장음표시 사용
121쪽
cuius vita di caussa confesto nepradere liceat. Et
affert ibi Andreas auctorum recentiorum tantam cateruam , ut nudis eorum nomiuibus dc
librorum ab ipsis editorum paginas impleat. prorsus nullum maliι potest este tantum, ut ait Andreas, ergo ne omnium quidem Regum interitus erit tanti, quae est affirmatio Bineti. Regum vero imperium esse iuris humani, eti Consessionem diuini, plerorumque e vestra Sehola & aliorum etiam opinionem esse ho die, quis ignorat, aut ambigit ' Docet hos Sanderus,docet Bellar minus,docent alij plurimi. Quare sine caussa miritur ,& non credere se fingit Apologista, Binetum illa mihi dixisse. Cur miratur dixisse illum , quod ipse
clabio procul credit,&tot noui Doctores crecti ab omnibus volunt ' Dixit vero, dixit illa mihi Binetus quae modo retuli, totidem verbis Latine versa. Testem aduoco Deum immortalem, nihil fingere me. Et aderas tu quidem, mi Fronto, sed alia parte Bibliothecae, iii libris Graecorum Patrum euoluendis occupatior& remotior, quam ut nostros serm qnes audire posses, nedum ut ipse mihi ea verba disceres,quodtemere quidam,nescio unde acceptum , assirmarunt. Si epistolam super ea
re meam ad te,aut alteram eiusdem argumenti ad P. Cotonem, quibus vestris responde- 'bam, totam descripsisIet Apologista, nec partem alteram, quae erat de Bineto reticuisset;
candorem illius laudarem, qui nunc fidem cogor desiderare. Scd ut scias quam sint hoc , yrpore multi scriptores Regibus iniqui audi
122쪽
ad Frontonem Duc. Epistola. iii
nouam Theologiam &seculip eruersi infelicitxteni mecum agnosce, Nam ubisemel inter dispu tantes de Summorum Pontificum .potestate super Reges amplificanda mulatio est accensa, quo furoris non ulli in contumeliam Regum sint progressi, dictu mirabile est. Exemplo sit M. Antonius Cappellus Fraciscanus conventualis, qui nuper admodum in Italia aduersus Serenissimum Regem&reuerendissimum Episcopum Eliensem scribens, capite sex to probat,indignos elle Reges, qui Ecclesijs suaru ditionum ullo modo piaesint. quos Deus,inquit, in Isisibi H plicere perre comonstrauit . Et stat 1.Ecclesia cum e Matur, de Retibus o Trinsipibus sexti nulla rathis r. Huic enim Franciscano, neque Magi Reges fuerunt,neque Abgarus Edellenus, ve de Caudace Regina nihil dica. tanti facit iste
- ροπα A ως traditiones. Bene speremus. ha, uri Lax fulsit mundo, concedit Rom Gebennae: Iocari enim tecum,mi Fronto, lubet, l- φ ἐν-- ναις, quod tuus illa Pater aureus 'rat dere,
dicere solet. Postea sit biicit idem, Et h, qui negliguntur , qui ressa usttur, erunt Scelestaeae 'Prine'nὶ Vide mihi acumen hominis: Quia Christus, pro sua αγε i prudentia ad eritnam Euangelii praedicatiΘnem & potentiam ' Imanu verbi diuini rebus ipsis demonstrandam, in-Ie i.
firma mundi elegit, non autem Romanum Imperatorem,aut nescio quemalium Regem, ergo contemnuntur,negliguntur, respuuntun
a Deo Reges. o Logicum eximium t 5 disput torem subtilem l Nam pari ratione aliquis
123쪽
dicat: Dominus noster Iesus Christus in bilieda initio doctrina saluatoris nuncii, nullo Pontifice Maximo usus est, nullo Episcopo Romano, qui temporali potestate praeditum . se diceret, siue directe sue in directe, qui Reges infra pedes suos poneret, qui Imperatoribus coronas sitas pedibus imponeret, pedibus decuteret, ut in Henrico VI. Papam C testinum fecisse, probatissimi auctores seribunt: qui solus Imperator, solus Rex, solus Princeps a suis dici se compellentibus pateretur , quod supra dicebamus non ita pridem
esse Actum c ergo Iesus Christus contemnit, negli piri respuit Pontifices tetrenum imperium sibi vindicantes . Fallor, aut haec cons
quentia illa priore pranciseani nihilo deletio est. Quidi putatiae hic Magister, Deum quando inter alias iactas Abraham opi omissiones hanc ponebat .fore ut semini rins νηκι i Reges
maledictionis loco hoc ei esse pollucitum qui si Pontifices ibi R egum loco nominasset, gloriam Pontificum proculdubio vide.
tetur imite auctum. Certe non contei Dpsit Deus Opt. Max. Regem Iacobum, seruum suum, quando nefariae coniurationi, obscura suspicione iniecta, nemine tam arcanum mysterium coniectura allequi valente; solus ipse extitit qui rem totam planissim E diuinaret, quod line numine lactum non esse, & credit Rex Serenissimus,quae est eius pietas, de omnes qui viderunt persuasissimum habent, illi praecipve., qui futuri alioquin eiusdem exitii, Deus meliora, cum Maiustate ipsi vi partic
124쪽
pes, Regi soli secundum Deum talute sumta se- .runt accepta. Porri quo et taximus de si gulo cofessionis ubi Regi aEt Rcgni agitur sulus resignand0, non Protestantium duntaxat eam esse sentcntiam, sed multor uetiarn e vcstris, aut iuris Canonici Interpretum aut aliorum,atque inprimis inclytae Sorbonae, aut etiam nunc elle, aut olim certe fuit se, quia multi graues Tneologi probaiunt, & in his nuper D. Episcopus
Eliensis in Torturad orti ubertim hoc d cmori-srauic: verbum de eo non addam hic amplius. Habes, Fronto eruditissime, de rebus Anglicis, & nominatim de Henrico Garnetto, quae tua& tuorum intereste ne nesciretis iudicaui. At l. ea verissima ει hic omnibus copertissima quu lint, tuum erit i pro tua prudelia aequitate & statuere, utru malis Verae narra- μ amoraveritioni, qu/m ex ure ipsus Regis, Proceru, qui ratis. iudicii Garnettiani pars magna fuerunt, Actis publicis, e Garnetti leuique ipsius scriptis autographis hausi. & fideliter exposui, fidem habere an illianonymo icripro Apologiae vestrae, cuiui auo ore , quicquid fere de itidem rebus scriptit, vel ex ficti rumoribus, vel ex fallaci- bus scriptoribus,aut proditorum qui euaserunt fermonibus acceptile sacramento, si opus sit
non dubitauerim contendere. Nam Garnet- tum religionis, non autem immanis conspirationis, caussa , poenas dedisse, Zelotae primum gli rumoribus incertis distulerunt: deinde eo. rumusculos, alij prae simplicitate, alij prae Nullo adhi- munitudine eeli inconsuluita & bito a mina.
125쪽
a cupiati amplexi sunt & propalarunt, ut quod
initio fatuis duntaxat aut osoribus regni dc religionis Anglicanae, vix ac ne vix quidem persuaderi poterat Iam ubi fama vires acquisiuit eudo etiam libris ex prosessio ea super re editis, verissimum esse, impudentissime quidem &sacerrime, sed tamen disputetur:& Garnelius e manipulo proditorum per hos expunctus, in martyrum Christi numerum sit transcri pius. Prima, qua usi Glotae isti techna, ut veritatem men ἡ '. cio obruerent: Ac de Gametti supplicio quae volebant hominibus persuaderent, stramenti- 'tium nescio quod fuit spicae miraculum quod ab impostoribus lepide excogitatum, etsi parturi Venusth a malo pictore concinnatum, mox cum testimonio Iohannis cuiusdam V villiinsoni Angli iuuenis , rerum imperiti, superstitiosi, fanatici , de deliri publicatum , fidem nihilo secius apud non paucos inuenit. Adeo absurda, ridicula, fallax pariter & fal-
li facilis, atque ut uno verbo omnia complectar, veritati inimicares est zelus iste prς, posterus. Propter hanc maxime spicaria miraculosam puto factum, v Garnelium recens extinctum plurimi scriptores, qua ordinis vestri, qua alij, c tatim dilaudarent, dc marty- rium illius obitet in suis libellis celebrarent. Itaque Martinum Deirio vestrum , scis qualem virum , non piguit Dionysium Areopagitam eaelestis Hierarchiae mirificum 'Interpretim Φώrim lenricum Garnelium, ceu par no bilovirorum maximorum &inuicem ' μα ἰων ςi - - - intero comparare. Sed neque rumoribus
126쪽
ad Frontonem Duc. Epistola. ii
incertis, neque spicae miraculo, neque etiam scribentium laudationibus, s nam isti quidem tanquam caeci de coloribus, de re sibi penitus ignota, pronunciabant in satis erat factum eorum desiderijs, quibus omnino placebat nouo
martyre numerum augere caelitum. Neq. enim
ipsos latebat, esse hic Acha, publica auctoritate edita, ex quib. liquido & sine ullo dubio constaret; Garneltu non ut scelesti quidam deploratae caussae patroni, dixerutέ roditionis aliquo rumore fuisse aspersum sed e cotrario sic vivere atq. eleganter aduersus Tortu, viro sumo sciabitur veritatis voce&vi tabularu,testiu,probationum luce, soliditate, pondere conuictu, Ore proprior manu propria fuisse confessum. Vnica igitur restabat consecrandi Garnelium spes de ratio, si Acta illM per quae stare consecratio nopoterat, infamarelatur, & fides eorum couelleretur. Erat hoc quide ridiculu Sc desperatae vaecordiae inceptum, quo hominem desideraret non usitato more veritati inimicu fiatura & arte factum ad mentiendum. Sed nihil voletibus dissicile. Ne te longis ambagibus morer, pcst diuturna inquisitionem aegre tande repertus est, Andreas nescio quis Eudaemon olo hannes Iesulta, qui veritate oppugnare, mendaciti stabilire &veteri Sophistarum instituto,' θ ἡρω palam atq. alacris susciperet. Bene habet: inuenit tandem patela operculum: ' ως-ὼ F ομιον αγει ως τ υιοι.ν. Pseudo martyri destinatur patronus homo Graecus origine, domo Cretensis, professione Rhetorculus. Graecis similem Deus veteres multa vitia, ignoscat pathi natio alias
η Δteriorem causam reddere meliore.
127쪽
ut scis amica; sed nulla suis peculiaribus vitiis
gens caret:) dixerunt elle propria : ingenium leue, vanum de versipelle ; fidem etiam in testimoniis fluxam, aut potius nullam. Cretensibus mendacitatis palmam tribuerunt. Sed me-dacitati addit feritatem & malitiam vetus ver-' Crei ηοι sem sus , etiam apud Paulli Apostolum , 'Κρ ς iit iam, et t. iste verb Andreas& Graecus&Cretensis est;& hoc amplius sophista sue di- se stulus orator. Q id spectarint qui hi j iste poti simu dotibus ins humina, inter aliquot milli prist antior uim ingeniorum, elegerunt, cui hanc proii inciani mandarent, neque debet am- 'bigi, neque potest. Recte enim iudicarunt hoc - Ma jum o mines solertes & similiu negotiorum 'eico, sum harin o. ad labefactanda fidem v ris,sitiorum Actorυ.&Garnetii, rei proditionis peracu martyrisi as e-rendum, quas diximus dotes isse aptissimas, at, que adeo omnino necessarias. Graecorum quidem vitia a natura sibi inolita tanto facilius Andreas iste retinuit, quia do strinam Graecorum, peculiarem olim nobilissimae illius gentis laudem, parum ut videtur, curauit. nulla certe inscriptis solidior eruditio apparet: nulla vetera auctora, nisi M. Tuli j lectio accuratior ne historiae quide Ecelesiasticae, aut Patru ,' vel institutor idecretorumve priscae Ecclesiae ulla deprehedas sialte tolera item in eo viro cognitione. Graecae quinetia linguae ipsu elle imperitissi-
mum, quae legi illius mihi dudu persuaserunt. Neq; aliter te quoque iudicate cosido;s tamen
fecisti illa tali, ut vel obiter aliquado inspiceres. Cr e risisi utro mentiendi arte , quam n liq
128쪽
ad Fronton in Duc. Epistola. ii 7
ealleat, quantus sit in illa artifex, & caeteri qui- de libri ipsius de reburanglicis no obscurE G- clarant : sed omnium maximE de insignissime, quae est ab illo scripta atq; inscripta, Apologia
pro Greetto. hic medacitatis de impudetiae vela pandu tur: hic obtrectationi, maledicetiae, virulentiae, & ham virtutu matri, calumniae egregie litatur. Volo eius libri gustu alique tibi exhibere; sed paucis, ne tua morer tepora. Capite primo negat mirari quequam debere, quod de rebus Anglicis scribere non vereatur : multa enim etii arcana regni huius Iongo usu didicis se ab Anglis, quibuscum vixit. qui autem suerint illi Angli, ne verbo quidem significat. Sed dubiu non est, S ocietatis vestrae aut aliaru Sodales fuisse, vel Monachos, qui Romae aut alibi in Italia sinit non pauci: nec non perduelles qui res hic frustra nouare conati, ne poenas proditionii si tu luerent, Romam ad asylum commune s sic multi existimant) confugerunt; ut Teiis udus fecit, sue Greenu velius,&Gerardus: quos nonnulli e Cardinalibus, sicut audi-
. Uin us, paru amico vultu initio acceperui. Quis vero non videt Andream nostru de proposito
Apsi ad sicribendum argumento, ab illis quidem prioribus, scholasticis hominibus, & qui fere
multo ante solum verterant, nihil ad modii potuisse discere, I posterioribus vero nihil nisi falsi 3 chrare siquid illi restat ingenui pudoris, fateatur libere, quo oes ipsa arguit ; de coniuratione pulueraria, & Garnelii caussa,Pleraq; ip su necessarib ignorasse; plura quae falsa erant, pro veris credidissς, Capite secundo, ut nouam
129쪽
re --η- guras &obscuriores enunciationes, quis vete-
rum Patrum dixit esse aequivocationes' quis in illorum locoru explicatione hoc corollarium inde elicuit; ut per illa arte mentiendi pejerandiq; apud Magistratum, qualem ante descripsimus, diceret stabiliri λ Perperam igitur putat Andreas, esse haec aequivocationis in verbo Dei exempla. Apologista vero it illo magis ridicu- Christum ipsum quinquies aequi uocationexuim : si Personium alligcnter legisset, pote- Iaz numerum ponere multispartibus maiorem
de aequivocatione doctrina defendat, quintu ibi ii teporis in captiosa disputatione perijt 3 Nam it qui ta multa dicit,quod ad re faciat nihil quic
quam dicit. Vt praestigiatores, quos psopbOpae-chas olim vocabat, acetabuloru & calculorum subtili traspositione spectatium oculis illudui: ita ingeniosus hae Cretensis, dii aequivocatione tuetur, vocis ambiguitate lacu sacere Iectoribus conatur. Profert loca nonnulla Scripturae, cu interpretationibus Patrii: quae ubi legeris, intelliges nihil ex iis posse euinci, iiisi hoc duntaxati non omnia sacrae paginae verba simpliciter accipi debere, ut sonat. qais nescitὶ aut quis ignorat multa occurrere tu utroque foedere dc dicta figuraeta, & facta παροδε ., mysteriorum plena, quae non sint secunda literam pingui Minerua accipienda λ Scimus etiam multa saepe de siue confusio, toto Christo dici, in quo est rus πις ρω ο
'a is, isti, qu* ltpri tantum naturae proprie conueniant,
' 'propter ill1 qua appellant Theologi ' ἰδαμα
' Prostrieratum κω ινωνίαν. Sed illas ienteliarum Theologicas fi-
130쪽
hoc est impietatem suam augere: dc adfert huiusmodi exempla ; ut cum Lucae capite altero, Doctoribus qu stiones proponit solue das quasi ignorans. Et cum alio loco velut nescius ficu explorat, an ficus habeat. Non exagitabimus . hanc insaniam, quae summa cum impietate est contencta irogabimus tantu ut nos doceat quid illa habeant commune una ea loca naee quam descrip imus ςquivocatione. Hoc doceat nos Apologista; &peras Rex esto. Etiam illud fraudem habet apertam; quod & Andreas iste de fere omnes, qui de aequivocatione hac scribuni , multa prius de Romano-Catholica Ecclesia praefantur; quae ut ait Eudaemon olo-hania es, Mendacim omne quamuis leue, quam
uis iocosum, qu is umq humanitati ueplenum
abominatur. Aurea haec quidem ver i sunt, nec . minus Ecclesiae vere Catholicae, quae audit columna ve satis, eo uenientia, qtram praxi quo- tidianae multoriam Catholicorum E vestris ma- nifestoecontraria. Quare aut Garnettianam a qui iocationem isti pro mendacio non habent; . . . quam probauimus exquisitissimam & Ponm E
esis elle mentiendI rationem ; aut apertiuime -
cum ista dicunt mentiuntur; nisi praesto sit illis
quo suam nuditatem tegant, beneficio aequi- uocationis, ore ' αν ινη e rabe . Eodem capite 'narratam superius de Treshamo historiam non μ' veretur in dubium v are; sed quem iam reperiet, qui fatuas ipsius coniectinas non irrideat,
postquam illa quae ante scripsimus legerit 3 Capitis tertu disputatio ita palam falsa est ,& toties a magnis viris colatata, ut ipsum Andream