De fabulis Atellanis scripsit fragmentaque Atellanarum poetarum adiecit Eduards Munk

191쪽

Ιneeriorum poetarum Dagmenia

Apud Varr. de L. L. p. 315 ed. Spengel .: MCaseum signifieat vetus. - Item significant in Atellanis aliquot Pappum senem, quod sesei Cas nar appellant et et .

227 Speng. ad h. I.: MAtellania, Atellaneia vulgo. - Iiquot,isa liquod Havn. - Pappum senem Flor. I avn. Seiopp. pupum aene m. DCod. H. ed. pr. vet. Rhol. V . I, 2, Ald. Bas. Paris. Gryph. Vulg. Verre. ,,Cnfin T, Ham. Carnar. - Reuvens Colleet. litter. e. 9, seel. III g. a P. 149 1qq.: is caseus occurrit insuper apud Varr. 585, apud Cie. Tusc. I, 22, ,,uhi Ennius pro pristis Casei traditur dixisse, Auson. XXII, 27. Paul. Inae. Caseus expIicat antiquus. Caanar Paul. Diae. senem explieat. Non. II, 613GI Carnales, sed ut senile . Ios. Scalig. in verb. etymol. al eiae. Coni. Mad Varr. τό cascua ducit a callus, antiquus, aed unde ea aua Dacer. ad Fest. caseus a κακός. CA, cua l. q. eas sua, unde et incassum, sane paris utrique debilitatis et inanitatis notio inest. - Caanar vel ab ipso Cascua deri vatur, vel certe ab eadem atque illud voce. Nam primo n intrusum est, quia Dyriaca antiquitan derivationis formas magis cultas et politas, quaa adhibuit sermoserecentior, ignoravit. At vero terminatio illa ar in vocum derivatione et ipsariantiquissima et ex antiquo Graeco sermone per magnam Graeciam in Romanum hest translata. Nam Graeei antiquissimi videntur habuisse terminationem decl--vativam ηρ. Remanait haee in unico voeabulo non ab ἐρι valde et αρον is pio, sed ab et terra. deriv. ηρ, in substidisse, χαρακτηρ. Graeci porro ,,aliam terminationem derivativam habent in αρ: δαμαρ, δελεαρ, ἐαρ etz. μέμαρ.

, Porro in regiones magnae Graeciae maxime amnes ue primo quidem in Iinguam Moscant migravit. Verba in ax Latina fere sunt extra usum, e eeptia aesar, ,,Caesar, eatear, culpar dolii genus , coehlear, exemplar, instar, iubar, I sequear Vel lacunar, Iuear, pulvinar, soliar, specuIaria a specular, torcularioFalluntur, qui formam eoehleare pro adieetiva lerminatione sumunt. - Tur--ueb. Adv. XXIII, 1ο pro pupum correxit Pappum; ceterum male explicat

192쪽

Λpud Suet. Ner. 39: ADalus, Λtellanarum histrio, in cantie o quodam: υγίαινε πάτερ, υγίαινε ita demonstraverat, ut bibentem natantemque saceret, exitum C. Claudii Agrippinaeque signifieans; et in novissima clausula:

Orcus vobis dueit pedes,

senatum gestu notaret 231).

Apud Suet. Galba 13: sequaro adventus eius non perinde gratus suit, idque proximo spectaculo apparuit. Siquidem Atellanis,

notissimum canticum exorsis: venit io Simus a villa, cuncti simul speetatores consentiente Voce reliquam partem retulerunt,

ae sappius versu repetito egerunt

notabantur. - Caesaub. vult mora: veI versus tractim pronuntiatus vel intervallum, vel Mωρα, fatua femina. - Ernest.2 videndum a nota pro ut, issi euia πονς Iraeeis de loco insigni poetae, v. Κuster. ad Aristoph. Ran. 1358, sie ostio/tiet insignes notae dictae sint ab impositis notis in margine librorum. i ro capreis I. C. Scaliger de Com. et Trag. in Gronov. Thesaur. ant. Graee. Vol. VIII habet ea pris. - Si versum restituere velis, ita fere facias: Ilgurit vetulus hircus naturam capris.

Natura pro pudendo, ut Graece es. Seiopp. ad Priap. XXXVIII, 2.231 Ernest. ad h. I.: Duniee vera est Lipsit explicatio: Pluto vos per pedea Aad Alanes trahit, maximeque hue tacit, quod apud Iiueian. Dial. Mori. VII Cerberus Socratem pedibus detraxisse lieitur. Respieiebat histrio ad odium

is eronis in Senatum et eonsilium eius omnino tollendi, de quo e. 38. - Μortui per pedes efferebantur. 2323 Casaub.: oin omnibus Μps. Iocus hie depravate exaratus reperitur; ,.sere enim seribunt: venitione simus, atque ita possis facere: venit One , simus; at in Viterh. pro nε est ii, fortasse legendiam noster Simus. ι Ernest.: is Quia in omnibus Codd. exstant syllabae ione, Gronov. legit obe, id seque in textum recepit, quod non necessarium docuit Burin. , quum etiam seriis 'septum a Suet. esse possit io resimus, et io noli solum laetantis, sed etiam hindignantis aut aliter commoti vox git. Simus, sive proprium in illo eant leo senomen fuit, sive comica iIIa persona, a naso sic per ludi hrium dicia, genem havarum indieabat, quem a villa in urbem redeuntem pavebant vel lilii, vel servi. isId tractum ad Galbam, senem avarum, e provincia Hispania velut e villa in is urbem redeuntem. - WinckeImann Kunsiges n. II. 8. K. 2, g. 24 seMIetretFiat mir hier esis, dasa die Nilmer den alteri Wiaer Galba reus Spolt Simum nannten, ohneraehlet derserae eine IIabsekIsnase halle Suet. , alb. e. 21: uaso aduneo , t elches dem Versasser dea i lasei Cupitolini Bouari Toni. II, Tav. 19 Grinen HegruT zugammenverbunden , und berschlet ung, Galba Lahe eine m-btestanase ges abi, dis aber u Die ι gvlislsehi gewesen non sol mente avea ilnaso aquilino, ma anche achiaeciato , ala et elehes eis offenbarer I ι rvruetiist. Dis Austeger dea Sueton berchren d edo Sehisierigisse im gerivsten nish undieΛ sehe kein Mittet zur MIMrung, GD anzunehmen , dass man Bier clas ori Simus, tote dis Grammataer reden, per Antonomasiam genominen und