος ἰξ Ου Ιερεῖς του κραναου. cf. in p. ad h. I. - Ineptissimo Flor. Christianus liaeeo abutitur ad explieandum Pol,charidis nomen in Aristophanis I.ysiste. vs. lom. Nomen ProPrium Charia les saepius obvium,
24쪽
E Poemonidis Coreris desumtum ess a sacerdotem retulit Hesychius s. v. LIO iuvidat ), quom sex scripsit Pliavorinus p. 1530 ed. Basil. Aliud testimonium non exstars videtur. Sed quum nomon a ποιμVν doscendens aperto pastorum familiam indicet, Poemenidas inter antiquissimas Atticas gentes habitos ionicam secundum division sin tribui Aegi-c Orensium iure assignaveris. Ne quo Cereris cultus a vita Pastorali, quam olim certe Poemenidarum gens exercuit, alienus est. In quonam potissimum templo et sesto Sacerdotalia praestit serint ossicia, discorni nequit. Optio data est inter Eleusinia, si Cerealia Proprie ita dicta, quorum montionem iacit Pollux lib. I. cap. l. seci. 32. Ilesych. v. nυρπτον. Thesmophoriis enim mulieres tantum insererant.
omnium, quibus Graeci munera sacerdotalia publico demandaverant, familiarum et gentium longo clarissima facileque princeps fuit Eumolpidarum gens. Quantum enim Eleusinia reliquae totius Graeciae Praestabant sacris, tantum antistites eorum Eumolpidae reliquae totius Graecias praestabant sacerdoti hus in. Heros, a quo Scriptores unanimi consensu nomen et origitis in huius gentis deducunt, est Eumolpus, initiationis Eleusiniae cete horrimus ille inventor ὶ. Discrepat aute In Inter scriptores ita, ut alii in Eumolpum
EX Thracia advenam, alii ') Musa oi silium
25쪽
eunusne diversum a Thraco, patrem Eumolpidarum fuisse contendant. I x Androtione vero Iap. solio l. ad Soph. OG. v s. 1051ὶ Musaei filium at nepotem Eumolpi I hracis putatu in Esse colligitur ). Stemma enim sic procedit: Eumolpus I Thrax a quo Ceryces des csndunt Eumolpus il - Antiphemus - Musaeus, ex quo et Ue Iope Triptolemi lilia - Eumolpus III, initiationis inventor, a quo descendunt Eumolpidae.
Priusquam huius divsrsitatis rationem et causas Invest Igamus, da significalionis nominis Eumolpi nonnulla adnotanda sunt. Verum enim si reputamus Plurima Sacerdotum nomina gentilicia propris nihil aliud, nisi appellativa luisse, quae munus designaverint, Eodem modo nonne Eumolpum a Praeclaro cantu ab ει Πελneo. αι no. men invenisse verisi in illi inuin .est Τ 'ὶ Immigravit Eumolpus e Phracia, celeberrima poetarum illius aevi Patria. Nomina Μουσαῖος et Ἀντίτνωος inter maiores huius gentis res lata ad artem musicam spectare nemo non stati in agnoscit. t uerit 3gitur Prisca etens cantorum, qui singuli oti ενεμ dicti, deindu graeco more - in Attica: IO-nico - matron Vmicaui adsciverint sibi nominis sormam. Eodem modo nul ad ne postea vocati sunt, qui olim Boi ro fuerant. I s patre gentis Eumolpiae eadem valent quas do Ruia, dis Bugne, de IIosyclio et do aliis supra iam statuimus; nisi quod Eumolpupersona sabulorum in quibus ei prima ου haud raro tribuebantur partus, Praesidiatra ei copia clarius et accurati tis ciάumscripta primariam nominis significationem Plane EX-uisso videtur. Haec gens antiquissimis temporibus Eleusino consὐdit, ubi In sacris coles brandis artis hereditariae praestabat usum. Qua do causa Poeta qui hymnum In Cererem scripsit, inter sux Eleusiniorum principes Eumolpum quoque reseri; ita tamen ut primas Partes ei neutiquam tribuat. Duo in hymno quum PDeiam suum res Pe-xisso tem Pus, et eorum quae ipsius aevo in Eleusiniis agerentur et narrarentur, B t bulis rationem reddere voluissse vix in dubium vocari possit, Simul a P Paret, ne tunc quidem temporis Eumolpidas munere su nrano in Eleusiniis iunctos e Sss; quo Postea ι stinui nexstincta fortassis ceterorum Eleusinis principum stirpe. yὶ eos assecutos esse colliges. Ea dsmum ae tute, qua Eumolpidae primum et Ceryces Secundum in Eleusiniis OtitIn uera locum, initiationis inventum Eumolpo tribuebatur, gentis, in qua nunc hierophan tae munus hereditarium orat, auctori φὶ. Eodem tempore stemma nctum est, cuius primum Eumolpus et secundum ceryx obtinet locum. Atticorum Studio claros au-
5ὶ CL Androtio not. 4. ci 6ὶ cf. Mulier. in proteroni. mytholo' p. 25 l. Instavidebimus. etiam seriore aetate Provisum esse. ut hie vophanta elaram et sonoram edet et vocem. CL etiam
ου Atiliquiorem igitur existimo famam misse. quam a Phlia,iis acceperit Pausanias I l. l. DF autem enim Celei, qui in h3mno liouietico primas partes Obliriet. Datrem Eleusine ad ipsos uenientem initia Ceretis dOtiiiise viecique celeis nomen dedisse, Dareabant. Contra Phenealae Naum quendam ex Eumolai posteris apud sese mysteria Eleusinia iii, liinisse dicebant, teste eodem
Pa an..Vul, lo. i. - Eos qui post Diodoti demum
26쪽
venas, quanturn fieri poterat, indigonas scribendi tribuerim ea, quas Pausanias I, 38,2)et Apollodorus sili, ib, 4ὶ do mairo Eumolpi tradidere, Chionam noreas et Urithyias filiam, Erechthei neptem 'ὶ peperisso sum assii mant0s 'ὶ. Arcti vero cum XePtuno,
qui Pater eius nominatur necessitas, utrum ab initio iam in torcesserit Eum Diseo, an tragicis et Althidum dubentur auctori hus, qui bollum eius cum Atheniensibus Minervas cultum Pr secutis scribentes vel canonios, Ailicas hostem a Neptuni l adversarii Mi-nsrvae in Partibus stantem finxerint l, in inedio relinquo J. - Veram nominis Eumolpi rationem et significationem si comparatis aliis plane nnalogis Per specio in satis habemus, non mirabimur, Plures numerari Euinolpos . Eum, qui Hercul in in mysteria initiaverit,
seriorem esse Thraco Eumolpo recto iam ab il0ynio ad Apollodor. p. 338 observatum est. Alius quoque Eumolpus fuit, quocum Monestheus Thsessi filius conflixit; Alcidam. or. Ulyss. c. Palamed. vol. VII l. p. 75 n. Ordinem chron ologicum Vero eum quo Ce
tum Constituere non licet, nam quo omnes omni aetato qui fuerunt hiero Phantae Secundum eam quam in Butadis sex posuimus dicendi rationem Epμολποι oppellari potuerunt Uin. Frustra deniquo quaesiverit aliquis, uirum Prior Eumolpus an eius at nepos meliors iure initiatio noni invenisses dicatur; quoniam nobis non nisi serioris aevi figine, la PDulico, Desuli quam vero truditionem veterem proditam Esse nimia fluctuatio famasque diversitas sutis tostatur. Idem do vorte tale vulset qua ct in exhibendo Btem malo ipso comparet; ubi sussiciat ad 1'ausania in provocasso lib. I. cap. 38, T ita Scribentem H ενοίνιοι γαρ Hοχαῖοι λυτωνὶ υτε οὐ ποορωι'των οτίσι γενεαλυγων, αλ- re
tempora Eleusiniorum institutionem Eumolpo a iscri-Ptam esse contenderunt, resutavit l.oheckius in Aglaoph. p. 230 sqq. 0ὶ Cur liane poti simum Eumolpo tribuerint avam.
facile posui natis intellige tu. Venerat enim Enmolpus o Tisaeia, ι pio Boreas oti tu otii lii iam vi igi item Athe
10ὶ Simul apparet hoc siemma non ante Solonis tempus compo,itum esse . quoniam tunc denium Eleuis is, oli in sui iuris oppidum es. 3is iter i. c. eum agro Atti eo coni uerum, eiusque sacra onuitum Autonienatum publica facta sunt. Ll quoi l ilemon arasse Lohec Ilime illam e t. Aglaoph. p. 2I4 sqq. Tunc demum cito uracelditae mihi videtur, ut Minerva, diei': unus et alia
perantiqua Atticae multitia indolem sua in alvalem Planc exue dent et agri culturae tutelam magis magisque decedendo Cereri traderent, priscis Atticis is notae. CL su P. Buradae.
XVli I. 49O ll. a i unum omnes heroes Neptunii sutit: ibi ius Agilopi f., in clopi, nepos, ergo Neptuni abnepos: Plior has . que ni Aellanteus sis. X l V ed. stiirmina P. Ita Poerat. s. v. Φορφωντι. γν Neptuni perhibet silirim: Egremus. Curru , mi L, quod utrumque noluen ait Ne in Ptianu in ipsum perii uere videtur. le Apollodori traditionem l. e. ex Euripidis Eleeli-ibeo haustam es; . iiiii Neptunum in Prologo versiam non ἰαν νιν αμωo' ω it. X lv recitas e seimus, acute anno intum eat a Lobeckio i. c. p 215 sq. Videtur haee tabuli unoad eonsilium et indolem eum eiusdem Pociar lone comparanda ex e; vei4que haud di, simile . huic PO ssi initur Ereelitum det,eii narrationem. qua Eumolpi Tli iacis exponatur O .igo, et heros Atti eae vindicetur.
13ὶ lle cli. s. v Ευμολαίδαι noti l Plutaret, de exit. p. tio7. in s. laud. - Quodsi alii Eumolpum Thracem T. coeli. bei dicunt aequalem, alii pronepotem, hoc ipsum plan Mimum est argumentum duas diversae aeta isti, et fabricae lite haberi fabulas. Ingentem Dinae de
Erechlli o tege varietatem vide ap. Metir,iuni in regno
Att., et imprimis apud Lobeckiiim in Aglaoph. e Pim. Lad lib. I.
27쪽
Immaradus - Coryx Eumolpus II Antiphemus Musaeus
Munera gentis Eumolpiae Sacra.
Indo a Solonis aetate utqus ad extrema Graeciae tempora unum ex hac genis gravitata et annis conspicuum hierophantae inungro functum ossa constat ). Hierophanta summus Eleusiniorum sacerdos μt sacrorum Princeps, ipse mystas initiabat, conditori
28쪽
initiorum agens partes et quasi repraesentans Personam; quod I 'lutarcii iis de exit. p. 07vol. V1ll. p. 395 R. in hisce enuntiavit verbis: Eos o ζος ἐκ Θρήικος μεταστας ος GaDς σε καὶ μυε I rοος Ελλvνας. Titulus quoque CorP. inscr. n. 401 initiatos designat x mystas Eumolpi. a Studiosissimus Paganae quam dicunt rΘligionis assecla, qui exeunte quarto et ineunts quinto p . Chr. vixit saeculo, Eu iis Pius Platonicus in Eleusiniis soss initiatum essu affirmans nomen hiero Phantae ex Eumolpidis oriundi silet. Ei enim hoc a se prodi iis fas fors ait Uin. IIunc in Orem ab initi ut is tantum iisque religiosioribus observatum ess s tesstatur Th odorus apud Diogenem Laert. l, 10 l hierophaniam Euryclidem proprio appollans nomine; nisi omnino serioris demum institutum illud invaluit a svo ).Vὐruintamen in titulis nusquam hierophantae nomen com Paret, nisi vita desuncti, Gorp. insor. n. 384 in . et 405ὶ quin pluries videre licet, quomodo de industria sit sentio
rophantae sius per totam vitam si vis inus a consecrations coaeti sint, quam maxime dii bitamus ' ; nam talis mos a religionibus graecis Blienissimus esse Videtur. Quascunquo hac do ro 'in traduntur ad castitatem illam reseras, quas cum in plurimis Graecorum sacris, tum in Cerealibus non solum a sacerdotibus, Aed etiam a Privatis rite obsserva- . batur. Cui sanctitati quid om ut auxilium ferris tur ad sacordotia Perpetua tales oligo bantur et viri Et feminas, quibus quum Provectiores e SSent Brinis pro senectute a Venere abstinendum erat ' in. Et his rophantam provectas ta in aetatis vel senem fuisss compertum nati sinus Vin. Eidem sacerdoti clara et sonora voco opiis fuisse legimus aut ad Praecinenda cantica, quae est Scio - crucii sententia l. c. p. 224ὶ aut quia coram Popu
li multitudine in templum ipsum immissa quod aliis in sacris non fiebat in hierophan
tis Perorandum et Preces fundendae erant. - Deirius unum quattuor irum, quibus cum archonte rege cura mysteriorum quotannis demandiabatur ex En in OlPidarum gente a populo
legendum fuisse constat . Alter επιμελ τῆς των μνοτορδευν e Cerycibus, duo reliqui ex universo Populo legi poterant. - Tertium munus Eumolpidis cum aliis nonnullis gentibus commune fuit, nimirum respondendi de iure sacro ). I 'ericles teste Lysia in
impuberes postulatos e; se constat; sed de vero sacerdotum graecorum coeli ha tu nullum vidi vestigium. De coria ruptela eultuum quae tempore chriatiano ingruit, item de religionibus peiegrinis hic non fremo.
29쪽
orat. adv. Andocid. p. 204 R. ds sceloro impietatis non solum perscriptas, sed si iam eas, quae litoris non mandata sint, respici iusserat leges; quarum interpretationem Eumolpidas calleant, et quas nemo roiicerct vel rosulare nusta S, quarum ne legislator notus sit. Pertinuerint hae leges ad antiquissima e .simplici Ssima illa, quae Iripto
lsemo et nuκygi tribus bantur, instituta. Sed imprimis haec Eumolpidarum iurisdictio
sacra Elo usinia et impie contra ea commissa spectavisse videtur 'in. Quibuscum arctissimo cohaeret quartum quod huic genti iniunctum erat sceleratos evitisque damna tos de ooendi, iisqtie solennes diras im 'recandi munus yy . Iidem scoloratos resacrabant et devotiones expiabant, quoties damnati in populi gratiam redierant Eumolpidariam nomina perpauca tantiam a scriptoribus et in monumentis Proia dila sunt l. Diocles Zacori hi sero phantas filius commemoratur a nepote suo, qui
Lysiae orationem contra Andocidem recitavit Uὶ g. b4 B. vol. v. p. 256 R. in Qua quum
orati no ut poto δεντερά γ' in cognatorum unus accusatori primario succurrisso Proba bile sit, hunc quoque, GPhisium dico, ex Eumolpidis fuisse suspicor. Etenim duasi ovissimum Et seu siniorum familias hanc lite in egisse. videntur: ob aliora parte cloiuus Andocidis ex Cerycum gento stetit, ab aliora Cephisius ex Eumolpidis coniunctus cum Calltis domo, quae quidem o Corycibus fuit. - II. Dein do innotuit Theodorus 'in his
ro Phanta, qui diras, quas Alcibiadi imprecatus erat, post sta Expiare iussus, muneris dugnitatem Iiaud in spis dicto bona servavit, Plutarch. Alcib. 53. - Ill. Tum memOratur Archias hierophanta quem, in sacris faciendis quum leges violasset, nequis merita tu in maiorum, tum ipsius, nequo originem ex clarissima Eumolpidarum genie, ne lus Preces cognatorum et assinium aliquid iuvisse, sed nihilominus in iudicio damnatum Et multatum Q sso tradit orator in Noaeram p. 1384sq. R. - IU. E Diogene Laseri. I, 101 Etioeclidem novimus literophantam, Thoodori του tiyίου, et Demetrii Phalu ensis a squalem. - V. Complura Eumolpidarum nomina desumi possunt ex assinitate Lycurgi Lycophronisque domus vide Buta das , ubi sesander quidam com Paret, Philippen heredem silia in ex illa domo in matrimonium ducens, unde nascitur
28ὶ Plutareti. Ateib. 33. Nep. Ateib. 6 sin. 2M Vixerit igitur Zacoriis ex aetatum computatione ei rea belli per iei primi tempus. ωὶ A quo alienissimus eat Theodorus Erchiensis. pater Isocratis set Photii bibl. eod. 260. p. 486, 13 v apud Paeudoplui. vit L X orr. ol. IX. P. 326 B.
30쪽
Medeus ὀ-Guολπιδων. Medeus o Timothea Glauci filia suscepit Laodamiam . t Medeum. Ex eadem haud dubio gento fuissa Fuoiam Laodamiam, sacerdotem Eleusino annnam UOrP. in Ser. num. 386ὶ, concludit Boeckhius o nomina et sacerdotio. Flavia autem quum non anis V e Pasianum nominata sit, inde colligas aetatem eius. Sed do his V. Buta darum stemma, quos tamen causas inde a Lysandro Eumolpidas assedi eas. - Vl. Sophocli Lycomidas nupsit Ctesielea Apollonii filia v. stemmata Lyco in ida ruin) ex Eumolpidis. Eiusdem familias sunt qui in Corp. inscr. n. 392 memorantur et quorum sic procedit stemma: Agenori .
Agenor. Utesiclea 3 Il. Ptoletnaei Lagidas tempora a Timothetim Atheniensem Ox gento Eumolpidarum iit antistitem caerimoniarum Eleusino e comm smorat Tacitus in histor. lib. IV extr. , a quo Claudiam Timotheam descondisso putat Boockhius ad Corp. inscr. n. 393, de qua vide in L num. VIII. Cononsm et Timotheum claros Atheniensium ducas ex Eumolpidis fuisse verisimillima siusdem viri docti I. c. est coniectura. - Vlli. Ex fragmento genealogias, quod exhibet Corp. inscr. num. 384 hanc stirpem cognovimus: Hierophanta Gargettius antoa Firmius in Firmius
Ex eadem familia fuissa Timotheum Gargettium, patram sacerdotis Claudiae Timo-ιheae in. 393. 435ὶ si Menandrum Gargettitim n. 439, unda filiam eius Claudiam Talaiarium etiam sacerdotem fuisso nota, coniecit Boeckhius ad n. 384. - IX. In titulis n. 390 et 400 Secundus Atticus quidam comparet Spheltius ex Eumolpidis, qui post Commodum vixit. Eidem familias Metindum sophistam, quem ad Eleusinem sepultum esse scribit Philostrat. in viti. soph. I lin. , recto assignavit Boethh. I. c. - X. Erotius hierophanta Coreris et Proserpinas Atheniensis, cui statuam Posuit Cisadas filius, ipsa quoque munus hierophanticum assecutus 3pud Lernactos. CorP. insor. n. 405. - XI. Eumolpidis adnumeraro non dubitabis Abascuntum Eumolpi filium, dis quo cs. Corp. inscr. P. 375, s. l. - XII. In catalogis aisitorum sub Antoninis hierophanta ut plurimum est Iulius, in tit. 191 Flavius, in decreto post Saptim. Severum Claudius; anno tanta Boackh. ad D. 190.