장음표시 사용
81쪽
sed ei restituenda sunt, cui post aliquod
rem pus relicta erant. Γ l. imperator. T. de fidei commissa. liberta. l. Statius. g. Cornelio. E. de iure fisci. Alex. consit. 3. l b. I. Ruinus consit. I a . lib. 2.& consit. 13. lib. s.Caseneus in consuetudi. Burgun. rubri. 2 f. 2. Quem ad aquaest. x7.J9 Quin etiam si filio suo rogatus sit liqreticus aliquid restituere, id a fisco resti tuendum est illi: quia pertinet ad silium , non tanquam ad haeredem , sed ut ad creditorem. I. unum ex similia .9. I.&seq. ff. de legat. 1. Probus ad Ioan . Mona. in c. cum secundum . de haereti. lib. 6. Js J, Ius patronatus ecclesiasticum transit natura sua etiam ad haeredes extraneos:
quam ob rem bonis patroni publicatis ius illud ad fiscum pertinere videtur: via loco haeredis extranei fiscus est.
Inno. Sc c teri in rubri. de iure patruria. Decius consit. I 49. Igneus in. l. decessarios. f. non alia . num. 4O3. ff. ad
s6 Obtinuit tamen,ut ius patrona us no publicetur, sed ecclesia libertatem co-
sequatur: sicut alij liberantur, qui iure dominij & obsequi j haeretico erant astrieu. fc. viii. de haereti. L iura libertorum. R. de iure patrona. Imo. in l. insulam. U. sol u. matri. Caseneus in conis. Burgun. rubr. 2. S. 2. nu. s. pleni 'Caesar Lamberti. lib. 3. de iure. patro. quaest. 8. arti. 8. J97 Emphyleusis hominis priuati in fiscutransit propter haeresim emphytcutae: sed ius suum integrum domino cossem, uatur, quia fiscus in ius priuati succedit. Quemada quaest. II.Js8 An emphyleusis ecclesiastica transeat in fiscum publicatis bonis emphyteutae, quaeritur: de iam ante dixi de re que pensionem, siue c sum soluit Eccle- : .isiae. Tabelliones autem hosco tractus longe dissimiles, miscere & confundere solent: sed natura eorum potius, Da verba, consideranda est: nec enim mutatur vocabulis vis rerum , ut ait Fabi lib. 9. cap. I. fl. insula. T. de praescrip. verbis. l. sed Celsus. f. a. st. de contrahen. empl. Ias. in l. l . C. de iure emphylteu. cos. II. J
detur ex alia. Num res ecclesiae in emphyleusim data, transire possit ad haere
dem extraneum . Nam si id non : ne-.
ue ad fiscum perueniet, qui extraneus. uccessior est. I l. iura libertorum. U. de . iure patrona. J
teusim eccle ae ad extraneos succellores peruenire non posse: ut Decius, Gotradinus & alij authores sunt. Decius imc. in praesentia . de probatio. Gozadi ..consit. 39. Casene. in consu . Burgian rubrica a. Ψ. 1. nu. IO. ROlandus con- sit. 06.
nionem eme veriorem. Quin etia in cI linus, de Corneus testes sunt, hanc esse communiter approbatam. Feb. ita eodem cap. in praesentia. de probatia Corne. consi. I 3. d. 3. Jio2 Ea tamen disinctio vera & recepta est, qua Sutraque opimo defendi potest, &soluitur quastio supra tacta. Aut enim emphyleusis rei ecclesiasticae. fit, non praecedentibus iuris solennib', alias necessarijs ad eas res alienandas:&eo casu, neque ad pronepotes, nec ad haeredes extraneos, nec ad si cum transit. nouella. 7. de non aliena n. f.
ro 3 Aut res ecclesiae In perpetuam emphyleusina tradi Iur, antecedentibus necessarijs solennibus ad alienation in rς rum ecclesiasticarum e dc in ea specio ad extr
82쪽
4 extraneum haeredem transit, atque adeo ad fiscum. nouella.constitu. i 2 O. de aliena. & emphy. g. licentiam. Matth. Neapolita. decis. Ioo. Curtius tu. nior consit. 4. Gozad i. consit. 86. Gratus consili. s s. lib. r.& consit. I 23. lib. 2. Couar. lib. 2. resolutio. cap. i7. Bossus tit. de bon. publicatione. nu. 6o. Jto Sed hoc est ecclesiae ius singulare, ut possit rem suam in emphyleusim datam , recuperare, & fit cus eam restituere teneatur: quod & senatusconsulto
cauetur. fc. Geticis.g. si qua vero . de poenis lib. 6. Oldra. consit. II. Ancha. in c. cum secundum . de haereti. lib. 6. Jros optio quoque datur ecclesiae, ut intra biennium deliberet, an velit hab re fiscum in emphyleutam, vel rem sua
in emphyleusina haeretico datam, recuperare malit. nouella. I 2 o. de alienati& emphy. f. porro si quamlibet rem. Bar. Roma. & Alex. in l. si finita. g. fide vectigalibus. T. de dam. in se. Anch.
in c. postulasti. de soro compet. Imo. in c. ex parte. de seudis. Guil-Bal. In l.
si quis presbyter. C. de episcop. & cleri. Decius consit. 41. Ruinus consili.
23. lib. 1. Quem ada quaest. I 2. Jto 6 Vtru in ecclesia possit restitui aduem sus lapsum huius bienni j: verius & benignius eli ut idecclesia facere queat: quia melior eius causa est, quam fisci lucrum captantis. f Quem ad a. q. I . Jtor Ex ficto tractatum tali, an ecclesia pollet rem sua in emphyleusim datam ,
recuperare cum meliorationibus,& ni
hil pro eis fisco soluere. Quastio quidem anceps erat: plerisque tamen placuit, quia haereticus rem illam post haeresim, meliorem fecerat: ut ecclesia ex ζensas ex numis ad fiscum pertinentius factas eidem fisco redderet.
liorem secerit, de postea in haeresini in-
cidat: publicat ἰs eius boni f. emphyleuss gratis restituenda est ecclesiae cu meliorationibus : quae quidem iure accessionis ac veluti cosolidationis ad ecclesiam pertinent. Adde quod ecclesii i, fundus propterea solet in emphyleusim pro exigua pesione dari, ut melior pretiosiorque factus aliquando ad ecclesia redeat. Et ea quidem fuit olim emphyleusis origo: dabatur enim sundus inem phyleusina , id est in plantat nem, ut qui acciperent, plantando & inser do, rem sterilem, in meliorem statum reductam, fertilem redderent. f l. 2. oc C. de iure emphy. Corasius in l. qui pignori. ff. de seruit. J
pter culpam priuatur emphyleuta iure suo, toties res in emphyleusin data rodit ad dominum proprietatis cum meliorationibus . Ad ecclesiam ergo redire debet pleno iure em phyteusis proriter hqresim possessoris confiscata. Authen. qui res. C. de sacrosan . eccle. &inibi Decius. . Iac in l. 2. de iure emphy. Decius consit. 17 r.&FI8. Ru mada q. I 2. Fran. Bursatus cons. 43. Jri o Cum autem iandus cum meliorationibus traditur, dominus reddere debet impensam , eo us', duntaxat, quo sundus pretiosior fictus est: & si plus pre-
iij sundo accessit, solum restituet, quod impensum est. Itaque sundi dominus eliget utrum soluere malit, quod im- Pensum est, aut quod sundus pretiosior factus est. l. in fundo. E. de rei vendi.JIIi Sed an impensae compensandae sint cum fructibus ex eodem sindo perco-ptis , quaestio quidem implicita est, Id quae distinctione indivi. Nam si eo tempore dominus sundi fuit, quo impenias fecit, fructus scindi suo iure percepit, cosque compensare non debet. Et ita omnium sententia receptum est.
83쪽
L glo. & omnes in . l. emptor. T de rei
vendi. Tiraque l. de retrachii conuentionali. f. 7. sto. I. Couar. lib. I. r
sol u. cap. 8. J III Idemque erit, eademque ratione, si is qui fecit impensas bonae fidei postes
sor erat. Non enim compensare ten
tur fructus perceptos ante litis contestationem: quia eos omnes & naturales &industria ilia perceptos, suos ia secerat. l. emptor.&. l. sumptus. T de rei vedi. Paulus respondit. g. vltimo. T de pi- noribus. l. qui scit. & l. in pecudum. . de usuris. l. bonae fidei st. de acqui. rerum domi. Forcatulus in penu iuris ciuilis. c. 18. Vasquius Menchacensis lib. 3. quaest. c. 7O. JιI3 Possetar vero mali fideI,& is qui bona fide possidebat, post litem contest
tam , fructus perceptos compensare debent cum meliorationibus : quia eos
non faciunt suos. l. plane. in lane.& l. sed & si lege. g. eua. m de peti. haeredi.
l. emptor.&. l. sumptus.ff. de rei vendi. l. domum. C. m. tit. JII Haec autem compensatio fit usq; ad concurrentem quantitatem. Quod si meliorationes a possessore factie, stuctuum perceptorum summa excedant,
dominus sendi superfluu possesIori restituere coaitur. s l. sumptus. E. de rei
Vedi. regia. l. o. cum seq. tit. 28. parte 3 . l. in insulam. q. r. T solui. matri. l. I. S. vlt.&. l. Paulus. 3.domus.ffide. pigno. Jri s Quid, si fructus Pcepti a malae fidei
posset lore pluris sint, quam meliorati nes & hoc etiam casu id quod excedit restituendum est domino sundi: alia quoque ratione, quia fructus mala fide percepti vero domino restitui debent. l. item veniunt. S. caeterum. cum seq.
l. sed & si lege. 9. quod autem. N. g. perinde. I. illud. 9. praedo. E de. peti. haeredi. l
bonae fidei possetare, restituendos noesse post litem contestata, neque com niandos cum meliorationibus: m sciet casu, cum percepti sunt ex fundo sterili pretiosiore facto, sumptibus de industria eius. Nam in ea specie satis esse videtur, ut sundi sterilis dominus , sertilem eum gratis recipiat, nec improbus sit exactor, & locupletior fiat cum detrimento alterius. Et hac sententia Senatus noster contra fiscum uti solet:
Zidquid alii tradant. Γ Consert. l. vlti.
. de alluvio. & illic Bal. & Salice. l. caeterum. T de rei vendi. Platea in Lulti. C. de omni agro deser. l. ii. Capicius Neapoli. decis. 72. J
rilis, sed sumptibus bonae fidei possessoris pretiosior faetiis est, ante litem contestatam fructus quidem suos sicit, ut ante dixi: post litis vero contestatio nem fructus perceptos compensare debet, sicut malae fidei possessbr. l. suptus. l. emptor. E de rei vendi. J
plerisque recepta est: vi qui magnas impensas in re aliena fecerit, soluere do, mino possit eius rei aestimationem , id est, quo res illa aestimanda foret, si melior facta non esset: & ea aestimatione domino praestita, nihil praetet ea soluere teneatur: sed deinceps rei dominus sit. l. 1.&inibi Bar.&caeteri omnes. C. de praed. Navicula. lib. i I. Paul. Dci. Malis relati a Couar. li. i. resolui. cap. 8. JII9 Ego tamen hac in re plurimum arbitrio iudicis tribuendum censeo: nam si domini sundi nihil in terest, ei vero qui impensas fecit, multum prodest, rem ei iudex adiudicare debet: id enim aequitas suggerit,etiam si iure stricto deficiamur. Sed interim meminasse oportet, no este malitiis indulgendu . it. a. 3. item
84쪽
item varus. T. de aqua plu. arcen. l. increditore. T de euictione. l. i. soluti matri. l. In fundo. T. de rei vendi. Jl ao Sed iam ad bonorum publicatione reuertamur. Illud quidem in conses Ioest, seudum, quod haereticus habuit, non es le confiscandum, sed catholico Domino restituendum : excepto si seu dum huiusmodi sit, ut libere alienari queat:
tunc enim ut caetera haeretici bona confiscabitur. f c. excornunicamuS. g. mo neantur. de haeret. l. imperiale. g. illud.
de probi. seudi. alle. per Federi. c. scelicis. f. si qua vero. de poenis . lib. 6. Curtius in .seudis parte. s. quaest. 7. NeviZanus consit. 68. Bossius. tit. de bon. public. nu. F4. liiiiPraeterea creditoribus haeretici, qui ante haeresim creditores erant', si cussatisfacere debet ex bonis eius publicatis. Creditores enim praeferuntur pC
nis fiscalibus: nec possunt ulla bona ad fiscum pertinere, nisi quae creditoribus super futura sunt. Nam ut Iabolenus ait, id bonorum cuiusque esse intelligitur, quod aeri alieno superest. l. r. c. poenis fisca. credito. prae ih. l. no possunt. l. in summa. l. quod placuit. T de iure fisci. l. a. ff. de alimen. vel ciba. t gar. l. 2. C. ad leg. Iul. de vi. l. in facto. F. fiscus .ff. de condi. & demonstra. l. Marcellus. ν. vlti, T. ad Trebellia. Jii 2 Vsque adeo autem fiscus tenetur creditoribus haeretici satis sacere, ut etiam si ecclesiae reconciliatus locuples postea efficiatur, aut aliquid bonorum suorum indulgentia principis impetrauerit: creditores ex ante gesto non habeant cum eo actiones, sed aere alieno in praecedenti tempore poena liberatus st: excepto, si partem bonorum recuperaue rit : nam pro rata portione obligatus erit. l. si debitori l. tutor. C. de senten. Pyssis. l. a. &l. 3. st. eo. tit. Quemada
quaest. 2 o. Jris Si fuerit tutor confiscatus aduersus fiscum danda est actio ei, qui loco eius tutor datus sit, ut ait Vlpianus. Idemq; erit si curator furiosi vel prodigi, aut quiuis alius confiscatus sit: quia fiscus rationes reddet, & reliqua soluet. f l. si tutor reipublicae. g. vltimo. T de tute.& rationi b. distrahe n. l. qui neque. L si praed i a V de rebus eorum. Jia 'Saepe tractatu est, an haereditas adita ab occulto haeretico, acquiratur fisco. Anceps quidem quaestio, nisi lege regia
contra fiscum decisa seret ea ratione: quia haereticus ex testamento&abintestato nihil capere potest, itaq; ad se stitutos, vel ad proximiores consanguinios haereditas illa perueniet. Idemq; erit in legatis & fidei commissis: qua in re, sicut in plerisque alijs , non est opus disputatione: quia, ut ciuis meus S neca inqui Satius est ire aperta & rectavia, quam sibi ipsi flexus disponere,
quos cum magna molestia debeas relegere . Et libro quinto de beneficijs,ide Philosophus ait: Quid boni est, nodos
operose soluere, quos ipse, ut solveres, feceris regia. l. vlti. tit. 7. parte s. l. Manichaeos. C. de haereticis. nouella. r . de Samaritanis regia. l. q. tit. 3. parte. 6. & l. 4. tit. 26. parte. 7. Nevi-Σanus co sit. 7 3. Quem ad a. quςst. I 8. JIas Inde quaeritur, si eo tempore quo dolata est li editas, iam haereticus hςresim consessius erat, quamuis nondum fuerit absolutus, an haereditatem illam acquirat. Et cum ad Ecclesiae sinum admis. sus non erat, quo tempore delata fuit
haereditas , probabile quidem est , ab eodem adiri non posse. Aliud vero dicendum esse videtur, cum iam suffr gijs & calculis iudicum admissus erat, quamuis sententia prolata non fuerit. Nam priori casu, nec erat capax, nec
85쪽
satis compertum, an recῖpiendus esset: posteriore autem, omni modo ecclesi gremio excipiendus suit. Et cum viroque casu nihil ad fiscum pertineat, aliorum ius ala j curiosius perquirant. l. si alienum. 49. 3. I .de haeredi. instit.Jx26 Quamuis bona haereticorum ipso iure sint publicata i occupatio tamen bonorum , & executio confiscationis non ante seri debet, quam per episc piam & inquisitores sententia hqresis declaratoria fuerit promulgata. I c. cum secundum . de haereti. lib. 6. Alciat. in
a 27 Sed cum bona publicata ad fiscum principis, vel domini temporalis pertineant: inde potest quaeri, si duo sint
domini, alter inferior, alter superior, viri eorum ius co fiscationis competat.
Quidam putant, inferioris domini ius illud esset quia fiscum habentis etiam, qui dominum superiore habent. ΓGuido pape quaest. 7 6. Boni A. in clem. 2.de haereti. quod habeant fiscum. o.&Imo. in c. quia diuersitatem. de concri Preben. Ana. & Feli. in c. excommuniacamus. i. g. de haereti. Couar. lib. 2. resolutio. cap. 9. JI28 Caeterum ea opinio vera esse potest, ubi inferiores domini summum imperium habent, dc iura regia usurpant: quales multi sunt i italia & Germania. Sed viri principes subiecti regibus, nec ius confiscandi habent, nec verum fiacum . Ad regem igitur ea bona pertianent. sca. r. quae sint rega. & illic intem
pretes. regia. l. I 2. titu. a. parte. I.
Ba L in rubri c. de priui. fisci Tlat. & alij in rubri. de iure fisci. lib. Io. Alexand. ad Bario. in l. I. de bo. vacan. co. lib. Mat. in principio constitu. Siciliae.
quaest. 1 F.Ja a ' Quid si bona haeretici reperiantur in alijs regnis: num omnia perii nebulia fiscum eius, sub cuius dona Iriobri
reticus damnatus est i minime omni u. imo quilibet rex occupare poterit ea, quae in suo regno inuenerit. Et haec est a plurimis recepta sententia. s c. vergetis. de haereti. tradunt omnes in c. cum
secundum leges. Collecta. post alios in
c. excommunicamus. I. Alta an . consi.
3I. lib. I. S cons. m. lib. 4. Gonsal. de haereti. praui. quaest. I s. Aymo .cons. i a 8. Brunus lib. 1. de haereti. cap. 6. Cotta in memorabi. verbo confiscatio. Bossius tit. de bonorum publica.nu. 62. Ji 3o Vnde quaestio ea exoritur: quo In regno esse censeantur iura & actiones. Ac primum quidem dubitabile no est, quin actiones in rem ibi este cescantur , ubi res ipsς sunt, ad quas persequendas competunt. Veluti ius pignoris, ius annuae pensionis, & alia eius dein genoris. fclem. exivi. s. cumque annui reditus. de verbo. signis. l. qui actionem. ff. de regu l. iuris. l. vlti. C. ubi in rem actio. irierus lib. a.de primoge. quest. s. Tiraqucl. de retractu municipali.
sio, de actionibus in personam, dc D minibus debitorum : varij enim varia tradiderunt. Sed in proposito ea sent en tia verior esse videtur: ut illic esse ce stantur,ubi debitores coueniendi sunt: nam ibidem a fisco fieri debet exactio.
l. Titium. f. tutores. ff. de adminis tuto. l.quaero. ff.desolutioni b. Lapus allega. 92. Roma. in l. si constante. f. vlti. solui. matri. Alex. cons. I s. lib. I. Soci. consit. Ior. lib. I. Bertra. consit.
74. lib. 2. Alciat. in I. cum stipulamur f. de verbo. Obligat. vide Tiraquel. de iure primige. quaest. 4 6. de deinceps.Jisi Bona hareticoru diuidebantur olim,
86쪽
quibusdam pontificiis costi tutionibus,
in tres partes: quarum una tribuebatur domino temporali, altera officio sanctae inquisitionis, tertia Ecclesiae Romanae. Hodie autem seruadet lunt recentiores constitutiones apostolicae, quae latet&invia suerint, ut iurisconsulti italiae tradunt, relati a Camillo in ranchinum cap. 16. Sca Fran. Bursato. consi.
3. Sed in Hispania omnia ea bona da ea sunt, a regibus nostris catholicis, OLscio sacrosanctae inquisitionis, pro salarijs, alimentis, &aliis plurimis ne cellarijs impensi s. th. instruct. Hispalen. cap. II. Ioan . And. Domini. de Fran. in cap. cum secundum leges.Jt 3 3 Bona haereticorum usu capi possunt,
etiam contra Ecclesiam Romanam, tepore quadraginta annorum. Idemque iuris est contra fiscum, ut quodam instructionum capitulo continetur. Quinetiam alio capite cautum erat, ut etiam
post quadraginta annos fiscus ea bona petere pollet: id tame abrogatum & ad ius pontificium redactum est, de ita utimur. c. 2. de praescript. lib. s. 3. instrv. Hispalen. c. I. abrogatum. cap. 2 o. primae instructionis. Zanchi. cap. 4O. Ji s Nec me fugit, esse aliquos existimantes, praescriptione quin uennij , aut eerte viginti annorum, fiscum s ubmovcri poste. Sed quantum attinet ad bona publicata , haec opinio e tribunali bus nostris explosa eiectaque est. l. 2. C. de aposta. l. t. ν. vlti . fi. de iure fit cal. quamuis. is de usu capis. l. in omnibus. T de diuer. & tempo. praescriptioni b. sto. in l. vlti. C. de sacrosan .eccle. Bartol. in I. cominissa. de publica. &vecti. Ancha. in c. cum secundum . de haereti. lib. 6. Abbas & Feli. in c. cum
nobis. de praescriptionib. Quem ad aquaest. i 6.1
i 3 s si quid in si gulos annos I retico
debeatur, plurimum refert, quod ad
publicationem attinetan ex contractu,
vel ex ultima voluntate, id illi competat : nam priori casu, quia una & pem petua obligatio est , publicatis eius bonis omnia quae illi singulis annis praestanda erant, confiscabuntur. fl. e Stiachum. I 6. de verb. obligat. l. senatus. g. vlti . ff. de donat. causa mori. Jt 36 Posteriori casu non publicantur praestatῖones futurorum annorum , quia plura censentur esse legata primi anni purum . sequentium conditionale: &ideo tale legatum ad haeredem non tra
st. Adde quod cum sint plura legata. per singula legata ius capiendi inspicituri ergo ut bona sutura, &quae postea videntur acquiri, non sequuntur fiscit. ΓL si in singulos. l. cuin in annos. is de annuis legat. li 37 Hactenus plures quaestiones resolui mus, que breuiter concludi potuerunt: superest, ut tres alias prolixiores quanta fieri poterit breuitate tractemus. v nam, de lucris coniugum: alteram, de restitutione ab haeretico faetenda in ro conscientiae: tertiam , de bonis primogenitorum confiscandis. 138 Prima ea quaestio est, quam frequenter tractarum esse Cordubae scimus, ubi
mihi natalis patria, de talix, &inclyta est . contingit enim 'pe aliquos illic matrimonium contrahere, ac p stea in aliam ciuitatem do in cilium transferre, vel contra . post hςc alter coniugum in haeresim incidisse deprehenditur : dubium est, in confiscandis bonis quintis, de auctis constante matrimonio, vir us loci consuetudo inspici debeat, contractus ne matrim iiij, an domicilii: Mouet dubitati nem , quia ut vere testatur noster L pus, Cordubae non diuiduntur inter coniuges bona quςsita constante ma-G 1 trimo-
87쪽
trimonio, quemadmodum in reliqua sere tota Hispania iuris de uxoribus communia sunt, sed solis acquirentibus deseruntur: qod & apud alias nationes moribus receptum est: nam in libro legis Saxonum tit. 8. sic habetur: De eo quod vir & mulier simul coquisierint, mulier mediam portionem accipiat: hoc apud Vuest falaos: apud Ostialos de Angrarios nihil accipiat, sed contenta sit dote sua. Affert quoq; dubitationem lex quaedam regia, quae prima facie videtur iuri communi contraria: ea enim cauetur, Vt quantum
attinet ad huiusmodi lucra, semper cosideretur consuetudo loci contractus matrimonii, non aute domicili j. Ioa. Lu p. in rubri. de donat. inter vir. & vin
t 39 Illud sane dubitabile non est, quod
pacta conuent 14n contractu matrIm
nil de his lucris, siue uni, siue alteri, siue utrique coniugum in toto vel parte acquirendis, seruanda omnino sunt, reiecta disserentia locorum & consuetudinum. Quia tales conuentiones non sunt contra leges, aut bonos morcs, sed ex consensu partiti legem accipiti t. c. I .desponsali. Et illic Anio. Feli. de caeteri. c. i. de silijsn t. ex inattamo.ad Morga. contra. lib. seudo. Jr o Sed cessantibus pactis couentis cum locorum consuetudines variant, tunc semper consideranda videtur consuetudo loci, in quo matrimonium fuit co- tractum,quod attinet ad acquirenda ea lucra: quia regia lex generaliter hoc dicere videtur: & noster Lupus author est, ita saepe suisse pronunciatum. fr
gia. l. 2 tit. I I. parte. 4. Ioan . Lupus in ruta de donat. inter. vir.&Vxo. 3.11.
nu. II. &. f. 62. prope finem. Ja I verum quia nonnunquam aliud sciamus esse vittatum, oc secundum vari tatem casuum, varie quoque suisse iudicatum : pra dictam lententiam tunc
sine dubio veram putamus, cum bona acquisita & multiplicata suerunt in eodςm loco, in quo matrimonium suit contractuna: tametsi postea in aliam ciuitatem migrauerint coniuges, de ibidem domicilium constituerint: in quo iura & interpretes plane consentiunt. ι x Supradictis tamen prima fronte obstare videtur quoddam Vlpiani responsum, quo ait, inspiciendum esse locudomicilii mariti , non autem locum ubi instrumentum dotale conscriptum est, neq; locum in quo matrimonium fuit contractum : quemadmodum illi eiuris interpretes tradunt. l. exigere dotem. de i udi. J
i 3 Sed Vlpianus de alia specp lon se di
uersa loquitur, quam lex regia: ille. n. de exactione dotis locutus est , cuius actio tractari debet in loco domicili, mariti: regia vero lex de acquisitione lucrotum statuit, quae secundum statuta & consuetudines lucrorum, in quibus multiplicata sunt, acquiruntur. 1 4 His adiice quod communa sere omnium contentu traditur speciale esse in . contractu matrimonij, ut non inspiciatur locus con tractus, sed locus domicillii mariti: quia illuc videntur coniuges destinasse dotis exactionem de soluta nem, ubi mulier secutura est virum , di eius serum sortiri debet. Γ l. cu qu dam. de iurisdi. omni.,iudi.&est communis intellectus. L exigere dotem. de iudi . illic. de in . l. a.C de summa Trini. uem sequuntur Archid.& Propo. in c. lud. Q. distin. Ioan . Andre.. Anto. Bal. Abbas. & Feli. nu. 2 . in c. I. desponsa. And. Siculus consit. 4. lib. 2. Alex. consi. ias. L . Ias. in i qui certo loco. de condi. inde. Decius consi. I9.
88쪽
r s Sed de regia illa lex accipi potest , cuconiuges animum habuerunt permane di in loco, ubi matrimonium contraxerunt: Vlpianus autem loquitur de alia specie, m maritus contraxit, ut aduena, de statim redi jt in locum habitationis suae: quod & Suares noster ait. Accedit eo exemplum eius, qui contraxit cum aduena, quem sciuit cofestim recessurum, is etenim videtur destinasse contractus executionem l co domicilii aduenae. Suares m. l. I. tit. 3. lib. 3. fori legum. limitatione. 6. dc l. haeres absens. 3. prQinde. deludi. coserti. si ita legatum . de legat. 3. de l. nihil interest. de capti.J1 6 Conuestiri potest haec sententia tr ditione illa, quae plurimis placet, ac vera est, quod Vlpiani responsum locum non habet, cum vir transit in domicialium uxoris, de suum relinquit: tune enim domicilium illud nouum contaderatur, non autem locus contractus
aut veteris domicili j. Et hoc etiam casu legem regiam restringit Ioan nes Lupus. Nec nouum est, ut posteriores leges per priores declaretur. Ioan . And. Imo. de Feli. nu. 26. in c. I. de sponsali. Bal. in l. vlti. C. si a non compet. iudi .Ias. In l .cum quedam. de iuris.omni. iudi. Barba. consi. 4. lib. 2. Decius consi. 183. Hippoly. singula. 267. Purpura. in l. I. de summa Trini. nu. I 2 o. Cassene. in consuetu. Burgun. rubr. 4. 9. 2. col. 8.Tiraquel. post leges connubi. nu. T. Gradus conti. II Aib. 2. Ioan . Lup. inrub. de donat. Inter vir. 8c ux O.
f. 1 I. l. sed de posteriores. de legibuς. JI 7 Sed iam ad supra tactam quaestione
reuertamur: dc iterum videamus, an
' quantum ad acquisitionem de confiscatione lucrorum attinet, inspici debeat consuetudo loci, in quo bona inter c
iuges multiplicata sunt, vel potius illiu loci, ubi domicilium ipsi met coniuges
habent. Cui quaestioni ex mente om-
nium supra respondimus, inspicienda esse consuetudinem loci, ubi bona suerunt acquisita: praesertim cum consuetudo fuerit in rem scripta, qualis coram suetudo Hispaniae generalis est: quae botna multiplicata asticit, ac de lucri vinter virum dc uxorein diuidendis loqui
I 8 Inter omnes autem iuris peritos c5- uenit, ut quod attinet ad omnes sere i ris effectus, seruari debeant leges de cosuetudines illarum prouinciaru, in quibus praedia de alia bona omnia consistunt. Quς sententia multis iure consultorum responsis, de Caesarum consti itutionibus comprobatur. f l. forma. j. si vero. de censi. l. pupillo. de tuto. dccurato. dati ab his l. venditor. 6. si constat. comm u. predi. l. Titium. g. tutor. de admi. tuis. l. constitutio. ad municipia .l. an in totum. C. de aedis . priua. l. vlti. ubi in rem actio. l.certa serina. de iure fi s. l. i. de multe. de in quo loco.
lib. I o. dc cap. ecclesias. I . q. I. dc cap. dedecimis. cum q. I o. q. L Ji 9 Sed dc iurisperiti scpissime hanc se
tentiam communi consensu tradunt. in l. i. C. de sacrosan. eccle. Iacob. de Raue. Pet.Cynus de Bar. nu. i. de illic Bal. col. I 2. Alci .glo. vlti . col. I. dc Pen. Alex. consi. I 6. lib. I. dc iterum consi. 1 4 . lib. s. Soci. consi. 288. Scrursus consi. 292. lib. r. Rubcus consi. 7 l. Gozadi. cons. 9. Ciri erus de primogenitura lib. a. q. T. Couar. inicpito me parte 2. cap. 7. nu. 9. plenius Tiraque l.
de iure primoge. q. 49. nu. 2.Ji Io Id quoq; confirmat eandem sententiam, quod leges δc consuetudines non
extendunt vim suam extra territorium:
prςsertim cum consuetudo Cordube s s
89쪽
sis odiosa esse videatur, & contra socἰetatem illam diuin et de humanet domus, quae inter coniuges quidem arctissima est. fl. vlti. de iurisdi. omni . iudi . c.illa.
xx. distin. l. r. de ritu nupt. l. aduersus.
C. de crimi. expila. haere. J de est communis opinio quod odiosa consuetudo
non extenditur. fBar. nu. 3 2. Bal. Sali.& caeteri in . l. r.de summa Ti inita. Pari. consi. 03. Cardi. consi. 1. Alex. cost. I s. lib. I. Capra. cosi. 2. Barba. cost.
38. lib. 3. Corne. consi ii s. lib. 2. Decius cons. 1 6. & 3 r llsi Itaq; si iuges Cordubenses aliqua bona acquisierint in alia prouincia Hilpaniae, ubi ea lucra communia sunt viri& uxoris r quamuis antea vel postea Cordub domicilium habuerint, nihilominus illa lucra aequaliter inter illos diuidenturineque considerabitur locus,
in quo matrimonium contraxerint.
Hanc sententiam sequuntur multi iuris
periti, quibus ego supra dictis at ijsque
argumentis persuasus vehementer aflentior. foldra. consi. 2 9. Ioan . And. ad Specul. titui. de instrumen. editione. U. compendiose. Signorol. consi. I 66. Ancha. consi. i 6 3. Curtius senior cos. 3. Caslane. consi. 7. 6e in consuetu. Burgun. rubri. 4. g. χ. col. 8. plenius
Aymo. consi. 3o. Jts 1 Sed huic sententiae fortiter ob stare videtur lex illa regia, quae generaliter ait,
considerandam esse, ad acquisitionem liorum lucrorum consuetudinem loci, in quo matrimonium fuit contractiam, tametsi postea coniuges in aliam prouinciam migrauerint. Dubitationem auget,quod assertione nostra red deretur quodam modo superuacua lex regia, quae otiose meminisset loci, ubi matrimonium fuit contractum , cum potius
considerare deberet locum, in quo b na sunt acquisita. t regia. l. 2 . uti Ir.
parte. . lis, Neque illud verum est, quod supraeeu indubitatum assumpsimus, consumtudinem Cordubensem odiosam esse. Nam id illa iuri communi consonat, quo quidquid alter ex Coniugibus acquirit , sibi soli acqhirit, & sauorabilis
censenda est, quia redit ad Ius antiquu , de quia in fauorem virorum introducta est,no autem in odium uxorum. Quapropter id praeualere debet, quod praecipue Intenditur. l. ex pecunia. C. de iure. doti l. si unus. f. quod de in specie. de pasti. qui exceptionem. de condi.
inde. Bar. Pau. 5c Alex. in . l. 2. C. quod met. causa. JII Accedit eodem, quod nonnulli iuris
per ii recte asserunt, consuetudine, qua lucra fiunt communia , exorbitantem& contra ius esse: multique alii putant consuetudinem seuorabilem extendendam esse ad bona existentia extra territorium. Ioan . And. in . c. 1. de donat. inter. vir. de uxo. Nico. de Vbal. de sue cessio. ab intesta. parte. 4. Caslene. in
consue. Burgun.'rubr. 2. s. q. col. 2.
quod consuetudo lavorabilis extendatur. l. propter litem. ς. licet. de excusa. tuto. l. 2. C. eodem tit. l. magis puto. 9. illud de rebus eorum. Roma. consi 39. Alex. consi. I. lib. s. Capra. Consi. 2 l. Barba. consi. vlti. libro. 3. Corne. consi. 112. lib. . De Ius in .l. ii. de iurisdi. omni. Iudi . nu. I 3. Ji Sed tamen haec argumenta non usq; adeo urgent, ut propterea necessirium sit a comum: & vera sciitentia discedere. Nam regia lex cum dἰcit, seruandam
esse cons uetudinem illius loci, in quo
vir & uxor matrimoniu contraxerunta quantu ad lucra, quae secerunt: Et rursuscu drcat,non esse seruandam consuetudinem prouinciae, in qua postea migrau rint, quantum attinet ad illa lucra: nil
90쪽
allud sine dubio significare voluit, qua
de lucris coniugum iudicandum elle, secundu leges & consuetudines prouῖnciae, in qua matrimonium fuit contractum, & lucra facta: non autem secundum eam consuetudine,quae in alia prouincia viget, in quam post lucra acquisita domicilium transtulerint. Quam intelligentiam verba illa copulata praeteriti teporis satis indicantuim; aliquid habent absurdi, neque iuri com muni, aut receptis doctrinis aduersantur. t l.
a . tit. II. parte. q. lib. 3. F. haec verba. de nego. gestis. l. in delictis. f. I. de nox ali. Ja 36 Quod vero multi putant, consuetudinem filiorabilem interdum extendi posse: id tunc tantum locum habet, cum ea praecipue personas respicῖt,&in consequentia bona et quod & illi metiurisperiit fatentur,aliud autem prorsus est, cum consuetudo in rem scripta suerit, qualem hanc nostram esse paulo ante probaui.
Is 7 Altera quaestio prolixae quid eae dic.
scilis tractationis, sed magni momenti est: an haereticus non dum a iudice condemnatus, nec ab aliquo accusatus teneatur in foro conscientiae bona sua om n ia offerre fisco, alioqui tamquam res alienas retinens , tandiu sit in reatu
peccati mortiferi , quandiu bona, quae possidet, non restituit fisco.
318 Hanc disputationem difficile nobis reddit Alsonsus Castrus, qui copiosius& neruosius, quam reliqui omnes communem sententiam impugnat: is enim
lib. 1. de potestate legis poenalis, v 'ue
adeo acriter argumentatur, de tam so titer undique vrget , Ut propemodum receptas doctrinas subuerterit: cuius ar-Lmenia, quanta potero breuitate reisam , & confutabo. Quod equidem
non eo animo aggredior, ut contra v
rum doctissimum dicam, sed ut beniagniorem & receptiorem sententiam, veriore quoque esse, euidenter ostenda. Primo sic argumentatur noster Al- sonsus. Haereticus priuatus est ipso iure dominio bonorum suorum , quod in fiscum translatu est: ergo vero dom Ilio
bona illa reddere debet alioqui lethalia
ter peccat retinens rem alienam inuito
domino. Secundo, si iudex declararet illum haereticum esse, teneretur statim sne aliqua condemnatione bona sua in foro conscientiae reddere fisco: ergo de an te sentetia ea resti tuere debet. Tertio, s fiscus occuparet ante sententiam bona haeretici etiam inviti, quem tamen constaret fisco haereticum esse, non teneretur ea haeretico restituere: ergo haereticus antequam fiscus ea occuparet,
tenetur ei bona illa dare. ico Quarto, fiscus posset occupare secreto ab haeretico tot bona, quot ille retinet ex his quae ad fiscum pertinent, quando fiscus non pollet in iudicio haeresim testibus probare: ergo haereticus ex conscientia tenetur eadem bona fisco reddere . Quinto, haereticus iniuste possidet bona, quia cne titulo ea retinet : ergo restituere fisco tenetur. Sexto,s dominium haereticus retineret, transmitteret illud in haeredem: haeres autenon posset illis bonis priuari,quia nun- luam aliquis sine culpa vera, vel prae-umpta, priuari potest dominio bon
rum suorum. Demu citat aliquos huius quoque opinionis authores. ici Haec summa est argumentorum,quiabus prolixius relatis & confirmatis,sua opinione tuetur Alsonsus. Quorum, ut veru fatear, omnium primu dun taxat,
sortissimu esse mihi videtur. Quam ob rem illius dissolutionem in alium locii
Gijciam, ut caetera argumenta omnia breuiter iam diluere possim. 16 a Secum