장음표시 사용
51쪽
62. Saec illo 3. seu anno 747. Pipinus Major domus franciae misit viginti septem Capitula ad Zachariam Pontificem, eundem consulens, tu responsum stagitans. Super septimo ita respondit
Zacharia ς: de Latio pelle;ue suam conjVcam, ex Ca ne Sanctorum M olorum cap. 8. Sι quis Lalaus uxorem propriam pellcηs, alteram vel ab alio sinissum didierit communione priretur. In tomo a. eorundem Conci l. Galliae ad Annum 787. ita legitur : sub finem anni D. CC. XXCVI. Carolis , utSιriptores tradant, cum Bellis omnibus defunctus pace integrastueretur, itineris Esniani orandi causa consilium sus epit, simul ut Italita res eadem opera componeyet. Ergo iter ingressus, Natali Domini apud Florentiam acto , Romam ineunte anno D. CC. XXCVII. penit, o honorifice ab Adria ηo Papa sus eptus e , inde Ponti'cis rogatu adversus Artisum Beneventaηum Ducem prefectas, cumcquam intrasset, consultu Sacerdotum c optimatum . ne Episcopia ct Mο-na Iteria devastarentur. vi abstinuit, ac receptis ad Fidei Sacramentum B neventanis , ct Arigiso Duce X I. cum Grimoaldo Filio , quos imperarat , Romam rediit, o Pascha cum Adriano cin roit. Quo tempore Taylonis B inariorum Dacis, ejusque legatorum Naus deprehensa, qui Adrianum,
ad quem nisi fuerunt, Oseestrii ut Duci sud pacem a Carola impetraret, cum . paratum ad pacem antinuin Carolsu ostendiiset, negarunt se pro Domino suo pacisci posse, relati hoc destinatos esse. Quare dirae in Tassilonem , e jus que socios a Pontifice conjectae , nisi fidelitatem , quam Pippino ct
Filio ejus C.irolo promiserant, observarent. Idem fuit sensus Praelatotum Galliae, qui saeculo'. rexerunt Ecclesiam : Unde in Concit. Turonenii 3. quod postulante Carolo Magno celebrarum est anno 8r3. ita legitur Can. I. Incestuosi, p.micissae, homicida multi apud nos, heu proh dolor I repertu Mur: sed aliqui ex istis, Sacra detum nolunt admonisAnitrus aurem accommodare , νο- tentes in pristinis perorare criminibus: quos oportet per sti utaris potentia disciplinam , a tam prava consuetudine coerceri, qui per salutifera Sacerdotum munita nolueraηt repocari. Quorum aliquos jam excommunicavimus.
Authoritatis suae rationem dant Galliae & aliarum Provinciarum Episcopi sub Ludovico Pio Imperatore in celebri illo Aquiti gratiensi Concilio a. in quo dicunt: Permus humiliter.νestram ex
52쪽
rvas Filii, o Proceres rastri, nomen , potesatem , vigoremo dignitasem Saraiamum cumscant. ex verbis Domini suila mis eligo epσια, quibus B. PGN, c ut vicem indigui gerimus, /it: qu es que ligararissi er terram erunt ligaιa in caelo. Et alibi dscipulis generaeirer diciet. Accipite Spiritum S. qum miseritis peccata, remista κων eis, ct quors σα-rritis, rarenta sint.
63. Rogo perperi lite ulterius quod eodem saeculo fruando 8 9. in Concilio Lugdunensi q. dixetunt Metropolitani Galliae
quatuor cum novemdecim' sitis Suffraganeis adversias. Nome- notum sertanniae gentis Ducem. Deus occulto, justo tamen judicio,
tremisit se ut Rinorem rearisma. in quo ramen rςgimine qualem exhibueris. testis eis conscientia tua. & amarae quaerimoniae, , diversuum Ecclesiarum,&affictiones nobilium & ignobilium, pauperum, viduarum & orphanorum , quos damna- , , bili cupiditate, &, tribili crudelitate vexasti. Sed quia Chri- stianum nomen non penitus abjecisti,&-ex Apostolica silce essione debitores suauri omnibus . ut bene agentes ad perse-
, , Verantiam exhortemur, delinquentes autem ad poenitentiam ,, authoritate divina pse remus; vehementissime tuis excessi-
, , bos condolemus , & a tuo intuitu paterna & Epi scopali solici-
,, tudine te cupimus i revocare Cupiditate tua vastata est terrari Christ anorum , templa partim destructa , partim incensit cum, , Sanctorum ossibus, caeterisque Reliquiis. Possessiones Eccle- , , sarum, quae fuerunt vota fidelium, redemptio animarum , p trimonia pauperum, illicite in tuos usus redame...... satis haec ,, ad tuam perditionem sitficiebant. Sed ad cumulum malorum is auxisti temeritatem . 8t omnem laesisti Christianitatem, dum C , , carium Beati Perri Apostolicum , cui dedit Deus Primarum in omni orberi terrarum, sprevisti. Cum enim eum postulasses , ut in libro suo , , te scriberet. de pro te Dei clementiam exoraret. & ille directis, , litteris se id facturum promisisset, si se monentem obedienter, , audires: non solum nihil eorum quae mandaverat fecisti , sed , , ne litteras quidem ipsis recepisti. Et quia nolebas. a malo de- , , sinere , timuisti bene monentem aud re. In eo igitur laesisti,, Apostolo ς quorum est Princeps Petrus, laesisti Episcopos, qui , , j/m cum Deo regnant in caelis , S. miraculis coruscant in F a terris:
53쪽
terris: insisti & nos, qui etsi non habemus eorum meritumri idem tamen divina gratia possidemus Oiscium ' Cogita quid, , , mereatur qui scandalizaverit unum de pii sillis, & ita poteris, , colligere quam ingentem sis perlaturus, nisi resipueris, damna- , , tionem, qui partem maximam populi Christiani gravissime peraturbasti. Quamobrem monemus te, obsecramus obtestamurque , , tuae salutis cupidi, pone finem malis tuis, convertere ad Do - , , minum, cujus nemo nostrum potcst effugere judicium. Fae, , semias dignos poenitentiae r hoc est, quia granditer deliquisti, , , granditer bona exerce : uti non solum non torquearis cum dia . bolo Sc reprobis in inferno ; verum etiam gaudcas cum Deo &
electis ejus in Caelo. Id tibi quoque pollicemur, quia si te Deo, , restitueris, apud eum intercessores pro peccatis tuis esse cupi- .se mus, & apud Pium Principem nostrum, ut tibi tuaeque poste , , ritati benigne consulit, conabimur obtinere. Maximum reatum, , te contraxi sse sciinus, quod epistolam Sedis Apostolica res iisti, exibit , , ni tm aliqua in ea tibi itaxia contineri. Quod,si eum non receperis, ,, nos qui monuimus excusabiles erimus. Sin autem receperis α,, Dominum & Beatum Petrum propitios, & nos habebis in fide, , conjunctos , & intercessores proficuos. Si vero non benigne, , monentes contempseris, certum tibi sit nunquam tibi futurum locum in Caelo , & cito non futurum in terra: quod tua culpa, , separatus ab Apostolica & nostra societate , Anathematis ultio, , ne, locum habebis s quod avertat Deus) in tartaro. Haec etiam, , per tuum ministerium denuntiamus Laniberti hominibus , &se quibuslibet geotis tuae: quod si communicaverint ipsi , & re- , , bellioni eius consenserint, anathemaete condemnabuntur , &traditi satanae sine fine peribunt z.
6 . Uidetis Confratres mei quomodo etiam praedicti Episcopi
inhibeant, ne alii cum excommunicato Comna unicent, prout etiam in Concilio Tusiaco statuerunt 37. Episcopi his verbis r
'De his etiam , qui rapinas. exercent, incendia , stuprae, inaudita, , committunt, caedes & homicidia perpetrant, res Ecclesiarum, , subtrahunt atque diripiunt, quantum ad iudicium nostrum atti,, net, volumus, ut sive Auctores tanti Criminis , si e Fautores eorum qui cum eis collecti participant sacro missarum Oia
54쪽
.ficio , a foribus Ecclesiarum, ab omni societate Christiana, uia se que dum poenitentiae se humiliter submittant, removeantur. ,, Invicem sibi Episcopi pro his scripta transmittant, quatenus
M Omnes aciant cum talibus damnatis nullam communicationem habere: parique sententia teneatur obnoxius , qui post interdi-M etum cum eis communicaverit .
63. Denique ut plurima similia hoc saeculo facta omittam , ecce quid in Concilio Tricassino secundo , cui subscripserunt 3 o. Galliae Episcopi, Decretum fuit, &ab illis responsum Ioanni 8. Summo Pontificit ' Domino Sanctissime & reverendissime Pa- , , ter Patrum Joannes Catholicae atque Apostolicae Ecclesiae , viis delicet Romanae, primae Sed is Papa, nos famuli ac discipuli ,, vestrae auctoritatisi, Galliarum & Belgicarum Episcopi, his, is quae super vulnera dolorum vestrorum maligni homines ac mi- is nistri ciabolici addentes, in Sanctam Matrem nostram ac Ma- ,, gistram omnium Ecclesiarum commiserunt, compatimur, Jcis dolori vestro conflentes condolemus , atque judicium vestrae auctoritatis, quod privilegio B. Petri & Sedis Apostolicae , in
,, eos, ει complices eorum , i via Sacros Caraxes Spiritu Dei conditos, ct torias mundi reverentia consaratos, secundum ejusdem Romanae Sed is Pontificum decessorum vestrorum decreta protulistis, voto,, Voce, & unanimitate nostra, atque auctoritate S. Spiritus, cu jus, , gratia in Episcopali Ordine sumus consecrati, gladio Spiritus, , , quod est Verbum Dei, eos interimcntes persequimur. Scilicetis quos excommunicastis, excommunicatos tenemus; quos ab Ec- , , clesia absecistis abjicimus , quos anathemtZastis, anathemizatos ,, esse judicamus, & quos tegulariter satisfacientes vestra auctoritas & Apostolica Sedes receperit recipiemus ''.
66. Saeculo IO. seu anno Christi 'o' in Concilio Trosleano, Praesidente Heri vaeo Rhemens Archi. Episcopo , ita quoque statutum : Nudin Sacrilegus Regnum Dei psidebit nisi per pur/m probatam io publicum paenitentiam , ct Sancta Ecclesia, ejus pracipue quam iasit ,
sali factio m , atque per manus impositionem Episcoporum o reconciliationem. Et us foverint se a Regno Dor, re a consula Sanctorum, qui jam cum Cb Hio regnant, o in Hemum cum eo regnabunt, in futuro alienandum, a
55쪽
ejus In Deo alieηatur: M qui quia sine est , pro certo hoc sciat, quia tal , nysi
per satis actionem condignam, Nec vivo nec visrtuo Ecclesia vim comnunica I.
6 . Ex alio ejusdem saeculi Trosse ano Concilio sub Joanne Papa X. praesente Carolo Simplici, Galliarum Rege , constat W-ιebaldum Comitem Castriticensem fuisse excommunicatum ab Archlia Episcopo Rhemensi. Qua de re in tertio Tomo antiquorum Comciliorum Gallia , in quo haec referuntur : Πeriveus Prasul Erlebaldum Comitem , propter Remensis Cpiscopii terram , quam pervaserat , ibique munitionem quandam super conssruxerat, inde frequentia Z cclesiastica familia mala ingerebat: Insuper o in CasDum Almontem furim irruperat. Sed cum nec ita cessaret a malis , qua coeperat, pragit Archi- Episcopus rum suis lud capiendam munitionem , quam ille construxerat , Maceriast nominabar. suam per quatuor pene hebdomadas obsidem , deserente tandem Erlebaldo , cepit: θ dispositis inibi custodiis, Rhemos rediit. At Erlebaldus profectus ad Regem, qui tunc morabatur in Pago mormacresi contra Henricum Principem Τra, rhenensem , ibidem ab hostibus Regis sibi supervenientibus interemptus. Quem tamen postmodum in inredo, quam apud Trosleium idem Domnus Archi-Epi copus cum suis habuit, intercedente Rese o obnixe flagitante, a pin-culo excommunicationis absolvit.
Sub eodem Ioanne Pontifice habstum est tertium ConciIium apud Trosi elum, in quo Comes Isaac antea excommunicatus, tandem resipiscens , indicta ipsi mulcta , absolutionem obtinuit. Sic enim in dicto tomo 3. refertur: S nodus piscopo Remensis dioecesis apud Troseium . Octobri mense habita , Seuis Archiepisi ορο pra denter in qua Isaae Comes ad emendationem ct satisfactionem venit pro his,
qua prave adversus Eeclesiam Cameracennem parpetraverat: ct vadatus argenti libro centum pacatur cum Stephano praefata urbis Episcopo, prasente Heriberto, o pluribus, qui aderant, Francia Comitibus. 68. Solemnis etiam fuit excommunicatio illa, quae alit hori
tate Stephani octavi Papae lata est in Galliae&Burgundiae Proceres, in favorem Ludovici IV. Galliarum Regis. De qua Flodo ardus in Chroκico ita scribit: Anno 942. Legatus Stephani Papa nomine Damasius, Epistopus Roma ob legationem peragendam ordinatus, in Franciam venit, adferens litteras Apostolica Sedis ad Principes Re ni, cuncto iFrancia vel Burgundia habitatores , ut recipiant Regem sium Ludovicum.
Ods neglexerint, ct eum amplilas hostili gladio persecat; fuerint . e
56쪽
Ecclesia Roma retro palliam deser 3 mgovi Episcopus ab Mep ta PQAnan us m. Cum quibus pariter & legatio venit Principibus. Re .peri; ut Ludovicum Regem recipiant, & sic gatos suos Romam dirigant. Θι fi Upu ad Nativiraum Dorulat aura η- νω- Mem ι, excommuηuandos rauc fore se noverint. 69. De a stis saeculo x I ita scribitur in Historia Trevirensi: Everaritus Trevir. Archiepisc. duna taceeeset visitat, captus est, is vestimenta Sacerdotalia i militibus direpta. pallium d i scussum , ,, Corpus Dominicum violatum & in terram projei tum, Chrisma, , unctionis effusum est, Episcopis in Luzelemburch ad custo , , diam delatis. Treberi nihil eorum quae ad divinum ossicium M pertinent celebrare volup runt, donec Romanum Pontificem ride hac re per Internuntios interpellarent. Interim Conr dus, , Comes compulsus a plin imis Episcopum dimisit. Romanus,, Pontifex Conradum excoma,unicavit. 8c Everat do absolven ν,, dum eo aio, qui tandem poenitens Treberim uenit, & hu , , militer a Pontifice absolutionem petiit & in petravit. 8c ad sa- , , tisfactionem quaedarii bona Sancto Petro contradedit. o Anno 1 o 37. id in Concilio Lemovicensi secundo Galliae F piscopi fecerint, docent immet dum dicunt: 'ex com- , , mu ilicamus illos milites de isto Episeopatu Lemovicensi, qui , , paeem dc justitiam Episeopo suo firmare , sicut ipse exigit, no istunt, aut noluerunt. Maledicti ipsi de auditore t eorum in m lum: Maledicta arma eorum, & caballi illorum; erunt cum se Cain fratricida, & eum Iuda traditore, & cum Dathan & Abi is ron , qui vivi introierunt in infernum. Et sicut hae lucernae, , extinguuntur in oculis 'astris , ita gaudium extinguetur in is conspectu Scinctorum Angelori-s, nisi ante mortem ad sati se factionem atque emendati osse sive poenitentiam dignam, ve-
, , nerint in judicium Episcopi sui: omnes Episcopi de Presbyteriis eandelas ardentes in manibus tenentes, mOX eas in tenam pro
ri jicientes extinxerunt ' Ad quod verbum. cor populi valde e is pavit, εο omnes clamaveru', dicen L AE tinguiso sta titiam eorum qui pacem & justitiam suscipere nolunt '. . II.
57쪽
' ' II. Testantur quoque Francorum Historice , emistino Io'
in Galliarum Ciνitate , quam Ostionem dicunt, congregarum est Generais Concilium a Venerandis Hugone Lugdunensi Archi- piscopo , ct Sedis Apο- stolica Legato, cum Arahi Episcopis is Abbatibus diversarκm Propinciarum 17. Kalendas Novembris. In quo Concilio reno rata est excommunicatio in Πcnricum Regem , & in Guibertum Sedis Apostolica invasorem , I in omnes eorum complices. Item Rex Galliaram Philippus excommunicatus est, eo quod vivente uxore sua alteram superinduxit. Item Simoniaca barcsisIta excommunicatione damnata est. De effet tu porro excommunicationis ita eodem saeculo decreverant in Concilio Tolosano Galliae Episcopi can. I 3. Cum excommunicatis ullam participationem, vel scietatem habentem praecipue, ex- .mmunicamus, nisi correctionis vel admonitionis causa, ut ad Fidem redeant Carbulicam. Si qui autem adjuvantes eos defendere conati fuerint, vinculo simul excommunicationis cum eis subditi permaneant. 7Σ. Ista excommunicatio renovata est in Concilio Clare monistano sub Urbano II. anno Io 9 in quo I 3. aderant Archi-Episcopi cum suis Suffraganeis. Sic tradunt Historici, intel quos Ber- thoidus scribit: In Galliis ad Clarum Hem Synodus Generalis a Do- ius Papa in Octava S. Martini congregata est , in qua tredecim Λνι bi- Episcopi cum eorum Ssraganeis fuerunt oe ducenta quinque Pastorales virgae... In hac Synodo Dominus Papa eadem statuta . qua ct in praeterita Synodo Placentina , confirmavit. Insuper is Philippum Regem Galliarum excommunicavit, eo quod propria uxore dimissa , militis sui uxorem sibi In coriugium socialit. Ibi etiam aliam S)nodum in tertiam subs quentis Quadra- geli, ia hebdomadam Turonis celebrandam denuntiavit. Haec ipse is ha- dena de excommunicato Rege refert Sigebertus. Sed & Bertra dam Regiam pellicem eadem excommunicatione mulctatam Willeturus in rebus Anglicis tradit. Alia plura in Reges & Principes a Sanctis Patribus & Pontificibus latarum excommunicationum exempla refert Gregorius VII. Epist. a. 73. Quinimo saeculo duodecimo gravissime tulerunt. Galli quod Excommunicationis sententiam , quam ob violatam Ecese si asticam libertatem pro metitus fuerat Henricus II. Angliae Re π,
usifex differret fidarinare, vel fulminationem a Samsto Thoma
58쪽
.Cantuatiens Archiepiscopo vibrandam suspenderet.Unde Galliae
Reginae idem Alexandro III. inter caetera scripsit: Per noνi mos suos nuntios obtinuit Rex Anglia litteras, si tamen adulterata non fiunt, pa- . tentes , quibus statuistis, ut Cantuariensis Archiepiscopus, qui jam quadriennio pro jastitia exularit, sententiam ferre non poFit in eum , vel .in terram. ejus, nec gravamen inferre alicui persua de terra sua , donec in ipsius gra-
. tiam restituatur. Nonne, Pater ex his litteris habere videtur authoritatem, impune peccandi, ct Archi- Episcopum perpetuo proscribendi. Nam de ca-
. rero in arbitrio ejets erit eum recipere. Hinc adeo scandali ta est apud nosi rota Ecclesia , ut magis turbari non posfit: quia malum exemplum omnibus principibus datum est. Dominus meus Rex cui archi- Episcopum tradidistis, rurbatur plurimum , quod inter manus ejus tamen in hac sententia per li- . teritis, innocens jugulatur. Dolet Regnum totum, exspectat adhuc Dominus
meus Rex exitum promissionis restra, quam nisi citius viderit adimpleri M. Refertur haec epistola lib. 6. Epistolarum Divi Thomae Can- tuariensis. Extantque in eo tomo plurimae aliae Regis Trocerum, Episcoporum Galliae, in eandem rem epistolae . Unam tantula L. addam Carnotentis Epis op ad eundem Alexandrum III. & re latam in eodem tomo pag. . z6. Non inter Principes,qui benignus exaudiat pre-. 'ces vestras, qui mandatis obediat humilius, qui Ecclesiam & Uiros Εςclesi absticos devotius honoret,& studiosius tueatur, Chri-V stianissimo Rege nostro. Non est Ecclesia,quae Romanae Eccle-''sae fuerit utilior in omnibus angustiis suis,quam Gallicana. Su ,' ' plica verunt vobis. Eoclesia & Rex pro Domino Cantuarieris,qui . V pro Iibertate Ecclesiae&Maiestatis vestrae die nitate tuenda exul
proscriptus iam quartum e Xplet annum, agit apud vos contra' 'eum Tyran ii Ecclesiae Persecutor manifestu , Hostis Regni V Francorum, cujus iniquitas omnibus nota est & tamen quod di- cere verecundor, Sc doleo accidisse , praevaluit hactenus in malitia &. vanitate sua. Siquidem nuper cum ad colloquium Chri- 'stianissimi Regis accederet, & per Comitem Flandrensem, qui illuc Dominum Cantuariensem traxerat, de pace Ecclesiae re-- formanda sollicitaretur, literas Apostilicas in audientia Episco-'' porum suorum & Procerum legi fecit, quibus stat uebatur , Ne
Proclius Cantuariensis in ipsum aut terram Hum sententiam sς ης psit, aut G aliquod
59쪽
aliquod Iravamen alicni persea de terra sena inferre , donec redeat in v rium usis. Quo audito christianimus Rex crassus est, ct istum Regm , evanesh filii Ecclesia dolueranti virum justum , Pontiflcem reperendum, fine causa Iubendi, O ab Aps,lica Sede maenasse scriptum tam perηicissum exemplo.
. Si lubet etiam Reginae Angliae ipsiusque Regni Anglicani, intelligite judicium. Reperietis illud inter epistolas Petri Ble sensis ad Celestinum contra Frederinum Imperatorem : contra quem Sedis Apostolicae auxiliam & ultionem postulat: '' Gentes, , divulsae, populi lacerati provinciae desolatae, & generaliter tota, , Occidentalis Ecclesia confecta lamentis , in spirim contrito 3ο, , humiliato supplicat vobis , quem constituit Deus super gentes se dc regna Nota in in omni plenitudiise ρι restatis. Amictorum quaeso, , clamor introeat in aures Vestras. Calamitates enim nostrae mul-
tiplicatae sunt super numerum, nec ista dissimulare potestis citra se criminis δοῦ infamiae notam, cum sitis Vicarius crucifixi, Suc- , , cesi or Petri , Sacerdos Christi , Christus Domini, Deus etiam, , Pharaonis. Et infra : Ubi est zelus ditis in Achab λ Zelus Joannis in Herodem p Zelus Ambrosis id valentem p Zelus Alexis,, andri II l. qui sicut audivimus & vi clivus , patrem istius princi- , , pis Fredericum, plena authoritate Apostolicae Sedis, a fidelium, , communione praecidit verba reputat legem Dei. Scriptum is est enim : mi vos pernit me sternit. s. His addam quod ad Celestinum III. scripsit adversus Angliae tunc temporis Regem Episcopus Beluacensis ab eodem Rege captus & detrusus in carcerem.' ' Captum quidem ibi cin Anglia sum, δc vinculis gravibus 8c' ' catenis addictus ; nec ordinis dignitas nec Dei reverentia re- . V medii aliquid vel mitigationis mihi consulerunt. Taliter ergo V Rex Angliae in Christum Domini more lupino saevire non for- midavit; nec vestris auribus incognitum existimamus. Quid ergo ' diminutatis Quis pater videret filium errare, & taceret E Des- , , perat pater de filio , cum comminatione non corripit vel fla hello. Luce quidem clarius elucet, quod Rex Angliae, caeteri-'' que complices sui, qui violenter manus in nos injecerunt, in V dictae sententiae Canonem inciderunt, injurias nobis &mole stim a
60쪽
stias enormiter illatas vestrae paternitati lacrymabiliter insinua-
mus lacrymis nostris r ut petitioni clementer condescendatis.
Indignum est siquidem subjectorum petitionem ad vos dire ctam
V vacuam reverti & inanem, quae & humilitatem redolet, & r ' tionis subnixa est praesidio. Nec immunis est a culpa, qui cum ' potest corrigere,dissimulat emendare ; nec caret scrupulo socie- ' talis occultae , qui manifesto facinori desinit obviare. Licet ' igitur verba doloris totiens multiplicaverim , Pater sancte , ne ' miremini. Nescit, imo nequit, pectoris claustro dolor assiduus ' sepeliri. 6. Omitto acta in Imperatores Frederi eum I. Frederi cum II. Henricum IV. Henricum V. Petrum Regem Aragonum & alios exteros ; qui propter publica facinora saepius moniti, tandem
excommunicati sunt, & ab obedientia & fidelitate absoluti subditi: &alii probante etiam Ecclesia Gallicana, per electionem vel Successorem surrogati sunt. Praecipue me intra Galliae terminos contineo, ac dico ipsosmet Galliae Reges censuisse quod non essent exempti ab Ecclesiae censuris & poenis , etiam interdicti &excommunicationis. Ac prppterea Summis Pontificibus supplicarunt. ne in ipsos , ipsorem Capellas, & Terras se nientia ejus modi ab inferioribus Ecclesae Praelatis ferretur. inconsulta sancta Sede. Ita supplicuit S. GJovicus, cui Gregorius IX. in hunc
modum rescripsit: Gregorius Episcopus Servae Servatim Dei, Charismo in Christo Filio Ludorico Regi Francia Illustri Salutem o Apostolicam Benedictionem. Illa Filialis devotis o dilectio simularis, quam cura memoria Progenitores tui erga Predecessores nostras ct Romanam EccIesiam habuerant, in qua tu illi hares legitimus hereditario jure successsti, nos in eo constituit proposito volu ratis, ut in bis qua a nobis secundum Deum Cestudo Regia duxerit postu-ιanda. devotis precibus benignum impartientes assensum , auctoritate prase tiuῶ firmiter inhibemus , ut nulli liceat capellas tuas Ecclesasticosupponere interdicto nisi de licearia Sedis Apostolica Jeciali. Nulli ergo hominum liceat hanc paginam nostra inhibitioris iuringera, vel ei ausu temerario co traire. Si quis autem hoc attentare prasumpserit, indignationem Omnipotentis Dei. o Beatorum Petrict pauli apostolorum , s. noveriι incursurum.
Extat haec Epistola apud d 'Acherium tomo 6. pag. 434 -&G a duae