장음표시 사용
111쪽
Cur majores nostri templa sua Laurentio, . Lamberro, Catharinae, &c. non MoF- β, non Eliae, dic. dedicarunt.
Quia illi de Nobilibus Ecclesiasticis sunt.
quos Pontifex Romanus creavit e pro his nemo pretium canonifationis persolvit. aeuodnam morbi genos omnium fregarati mam pGarmora: quae non modo in alvis sed etiam in linguis humanis grassatur, maxime Gali rum & Germanorum ; quarum in comparatione nostrates aliaeque obstructione quadam laborant. uaenam sunt rariora naturae animalia pDises, fortuna sua contentus: Ingenio exceLlens. vitiis non eXcellens : Aulicus, senex: Doctas. qui se ipsum didicit : Semidoctus, , scientiae persuasione non sufflatus: Virgo, quae sibi non placet & formosa videtur: Causidicus, non venalis & Praevaricator.
112쪽
binos . cadaver Philosophicum.
SEdebam in Auctione quadam libraria inter
complures litteratos, cum Epistola amici cujuspiam Cantabrigiensis, anno I73O mense Septembri scripta, ad me assertur, 3uae non mediocrem nobis admirationem asserebat. Nimirum in illa haec relata legebamur; si Nonis ignotus tibi est Vir Clarissimus Roberiusis Greemus. Aulae nostrae, qupe Clarehau n ,, minatur. Socius, quem doctrina sua Phra,, sica, septam libris Cantabrigiae a I 727 in se solio editis comprehensa, in primis nobilia ,, lavit. Hic supremum diem nuper inter nosis obiit, relicto testamento, quo dictae Auletuis Ec Bibliothecam & bona sua legavit, ea ,, quidem conditione, ut socii superstites reis is liqua ingenii sui monumenta in vulgus e- ,, dant, aci hoc ossa sua ad ima Bibliothecae ',, ante libros suos collocaturi. Nihilo minusis Academici nostri contra testamenti auct . si ritatem Philosophum humo perhonorificeis mandavere. minus consultum rati, ex A vias homin . ut spectaculum posteritati. praebeant, --manus Ahatomicorum trais
His in consessu recitatis, cunctisque, qui aderant, & Roberti legem mirantibus, & consilium Academiae approbantibus, cum ego
113쪽
aenophontem ex auctione manu sorte tenerem, sontrarium Cyri morientis mandatum, quod mirifice semper.mihi placuit, in memoriam redit. Locum proinde in Xenophonte 'quaero, invenio, ceteris legendum praebeo, CHUS ve
ha in Libro VIII. pag. 387. editi Bas Isis. sol. in Oratione suprema ad filios hujusmodi
ἀσώτοι δμεῖς. iauac ys. Lemen latus Latine ita iterpretatur: Ceterum corpus meam, o fluvi inquit Cyrus γ quum diem in terris supremum clausero, nec ιn auro condite, nec in argento v nre ulla in re alia, sed terrae quam primum re due. Ruid enim beatius, in terram ab di , omnia praeclara, profert ac reity- aamobrem accedat, squis vestrum vel dextram meam vult contingere , ve viventis adhue intueri. Ubi vero obvela tus fuero, ne quis hominum, corpus meum videar, ac ne vos quidem ipse, etiam atque etiam oro. Plerisque -non minus quam mihi haec Cyri oratio, haec obtestatio sapientissima vi-
batur, qui glor. mena. FRIDERICO
114쪽
nostro IV. huic autem sanctissimo Principi
dies natalis, XI Octobris, eodem anno, nemiari 273o , nuperrime emortualis fuerat id itidem piae laudi tribuendum, censebant, quod
moriens cadaver situm spinaculo esse, ut fieri assolet, vetuerat, calver usque eo desiis derabile, ut si cui civium Danorum amabilia illius imago in animo, in memoria, in omissis non constanter haereat. huic animum porire, huic memoriam exstingui, huic oculos essedi oporteat; quum majorem melioremve FRIDERICO nostro Principem nec adula tio confingere potuisse videatur.
Deinde, dum auctio geritur , per varia Sepulturae Philosophicae genera haud vulgaria itur. Sic alius Diogenem ridebat qui a Xehiaderogatus , Fuemadmodum siepeliri mallet ' 'κου προσωποι, In faciem, respondit: sa) alius de iothagoricis 6c M. Varrone, qui moa 'th torico in m ti F olea atqua populi nigrae foliis tandi maluit ., b) meminit: hic Periandri qui sepulchrum suum ignorari voluit, consilium quod apud Laenium to legitur, mirabatur: ille mandatum Solonis reserebat , qui in pro moriens, praecepisse seris traditur, ut ossa
sua Salaminem transferrent, atque in cinerem
redacta per provinciam disseminarent; unde verissus Cratini, in quo. Solon sic loquens indu
115쪽
Mne, ut aiunt homines, insulam colo, Sparsus per omnια facis urbem strenai. Iste denique Brachmanas memorabaI, qui in ardentes rogos se conjicere solebant: memo- rabat, mrmanoctetam, quem Strabo sa) ridentem . nudum & unctum in rogum isse' testatur, posteaque hac sepulchri inscriptione memoriae commendatum: ZAPMANO XΗΓΑΣINΔΟΣ ΑΠΟ ΒApro ΣΗΣ ΚATA TA TIATPIA1NΔΩΝ ΕΘΗ EATTON A NOS ANATIΣΑΣΚΕ ΤAI. i. e. HIC IACET TARMAN
HEGAS INDUS, E BARGOSA, QUI SECUNDUM PATRIAM INDORUM CONSUETUDINEM SE VITA EDU
XIT. Quo quidem Indorum exemplo idem Peregrinum Proteum , Philosophum Atheniensem, ut flammae sepeliendum se traderet, adductum sui si, praedicabat b). Hunc sermonem unus nostr im claudebat versu Crantoris Philosophi, qui interrogatu ubinam sepeliri mallet, respondisse sertur, Wγ
In terrae amicae latebris condi juvat. XU.
o. Lib. XV, p. m. I 8. b. Vid. Lueiam. T. II. Opp. P. m. s87. R. si Laert, Lib. IV, I xs.
116쪽
De sversitisse Pietatis Servitute.
ANnus est, quum in aedibus Clarissimi
cujusdam Parochi, longo usu mihi conjunctissimi, prope Ripas nostras ossicia nupti Tum celebrarciatur, uno ex Collegis meis matrimonium cum maxima natu filiasamilias ineunte. Fors fuit, ut ego dc Parochus quidam alius, qui nimiae pietatis suspicionem habebat, junctim ad mensem locemur. Dia ego, qui tum in frequenti convivio, tum in tei' ignotos parcius verba facere soleo. linguam contineo, animo εc auribus in conccntus musicos praecipue conversis. Alter intellecto , me hujus acroamatis suavitate nimium quantum delectari, jam me affatus, psallentium artificum peritiam in arte sua collaudat, ad haec significans, suos quoque sensus admiratione Musicae non parum mulceri. Novum perque mirum mihi visum cst hoc studium in homine severo, haud aliter. ac in Stoicis antiquioribus , de quibus aeuintilianus sa ait: Ei ejus sectae, quae aliis sieveri ima, aliis asperrima videtur, principes in hac fuere sententia, ut existimarent. sapientum aliquos. nonnullam operam his studiis musicis accommodaturos. Initio adeo colloquendi facto, cum sermonem segregare quam suavissimos sonos perdere
117쪽
mallem, incredibilis viri humanitas , ut me avocari paterer, blande invitabat. Atque primorem quidem dicendi materiam nobis tum praebebat Praepositus S.. homo albus nescio an ater, nam Theologorum sit hoc, alii illo colore ipsum depingunt) cujus nomine Ille salutem mihi dixit. Quo ossicio perhonorifice excepto, cum bonum hunc virum mihi nisi nomine tenus atque ex rumoribus vulgi notum non esse faterer, tum vero ille, quasi ad ornamentum vitae & felicitatis meae interis
esset hujus amicitia frui, dolet, me tanto viro conciliatum non esse, quo, ut praedicabat, nihil in vita emendatius, in sacra eloquentia excellentius, in doctrina sanctius Ecclesia v to fingere queat. Ego contra dolebam, hominem in id vitium delapsum esse ut commuintationes dc consilia per epistolas cum duobus Fanaticis, uno Hamburgensi, altero Mec lenburgensi prope Rostochium faceret, quorum litterae nuper in manus meas per erro
rem inciderant. Quo audito Parochum meum immodicae laudis, qua Praepositum suum in coelum extulerat, jam pudere videtur, 'pud rem silentium sequitur. Tandem sublata Remsa, cum ille . me nihil agere videret, accedit. sermonem instaurat . narrat, jam sanctissimi Praepositi sui opera factum esse, ut pleraque
vitiorum T. . ensium sentina exhausta encia.
que esset, jam nuptias & convivia urbis salubria ter agitari, jam saltationes, ludos & id genus nimi remimones, quae antea in deliciis fuerant s
118쪽
umi, apud pleroque civium in invidia esse coepisse. Gratulabar , collaudabam virtutes antistitis , fatebar, hujus religionem inpense mihi placere, superstitiones non placere, quae tam duras abstinentiae leges, tam gravςm servitutem avictibus humanis imponant, ut, qui
parent, hi eX numero viventium exire viis deantur, antequam moriantur: addebam, Ju-
iis divini Codicem persectiorem esse, quam ut humano quoquam additamento indigeat, nullamque vitam esse vitalem, nisi tam fructum ex jucunditate, quam utilitate percipiat. rationes ipsa natura Seneri humano tra- . Tum alter , Atqui, inquit, minime novum est, quod Praepositus meus imperat rquin jam olim Patres Ecclesiae in Concilio Laodicens sis censuerunt, Non oportere Chri uos ad xv ias euntes saltare: item in Concilio VI. Constantinopolisaxo, by Nullum sive G ν cum sive Laicum alea ludere; Qui secus feceris, excommunicari: nec non in Concilio III.
Carthaginens sc) Ab sipectaculo seculari omnes Christianos esse prohibendos. Ad quae ego, Non opus est, inquam, auctoritatem Patrum advocare, quum & inter ipsos gentiles non desuere , qui idem suaserunt. Sic Cicero d docet, sobrium neminem fere saltare et sc Caligula probrose saltator vocatur a Suetonis , se & Muraena a Catone. f) Sic Domitianus ae-
119쪽
floriam Virum . quod saltandi studio reneresar, senatu movit. sa) Quod ad aleam attinet, quis nescit. etiam Romanis legibus hanc vetitam
Sunt aliis scriptae, quibus alea luditur, artes 2 me ely ad nst iras non leve crimen avos. Uc.
Quid multa Nihil sere hujusmodi S. . . tuu moneat, quod non jam ante Christianorum tempora sapientiores quidam gentilium m nuerunt. Hos vero non proinde usque eo si quendos arbitror, ut honestas voluptatra, quae honeste adhibentur, fugiam: quin, dum alii pedibus saltant, eso oculis salto. id est, Commode saltantem Epaminondam se) libem ter specto, ipse tamen a tenera aetate ad ludicram hanc disciplinam indocilis . ideoque indoctus & abstinens : dum alii alveis aut chartis lusoriis otium fallunt, hominem non fallunt, ego spectatoris personam in hac scena libenter suscipio , nunquam nisi ossicii.causa, actoris. Certe, ut mea quidem fert sententia, ab immodica illa abstinentia & nimia picrate primus gradus est ad Pharisaismum, ut vocant, secundus ad pravam innocentiae ecsanctimoniae persuasionem, tertius ad sediti nes in Republica , imo imperiorum stam murationes. Seditiones p suscipit alter: imperist
120쪽
ram mutationes Imo vero spergo in nullus, crede mihi , periculosior hostis Reipublicae quam novus religionum architectus. Vis exempla λ Vide, quaeso, quae Lipsius in Politicis suis sa annotavit; ubi porru Principes, ut ab hoc hominum genere sibi quam diligentissime caveant, serio monet dc hortatur. Denique super imperio Rellionis in facta de dicta humana ego ita sentio: RELIGIO , venerabile illud numen, non est Tyrannus, qui taede dc sanguine gaudet, qui metui a suis vult, qui multiplici vernilium ossiciorum honore se coli jubet: est pius quia dam Princeps, qui veraS in homine virtutes, maxime fidem oc publicam dc privatam, requirit, qui, diligi a suis vult, qui assentatores odit. DEUS nos mortales in hanc vitam non tanquam in pistrinum quoddam compegit , ut nostri nosmet poeniteat: quin ingenuinati sumus, honestam libertatem a natura dotem vitae nacti. IDEM , si sensus Sc assectus nostros jucundi expertes esse voluisset , jam spectacula Pavones ic Pardos, Sirenas Luscinias dc Cassitas, mimos Simias & Psittacos, non condidisset: jam agellos hortosque nositros amoenis floribus non vestisset: iam venustas dc speciosas sermas in genere humano non finxisset: uno verbo, jam supra serarum irim nos non evexisset. ut proinde tristes illi Philosophi male de societate humana meis