장음표시 사용
131쪽
sine risu illa non arbitrer scripsisse. Itane vero de Papae in Principes omnipotetia nihil docet Iesultae,quod non pariter clefendant omnes Catholici et diceret aliquos Catholicos vestros, & veru diceret. N unc fallum est Catholicos omnes siue antiquae, siue praesentis Ecclesiae, in illo dosmate cossentire: falsu est omnes vistros. Sineicit Andreas, lagat Tortur titi, nec pu
deat a tam exquisitae doctrinae viro discere quae ignorat. Ibi etiam in niet solide confutatum, quod eo de capite malis auibus conatur demonstrare: nihil esse in religione Catholica cur metuere Principes debeat. hoc de hodierna vestratam falsum est, qua de antiqua fuit verissimiam. praudem 3c illud cotinet; in excomunicato Roge expresiam sententiali ecessariam elle, virio cete illi Pii qua iure queat: nepe hoc eo pertinet, ut horribilis doctrinae inuidiam minuat: &Serenissimi Regis fidos Cosiliatios r dat omis. sores. Sed operam miser abutitur suam. Norunt enim et elotas hodiernos sine ulla lubita
tione Thomae assentiri, qhi diserte pronuntiat, inofacto excommunicati subditos esse absolutos a dom nis eim s iuramento sat litatis: quod & iij multi sentiunt. Nolunt cuiusmodi docti inaeo libro doceatur, cui titulus ea, Directorium inquisitionis , & quid iuris in Reges ovi vobis sunt haeretici, Inquisitores Romani sibi vindicent. Norunt praxin zelotaruna Ecclesiae vestrae ; & haetet memoriae vox Cati steti: creem linasta voluit excludi, eism procul Abio admissum
vult detrudi. Sieetiam de expressa excommuniacatione an sit necessaria, varias esse vestrorum senten-
132쪽
sentetias non ignoramus: sed quid Zelotae probent , doceant, sequantur, ne id quidem ignoramus. Prophetatu imperium in Reges Iudaeo- rum, & ius eos d ponendi, de quo capite eode, profanorum hominu stultum 5 ridiculn est comentum . deinde ut ita ellet, quid hoc ad Pontificemὶ Nam Prophetae quicquid gerebat, ex . pressa Dei iussione gerebant, tanqua illius ministri extraordinarii. V tina placeret Papis Prophetarum exemplum, & quoties fulmine suo teporali saeuire in aliquem Principem cogitant, vocem Dei, & iussionem ex prellam sibi ducerent exspectanda. Piget pergere ulterius: nam ad hoc instar totus liber est compositus ; & vel nouae doctrinae immanitas caute dissimulatur, Vel confessiones Garnetti, & caeteroru proditorum , impudentissime negatur. Inuehitur etiasingulis iste paginis in viru regni huius primarium, D. Edoardu Coquii, nunc suprema communium Placitorum Iudicem ; tempore vero iudicij de coniuratis celebrati, Generalem fisci Regii Aduocatum. cumq; ipse sit mortalium mendacissimus; audet tamen viro in maximis
Rei publicae negotijs spectatissimo; qui in illo iudicio nihil propria auctoritate gessit, nihil quod no ab ipso ratio ossicij exigeret; qui nihil dixit, nihil iecit, quod non quivis alius ex illo virorum illustrissimorum, & amplissimorum consessu fuit dicturus, si partes Regi, Advocati
sustinuisset: audet in quam Cretensis fraterculus, quantus quantus est totus ex medaci, s conflatus , viro tanto mendacium obhcere: idque tanta protervitate & inuerecundia, ut videatus
133쪽
existimasse, cum aliquo Cretensi sui smili rem sibi esse. Sic lupae castissimas matronas vocitare Iupas amat: merobibae & multibibae abstinen- . tissimas quasque ebriosas& templentas. Sic etiaProceres regni huius, & Ecclesiae Anglicanae moderatissimos Praesules, no dubitat idem hie Andreas, eius libri capite secundo appellare hο. - minti Catholici sanguinis auidissimos. saepeque alibi crudelitatem eis exprobrata ipse eo elogio dignissimus, ipse crudelissimus, ipse caedium αparricidiorum defensor & auctor teterrimus. Nam qui lanienam dilaudat in plerisq; omni,
Galliae urbibus anno C Io Io LXTII. furore 'linaudito patratam; hunc quis ambigat caedibus delectari, caedes spirare, caedes optare, & sanguinem Christianum sitirer Laudat autem Cretensis noster Bartholomaeianu facinus in Anti- cotonis confutatione capite tertio. Nec enim
puduit Theologu, & quidem Iesu imitatorem
peculiarem, tantae immanitatis facinus commendare. N on puduit animum tuum patefac
re, cruoris Christiani auidissimu. Ipsi, qui exoticis consiliis corrupti, lanienam illam probarunt, qui imperarunt, mox a patrato facinore, atrocitatem illius & sceleris magnitudine tum , demum intelligentes, eius cosilii auctores sunt, detestati; ac poenitentiae suae certis testimonijseditis, escaedibus perpet deinceps abhorrcntos, Christianorum sanguini parcere studueriit. huic Theologo, huic Iesilitae semel facta lanie- na non est satis. Idem in alio libro, quem Parallelum appellauit, filium Henrici IV. Impe . xatoris laudans, quod in patiis mortui cadauer
134쪽
ad Frontonem Duc. Epistola. 113
saeuierit; anno a clarissime docet, di imum quodq; scelus se facile probatur u dc latia turii, quod specie pietatis fuerit admissum 3 Apage
Theologum languinarium, & cruoris humani auidit. Non hos Domini Iesu doctrina suadet; non doctrina Pauli vetatis malu seri,ut bonum eueniat; non exempla piorum Patrum. Romae quid hodie suadeatiir nescimus ad nuncium infamis lanienae quid factum sit, quid dictum, scimus; I illorum furorum memoriam ut longa dies aboleat optamus. Et miraris, mi Fronto , vestra societatem Regi Serenissimo & omnibus prudentibus Politicis esse exosam cane& angue peius, q'ae talia monstra pariat3 Aueristat vero Deus Opt. Max. talem pestem terris: neq; permittat eius bonitas,ut Principibus Europae adsint cosiliarii hule homini similes , vel potius serae belluar, dc ut agnoscas germanum Cretensem ex superiore versiculo,' di i)ίω.Haee si doctrina est vestrae hodie Ecclesiae Catholicae , protinus -- exeat ira qui solet es pitu. Sin pauci mali totu corpus infamant, de scimus ita ella, cur fertitur, cur laudatur isti Alastores hostes humani generisὶ Redeo ad Andream,cuius ut hoc etiam adda, totus ille liber ParalIe- Ius, quid aliud est nisi faetidissima conuitioru de impudentissimorum mendaciorum cloaca e Nam , qui rationibus viri si Ae controuersia maximi, integerrimi &vndequaq; doctissimi, respondere non magis posset, suam Pygmaeus liquis, aut Thiodamas L aius Herculi clau extorquere, ne ad tibii conspectum factus esse. repent mutus suis eρμακτους videretur, ratio
135쪽
nibus calumnias opposuit. argumentis conuitia, distine stupendae detestandam malediacentiam. Acces tigr vissimum Praesulem, quod Terentium &Plautum legerit iuuenis in Λcademijs nam ex Oo tempoLe, hoc est ab annis XXX. plantum vix in manus aliquando
meminit sumsisse ; Terentium ne semel quide initigit. Si qua igitur veteris lectionis vestigia in scriptis ienis venerandi apparent, accuset felice illius memoria dc cum Deo, edis benefi- auctore expostulti. Sed quid sibi noui ctitici volunt& Andratas iste& Capellus Franci incanus, qui hium Plautinum vel Teleiatianuauctori illi obij riunt3Nos frui plautum non semel legimus, qui Terentii plurimu amaro profitemur, nihil eiusmodi animaduertimus. dii miru ita est: Capellus,Vt fatetur ipse, literarum imperitus ad sententia de isto ferenda, piat Ealba linea est: Andreas ver b , in colligendis e
Cicerqne flosculis hactenus occupatus, quicquid inTullio non obseruauit,putat Plautinum esse vel Tereulianu. Accusat Ptς sule quod non alienus si doctrina Catholicae Ecςlesiae in no
paucis & homo amens persuasuru se Regi sexenissisno putat, melius se, qui Romae est, qua Maiestate ipsius Episcopum no sta, cuius intimi
sensus ex quotidiano via Regi i omnes patent. Nos vero hoc scimps& assirmamus; si caetera
Ecclesi vestrae omnia illi probaretur; quid auxeprobet,qyid improbet, scripta faciut fide; v l
unicu tamen de Papae omnipotentiadi tyrani
Min Reges dogma,ita ipsum abominari, vcEς- sl sa in qua ea dosti ina vigeat, pro 'era in
136쪽
ad Frontonem Duc. Epistola. ras
corrupi nunquam si habiturus. Desinat vero Andreas Regi sapientissamo palpum obtru-dςre, quamdiu Episcopo obtrectabit; cuius
innocentiam, integritatem & Hinc , Omnis nemo nouit melius, nemo praedicat libentius , -- ω m.
quam Serenissimus Rex Iacobus 8, qui iudicii maximi Princeps quum sit, quo haec Cretica
techna spectaret, statim animaduertit,& eius auctorem multis adstantibus, & me quoque praeiente atq; audiete, pia oratione est detestatus. Quare si sapit ' α λίω βΜ- έ . Rex Iacobus υ -- & sublime volas Aquila est;cui non bene haec retia tenduntui. Si pateretur in μφ με-- stituti mei ratio, disertuli huius vanitatem &mendacia impudentissima spectanda tibi, de q0asi manibus palpanda exhiberem. Sed neque mihi d propositu est, de hoc melius praestabunt Angli viii doctissimi, quos scimus in eo suam
nunc Oc upare industriam, ut & Apologiam pro Garrietto, &.Parallelum, veris argumentis confutent, & vestram societate doleat, quam saepe Cretensis Andreas caussam Ecclesiae ve- .strae male agendo prodat, & vobis Oinnibus odium bonorum conciliet. Mihi satis erit, indicasse tibi paucis , qualem Garia et tus martyrij isti, ast eri .cem sit nactus; & quana erret Apolo- Iista cum ' fit, mi κρηπιωm fidem habet, eum laudat,&sequitur. Nos inc si a Garnetii,&quaestione hac decidenda, Sitne ipse martyr annon
censendus,magnum 5 omni exceptione maiorem habemus arbitrum, quem omnibus Cretensibus, omnibus Apologistis, omnibus zelo - Π iori iter opponamus: quo nemo liti huic tela
137쪽
minandae magis idoneus inueniri possit, ac ne cogitati quide. Na quis de Garnetto melius iudicet, quam ipse Garnelius' Audiamus igitur
hominis morio meditantis veram vocem, & de
ipso secundum ipsum pronunciemus. Paucis diebus priusquam ultima lux Garnetto illuces.ceret vel cre in Arcem, de cubiculum ipsius, ut omnia humanitatis ossicia ei praestarent, ali- qnot e praecipuis Regni totius Theologis, una cum viro nobili Arcis Praefecto; quos inter iiij j
quoque erant, Doctor Iacobus Montacutus,
Decanus tum Regij Sacelli, nunc Episcopus Bathoniensis & V Vellensis, Doistor Nellus Sacellanus tum regius , regitque Oratori j Clericus & 6estin asteriensis Decanus, nunc Episcopas Lieli fel densis , & Doctor Iohannes
Oueratus, Decanus aedis Paulinae Londini; doctrina, humanitate, & pietate viri omnes praestantissimi. Hi una cum Gametto multa quum effriat locuti, forte euenit, ut unus ipsoru quae
stione hanc illi proponeret; si post supplicium
Ecclesia Reinana Martyre ipsu declararet, ec quid factum laudaret, & verum Martyre futurum se crederet3 inmisse ex alto suspirium trahens, humerosque adducens, Mart rem me Zinquit, o qualem Mar rem l Sed neque Ecclesia hoc faciet, ct ego Deum oro, ne huius unquam illi in mentemveniat. uide sipro religione Catholica mortem obirem neque aliud inflix, sciuissem,ρ - ter Ila qua per via Con sessionis suini ; poteras r-tas is honore marur, non indienus sideri, c, iμ-diciu Ecclesia pro mereri. Nunc ego peccatu πη '
meum, o sententiam, qua aduersus me est et
138쪽
κκntiata, fateor esse ii 'Isimam. Deir de ite rum atque iterum suspiria ingeminans, & po: nitentiae non simulatae signa exhibens, inquit, Pafacta sunt postem infecta reddere.Utinam quinu alim mihi patius accidisset caseu, q-
tu nomen mea proditionis infamia deturpareturi, quad tamen peccatumstsigrauissimum, per vera paenitentisin spreo delendum,s christam mei miserturum. Ego certe si vel uniaersum Orbe terrara in potestate mea habere,uniuersum lubens darem, ut a proditionis crimine, quod consciantia mea impressem esse, quodq; in elogio mea condemnatio-nM extabit, purus moripssem. Hac ego historia scitu dignimma, quit a Decano Paulino antiquae pietatis viro, Angliae suae singulari orn mento, familiari colloquio didicissem eadeq; mihi postea ambo Reneredissimi Episcopi.
quos interfuisse colloquio ostendimus, narrassent ; putaui faciendii, ut illa tecti comunicare. Vtinavero & Andreas Eudaemonoto hannes,& Apologista, dc quicuq; alij cvestris de
rebus Anglicis bactenus scripserunt, Garrietti excplo admoniti,errore suu agnoscere, veritati manus dare, & candide posthac velint agere. Vtina serio lade aliquado vellet cogitare, qu foeda Ecclesiue Catholicae nota inuret, qui via in coelos per proditiones, nefaria facinora, caedes & parricidia docet patere. Egerat Garnet- tu praecipi u Zelus praeposterus, ut hac etia ipse in lania insaniret. poenituit,mutauit factu, danauit, & serio est detestatus, Laudet vestri poenitente, & sequatur potius, qua ut insaniente est
proditoribus per medacia defendat, & suppli-
139쪽
c ictu ex ea caussa passo martyrij corona induat, Martyre no poena facit, sed caussa. quum igitur meritas dare se poenastoties ille sit cosessus;quq insania immo quae impietas est,proniiciari a vobis eu martyre qui iustissima se danatu sententia agnouitZEt de iiijs quide hactenus. Superest ut de persecutione vestroru in hoc regno,cuius 'in epistola tua facis mentione,pauca res podea. Est vero facilis resposio,& ea quide vera&certa. Nulli fuisse unqua in Anglia,nedii nocesse, sib Principe ta miti de benigno, vestroru Catholicorii ex caussa religionis persecutione. Na. quii, ut supra vere dicebamus, nulla hic unqualex lata fuerit, quae poena capitale vestris, ob id solu irrogaret, quod ex formula R omana Catholici essent,qui potuit aduersusillos persecu- tio institui3 quo iure actor nitereturὶ qua iudex lege in eos animaduerti iuberet' Nulla igitur est, nulla prius fuit, Latholicoru Pontificioru, Luatetiuit - persecutio in his regionibus. quare gQ ego qui tot iam esses in Anglia haereo,cu sedulbinquirere, nunqua vidi,nu qua audiui quenqua eo nomine fuisse in ius vocatu,nedu capitis p ticu tu subiisse, quod de religione ide vobiscum pala sentiret,amplius dica & vere dica, Θειν s-μ πιθοῦς ει '. noti mihi sinu in urbe Londino nonnulli, quos nemo ignorat e vestris esse,
neq; ipsi dissimulat: neq; propterea minus aut colpici utur in publico,aut ad domos alioru ciuiu libere min vetitat. Quaena igitur haec,rogo te persecutio estZaut cui dicem' similem exillis decu, quasB. August.& Orosius obseruant accississe post Christi morte ad tepora Constatino
140쪽
Haec ita esse, quum ne ipsi quidem ignorare possitis,restat, ut persecutionem appelletis minus liberam vestrorum rituum celebrationem , &necessita em praestandi iusiurandum fidelitatis. De libertate hoc tantum dicam. Norunt omnes Angli quibus hodie legibus in Anglia vivatur: quas si parum probant, liberum illis sibi consulere desias fortunas,si ita malint, alid trasnrre. Vtantur libertate hac sua,& sibi consulant: at de libertate religionis ne querantur moneo: periculum enim est,ne querimonijs suis leges excitent, quas Regis clementissimi bonitas pene iam dormire sinit. Metuant igitur, ne irrita patientia in seueritatem mutetur, & voluntatem imitandi excmpla, quae in i talia, Hispania, atque alibi inter vos quotidie eduntur. De fidelitatis iuramento, cui occasionem praebuit pulueraria coniuratio , &quod ne cui sit fraudi in potestate est Summi Pontificis, miror cur querantur Angli Pontifici j.quererentur potius de Cardinale Bellarmino,& nonnullis alijs, qui Paulum V. initio renuentem non tenacre dico; sed quia magnos auctores habeo: in obdurare animum coegerunt Vt quantum hic est vestrorum perire potius sineret, quam ut rem aequissimam & iustillimam illis per- .hiitteret. Quid iustius quam ut Regi suo subditi fideles se futuros polliceantur post coniurationem p urtim adeo Barbaram . adeo immani crudelitate insignem. Oro, quaesoque te, mi Fronto, postis affectibus, rem velis paulo accuratius expendere .Respublica, ut scis, domus magna est. Rex in Republica quod paterfamilias in domo priuata. putasne igitur fore conitatu se