Alcaei poetae lyrici fragmenta

132쪽

LATINE.

Venisti ex finibiu terrae, eburneum Manubriuat ensis auro revinctum habens.

PAUSANIAS.

Desectatum vero obiis in hymno, quem in Herculem feeit, docet Alcaeus, boves surrepto Apollinis a Mercurio memorans; sed ante Aleaeum veistbus prodidit Ais uomerus certa mercede Laomedonsia armenta Apollinem pavisse.

133쪽

LATINE.

Ηoc Aleaeus quoque versibus mandavit in bymno quodam suorum in Appollinem versuum.

Huius raeeipuum quoque opus est, modulatione sua apte rem publieam temperare. Ita agrestes Boeotorum mores tibiae studium, tibiaeque aptatum indari armen mitigavit. Me Tyrtaei numeri spartanos, Argivos elesillae modi, Lesbios Alcaei eantus excitarunt.

134쪽

Deipnosophistarum libr. I pag. 24 et 8s. edit. SCHWEIGHAEUS ERI.

IATINE

Seribit vero etiam ne sitheus Atheniensis, Pythiae responso iussos esse Athenienses, Meetam messicum

colere

et Reetius alibi, α δ' ἔροιχαλεπα. ab ' λυρον eorrigunt viti docti ex Plutareh.

135쪽

ε-- Et Aleaeus, Mitylenaeus poeta ait: Vino pulmonem riga oritur anteula: Grave tempus sitiunt omnia, aestu torride. Et alibi: Polemus orta est iee innisula. Aitque Eupolis, a Protagora Calliam eoaetum fuisse bibere, in ante exonum animis diaummmononem Moeret.

Και Μνησι Θεος δi. Ipso Mnesthei versus vide lib. II. 36. Osνω πνεύμονα προγεJ Si h. l. libri omneae Eustath ad Odyss i. pag. 33 f. 3 infra vero X. 43O ubi repetuntur isti versus, inverse se seribitur τέγγε πνευμο- ο νω. Iudem dei reete

Dorieum habes, ἁ δ' kal. χαλεπα Quod ait

δερ π πιριτέλλεται, monuit Diu in Commentast tione III de Aleaeo esse proprie, circum luitur, id est , asino exaeto et circumvolat i a suoque canicula in orbem ire-voluta redit. eon Iliad.

3. 31. ἄρα generatim amni re us, sed sigilla. tim ut ex Galeno adnotavit H. Stephanus hec Gr. Ling. IV. 792. g. illud a m rem us, in euius medio anicuia oritur. - πάντα ὁ διψῶ Si Casaubonus edidit. In ed. Ven et Bas vero lacuna COOste

136쪽

est, πάντα δἐδ. . . , καυ 4. In nostro Cocth. πάντα δ' ia ... iis pariter eum lacuna : Meod. a. vero παντα δ'έλψουν. In quo quid lateanviderint docti, nam et in altero Athenaei loco X. 34 ruriua διψῶ non agnpseunt veteres libri, sed δώ-αις ibi habent eiustissimae nostrae mem bran eum ed. Ven Eυπολ τε Potueram adjieere nomen fabulκ ἐν Κόλαι' quod haud dubie adiectum ab Athenaeu, praetermisit suo more Epitomator. declaravit autem Plutarchus, ubi eamdem rem commemoravit, sympos Vi I. I. itemque Maerobius Saturnal. VII. I . I 'ei του Κυνὸς τὸν πιευμονα ἔκλυτον Φορ3ysi Non capio ista verba Legerem sic: ἐνα πρὸ του κινος τον πνευμμα κλυτο δυ φορει

xum haberet. Iuvat quod sequimr εμιν ὁ δυμονον πνεύμων ἐπερορ-ται Rea seea, qui possit die ἐκλυτος, mullus video , Cafaub. Tum dom in addendia, de sua ista emendatione loquens ,, Probarat idem, inquit, sed eam veri sententia. Nam apud Plutarchum in septimc Symposiaeorum eap. I. seriptum κλυρον, qu. vera est lectio. Proprie dieitur κλυρος nervus Lyram is rus , quoti nimis timore maviat Poetae generaliter aeceperunt de quae que re humiis

137쪽

He'ehius enim explieat νικμον l. υγρον. Sensu est solitum ribi Mam jubere Calliam hibere, ut saltem ante caniculam et Syrii caumata pulmonem habere humeetum Macrobii libri et nostra etiam antiqua Athenaei exemplaria ἐκλυτον, facili errore. quidem seripturam istam, quae apud Plutarchum obtinet, si quidem eoΠ Nod M Θωttat interpretationem, ut ipso se commendare intelligo, quod sit dictio rarioris usus, quae tanto facilius eorrumpi aut detorqueri potuerit a librviis. Sed videtur το εκ- λυρὸ per ipsam illam originationςm, quam explicavit Casaubonus, vi de alia re humida possi diei nisi de ea, quae humi ita: covrusta aut certe in praesens invisiis saeta sit. Quo minus ego, praesertim in Macrobi eum Athenaei libris consensu, altius sum istam scripturam

huc inferre. Nec vero ipsum vocabulum εδευτον frequens admodum est ea notione, quae hie lo- eum habet attamen percommode aetatum exponi

posse visum mihi erat. Apud Hesychium vox ἔγγαυρον, quae pariter atque κλυρον per νοτερον et ἐνικμον exponitur, simul etiam Meεκλελυμένον redditur, quod idem prorsus ae ἐκλυτον sonat. Paulo inferius I. 24. c. τον κωον λύειν ' θαλαττη est lassituῶν- siluere lavandum matri ubi perinde εκλύεnt diei potuisset Vul- gatum ἐκλυτον tenuit elisim Orstrius Excerpt.

PRO sos, qui perspecte vidit, verbis illis.

138쪽

hinum omneri Eupolidis senarium: πλεύμοναεκλυτον autem mollem pulmonem interpretatus en

Sed a vulti; habisuque, quam gerunt Brii, tauro etiam adsimilant Ba hum, itemque Pantherae, quoniam ad violentiam eoncitantur, qui vino se ingurgitarunt: leaeus: 'Alias dule mellis instar, alias aerius Tribulis haurientest. a Fora. ἀρυτόμενοι. Animad- COOste

139쪽

Ahimadversiones SCHWEIGHAEUS ERI ad h. l.

παύει παρεμ. in ταυρω ris, id est murmetmisu istame- Baeehum voeavit Jon poεta apud Nostrum Il. s. e. Est enim κατα ημα, habitur, viamis. Vide Simplici in Enchir pas. is et 44 . nostrae edit. olla ia Epietet Dissere. I. s. I. et III 4, M. Inseqthentibus verbis Aleaeus vario effectus vini ut it Casaub. nune potorem exhilarantis, nunc ad iram provocantis, indicat. Quorum verborum extremum, αρρητοκαλος feo effere. hatur in ed. ven et Bas. Ex quo Cafaub sua in edit. ἀρρήτου μένος fecit, nihil utique proselena. Idem dei in Animadu eum dixissexseriptos Codicea ἀρηομέ- dare , eram lectionem esse a m alvo pronunciavit, hae sententia, hausto viam, alias dulci stiri asar, alias acutiore tristas ea asperiore Statuisse igitur videtur verbum se ratis , eiusdem signifietitionis eum αρυω et ἀρύτω quae quidqm verbi forma quod alibi nusquηm oecurrix, reete si quid video iudieavit vir doctus, ista tisici eausae esse, cur a vetustis libri oblatam repudi mus. At hoc po sito, nihilo magis necessarium erat, ut primus casus pluralia numeri eum secund singuistis

140쪽

r a se estnarnutamur; nam sicit μω est Minis, si porro

αρητυμένου se οινου est hausto inno erit ἀρ-μιενοι c sic enim, non ἀρτωμ ένοι dant nostri odices verb' medio, ad normam verborum in με flexo haurientes Abi, bibemes quod percomm*de hic stare poterat, ubintelles tuis niti v partitivo οἰνου pro .sum eloi'ου μερος. Nec ero dissimulo, vereri me, ne nimiae sint hae ambages; eprope absum, Preeta probcm Levinii emendatio. nem ιρυτήμενοι, a Caiaubono iuxta eum si a laudatam Ee-ομενου ad sui libri oram adnotavit Brunek, medium tenens inter Levinum at Calam bonum. Henrieus vero Stephanus quid spectarit,

eum αρ ηκτάμενος ederet in Addendis ad tu mLyricorum editionem nulla ratione adsequor. Denique se suspicatum olim esse, signifieavit Casauhonus, pertinere ad latine Aleae locum illam Mehit glossam, ρηρομμου, απηντλημένου. Gallieus interpres αρ ητο - νος legit νη - vini virtutem intelligens la versu inestin

Idem libr. IlL pag. 33 et 336. Καλλίας δ' ο Μιτυληναος ἐν τῶ περὶ