장음표시 사용
181쪽
tes contempti a parentibus, qui mortis
forte spem circa eos habuerunt,ut ait l. eod. titul. Rectissime Paul. S.C.D. de aq- nos . N ad lib. l. . Necare videtur, nota tantum Is qui pa tum praefocat, sed, is
qui abi jcit, o qui alimonia denegat, de is qui publicis locis misericordia causa e X- ponit, quam ipse non habet. Denique Iustinianus l. vltim Cod de infantibus exposit. Quoscunque vel in Ecclesij vel in vicis,vel alijs locis abiectos constit crit, Iiberos esse sancimus, ne illis quidem qui
haec facturit irrogandas ex legibus nostris poenas effugientibus, velut omni refertis inhumanitate descrudelitate, quae tanto quovis homicidio peior est , quanto miserioribus eam inferunt. Non aliter Canon Matiscensis ex Burchardo,quone citatus,ob infantem CX-
positum, ab aliquo fideli susceptum homicidiireatus, quod maius est parricidium euitatur. Quod autem Canon Arelaten sis praecipit contestationis Epistolam ipsis infantibus expositis apponendam esse,hoc videtur, ex usu apud nos recepto,significari, fidem fieri hac Epistola puerum expositum, vel nondum sis
cro lauaehro tinctum , es secus. Vel
182쪽
ruer D a PAR O CI A R VITintclligi Episcopalem subscriptione, post testes adhibitos, ut indicati et tit de exposit. lib. 3. Cod Theodos quae cautio omissa est in Cod. Iustinian. l. a. it de Infant expos. Sed vereor ne nimium multa a nobis dicta sint de expossitis infantibus quos Paroecianis suis suscipiendosin alendos moluntate,misericordiae amica, Ut lex loquitur, Paroecus de altari seu inter Missarum sol cmnia commendare debeat. Persequor caetera quae Par Cecianos ex ore Paroeci edicentis rescire aequum est, veluti cum ob matrimonium inter aliquos cotrahendi, in tria edicta uiroclamationes en nunciari solent. Quorum
inuentum&institutum ab Ecc si a Gallicana ad c Pteras manasse qui dicunt,Vera dicunt, vividere est Collectione quarta veteri Decretalium, edente Anton. Augustino, lib. . tit. I. c. t. Vbi Innocentius . P. Rom. ad Bellovacensem Episeopum in Gallia, Cum in tua de c. Sane quia contingit interdum, quod aliquibus volentibus contrahere matrimoniis Bannis, ut tuis verbis utamur in Ecclesijs Secundum consuetudinem Ecclesii e Gallicatis edittis e. haec postrema verba Secun Asonsuetud. Ecclesiae Gallicanae, omisit Rai-
183쪽
mundus Decretalium colle istor, iussu Gregori 9. lib. . tit. I. Desponsa lib. c. cuin tua. Atque has solemnes se dei, crede nunciationes edixit Concit. Tridentine quid viti in ipsis lateat matrimonijS, quod qui sciuerit non poterit rite patefacere, nisi Missae Paroeciali intersit, qua haec omnibus significantur , ne quis aliquam huiusce rei ignorationem praete-Xere queat, aut si ignoret contrahendum illud matrii nonium, S absens a Missa Parocciali nihil quid qua huiuscercire sciat; non sine scandalo saepe parum foetici succcssu , ubi quod nouerit impedimentum, iam consummato matrimonio, de
claraucrit, dedis luendo agetur matrimonio. Quod, in monitionibus illis,
quae ter ante e X communicationis sente
tiam ferendam recitari solent contingit; quatus enim fidelium animabus laqueus iniicitur, si potcstatem omnibus Parochianis facias sine ullius praecepti metu, ubi velisit Missum Dominico die audire. quot absentes vel c6scij, Vel fautores, Vcleos ultores, vel auditores sceleris admissi, propter quod illa eX communicatio pronunciatur sacro illo fulmine feriuntur,
nec ulla absentia a Missa Paroeciali cX-
184쪽
11 T 4 AROLCIARUM cusatione se se tueri possunt, nisi ea proba siti legitima. Vnde Concit Senonense superius, ita decernit c. 12. Ad omnia illa quae per sin ulos dies Dominicos in Pro nis praecipiunt Parochiani attendant. Cuiusmodi sunt festi Dies , Sacri, quos inter Missarum solennia Paroecus annuntiare debet, Ut S ieiunia, de quibus Hagunt. Concit. ζ Capitul .lib. i. Concit. Foroiulie sic. i3. Et adnotauit Gratian. de Consecrat. l. 3. C. I. Addo decieiunia seu usitata ab omnibus recepta, quale notissim si illud Magnet Quadragesimae, se ii qua extraordine indicta. De quare Capitul. lib. 6. c. I 83. C. I 8q. c. l87. Multa, rq cedetibus 5 sequetibus capitibus huius libri 6. Capitul. numeratur, quae iubentur Paroeci significare suis Paroecianis. Multa alia huiusce generis sciens omitto Verum quoniam modo Proni, vocis Gallicae mentionem fecimus ex Concilio Senonensi, rem istam Gallis pridem usitatam fuisse declaremus , quod extrarem minime videbitur. Sic Concilium
Aurelianense C. 3. Vt citant urchardus lib. 2. C. To. 5 quo pari. 2. C. Iro, nec quale sit Aurelianense exprimunt. Opportet ut
diebus Dominicis vel Festis post sermo-
185쪽
o T. IJ Inem Misarum inter solemnia habitum, Plebem Sacerdos admoneat, ut iudit' Apostolicam institutionem, I. Timoth. 2. Omnes incommune pro diuersis neccssitatibus preces fundant ad Dominu pro
Rege, pro Episcopisi Rectoribus Ecclesiarum, pro pace, pro peste, pro infirmis qui in ipsis Parochia tedio decun
bunt, pro nuper defunctis, in quibus singulatim precibus, Picbs Orationem I)oininicam sit silentio dicat, Sacerdotes vero Orationes ad hoc pertinentes, per singulas admonitione , solemniter cX-pleant. Ita Concit. ilhid, illi profecto in Regem suum in Pastores legitimos, insalutem Communem, in siros non bene sinfecti videntur, qui sine ulla sincera excusatione, ab illis publicis, generalibus precibus nimium temere absunt. De Rege monebo illud obiter Capitul lib. T. C. 97. vetus Gallorum nostrorum scitum, Ni quando de nunciatum fuerit pro Rege, vel pro fidelibus suis , qualibet causa orationes facere, nemo ex hoc negligens appareat. Singulare maiorum nostrorum Francorum pro Rege, pro Patriae salute, orandi
studium multa testantur, extat insigne
186쪽
as Dc PAROECI ARVM capitulum de ea re lib. s. Capitul. C. 36 Capitulare qualiter institutum est in hoc Episcoporum conuentu id est ut unus quisque Episcopus tres Missas Liri Psal teria, unum pro Domino Rege, alium pro excercitu Francoru, tertium pro praesenti tribulatione faciat. Presbyter Missas tres Monachi S Monachaei Canonici unusquisque psalteria tria. Et biduanas omnes faciant tam Episcopi, Monachi,& Monachar atque Canonici, atque eorum infra casati homines, vel qui potetes sunt.
Et nusquisque Episcopus , Abbasi Abbatissa, qui facere potest, libram do
net de araento, aut eam valente in elee-yna. Mediocres vero dimidiam libram minores vero solidos quinque. E
piscopi, Abbates. Abbatisi, pauperes
famelicos quatuor, pro ista strictitate, nutrire debeant usque tempore messium. Et qui tantum non possunt auxia quod possibilitas est, aut tres vel duos aut num. Comites fortiores libram de argento aut valente donent in eleemosyna. Mediocres vero mediam libram Vassus Domi.
Dicus de casatis ducetis, mediam libram; Dcca satis Centum, solidos quinque de quinquaginta, unciam unam,& faciant
187쪽
biduanas&eorum homines atque casatives qui hoc facere postant. Et qui redimere ipsam triduanam voluerit, fortiores Comites uncias tres, Mediocres denarios
triginta,Minores soliduinum, de pauperibus famelicis, sicut supra scriptum est ipsi faciant. Haec omnia si Domino placuerit pro Domino Rege, exercitu Fracorum, iraesenti tribulatione ista id est festiuitate Sancti Ioannis sunt completa. Integrum caput adscribere mihi operae pretium visum est ut sciant posteri, siqui nunc extant Franci nostri, quantua sincero in Regem Principem suum affectu,ab illa in Galliam nostranti dulcis. simam patriam charitate defecerint. Multa in illo capitulo obseruatu digna occurrunt,seu de Regis in Missae sacrificio commemoratione δί quidem antiquo usu S praxi ut apparet homil. 6. D. Chrisosto. in I .ad Timoth. Liturg. D. Basili D. Ambros. lib. . de Sacram C. q. seu de bidua- nisi triduanis eluvijs , eorumque redemptione, de qua re aptus dicendi locus in explicanda Veteris Ecclesiae disciplina circa Poenitentes: Repetitum autem decretum istud multoties ab Episco
pis Gallis ut videre est Ooncilii rela
tensi sub Carolo Magno C. 2. Turonen. 3. c. I. Cabilonens a. c.66. Rhemens .c. o.
188쪽
iue D PAROEci ARVM Concilio Parisiensi sub Ludovico Pio
lib. i. c. s. Concit. Magunt. sub abano, Praefatione Concit Maguntino sub Ar-nulpi, Imper. c. i. In Hispania idem fa- atum , ut docet Concili Emerit ensis caput tertium elusiano li. Quando quidem Regem causa ingredi fece iit contra suos hostes, unusquisque nostrum in Ecclesia sua hunc teneat ordinem ita ut omnibus diebus per bonam dispositionem, sacrificium omnipotenti Deo, pro eius suorumque fidelium atque exercitus sui salute offeratur,4 diuinae virtutis auxilium impetretur ut salus cunctis a Domino tribuatur, ut victoria illi ab omnipotenti Deo concedatur. Concit Tole tala. 6. c. 8 non tam belli quin potius
racis tempore praecipit singulis anni diebus, uno excepto passionis Dominicae die, pro ipso Rege, pro cunctis eius filijs vel filiabus aut pro his qui iam matrimoniali sunt iure coniuncti, adhucque sunt coniungendi, seu pro nepotibus, vel suis omnibus, Sacrificiorum Domino libamiana dedicari, piae orationis vota solui. Is ritus hodierno die in Prono , ut vocant , apud nos seruatur. Haec licet
bonos omnes Mauit spietatis ac probita-
189쪽
tis amitatissimos mouere satis possint, at tamen illi id quod nos iam sparsim attigimus, prae oculis no itros habere velim,vclut aculeum illorum mentibus infigam lubens. Iti Extra uagantibus com natanibus,tit. de religa de pace , est autem bulla Sixti Rom. pro pace compo nenda inter Parochos Germaniar fratres Mendicantes, docet quidem Pontifex Romanus Iure cautum esse diebus Festiuis te Dominicis Parochia nos teneri audire Missam in suorum Presbyterorum Parochianorum Parochiali Ecclesia, nisi forsan ex honesta causa, ab ipsa Ecclesia abessent. Nihil certe eiciores Christiani prius aut antiquius esse du-Nerunt , in retinenda pura illa S illibata
disciplina Christiana, quam ut ait OreSipsi de qui Plebes rcgendas suscepissent, suis essent limitibus contenti, nec quod esset alieni imperi Ecclesiastici ambitiose usurparent. Plena sunt harum rerum
prisca Concilia dc posteriori Iure nostro Canonico Gallicano, seu Capitularibus aliquid de Ebcinus Capitul lib. 7. C. 22. Citatur Canon Apostol- c. a. Sit unusquisque Sacerdos id est Paroech s,
concessiis sibi coniciatus limitibus, nec in
190쪽
ne V surpationc locus alieno, sic ego non
Alieni v in Ycusta, Sacerdoti in alterius Cocedatur iniuriam. Eiusdem libri .es i. Statutum est ut nullus Presbyter fidelibus Sanctae, et Ecclesiae dealtcrius Presbyteri Parochia persuadeat, ut ad suari Ecclesiam, relicta propria Ecclesia con ueniant 5 ia a decimas sibi dent. Haec scribuntur ijsdem verbis a Theodulpho Aurelianensi Episcopo ad Presbyteros seu Paroecos Aurelianenses c. iq. Facili me equidem nullo negotio suos Paroecianos ipsi Pastores agnoscere posse sunt, quos frequentes Sacrae Liturgia ossicio in Ecclesia Paroeciali adesse viderint. Et quoniam ita comparatum est apud nos ut vere Christiani, qui Magistratus aliquos inire debeant, imprimissidem rectam, Catholicam se tenere certissimis testimonijs docere debeant: qua mente, qua fide Paroeci suos ParcE- Cianos eiusmodi orthodoxos csse profitebuntur, quos aut nunquam aut raro
Missae Paroeciali, solemni illi conuen- tui totius Populi vicini interfuis e nouerint λVnus hic, ita me Deus amet, nostris