장음표시 사용
61쪽
duae sequentes ab Alexandro IV. ad eundem Sanctum Ludovicum
II. Alexander&c. Regi Franciae , &c. Illo charisatis assectu Regalem Excellcntiam amplexamur, o fe te ramquam stiritualim ac devotum Ecclesiis Romana Filii fncero corde diligimius, ct votis tuis favorabiliter anulientcs, petitiones Regias quantum cum Deo possumus ad exauditionis 'Fatiam admittimus. Hinc est quod tuis devoris supplicationibus benignum ' partientes assensum, auctoritateribi prasentium indulgemus, ut nudiu postis in terram tuam excommunicationis vel interdicti sententiam promulgare absque mandato vel licentia Sedis Apostolica speciali. Nos enim decernimus irritum ct inanes quid βper boc contra huhssiodi nostra concessionis texο- rem contigerit attentari. Nu Ili ergo oec. Si quis autem M. Durum Late- rani Σ . Cal. sprilis, Pontificatus nostri anno 2. Et iterum. Alexander&c. Regi Franciae i c. Et cum illo caritatis assectu cte Uinc e t quod tuis devotis supplicationibus benignum impastientes assensum luctoritate, tibi praesentium indulgemus , ut nullus Archi Epis opus, seu quia 'ibet alius Praelatus, possit in terram tuam excommunicationis vel interdicti . ententiam promulgare absque mandato Oliceutia Sedis Apostolicaspeciali. Nos mim dectanimus, ctc. Nulli ergo cte. Si quis autem oec. 'I3. Hoc privilegium seu exemptio iem I Censuris per Galliae praelatos inferendis absque Speciali Sesis Apostolicae Mandato,
Ioannes Franciae Rex & Ioanna Regi .a anno I 3s I. Petierunti Clemente Us. confirmari & ad ipsorum ac Successorum Prin-.zipum personas extendit quibus Pontifex epistola quae extati pud d cherium remo a. p. 28 I. respondit. Clemens See. CharissFinis in Christo Filiis, Ioanni Regi, ct Ioan-.M Regina Franciae Illustribus. Salutem ct Apostolicam Benedictionem. Ob 'est rori in exigentia meritorum, quibus ros largitor bonorum omnium infig-ririt, libenter illa vobis concedimus, per quae non solum vester , sed & huc cessorum vestrorum status tranquilἰo pacis munimine fulιiatur. ρο- .s is itaque βρplicationibks inclinati, ut nullus in restras , ct Successorum; est rarum Regum is Reginarum Francia , qui pro tempore fuerint, ove- 'rormn j eorum natorum, existentiam sub patria tamen potestate, Persongo xcommunicarionis aut interdicti sntentias promulgare, aut τοι is su ipsis,
rerum Ecclesia interdicere paleat absque Sedis Apostolica speciali Ma 'μ ρ, facisnte planam ct expressam , ac de perbo ad peibum de hac indu g tia a
62쪽
gentia mentionem , vobis ct eisdem Successoribus in perpetitum 'auctoritate Apostolica, tenore proenitum indulgemus. Nulli ctc. Si quis, oc. Nec censuerunt Reges Galliae Sedis Apostolicae Sententias esse contemnendas i sed ne a subditis suis ulterius desererentur, Ecclesiae satisfecerunt ,& absolutionem humiliter petentes promeriti sunt. Nihil dicam de Henrico IV. & aliis paulo ante ipsum Galliae Regibus. Retrocedam ad antiquiora tempora , & ea quae ab aliquibus minus nota sunt.
Sub finem Saeculi undecimi Philippus Galliae Rex propter illicitam cum Ber trada conjunctionem excommunicatus , non aliter fuit per Authoritatem Paschalis secundi absolutus, quam mediante poenitentia. i cce quod refert d Acherius tomo 3. pag. I 29. ' Paschalis Episcopus &e. Significatum est nobis quorumdam Vestrorum litteris, quia filius noster Rex Foeminam illam λ, pro qua totiens commonitus, imo excommunicatus fuit, juxta ,, praeceptum nostrum abjurare decreverit. Ipsa etiam mulieris Rugem abjurare prarata sit. Super quarum conversione Persori narum non minimum exultavimus, quia super uno peccatore poenitentiam agente gaudium esse Angelis Deo ipso Domino , , testante didicimus. Quam nimirum causam Fratri nostro Ri-
,, chardo Albanen fi Episcopo reminiscimini l nobis fuisse comis is mi ssam. Si ergo idem Eriter Franciae jam fines egressus est ,
is nos eandem causam , aspirante in mi ho , una=Vobiscum pera , , gendam Venerabili Fratri Lamberto Atrcbate irii Episcopo 's, committimus. Convenientibus itaque vobis in unum si com- ,, munis Filius Franeorum Rex, & illa ejus lateralis, tactis Sacro - ,, Sanctis Evangeliis omnem carnalis copulae consuetudinem' , , abujuraverint, mutuum quoque colloquium & contubernium ,
is nisi sub testimonio personarum minime suspeetarum, nunquamis Videlicet ad idem flagitium redituri , sicut quorumdam vestrua , , litteris significatum est , satisfactionem eorum vice nostra vo , , biscum Atrebatensis Episcopus suscipiat, & a vinculo ex com ,, municationis ab luat, quatenus largiente Domino & filium ,, Ecclesia , & Regem sibi Francia reconciliatum Episcopali Mi- ,, ni sterio gratuletur. Data Laterani per manum Ioannis NO-
63쪽
Jua. AMEN Tu M PHILIPPI REG Is FRANCO Ru M.' Audias , tu Lamberte Atrebatensis Episcope , qui hic Aposto, ica vice fungeris : Audiant Archi- Episcopi, & praesentes Epita, , copi. quod ego Philippus Rea Francorum peccatum & consue- , , tudinem carnalis illitae copulae, quam hactenus cum Bertrada, , e Xercui , ulterius non exercebo , sed peccatum istud & flagiatium penitus & sine omni retractatione adjuro Cum eadem quo is que Remina mutuum colloquium 8c contubernium, nisi suo te, stimonio personarum minime suspectarum , non habebo ; haec omnia sicut Literae Papae dicunt, & vos intelligitis , sine omni malo ingenio observabo. Sic me Deus adjuvet, & haec Sacro, Sancta Jesu Christi Evangelia. Similiter & Bertraia cum ex-
comminicationis vinculo solveretur,tactis Sacro-Sanctis Evangeliis in persona sua hoc idem juravit Sacramentum'. ' Actum Parisii is in praesentia Domini Daimberti Senonensis ' & Radulfi Turonensis Archi- Episcoporum ; Domini quoque '' Ivonis Carnotensis Episcopi, Humbaldi Autisi odorensis Epi-'' scopi, Gualonis Parisiensis Episcopi , Manasse Meldensis Epi- scopi. Baldrici Novi omensis Episeopi, Lamberti Atrebatensis ' Episcopi, Huberti Silvanectensii Episcopi: Abbatum quoque Adae Parisiensis , Otrici similiter Parisiensis , Rainoldi Stam-
' pensis r Archi-Diaconorum etiani quam plurium ; & honorabilium Clericorum, &Laicorum non parva multitudine inibi
' Taliter tibique ex Apostolicae Sed is auctoritate rein corpora- tus est Philippus Rex Francorum S. Catholicae Ecclesiae Matri ' suae 4. Nonas Decembris, indictione XIII. anno autem Dei Christi M. C. IV. Pontificante vero in Sede Romana Domino Paschali Papa II. anno sexto . Hactenus illa retulit Z'Acherius, cujus opera, seu collectanea ex variis Archivis, impressa sunt in Gallia cum privilegio Regio. 79. Sequitur ordine saeculum I s. in quo Venerabiles illi apud vos, Patres Basileensis Conciliabuli haec Sess. 38. decreverunt.' 'Haec Sancta Synodus districtius inhibet, praecipit atque man- 'dat omnibus & singulis, cujuscumque dignitatis, etiamsi Cardi- natatus, Patriarchalis, Pontificialis, aut alterius cujuscumquς
64쪽
Eeelesiasticae vel saecularis, etiamsi Universitates , communita tes vel Collegia fuerint, ne privatum libellum publicare , prae- ' dicare, approb are , seu defendere praesumant , seu eidem quovis
modo assentire, credere, aut favere, vel co uti, seu utentibus eo 'consilium , axilium, vel favorem praestare, neque etiam prae tensis censuris, seu sententiis innovationis , declarationis dam 'nationis, reprobationis, nuntiationis , confirmationis & disia ' positionis in eodem libello quomodolibet contentis, quas nul- 'las ac nullius penitus roboris vel momenti esse decernimus & ' declaramus , obedire attendere , seu eas observare , aut vigore 'earumdem seu aliorum quorumque mandatorum vel conia mo- ' num aut indultorum quascumque Dignitates etiamsi Cardinata-
' tus, Patriarchatus, Archiepiscopales, Episcopales fuerint, Vel ' beneficia, aut alia Quaecumque bona suppositorum hujus Sanctaeia Synodi & eidem adhaerentium quovis modo impetrare, occu ,, pare aut detineri , etiamsi motu proprio eis concessa dicantur, , , vel ipsos sic impetrantes, occupantes, vel detinentes ad posse Lissionem eorumdem recipere vel admittere, seu eos in eisdem sustinere quovis modo praesumant sub poenis Fautoriae Scita ri tis 3c haeresis,uec non aliis poenis excommunicationis, Privati O-nis ab omnibus Dignitatibus. 8o. Ac iterum lessione 4 i. Hoc modo. ,, Haec Sacro Sancta Synodus volens ut tenetur super hoc , salubriter providere , praetensam scripturam , ac quidquid ex is ea secutum est , declarat fuisse , ac debere sortiri essectum , nec nocumentum vel damnum afferre cuiquam,vel quo mobolibet at- tulisse, ipsaque quatenus processerunt de facto, & quae in poste is rum sequi possent, in irritum revocat,cassat & annullat. Inhibetis quoque , mandat atque prati: ipit universis & singulis Christi fi- , , delibus, cujuscumque flatus, gradus, ordinis, dignitatis, ves conditio.- ,, nis fuerint, etiamsi Imperiali, Regali, Durali, Cardinatatus, Patriar- , , chali, Pontificali, seu alia quavis Ecclesiastica vel mundananitate praefulgeant, ac Civitatibus, Vniversitatibus, Communitatibus, , , Villis, Opidis, Castris 2 Colligiis quibuscumque sub Fautoriae Schisia, , aratis & haeresis, ac excommunicationis, quo adfingulares: interis dicti vero quoad Cipitates, Vnlaesitates, communitates, Villas,oppida,
65쪽
,, Castra ct Collagia predicta, nec non prirationis omnἰum ct fingulorura, , dignitatum , beneficiorum, officiorum, privilegiorum &bono- ,,rum Ecclesiasticorum is mundanorum, ac inhabilitationis ad ea ,, dem , aliisque in di cto dc ceteris nostris Decretis contentis poet, , nis, quas contra facientes & rebelles ipso facto incurrere vo
probari possunt ii ne aperta praevaricatione Generalium Concilio- rum Florentini & Lateranensis sub Leone X. sed utor argumenio, quod vocant ad QCum cnim ut ante monui) Gallice Scriptores diversi habeant illud velut Sacro- Sanctiim , ideo ejup textum attuli,ut vos, qui in Declarationis articulo a. illud sequi' mini, videatis an non aperta involvamini contradictione. Inte- .rim ex aliis, quae ante in hac consultatione citavi, colligere potegitis an Ecclesiae aut horitas non se extendat in directe ad Regum& Principum temporalia, dum scilix et per excommunicationis Tententiam coguntur excommunicatorum lubditi abstinere ab eo rundem societate obsequio, defensione &c. 82. Et istum excommunicationis effectum agnovῖt ipsamet Gallia , quae tantopere institit ut excommunicaretur Henricus II.
Angliae Rex,& Galliae hostis. Quid enim subsidii ex illa ex coni- municatione obtinuisset Gallia, nisi quod speraret, subditis a Rege suo Henrico deficientibus, hostem istum facilius e suis fi-
a 3. Neque vero Reg bus aut supremis Principibus molesta esse debet, aut gravis ista Ecclesiae aut horitas. Etsi enim in pateticulares personas feratur facilius excommunicatio , in Reges t men , dc supremos Principes , nonnisi rarissime & ex gravissimis causis: postquam multae paternae monitiones & alia media humana iiihil proficere deprehenduntur , & interim continuatur & ingravescit malum. Hoc docent Historiae de Frederico primo, Fre derico secundo, Henrico quarto , Henrico quinto Imperatoribus: item Henrico secundo, Angliae Rege : de quo extant plurima inter epistolas Divi Thomae Cantu itiensis : ac denique Historta illoruis Galliae Regum, quos constat fuisse excommunicatos. '84. Eψdem saeculo seu anno 1 et 2. Nicolaus V. Carolo VII.
66쪽
Galliae Regi, non serens, atherius ea quae sine peccato servari non poterant , scripsit futiorem epistolam , quam refert d'Acheriustumo 4 pag. 373. in qua inter caetera haec habentur. 'Adjicimus nos Christiani mini Francorum Regni non aurum ' sitire, non divitias, sed animarum salutem : & cum a nobis Ora- 'tores Zc Legati destinati fuere , non insedit cordi nostro ulla '' rerum temporalium cupiditas, ulla sitis habendi, quae tempora- ' Ita sunt, & transeuntia, nec permanent ; sed nos de aeternis re- bus. hoc est de animarum salute fuisse solicitos. Unde dc imis V praesentiarum pariter obsecramus , ut non credat Serepitas tua,'' nos velle aliud intendere - nisi quae animarum saluti consulant,'' di ab itineribus damnationis eripiant. Nam in his excusationis ' locus non est propter ignorantiam. Nam in hoc praecipue veri- ficatur illud Apostolicum dictum : Qui ignorat ignorabitur.' Itaqu '' rogavimus dc rogami s , ut qua sine lasone conscientia servari non ρο-
terunt, dignaretur tua Serenitas e medio remopere. Nam quid prodest ' homini, si universum mundum lucretur , animae vertatiae detri- mentum patiatur ι aut quam dabit homo commutationem pro
anima sua λ Vna est enim Ecclesia, una est fdes ipsius, eademisent esse
'' Ieges quibus tora, ct in toto orbe gubernatur oe regitur. Nec but alicui, ' quacunque potestas e praefulgeat, qui vult esse ovis gregis Dominui, is inter '' illas numerari, qua Petro a Christo commissa sunt, cum dictum suis, illi: V Pasce agnos meos, se ab illis legibus propria authoritate subtrahere. Nec ' dubitare debet qui contrarium fecerit , se illas poems incurreνe, qus' ' Canonum ct Ecclesiasticarum legum transgressoribus infligunturm dc con- trarium sentire , idem essct quod dubitare de potestate clavium.
'' Nos si ista taceremus, aut non nosceremus , nos Successorem V Petri, cui oves Dominicae commissae sunt, aut Celtitudinem ' tuam a Dominicarum ovium numero videremur excludere , M'' apud illum aeternum Pontificem , qui judicaturus est vivos μ
' mortuos , cujus vicem in terris gerimus, silentii nostri r uionem ' minime assignare possemus.
8 s. Istam Sanctae Sed is aut horitatem paulo post agnovit Ludovicus XI. Galliae Rex. qui Pio II. Lot ipsit: ' '. Teatissimo Patri nostro Pio Papa II. cbedientiam filialem. Te i Darium Dei viventis in venerasione prosequimur, ut sacra, prasertim in Ecclesiasticis
67쪽
rebus, tua monita velut vocem Pastoris audire, parere prompta mente 'velimus. Te Principem totius Ecclesia, Antistitem secrorum, Te Dominici Gregis rasurem pro temur, ct scimus, Tei jubentem sequimur, Tibi θ Beati , mi Petri Cathedra consentimus. Ita, sicur m dassi, pragmaticam. .
sanctionem Tua Sedi infensam , utpote qua schismatis tempore, atque per 'seditionem mora sit θ a Regno nostro, nostrai Viennensi Delphinatu . Οοmη, 'ditione nostra per prasentes pellimus, dejicimus, stirpitus, abrogamin.
Expendiιe textum Matthai cap. 18. ct discutite, an non ex Iure Diνina . competat Ecclesia illa potestas, quam sibi asseruerunt Episcopi Gallia, citati in praecedenti Consultatione. 86. On fratres mei, sic loquimini Articulo r. vestrae D
cIarationis , quasi illa in directa potestas quoad tempo-u ralia seu potestas prohibendi subditis ne suo Principi, aut Ecclesiae hosti, ferant subsidium , communicent cum eo , obediant, fidelitatem exhibeant &c. praedictis Epi-copis & modernis Succe Gribus non competierit nec competat Jure Divincti Dicitis enim non autem civilium ac temporalium a Deo traditam potestatem : additis nulli Ecessastica potestati Dei ordinarione
subjιιι, ac nequi Jem INDIRECTE authoritate clavium.
87. hi id est ergo, quod Matthaei I 8. dicitur: si Ecclesiam non audierit, fit tibi ficut Ethnicas ct Publicanus: Amen dico vobis, quacunque alligaveritis super terram, erunt ligata is in caela. Ubinam hinc excipiuntur Reges aut Principes Christiani; qui non minus sunt Ecclesiae membrum, & filii, quam pauperes & rustici. Et quid est illud, sit tibi sicut Ethnicus ct rusticanus, nisi hoc , fit tibi deinceps incommunicabilis , nullum habeas cum eo societatem. Sic explicant sancti Patres. Euthvmius in cap. 18. Matthai. Super quo Hieronymus 'quo que scribit : V Deus potestatem tribuit Apostolis, ut sciant. qui a talibus condemnant ut humanam sententiam Divina senis' ' tentia roborari . Audite etiam Chrysostomum ad Antiochenos : V Ignoscite mihi, nec ullus Ecclesiastica despiciat vincula.
68쪽
Non enim quili sat . est homo.; sed Deus, qui nobis hanc con-i tulit potestatem. Nam nos ad solvendum dumtaxat uti potestate vellemus,quinimo nec xujus nEcessitatem vellemus habere : nurui l lum enim volumus apud nos esse captivum. Si .vero coacti su Timus, ignoscite. Nec enim sponte vel volentes:; sed plus vobis dolentes injicimus vincula. Si quis autem haec contemnat ; '' judicii tempus aderit, quod eum doceat. Reliquum autem nolo
dicere, ne mentem vestram consternem . , .
- Idem tradit Chrys. stomus Homi l. in cap. 6. Isaiae. Ingressau est Ox ias in Templum Domini: ingressus est o Azarias Sacerdos post eum.
ι Non temere dicebam Sacerdotem Rege majorem esse: neque enim ut Regem
Hesturus, sed ut profugum ct ingratum famulum expulsurin cum authoritate ingressia est σc. Alia loca Patium dabo infra. Prius in hac consuru
88. Tradunt Iurisconsulti quod cancessa jurisdictione etiam ceη- 'seantur illa concessa ,sine quibus ipse jurisdictis non pars expediri , aut i emax redderetur, L s. d. de Osis ejus, eui mandata est jurisdicti. I. i. fSi quis jus dicenti. Cum ergo iurisdiistio sit data Ecclesiae, de qua scriptum', si EuIU- non audierit 3cc. sit data ligandi potestas, ubi ad Religionis aut Fidei conservationem, vel ad propriam delin-' quentis salutem necessarium est ; cur non poterit Ecclesia dum' alia media non sufficiunt prohibere subditis,ne delinquenti ferant
subsidium, prestent fidelitatem, aut cum eo communicenti & eos qui contravenerint excommunicare sicuti enim finis Rotestatis Regiae est publica tranquillitas subditorum , defensio eorumdem ab hostibus, & eapropter uti potest mediis necessariis ad istum finem a cur non posset Ecclesia, cujus jurisdictio altioris ordinis est 'etiam uremediis adfinem a Deo institutum, & ob quem creati sumus seu ad aeternam salutem fidelium, necessariis. 8'. Itaque etsi Ecclesiae potestas non versetur directe & pH- mari O circa temporalia; tamen, quia versatur circa finem , ad cu- jus obtentionem necessaria est potestas saltem in directa, & marci- me illa quam hactenus exprem in circa temporalia; cur negabitur
Eccleuae γ cujus authoritas est longe eminentsor tam ex parte commissionis, quam ex parte finis,quam sit authoritas Principum, quae tamen ob Reipublicae necessitatem extendit se ad bona pri- . vatorum. Ha bo. PHe-
69쪽
' o. ' Praeterea ipsa Principiim potestas subordinata est fini R periori ; ut videlicet sublatis impedimentis . quae tranquillitatire necessitati publice ossicerent, Populus liberius Vacare queat iis. quae ad salutem pertinent, de ad Dei honorem ; propter quem ipsa temporalia' sicut & ipse homo) creata sum. Omnia enim prophis rerβ-ηκι- ipsum jficit Dominus. Deinde fideles omne 3 sunt unum
COrpys Rom. xa. ct i. ad Corinth. I 2. Singuli. autem ejusdem Corporis membra : si ergo membrum putridum totum corpus tu ceret nisi abscinderetur: isi digitus totius brachii vitam foret a sumpturus, nisi avelleretur e cur avelli non poterit 3 cur consequenter ab Ecclesia exeludi Princeps, qui subditos perderet in
cia. ' Hoc tamen minus habent Ecclesiae Censurae, quam habeat seissiό digiti faeta a Chirurgo. Hic enim eum restituere non Potest.&i reunire corpori. At vero .Ecclesiasti ea Censura mediiscinalis est , non ut membrum corporis adimat; sed ut pus ani-- mam.interimens educat & expellat. Nec hia multa, Fariorum a-- 11 aritudine , quae gutturi & visceribra molesta fit, opus est ut me delam ferat r ud sola voluntate ignem ceternum evadendi, ac Dei Mandatis deinceps obtemperandi opus est , ut quod avulsum h corpore Ecclesiae fuerat , redintegretur, restituatur authoritas in subditos, recuperetur debita isorum fidelitas & obedientia , nisi forte ob perseverantem contumaciam sit jam eo processum , ut alius Princeps sit electus , aut proximo in jure ccua sanguinitatis sit adjudicata successio , ac ipsa adjudicatio mandata executioni per factam 4 subditis receptionem alterius Principis , & praestitum
sa. .Quid dicam quod cuilibet animali, cuilibet corpori , aut Reipublicae , ipsa natura concessit ius defendendi , sumendi arma , etiam confoederatorum implorandi auxilium pro Religionis Christianae defensione λ quis negabit bellum istud elle justum, &consequenter quae in tali bello hostibus Ecclesiae erepta sunt, fieri occupantis. Hoc enim quod & ipse Civiles Leges testantur, tam sub titulo de arequirendo rerum Dominio, quam sub titulo de captivis nure gentium introductum receptumque est. Atqui per hoc
ius aliquod i nditectum habet Ecclesia in bona Principum rebellium A
70쪽
lium; quatenus si militarem manum habeat oecupare illa iure belli possit; aut alterius qui occupct implorare ut loquuntur Canones θινώ innsaculare. Nec solum Austrasi ase& alii Principes, Ecclesiae tuendae causa susceperunt bellum , exeusseruntque Idololatrarum jugum; ipsi Galliae Reges circa initium saeculi' sexti quo Clodoyeus I. Regum Franciae Christiamus, agente Sanctissi ina illa Regina Clothil de Burgunda, & dicti Clodo vel conjuge, & de in . s alii Galliae Reges Religionis conservandae & augea
dae intuitu bella gesserunt. . . . .
i Eneraliter dicitis Rege ergo ct principes ste. Multi sunt in Gallia , Italia , Germania , Barones , Comites , Principes, qui nuda possident ab Ecclesiis Electoralibus, Ducalibus. & aliis, ipsaque Sancta Sede. Et qui di ctis Ecclesiis praesunt non alto titulo directi dominii jus habent in nudates dignitates, quam titulo Ecclesiae , cui praesunt.. Dicitist nihilominus grater liter- ρου temporali
' Dogmaticae proppiniones squales sunt illae, quae in vestra Declaratione continentur) sicuti etiam illae quae exprimuntur in Canonibus, & Legibus, 'niversalem habenusensum. Declaratio etiam vestra non tant m dogmatica est', sed etiam in modum legislata est : dicitis enim , qua accepta a Patribus ad omnes E HsM Galli -- cania atque Episcopos in Spiritu S. carlura Prasidentes msttenda decreviamus, it idipsum dicamus omnes θc. r : t9q. Neque hoc tantum . Sed implorastis Brachram saeculare pro obtinenda observatione eorum quae decrevistis r seu ut idipsum dieant omnes Galli. Vobis um sint in eodem sensu ct in eadem sententia. Nec hoc tantum, sed ut etiam illi. ad quos spectat docendi ossicium, doceant hoc ipsum; sic enim dicitur in Edictio Regio, Nous narons pas Ini e de rece dis axec pia r la Drclaration que lis Depu-