장음표시 사용
431쪽
Pars III. Quaestio XXIII. qi γ
s atrimony ea a an , di quando eoram Iudice laico
Io Iudex laicus de ea a seu actu pirituali , seu Ecelsa Iico
non cognoscit non olum principaliter,sed nee inridenter,
nde per viam exceptionis,nec reconuentionis.1r Iudex Lisus renbittens me
ptionem ad Itiduem εreusa ficum non potesipartibus terminum praerigere,intra quem exceptio desniri habeat.11 Nee ritatuto aliquo id induet pote L .
subsequenter ssi iurator admissus fuerit
ad Iudicium agendo,vel excipiendo non
habita prius absolutione , vel cuea nulliter habita , & admissus
fuerit,an Iudicium teneat,non obstante quod contra iuramentum venerit agendo, vel excipiendo;
vel potius sit nullum. Et de periuro illo, qui scilicet falso iurauit vera esse in instrumeto contenta illaque obseruare ,& c quia,puta, iurauit promissionem, seu contractum esse de pura& vera sorte,cum esset de viris,& petijt ab Iulionem; quid definiendum si, agitur plene infra in A. par. in primo casu. Nunc quaero ubi quis agit, vel excipit contra iuratam obligationem, allegando aliquam cauis tam , ex qua prstendat se iuramento non arctari, nec eius vigore teneri ad promissa, ac proinde sibi licuisse, S: licere conti a iuramentum se tueri, & offerat se probaturum : & non habuit absolutionem, vel nulli ter habuit. Et quidem, quod ad excipiente attinet,vidimus supra in proxima pr*cedenti quςslione an , &quando quis aduersus iuratam obligationem exceptionis suifra gio se tueri valeat; ibidemque definiuimus quod elapso termino adimplendi iuramentum , & siepoli commissum periurium , vel termino instante taliter, quod prius committitur mora periuriumque subinde prius incurritur quam excipiendo proposita veri- figari valeant, excipiens audiri non debet . Restat modo videre , si fuerit admissus,quia I ars tacuerit,ad ovi ipsa tacente datus fuerit terminus ad probandum allegata in exceptione opposita ; an adhuc Pars ipsa aduersa, quae tacuit,pOD sit se opponere , & replicare de periurio , & impedire probationem exceptionis propositae : Et si factae sunt probationes, an susti
Et pro firmiori huiusZarticuli intelligentia operaepretium es hscire,' quod exceptio periuri j est texceptio litis finit : fuit dictum
Anto. de But. in cap. dilecti,col. 3. de excepi. quod refert, & ex
tollit Ias inquiens illud esse notandum quia incognitum, in l. si
432쪽
Αi 8 De Absol. Foren. Iur. Promiss
C. de trans. t Et potest proponi haec cxceptio in vim dilatoriae ad impediendum litis ingressum; ερ' etiam in vim peremptoriae quandocumque ad merita caust, ut In cap. r. de lit.contest.in 6.vbi glo. doctor. Et in cap. I.de Cxcep. eo. lib. 6. Qua in re habemus notabilem doctrinam Inno. in cap. constitutus i de rescrip. ubi docet quod exceptio periurii quandoque proponitur initio tantum Ite litis contestatione ad impetendum litis ingressum: Et quandoque potest proponi etiam post
Iit. contestationem quandocunque usque ad sententiam diffinitivam, veluti aliae peremptoriς et quam doctrinam ipse tradit per huiusmodi distinctionem, videlis cet, ' Aut exceptio periurij c petebat solummodo aduersus aliquod priparatorium, seu quid pertinens ad exordium Iudicij ,
di ultra non extenditur, utput
quia iuramentum respiciebat ta- tum aliquod pertinens ad ingres. sum ludici j. Exempli gratia iurasti, quod non impctrares litteras contra me , & impetrasti &hoc casu exceptio periurij initio ante lit. contestationem proponenda est: si vero fuerit omissa,&non fuerit opposita ad illud, ad quod competebat, sed ultra fuerit progressum ad lit.contest. am-Plius proponi non pol, & tenubit Iudicium. t 8 ut iuramentum respiciebat negocium ipsum, & to tam causam ; & sic datur perseuerantia periurij, adeo quod exceptio habet tractum successivii ;& potest opponi ac periurio quudoeumque. Ponit exemplum Inmin actore, videlicet ubi quis asendo venit contra iuramentum, sci licet in eo qui iurauit aliquem non conuenire. Et in casu nostro. scilicet in reo conuento , ubi scilicet excipiendo venit contra iuramentum, exemplificari potest, ubi iurauit obseruare, & non excipere e nam contra sic excipientem opponi, seu replicari potest de periurio quandocunque : nam exceptio periurij contra eum semper viget. Et huic doctrinae
Inno. consistra est alia doctrina Geminia. ind. cap. I.de lit. contesta. col. q. ver. nota incidenter;
ubi notandum proponit, i, quod subi quis ex admiisione ad Iudicium incurreret periurium , PO test repelIi per viam exceptionis a prosequutione:&ad hoc faciutea,quae dixi supra hac Par. 3. q. . paulo post prin. ' Ex quibus co- 6
cluditur, quod excipiens contra suum iuramentum per exceptio
nem , seu replicationem periurij repelli poterit ne audiatur, neduinitio, sed quandocumque & in quacumque parte Iudicij, im- τpedietur processus ad ulteriora rquod nominatim notat Bar. in . Leleganter. s. si quis post,num.ε. T de condi. indebi. Sed dubium remanet , ' an si aquandocumque ei obijciatur periuri j exceptio, reddat nullas pro bationes per ipsum reum conue- tum super suis exeeptionibus iapropositis retro iactas, vel nihilo secius sustineantur. Et pro affirmativa, quod probationes receptae sustineantur, de valeant per cam rationem, quia iam Diuiti od by Corale
433쪽
Pars III. Quetest. XXIII. 4r 9
iam detectum est periurium, videtur sentire Gemi. ex Host. per eum allegato in d. cap. I. de lit. contest. in 6.col. q. in prin. in ver. Host. dicit, & tradit D. Anton. Gagi. in suo opusculo de absol. iuram. s. 3. sub num. 28. Et prObat satis aperte tex. ind. l. ele ganter. d.s. si quis post.& ibi not. Glos. in ver. valet, & Bar. in se
cundo nota b. & num. 6. ver. Et
ideo licet: ff. de condi. indebi. 8c probatur etiam ex alijs que sub ij clam infra in sequenti casu, ubi
scilicet agendo quis venit contra iuramentum; & videtur etiam bene probari argum . tex. in d. c. I. de excep. in o. in eo tex. ibi, his quae praecesserunt in suo robore duraturis, prout illum te X. ex pendit Deci . in cap. intelleximus, num. 76. de ludi. Et ita nomina tim in obligatione camerali fimmat D. Anton.xGalles. in tract. oblig. ad fori cam. super parti
cula q. q. . num. I. cum duob. seq.
ubi dicit, quod ex quo probationes iam sunt receptς , & non est appellatum ab earum admissione;& jic cum iam detectum sit periurium, no reprobantur amplius, sed faciunt praeiudicium non secus ac si de iure fuissent admittendς, ex Lapo, & alijs quos allegat . Et confirmantur haec ex his,quq consulit Bar. Cςpol. cons. 17. in Christi nomine. Franciscus. nu. q. inter cons. Crim. ubi dicit, quod ubicumque turpitudo prius detecta fuit siue ab aduersario, Puta per confessionem, sue ab alio, vel quocumque modo, ut per probationes, vel sententiam, vel aliter; tunc potest se iuuare etiaallegando suam turpitudinem iam detectam se defendendo, e tia replicando tam contra parti cipem turpitudinis, quam Co tra alium , post Bari in I. iusiurandum, quod ex conuent. i. fi . &in l. alias: ff. de iureiur.
Reliquum igitur est videre ita alio casu, ubi scilicet agendo quis
venit contra iuramentum. Et iahoc articulo omnium est, tam legistarum, quam Canon istarum
assertio,' quod periurus non au ditur , sed repellitur ab agendo ut per legistas omnes in I. si quis maior. C. de transaeti & per Cais non istas in o. cap. intelleximus, de Iudi. dc c. dilecti,de exceptio.
Et ista Conclusio,' quod exceptio
periuri; repellat agentem, proce dit etiam in foro, seu Curia mercatorum , ut docet Fol. in Λddi. ad Rober. Maran. in sexta par. pri n. tit. de exceptio. num. 3 6. ' Quae tamen Conclusio restri gitur,& limitatur vera esse iuxta terminos d. l.s quis maior, videlicet quando quis Venit contra contractum iuratum;& sic ubi i tentat Iudicium in materia, in qua peierauit, scilicet in qua iurauit non agere : alias non reperitur quod periurus repellatur ab agendor ita declarant Doct. pr sertim Ias. in δ. I. si quis maior. C de trans & Aob. Fel. Deci.& omnes ind.cap. intelleximus rde Iudi. ' Si enim fuisset ex alia
causa periurus, non repelleretura prosequutione Iuris sui in alia causa ; ut declarat Gemi. in d. c. I. de lit. contesta. col. q. in prin. versi. Nota incidenter. & ita inquit intelligend. est glo. in d. cap.
434쪽
qao De Absol. Foren. Iur. Promist
dilecti, de except. & quod nota
tio est; quia tunc ex admissiono ad Iudicium non incurreret nouum periurium: sed in primo ca- fit, scilicet in eadem causa ex asmissione ad Iudicium incurreret semper de nouo periurium,ut ibi pir eum et iaciunt tradita supra hac par. in praeallegata.q. . pa
lo post prin. Et ideo hoc casu plus
I 3 etiam voluerunt aliquii i nempe . Ut periurus in eo casu , ubi falso iurauit omnia in instrumeto contenta vera esse, non admittatur veniens contra instrumentum s
iam quod obtinuerit absolutione ad ef*ctu agendi; quia asserunt huiusmodi absolutionem eo casu dari non potuisse: ut ad hoc alle-Fatur Alex. cons. 3 3. Iib. i. di IacIν l. nemo potest in lectura pri-I na : ff. de leg. I. t cuius tamen contrarium verius esse demonstratur infra par.quarta in primois casu; f Et sit esset admissus & desuper eius probationes essent recepiseres omni scrupulo careret;
quia licitum ei esset insistere allegatς simulationi, ex quo iam
Per eas probationes detectu est periurium; ut tradit D. Ant. MasGal. in d.q. q. ad quartam particulam , num. 3. post multos quos
alleg. & patet ex dictis supra subnu. .ex C pol. & Bata ibi citat. 36 l Porro autem quando, seu in qua parte Iudicij huiusmodi exceptio periurii contra ipsum agentem proponi valeat, vel debeat,determinare potes ex D ctrina Inno. in allegato cap. Onstitutus : de rescripti S . quam Petuli tibi supra in ver. Et pro firmiori , ibi, Qua in re habemus . quam hic pro repetita habeas .
' Et ibidem dictis, quod stilicet II huiusmodi exceptio periurij, licet sit litis finitae , & impediat litis
ingressum, & proinde veluti aliae similes proponenda videretur initio ante processum , seu lit. con testationem,ut legitur, & not. ind.l.eleganter. s. si quis post,& iris d. c. I de lit. Contes . in s. l tame is proponi possit etiam post quandocunque ad impediendum processiim ad ulteriora; adde aliam doctrinam Barto. in d. g. si quis post, num . s.' ubi notabiliter di- tycit, quod quando exceptio, quε impediret processum propter personam agentis, non purgatur per litis contestationem,proponi potest quandocumque ; di licet non sit opposita ab initio, poterit proponi quandocunque in alia parte Iudicij ad impediendum pr
cessum ad ulterior. . Et ponit exemplum in exceptione excommunicationis; quia sicut erat e Communic tus ab initio, ita post
municatus ; & sicut ab initio poterat sibi dici tu non es audiemdus , ita in quacumque parte Iudicij potest sibi idem dici , per c.
I. de except. lib. 6.Et subdit idem generaliter in quacumque simili exceptione,quae reddit personam inhabilem ad agendum, vel facit quod audiri non debeat: & de exceptione prriurii id nominatim notat Gemi. in allegato C. I. de lit. contest. col. . circa Princ. quem retuli supra. Et haec comprobantur ex traditis a Felino in cap. cedens, il
435쪽
secondo, sub num. I s. ut lite nonao contusta. t ubi notanter dicit, inlicet exceptio dilatoria non possit opponi post litem contestata, tamen si eli talis quae habeat causam tractus successivi, potest op poni quandocumque ad procesiu;& non obstat quod dilatoria non opponitur post lit. contestatam, quia respondet id verum est respectu ei sectus iam consummati,
non respectu consumandi, per tex. in c. ex parte, it primo,ver. quo
ties, de appella. Et pro regula subdit hoc procedere ubicumque verba dispositionis concedentis exceptionem fundant se in causa tractus successivi, & re iterabilis,
puta, talis non audiatur, ut per eum ibi sub num. I 6. ver. secum
da declaratio ; & sic est in exceptione ista periuri j; quia dicitur
quod periurus repellitur,& non auditur.
Sed praedictis videtur obstare,
a i l quod imputatur non excipier ii tempore debito : cap. pastoralis r de except. Item quia ex quo tacuit,& non contradixit agenti, zz videtur consensisse: ' nam tacens in Iudicio pro consentiente habetur : ut in his terminis probat Rimi. Iun. cons. 61. in fi. & dicam infra. Praeterea tutus tali exceptione successiva pollet tardando eam valde fatigare partem in expe
Sed dic, quod ista non obstanta J ' nam d. c. pastoralis non intelli-itur in huiusmodi exceptione
abente causam continuam &successitiam , sed ubi ius opponendi sequitur immediate ex causa momentanea, puta allegatio Ιudicis suspecti; f quia eo semel ap- 1 probato extincta est exceptio suspicionis: c. intar monasterium, de sent.& re iudi . c. insinuant , de ossi. dele. ita declarat Fel. in d. cap. accedens , it a. col. s. ver. secvada declaratio. Ad illud de consensu respondet Fel. in d. loco, ' quod in Iudicia- 1stibus qui consentit tacite in uno actu, non consentit in alijs : quod desumit ex Glos in Clem. saepe , in Ver. partibus, quam dicit esse , auream : de verb.signi. & ibi ponit illationes. Item non obstat quod dictum est, quod pollet tardando excepistionem, fatigare partem quia ad
hoc respondetur, quod condemnabitur in expensis per cap. exceptionςm,de except. Ita respondet Fel. in d.c. accedens, num. I 3.
quasi in fine, ubi dicit quod illo
tex. quoad hoc non ponit speciale in excommunicatione secunda Imol. in cap. inter monasterium, de sent.& re iudi . Videamus modo circa probationes, i si periurus contra iura - 2 amentum a se praestitum admissus scieriti & probauerit ea quae coi tra iuramentum siue iuratam obligationem deduxit; An probationes taliter factae atque receptae valeant, vel potius sint nullae : Breuiter, resolutive agendo, distinguendum est in hoc articulo, aut Pars tacuit & non se opposuit, aut contradixit, & exceptionem periurij opposuit. 4 Et circa primum huius di stin i ctionis membra,vbi scilicet Pars ipsa exceptio aena periurij nosia obicis
436쪽
42.2. De Absel. Foren. Iur. Promis
obiecit, sed tacuit permittendo agentem admitti, ac recipi probationes per eum aduersus iuramentum, seu ipsam iuratam obligationem propositas ; dicendum est huiusmodi probationes sustineri,& validas esse ut firmat Fel.
in c. tertio loco num. s. ver.quar
l. nemo potest,num. 7. ver. bene
verum est : ff. de leg. I. & in i .patre furiosio, num. 19. g. de his qui sunt sui.Gram. Decis. 89. di consulit Paris cons s 3. & 37. lib. I. D.Anto. Gagliar. d. s. 3. ubi alios allegat, num. s. Et ratio est, nam
ex quo Pars pata est admitti, &fieri probationes, ac doceri docausis aduersus iuram. deductis ,& sic cum iam detecta sit turpitudo siue periurium, & exinde iam iudicari potest super deductis, &probatis, nil miri, si periurus iam
amplius non rciicitur,& periurij exceptio iam amplius non habet obstare, cum iam de cognitis iudicandum sit: ut dicunt supra citati omnes. Confirmatur hoc ex his quae retuli supra num. 8. in s. ex Caepol. N Bart. ut ibi citat. Et facit item quod di ctum est supra
de consensu ex taciturnitaIe resultante : ex quo enim ad opposita contra iuramentum non se o
posuit, sed ea deduci, & proponi
per agentem permisit, videtur eis consensisse t d. cap. 1. de accusat. in s. Et corroborantur haec ex traditis a Decio ind. c. inteIleximus, 28 nun r. 6. cle ludi. ubi dicit idem' esse ' in exceptione excommunicataonis: nam si excommunicato agenti non opponitur, tenet Iudi-eium t & ex Abb. & iuribus per eum allesatis . Et adde alia quae adduxi supra in debitore conuento excipiente,ver. sed dubium re
Apprime conserunt adducta lFel. de sent. & re iudi. cap. inter
monasterium, num. I 3. Ver. regu lariter sententia,& num. I 6. ver.
Limita primo, ubi dicit. ' quod is
licet sententia contra primantis sententiam, qui transiuit in rem iudicatam, non valeat etiam tria diuersa instantia: l. r. C. quando prouo. nonnest neces & per Ioan. Andr. Bal. Butr. &Imo. in d. cap. inter monasterium, relatos a Fel.
ibi citato: ' tamen si Pars, quq soluta est exceptione rei iudi. eam non opponit, & passa est discutide viribus primς se tentiς, secunda lata illi contraria valebiti & dicit ibi esse tex. secundum unum intellectum:& allegat alia iura,&auctoritates doctorum. Et id i sum repetit insta in limitatione octaua,num. 3. ' replicans quod 3 3 si fuerit cognitum de viribus primae sententii parte non opponente exceptionem rei iudicatae, valet reuocatio primς etiam facta ab eodem Iudice, post Inno. in cap. cum dilecta, in glo. in ver. Ac furtiue : ante finem, de rescrip.&alios quos allegat. quod confirmat inserius post unam columnam. ver. subdit Alex. ubi adducit unam rationem conueniente
proposito nostro; ' quia, inquit, 3 3Pars,ex quo permisi admitti probationes contra primam sententiam,videtur tacite renunciar illi sententie, ut latius per eum
437쪽
ta primo, ab num. t ε. ubi de hoc agit per duas columi aS. Ad idem optime facit quod idem Fel. adducit ubi supra cita
tu S d.num. 23. ver. propterea di-
33 Cit Bal. videlicet ' quod licet in
generali compromisso arbitrat ris non veniat refutatio deciso-3q rum per rem iudicatam; l quia super sententia liquida non potest transigi: Vnde etiam dicunt 33 'quod per statutum non potest quis cogi ad compromittendum quando competit exceptio rei iudicatae, ut per Bal. &Sali. in J. fratris , ubi etiam Alex. in fi. di
tuam.C.de trans quos refert Fel 3 6 in d. loco : f tamen liqc limitantur,nisi tutus exceptione rei iud. patiatur compromissum procedere , ut ibi per eum . Et ibi per totam illam columnam adducit plura ali i similia bene proposito congruentia . Denique extat iii terminis doctrina Bal. & Sali in 3 7 l. s. C. de non num. pecu. t quod licet is qui iurauit pecuniam sibi
in veritate fuisse numeratam,non si audiendus allegans exceptionem non num. pcC. quia non po test id allegando detegere suum Periuri uin ; tamen si postea fuit admissus ad probandam verita tem esse in contrarium,& ita probauerit, probationes relevabunt non obstante iuramento; quia cum periurium sit iam detectum, non imputatur allcgatio turpitudinis : l. alias,cuin ibi not. E. d iureiur. & ita eos resert Fel. ubi supra citatuS, subd. num. 23.Verisimiliter dicant Bald. N allegat etiam se ipsum in c. sciscitatus. I.
COI.ver. non se excusat, de rescri.& in c. lator, in prin. eo. illo tita de sen. & re iudi. Et ita firmat D.Αnton.Galles. in allegata q. ad d. quartam partic.
Et ad praedicta ' quod per- 3s
tutus admittatur,& audiatur,parte non opponente, di teneat Pr cessus ; consulit Hy. Crau. cotas I9.. nu. .lib. I. Licet enim e
ceptio periurij impediat litis i gressum: f tamen non opponendo sremitti potest: ita Crau ibidem per not. in l. nam postea, in princ. is de iureiuran. & alia,ut ibi per
. ' Et praedicta limita & intellia εο
se vera esse quousque ParS non e opposuit, & periurij excepti
nem non proposivit. nam proces sus prius agitatus,& probationes eatenus factae & recepte valeat,
iuxta iam dicta : sed post oppositam exceptionem processuS non valeret: f quia consensus ex ta- ει citurnitate resul ans non nocet
actibus postea gestis, per ea quε dixi supra ver. ad illud de contensa: & ea quq adducam infra i
ver. Et hoc verum est . cum veri seq. neque enim consectus at ita
in simili ' de exceptione excom amunicationis ab initio omissae lirmat Bar. in s pe alleg. l. elega ter. s. si quis post. nuin. 6.versi. Et ideo Iicet: ff. de condi. indebiti. Et Decius supra citatus in cap.
intelleximus, num. g. de ludi. Circa alterum membi um Prae
misis distinctionis , scilicet ' ubi q3
438쪽
is opponente factae, ac receptae non teneant: ita sentit Ias. in I. patre surioso,num. s. Ver. secvndo facit: T de his qui sunt sui, vel
al. Iur. & in I. nemo potest. num. 47.ver. bene verum est: ffide leg. primo:consulit lateMenoch.cons.
3 43.lib. 4 .S . cons. 8. Iib. q. quos cum alijs allegat D. to. Gagi. qui plura bona collegit in hac materia absolutionis in d. suo opostulo de absol. lur.d s. 3. nu. . Et hoc verum est 'etiam quod ab initio Pars ipsa aduersia non contradixerit, & dictam exce-itione periurij non opposuerit,ed tacuerit, Ze postea eam obiecerit; nam in quacumque parte Iudicij se opposuerit excipiendo de periurio,probationes ab inde factae,& qu cumque deinceps ge
sta non tenerente argum. de to
to ad partem ad late de eo tradita per Euer. in sua Topica. in illo loco: & tradit Barto. in l.eleganter. . si quis post, alias alIega S,num. s.ff. de condi. indebi.& dictum est supra in fine primi
f Neque enim consensus ex prio. ri taciturnitate resultans habet. sibi obstare postquam se opposuit& reclamauit. Nam & si pro regula traditur, quod taciturnitas Partis in iudicialibus habetur leonsensu , & sibi praeiudicat,c. a. de accus. in 6. & notat Iasin d. l. Patre furioso, num. 27. E de his qui sunt sui; id verum non est in omnibus, sed quousque tacuit,nθ s postea: l nam qui consentit tacute in uno actu, non consentit in alijs:ut declarat Fel. in d.cap.aC- cedens, it a. num. I 6. circa prin. ver. saluanda: ut Iite non contest.
post Glo. in Clem.*pe, de verisi Abb. Inno.& alios quos allegat. Vnde infert ' quod tacita renun- ετ elatio is una instantia non noeet
actui re iterato,& quotidie nouiter grauanti, non consentit grauamini ex eadem via hodie orienti,ex quo tantum prassumitur c sensum,quantum tacitum; & ideo hodierno grauamini nihil nocet preteritus consensus, ut per FeLm d. loco. Vt verior atque patentior posterioris huius membri, seu artia, culi resolutio habeatur, necessarium est videre ' An Iudex pro- εν posita periurij exceptione , procedendo ad ulteriora agentem nihilominus admittendo,censeatur ipsam exceptionem reiecisse. Exinde enim pendet eliciendaque est veritas huius inspectionis. Etenim si praesupponimus absolute exceptionem non esse reiectam res sine controuersia erit; quia ,
illa stante,gesta post eam oppositam fierent nulla; ut patet ex supradictis, & ex traditis a Felino
in c. inter monasterium, sub nu. 23. post unam columnam , veri tempera tamen et de sent. & re
iudi. ex quo aperte colligitur, φprobationes factae, parte reclamante εc opponente , ab eo qui ad probandum non debebat a mitti, sunt nullς,prqsertim si e ceptio opposita non censetur re tecta. Vbi vero exceptio opposita est reiecta,renet processus, dc
439쪽
Rως de exceptio. I x. in antiquisso ' quod ubi Iudex procedit ad ulteriora , perinde est, ac si super exceptione pronunciasset; quam allegat Fel .in c. suborta, sub nu. q. postprin. veri idem rota : d II sent. & re iudi. Et quod Iudex procedendo ad ulteriora censeatur ex hoc reiecisse exceptionem oppositam , quς si alioqui non esset reiecta redderet processum nullum, firmat idem Feli. paulo ante sub d.num. . ver. habes ex his . Ex quo enim processit ad actum contrarium exceptioni oppositae, & incompatibilem Cum illa,satis apparet se eam reiecisse. 3 ' Et ideo, si opposita exceptione contra testes iudex procedit adulteriora, scilicet ad receptionem testium,ex hoc patet se illam exceptionem reiecisse: ad hoc Felin. at lcgat Areli. in c. ex parte Adq,
Et ideo opus est appellare,quia FI processus valet , ' & ex hoc solo potest excipiens appellar , quia perinde est ac si super exce ptione expresse Iudex interloquutus fuisset: & dicit hoc ex doctrina Abb. in c.cum super, superGlo. 3. de Ossi. deleg. Ad idem adducit dictum Aret. in l. naturaliter. g. nihil comm.COl. . ver.& quia : ff. de acq. poscquod si opponitur exceptio Dominii agenti possessorio, & ipsi
actor replicat contra excipiente, vel contradicit admissioni arti- .culorum , & tamen hoc non ob flante Iudex processit ad ulterio ra;ex hoc videtur refutare replicationem actoris , & valet pro
cessus . Et hoc idem retulit prius in d. c. inter monasterium , sebnum. 13. post duaS Columnas, veri sorte tamen r eo. tit.de sent. & re
iudi . t ubi dicit quod tenet pro- 1
cessiis , & ideo opus est ab eo appellare, alioqui videretur ipse actor acquievisse refutationi suae replicationis, & processiis remaneret validus.' Refert tamen Bal. in I. certi Iscondictio. g. quoniam: ff. de rebus credi. tenentem sufficere φcontradicat, & prtitestetur nofiat neque recipiatur probatio quae fieri vetita erat: tunc enim,& si non appellatur,probatio nulli ter reciperetur. Sed tamen Fel. ibidem subdit, quod forte tamen necessaria est appellatio; quia alias videretur acquievisse refutationi Qq exceptionis factς Iudice procedendo ad ulteriora, d. sua exceptione non obstante; de cum hac opinione Felinus ibide pertransit. Sed ad hoc posset re sponderi,ienendo primam opinionem Baldi, quod per protestationem satis declarat se non aquiescere reiectioni suae exceptionis a Iudice factς, & probationi
receptae. N quod propterea non si opus appellatione di quod eligest de mente Inno. in d. cap. inter. monasterium, in uno verbo, subnu. 2. ver. al IJ dicunt, quod si protestatur. Et limitanda etiam sunt supradicta, ' quod scilicet exceptio
opposita censeatur reiecta per Iudicem procedendo ad ulteriora , ut vera sint, & procedat tantummodo quando super tali exceptione opposita fuit plene cognitum , di discussum et tunc si iudex
440쪽
postmodum,ea non obstante,pr cedit ad ulteriora, intelligitur tacite eam reiecist e, k super ea tacite pronunciasse; & tunc opus esset appellatione, vel protest tione secundum pr*missa; alias
processiis valeret: at vero non ad-
.hibita tali cognitione,secus, quia
processus non teneret,& non esset
opus appellatione r ita dicit Iacin l. r. quasi in fine: ff. si quis in Ius voca. non ierit , ex Io. Andri in addi. ad Spec. tit. de seni. g. iuxta propositionis,in Addi. --gna , incipit, Est sciendum, postprin. illius addi. ibi,si non est error: & ante eum ita intellexit,&declarauit Rom. in Cons. o. Circa primum,sub num. 8.ver.tertio
declaratur, i etiam Addi. Man. di in consi. a i. spectabilis Domini, sub num. 7. versi. vltimo si di. catur, ubi etiam idem Hor. Man. in ver. cognitum. Et ipsium Rom. refert & sequitur Fel. ind. c. sub orta, col. 4. quasi in s.ver.Limita tamen praedicta: de sent.& re iud. Et ratio est, nam alioqui vider tur Iudex iudicasse ex iuris co temptu parui faciendo exceptio. nem, que de iure debebat admitti, quasi in contemptum legis nullam eam reputasset: est dictum Ioan. And. in Addi. supra allegata : quod reassumpsit Paul.de Castro,prout illum refert Felin. in loco proxime Citato.
Subdit tamen ibidem Feli. exr alijs quos allegat,' quod suffice-Tet saltem, ut non processerit adulteriora in continenti post propositam exceptionem,sed saltem in tanta distantia temporis,quod potuerit exceptionem viditis , iuxta c. tum ex litteris r de res . in intes.
Adde quod in omni casu utile semper est appellare; quia eo ipso quod aliquid productum est in actis,praesumitur a Iudice visum:
ut dicit Fel. in eodem loco. Verumtamen in terminis nostris,' quod ubicumque Iudex no IS adhibita causae cognitione ex ab rupto incontinenti ad ulterior processit, parte Opponente, pro cessus,ac probationes ita parte opponente receptae sint nullae , aCnullius roboris,& momenti, re peri nouissime tenuisse Dominum Antonium Gagi. d. suo opusculo de absol. Iura .g. 3. alias allegato,num. I s. quicquid senserit Corn.
Cons. 8 I. num. Io. lib. q. inquiens magis communem opin. csse contra cum , quod scilicet processus no teneat. allegat late de hoc co-sulente Bero cons. 3 .li. 3.qui etiadocet quando dicatur adhibita esse causis cognitio,& quando nor . . ad idem allegat Meno. Cons. Σ . sive 3 3. lib. .' Limitanda etiam sunt pridi- Iscta , quod censeatur tacite rete tia exceptio procedendo ad ulteriora iuxta iam dicta, dummodo ad illum actum importantem tacitam illam reiectionem, seu pronunciationem,Pars sit citata, etiam si talis sit actus , qui alias de sui natura non requireret citationem, ex quo tunc habet vim interloquutoriς: ita singulariter limitat Fel. ind.c. suborta, Ium3 8. ver. Iimita sexto.
Et ex praedictis elici pIane potest Decilio alterius casus, s ubi εο scilicet Iudex expresse reiecisset