Observationes Lucretianae et criticae et exegeticae

51쪽

Quae quoniam fiunt, tenuis quoque debet imago ab rebus mitti, sumino de corpore rerum.

quibus versus 1 3 sic subiungi volo:

quae quasi membram es vel cortex nominitanda, quod speciem ac formam stinilem gerit eius imago. cuius eumque cluet de corpore sus vagari.

Versus IV 195 ab eo loco quem numerus significat aeque abhorret atque ab illo ubi a Lachmanno positus est. Cum enim de celeri motu dictus sit cf. 745 , quem ipsum ut de simulacris ostendat Oel agit, non poterat ita ut Lachmannus

disse dicendus est, nisi quod . 203 cum Bernaysio post Mcollocandus erat, et eorum qui statim secuntur ordo talis de bebat constitui post 195 205, 204, 206. Emissus enim non es nisi eorum, ex alto quae penitusque illuntur 694b, et in v. 20 suum subiectum debere infinitivo vereor ut deesse possit, nisi proximi sibi sint 204 et 206:

quid, quae sunt igitur iam prima fronte parata, quone vides itius debere et longius ire 3

Versus V 175 et 176 quoniam sana ratione referri nequeunt ad homines nondum natos, versum T illis postponi iussit Lambinus, contra quem Lachmannus primum an credo latinum non esse monet, tuin vero hoc modo manere dicit neque resutari id quod his duobus versibus contineatur. Sed hac quidem in re allitur; nam optime haec procedunt: 0uidve novi lanio post illicere poterat deos ut vitam mutare cnperent' nihil sane). Nam novis rebus studet cui veteres obsunt, cui bene est ut diis non studet. An samitari quaerit cum ironia s. VI 397, 402 etc. in tenebris ac maerore vita eis iacebat, donec res crearentur' Eodemque modo pergit: Quidve mali fuerat nobis non esse creatis nil sane natus enim etc.' Itaque Lambini ratio adeo magis placet quam Lachmanni, nisi quod an credo non retinendum est. Nec tamen vitium inesse puto in an particula, sed in credo verbo nam qui ut, rectis, etc. dictione utitur gravius Memmio suo irridet uare haud

52쪽

scio an Bergkio assentiendum sit an caeca in tenebris ita ac merore iacebat conicienti.

De versu V 97 supra dictum iam est. - Postremo huic capiti eo denique finem impositurus sum, ut dicam de illis versibus, quos equidem e loco suo movendos esse iudico II 453,

In v igitur II 454 9lomeramina uni appellari possint singula quaeque papaveris grana valde dubito. Non enim quodvis globosum, sed id quod glomerutum est, si analogiam spectamus, glomeramen dici liceat. Itaque et alii et ipse Lucretius 686. VI 26 hoc vocabulo usus est Apte vero ita appellabuntur liquoris globosa corpusculu. Ructissime igitur cum inter . 452 o 454 male interponi 453 iudicasset Lambinus, non

tamen iciendus erat, sed post emendationem videtur transponendus esse. Sicut enim quod versibus 451- argumento sit contineri existimo v. 454, ita v. 453 el 455 sic coire puto:

namque papaveris haustus itemst facilis quasi aquarum et perculsus item proclive volubilis exstat.

Etenim aptissimo cum liquore, quem e levibus atque rotundis corporibus constare dicit, comparatur papaveri acervus, quem e talibus esse nemo egubit, et perculsus nunc bene intellegitur Eudem similitudine usus est in III 8 si 196. Ul ad IV 83 transeam, de eo versu quem huic Lachmannus antecedere voluit supra iam dixi p. 40). Deinde ut Bernaysio non assentia v. 783 sic emendanti:

si mare, si terra in ordest, si denique caelum

cum in libris sit terram cordist, inde si quod vehementer vereor, vicin corde nobis esse possint terra, mare, coelum; Lucretio certe haec cordi sunt s. V 1391, et sensus hic esse debet si cogitare volumus. Itaque huius coniecturae specie non magis decipior quum Lachmanni rationem probo, cui tamquam Deo omnipotenti quodcumque cogitat est, cum vox emittitur una, sive mare sive terram sive coelum voluerit. Sed optime se habebunt omnia, si legeris V. 783 statim post 780:

53쪽

4 6 779. quaeritur inprimis quare, uod euique libido

venerit, extemplo mens cogitet ius id ipsum, 783 si mare, si terram cordist, si denique actum.

Versus V l sic scriptus in libris:

quaerere proporro sibi cumque senescere credas

uti manifesto corruptus est, ita sententia ruit ordinum perturbat. Paruin recte Lachmannus sic divinavit:

quali sententi uu pro certo criferis ob batur. Itaque et Bernaγsius et ergkius aliam vium ingressus est. Ille postquam reclissime erui me judice e quaerere verbo quu-ro, tolum versum abicere quam emendationein perficere maluit; hic hanc versus speciem exilibet:

eergere proporro silicumque senescere vadras.

Sed monimenta virum ain dilapsa quo sensu Vergere proporro dicantur non capio, nec silicum mentionem hic iterum actum esse credo, ne quo quadras novit Lucretius. Equidem igitur cum arctissime v. 11 et 313 inter se coniugulos esse cum BernaySi sentiam, ita ut ruere verbum etiam ad dilapsa reserendum sit, versum 1 sic uniter emendatum

quare rem porro sibi quumque senescere credas

trans sero post v. 17, ut neque orationem interrumpat et apte hoc argumentum concludat, similiter ac paullo ante versus 305 inciolabilia haec ne credas forte rigere. - Similena dativum habes infra v. 18 et III 197. Postquam igitur de lacunis, male ieratis, totis versibus sive spuriis sive transpositis supra iam egi, eo deniquo haec dispulitio ori lucta est, ut cap. V ad illa transferatur , quae iustilis in Docibus minus recte a Laclimanno, vel ab iis qui postea de eisdem aliter senserunt, constituta esse videantur. Eorum autom copia cum paullo maior subnata sit, ne haec disputatio iustos sines excedat, in aliam occasionem illa reservare placuit.

54쪽

Iudex locorum

qui aut emendantur aut explicantur.

362393412415430433

295291416 17 326337441738389 1515

28 3927 15 3133392936303020333143

13 104344 25 22 26 19 3616454015 27 4445404040423416

30133737

55쪽

Natus sum Petrus duardus Ocbel illes hemiae, oppidulo istiano, anno huius saeculi XXX e uir An ton io, matrem imi redis P a e gente i ut ii est oriunda. Quorum haec

cum mihi puero quinque annorum tristissima morte eropla SSet, quultuor annis post etiam optimo patre orbum me lugebam. Huius vices quantum fieri potest, lubentissimo unimo in se su- scopi et alter iam quam pule inihi exstitit Iosephus patruus Allon doriensis qui una cum aspare erim an tutorem Sepraestitit sollertissimum. Praeter illum autem pietate mihi maxime semper colendus erit Laurentius avunculus, qui ne non aliter ac filium apud se olim inbebat Litterarum elementis imbutus decimo aetatis inno progymnasium quodsi edin anno rectore Aliendoriae foret frequentavi, deinde unum per annum Monasteriensis, per triennium Coloniensis gymnasii alterius, quod es culliolicum, discipulus fui. in maturitalis testimonio munitus auctumno anni MDCCCL ad hanc litterarum universi talem me contuli, studiis philologicis potissimum operam navaturus. Por quadriennium igitur praeceptoribus usus sum viris clarissimis hisco Arndi, schbach, Ber

bus omnibus graium animum et habeo et hic publico testor. Praecipue vero gratias debeοMelcher ac Rit schelio duumviris doctissimis humanissimis, quippe qui non solum scholis suis longe utilissimis in instituerint, sed etiam in seminarium philologicum benevoli me receperint, cuius exorcitationibns saluberrimis per hoc biennium socius ordinurius intersui. Denique nominatim commemorandus est mihi vir rarae benevolentiae et comitatis Petrus no odi, nec non Leop. Scirauidi ius V. Cl., qui cum nuper per unum semestre elcher vicarius fuerit in moderando seminario, tum alio me nomine sibi obstrinxit.

56쪽

I. Etiam ad intellectum plurimum interest, ut animi mores corrigamus.

umventheri dualismum et nerum esse eristimo et minime iis impugnandum, qui fidem catholicam comitentur. III. Dicurei tantum abest ut in ethica nihil nisi situperationem meruerint, ut alde laudandi sint propterea, quod sicut eis alius antiquitatis philosophus menti liberam noluntatem indicaverunt. IV. Male norunt Macis Sophoclei mores totiusque fabulae indolem, qui nersibus 646-92 splendidissimis fraudem ullam aut fictionem inesse sentiunt. V. In lingua latina sicuti declinationibus quae perhibentur una pro communi radice subesse dicenda est, ita

serta non rationi solum concedenda, sed re vera agnoscenda et constituenda est.

VI. Rationi repugnant, quae apud Platonem in Polit p. 285

VII. Apud eundem in Symp. p. 178 B. ipsius esiodi ferbam annus non merito eaeclusit. VIII. In Promethei Aeschyle nersibus 21 7 emendandis: cio ου κατ' ἰσχρον ουδε προς ο καρτερον χρει , δολο χή τους περέχον, ας κρατεῖν nec iure Rariungius ab Hermanno recepit, περτεο να, neque ero sententiam recte interpretatus est. IX. Versus Sophoclis in ed. Col. 495-6 sic corrigendi fidentur: ἐμοὶ μεν ira Dor'. λειπο/ι ην αο α ντ in μη δυνασθαι anδ οραν, δυοῖν κακοῖν. X. Eiusdem fabulae resum 59 sic emendor αμ ου θελοντων ουδε σοῖ φευγειν καλόν.

XI. Apud Thucyd. I, 3 in hisce verbis: πολλῶ rao στερον

gendum puto ουτως. XII. Apud Linium II 50 init sic ego nec erant incursiones modo in agros aut subiti impetus in incursantes,

sed etc. Dissilire by Ooste