장음표시 사용
671쪽
hiils, non tamen dirimit, sed selum impedit
cum alijs contrahendum. Septimum est rapti s θρnse alienae , nam istud etiam eximen est unum ex illis propter qriae iure antiquo interdictum fuit matrim
nium, ut constat ex cap. Statutum 27. quaest. e. ubi sic dicitur: Matutum es a Dero conuen
tu Concili, Toletani, vel potius Rhemensis, ex quo caput illud desumptum est) ωt si quis
sponsam alterius rapuerit, publica pernitentia mulctetur , O sine spe coniugi, maneat. Hoc
impedimentum post Tridentinum, non solum impedit matrimonium contrahendum , sed etiam dirimit contractum, seu reddit illud inualidum, ut infra dicemus. Octauum est mors muliebrii , idest uxoriciadium, quod si commitatur animo ad alias nuptias transeundi, est impedimentum dirimens , ut infra patebit; si vero ex odio , ira, aut vindicta est tantum impediens; qui enim uxorem interficit, priuatur spe coniugii cam1merfecto G, cap. quicumpte, & cap admo nemus 33. quaest. 2. Quod diximus de uxor, cidio, dicendum est pariter de viricidio, quia vi recte ait Paludanus in . dict. 7. quaesto a. lex data pro uno correlativo, exten litur ad alterum, quando eadem militat pro utroque causa : Sed eadem militat ratio in viricidio ac in uxoricidio: Ergo eadem poena priuati nis perpetuae coniugi j , utrumque crimen ab Icclesia punitiar. Nonum eiis epi inoppiae subo ij , id est cum alter vel uterque coniux , proprium iblium de sacro sonte suscipit. matrimonio in
672쪽
Tranatus ML alteriim coniugeni debito coniugali , ratione assinitatis spititualis , ex ea sus eptione uited eos ortae . Ille enim in poenaria huius fraudis, inhabilis redditur , ut desuncto coniuge, ait alias nuptias valeat peruenire , Ut constat ex
Decimum est mors presistere lita, seta occia so Presbyteri , ut Datet ex can Trerba erum, .
de podnit. & rei nisi . ubi sic dicitur : qui
alitia cingula eareax , O absque De coniugi
Vndecimum est poenitentia publica & so
lemnis, qua durante matrimonium olim ii terdictum erat poenitemibus , ut constat ex canone Σr. Concilij Rrelatensis a. & ex cap. enii is q. z. Duodecimum & vltimum impedimentum prohibens, est matrimonium sacrilege attentatum cum moniali, Vt habetur cap. me ergo. 27. q I.'Vbi statuitur, ut qui fansiimonialia . ιui scianter matrimonio ad risiuriam Christi e Pipulati sunt, inata censoram steli Christiani se
parentur nunqua- eis concedatur , eoniu
inde tota vita ab omni coniugio abstineant, cum illud , ut supra vidimus iniri non pos set, quandiu publica & solemnis poenitentia durabat . Plura ex his impedimentis non vigent amplius, sed per contrariam consuetudi, Rem abrogata sum .
673쪽
s. II. ne Impedimentis dirimentibus . IMpedimenta matrimonium dirimentia , seu illud inualidum reddentia , sunt quatuordecim, his versibus comprehensa .
Error, e Onctio, vottam cognatio, crimen,
cultus disparixas, vis , Ordo , Ilamen, ho
R. aptave sir mulier, nec parti reddi a tutae Haec sociare vetanr connubia , facta retra
Primum ergo impedimentum di irrons est error circa sibtantia persense, ve I circa alia, suae essent saliter pertinent ad matrimonium: ilae enim tollit consensiim in essentialia matrimonii subindeque illud irritat, ac inualidum reddit, ut contingit etiam in alijs co tractibus, in quibus error circa substantiam contractiis, reddit istum irritum itire naturae, ut si quis pro tritico vendat hordeum, pro auro aurichalcum, pro gemma vitrum. Vnde siquis contrahat cum Martha , putans illam esse Mariam, matrimonium ipso iure naturae irritum est; sec)s vero si error non sit circa substantiam, sed tantuin circa qualitatem pers nae, puta si existimat se contrahere cum pulchra, vel nobili, aut diuite, ius tamen reipsa est deformis, ignobilis, & pauper. Si tamen error qualitatis redundet in errorem petis
nae, quod contingit quando qualitas est sinita
674쪽
nium: v. g. si formina contrahat cum aliquo, quem principem esse existimat, ita ut pers 1iam & dignitatem ver modum unius integri& totalis obiecti , Iamul intendat, non valet matrimonium ,si ille rellera Princeps non sit . Secundum est conditia , sitie status seruiti tis ; si quis enim existimat se contrahere cum libera , & contrahit cum ancilla , matrimonium iure ciuili & canonico irritum est, ut constat ex Autent. de nuptijss. si vero deis
tum, & ex cap. Si quis ingenti f. 29. 'M. Pationem assignat D. Tholmas hic qu. 2. arta
L ubi sic discurrit: In matrimonii contra Πυobligatur ωuus coniugum altos ad debita in reddendum, ideosi ille qui se obligat os imp tens ad soluendum , ignorantia huius impotenetiae in eo cuis obligatio , tollit contra nil cui autem ρer impotontiam coeundi e Aur al auiti impotens ad solusndum debitum omninowρο ρ νι stuaxe, ira perfaruitutem , ωt libero debitum reddexe non post, ct ideo' ut impa ventia coeundi ignorata , impedit matrimo 7 iuvet, non auiam si sciatur , ita e viatio seruia tis matrimonium impedit.
Tertium est votum, quo nomine intellig tur votum solemne religionis, quod non si Ium impedit matrimonium contrahendum sed etiam illud irritat, & inualidum reddit, ut definitur ab Alexandro III. capit. Asem ntinus , ab Innocentio III. cap. Finali , qua
cleriai ruet , ouentes , a Bonifacio VIII. capit. Unico de voto in s. & nouissime a Tridentino sessi et . can. q. Est autem dissicultas & controuersia inter Theologos, an irii et iu-
675쪽
De saeramento Matriis vij . 393xeniturae, vel silum iure humano Ecclesi si ico 3 Sed probabilior videtur sententia D. Thomae hic qu. 12. art. 2. a. a. qu. 88 art. II. nec non quod lib. 3 art. 18. & quotlib. O. art. II. Vbi docet, Votum solemne religionis , iure naturae, siue ex sua natura , habere quod dirimat matrimonium contractum , idque probat hoc discursa : Ius naturae dictat sut qui semel aliquid donauit i alitqr alteri, eaque donatio fuit ab illo qcceptata, non pos sit illud idem postea alteri tradere : Sed per
votum solemne Religjonis, vota ens totaliter ladonat Deo, corpusque illi ad perpeti m continentiam tradit, quae donatio & traditio, ab eo per religionis praelatos acceptatur: Ergo tu naturae dictat, quod non possit sium corpus alteri, per matrimonium tradere in usum
contrarium voto , quo Deo illud donauit &tradidit. Nec valet quod ait Martinonus hic disp. 7'. seel. 3. num. nempe quod licet professio Rel igiosa contineat aliquam sui tradi
tionem , non tamen omnimodam, & naturaliter incompatibilem cum matrimonio; Sed sicut laritus voluntarius, aut emptitius, non ita domino traditur, ut priuetur naturali iu-ii matrimonium ineundi , domino licet inuito: sic pr'fessi is in Religione approbata , non ita se tr dit Deo & Religioni, ut quam uinest ex datura rei, non possit valide matrimo'nium contrahere, quamuis illicite. Non valet inquam haec responsio: esto enim qnod prosemo religiosa non importet omnimodam
sui traditionem Deo & Religioni , importat tamen adiu mem sui , ad caste vivendum
676쪽
Tranatus VII. Sed traditio sui ad caste vivendum, est o sua natura incompati bdis cum matrimonio , citin illud sit sui traditio ad copulam carnalem: Ergo proseCO Religiosa importat traditionem naturaliter incompatibilem cum matri monio, subindeque habet quod illud iure naturae , seu ex natura ilia , dirimat , non veroselo iure postitio Ecclesastico. Confirmatur: quia iure tant diri EcclesiasH- eo votum solemne castitatis est annexum statui Clericali, potest Papa , relinquendo Cle' ricum in suo si alii Clericali, dispensare cum
eo ut matrimonium contrahat, vel matrimo nio iam contracto utatur, ut constat in Sace
dotibus Graecis , qui ex dispensatione Ecclesiae, utuntur conii igio ante sacram ordinati nem inito: Ergo seniliter, si votum solemne Religionis , non ex natura sua , sed ex sola Ecclesiae constitutione, vim habeat impediendi matrii, nium contrahendum , & dirimendi contractum, potellit Papa hanc Vim a voto solemni tollere, auferendo praeceptum Ecclesiast cum , & tamen relinquere tale votum in
suo subiecto, stibindeq; efficere poterit, quod'
Nonachus , manens Monachus , nubat, Uxorem'; ac liberos in Mona sic rio habeat ; quod
aperte repugnat Innocentio III cap. com ad monas tum , de statu Mon chorum , ubi sic ait Abdicatio preis eptatis, Leut etiam ei, fodi. cr tat e , adeo est annexa regulae mohachal dant contra eam nec fimmus Pontifex p Ut licen
Obiicies pcimo : Poetisacius VIII. inte rogatus ab Epicopo Biterrensi , quod votum debeat dici solemne, & ad dirimendum
677쪽
De saeramento Matrimon ν . 19si matrimonium essicax λ Respondet cap. unico voto O ,si redemptione , in s. quod cum voti folemnitas, exsola consistitione Ecclesiae sirinuenta, matrimonii vero vinculum sit ab ipso Deo , illud votis in debet dici solemne, quod perfuseptionem sacri ordinis, aut per trofesonens
in cligione approbata folemnitatur . Vbi Pontifex expresse asserit , solemnitatem voti esse ex sola constitutione Ecclesiae, & is hoc disserrea vinculo Matrimonii, quod est immediate ab ipse Deo. Sed respondetur, duplicem esse voti solemnitatem , unam subsantialem, consisten-ltem in traditione sui ipsius faeta in manu si petioris , ad seruandum illa quae promittuntur , & in acceptatione quam ille facit nomine Dei, aliam vero accidentalem &caeremoriialon, quar consistit in modo & caeremonijs, 'cum quibus ex statuto Ecclesiae fit illa tradiatio, & acceptatio 3 Pontificemque Ioco citato non loqui de Prima solemnitate voti, sed tantum de secunda . Nec valet si dicas, ex soletianitate accidentali non posse definiri quodnam votum debeat dici solemne & essicax ad dirimendum matrimonium : licet enim ex illa hoc non possit colligi & definiri a priori
& tanquam a causa , bene tamen a posteriori,& tanqNam a signo , cum non sit in usu EccIesiae ad bibere pro votis simplicibus caeremonias illas ac solemnitates accidentales, quae adhibentur in votis solemnibus.
Dices, si stinamus Ponti sex statueret, ut ea vo a quae in Religione aliqua approbata emi
tuntur, non essent solemnia, reti ra talia non
essent: Ergo non solum solemnitas accidentalis
678쪽
sque Tranatus VII. Iis, sed etiam substantialis votorum sole olum, pendet ab Ecclesia, subindeque non est de iure diuino, sed tantum Ecclesiastico. Sed nego consequentiam sicut enim, licet Ecclesia possit c licere ut matrimonium quod antea erat verum & legitimum , non sit ampliust Ie , apponendo aliquas conditiones, sine quibus non est validum , ut constat in matrimoni js clandestininis, quae a Tridentino reddita suere inualida : inde tamen colligi nequit, 'quod substantia & essentia matrimonii ab Ecclesiae voluntate dependeat, non vero ab institutione Christi. Ita pariter; tametsi votum solemne pendeat ab Ecclesia, quantum ad aliquas conditiones, puta quod fiat in tali aetate, in tali Religione, in manibus talis superioris, ita ut sine illis non stet, non sequitur tamen,
filod ipsa substantia voti solemnis non sit de iure diuino, subindeque ab Ecclesia indepen-
Obijctes secundo Summus Pontilati non potest dispensare in his quae sunt de iure naturae : Sed dispensavit aliquando 'ut Beligiosi
professi matrimonium contraherent, ut ex va
rijs constat historijs s legimus enim apud ali quos Authores aliquando dispensatum fuista cum Rege quodam Aragonum qui fuerat monachus & cum Rege Poloniae, ut consta re videtur ex quodam illius Epitaphio quod eo dicitur Diuioni in monasterio Sancti Benigni. Cuius verba sunt Hie iacet illusi=ii O deuo-rus Deminus quondam Dux Toloniae , sui monachus huius monasterii per plures annos ex
679쪽
De Sacramento Matrἰmon 3 . s 97,ueni hic sepeliri Auno Domini 1728. primo Ealeis lax Maν. Ergo votum solemne relistionis non dirimit matrimonium vice naturae,
sed dunt axat iure positivo Ecclesiastico . Huic obiectioni concessa Malore, nego minorem , & ad eius p obationem ς Respo deo primo fabulosas esse , aut certe valde dubia; illas hi storias ut in Clypeo Theologiae Thomisticae fuse ostensum est. Secundo dato qu,d verae sint, di copiaedi ias licentias, seu concessiones , non fuisse veras dispensationes, sed potius declarationes votum castitatis in praedictis casibus non obligasse, imo nec fuis
Proprie votum, cum non esset de meliori bono. Ita Maldonatus in tractatu de Sacramentis de impedimento Voti quaest. . ubi ait: Tufe causas aliquas ineidere, in quibur Ecclesia non quidem di penset in voso folemni , sed
per interpretatiouem aequi O boui declaret eum qui fecerit votum non teneri voto . Nam eum Fc regula generalis, eollecta ex iure diuino Onaturali , ωt votum minoris boni relaxetur per ω tum maiυris boni. ηι cum non debea: effeti dictum priuatum vniisscui qise, an aίiquod
bonum quod fortasse occurrit , sis maius quam feruare capitatem perpetuam ad quam fe cou-srinxit γο:ο solemni fed debeat illud relinqui iudicio totius Ecclesiae. E: eum possit aliquando occurrere huiusmodi bonum multo maiHr, quam es seruare castitatem, non dubium est quod tunc Ecclesia, aut nomine totius Ecclesiae Pontifex possit declarηre , illum in eoeasu non teneri ad Obseruat nem Ῥο:i. Quod credendum e feris sei lum Papam eum rege Aragonum illum a et rum cum reae Poloniae ι quia indicarunt bo,
680쪽
- s 9 8 Tranatus VII. pubilaum totius regni esse praestantUr quam bonum priuatnmunitis monachi sed nines proprie .lispensare , nam dioeu Latio vocatur eum manente voto integro aliquis liberatur ab illius obligatione. Haec Maldonatiis quibus praecipuum aliorum Theologorum Societatis fundamentum conuellit, & clare soluit argu
mentum quod apud illos palmarium est deachylleum . s. LII.
Acta Impedimenta dirimentia breuiter N
O Varium impedimentum dirimens est eο-
gnario quae triplex est , carnalis , spiritualis, & legalis. Carnalis, quae etiam comsanguinitas, id est mutua sanguinis unitas, appellatur , definitur a D. Thoma hic qii.
art. I. Vinculum personarum ab eodem stipite descendentium , carnali propcratione contra,
mictum: Spiritualis est illa quae oritur ex gen 'ratione spirituali, quae fit per sacramentum Baptismi, vel Confirmationis, & duplex est: Prima per modum paternitatis inter baptizatem seu confirmantem, qui se habet ut pater, di baptigatum seu confirmatum , qui se habee ut filius. Secunda, per modum compaternia talis inter baptizantem siue confirmantem, &parentes baptizati leti confirmati. Quam etiam duplicem cognationem spiritualem eontrahunt patrinae & matrinae, puerum de sacro sonte letiantes, vel confirmatum sust pientes. Per alia vero faciamenta nulla c