장음표시 사용
391쪽
tur esse petita in eonsequennam, ex quo minor laesus in contractu venditionis , pes rem quam tradidit , i r stitui.
istis ordinanda ea a dieitur ese re aratoria ad querelam inosmissilesamenti pro iberis emancipatis exhar datis. Io Emane alis eis redatis non
competu querela in Misside iure riuili. ιι Agnitio bonorum mss. litis omdinanda, eur e dicta : O qualiter flat, num II. II. ix Aortio bon. possitis ordinanda, or querela inos isse non possunt uI cumulari in .
redem tiberi: declara in nu. . 33.r6 Cumulatis actionum non arimittitur quando actiones μδε habens quod una ex ordine debeι alumpraecedere. ar Libebus seeundum duplicem acceptionem eoni reari νο- teri . t
19 Libelitis idem esse uri diuersias e unus Dei plures, una ct eadem petitio veIplures quando dicantur
ro Gabesta solsoniti pro hbestis, an sit soluenda pro uno via
pluribus: remissue. a I Statuto disponemrim de In ab Meuotione Ataat ιοι eommuni , quando emori debeat unus veI mures. Iibelli area fatom i remis e. a a Cumniationum spretes quot reperiantur: remissis' a 3 Cumulatio quadam dieitu coaqualis. Quaedamsuboia
a Absolutio iuramenti ad σι-ctum agendi dicitur praepatoria ad alterum Iudisium ad persequenaeum rem quam Aprincipaliter intenditur. I Cumulatio Iudisiorum seu sectionum permittitur, eripoto ubi m eonditionaliter, etiamsi alioqui ratione ordi. nis esset probabita: O nu. x s. 3 a. Ammia vinu. 33. 3 Libestus in quo peto mere ii- tui ad tempus, O me reri
tuto, ex nunc prout ex tune. peto me declarari dominum, ,
O rem mihi restitui, prae dit. 3 1 Cumisatio proprie diei novi potes ubi petitiones,seu actio t-i nes proponantur Iueestas ordine sue eonditionalites et sed HI subordinata propositos 3 a Cumulationis dis itis νοῦ re
392쪽
ECDcooCTA- tibus atque argumentis . Et pro vo loco qro parte affirmativa est Glos in I. qualiter pe. qui de inoffcio , veri exercere, tenda sit ab- in fine: fi de inoff. testa. cuius-H solutio: num dictum apprime facit pro hac parin eius peti- te et inquit enim quod i quaeresa atione, seu li- inossicios Testamenti, & petitio bello cum haereditatis simul eodem libello Iari possit actio quς principaliter proponi possimi hoc modo, peto
intenditur. Et vidimus supra in testamentum rumpi, quia inoffi- decimasexta quaestione in prima ciosum; & eo rupto, hqreditatem Conci .Qbsecundo casu, num. 13. restitui: Et tamen sunt subordi- in absolutione , ex qua tollitur nata iudicia, seu actiones, & una obligatio ex toto, in illa facti spe pendet ab alia, ut in d. l. qui docte ex Coua. relata,vbi supponi- inoffcioso,& ibi not. & in specietur cum qui iurauit, ratione co- not. Alex. in i .edita,col.pe. circa
tractus iurati nihil ex proprijs med. C. de eden. rebus pr stitisse hactenus , sed Et Bart. etiam ex ea Glo.' no- stantum id agere velle ut ab obli tat in d.l.qui de inossicioso,quod
gatione contractus vinculoquo quando una actio est preparato-
iuramenti liberetur; posse eum, ria ad aliam, possunt simul propoin eodem libello proponere se ip ni: de quo, inquit, habetur persum contractum,&promissionem Cin. in I. ordinari . C. de rei usurariam iuramento praestito vendi. cofirmasse, & petere, absolutione Secundo pro hac parte facit, praestita ab eo iuramento, insimul ex eadem Glos dixit Io.Fab. inst. contractum illicitum & non sem de bonor.possest.=.fi.'Quod agni εuandum, seque propterea ab illo tio bonorum possessionis fieri poIiberum ,& immunem pronuncia- test eodem libello cum bonorum ri, Se declarari. possessoria haereditatis petitione; Nune igitur reliquum est qua, & illum resert Alex. in rub.C.quirere, ' numquid eadem petitio- admitti: na. χ- num inculcatio fieri posui in al- Tertio haec Pars coadiuuatur tera illa specie,quam posuit Cou. ex alijs, que idem Alex. ibidem videlicet supposito, quod ipse,qui addit, nempe ex eo quod sentit iurauit, agere debeat aut velit ad Clos in c. constitutus,ver. iuxta aliquid consequendum, quod ra- ratam: de relig.domi.quae immotione iuramenti dederat ei, cum plus probat,& notabiliter secun- quo contraxit: quem quippe a dum Alex. ' videlicet quod ubi sticulum in hunc locum, si es me- pro habenda restitutione alicu-mor, reliqui discutiendum. Enim ius rei priemittenda erat petitio
uero Articulus iste merito in . rescinionis contractus cuius oc- quaestionem deducitur: vrgetur casione reus rem ipsam tenebat, enim utrinque validis auctorita- S ex cuius rescissione restitutio
393쪽
sequi debebat,satis videtur actor
petendo restitutionem rei, insimul quoque petere contractus rescissionem , quae erat pream bula
Ad idem adducit Nex. ubi si pra quod ex dicta Glos. infert
o stitutus t ' videlicet quod si minor tamquam Issus in contra venditionis , petat rem quam
vendidit & tradidit, sibi restitui,
satis videtur petere per restitutionem in integrum rescindI conistractum : quod dicit esse notandum, ut ibi latius per eundem D.
Et alia quoque adducit Alex. in d. loco, quae hanc partem co diuuant, quae non refero. Item pro hac parte urget auctoritas Spec. in tract. libellor. tit.de resta. in integ.ls.a. ver. sed numquid, num. s. ubi post Ioann.
et tenet, ' quod in eodem libello peti potest restitutio,& rescissoria; quς licet sint separata iudicia, &diuersis etiam medijs intentantur , tamen sunt subordinata, ut constat.
8 Et eodem modo ' actio ad exhibendum , & vendicatio in eodelibello possunt proponi secundum eum ibidem, & in x. par. tit. di
quod videtur, sub nu. 28. Ex quibus omnibus & alijs , quς adduci possent, apte & con-ε ruenter insculposse videtur pro ipse parte affirmativa, ut pari-imodo absolutio iuramenti, & adio ad id quod principaliter intenditur, simul eodem libello in iudicium deduci possint.
Ad tuitionem vero partas negatiue urgen dicta atque aucto ritas Baldi,& Soc. in I. rogasti. . si tibi: is si cert. pet. de eiusdem Baldi in rep. l. edita, l. o. Vera
dubitatur de isto libellor C. do eden. & Feli. qui eum sequitur
in cap.debitores,quaest. .de iure.
g. rursus, num. 28. quos Omnes
citaui retulique supra in duodecima quaest. ver. Csterum aduertendum est; quorum dicta illic reuisere ne te pigeat,ut subleues me Iabore repetitς scriptionis. Nec minus Pars haec negatiua propugnatur ab his,quq Alexan. prςallegatus notat in rub. C. qui admitti, num. 3. in agnitione bonorum post . Iitis ordinandae causa:'quam constat praeparatoriam sesse ad querelam inofficiosi t stamenti pro liberis emancipatis exhaeredatis, i qui alias qui rela Ioipsam inofficiosi non habuissent, utpote iure ciuili incogniti, 'vn- II de propterea dicitur agnosci li-
tis ordinande, vel agnoscendae gratia,ut in l. postlitumus. g. vlt.&l.Papinianus.f. I.cum notatistis de inoff. testa. & in I. 2.C. eo. Nam inquit Alex.' non potui 1- Ixset quis eodem libello querelam instituere,& hanc bon. pos agnoscerc; sed debebat prius fieri eius
agnitio coram Iudice, per d.l.Papinianus. d.3s. I. cum notatis . Et magis eius rationem considero,
quam dictum . ' nam ratio cst Isdicit Alex. quia in ista bono.pos. B b b 1 causa
394쪽
causa litis ordinandet non suffciebat simplex agnitio,sed requirebatur etiam praecedere factum Praetoris, quo mediante aboleretur obex inhabilitatis in quere Ianoe,ut not. in d. l. Papinianus. d. s. I. ubi Bar. N in d. l. posthu mus. . vlt. in ver. bonorum possiS in figuratione casus illius.A. ¬.in d. l. . in prin. Glos. C.eΟ.tici de inoff. testa. Et ideo merito, inquit Alex. necessaria erat impetratio e
ius, & quod prius a Iudice decerneretur antequam ageretur
Non obstat quod dixit Io.Fab. supra relatus agnitione bonorumposessionis fieri posse eodem lia bello cum possessioria bonorum I haereditatis petitione et ' nam responderi potest, id verum csse in alia bonorum possessione, ex illis scilicet quae ius tribuunt, quarum et agnitio dependet a sola voluntate agnoscentis,& nihil requirunt ex parte Iudicis, nisi forum quod τ' coram eo is,cui delata est talis bon. posscssio, declaret se velle a cani agnoscere; di nihil petitur decerni a Iudice, sed per ipsam solam declarationem animi v Ientis agnoscere absque alia petitione est facta agnitio, quae imi continenti trahit effectum suum,' ac si Decretum interpositum esset, etiam quoad effectum resti dendi testamentum,utputa quan do a Pr terito bonorum possest. contra tabulas agnita fuit: ut est o. in L fi. s. nos itaque in veri antiqua.C. l. curato. Furio.quam - refert,dicens eana non este alibi, Alex. post alios a se citatos in I. s. num. 4. & inferius repetit, de declarat sub num. s. ver. Olim autem. C.qui admitti.Non sic est
in pr dicta bon. possi causa litis ordinands: in ea enim non sufficietatis simplex agnitio; quia non dependet a sola declaratione animi, sed requiritur realis impetratio , & quod scilicet decerna- πtur, ut est dictum . Et sic requiritur in ea actus facti expediendi a Iudice, ut dicit Alex. d. l. fi.C. qua admitti, num. s. post glo. &Bar. in d. I. Papinianus. d.=.I.ε. de inoff. test. cum alijs supra ad idem adductis. Vnde no est mirusi erat necessaria impetratio illius bon. possi antequam agere tur querela,ut idem Alax. subdit in rub. pr alleg. C. qui admitti,num. 3. in fi. ubi ipse confiderat, N eonstituit hanc differentiam inter ambas prςdictas bonorum
possessiones, ficilicet de qua loquitur Fab. & istam litis ordinandγ& dixi supra.' Ita est in absolutione in ca-m,de quo quεritur: nam cum eo modo petatur veluti prςparatoria ad effectum consequendi id quod per eam principaliter intenditur, non videtur quod utruque eadem petitione , seu libello quis intcntare valeat, scilicet a
solutionem,& id quod principaliter persequi intendit; sed quod
prius auferri debeat obex tur menti mediante absolutione a Iudice data; quo sublato, fiat habialis ad proponendum quod principaliter intendit, ex praedictis rationibus, nempe quia ante a solutionem iurans est inhabilis ad proponendum . stante vinculo Disiti od by Cooste
395쪽
iuramenti quo detinetur, & a solutio non dependet a sola declaratione animi illam consequodi, sed requiritur actus facti e pediendi a Iudice, qui illam con- Cedat r merito videtur necessaria impetratio illius prius quam aliam actionem proponat,per ρος-
Quibus adde pro eadem hac parte negatiua id quod in m teria cumulationis tradit B.r. in
26 Tertia regula. C. de eden. f Vbi ponit regulam, quod quando plures actiones se se habent, quod
una ex ordine debet aliam praecedere,non admitti tur cumulatioer l.ordinarij.C. de rei vendi.&in certi. C. de interdic. & l. qui de inossicioso e & quod ibi notat. g. de inoff. testa. Quam regulam ex Bar. & ex eisdem iuribus repetit Abb. in cap. a. sub num. 3Ο. in fi. veta tertia rem de Iibelli obla. Ex quibus omnibus apparere potest quod Articulus iste est disputabilis . Nam quamuis ad nonulla ex contrarijs argumentis adaptari posset responsio, quod ibi non est obex tale in proponente, quod resistat quin utrumquo proponere valeat, prout est in iurante obex vinculi iuramenti, quod illum detinet alligatum, redditque illum inhabilem e at ea quae in aliquibus ex dictis argumentis eodem libello petuntur,
sese bene compatiuntur, & non est obex inter ea, immo veniunt ex consequentia , ut Patet in praealleg. Glo.d. cap. constitutas, er.iuxta ratam, iunctis quae Alc. declarat in rub. praeallegis C. qui admitti: remanent tamen ineo cussa cetera illius partis argum in. Et prosecto vix esset,ut aliter.
quam distincti is stdere reeonciliationem admitterent. Cum primis vero premitto pro maiori elucidatione terminorum prssentis articuli quantusat est ad praesentem eius inspectionem , t quod libellus bifaria II
accipi, seu considerari solet. Vno modo accipitur prout est nomen rei materialis,seu corporalis,videlicet δ Papyro, seu charta stripturam continente . Alio modo
accipitur libellus prout est nomen rei in corporalis,seu intellectualis , seu pro iure alicui co petente , prout accipitur actio insti. de actio. in prin. & tunc nihil aliud est, quam Ius, seu acti in ipsa charta litteris exarata , seu conscripta , ' quae etiam pe- Ι 8titio appellatur. Haec est magia stralis distinctio Barioli, quam ex Iacob gutrig. tradidit in l. lia bellorum. . sed si aliud: ffide a cula. quam innuit Alex .post Bari in I. editar num. ι7. & clarius Decius ibi sub num. a .cum duobus sequen. C. de eden. Et E re nostra fuerit hanc libelli nomenclaturae distinctionem atque e X-plicationem nouisse ad habendae notitiam, quando sit idem libellus , vel diuersus : una de eadem petitio vel plures : & item qua do,h& qua ratione unus vel plu- Isres libelli sint tensendi. Sed &Praeter rem nostram non est ociosa eiusmodi libelli distinctionis
396쪽
Sabellae , ut sciatur quando Ga- bella soluenda fit pro uno tantu, vel pluribus libellis r de qua roagunt ijdem Alex. & Decius , &ante eos Bal. & Paul. de Castro in L l. edita. Item iacit ad solutionem altea I rius quaest.' de statuto disponente,quod desissens ab accusatione
censeatur unus, vel plures libelli ac lationis r de qua per Bar. ind.A. sed si aliud. Et quid ubi unus agit contra
plures , vel plures contra unum; per Alex. d. l. edita, num. I 8.in prino
Secundo praemitto, quod licet plures species cumulationis affax gnari soleant: ' & tres assignat Addit. ad Dyn. in reg. nullus pluribus,tit. C. de reg. iur. in ε. quatuor vero: Pet. Iac. in sua pract. tici de act. vi bo. rapi. tamen quantum ad propositum nostrum, , duas suffciet assignare. ' Vna quae est c qualis, quando fit coadunatio iudiciorum, seu actionii aequaliter,nedum in tempore, sed etiam in exercitio, ita stilicet ut intelligantur diuersi libelli, idest diuersae chartae, seu scripturae , di duo vel plura iudicia,sive insta
tiae eodem tempore.' Altera quς est subordinata,
ut quando fit coadunatio duarum actionum, vel iudiciorum , ita ut sebordinate,seu ordine successivo vnu veniat,& se habeat ad aliud prout ista colliguntur ex generibus cumulationum, quae Bar. PO-nit in d l. edita,& ex his, quae ipse,N alij tradunt super cis,praesertini Alex. super secundo gonere tC. de eden. & clarius per Rom.
cons. 39 a. sub num. m. cum sequent.
His ita praemissis, lacilius a
gumentorum conciliatio sequetur, ex qua subinde, adhibito diastinctionis scedere,quaestionis habebitur definitio. ' Nam aut 3 squaerimus utrum absolutio iura. menti, & actio ad id,quod principaliter intenditur, proponi atque eoadunari possint in eodem libeIlo iuxta pretinissam primam speciem cumulationis: & concludendum est non posse fieri talem
coadunationem, etiam accipien.
libellum pro charta ; quia prius est habilitanda persona, quam actio cumulanda,ut dicebat Bal. &ideo obstant eiusmodi petitioni
Omnes rationes , & omnia argumenta pro parte negativa adducta, quae in hac specie locum habent .' Aut quaerimus numquid una simul cum absolutionis petitione in eodem libello coadunari possit actio ad repetendum id , quod
ratione iuramenti fuit praestitu , eam subordinate ad abs Iutione, iuxta secundam praemissam cumulationis speciein proponendo. Pone quod is qui iuravit, propo nat se contractum,&promissione usuraria iuramento praestito confirmasse,& ipsius iuramenti vigore usuras siluisse, petens se propterea absolui ab huiusmodi iuramento , & pronunciari contractum illicitum, εc se amplius illo non teneri ad alias usuras soluendas: & d. absolutione habit seu ipso absoluto, successive petit d. usurarium per ossicium Iudicis cogi, Diuitigod by Corali
397쪽
cogi, & compelli ad usuras tot
tas restituendas. Et concludendum est in hac specie ambas petitiones simul in eodem libello,' seu charta coadunari posse, prout hanc conclusionem firmat Did.
Couar. supra citatus variar. resol.
lib. I. cap. q. post Ang. similiter Citatum in I. rogasti. I. si tibi: ff. si cert. petat. Nihil enim est, Φimpediat in hac forma fieri hanc27 cumulationem . ' Nam & si absolutionis Iudicium praeparatorium est alterius, quo iurans Pe sequi vult id quod ratione iuramenti praestitit;atque adeo or&nis ratio sit inter ea, ita ut ne cellario absolutio praecedere habeat, per rationes , & Doctrinas Baldi i upra relatas, & de se con- stat; nihilominus rite & recte eodem possunt libello cumulari, ex quo ordine successivo proponuntur : consulit eleganter Roma. Cons. 392. num. Ia .esusque adnu. 17. sic enim regula illa, quae ratione ordinis vetat cumulatione
huic sormς non potest contradi cere. ex quo per hanc sormam petendi eidem regulae paretur, R. probe fit satis: sequitur Feli. qui idem Romani Consilium resertin cap. significantibus , quod est
a. col. II. mox post medium, ver.
& adde quod in eodem libello: de libelli obla.
Et corroboratur sortiter haea affirmativa Conclusio,quod procedat praedictus ibellus, considerando quod coadunatio alterius actionis ad persequendum rem praestitam fit conditionaliter ad absolutionem, videlicet in euentum absolutionis prεstite: quar procedit sine dubio. ' Cumula tio enim fieri potest ubi fit conditionaliter, etiam si alioqui esset
prohibita ratione ordinλ , seu I-cet ubi unum Iudicium depeu det ab alio ; & proinde unum debet aliud praecedere, ut id voluId Paul. de Castro in L l. edita, In discussione dictorum Bartoli P- per secundo genere cumulati Ο-nis, ita intelligens Glos. allega tam supra in primo argum . prismae partis, in l. qui de ino ilicioso, in glos mag. in si . ff.de Inom. prout eam similiter ita, scilicet conditionaliter, intelligit Bar. ibi in d. l. qui de inofficioso, ad finem. Et Pauli dicta in hoc, Iicet no quoad alia, probantur Alexandro in eadem i. edita, qui co adiuuat ea per rcgulam,quam subdit.' nactarum est, inquit, quod ubi alias
duo iudicia simul concurrere non possunt, tamen sub conditione possunt cumulari, per I. conductores, ubi est Glos C .loca.& perglo. & doct. in I- non ab re , ubi prς sertim Bar. C. Vnde vi.& glo. in cap.Rainaldus in ver. contra ipsam veniret: de testa. Cin. in I. ordinarij. in a. qu. C. de rei vend.& Αng. plene in d.l.qui de inoisic. ff.de inos testa.' & ita etia intel- ligi poterit lo. Fab supra in prima parte allegatus insti. de bon. pos. g. s. & ab Alera relatuS in a x rub. C. qui admitti . l Sed neque etiam ibi idem Alex. negauit bonorum possessionis litis ordina dς agnitionis petitionem ita, sub ordinate scilicet fieri pol se in eodem libello , idest in cadem charta petitionis una cum inoltacioli qucrula: sed hoc solum ais
398쪽
384 De Absol. Foren. Iur. Promisi.
ruit, scilicet eam non potuisso Iudicia siue actiones proponun- tacite, & virtualiter includi, &inculcari sub propositione querelae t sed erat necessaria actualis N expressa eius petitio atqui impetratio,per d. rationem;quia non dependebat a sola declaratione animi, sed requirebat factu Iudicistat hoc modo non negauit quin fieret subordinate in eodem libello cum querela. Et hxc firmiora redduntur ex his,quae addit Feli. allegatus in
Cap. 2. col. II. prope finem : de
libelli obla. ubi post Bal. in l.quo
tempore, col. prima. C.de testa.
32 mil.s dicit, quod si cumulatio est conditionaliter facta, semper pro
3 3 cedit libellus. ' Et hoc intelligit
in tantum verum esse , Ut procedat cumulatio etiam si alioqui prohibita esset fieri ea ratione , quod sententia absolutoria lata , in primo posset parere exceptio nem rei iudicats in secundo Iudicio coadunato ἔ quam pro prima regula cumulationis prohibitiva ponit Bar. in d. l. edita, sub num. 4. Et ex hoc infert ibidem
Fel.ad huiusmodi cassim post Bal. 34 ubi supra allegatum , ' videlicet quod si peto me restitui ad tempus , & cum restitutus silero,ex nunc, prout ex tunc peto me declarari dominiim,& rem mihi restitui, valet talis libellus. Pro quorum omnium supradictorum comprobatione, & confirmatione idem Feli. ibidem prudenter considerat, additque eam 3 3 potissimam rationem , ' nempe quia non est propria cumulatio
in hac specie, ubi scilicet successu uo ordine siue coditionaliter duo tur ; sed est plurium actionum,
subordinata propositio r id quod aperte perspicitur ex ' definiti 3 6 ne cumulationis , & pariter ' ex 3 ν
eius finali causa utraque a Bariniolo posta in d. l. editar col. 4.ver.nunc venior etenim utraquere Vera parum quadrat praedictae conditionali ac subordinata: pr positioni.' Et sic non erunt censendi di- sauersi libelli eodem tempore pro ducti,quatenus libellus accipitur pro charta ; ut sic inducant duo Iudicia, sue duas instantias:quod
reprobum esset in casu nostro, ut
apparet ex iam dictis ; sed erunt
duae quidem petitiones , seu conclusiones in uno libello,seu chamta in uno Iudicio, seu una instantia subordinate propositae, quod permissiun est, ut supra est dia
Atque, ut ouaestio iam postreinma conclusione terminetur,dicamus cum Didaco post Aret. initio quaestionis adeg. etiam si verum sit actionem ad persequendum quod ratione iuramenti praestitum est, secundo loco pro
se deduci ad Iudicium nisi prius
sublato impedimento iuramenti; nihil vetat eam proponi ac deduci in euentum absolutionis pristitae; & sic sub necessaria conditione ad agendum: ad late supra deducta,& comprobata: id quod ulterius idem Dida. comprobat exemplo eius, quod docet Iure- consul. in l. in tempus : fide haeredi .inst. Et id subdit Didac.srequentissime fit cum agitur de aprῆpa-
399쪽
Praeparatione actionis, & de tol- integrum petere,& simul in eueniendo impedimento, quod actim tum restitutionis concessε acti 3' nis exercitio oberat. l Fatemur nem restistariam deducere in Iu- m,ait, in exemplo Bar.ind. s. dicium. nihil sane hunc propo- sed quod simpliciter, non eompeis nendi modum reprobum facit; tere actionem rescissoriam , nisi immo sepissime eo utimur in re- concessa resti tutione per ossicium stitutionibus minorum, Eccle- Iudicis , quod omnes probant,& siarum,& maiorum ex his causis, ad iure verissimum est negamus ex quibus maioribus concedi de amen laesum non posse per offi- bet beneficium hoc restitutioniscium Iudicis restitutionem inis in integrum r ira Dida.
Vtrum absilutio a iuramento requirat certam sermam, qua omissa vitietur Absolutio. 3VM M ARIUM.
yuacumque verba apta e primere mentem superioris nolentis rurantem iuramento Istari, nam. - ANIM Q
a Absolutis ab excommume - . tione non habet verba certa
praescripta profva obria . tiali foν 3 Excommunieatis, ct ab Imtio non subyeiuntur forma subri antiali.
6 Faestim contra ordinem a lege datum non valet. Devara
a Deletatus ad ingitur adser. arandum formam sibi in eam missione praesininam, ct flquid ex ea praten nulliter agit, ct nu. 9.s 3 Forma Obi eo praescripta, ad plenum e L ersanda. er non
solutio iurameli, siue plenaria, siue ad e sectum agendi, vel excipiendi requirat certa verba pro larma C e e sub Diuitiaco by Cooste
400쪽
substantiali,ut illis ommissis, seu sorma illa non se ata, absolutio non teneat; prout eadem quesinio contingit in simili in absolutione ab excommunicatione . de qua habetur perscribentes in cap fanis: de resti. spol. f Breuiter concludendum est negative; quia
sic eth in absolutione excommunicationis, ' in qua stilicet nulla
certa verba sunt praescripta pro forma ibstantiali, ut docet Nau. in Man. conses. cap. 17. de censium ris Eccle. rub. de ab f. excomm. in princ. prout idem est in ipsa excommunicatione . ut ide Nau. notat supra in eodem illo cap. &tra'. de censuris Eccl. rubr. de caussa , & sorma excommvn. ver. octauum : num. Ita ipsum tradit Abb. in praeallegato cap. Pisanis, num. 3. in fine , ubi in est, quod excommunicatio, & absolutio non subi)ciuntur sermae
De absolutione iuramenti videtur aperte probari ex tex. in Cap. verum, Uer. Ceterum, de iureiuran. & ex eo, quod dicit ibi Innoc. super verbo, attenderint, ibi enim de ex rex. & Inn , declaratione clare Colligeur . 'suffciunt pro absolutione talia verba, ex quibus colligatur mens superioris, quod noluerit iurantem adstringi illo iuramento. ad hoc iaciunt ea, quae de excommumcatione tradit Abb. in cap. I. num. 3 . de Iudi.' Declara , intellige praedicta
esse vera in eo, qui iure ordinario absoluit, nempe ex facultate sibi iure proprio competente .
IS enim quibuscumque verbis idoneis, ut supra dictum est,utatur, seu quocumque modo etiam alio qua esset in Iuret expressum absoru Rat,tenet absolutio. e cratio est,ci a absolutio nos ijcitur formae substanti alimulta enim sorma prusubstantiali praescripta est a Iure in absolutioue,ut est dictum: ideo cum is ordinariam iurisdictione habeat a lege non coarctatam ad
certam substantialem sermam ,& Ordinaria auctoritate , ac suo Iure absoluat; ssiciunt quaecum- quae verba idonea eius mentem
declarantia,ad supradicta, de habet locum reg. non refert quid ex aequipolletibus fiat: ita in effectu concludit Abb. in d.cap. Pitanis,
sub num. 3. & Nauar. supra cit. in Man.cap. 27. de censuris Eccl. rubr. de absolutione excommvn. apprime conferunt a Fel. tradita
in cap. ex parte,col. 6. ver. secunda limitatio,de const. Vbi respondet ad Glo cap. fi .in ver. primissa de sup. negi. prael. in 6. quq Prς dictis videtur obstare;quia dicit,' quod factum contra ordine mi odatum a lege non valet: nam Fel. in d. loco, in ver. & cum istis ,respondet post Dom. ind.cap. fi. indictum Glo. procedit ' quando τIex tribuit iurisdictionem Iudicialias non habenti, dando certam formam:quod non est in casu nostro , in quo Iudex non trahit a principio in tali actu iurisdicti nem a lege cum limitatione, veIrestrictione aliqua, ut dictum est.' Secus in eo qui absoluit au- uctoritate delegata; Is enim a stringitur formae sibi in commis.ssione prςscriptae,& siquid ex ea praetermittit non valet quod agit