장음표시 사용
261쪽
Glloquium Auctoristi si ita ess visum esset ea suo tempore ipsi qui adhuc abalienat' a Rege fuit exhiberent & ostenderent. Qui quia parum
aut curarunt hoc negotium aut non auderent coram eo his de rebus tractare, ubi hoc malum serpere longius perspexi, addidi praefationem, qua docui omnes seras bestias & homines siluestres seditiosos quoslibet & rebelles quandam pacem Optare, sed non esse veram & Christianam pacem, nisi ubi est ordinata cocordia ciuium, ut scilicet omnes suis superioribus
certo ordine obtemperarent,anima Deo, corpus animς, uxor marito, ciuis Magistratui, subditus Regi & Episcopo suo
obediret. Et quia a multis acceperam eundem Dominum d'Incy arbitrari sibi licere cum Principe Auraico foedus habe, re cotra Regem & alios proceres Catholicos, non secus quam Imperator & Rex Catholicus interdum opera infidelium militum in suis bellis utuntur, addidi &aliud caput quo liquido ostendi cum Principe haeretico & persecutore ecclesiae foedus nullo modo Catholico esse faciendu.Qus tandem ita a me aucta & elaborata
262쪽
JIncy ostendi. Quem obnixe sum deprecatus ut pro pace se interponeret, alioqui omnia breui Cameraci non secus atque alijs in locis peritura . Ille vero libenter argumenta pacis me legentem audiens, respondit, illa sibi minime fuisse necessaria.
Tum ego, credo vero inquam, sed ea cupio per D. T. ostendi domino d'Incy,apud que scio te aliquo loco esse, & simulsi sorte aliqua contractiuncula inter te &R. D. N. sit, eam spero te pro bono. pacis depositurum. Praesertim cum ille Archiepiscopus& Dominus sit, tu vero subditus.Tum ille de contractiuncula. inquit, testor Deum, non residere in animo meo tantum simultatis & odij aduersus eum ut me iure possit impedire a celebrado sacro. Quo audito,veniamus ergo inquam ad pacem. Quod si D.T. vellet eum parumper flectere, ego vicissim non dubi . tarem quin apud Reuerendos quosdam Praelatos essicerem ut ipsi negotium hoc ex altera parte in aula promouerent. Vbi ille statim de quodam R. Praelato percunctatus ubinam locorum ageret, dixi me
nescire, daturum tamen omnem operam
ut ubi ubi estet inuenirem. Ergo,inquit il- P a lum
263쪽
tum quam primum adibis, perque eum es.sicies siue per quem alium ut litterae scri- bantur a concilio Regio, quam humanis Die ad Capitulum nostrum serat enim vir non minimae auctoritatis in Ecclesia B. Virgini &vna ad Scabinos ciuitatis, quibus nos hortentur ut velimus saltem amice cum eis de pace colloqui, ad eamque rem accepta fide libere comeandi ex futroque corpore tam Capituli quam ciuitatis legatos mittamus. Quod ubi sec rint, ego , inquit, per meos facile agam ut nomine Capituli nostri facultate prius accepta a Domino d Incy his de rebus communicandi) legatione ista fungar, spe- 'roque me certas quasdam conditiones iblis propositurum quibus ut arbitror dominus d Incy non refragabitur. Sed mature facto opus est. Cui ego spopondi me
sequenti mane Nam haec vesperi bene sero aetasunt) perrecturum. Profectus igitur non reclo itinere Valecenas, neque e- inim potui eo quod onia essent impedita, cum ibi non inuenirem R. illum Patrem quem quaereba qui causam hanc deputatis concilij commendaret uno illic die har- s,ut reditum eius expectarem, post Mon-
264쪽
cum D. Priso. ristes usque excurri &acccptis ab eo litteris comendatiths,facile obtinui in aula quod petebam, atque ita per anfractus viarum decimo demum die Cameracum sum reuersus. Quid multa ξ retuli eidem cuius suasu & consilio sum prosectus me impetrasse ut tales litterae scriberentur quales petierat, easque breui post tempore adfuturas: ille autem susipiciose nimium,non-ὶ ne, inquit, communicasti hoc negotium
cum Reuerendissimo D. N Θ Na hic tum Querceti mansit Minime vero, inquam. Cur igitur, inquit, tam diu absuisti P Res
pondi me coactum uno die expectare reditum illius Praelati, qui cum non rediret ad ciuitatem Montensem cius conuenie-di causa perrexisse, tum propter pericula itinerum non licuisse mihi aut recta Valencenas ire,aut inde redire. Vidi igitur &ex hominis sermone & ex vultu omnia esse immutata , tum quia suspicio qusdam illorum animis iniecta erat, me cum istu strissimo D. N. Cameracensi negotium hoc communicasse, cui minime omnium voluerunt concilia sua esse patefacta, tum
265쪽
' colloquium t uctoris abduxerant, tum etiam quia litteras quandam ut ille mihi tum memorauit interceperant quae illorum animosa pacis studio magis abalienarent . Re tamen nonnihil
dissimulata ubi litter , inquit, appulerint, videbimus quid factoopus sit,quia ablque facultate D. d'Incy nihil aut tentare aut effcere possumus: Postero die hic ide per
famulum suum curauit me vocari in arce, ut apud ipsum D. ddncyeOpr sente cau- .sa dicerem. Vbi primu interrogatus quis me ad hanc profectionem instigasset, Respondi partim consilio illius qui tum aderat hoc factum esse.sed primum mea sponte, & ex zelo quodam erga patria Cameracensem, me illum accessisse ut ad causam pacis agendam impellerem. Non, inquit, D. Sincy existimo a te hoc esse profectum,cum sis homo priuatus, Cum pacis
- inquam causa sit communis non puto γlienum esse a cuiusquam priuato ossicio pro illa agere, videbam enim nulli ho mi. num hanc rem damno aut fraudi esse possse. Et fieri potest ut gelus hac in parte su rit caecus ac indiscretus , sed perficiendi modus facillimus videbatur. Erat enim positus in hoc homine quem noueram ti
266쪽
bi esse familiarissimum & in nonullis Re
uerendis Patribus qui apud Senatum Regium au thoritate & gratia valebant. Quaergo, inquit, quaeso paccm visὸ Christi nam dixi, qua certo quodam ordine i aseriores subditi sint superioribus, ut primu' Deo, postea Pontifici Romano, Regibus ac episcopis suis obedian t. hst enim pax,ut ait August. ordinata concordia ciuium. Ordo vero est parium dispariumque rerum sua cuique loca tribuens dispositio.
At nos ait pacem volumus generalem,vos
particularem, quae est pestis potius quam pax. Pax inquam generalis potius optanda esset si fieri ullo modo posset sed ea nu- qua fiet Principe Auraico su perstite,& habenas imperij tenete, nisi admissa omniusectarum communione seu libera, ut at ut, religione,quod non licet. Non puto auteD. Tuam cum ipso foedus ullum habere. Imo,inquit, habeo. At hoc ipsum inquam tibi nullo pacto licet si Catholicus es,sicut omnes te esse existimamus, quia cum non. st solum haereticus, sed persecutor Eccle. sit, tibi si filius Ecclesiae esse vis non est fas cum illo laedus inire, cum verba foederis vestri sic habeant, ero amicus amicorum,
267쪽
. Cossoquium Auct is& inimicus inimicorum . Cum ergo ipse sit Ecclesiae Dei hostis tu quoque matris ' luce Ecclesis hostem te sore profiteris. E- go,inquit,hsreticum illum esse credo, sed
D mihi beneficium praestet est meus proximus , ut ille Samaritanus in Evangelio alienigeii' & haereticus in lege veteri ma- si sciat proximps & amicus homini vul- lnerato in via,qua aut Levita aut Sacerdos,
qui nullo ei benescio praestito trasierunt
Hoc inquam exemplum non est commo, dum,quia Principis huius omnia beneficia sint maleficia, non enim tibi beneficium pristat nisi ut te a recta in Deu in fide aut vera in Regem tuis obedietia abducat. .
Vos,inquit, estis sanguinarij quia bellum
vultis no pacem .. Ego inquiebam ut vides iquaero pacem. At vultis, inquit, nos bellare contra haereticos & Principem Auraicum: nominauit enim mihi duos magna: auctoritatis viros qui in hac re persuadeda soleant in c'nuentibus statuum esse velle
metes,quod alienum est, inquit,ab ossicjo i Ecclesiasticorii m. Non est inquam aliensi hortari ad iustum bellum praesertim contra Dei hostes & reticossum Augusti
'us ipse ad vopifacium Conitem scribin
268쪽
cum D. 'In ritari pe ait manibus arma etc. At quando, di inquit,unquam audivisti ullam lurcsim vi in iam. armorum esse deletam Θ Non legi inquam ullam haeresim extinctam nisi ferro & st ma & potetia armorum. Nomina,inquit, mihi unam. Albigensium dico in Gallia: Est una tantum, inquit. V victestarum e-
tiam in Anglia. At de Arriana haeres quid ais Θ Et illius inquam reliquis tandem a mis Caroli Magni extirpatae sunt. Deinde accedit hoc haeresi Lutheri qui negauit bellum contra Turcas esse gerendum, post quem omnes sectarij negant haereticos esse puniendos: Quod D. Augustinus cum aliquando sensisset postea retractauit sententiam, docens experimeto compertum
esse, plures resipuiste extimorς quam pudore ac liberalitate. Sed quid,inquit quς- so mali esset ii reses permitte et Plus inquam qua est permittere pestem in ciuitate libere grassari : Est enim haeresis spiritualis pestis lepra, quae sensim alios atque alios inficit & corrumpit. At ego, in-
quit, si oro Deum sicut quotidie facio ut sine coseruet licet inter eos pqrpetuo ver
ser, spero me nunquam a fide posse auerti. Modus inquam ordinariusxitandi haere- ses
269쪽
in scripturis nobis propositus est ut su- giamus haereticorum conlbriia,Hςreticu Colloquium CAucteris ait Paulus hominem post unam & secundam correptionem deuita cies quia sub-
270쪽
eum D.d Ines. r irdispergantur in uniuersum orbem, ut secum feretes libros veteris testamenti quos
ab ipsis qui inimici sunt nostri accipimus,
ex eis & ipsos & omnes fidei hostes conuincamus, quod est magno argumento fidem Christianam esse veram.Amplissimuenim testimonium est quod quis vel ex hostibus suis habet . Quibus auditis D. d'Incy quasi ea probans quae alteri respoderam verum inquit dicit. Sed cupio via dere chartas tuas quas huic ostedisti, Noscio inquam ubinam sint. Nam milites me absente domum ubi hospitabar vi ingres si quaedam diripuerunt, ex qua occasione amici lectum, libros, &caetera omnia quae ad me pertinebant abstulerunt. Mittam,
inquit, tecum unum atque alterum milite.
No est inquam neces e,ego ipse reseram, Imo, inquit, hi tecum ibunt. Mandauit igitur suis ut non solum eas chartas quas ostenderam sed omnes quotquot inueniarent secum conserrent. Atque ita per plateas velut homo nefarius a tribus vel quatuor militibus circumductus, tandem vein illa scripta de pace facienda cum Rege
inciderunt,& alia quoque contra liberam religionem; quae arbitrabar ate meum abitum