Historia principum Langobardorum quae continet antiqua aliquot opuscula de rebus Langobardorum Beneventanae olim provinciae quae modo regnum fere est Neapolitanum. Camillus Peregrinius ... recensuit atque carptim illustravit 1

발행: 1749년

분량: 381페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

Tyberimque transmearant i Neapolis quidem obsidio pauis Io post accidisse credenda est ex testimonio Petri Nin xii Neap. Ecclesiae , a quo , hortatu ac jussu Reducis Episcopi a Beatissimo viro Pelagio Pontifice Max. ordinati , Eugipii Abbatis Lucullanensis Collectanea e S. Augustini Libris conscripta fuere t ibique extat subscriptio , seu clausula: Sub die Iduum Decembrium M'. m. noViso T

dii Neapolitanam Civitatem . Quam clausulam habes in Analect.lMabillonii tom. II. p. XI. Et apud Pagium in ann. XXXI. qui Mabillonium carpit , quod perperam annum DLXXXII. designaverit. Pagium ipsium consule loc. Cit. quaeque etiam contra Pagium disserit PhiL a Turre Episc. Hadriensis in peculiari dissert. P. I sa. En quam n his reticuere Paulus Diac. aliisque hucusque editi Chrois nolo i Neapol. urbis a Langobardis obsidionem ann. Dona. DLXXXI. Neque huic synchrono monumento contradiacendum , aut de eo dubitandum autumo.

Videndum nunc , quo seb Duce Langobardi Neapolim

obsederint. Hic aut cum Paulo Diac. aut Peregrinio conflictandum est, nec sequester aliquis erit, qui litem dirimat . Si Paulo adstipulemur, nihil omnino dubitandum , quin tempore Ducalis Oligarchiae, subacta jam Hetruria, Spoleto , Perusia, Camerino, aliique urbibus , Per quas Neapol. hujus Regni aditus ad Campaniam , Samnium ,

Marsiam, aut Apuliam invadendam patebat. Quamobrem Langobardi, e Ducatu Romano itinere arrepto , in Campaniam, & Marsiam irrumpere poterant, qua Graeci coinpias ad limites, urbesque suas custodiendas nullatenus haωbebant . At si hujus argumenti, sive conjecturae vim elidere velimus, Paulus ipse pro Peregrinio pugnet, necςsse est . Cum enim is asserat, tunc temporis primum Beneventi Ducem Zotonem dominari sper annos XX. Duca

tui praefuisse , ait ab anno scit. DLXXI. ad ann. DXCI. quo obiit ipsummet Neapolim obsediste oportuit ; aut sutem auxiliaribus copiis adjunctis ab sociis Oligarchiae

72쪽

Ducibus ad eum transimissis Neapolim obsedisse eo ipso tempore , quo undique Graeci a Langobardis circumquaque opprelli extremam in dies Italici Regni eversionem e phctabant. Peregrinius tamen, qui Pauli suspectae sibi fidei patrotinium respuit , aliter , si hoc suos ob oculos fuisset Mabillonii Analectum, probasset, ac magis valido

argumento sulciretur ad Langonardisrum Beneventi longo ante ann. DLXXXI. domin tum comprobandum. Is enim non alio illuc tempore Langobardos appulisse credidit Procopii, & Porphyrog. testimonio, quam circa ann. DLX. ut videre est in peculiari sua Dissi de Instit. Ducat. Ben. suo loco to. III. inserenda quam opinionem validis quidem conjectitris, nec sutilibus re Uera argumentis adserere' conatus est . Cui si assentiendum exrstimabimus , judicandum omnino erit, Zotonem iam BeneU. Ducem ab anno

DLXXI. opportunitatem nactum Graeci Imperii in Ita. Ita evertendi, Neapolim obsedisser qua quidem urbe potitus , totius' Neap. Ducatus regionem comparare facillime sperabat, quippe caput tunc , & praecipua inter alias suae Dynastiae urbes .se eminentius extollebat . Frustratum a Langobardis Neapolis tentatam expugnationem . nemo dubitare audeat; immo longa eos fortasse obsidi

ne pertaesos inde abscessisse credo , quippe qui inutilem illam sore putabant. Atque hac fortasse de causia illuc Autharim Remm a Zotone a catum suisse suspicor anno circ. DLXXXVI. Duci Benev. auxi Iio venturum ad Neap. Ducatum silagandum: quod chria dissicile fore crederet

classe namque maritima carebant' Langobardi, ut ad opportuna quotidie subsidia recipienda obsessas impedirent 'Campaniae, Lucaniae, Calabriaeque loca unvadens .Rh gium usique penetraret, ut Paulus ipse testatur. Secl. utcumque se res habeat, quae alibi opportunius pertractanda erit, ad propositam quaestionem redeamu Aut igitur' ut vidimus, Paulo Diac. fides adhibenda , aut Peregrinio nostro , annus anstitutionis Ducatus Benev. ut rasonis aetas praecise designetur XX. annorum , clariorvst , quam Spoletensis ; cum non tantummodo Fatoaldi

73쪽

st in unum conflati, ut ex mois Latio Campellus Hist. ou Lib. XII. Post hunc. V. Trasemundus I. qui, Paulo teste, dudum Capuae

Comes suerat, a Rege Grimoaldo electus anno DCLXIII. ' ut Lib. IV. c. m. α Lib. V. c. I 6. atque etiam in Chron. Farsensi adnotatus . Vinat usquet ast anfi. DCCII. Mura torius in Annal. Ιtal. habet ann. DCCIII: CHVI. Famaldus II. elus filius eodem anno patri mira eius est; Paul. Lib.VI. cclo. Sisonius, illi collegam 'adjun xit VolchiIam ejus germanum , sed testem non affert . obiit Farovidus ann. DCCXXVII. ex monumentis allatis a laudato Scriptore Τab. Chorogr. med. aeUi. Tamen annis DCCXXIV. ipis Paulo teste Lib. VI. c. 44. patre Famroaldo defecit , eumque deposuit ' qui Monachi ha bitum induit: tuncque Ducalem Ule dignitatem occupa

VII. Trasiemundus II. ejus fillus, qui anno DCCXL.. ab Italiae Rege descivit, ut notat Paul. VI. r. inader a Liuiprando Rege, Trasemundo e Ducali Sede exturba'to, substitutus est eius nepos. dubitant alii. VIII. Hildericus anno ipso DCCXL. qui in Farsensi Catalogo deficit. Motatis dexne c ait Paul. l . cit ali- . quibus annis duobus scilicet a muσdγs, qui Romam fugerat , Spositum rediens Hudericum extinxit, rursumque oontra Regem rebellavit. Vide Anastas Bibl. in Zim charia. Causa hujus sortasse exculabilis desectionis Τraseis mundi Ducis decennio ante fuerat Liuiprandus ipse Rex, ut ex Anastas in Gregor. II. apertim me ostenditur: E thychior cinquit Patrietur Exarchα pro impio Leone III. Iconomacho anno DCCXXvIII. γ s Liuiprandus Rex nierant eoassium nefarium , at eourygatis exere tibus sRex objiceret Duces Spoletanam , s Beneventanum , s archus Romam , ct quae strid m de.Pontificis soccidendi Pers a jussus strat, i τ' ret. In vindictam iditur tunc efferbuit Trasemundus ; cujur in Leo, ut ait Paulus locis

cit. .

IX. . Abbrandam quem An sprandum appellavit Sigon.

74쪽

Diam nepotem consiluit SpoI. Ducem Liui prandus Rex anno DCCXLII. Εjus nomen is Farknsi Catalogo deestiquo tamen iub anno DCCXLVl. describitur. X. Lupus, cujus meminit charta donationis Lud vici Pii id serta Chron. Vulturnens ap. Murator. to. L Par. II. p 369. & 386. Duhinc, . . X l. Hunulius memoratus in charta commutationis CeIIae S. Vlti Monachorum Cassinent vim cum insono de C

eo Pectinaria territorio Sarniens. Aesero ieii si ) ob anηo DCCLIII. Ind. o. Mareat ineve AD AL Cujus utique Spoleti Ducis usque adhuc ignoti memoria habetur ab Aeserniensis olim Ecclesiae Archidiacono Io: Uincentio Claris lanii , qui eam ex NO autographo pergameno exscripsit, suisque in manu scriptis cum aliis etiam quam plurimis chδrtis, utque di malis adservabatur. Huic successisse gut marem anno DCCLVII.

XlΙ. Albuinum Ducem, qui in Farsensi Serie adscribitur tum anno DCCLX. ex eadem Ducum Serie

XIII. Gisulsum , cujus etiam, uti ' ct Hunulphi, & AI-huini mentio nulla apud Sigonium . Neque sustedii Ducis . anno DCCLXIII. ' . - . XIV. Theodicii ah Anastas in Steph. IV. memorati; ct Theodoriei in Fars Chion. appellati. A Desiderio Reee Legatus mittitur ad Hadrianum Pontificem an. DCCLXXII. ut idem Anastas testatus est . Pauloque post sussicitur XV. Hildebrandus , qui habetur in cit. Catal. Far Cct in. Anastasio , Sigo io, aliisque . Qui Dux, antequam Deissidetrius Rex cum exercitu ad Clusias contra Carolum Francorum io Italiam adventantem Pergeret, ut transitum pr hiberet .. ad Hadrianum Pontilicem confugiens .illi se tradidit. Hinc Hadrianus . ton lituit eis c Spoletinis Dacem, quem. ias proprio auctoritara ibi e terrant, scilicet Bud krandum nobiIissimtim M. Post Caroli in Italiam adveniatum, Langobardorumque Ragni extinctionem , Spoletinus Ducatus Apostolicae Sedi assiudicatus est siub iure di sinestate B. Petri , .ut asierit Anastas lib. cit α Sigon. illum.

75쪽

que administrasse etiam Hildebrandum legimus, qui Carolo Regi occurrit, munera detulit, dc pro eo contra Grae cos decertavit, ut in Ann. Bert in. anno DCCLXXIX. δε

DCCLXXXVIII. Insequenti autem anno DCCLXXXlX.

incit. Fars. Catat. legitur . .

XVI. Gainichus Dux , a Sigonio me,sus , ab aliis minithis, mistis, ct Himebi as appellatus. Dct eodem

meminit Anastas. in Leone III. cui eam so exercitu ob via Pit eum a Romanis male exceptus fuerit Denera, Iiter eiam reti res c ann. DCCXCIX. .Doue m deduinxit . Dubiratur an idem ipse sit Giunichivius, qui in Regiis Caroli M. expeditionibus fuerit saepimme occupatus,& anno DCCC. ab Erchem p. n. V. dicitur Benev. bellosais copiis auxilium praestitisse: Luceriae: , Apuliae munitissimae urbi , praesidio fuisse , & a Bene . Duce' captusam. DCCCII. ex Ann. Rertin. Quae pro Leone III. Pontificet in Romanos praeclara cesserit facinora an. DCCCXU., habes a Baron. h. a. n. I. & Pagio, & Ann. Eginhardi. Quare ad ann. Usque DCCCXXII. aetatem suam produxille, dubitantibu tamen quibusdam Scriptoribus , credendum

est 3 Cum jam senio confectui Ann. Bertin. habitu semiari depfto , metasicae con 'sationi se manciparait. Dubitandi an am krtalla dedit Chronographus Farsensis3 qui

anno DCCCVI. ' . .

XVII. Romanum Spoleti Ducem adntimerat; indeq; an. DCCCXIV. iterum minichum. Et ann. DCCCXVI. XVIII. Geraldum . Aliique post hunc Scriptores adostripsere , . . ' . XIX. Heccideum Ducem . . At liuic difficultati occurrit pluries laudatus Auctor Τab. Choro r. validisque rationibus probat eundem Gui- nichum missi: Ducem Spoleten siem ab an. DCCLXXXIX. ad DCCCXXlΙ. quo Monachi habitum , senio consectas, induit . Cu*que tin, tantisque occupationibus . Guinichus fuerit disterilus, th .varia etiam loca aut cum militaribus copiis, aut legationibus missus, opportunum fore putavit ad sui Ducatus regimen sustinendum aut filios tunc, au

76쪽

fratres, aliosve , se absente , substituisse . Fuerintne post

Carolum M. Spoletani Duces ab Augustis pro tempore rein gnantibus constituti, vel a Spoletanis ipsis electi, tum pliimpp. confirmati, pugnant Scriptores . Consule Pagium anno DCCCXV. n. L Cantet. Hist. urh. Meir. Ital. p. II. c. . Sigon. Ann. Bertin. an.DCCCXXII. aliosque ap. Script. Tah. Ch. n. Da. Mea quidem opinio, ut ex infra dicenis dis constabit, illis sitffragatur , qui Ducatum Spoletanum communibus suffragiis creatum fuisse Ad serunt post Car Ii M. tempora, ab Impp. tamen , Italiaeque Regibus conis firmandum, qui nec stmel aut raro ab Auge. electi Spois letum regendum mittebantur . utique post Gui nichisi alclaustra recessum anno DCCCXXII. in Ann. Bertin. Iegiis

mus e is ejus Deam Suppo Brixiae civitatis Comes eo tuatur sin

Cat. desideratur, quod statim striasse defunctus, vix D calem Sedem astenderit. Nam stquenti ann. DCCCXIILin citi Bertin. habetur: Miser es in Bariam Adauardus

XXI. Comes Pautii , sessumque tit Maurietum Brixiae Comitem Supponi Duci suffectum feeum assumeret se. Et anno DCCCXXIV. Suppo Dux Ipoleti decessita

XXII. nunciatur: eundemque Ducatum Adalchardo Cois miti commissum. Qui cum vix quinque mensium. spatio eodem honore a nectus fuisset , febri laborans deces-st; eique cum Moringus Brixiae Comes mccessor electus esset , nuncio honoris sibi designati accepto , decubuit.

Ita biennio minus tres Spoleti Duces fato cessere , quos hanc forte ob causat i e catalogo expunxit Firs Chro nologus ἱ tametsi Sigonius eos agnoverit , adnumeraritinque. . . . lXXIII. Sico, qui licet Spoletinus tantummodo absque Ducis titulo adnumeretur in Chron. Ducum , Et Principum Beneventanorum, huic etiam operi rust. Pr. Lang. a Pere

grinio nostro inserto, Spolati tamen Dacpm fuisse coniicio post Moringum 'usque acl ann. DCCCXXXII. Neque post Siconis decessum aliqua Ducum mentio apud Script

res .DiuitiZoo by GOrale

77쪽

res usque ad ann. DCCCXXXVI. quo XXIV. Berengarium meminit Fars Chron. Post quem

ab Echem p. n. XVII. adnotatur

Princ. cognatus , cui auxilium praestitit ann. DCCCXLIIL contra Radelehim Benev. Principem. Hic adhuc Thusiciae partem, & fortasse etiam Umbriae possidebat . Igne cremata Sicopoli, novaque extructa Capua ann. DCCCLVI. Guido cum universis Thuscis paulo post eam obsedit; Erch. n. XXV. Huius Guidovis frater fulta creditur XXVI. Lambertus I. qui ante ann. DCCCLXI. vel Guidoni sum eius. vel collega erat quod Sigon. evenisse ait an. DCCCLXV. eontra Erchemperti narrata n. XXIX. ah Ieroto Casi . n. XXII. & ostiensi confirmata a Guidonis Ducis . Ante ann. enim DCCCLXI. erat Dux S leti Lambertus I. ut ap. Erch. n. XXIX. n. XXXII. & XXXV. quo narrat . illum Imperatoris surorem metuentem, Mnevenis tum se recepisse ann. DCCCLXXI. Ah Hadriano: PP. ILan. DCCCLXVII. anathemate pereustus, ut ait Anast. qui tamen illum non fratrem, sed filium . donis appellat. Tum ann DCCCLXXVII. simul cum Pontifice Neapolim , di Salernum navigavit, ut ex Ost. lib. I. c. M. At non eundem credo fuisse Lambertum e Scriptores sortasse duos ejusdem nominis confundunt Lambertos , unum nempe Widonis fratrem , filium alterum , ut infra . XXVII. Lamhertus II. cuius mentio ap. Ost. Ioc. cit. qui cum fratre Vidone II. Vel potius nepote, ut infra, auxilium tulit Iohanni PP. VIII. qui cum illis navigavit, ut sup. Hic deinde in Pontificem arma vertit, ut ex epist. Iohann. VIII. ann. DCCCLXXVIII. & DCCLXXX. quo Lambertus hic obiit , di hunc Lambertum II. suisse exiissimo, Lamberto I. ante hunc annum iam defuncto, vel alibi exule cum post ann. DCCCLXXI. nondum aliam huius Lamb. I. memoriam in Scriptoribus repertamus ς' saltantum Lamberti II. Iido iis filii. Erchemp. n. LXXIX.

78쪽

te, Guido Iunior Spoletium , s Camerinum fusipiens eum Saracinis pacem fecit ese. Filius quidem hujus Lamberti

regnavit; at quia sorte parum vixit, ideo eius nomen P steris ignotum . Conjiciendum puto, sicuti Patri, ex Avo nomen Guidonis, aut Lamberti ad tributum , itemque dea posteris aut Guidonem, aut Lambertum appellatos, ita etiam ignotum hunc Ducem alterutro vocatum fuisse nomine. Equidem in charta Monasterii Cingiensis , S S. Sophiae Benev. anni DCCCLXXXII. mentio habetur Lamberti .& Widonis Spolitensium Ducum. Cum igitur tunc te minporis Lambertus II. iam diem suum obiisset, credendum est , post Lamberti II. mortem , Lambertum III. qui pa Io post decessit, Ducem Spoleti tuisie simul cum Guido. ne II. Iuniore adpellato . Nemo fortasse erit , qui verisi

milem hanc meam coniecturam aspernabitur.

XXVIII. Guido II. Lamberti II. filius , de quo Ε chem p. loc. cit. & Peregrin. necnon Ep. IOh. ΡP. VIII. 279. ad Cacolum Crassum data ann. DCCCLXXXI. S Annal. Fuidens ann. DCCCLXXXIII. qui Comitem quoque Τh sciae vocant, Italiae promuum, ac Saracenis foederatum. Tandem ann. DCCCLXXXV. Regiam dignitatem acquiis sivit: non diu post in Galliam proficiscitur , Regnum quaerit ; at repellitur, Liuiprand. Lib. I. c. s. De Regm Italiae contendit cum Berengario , post Victoriam Rex effectus anth. DCCCLXXXVIII. Et Imperator ann. DCCCI XC. Moritur ann. DCCCVIC. Ost. Lib. I. c. 64. eum annos femine sex Regnum obtinuisset, cruoris Pomitu extinctus, Reis snum tradidit filio XXIX. Lamberto III. non autem II. ut putarunt aliqui qui Dux Spoleti , Rex Italiae , atque Imperator patris consors ab ann. DCCCLXXXXII. Liuiprand. Lib. I. c. lo. Occisus prope Tanarum amnem ab Hugone Mediolanens Comite, At nul so Rege mandante an. DCCCIIC. ut idem Listpr. I. ra. Lamberto II. imperUte ; alter XXX. Guido ejus frater , III. appellatus, Spoletium regebat, qui ann. DCCCVC. ex Ostiens. Anon. Salem. SBenev. di Lupo Protom. Graecos a Benevento expulit

79쪽

Hie frater erat Lamberet Imp. ex Anon. Bene . in am'.

rem Lambertum fratrem , e usue matrem Imperatricem Ageltrudam eernere eupiens: ibant enim tui Romam ad os orum limina . Quo autem anno desiunctus fuerit , ignoratur. Neque ad ann. usque DCCCCXXII. ullius Du- eis mentio apud Scriptores. Imo ann. DCCCCXU. nullam fuisse ibi Ducem existimant , cum in expeditione illa in Saracenos prope Lyrim amnem consistentes , Iohan ne PP. X. hortante, multi Mederati Principes accurrerunt; Mor H praecipuus Landulphus Capuae , & Beneri Prinis ceps ita Pontificem apud Liutpr. Lib. II. c. I 4. interpellate Camerinos quoqYe , atque Spoistinor nosrum ad aiaxi omin Ditator quibus ex verbis coniici potest, vel Spoletanum

Ducem alibi fuisse nomen quidem nobis ignotum vel Spoletani , redacto ortasse in Brmam Rei p. eorum regimine, ad belIum a Pontifice advocati, ut μαι inirent, auxitiunte Deo , eum his c Saracenis ) belum. Nec psost-cto heic eorum Dux taceretur , si illum habuissent ή nea Spoletini, di Camerini in itari debuissent, sed eorum Dux, qui iisdem praeesset. Anno Igitur DCCCCXXII. legitur sttummodo XXXI. Bonifacius Dux, qui filius suli Hubaldi strenui militis pro Berengario in praeliis contra Widonem comis missas , ex Liuipr. Lib. I. c. I. qui Bonifacius ρομ nfrs tempore votitin rum , s CamerInorum extitit Mai thio rper Rodulphum nempe Italiae Regem ann. CMXXILLiutpr. II. I 8. qui Wald radam etiam sororem Qam Boni- facio conjugem dedit . De eo non meminit Farf. Index. Huie Duci filius fuit XXXII. Theobaldus, cuius idem Liu pr. IV. 4. Si Fars. Cod. in quo simul adscribuntur ann. CMXLVI. anachr . ni sinus corrigendus ann. CMXXXV. Bonefarius, s Te haudis Duces, scuti & in Chron. his meminit, si r Boxe- foeti s Tebaui sitii eius. Corrigit etiam errorem alterum Farsensis Coclicis laudatus Τa, Chorogr. Scriptor n. II 3. reponentis post Anscharium Ducem ann. CMXLVI. in

80쪽

nimatium, S Tebauum: quibus quidem demortuis, vel e pulsis, Spoleto praefuit XXXIII. An scharius , de quo Liuim. Lib. V..c. a. II-li Hum Rex insidias molitus est ann. DCCCCXL. per XXXIV. Saiqionem Burgundionum ex gente progeri. tum , qui, Anschario bis profligato , tandem occiso, Duca. tu potitus est , s Rex Bago gaudio immens asscitur: qui

fortasse eius nepoti Τeobaldi Ducis viduam matrimonio facillime Sartioni copulavit , cum contra Ansicarium for lasse coniuraverit , ut ex eodem Liuipr. conjici potest .

Hujus Ducis nullibi amplius mentio. Sigonius ejus Duca tus annos ad DCCCCLVII. producit e quo Berengariurbeuum Pontimi in Dueata voistano commovit. Gar heran haec, ut opinor , oreasio fuit. Sarsione , qui Ansario B reuarii fratri fias Ius Duxfuerat, Ime mortuo, sise Berengario deturbato, Berengarius Uum Abi ditionem aseivit. A verisimili quidem non abhorret , Berengarium in Italiam e Germania regressum anno CMLII. aut C MLIIL ut Contin. Rheginonis, Otho Fris aliique testantur de Spol tanis vindictam sumsisse , eoque Ducatu potitum Paldoipho Capuae Principi concessisse . Quod utique patet ex Chron. Cingiens M. S. huic nostro operi in serius inserendo,

XXXV. in quo legitur: Anno cIHILI. Pauo bur Primeeρι Spoliteses Dux Ocitur. Berengario subidiam donat. Rarda Abbatis placitum optinuit montis S. Meterii in

Atiphis. Huius maciti autographum adservari dixit in M, nast. S. Mariae Moniat. Capuae si a quod Cinglense paulo

ante translatum fuerat, ut in praefatione eludem Chronici dicam Michael Monachus in eius schedis . ab eoque transcriptum , ibi adiungendum putavi. Hic tantummodo dicam , hoc in Haereo agi de restitutione ad favorem MO- ,, nasterii Cin lensis, instantibus Principibus Capuae Lan- ,, dolpho, SPaldolpho possessionis Montis Lauterii S. Ε-ri leutherii a Rodulmo Comite Aliphano occupati cum ,, Casia Cotila, S Tramnu, Si piscaria ribi, di ripuario,

is aliisque in Territorio Aliphano rebus ibi enumeratis eis csntradicentibus etiam Casinensibus , atque Laurencio

SEARCH

MENU NAVIGATION