Q. Horatius Flaccus selectis fere omnium interpretum, ac praecipue Dacierii, & Sanadonis notis, & argumentis illustratus opera et industria Francisci Dorighello ... Tomus primus tertius

발행: 1780년

분량: 386페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

Μittit, venenorum serax, Et ossa ab ore rapta ieiunae canis, Flammis aduri Colchicis. At expedita Sagana per totam domum , a Spargens avernales aquas, Horret capillis, ut marinus, asperis, Echinus, aut currens aperi

acta nulla Veia conscientia Ligonibus duris humum 3o Exhauriebat, ingemens laboribus: Quo posset infossus puer Longo die bis terque mutatae dapis Inemori spectaculo : in

mum promineret ore, quantum extant aquae 33Suspensa mento corpora et

Exsucca uti medulla, & aridum iecur, Amoris esset poculum; Interminato quum semel fixae cibo Intabuissent pupulae . . . t qONon

U. 23. Parari, misceri, & uri iubet magico igne radieraeupressinas ct ficulneas, & ossa eruta e gula canis ieiunae. oua a jejuna cane corrosa, ct ejus saliva conspersa ad phil

tra valere plurimum credebantur . ,

V. 24. Flammis, quibus Medea dicitur usa ad domum Creontis & Glaucam eius filiam concremandam. V. as. Sagana, Veia. & Folia erant tres sagae, quarum ope utebatur Canidia. Expedita, i. veste suecincta. U. 27. Horret capillis erectis, ut sunt erecti pili echini. & apri Laurentis. U. 3r. Ingemens in tanto labore perserendo. V. 32. Infossus erat puer mente tenus . devorabat oculis cibos oblatos, & mutatos pluries in. die, ut eius oeulis inhaerentibus illi dapi semper praesenti , semperque vetitae, jam languore in neee elausis, hinc posset PhiItrum componi ex ejus medullis S hepate inedia arefactis & con

sumtis . . . .

332쪽

L I B E R V 269 Non defuisse masculae libidinis

Ariminensem Foliam, Et otiosa credidit Neapolis, Et omne vicinum oppidum: . 3Quae sidera excantata voce Thessala, ἡ Α Lunamque coelo deripit. Hie irres tum saeva dente livido Canidia rodens pollicem, Quid dixit, aut quid tacuit o rebus meis Non infideles arbitrae, I. Nox, & Diana, quae silentium regis, . Arcana quum fiunt sacra: Nunc nunc adeste: nunc in hostiles domos ἈIram, atque numen Vertite,

Formidolosae dum latent sylvis ferae, . 33 Dulci sopore languidae,

Senem quod omnes rideant, adulterum Latrent suburanae canes, Nardo perunctum: quale nec persectius 'Μeae elaborarunt manus. ω

Quid

. V. 4r. Indomitae, vehementis . putant aliqui signifieisi mulierem subigatricem , unam Tribadum , quae σώσμ,

U. 43. otiosa, vel quia, voluptatibus dedita erat , vel quod huiusmodi incantamentis animum, mentemque intem

debat . . s

U. 4 . Rodens pollicis unguem , quem succrescere irati

batur a V. In domos adversariorum meorum .

V. sq. Ulciscimini indignum senem , . qui ardet flamma adultera, stimulate in eum canes saerumnas, quae eius per fidiam detegant, eumque deridendum praebeant. V. sq. Canidia repraesentat suum infidum senem , delibutum unguentis , quae ipsa ei finxerat manibus suis, Smilauerat, deploratque usum tam exquisiti unguenti. quid magis augere potest zelotypiam , & rabiem feminae t credibile est , Canidiam dono misse vasculum nardo plenum vinis, antequam eum haberet de perfidia suspectum.

333쪽

Quid accidit, cur dira barbarae manus Uenena Medeae valent, Quibus superbam suit ulta pellicem, . Magni Creontis filiam, Quum palla, tabo munus imbutum, novam i 6 sIncendio nuptam abstulit Atqui neque herba, nec latens in asperis . - . Radix fefellit me locis. Indormit unctis omnium cubilibusi oblivione pellicum. 7. Ah ah; solutus ambulat umeseae

Scientioris carmine.

Non ustatis, Vare, potionibus, Ο multa fleturum caput 'Ad me recurres e nec vocata mens tua 7sΜarsis redibit vocibus. Maius parabo, maius infundam tibi iFastidienti poculum. 'Priusque coelum sidet inferius mari, Tel-V. 6t. In suo magico ministerio Canidia sensit Philtrum, quod Varo propinaverat ad novos amoris ignes extinguendos, irritum fuisse: illa fibi fingit , eum cernere suas ri- 'vales amplectentem in eontemtum magicae artis, & philtri. Sed pro certo habet, ex Philtro, quod modo ipsa studiose pra parat, primo amoris igne eumdem arsurum erga se . U. 6a. Ait Canidia : Cur venena mea licet dira minus valent venenis Medeae barbarae t haec venena certe non sunt vascula nardi dono dati Varo , sed irrita prima inean-

tamenta.

. 68. Sibi persuasum habet, se non deeeptam fuisse ire

seligendis ad notionem conficiendam radieibus & herbis. y. 6ρ. obscure dictum . dormit in omnium pellicum euin bilibus unctis oblivione mei. Pellices Canidiae unxerant suos lectos philtris, ut Varus Canidiam oblivisceretur. Uel potius dictum metaphorice, ut significetur primus amor novo depulsus in Uaro. V. 7r. Sorutus est, abiit, vagatur. V. 76. Sciam te revocare ad me potionibus potentissimis . quas omnium Marsorum sortilegia irritas reddere nim pos-

Iunt. τ

334쪽

LIBER V

Tellure porrecta super: go Quam non amore sic mei flagres , uti . . Bitumen atris ignibus. Sub haec puer, iam non, ut ante, mollibus Lenire verbis impias : Sed dubius, unde rumperet silentium, 83Μisit Thyesteas preces. Venena, magnum sas, nefasque, non valent

Convertere humanam vicem.

Diris agam vos: dira detestatio , Nulla expiatur victima. 9o Quin ubi perire iussus expiravero,

Nocturnus occurram suror: Petamque vultus umbra curvis unguibus, Quae vis Deorum est manium:

Et inquietis assidens praecordiis, VsPavore somnos auferam.

Vos turba vicatim hinc, & hinc saxis petens

Contundet obscoenas anus.

Post insepulta membra different lupi Et Esquilinae alites. Io Neque hoc parentes, heu, mihi superstes Effugerit spectaculum.

V. 83. Ait puer illis Megaeris r Vestra sortiIegis, quibus eoelum , & terram misceri creditis, non poterunt tamen e sieere, ut innocens sit sons, & sona innocens. Fas ct nefas est hie & ἀδυνατον. v. ior. Scilicet mei. CAM .

335쪽

CARMEN VI. IN CASSIUM SEUERUΜ.

Maledico minatur ultionem.

id immerentes hospites vexas, canis,

Ignavus adversus lupos Quin huc inanes, si , potes, vertis minas, Et me remorsurum petis λNam qualis aut inlossus, aut sulvus Lacon, 3 Amica vis pastoribus, Agam per altas aure sublata nives, . Quaecumque praecedet sera . Tu, quum timenda Voce complesti nemus, Projectum odoraris cibum. Ia

Animadvertenda est huius Carminis acrimonia. Sub Canis allegoria petitur Cassius Severus, homo humili loco natus , sea celeber Orator , qui sitis orationibus & Satiris nullo habito diserimine personarum, omnium mortalium famam lacerabat. Quapropter in omnium odium veniens in exilium pulsus est in Cretam, & inde in Seriphum . Post minas Horatii credendum, Cassium ab improba hac bonos obtrectandi consuetudine destitisse. Postremis sitis annis hoc etx Jeripsit . alii putant striptum in Maevium, de quo

insina U. r. Forte Horatius causam tuendam suscipit aliquorum suorum Amicorum, quos Cassius calumniatus fuerat. U. a. Audax Cassius antea conviciis lacessere solebat illustres , ct honestos viros, sed tempore , quo Horatius haec dicibat . maledicis scriptis infames tantum & viles homianes insectabatur. V. 3. Contemnebantur Cassii maledieentis tela , quae in ipsem tandem retorquebantur. V. q. Hoc Verbum eo Isi dignitatem addit versiit, e jus pedes & tempora reserunt maxime latratus ingentis e

nis In nemore

V. xo. Nihil magis probrosum est honesto homini, quam maletaeorum hominum silentium numerato emere .

336쪽

LIBER V. 27 I

ove, cave: namque in malos asperrimus Parata tollo cornua.

Qualis Lycambe spretus infido gener, Aut acer hostis Bupalo. An si quis atro dente me petiverit, 23 Inultus ut flebo puer'

V. 22. Metaphorice.

CARMEN VII.

Romanos bellum civile redintegrantes .

OG quo scelesti ruitis P ecquid dexteris

Aptantur enses conditi RParumne campis, atque Neptuno super Fusum est Latini sanguinis Non ut superbas invidae Carthaginis ' sRomanus arces ureret.' . ,

Interiecto illo a Philippiea pugna usque ad Actiaeam tempore, quo Triumvirorum animi in dies magis dissidebant, Horatius s vel ε odas de bellis civilibus consuit.

Haec est prima, quae jam exeunte anno Et priHiit. stilus eius nervosus, Sc animarus est. Proponit Poeta utrique partigravissiima bellorum civilium mala, quae Patriae ruinam minabantur. Solertia Poetae non minus, quam eloquentia enitescit . Probe sciebat, tot tantaque Rei p. incommoda ex duorum Principum ambitione manare. Praecavet tamen, ne mentem suam prodat. Pendet animi incerto rerum suturarum eventu, & tunc aperte sententiam suam protulit, cum

id sine ullo sortunarum suarum detrimento efficere potuit Ita etiam alias c ut videre est in quibusdam carminibus, se gessit. U. 2. Extincto Pompeio. nempe duobus abhine annis pax arma condiderat. V. 3. Nulla pugna ante annum 7 16 inita fuit , quo pacis foedera cum sexto Pompeio rupta sunt . Sed post annum 716 usiue ad 72o ambae classes conssiverunt , ct magna copiarum vis utrinque interiit . Huiusee loci nodum certe non expedient ii, qui hane odem anno 716 adscri-

337쪽

2o V. 7. Antequam Capitolium ascensu superaretur a ponte triumphali in viam Sacram pompa serebatur, inde ab Amphitheatro in forum Romanum descendebat. V. ix. ordo est: neque hic mos fuir Iupis , neque Don;-bus , qui nunquam feri furet, nisi νn dispar genus. V. x3. Furor, vir aeriar , ct eu*s risunt το rapis . videtur Poeta obcaecationem Romanorum tribuere aut nimio furori , quo aguntur , aut insestissimis satis ingruentibus , aut ultioni Deorum eos inseruntium . verum , ut dixi, solertissime agit ire celanda vera dissensionum causa, ne scilicet Hierutrum triumvirum maximo malo suo laederet. U. x . Post figuram suspensionem τῆ παΘους plenissimam duas postremas affert causas. Culpam igitur huiusmodi bellorum consere in fatum : acerba fata, di in Romulum, qui Remum fratrem Meldit, & triste exemplum posteris disitis Itis Fraternae tardis. Perinde ac si satae compellerent Romanos ad expiamdum mutua occisione illud fratrieidium o Mehercule a remotissimo sonte petit veram imminentium malorum causam. animadverte RomuIum ab Horatio nomnominari. h

Intactus aut Britannus ut descenderet

Sacra catenatus via :Sed ut, secundum vota Parthorum, sua Vrbs haec periret dextera. Neque hic lupis mos, nec suit leonibus Nunquam, nisi in dispar, seris.

Furor ne caecos, an rapit vis acrior PAn culpaὶ responsum date. Tacent: & albus ora pallor inficit, Mentesque perculsae stupent. Sic est, acerba fata Romanos agunt, Scelusque fraternae necis: Ut immerentis fluxit in terram Remi

338쪽

Rogare longo putidam te seculo,

Vires quod enervet meas P i . . . Quum sit tibi dens ater , & rngis vetus Frontem senectus exaret: Hietque turpis inter aridas nates . . uePodex , velut crudae bovis

Sed incitat me pectus, & mammae putres, Equina quales ubera: venterque mollis, & femur tumentibus Exite suris additum; Io Esto beata , funus atque imagines Ducant triuiriphales tuum: S et Nec

Putant nonnulli hanc Odem in Gratidiam eonsectam esse . vere haec diectent , isti essent illi iambi . quos delere pollicitus fuerat . Sed illorum sententia nulloi nititur fundamento . praesertim cum Gratidia non esset nobilis femina , eum contra haec anus, de qua sermo est, suos Maiores Consules , & Praetores iactet. Fortasse est Lyee , de qua G. 3 lib. 4. Alii putant esse Canidiam . de qua supra & infra dictum . Argumentum e trivio petitum eleganter pertracta M. Egregius pictor argui potest de re perperam suscepta . quam pingere aggreditur , non de ficta .

v. a. Ut tecum rem sabeam usque ad enervandas pro sus vires. v. s. Macras, siccas . . .

V. 6. Soluta alvo laborantis . hinc dixit turpis podex. Dacterius vertit: que a te δευον ement. V. 7. Capit amore . ἰπnκῶς . putres , i. vietae , pendulae V. q. milis, i. qui totus rugosus est , qui pellibus constat. femur, i. coxas. V. Io. Cruribus. V. xx. Dives, nobilis. funus. Salse dictum & aeriter. perinde ac si cogitandum illi esset de funeris apparatu. y. ra. Videbantur ducere pompam funebrem , quia prin mittebantur .

339쪽

1 6 CARMINUM

Nec sit marita, quae rotundioribus onusta baccis ambulet.

Quidὶ quod libelli stoici inter sericos 13

Iacere pulvillos amant Ιlliterati num minus nervi rigent PMinusve languet fascinum P . Quod ut superbo provoces ab i uine, Ore adlaborandum est tibi. ao

V. 24. mrgaritae rotundae pluris aestimantur , , se cireum ostentet incedendo.

U. 1 f. Fingit sibi obiici ab hae semina e pro nihilo putas ne , me lecto stratam molli, ac divite prae manibus habere semper libros stoicorum Z quasi illa scienti. eausa in sui amorem Horatium pertrahere vellet. . Sed putarietem, hane non esse anus illius obieetionem, sed potius, Horatium velle feminam deridendam nobis praebere et quasidieat: ridete: illa tenet manu stoicos libros inter luxuriae, ct mollitiei delicias . subauditur postea e sed lisee docta sis, num &c. v 1 . Ait, velut occurrens obiectioni , seminis eruditionis pretio non esse emendum amorem ; saepiust , t & melius ina

doctam amari, quam dnctam. i ': .

U. 28. Hic versus pendet a duobus sequentibus, ct in fine ponendum punctum interri attonis. Rmat hanc anum Poeta, utrum ametur minus femina indocta : & addit insuper ς Nonne vides, neminem amore flagrare posse, & ad . te comprimendam descendere, licet nihil intentatum telin. uas, α utaris etiam ore fellebri, ut amoris ignes aeeenas: et o fascinum significat incantamentum, & etiam quidquid incantamenta solvere potest οῦ & quia sere ad id efficiendum adhibebatur nescio quid figuram virilis membri praeseserens, dicebatur etiam fassinum mentula . Res illa tali figura praedita collo infantium suspendebatur. U. x q. Superis, i. quod te contemnit, fastidit, dedignatur. ita S. II. 6, 77 ait: dente superis. V. ao. Indieat obscoenos huius anus sellantis conatus, i

340쪽

AEliacae Viflori e primordia celebrat.

OUando repostum Caecubum ad festas dapes

Victore laetus Caesare,

Iecum sub alta sic Iovi placitum domo,

Beate Μaecenas, bibam, Sonante mistum tibiis carmen lyra, IHac Dorium, illis barbarum

S a Ut

c U. Ind. Acilium . Felicibus pugnae Actiacae primor diis auditis a timore ad shem dedulii sunt hominum animi , qui una eum fortuna Octavio studebant . iam quisque eorum summ* victoriae nuncio audiendo inhiabant . Hora tius morae impatiens laetitiam suam testatur . nec finem pugnae expectat. ' Scripsit hanc Odem Maecenati , qui circa Actium procul dubio eam legendam praebuit Octavio , ut Poeta optaverat . arsumentum Principi placere debuerat, inprimis autem solertia , qua pertractatum est . splendent in ea colores varii sententiarumque lumina. V. 3. Domo tua magnifica in esquilino colle aedificata.. V. Sanado ita locum explicat. Symphoniam indieat, Sconcentum lyrae, & tibiarum. Lyra dabat sonum tono Dorio , tibiae vero tono Phrygio . dum lyra ct tibiae invicem concinunt , edent iucundum concentum . quoniam vero utriusque modi sonus conjunctus cacophoniam parit . eum valde differat inter utrumque , credendum , idem Carmen sonati lyra & tibiis , sed intelligendum το missum : finae sonum lyrae inchoari tono sumire minoris , & inde, ni hi, assurgere in tonum alamire maioris : Tunc tibiae reeipiunt tonum Alamire minoris . iam vero terminus primi toni est principium alterius , ideoque ambo toni in unum conjunguntur veluti punctum musicum . Sic Carmen , quod vocant Itali araa commune est lyrae . & tibiis . lege Ptolemaeum lib. a. c. in . Videbis modum Dorium eundem esse ac tonum alamire minoris , & modUm Phrygium eundem Dissiligod by COOgle .

SEARCH

MENU NAVIGATION