장음표시 사용
51쪽
eum praesetis,s proximum sibi habere contrarium, nemo, credo , negabit, nisi qui terram frigidam, Igniue tunc coliguam ignorat, Concludent proinde simul&cum Philosopho Si igitur quin o simul uerint activum, sibila hoc quidem femper agit, b c autem patitur, im sibile nou transmutari Pergent Minsuper eodem
Directorein Subterraneo male ominari. Praeterea necesse est excreMentum acerris excrementum autem contrarium. Ex contrario ni emper trans
mutatio excrementiam autem reliquiae prioris. Po
terit ne igitur Ignis ille tot tanti' aduersa rijs circumuentus non extingui vel si flagrat adhuc, cui nam , praeterquam transnaturali causae euentus acceptus reserri meretur haec illi.
CV XL nodantur propos itAEdissicultates EXordiar ver,postremo a s: mite prodin' s
haesitantiae, ut bicipitem illationem tollam, conseruati,& conseruantis Ignem in terrae visceribus. Nam quantum est de primo, sat rem confirmauimus , praeter Scriptorum unanimem consensum, sensus quinetiam irrefragabili criterio. Impotentis ver est hunc
52쪽
relinquere propter rationem. Et quantum vi, deo, dum inuocant transnaturalem causam eius fiunt criminis rei, quod cauere iubebat
Nec Deus intersit, nisi dignus tandice vidua
Non eo tamen haec dico animo, ut supremam lMundi gubernationem controuertam Deus namque, qui pater, dicitur, gubernans omnia pro-luidemia Mundum persi um regit, ut loquar cum . Gregorio, quem per se ipsis condiditu Proh quam vere effatus ille est per insignem Prophetam, -- Terram ego impleo, qui si ab eis,qus creata sunt regedis cessaret aliquando simul &illisium cessaret spiritus, omnisque
natura concideret. Verum,etsi Divinum Numen ubiq esse dicatur, peris entiam,Praesentiam, atque Potentiam , accersit quandoque tamen conseruationis in partes causas parti-lculares, non subtracto tamen diuino concursu, ut eo modo, quo rcscssc caeperat, eodem &conseruetur. Quapropter Sacra illa Anchora causae transnaturalis conseruantis Ignem Subtemiraneum, non magis nunc erat iacienda quam
passim in re qualibet creata. Et vero, non tam distacilis erat nodus propositus, talium implorare vindicem illos cogeret, plaeterquam Naturam. Etenim, vel spcctamus Ignem in
53쪽
propria materia, vel alienam depascentem. Si primum neq; pabulo, neq; spiratione indiget, verum suapte vi consistit quod egregi pr0sς ιι iquebatur Alex Aphr. Sumo Praeceptori a Se-'Op. et cretis. Nec ero non in nutrimento Ignis,sed est Pucerus,et purus,uon mistus cotrario per of bsi i ni, quemadmodum, aliorum elementorum singulum.
His consona alibi proses ius est. Ille uim qui
primo, is proprie Ignis vocatur,non versatur in carbone , neque in lignis, aut alia eius di materia, uapte naturaeni ubsistit, taer, terra, aqua. At
Ignis,qui alienam materia invadit no quidem ut conseruetur,sed ut in ea esse perseueret, iugi indiget pabulo, ex quo non penitus euicto luccedunt excrementa: haec vero, nisi spiratione discutiantur, breui suffocatus interit ille, atq; obliteratur . Vtro spectent modo Ignem,qui in terrae meditullio, naturalem agnoscit causam suae conseruationis temerarium namque reor modum decernere, quom ille solus nouit, cuius oculis omnia nuda scaperta minime diffitemur. Ac primum Ignis ille, qui alienam materiam non depopulatur, sui conseruationem propriae sormae acceptam refert, quae materiam continet atq; coercet hinc totius integri, las,atque indemnitas absq; extero auxiliari. Neu rem controuertas, fidem faciet Ignis, qui sub Lunae orbe continetur, & cuius noster Sub
54쪽
Ioannis Naralyterraneus non gnobilis es portio Sih vero alienam depascatur Ignis materiam, quod illis forsan arrisit, diu ians rare contendunt, dubio procul, nisi sementis destituatur, durabit in aeuum. Quapropter non est cur aliunde expetant conseruans,quum presto sint causs, quibus uteiq; Ignis commode perennat.
Ca XV Diluimus quod erat sc=upo
HAbeo, hae prs moneam , prius quam
obiecta tollam Alterum , quod non nisi metaphorice competit Ignibali, spirare excrementa expellere; qui tamen proprie alantur excernant vitaciatia, spirent vero tantum inter animalia, quibus a natui dati sunt pulmones. Neq; me fugit, ocyus, etsi non ve muscontrouersiam potui si sedari , ciccentioribus subscriberem credentibus, Ianem de nouo non generari, sed alarum propa ari,cun-
dc inque propterea Ignem numero conseruari, quamquam reclamante passim Philosopho ataque cuidentia, quod alibi pro renata pondera utimus Arios eundem p ccie, non quid cinnumero, fatemur ignem illum coasccntem: quod ut percipias, producam Aristotelem dis
55쪽
serentem Ignis autem perseuerat sempersiens, fluent, sicut fluvius, sed latet propter et elocitatem. Procedunt verb, quae adducta suere testimonia ex Aristot in Igne nostrate, quem mini- simuleni Alexander quandosnuncupauit,non viani in elemento, quod per se subsistit, vel omni ex- p 7 terno excluso, ut dicebamus superius cum eodem Alexandro hinc fit, ut neque spiratione indigeat superuacaneiue expulsiones quum pura, putam sit uniuersa illa Ignis substantia, nul lique contrario iuncta Sin autem mordicus tuearis, Subterraneum Ignem quemlibet habere contrarium &pabulo uti s illud primum aruuertas velim hunc a marcore iam esse immune,prs iugi pabulo quod si desit , haud desinet tamen esse Ignis, sed flagrans Praeterea quis vetat quominus recludat sibi tenuissimos meatus, per quos, dum excluditur mimans materiae portio, aditus interim circumfusis denegetur corporibus, nempe prae loci angustia,toc ii praesentia, atq; impetu abeuntis. Neq; simpliciter vera est illa propositio, qu bd impossibile sit non corrumpi,cui est contrarium,& ubi est contrarium: sequeretur namque omnia semper corruptum iri, nil generari, nil vincere. Quapropter admirabile contingeret, qui uniuersa haec sublunaris plaga iam es e non desierit. Verum nemo cordatus dubitat, victori- am
56쪽
am aduersario valentiori deberi, quapropter quum calor frigori, Ignis terrae praepolleat, tantum abeiit, ut extinctionem a circunflua terra perpessiirus sit Subterraneus Ignis, Ut mirum potius contingat , cur non flagrauerihuc usq; uniuersus Orbis,quod,&aliquando se turum non verebantur fateri Prisci Philos phantes. Quid si Aduersariis sua ego verba rectdam 'tactoq; in me telo ipsos conficiam ' Audi viri nostium faueat,quod e Praeceptori deprompsere armamentario. ando simul uerint activum, di passibile, hoc quidem semper git, hoc autem patitur, impossibile es non transmutari: adde si libet sed terra & Ignis simul sunt nempe contigua; horum alterum activum, Ignis scilicet, qui activissima qualitate praeditus est,&iormae locum subire perhibetur sterorum Elementorum respectu passivum alterum Terra, quae frigida, materiae vice praestat,cuius est pati: Impediri vero nequeunt, quominus agant,o patiantur igitur impos i. bile erit non commutari patiens in agens, te ramin Ignem. Vide proinde quantas serant Igni obterraneo suppetias, qui consenuari illum potuisse hucusque inficias dudum ibant. Quapropter excrementa obuios in sornices relegabit, atq; abiget, eo' non incremabi hiuligine obducet. Sed erumpamus an
57쪽
p. XIII Sitne unicus Ignis Sub-
rerraneus nec ei Arpent sorsan institutam disputationem de unitate, vel pluralitate Ignis Subte ranei, curiosi illi qui norunt, tot tamq; dissitis terrae oris obseruari huiuscemodi Incendia. Qui igitur unicus, unusue creditur, aut controuertitur ille, praeter sensuum fidema Neque minoris est, quod nouos cxcitariagnes in dies experimur. Qua Mundi regio non experta est prae Fulminum ira, Pastoru incuria, improb ue Agricolarum labore, Ignes vix, ac ne vix quidem extinguibiles ' Hi vero recente exortu fidem derogant penitus quaesita in praesentiarum Iems Subterranei unitati. Verumenimuero qui contrariam, eamq; Vt reor, firmiorem, tutantur sententiam, non sunt nest ij, exteros
sui nancisci promotores Ignem illum, quo terrae flagrat superficies, huncq segregatum,&nonnisi specie cum Subterraneo eundem, agnoscunt, atq; fatentur. Neq; existimes nos adeo obliuiosos siqua superiori cap. de Igne se mentis alligato decrevimus, iniussi m breuocemus . Nam Ignis, qui in aliena materia,
58쪽
nunquam verὸ idem numero conseruatur, v
rum semper fit,&fluit, ut dicebamus ex Aristotele at unicus dicitur ob mutuam partuum colistentiam, etiam si harum quamplurimor auolent in dies, atque dissiuant. His sic postis durior saltus nunc venit superandus, an scilicet Ignis Subterraneus ille, qui terrae incolit meditullium,continuus sit, vel contiguus Incendijs nostratibus Qui purum Ignem coimtrario non mistum illic esse fatebitur, fateri quinetiam cogetur, contiguum illum, tantum esse flagrantibus Ignibus, non continuum. Secus vero, qui fieri potuit tot intercurrentibus, annis, mutationibus, ut in locum leuissimae substantiae grauior non successisset, congruo sic rerum dictante ordine, & vacui suspi lcione omni iam purgata. Estu proinde solo afficiet hic vicinos fomites, qui caecis e speluncis erumpent tandem flagrantes dias sub luminis auras. Verum, qui pabulo alligat Subtemraneum Ignem, neq; illum excludit, qui centrucomplet telluriscis dubio procul tutabitur nullo conatu Ignis unitatem , tanquam radices gerat hic globi in meditullio, hinc assurgat solidum in truncum, moxq. explicet sese in patentissimos ramos Horum proinde extremitates mortalium oculis spectabiles, Charonia, atque Phalonia nuncupauit Antiquitas, rata
59쪽
hinc viam patθre ad Tartara, perq; portentosas hasce Orci fores, audiri sontium gemitus, ululatus: ocCurrere praetereuntibus notos vita iunctorum manes,enormes Gigantes, horribilia spectra Fides sit apud suos auctores s quum tamen minime suspecta possit illa censerio seruatio, quam Docti viri, interq; Diuos olim relati,de Vesevuo, AEthnaque motibus, & Insula Lipara referunt, atque testantur . Unicus proinde atq. continuus est Subterraneus Ignis vel sibimet saltem contiguus quanquam primaeva priorigine, conseruatione, non mi. stus ille,&depascenti continuus, unicus dici, vel haberi non recuset.
O Currunt interim, quae dissicultatem non
leuem nobis incutiunt; primum, qui isat , ut Ignis Subterraneus caecos dum perreptat per terrae cuniculos, tam asto peragrato spa-cio, non extinguatur j alterum, quo pabulo, vel semite semet perrennet tot intercurrenti.
bus sarculis tanta praesertim quotidie cxhausta materia per ignivomos terrae caminosi Haud ardua tamen primae dissicultatis erit explicatio
60쪽
catio. Non extingui Ignem illum, qui erumpit e terrae meditullio,credimus,quoniam nanciscitur interim commodum, atq; sussiciens si bi viaticum,quod vero, qua lauerit, mox, berrime, ni sessor, assequeris. Multi multa dicunt: pugnat pro sulphure degantissimus A.
Baccius suum habuit Athletam Bitumeia,nepe versatissimu A.Libauium,nos Verb combustibile omne cedere Ignis Subterranei in pabulum, non dubitamus . Cur enim parcet edacissima alioquin substantia, rivae apposito combustibili apta est in infinitum crescere, vicing, neq; ineptae materiae adde si libet, neque repugnanti, qui saepe saepius Ignem ad sese
allicientia His etsi reluctari fas non est, dam nabit attamen delicatulus quispiam nimis va gam combustibilis qcem, remque sibi indicari expetet , cui proxime competat combustio. Et verb, neque siccitas illud sibi arrogare potest, quando ligna prae vetustate aridissima Ignem vix admittant,contra concipiant recenatia, quod in Lauro, Pinu, Picea, haeda, atq;
reor, combustionis causa est Pingue, ita ut cui cumq;materis illud insederit combustibilis illa sit; cui non inest , incombustibilem experia mur. Hinc fit, ut Ligna illa, quae prae vetustate, omne pene ammiserunt p Ague, non comburan