장음표시 사용
221쪽
naturalem, cui potius aduersatur, dum rem aufert domino inuito;led propter aequitatem ciuilem , ne rerum dominia semper sint in incerto.f. e usurp.Θ v-c.I. I. & ut sit aliquis litium finis νο suo. Lut in priac Tertium ell,quaenam requirantur, ut usucapio procedat. Mult equirunt tir, videlicet I.Vt usucapiens rem acceperit id est,ei tradita fuerit. II.Vt qui rem tradidit mon sit eius dominus: alioqui accipiens statim fieret dominus,nec egeret Vsucapione. sis ra de νermu4. per traditionem. III. Ut res sit tradita ex causa seu titulo idoneo,veluti ex causa venditionis, Vel permutationis . vel donationis,id est,ex ea causa,ex qua si dominus tradidisset, dominium in accipientem transtulisset.siue enim nullaesit causa siue sit causa non idonea,puta depositi, vel commodat1 usucapio non procedit IV.Vt rem acceperit bona fide , id, est, existimans se accipere a vero domino arc bona fides inemptore requiritur tam tempore contrarius, quam traditio. nis.quod quidem speciale est in emptione in alus enim causis tantdm traditionis tempore bona fides requiritur. 'emptos tan prino Superueniens mala fides Iure ciuili non imis pedit usucapionem bona fide coeptam. fis domus.
do.Sed iure canonico bona fides Perpetuo requiritur in v u- capientibus, vel praescribentibus ea Lispr sco vlt.V. Verem possederit per tempus lege statutum, id elf,rem mobilem triennio,rem immobilem Io.annis inter praesentes , aut et o inter absentes. His quinque requisitis,quae in hoc principio habentur, duo addi possunt.UI.Vt isa hoc tit.b. I. Ο ὐeqq. usque VII.Vt possessio sit
, In secunda,a dicto g. r. usque ad d. 6.: νυν, tractat dς rebus quae viscapi possunt,uel non possunt.Et prImo excludit eas res, quae non sunt in commercio, ut liberum hominem,& res diuini iuris quoniam hae non possunt usucapi. Secundo in eodem 6.excludit seruum fugitiuum : quia res furtiuae non possunt usucapi,ut dicetur 9.-'seruus autem
p reuiuus est aliquo modo furtivus , quia sui 1psius surtum
Tertid in urtiu incipit tractare de rebus furtiuis , aut vi possessis. Ac I. generaliter docet, quo iure, & in quibus personis harum rerum usucapio prohibeatur:ac
222쪽
'sucapionem inhiberi lege duodecim tabularum
3Φ.inyr. legis Atiniae ver- l -i7. 7- vi autem possessarum, k ge Plau- Plautiam tuli a M. Plautius Silanus tribunus plebis.Cn. Pompeio Strabone, L. I'ortio Catone Consulibus: cuius meminit.Cic.deret, nsha-ru pro Milone.ibique Alconius Legis Iuliae tempus est posterius,&incertum. hanc autem prohibitionem esse Re ii ' Om' bus personis obtinere, atque adeo etiam in bonae fidei possessoribus, licet longo tempore possederint. ιL, Lb vers. Vn e , specialiter tractat de rebusnaobilibus: de quibus dat regulam qu bd cum a non domino alienantur,plerumque fiunt furtiuar,nec possunt usucapi. &I. exceptionem , nisi quis rem alienamnia . Qitis dominum J aliena uerit. quod posse contingere docet propositis duobus exempli S.in Prieri e Imp o , quod est in prine. para' phi, alienans et ramuit in facto. In posteriori,quod est in g.item sis, errauit in Iu- , '. iEnorantiam excusare a dolo, ti a furto,quq d sine affectu turandi non committitur. Ac ne quis putet his solis casibus,quos proposuit , furtum non committK c usucapionem procedere;in sub icit etiam alus casibus id accidere,id est,plura alia exempla p o'
res non ni furtiua,ideoque usu capitur.
neque locul Differt autem locus a fundo, ut pars a toto stde verboνum l. Dcus 6o. Fundus propriὰ sis ni fic
oliri A - νς tui duβ an hac significatione idest sit Nota secundδ,cum dicimus res vi possessis non possie usu- aut expζlsi a non re coactus 'VT QVVnuS vendere & trade Nota irrit b,eum qui vacuam possessionem ad se non vertinentem Occupat, Vim non facer e, quamquam ex iusti ania consti utione
223쪽
iues Instit. Lib. II. Tit. VI.
constitutione teneatur interdicto,undei idoeque tem non fieri vitiosana, sed posse ab alio bona fide
6. s. J . n ,..ει i. a-o,ostendit vitium surti,aut violentae posses siόnis purgωri ita ut postea res usucapi possit, si in potestatem domini redietit id est,si dominus eam iuste&tanquam suam nactus sit,ita ut et auelli non possit. f. oc. tit.l.6.f. tDnc V. Ins sim,excludit res fiscales,id est,iam fisco acquisitas. bona autem vacantia,quamuis ad fiscuna pertineant, tamen antequam fit co nunciata sint,vi ucapi possunt. S o. VI. .n 6. generaliter concludit rem,quae usu capi- tu ,vitio vacare debere. Hactenus de rebus , quae usucapi
possunt, vel lion. s. II. In tertia parte,quae est ἰ S. reor, tractat de causa,seu titulo , utroque enim vocabulo idem significatur sine quo Viu capio non procedit quod adeo verum est,ut Imp.dicat non sufficere titulum opinatum veluti si quis talso putet se .emisse,quod non emit. Accipe hoc dictum cum exceptione,nisi iustam causam falsae illius existimationis habuerit, tunc enim usu capiet pro suo.bfpro II.
s. ii. In quarta parte loquitur de continuatione possessionis rquia iam dixit requiri possessionem non interruptam docet ergo more e viucapientis possessionem non interrumpi, sed continuari inpersona haeredis: quia tempus quo defunctus possedit, & tempus quo haeres possidet,coniunguntur. Ita usucapio procedit dummodo bonam fidem deiunctus habuerit.nam quia bona fides initio usucap ionis requiritur, idcirco in defuncto,qui usucapionem inchoauit,non In haeredo requiritur 3.d tina. . , 'imiliter docet,si usucapiens rem vendiderit & emptori' tradiderit,possessionem non interrumpi,sed nihilominus usucapio tem procedere quia tempus quo venditor possedit, Meempus quo emptor possidet,coniunguntur.Ita hoc etiam casu vincet pio procedit,si bonam fidem habuit venditor, qua-uis malam fidem habeat emptor .penuι im. n summa ergo posscssio continuatur tam in persona succedentis inius, ut haeredis,quam in persona succedentis in rem,ut emptoris. .ol, quint. λ parte,id est,in *.et m speciale priuilegium rei ' buit ementitas, vel ex alia simili causa accipientibus,rem alienam a fisco, vel Principe,vel Augusta,ut usucapione non
224쪽
De donationibus. egeant,sed statim pro dominis habeantur,&securi sint actio isnem vero in eam rem domino, aut creditori cui Dignerata fuit aduersus iis citin, vel Principis, tu Augustae domum,vi que ad quadriennium concedit, non ad uerruSemptorem. Nota primo, hoc ius non habere locum in hereditate. - 'Τ.do petit. hered. l. nec ullam, I r. V. item si v , sed in re particulari quod Imper.in contextu indicat, inqui Cn S, accipiunt alipi id nam r o aliquia .eli nota rei pa ticula: is ut tu g. namque si cui, 9 6.quadam, infla de actionibu , C .adleg. Falcu.l I ea. I 3Nota secundd, quod est diisthim,actionem dari intra quadriennium , non excludere restitutionem in integrum, Derquam actio qua ditennnij lapsu amissa, restitui poteu. G. be sit. ι.LI.
1 Rerum dominia non debent esse incerta, na Qui sciens rem alienam vendit,uel ex alia simili causi
4 Ignorantia iuris excusat a dolo g. 1 Rei immobilis furtum non fit . 6 Subiato impedimento,tollitur eius effectus. s. s.coniunm
3 Auqoris possesso continuatur cum possessione eius qui ab illo causam habet.S.Ia.& seq.
Τ i T. V M. Ε Si & aliud genus adquisitionis , donatio. Donavi
tionum autem duo sunt genera: mortis causa, ian Oii mortis causa.
225쪽
198 i Instit. Lib. II. Tit. VII.
1 Mortis causa donatio est , quae propter mortis suspicionem fit : cum quis ita donat , ut si quid
humanitus ei contigiiset , haberet is , qui accepit. sin autem super uixit Iet : is , qui donauit , reciperet: vel si eum donationis poenit utilet : aut prior deccia serit is , cui donatum sit. Hae mortis causia donationes ad exemplum legatorum redactae sunt per omnia : nam cum prudentibus ambiguum fuerat, utrum donationis , an legati instar eam obtinere oporteret , & utriusque cauta quaedam habebat insignia,& alij ad aliud genus eam retrahebant: a nobis constitu uim est , ut per omnia fere legatis connumeretur , & sic procedat , quemadmodum nostra constitutio eam formauit. Et in summa , mortis causa donatio est, cum magis se quis velit habere, quam eum, cui donate magisque eum , cui donat, quam heredem suum: sic &apud Homerum Telemachus donat Piraeo.
Pirae , incertus quoniam rerum exitus harum est, Si tacita incautum stolidi me forte necare Morte proci poterunt,in opes vexare paternas. Hac ego te malo , quam illorum quempiam habere Siu ego eos iusta meritos a fecero clade, Tum mihi tu lato reddes illa omnia latus.1 Aliae autem donationes sunt , quae sine uli: mortis cogitatione: fiunt , quas inter vivos appellamuS
226쪽
lamus , quae non omnino comparantur legatis : quae si fuerint perfectae , temere reuocari non possim t. Perficiuntur autem , cum donator luam voluntatem scriptis , aut sine scriptis manifestaverit. Et ad exemplum venditionis , nostra conititutio eas etiam in se habere necessitatem traditionis voluit: ut etiamsi non tradantur , habeant plenissimum & Perse- stum robur, & traditionis neccssitas incumbat donatori. Et cum retro principium dispositiones insi- Imari eas actis interuenientibus volebant , si maiores fuerant ducentorum solidorum : constitutio nostra eam quantitatem usque ad quingentos solidos ampliauit , quam si are etiam sine insinuatione statuit: sed & quasdam donationes iniicnit, quae penitus insinuationem fieri minime desiderant , sed in se plenissimam habent firmitatem. Alia insuper multa ad uberiorem exitum donationum inuenimus ; quae omnia ex nostris constitutionibus , quas super his exposuimus , colligenda sunt. Scienis dum est tamen, quod cisi plenissimae sint donationes : si tamen ingrati existant homines , in quos beneficium collatum est : donatolibus per nostram constitutionem licentiam praestitimus certis ex causis eas reuocare : ne illi, qui suas res in alios contui rint , ab his quandam patiantur iniuriam vel iactu-
Tam , secundum numeratos in constitutione nostra modos.
Est & aliud genus inter vivos donationis,
quod veteribus quidem prudentibus penitus erat incognitum , postea autem a iunioribus diuis principibus introductum est , quod ante nuptias vocabatur : & tacitam in se conditionem habebat , ut
tunc ratum esset, cum matrimonium ellet insequu-N 6 . , tum.
227쪽
tum. Ideoque ante nuptias appellabatur, quod ante matrimonium efiiciebatur, oc nunquam postrnuptias celebratas talis donatio procedebat. Sed primus quidem diuus Iustinus parcr noster , cum
augeri dotes & post nuptias fuerat permissiim: si
quid tale eueniret, & ante nuptias augeri donatio- nem dc constante matrimonio , sua constitutione permitii r sed tamen nomen inconueniens remanebat , cum ante nuptias quidem vocabatur, post: nuptias autem tale accipiebat incrementum. Sed nos.
plenissimo fini tradere sanctiones cupientes , dccousequentia nomina rebus elle studentes, constituimus, ut tales donationes non augeantur tantum , sed etiam constante matrimonio initium accipiant : dc non ante nuptias, sed propter nuptias vocentur: & dotibus in hoc exaequentur , ut quem adniodum dotes constante matrimonio non solum augentur, sed etiam fiunt: ita & istae donationes, quae propter nuptias introductae sunt, non solum antecedant matrimonium,sed eo etiam contracto augeantur,& constituantur.
Erat olim & alius modus ciuilis adquisitionis , per ius ad escendi, quod est tale : Si communem seruum habens aliquis cum Titio, solus libertatem ei imposuerit vel vindicta, vel testamento : eo casu pars eius amittebatur, & socio adcrcstacebat. Sed cum pessimum suerat exemplo, & libertate seruum defraudari ,& cx ea humanioribus quid cm dominis damnum inferri, saeuioribus au- tem dominis lucrum accedere, hoc quasi inuidia plenum, pio remedio per nostram constitutionem mederi necessarium duximus. Et inuenimus viam,
per quam de manumissor, de socius cius, dc .qui, liberta
228쪽
libertatem accepit , nostro beneficio fruantur libertate cum effectu procedente cnius fauore antiquos legum latores mulca etiam contra communes regulas statuisse manifestum est &eo, qui eam libertatem imposuit. suae liberalitatis stabilitate gaudente:& socio indemni conseruato, pretiumque serui secundum partem dominij, quod nos definiuimus,accupiente. Huius tituli duae sunt partes.Piima est de donatione,quae est secundus acci lirendi modus ciuilis particularis.Altera est in s. illi. de iure quodam accrescendi, qui olim erat tertius acquirendi modus. Quod ad priorem partem attinet,Donatio nihil aliud est,quam liberalis,id est,nullo cogente,facta concessio. fhoc tit.l donari. 29. in pr. ρο de diueνs νexul. iur. t. donari.81. Porro donatio multis modis diuiditur. I. Alia est simplex,alia ob causam,veluti mortis causa, aut propter nuptias. II.Alia est omnino pura & simplex, alia sub conditione perficitur, alia sub conditione resoluitur , veluti si donator conualuerit.1 hac tis. I.in priIII. Aut fit mortis causa, aut inter vivos. IV. Vel fit nudo pacto,vel stipulatione, vel contractu in nominato, veluti,dono tibi decem,ut eas Romam nam haec quoque vocatur donatio. C. de eon dict. ob cau. 2. θ 3. vel simplici traditione. Primo casu olim non dabatur actio donatario, hodie datur conditio ex lege, id est, ex ι quis. etantum 3s sed si quidam. C. hoe tit. Secundo casu competit actio ex stipulatu. Nou.I62. cap.I.6.1.Tertio & quarto casu acquiritur dominium. atque hi duo postremi easus soli ad hunc titulum pertinent. Oppono primo, quod do nare est perdere.fhoe tit. 7. n priae. Respondeo donantem perdere,accipientem acquirere:idcirco respectu accipientis appellari modum acquirendi. Oppono secundo quod traditio iure gentium transfert rei dominium sit. . de re-.dius siler traditionem.male igitur traditio ex causa donationis hic numeratur inter modos acquirendi ciuiles Respondi eis, hoc ideo fieri,quia hoc iure utimur, ut iuris ciuilis sir,id est,quia non habet locum nisi inter ciues Romanos, quod non est ita accipiendum quasi inter alias gentes non . fiant donario
nes , sed quia ciuis Romanus res suas titulo donationis
229쪽
ao a Inctit. Lib. II. Tit. VII.
ad peregrinum transferre nequit. Similiter e contrario Ulpianus ait hoc iure nos uti, ut accepti latio, quae iure ciuili ellintrodusta ,sit iuris gentium, idcirco etiam seruo acceptia fieri posse. U. dAE ace p. l. an. inurmi; . 8. & alia ra tio , cur donatio iuri civili tribuatur, quia olim insinuationem apud acta, SI mancipationem desiderabat. C Th. hoc tit. I. . s. 7. hodie insinuationem tum demit desiderat cum summam quingentorum aureorum excedit. C.eor. l.pen.Sublata est autem mancipatio , & certa solemnia verba, quae in donationibus faciendis adhiberi solebant. C. eod. l. vltim. In hac parte Imp. I. donationem numerat inter modos
acquirendi domini j. II. In versic. donationum eam diuidit in duo genera : quia vel fit mortis causa, vel inter vivos; haec verb, q uae fit inter vivos,subdiuidi potest in donationem simplicem,&eam quae fit ob aliquam causam, puta propter nuptias. III. In g. I . declarat mortis causa donatione ira, de qua nobis quatuor tradit. Primum est definitio, videlicet quod mortis causa donatio est, quae fit propter mortis iuspicione ita ut non aliter donator velit rem esse donatarii,quam si eo superstite moriatur. Secundum est similitudo huius donationis,& legati: quia huiusim di donatio per omnia fere le-
'atis comparatur. Uers mortis .nam & legatum dicitur esse donatio quaedam, eis .f. I.nec dubium,quin propter mortis suspicionem fiat Caeterum notandae sunt duce praecipuae differentiae inter donationem mortis causa,& legatum. Differentia prima est,quod legatum sine traditione transfert dominium: donatio vero traditionem requirit ad hoc ut dominium in donatarium transferatur,& ab herede praestetur.infriὸ de ρο. g. i. Altera differentia est,quod legatum est syecies ultimae voluntatis, & , ut aliae ultimae v
luntates,morte testat Oris confirmatur. donatio vero mortis causa est actus inter vivos,qui in tempus mortis confertur, ita ut inter vivos res transferatur quia donatarius rem accipit a donatore, ut hoc loco ait Imperator.f. de reb. cred.lo non omnisay is pr. Ur de mortis causa d. n. l. sienatus. sed mortis. e l. q. vIt. Tertium est effectus
huius donationis: nempe donator praefert donatarium heredi,& seipsum donatario. υer . vi in simma. Quartum est exemplum huiuscemodi donationis petitum ex Idb.'7.O P
230쪽
IV. In , transit ad donationem sim glicem, de qua quatuor docet Primum est distinctio huius donationis 1 do - ,
natione mortis causa. Est autem distinctio multiplex. nam donatio illa mortis causa fiebat propter mortis suspicione: haec aute simplex fit sine ulla mortis cogitatione. Rursus illa vocatur donatio mortis cauSa:haec appellatur doliatio inter vivos.Praeterea illa comparabatur legatis: haec omnino a legatis disteri quod Imperator significat illis verbis, emutuo non comparantur legatis. sic enim legitur in duobus meis min. si .& recte Theoph. α πιο. I. Π τοῖς Denique illa poterat a donatore per poenitentiam reuocari: haec non potest reuocari, nisi donatarius sic ingratus. Secundum & tertium sunt in verti c. perficiuntur nempe quomodo haec simplex donatio perficiatur,& quem effectum habeat.Inquit Imp.eam esse similem venditioni quia sicuti venditio perficitur nudo consensu,& venditor cogitur rem tradere emptori, ita etiam donatio solo contentu perficitur,ita ut donator rem ' . donatario tradere compellatur condictione ex lege, cuius supra mentionem feci.Caue autem hinc colligas donatorem de euictione teneri .non enim tenetur nisi pacto ad id se
C.de Quod igitur ad hoc, donatio est similis venditioni: quia utramque causam traditio sequi debet: sed eo differta venditione, quod non est opus,ut venditio apud aeta insinuetur, donatio verb, s soo.aureoS excedat.insinuationem requirit: alioqui si insinuata non sit,non valebit vltra smo. aureos: C. hoc ,tit.ἰ.sancimus. Idi quistum. 3 s.f. vlt. Quod tamen patitur quasdam exceptiones.
Excipiuntur enim donationes factae ad redimendos captitios, vel in milites a magistro militum collatae, vel factae obdomum instaurandam,item a Principe in priuatum, vel a priuato in principem collatae. C.hoc tit.d. l. ancimus.oe l. penuit. Nou. 32. cv. 1 Quartum est in verti scisndum. quomodo, de ob quam causam simplex donatio rescindatur. Inquit Imper. hanc donationem tantiam ob donatarij ingratitudinem posse reuocari. Nota primo, causas. propter quas donatarius tanquam ingratus donatione priuatur, expressaS esse in l. vlt. C.ce νε-
Nota secundo, solum donatorem posse donationem ex his causis reuocare, non etiam heredem eiuS. d.Giti. V. In