Alcaei poetae lyrici fragmenta

발행: 1810년

분량: 253페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Callias, vero Mitylenaeus, in seriptione MLeps de apud Ale um, isse ait 'pud Neaeum odea, cuius initium: Petrae et cani maris progenies:

ius in fine sie series: β parastis Fue e resilia Ilaxe, tibi aru

In duobus Atiae Mobus, qui mox appomnuntur, nil mutat noster eodex, nisi quod in priori versu pro Θαλα-m, quod erat editumidorieam soraiam Θαλάσσας dedit, quamquam et ibi superscripta litera , simul communia forma indicatur. In posteriori vers. quod in ed. Cas. 2. Θαλο σία scribitur pro α. Θαλασσίαι error est

142쪽

Vulgatam, quam tenuimus seetionem, ile interpretatus. erat Dal e 4. In te assibus ammam r.eren

mariscopas, sub intelligi potiret, --um nobis reσαι. J monueratque in ora, o m esse ex ambiguo ubeis λεπάς signifieatu Cafaibο- Nus vero D , Quidquid nonnulli muginentne inquites tendum est, ita scripta hare 'ta λεπά χαύνοι Ἐνγρεω ete sensum nullum habere Legi-rnuam's, 'Eς - δ' iam σε μένοις ἁ Θαλ λεπας vel , αινοις - Φαλαεπ. Optat tueunda omnia amiculae in his , ut te de in ruta ammmmobiserer, ut 'l x pueri fistula vide sequentia Athenaei Equidqm nil deseriam. in λυπαων pen0ltima longa, pro h πά - , ferat metri ratio, penes Irtis peritos iuditium esto. Tenendum vulgatum persuadebit sonasse Hippar-ehi ille versieulus III ro a. ' λοπα ν μ' ευφρασε etc. In φrb χαύνω utique vel termi.

natio vel aecentus certe fuerit mutandus sed, ipsum verbum eumali mutare minua neeesse esse videtur.

Idum libri II pag. 38 Vol. III. edit.

νην λοιβρότητα λέγεται Γ, ὁτι καὶ συνεσει

143쪽

- 12s

Nomen autem habet a vorseitate Dieunt vero etiam . intelligentia hunc praestare aeteris pnethua, ingeniosu meerie ad se servandum. Quare comieus ARISTOPHANES sit: Lupus piscium omnium rudemissemus. . MC EUS vero lyricus ait: D - aquis foensium eum nata e.

Animadversiones SCHwEIGHAE ERI

in h. I. Tom. IV pag. 319. Λάβρακες Lupos interpretatur Pliniuri τοι, - Ἀριμμορε Ἀμνήρεις ara Contra, ου μονερεις seripsisse Athenaeum eontendit i

ιebr sine monens praeeunte se uero sinextr. in eorum numero piscem hune retulisse Aristotelem Hist. Anim. . . quorum ingenseopia simul uno retis tractu eapi soleat. Quod pergit Noster ex Aristotele tradere, γλωσαν δ εχουσὶν οςωδη και προσπεφυκυῖαν haud nimis apte dia veluti huic pise pnae eteris, aut derie COOste

144쪽

eerte prae pluribus aliis generibus, propria miri memorat Despirosophista; quae pisesbus omnino omnibu communia esse doeuerat Philosophus; ut supra vidimus, ubi de cyprinorum lingua disputavimust.

Qui versus, ut Aristophanis eiratur, is non exstat, quod sciam, in aliqua fabularum, quae integrae hodie supersunt eundem tamen in Brunkii pragmentis ex Comico frustra quaesivi. Consentiunt autem in pyetae nomine ambo nostri sti eum editis Caelarum didem argumentum haee adnotavit Caseabonus , Lupum inge torum semquaerenda salute, et, ut dieit Athenaeus, επινοη-

τεκὸν alναι τού διασώζειν ἐαυτον, praeter Oppimini libro III. svi ia sqq. et ali , qui an,

malium naturas descripserunt, probat eitaui Casesiodorus lib. XI. Pistis lupus, ait, armis fi mollibus ut plumbari siriciae in evadat, immergit cinus, fit fuma dista retia eius tergum dirastriat, alam iuundas exilis , at vitati perieuli auata libaratas agnoscit Alcaeus quoque, inquit ' uetor, μετεωρον ησιν et τον νηχεσθαι id est, ex-rantemsuprasummas aquas: Nessus ensem et erectum animo , 4nsidias undique caventem fugitivo regi

et saeerdoti Dian Aricinae similem Idem

145쪽

Ἀλκαῖος, Ἀδελφαῖς μοιχευομέναις Ηλιλον εἴναι, νουν τε πουλύποδος n

146쪽

At πώλυπον vel πρηυπωλῶ eere, Aeolieum est: nam Attici πολ-ου aut πουλύπουν dieunti Aristophanes. Daedalo: Et hae eum haberem, Polypum et seplas. Et rursus: Polypum mihi adposuit. Iterum: Ictus dicuntur polypicius. Alcaeus, in Sororibus vitiatis: Stolidum esse, Mitentemque habere Polypossis.

147쪽

Animadversiones ICHEIGHAEUS ERI ad h. L lib. VII. c. C. p. 337 sqq.

M 'Aττι- ώς και Ομηρος ete. In poetae versu, qui est ex Odyss. . num. 432 scribitur πουλυποδες per diphthongum in prima syllaba ut

videri possit, similiter primam huius capitis vocem non Πολυ ους seriptam reliquisse Athenaeuna, sed Πουλιπιις cum praesertim pari modo inplerisque pMtarum Attieorum testimoniis tuae continuo subjieiuntur, partim metrum manifeste diphthongum in prima syllaba desideret, partim etiam ipta veteres membranae, per diphthongum scriptam v em exhibeant. Sed verum si quaeris toto hoc capite nullam rationem prioris syllabae habet Deipnosophista : de terminatione voeabuliunte agit. Quod etiam elarius ex ipso huius dia. putationis exordio, quale meodice Epit edidimus, , patet. Nam pro eo, qud in edd. et in s. A. unde λυπους praeponebatur titulus huius ea. puis, in s. p. perspicue e scribitor πο ου,-πους, πολύποδες. λως φασὶν te. De prima voeia syllaba multo inferius demum p. 3I8. s. uno verbo monet, oras ollatam eam re simgum is ferre, πελυπον dieentes. De Atticorum usu, poetarum praesertim, ubi longam syllabamss.gitabat metrum, pro πολυ ovcaonis more πουλυπου usurpantium, uaquam ex professo. I ah,

148쪽

et si dea Iibias nostris, ne obitis indem,

monuit sed tantam exemplorum copiam a d-Posuit, e qua adpa eret: nihil nisse illo usu vulgatius, quem eundem iam saepius in huius

operis cursu observavimus: Videri s. et Anim-ων. T. p. 67. tum lib. II p. 6 . . II l. I et Animadit T. I p. m. IV. 6 a. et Animadv. T. II p. 98 sq. Adde quae μι uius notavit ad Frag Arist. p. 234. et quae ambiasano deinde dicentur. Πους non ποῖς cum hie, tum paulo post dediti, uterque et sic aeute seribendum aliam vocem diserte monuit Elymologus, p. 686Ait autem Auet , regulariter et iunia analogiam, quemadmodum a πως est genitivus ποδα, sic et πολυπου formari gemtivum πολυποδος Ad seritamen paulo post lib. b. etiam ex Aristophane, exemplum genitivi in ii non in ρδος desinentis. Potuerat commodistra quodam ordine digerere exempla quae adsert sed in hoc genere rion solet

Despnolaphist noster ψmis esse religios.st.

Aci moras asius, ad eundem analis ani πολύποδα et χροαλ ποδα debuurat sermari, qualorma etialm usus esse nonnullos ait deinde, ita omune vero ait, Atra istam analogiam πολυ, vvel πουλυπου 'mari hune casum ab Atticis: την

149쪽

'-- haud incommoda quidem interiectam habent editi libri.

g. πολύπουν λέγουσιν. Aeolieum πώλυ-ον cum aν in prima syllaba recie dedit eode M uterque. Nempe et in terminarione et in primae syllabae voeali ab Attieorum ratione iis oendunt Aeoles: non πολυπου aut πουλυπ- dicentes in aecusativo easu, sed πώλυπον a reet eas ο πώλυπος quod illi ,ant multa alia, eum Doribus commune habent, de quibus idem ipsum doeet Auetoe noster p. si 8. Si et ex Lexim Rhetorie rei ii Eustathius ad Od. e. p. 232. II. Δωριε; καὶ Αἰολεκ πώλυπον ubi quod eisdem Ionis etiam accensentur eum scribitur vulgo νες δε καὶ Δωριεε te id vero euiuscunque tandem eulpa fieri: iptum sit minus ex vero esse recta Gesuerus iudieavit p. so. sub quod vero ali Noster, 'A--i γάρ πολύπουν λάγουσι, tibique που λύ,rois milles, quia tantin mononinia, quae adfert jempla, istam in prima θυIaba voealem habent. sed primum, quod initio dixi, non tam rimae quam υν---- potissimum rationem hi habet auctor deinde, quod ad ipsam primam syllabam spectat, satis constat, perinde primam syllabam, et που in isto nomine formasse Atticos apud Aristote. iem quidem, ut hune unuin omnem, constam Ia tet COOste

150쪽

13 -- ter o brevi Mali editur prima syllaba: et Ioniea quidem diphthongo non fere nisi poetas usos esse, ubi productam syllabam desideraret metram. Legitur apud Eustathium, loeo modo citato τον δὲ πίλύποδα, πουλυπι μελ, Ατταρίωσιν, eo ἐν 'Pπτωρικώδευρηται λεξικω. Muπολυπουν. Ubi mendose scriptum priori loeo

πουλυπον puto, eum πουλύπουν oportuerit.

Poterat i pariteulam omittere Athenaeus: et si videbantur ista verba pars esse versus trochaici tetrametri. Sed praeposita illa partieula, quam P. 323. e. adiectam dant libri fiebat perlaetus iambicus senarius. Cit tui quidem ibi versus iste ex Δαναὴrn sed ob nominum similitudinem perquam fit probabile alterutro Ioe erratum esse in fabulae indice. Eceodem altero loco praeeunte Bruae ibi in Fragm. ist: pag. 34. ἐχοντο hic Neepi, pro εκοντα. quod habent edd. eonsentiente quod seiam ms A. In s. Ep. desunt duo priora Aristophania testimonia suum utroque loco παλύπους in plurilli legeretur, satis esse videri poterat, si producia prima syllaba πούλυπους eorrigere

SEARCH

MENU NAVIGATION