Alcaei poetae lyrici fragmenta

161쪽

η Alibi reditus ει τον λύχνον τι λύχνους

162쪽

LATINE.

Ego vero postquam ab his, quae de vini miseendicistionibus apud veteres usitatis disera coeperam, alio exeumeri, redeo ad institutum se monem, in memoriam revocans Alcaei lyries poetaedietum. Ait enim illa alieubia B ad amstem -- et M. Quibus in verbis non de mixtione vini loqui illum existimant nonnulli sed sobrium poetam nonnisi singulos aut binos meri cyathos bibere. Siraecipiebat Ponticiis Chamaseon, ignarus nempe quam bibax fuisset Aleaena qui quavis tempestate. et quoeumque rerum suarum statu bibens deprehenditnr. mieme quidem, ubi ait: is Iu irer, saevusque is coelo inmisiuems . tque onerem aquarum umiri Dissolue hiemem, ligna imponem

163쪽

R.ia is aior I idum serrium deinde,

Tam in rebus adversist si suismiter aximum massis ut reficimus quire moerenis, in Ghil Μεαela vero certissima Viso asiato inebriari Rursus, laetis in rebus: Nuae Flore par est; uvae uel miti Bibere, quando quidem periis Myrsis Et universe eonsulens ait: Nullam aliam severis prius Horem ' Quo igitur fleto, qui tam vehementer stridiosus vini fuit, sobrius is esset, satisque haberet singulos aut hinoa yathos Ipsum sine armen, ait

Seleucus, salii arguit hos, qui sic intereretantur. Dicit enim:

164쪽

ad cap. XXXV. T. V. p. oa-Α 8 Ἐγώ δ' ἐπεὶ παρεξέβην te se Rediturus De-

,,moeritus ad institutum paullo ante sermonem ., de variis modi remperandi vini, quorum mentio

165쪽

--- 347 vide pag. 42 . e. 3 αἰ ἐπιχύσεις, ως νησι

Θεοφρ. CASAUBONUS. - ieet μεὶ recte scripserit vir do is in Animadu tamen typothetae sphalma, μι quod in editionem

Cas. t. temere irrepserat, in contextu religiose conservarunt qui editionem Cas. a. et P. curarunt.

Cuius generis sphalmata vix operae pretium foret notare, nisi es hoc ipsum, quod torie tam fideliter repetita sunt turbare posset leerores qui

suspicari interdum possint, aliud nescio quid sub eis larere. Ipsi doetissimo Casaubono subinde

aceidisse observavimus, ut eum typothetae aliquod erratum, quod unain editiqnem Basileensem oecupaverat, emendare ex ingento vellet, in alia omnia ipse aberraret, quam quae ei indieare potuisisset editio Aldins, si eam consulere voluisset: debuerat autem edito, Athenari, pr2sertim uleodices mstos ad manus non haberet, id eurare ut principem editionem saltem seinserante oculos haberet; at lectori nee seat semper, ae inpe non licer, alias consulere editiones. Quare quo maior: ad hane usque aetatem fuit casauhonianae editionis apud omnes auctoritar, eo maior diligentia a novo editore debet .dhiberi, ut qui sit lectionum, quas illa exhibet, ortus atque ratio, acturare exponat quod dein τὰν πο ου Αλκαιου τού μελοποιου λεχθέντα legebatur in editionibus omnibus, priori loco infleete positum artieulum που recte ignorat s. . euius auetoritate eum

166쪽

348 -- delevi. τὰ vero ante υπιι tuetur quidem idem dex, sed Caiauboni probavi iudicium, in πω

mutareiubentis τα πὰ Ἀλκα - - λαθέντα: o etiam refertur, quod continuo deinde subiicit, ἐν τούτοι γαρ Nee tamen ἐν τούτοις γήe, ut editi, se. ἐν τοις γα habet s. q. Desunt

autem haec in E e. Quod ait, Ni γάρ πουουτος, ferri potest nempe Ἀλκαιος. Sed usui Athenaei eoo 'eruentius videtur ούπιος Sie

edebatur, ubi ούτως dedit vetus cod. A. ALCAEI versiculus h. i se editus erat, μευ κιρνα ει ι, και δυο. In ins . . vero Eγου κερ- ἐς ' κ. ὁ. Sed vide inses lit. a. ubi idem in nexa eum aliis repetitur In 'est praetermissus est, pro more, totus introitus in istam d. perperi a seristi disputari odem quae ibi ab his vel bis incipitur 'Oτι Αλκαιὸς κατάπῶσαν δραν te. As Auso Ni est ad hune locum Auimadversio haee: Locus Alcaei qui hienproponitur, et deinceps plicatur pluribus a ,, Democrito, ita legendus, ,, 'εγχμε κιρ α eva και δυο:,, neque aliter paeallo post seriptum inuenias Athe. mei sententia est, rubere Haem his verbis, ut ,, ae a scaesis --- dem ore in cratera Heas eo ,, crasios Imere μέν abaiur εχ καὶ δυο : eum usu ,,- --rem satis duobusrami, quae unus diiuri

167쪽

,, Alii Crities aliter eensuerunt, ut CHAMAEL R. is Ponticus qui, negans a temperatara in heu,umo e versu Ahoeum, Arnifieari a sobrio poeta voluis, , in compotationitas in um mimo meulum merifolitum se e cere . deinde duo, m amplius. Haec ita Atheis naeus: Tu τούτοις flio edd. omnes recte, ut videtur pro si vost quod erat in Msto. - γα e, τ ες ου' πικράσιν Oiονται λεγειν αὐτον Ἀλλὰ ἡ σώΦιλονικον ἐντα, καθ ' ἐν κύαθον ἀκρατον - τειν ηα παλι ν κατα δνο Auctorem huius, interpretationis, et hium de illa iudicium proxi-rimis verbis raperit Democritus Athenerum in-

is hae oratio aures nostras : et videtur τούτω , scribendum. Hae interpretatione, ait, demonstravis,,se Chamaelio Ponticus remulentiae leo ignaνum.

ri Ebrietate opus eonscripserat; euius faeta est ,, Paullo ante mentio: p. 27. h meminit eius, libri etiam Clemens Ale . Stromat libro primo. ,, In eo commentario locum Alcaei tractaverat. , , Sed parum fuisse versatum Chamaeleontem iri, ,, Aleae poεsi, probat mox Democritus : κατα, ταὶ inquit, πασα εδρα καὶ πασαν περιστα, ετ πιπιν- ωποιν ἐς οἶτος ευρίσκεται. Id est: se Nam quacuηque anni tempestate, et quomvque μνη-

168쪽

is veritur. Deinde quod αδ ροως hic dicitur, is sigillatim probatur a Democrito , misit L G, CAEI restimoma de suis oratumrbus, primum ,, iuberisis, αμαι, et pernis deifide, in rebus ai,. Us et rebus secuiniis. Sic iIle. Iam edita quidem olim scriptur ενδ δεμ ιι non aliam admittebat e plicationem, Fam, qua usus est doutu Animadversor. At nobis, non multis diversam quidem in sententiam, sed alia orationis forma, ἐνδεδεκται dedit vetus eodea A. Quae scripturii, quod ad potissimam quidem verbi partem pertinet, haud dubie vera, ac tortasse tota proba est Nempe δεχεσθαι dicunt Graeci pro eo quod Latine dicimus, sermonem aliquem in Macvel istam partem aeeipere, id est , intelligere et is ter- resari quem usum huius verbi non praetemisit diligentissimus M. τε FHANus in Thes T. I. Pag. 9 4. f. Iam in hanc notonem frequentissime quidem usurpatur compositum verbum, ἐκδε μαι, eum adverbio ουτε aut alio simili eonstructum sic paullo post in eadem hac disputatione, lit. e. τολούτω ἐκδεχομDοις Cons. III 8s. V. 89. d. et Not ad II 66. . Fortasse vero eadem notione etiam verbo ἐκ δέ μαι hie usus est Athenaeus, i quidem eum accusativo casu hoc intestent, pr ira intestexit, ita aere t Notemus obiter, ciamaeiso mem hune in illis Asiam

verbia se mi δή parti tam a pro facem

170쪽

,, πω cum uetus esto. 'are de emendatione,, quidem nihil muto verum αμψικνέφαλον hicis urumum interpretor, non letis . AsAυ-

Ex hoe Athenaei loeo collato eum M. gr.

a. cista LCAEI ecloga eum eis quae sequim tur, in editione omnes Reliquiarum Lyricorum Poetarum transierunt. In Arbeliae editionibus con- tinuo verborum nexu, non distinctis versibus, seripue omnes elogae erant. . Casauhonis in

Animadu distinxit versus, ut in Lyricorum edutione ab H Stephano aliisque vulgo factum. Pariter nos nisi quod vorem μαλθακον a fine quinii veUus in sexti inirium reiecimus, pra untibus praestantissimis Moratii interpretibus, Iam Rueto Ensio, in Venusin. Lectionib. e . . Christiam David IAiax, in Commentatione seineunda de Aleae eiusque Fragmentis; Ηstae 178I. Mi TsCHERLicu, ad orarii Carm. lib. I. d. s. observatum est enim ab eisdem aliisque doetis viris duas priores strophasinor xianae dae modo nominatαex istis Aleae versibus se expressas sed praetermissos esse ab Athenaeo duos versieulos minores, qui apud Aleaeum inter eum qui aχει vidvineipit, et eum quia Καββαλε,

interieet suissent. suumque ab iisdem virissimul fuerit observatuis ex eisdem Graeel Lyriei