Nicolai Du Bois ... Consultationes theologicaejuridicae

발행: 1682년

분량: 127페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

retita large de Fra ce , assemblεα par nostra permi ιη en m e bonisi risse de Paris noui Ont presemee , conterant leurs sentimens teuchant u pus.. Iance Ecclesiastique ι ct nouo aνom saurant plus volantieraeceusEMIPP. pluation que Iesain depureia neus, Ont false ctc. Similiter generalissimε dicitis nulli EccIesiastica potestati subsunt: ergo nec subsunt illis Eccle- siasticis potestatibus, quibus pro dignitate sustentatione uniti

sunt.Ducatus aut Principatus. , l

. . factas Dretho e ; vos agere tantum de potestate uia, qua Deo authore conee fiaest : contextus enim & applicatio sententiarum Sacrae Scripturae prout illas intelligitis, excludit uniones erusmodi. Drcitis enim Regnum meum non est de hoc mundo , reddite ea ari quo sum Casaris, hoc est Ciuilia ct remporaIia. Seu ad probandum quod nulla sit Eccle- . sae potestas quoad ista sed solum quoad spiritualia, dicitis reddite qua sunt Casarii Casari, o qua sunt Dei Deo. Perpendite igitur an inr Codice Iibertatis vestrarum Ecclesiarum 'non sint etiam adloi- . benda haec Capitularia. '

APITULARE PRIMUM.

. 96. Oη p μη Episcopi Gallia ratissa delicti gerie stuI νεI mixti fori , infigere Laici aliquam malaam pecuniariam etiam in riss. usus Hylic d m, quia Regnum ipsorum mn est de hoc mundo.

possunt ερisivi habere Donunt s. Ramnatas iratus, Principa tus oc. sed reddenda ista fiunt L, qitia R num ipsorum non s. de hoc mundo ct reddenda sunt Castri, qua sunt Casuris.

Non νοpunt Episcui Gallia' iudicare de causis ciνllibus clericorum Blsabiliuirum etiamsi essem pure perso Ieir qui, clericalis chariser

72쪽

non mittit substantsam obligationis, ct ipservim Episcoporum potistas timeω- tendit se ad civilia ct temporalia,quia Regnum ipsorum non est de hoc mando, '

A Nn poterant Episcopi Gallia, etiam sine etali Sedis Apostolica inanis dato, excommunicare Principes, ns essent Rex , Regina , eorum,silii existentes in potestare: hodie amplius non possunt, quia authoritate Claviam Ecclesia Regum θ.Priscipum subditi n- rogant eximi ab obedientia , nec solνi delitatis prastita juramento.

Non possunt Episcopi Gallia excommunicare Comites, Barones, Domiceia, tos aut alios quoscumque , qui habent subditos sibi juramento idelitatis obstrictos: quia excommunicatis sireret quamdiu duras fidelitatis,servitio Irum, o obedientia vincuIum : o est p/rratis Desu inceps , sive Baro, νε Domicellas; quia Regnum illarum non est de hoc mundo, omnis mimo .

potestatibus sublimioribus subdita siti

Dossunt Episcopi Gallia supra quaru actis persimali pro re temporali, item Canonici is Sacerdotes , conmeniri coram Principibus aut eorum Senatibus, quia omnis anin porastalitassublimioribus si subdita er prestatem autςm βblimiorcm. intexigitis sui ex c*ntextu estpeclarationis pat' . Reges ct Principes rem Oralas.

73쪽

tis Ecclesiisticae circa Civilia de Temporalia dictum Scripturae

textum inducitis. . v .

F T conssequenter Episcopi, o alii Vcclesiastici Gallia, etiam saculari ροῶς iestati sitissant in criminalibus,quia in ipso cap. I 3. ad Rom. cujus verba citatis, dum dicitis omnis anima potestatibus subliinioribus &c. Duitur quoquι, Si malum feceris time, non enim frustra gladium . portat. . ' . . 'T Non puto, Confratres mei. Capitularia haec ab omnibus Ecclesiast ieis Galliae admittenda. Perpendite igitur an non con veniat vos legere Estium & alios S. Scripturae interpretes, ex quibus fiu ulterior deelaratio vestrae DecIarationis; dc illis, qui eiusmodi Capitularibus merito contradicent, detis talem ac in Iure Divino, de Canonibus fundatam explicationem ; ut sedium Episcopalium ac Ecclasiarum jura, maneant integra , Sc qua sint μι

. Domina re a fit publice tranquillitatI necessaria nec minti' i Eccusa quam imperio utilis r

n ' quilitari necessariam , nec misus Ecclcfaqilam impirio utL. I lem, ut verbo Dei, patrum traditiori θ Sanctorum exemplis

consonam omnino retinendam.

99. Verbo Dei a vobis allegato non probari id, quod dicitis, puto patere ex ante di stis. Traditionem vestrae praetensae Traditioni contrariam ostendi saeculo IV. & deinceps ex EpiscQpoorum Galliae factis & decretis e quibus etiam Principes excommunicaverisit, dc consequenter ad obedientia solverunt eorum suta ditos

74쪽

zitos Sacro- sanctum apud vos seu Scriptores Gallos B. is leense Concilium praetenderat judicare de Imperii nudo nisi obstetisset Sigismundus Imperator. Et si petitori adjudicasset Ducatum , de quo erat quaestio, subditos, qui alteri obedientiam & fidelitatem juraverant, absolvisset. Qua de re dixi aliquid supra. Sed ut plenius appareat de dicti Concilii intentione, subjungo alias dicti Imperatoris Sigismundi ad istud Concilium litteras:

IOO. '' Reverendissimis, Reverendis Verierabilibus Patribus de Dominis Basileensis Synodi dic., , Revendi Patres, insinuatione litteraum vestrarum ac rela-

, . tione Illustris Friderici Ducis Saxoniae Sacri nostri Imperii Ar- , , chimarescalli, Lanigrarii, Turingiae, ac Marchionis Mis ensis, , , aliorumque plurimorum fidelium nostrorum nuper accepimus, , quod Illustris Erlaus Dux Lauvenburgensis, qui se nominat, , Saxoniae Ducem, & ipsius Imperii Archimare allum, eum- ,, dem Fridoricum coram Synodo vestra , seu judicibus ab ea de- , , putatis, super ducatu, ossicio & jure supra dictis trahere nitur in

,, causam, non erubescens de nostra Majestate publicas proponere,, quaerelas, quod sibi scilicet crebre postulanti justitiam in foro, , nostro denegaverimus , seu in inistrare neglexerimus. Unde . , perpendentes in primis auctoritati nostrae derogari. pro eo ,, quod causas ad examen nostrae Imperialis Majestatis & Proce- , , rum nostrorum immediate spectantes ad alienum forum produ- , , cere conatur , nostram insuper honorificentiam detractari ex . ,, eo quod dicimur justitiae neglectores; quorum utrique debitis aptis ad hoc re mepiis occurrendo, nuper in Aula obstra Cae-

sesarea super his habita diligenti Episcoporum, Abbatum, Archi-M Principum, Comitum, Batonum & aliorum Procerum , & Du-M cum Sacri nostri Palatii examinatione , tandem in ipsorum de , , Omnium Oratorum Ambasiatorum , & quorumlibes aliorum, qui in nostri conspectus constituti fuerunt, praesentia, palam, , solemniter proic stati sumus, quod cum Archiprincipatus , Ar-M chimarescat latus, & jus eligendi Romanum Principem nobis , , & Sacro Romano Imperio immediate descendant,ac in seudum dependeant, cum etiam juxta formam iuris, ac stulum , & ob-s, servantiam Sacri nostri Imperii, seu tales quaestion ς coram I S, Do-

75쪽

,, Dominis seu Jorum etiamsi minores Valvas res essent, ae pa- ,, ribus Curiarum , respecitu seudi, de quo agitur, decernendae, , sint: quod etiam jus in nostra Caesiit ex Majestate & Sacro Impeia, , rio nostro & paribus Curiae nostrae re eetu laudi talis modi me- rito debeat illaesum conservati , consequens esse causam praeli- , , batam ad forum nostrum pertinere. Certificam es praeterea omis, , ne s& singulos, quorum interesse possiet, quod nos Praefato E- , , rico justitiam nullo unquam tempore denegavimus legitime po- stulanti, nec in futurum Deo propitio denegabimus unquam, ,ri id petenti. ina in imo quandocumque ipse vel alius justitiam is poposcerit, parati sumus Pares Curiae evocare & causam juxta, , stylum Imperii nostri definire. Luatre restras paternirates requiriis, , rhniu, ct hqrtantur, ac etiam attente rogamus, quatenm caresam ipsim ad

, , forum nostrum remittatis more solito ct consuetudine Imperii nostri. Et, , parium Curiae M Istra terminandam , sic enim justitia debitum ridetur requirere 2 oscia nostra in Sacrum Concilium merito postulare' '. IOI. Ignoscite , confratres mei , si forte scriptum hoc meum eΣtendatur per integras epistolarum exhibitiones: hoc enim facio , ne quid a me ex ipsis documentis suppressum putetis. Ero succinctior in opusculo sequenti, in quo alia, dante Deo , per rationes ex Philosophiae principiis acceptas deducam. Interim quia Sanctorum exempla vestrae do e rinae suffragare dicitis, gratum mihi erit unum vel alterum, aut quot quot habetis, mihi no- minari. pgo spondeo vobis id non futurum sine faenore; reddam enim decuplum : seu ut confido, facile pro uno decem qui do-

strinam vestram improbarunt. ΙΟΣ. Hanc dicitis retinendam , tumluam utilitati publica necessa-τὶaxu, nec minus Ecclesia quam Imperio utilem. Si ita est,quomodo ergo

Christus tradidit Ecclesiae claves quomodo dedit potestatem ligandi indistincte quoscumque fideles p Quomodo generaliter θc sine

cujusquam exceptione dixit, si quis Ecccstium non audierit, sit tibi cur Ethaicus 2 Publicanus, ac subjunxit, quaecumque alligaretitis stc. An ille publicae tranquillitatis perturbator, an Imperiorum eversor,

an destructor Ecclesiae , quam acquisivit sanguine suo An gratis mortuus est 3 imo non gratis, sed potius ad impediendam hominum

76쪽

Theologici ridica.

minum salutem , quia adversus Ecclesiae utilitatem daturu

data.

io 3. Certe Praedecessores vestri non ita censuerunt tradita sibi a Christo potestate ut tes, Imperatores, Rege cipes Anathematis vinculo percellendo, subditos eorum obedientia de fidelitatis juramento exemerunt. Huncque statis usum tranquillitati publicae necessariam , & Ecclesiae perio utilem judicarunt. Etenim uti quidam non male ,, Tolerare Regem haereticum vel infidelem conantem his pertrahere ad suam sectam, est exponere religionem evidis mo periculo. curiis enim est rector civitatis, tales habitani ,, Eccl. Io. unde est istud : Regis ad exemplum totus componit ,, Experientia idem doceti: nam quia Rex Ieroboam Id , , fuit, maxima etiam Regni pars continuo idola colereri 3. Reg. 32. 3c post Christi adventum regnante Constanti,, rebat Fides Christiana : regnante Constantio florebat A,, mus e regnante Iuliano iterum refloruit Ethnicismus. Et, , glia nostris temtoribus regnante Henrico, & postea Ed., totum pene Regnum exemplo &author ate sui Princip., de apostavit: regnante Maria iterum totum Regnum ad siam rediit: regnante Elisabetha iterum regnare coepit, , nissimus, ct exulare vera Religio. At non tenentur Chr, , imo nec possunt Religionem exponere evidenti perica eam in periculo relinquere ; si possunt illud avertere : ex ,, possunt talem Regem tolerare. Confirmatur. Nam qual, , divinum & humanum pugnant debet servari divinum, , humano. atqui Iure Divino tenentur servare veram Fi,, Religionem, quae unica est , non multae ; solo autem jumano hunc aut illum habere Regem.

Denique cur non possit liberari populus Fidelis a jus,, gis infidelis p liber est ab obligatione manendi cum conji,, fideli, quando ille non vult manere cum conjuge Chi, , sine injuria fidei, ut aperte deducit ex Paulo I. Corinth. , , nocentius 3. cap. gau)emus A de divortiis p non enim

,, est potestas conjugis in conjugem , quam Regis in subdi

aliquanto etiam major '.

77쪽

68 Con ultationes

io . Ipse etiam S. Avitus Viennensis in Gallia Episcopus

docebit vos qualitet ad tranquillitatem Reipublicae conducadobservatio mandatorum Dei, illam autem tollat contumacia ad-Versus ea, quae per Ecclesiam recreta sunt. Ecce quae in Collatione ipsus & aliorum Sanctorum Episcoporum coram Reger Gundebaldo Arianis favente ad annum q99. referuntur: '' Post' ' salutationem factim, Dominus avitus, qui , licet non esset senio enec dignitate , nec aetate , tamen plurimum deferebatur, dixit 'ad Regem: Si Excellentia Vestra vellet procurare pacem Ec-esesiae , parati sumus fidem nostram tam clare demonstrare emo

secundum Evangelium & Apostolos, quod nulli dubium erit,' 'illam quam retinetis non esse secundum Deum &Ecclesiam. Habetis hie de vestris , qui sunt instructi in omnibus scientiis. jubeatis ut nobiscum colloquantur,& videant si possint respon-''dere rationibus nostris , ut parati sumus respondere rationibus

'' eorum. Ad quae Rex respondit: Si vestra fides est vera, quare V Episcopi vestri non impediunt Regem Francorum, qui mihi '' bellum indixit, & se cum inimicis meis sociavit, ut me destrue ' rent: nam noen es fides ubi est appetentia alieni , & sitis san' 'guinis populorum ; ostendat fidem per opera sua. Tunc humi-V liter respondit Dominus Avitus, faci m habens Angclicam, ut ''& sermonem: Ignoramus, o Rex , quo consilio de qua de V causa Rex Francorum facit quod dicitis: sed Scriptura nos V docet: quod propter sderelictionem legis Dei βρὸ subrertuntur regna,'' ct suscitantur inimici omni ex parte , illis qui se inimicos adversus Deum ' confituunt. Sed redite cum ρopulo vestro ad legens Dei, ct ipse dabit pa-'' cem in finibus vestris , nam si habetis pacem cum illo , habebitis o curua in cris, ct nca pravalebunt inimici vestri

78쪽

Thrologici lariditae.

Timendum νι bis est , ne incideritis in excommunicationem , ct consequenteril betis petere absolutioni vi, ut minimum eam, quam Canon α .

IC s. κ' On fratres mei in cap. 6. R de rebus Ecclesia non alienam dii haec legetis: Si quis Presbyterorum , Diaconorum , seu defensorum alienanti praedium Ecclesia subfripserit: quo iratus Deus ranimas percutit, anathemate friatur: ns forte G alienator, ct qui acceperit celeri restitutione sibi prostexerint. Muod , si minore anima sua cur , remedium , Oblatum neglexerint, prater poenam juper hoc ascriptam: confectum exinde documentum piribus quampis ab initio nullas habuerit vacuetur. Sed etiam licet quibusumque Ecclesiasticis pessionis vocem contradictionis osterre . ut 2 cum seu libui psint alienata repossere , o Ecclesia lica auihoritate fulciri. Io 6. Hic Canon Conciliaris est, desumptus scilicet ex Conc. Romano I v. sub Symmacho an . so a. Subscripsistis Articulo 1. vestrae Declarationis; quo Ecclesiae aut horitas,& disciplinae nervus a Praesulibus Gallicanis tanto tempore possessus, contunditur dc abjicitur. Si illi qui rerum Ecclesiae alienationibus subscribu ut quae tamen res fere solum ad alimentum temporale aliquorum ministrorum deserviunt) feriuntur anathemate : quanto magis, qui Ecclesiae claves alienant ρ Non congero hic plures Canones qui sunt innumeri , poteritis , si lubet, plenius instrui, per Inter

pretes ad citatum titulum.

p rte est peccati periιulum, ab altera rerο nullum, sequi oporteat quod tutius est, ct hoc signanter ubi dubium ιII, an quis inciderit in sententiam excommunicationis cap. ad audientium de hιmicidio, ibi : Quia vero utrum cxoccasione vulneris decessit dubium hab tur, cum in dubiis semitam dc eμ- πικs eligere tutiorem, vos conpenit injungere Prasutero memorato a vi in suris ordini ui non ministret. In cap. significasti id. eod. xix dici-

79쪽

int Uod si discerni non poset ex cujus ictu percussus interiit, in hoc dubio tanquam homicida haberi debet Sacerdos ; o si sorte homicida non sit , a

Saιerdotali Uicio ab tinere debet , cum in hoc casu celsare sit tutius , quum temere celebrare. In cap. petitio eod. tit. Si de interfectisne cuj is quam in illo conflictu tua conscientia te remordet, a ministerio altaris abstineas reverenter , cum sit consulims in bajusmodi dubio abstinere, quam temere celebrare. )io 8. Stante igitur Confratres mei illo incursae excommuniis sationis periculo, si non evidentia θ propter notoriam subscriptionem& consensum in alienationem praecipui Iuris Sedium Episcopalium, & Cathedralium Edesesiarum, quomodo divina ossicia celebrare poteritis, non obtenta prius absolutione saltem ad cau-μlam , praestito prius juramento saty faciendi Eccletice laesae; patendi mandatis. Haec enim promissio requiritur in absolutioni-pus a Censuris, quando non est previe satisfactrum. Hoc colligere poteritis ex iis , quae traduntur in cap. a. Sc pluribus sequentibus de sententia excommunicationis in s. quae desumpta sunt ex Concilio

Lugdunensi, in quo plurimi aderant Galliarum Episcopi. Io 9. Exemplum dedit vobis S. Thomas Cantuariensis qui sui refertur in ejus vita cap. 21. 9 importunis precibus superatus sub-ῖcripsit Regiis Angliae reprobatis coi suetudinibus , inter quas 1aec erat

Exconim micati non debent dare vadium ad remanens . nec praestare jur

Uentam, sed tuuium vadium θ plasium flandi judicio Eccisa, ut absi-

Alterum Capitulum erat: Nullus , qui de Rege teneat in capste , vel aliquis Dominicorum Ministrorum ιIus excommunicetur, nec terra alicujus eorum ub interdicito ponantur, nisi prius Rex,s in terra fuerit, conpeniatur ,

vcl justitia ejus s extra Regnum fuerit ; ut rectam de ipsio faciat, ct ita ut

si a pertinet ad Curium Regiam ibidem terminetur. σ de eo quod spectabit ad Ecclesia licam Curiam, ad eandem mittatur, ut terminetur. Item de iure Regaliae sic statuc batur : Ctim vacaverit Archi-Episcopatus, vel Episcopatus, vel abbatia, vel Prioratus de Domini. Regis; d bet esse in manci ejus, ct inde percipiet omnes reditus θ' exitus . fcus Damianicos. Et cum ventum Derit ad conssiendum Ecclesa , debet Dominua Rex mandare poturess sonas Ecc&D ctc. . Has

80쪽

Theologis Iuridicae. 7 I

IJas consuetudines Rex Angliae specioso nomine perperam vocabat dignitates Coronae, ut patet ex D. Thomae Cantuariensis E

pist, I s. J6. 37. lib. 3.

11 o. Sed istis, & aliis quibusdam, cum, ut dixi, subscripssser S. Thomas, paulo post , poeniremia ductus a se s poenas ex it jejunio' o asteritate vestimentorum se digens, ct se interisu ab Altaris osciosis

pendens. Iti refertur in ejus vita, hoc anno Braxessa impressa , pag. 41. ubi subiuntur: Post pau os ιro dies, eo quod ex gessis Cauteriatam gereret coincientiam , cum multas inarisne ad Romanum mittit ponti crini. utpote cujus est sanare contritos corde, o alligare contritiones co)um. IgiIur scut absens perscripta poterat, vulnus detegir, medicinam quaerit, toro interin tempore se aflens, donec urerso dicuntio,a Summo Ponrisce, qui propter schisma Senone moralatar, super his, quibus se accusabat, per Apostolica scripta absolutionis gratiam obtineret. a quo praeter absolutionis beneficium , multam consilarionem accuit. Qui etiam ut pastoralem sarcinam filiter is

alacriscr sustineret, o strenue ad opera pastoralia se accingeret, paterno exhortabatur lectu. Vnde 2 ipse sp btuum mandarum tamquam Hostiam Caelitus sibi migam , in omni jιcunditate , scut qui ct spiritu si venismus erat suscetit. 1ii. Ista absolutio non est intelligenda eo modo , quo quidam similes absolutiones datas absentibus intellexerunt, seu de absolutione sacramentali, sed de absolutione ab excommunicatione , & reservatione casus; ut scilicet a Confessario ordinario vel delegato sequi possit absolutio in foro interiori. Patet hoc ex ipsa Epistola Alex. III. ad S. Thomam, quae extat in jam citato libro :Si aliquid te recolis commisisse, de quo propria te debeat conscientia remordere, quidquid sit, Sacerdoti, qui discretus oe providus habeatur, tibi consu- Iimus per paenitentiam confiteri. Quod fadto ct misericors Dominus, qui muliὸ amplius ad cor respicit, quam ad aflus, tibi consueta pietatis sita miseratione dimittet.. Et nos de Beatoram PetrI ct Pauli Apostolorum ejus meritis confidentes, te ab eo , quod est commissum absili inius, ct idipsum se

ternitati tua auctoritate Apostolica relaxamus, consulentes utique ac mandantes, ut postea a Missarum celebrationibus propter hoc non debeatis abII nere. Datum Senonis, halendis Aprilis. II 2. Confratres mei, controversae, quae tunc agcbantur in

Anglia mihi non videntur multum assimiles a pluribus carum,

SEARCH

MENU NAVIGATION