장음표시 사용
301쪽
movebunt, quique haec nostra commentaria aliquando in linguam vernaculam couertent,ut singuli illi tae haec intelligentes ab imposturis praestigiatorum tuti quoque elle possint. Hanc etiam ob rem Deum maximum oramus, ut & sycophantis omnibus &circulatoribus atque medicastris stolidis, ignorantiae suae conscientias opponat, ut tandem praestigiorum& facinorum tam indignorum atque imposturarum poenitentia ducti, hic dum locus poenitentiae est,res-
piscant. Medicos quoque omnes oratos Velimus,ut
nobiscum laborent, & quantum possitiat diuinationivrinae non adeo insistant, quin & alia signa apud
egrotos diligentius animaduertant, ac certa & ver methodo imbuti recte aegros curent, omni superstitione ablata, & imposturis relictis. Teoue etiam admonitum optamus 5 Brute, cum satis demonstrauerimus Empiricorum vestrorum turbam omni arte ac ratione destitutam esse, atque in humana corporatamquam publicos latrones saepe grassari, neminem vix sanari, pecuniae emungere cunctos ex putidi lotij diurnatione,coelum& terram coinquinare suis supe stitionibus, qui adeo a vera methodo curandi alieni sunt, quainfima Plutonis ostia, a supernis Iouis cardinibus sunt disiuncta: ne ijs inquam posthac fidem
habeas, cum & loth incertum esse iudicium toties audiuisti: Ita ut hanc quaestionem,quam cum Eulogo inceperas,diluerem; & penes qui victoria esset,iudicarem. quam cum ad finem nunc deduximus,non pollum non 3 Brute Eulogo adiudicare, & sententiam proferre,quod incertum sit urinarum iudicium,& sepe fallax, neque sussciens ad uniuersam considerationem morborum, tum etiam totius artis medi
cae. BRVI. Id iam paulo ante praesagiebat animus,
302쪽
cum undique me premerem angustiae, ita ut illi yictoriam sine puluere cedere in animum duxeram meum,& bona omnium venia, de hac arena dec dere. PHiL. Illud tamen strenuum militem non decebat, cum fine belli expectare debuisset, qua0quam exitus huius incertus iit. BRvT..Licet me subtraxissem, denuo pugnassem, sςd nuc viribus destituor, ac talmam Eulogo inuitus dare cogor. PuiL. Scio quod libenter vicisses, verum qiabit victoriam Eulogo adiudicauerim, ipsa ratio, quam bonae leges sequi debent,me ad hoc coegit. libere itaque prout res ipsa dictabat, sententia ipsam pronunciaui. BR vT. Recte tu quidem facis,&propterea fateor me errasse. PHIL. Vtinam & Empirici vestri idem profiterentur, qui si nostris dem sistrationibus tu admonitionibus, quibus hactenus usi sumus,ad confessionem suae ignorantiae, duci non possent, saltem amor, quem proximo ex Dei mandato debent, eo illos impellere deberet, ut stultiloquio urinae relicto, ad consileta sita opificia redirent , cum Circumforanei & eiusmodi uromantes vix a limine medicin silutarunt, quam in pernitiem multorum exercent : Ssnon resipiscant,videantne Deus Optimus maximus, in eos aliquando regia, censura ani Inaduertat. Sed iam tempus est 't wlloquia nostra abrumpamus, dc huic disputationi, quae plus aequo fortasse vagata est, modum de finem inponamus etiam dudum enim modestiae fineρ egressi semus, nimiam q. vobis molestiam parauimum, Qua re iam si libersergamus,&ab has contentione disputationis, animos nostros relaxemus, & domum contendamus. Eu L. Non fuisti nobis molestus,neque Bruto, ut arbitror, cum grata & iucunda ac villis me
303쪽
est 'sac nocte apud naei praediolo pernoctaturi caenam sumemus : erit enim mihi hoc' gratissi urum. Pnit. Nouimus animum tuum o Euloge, maxime philosophicum; sed cum nostra familia nos expecter, ante vesperam facile domum remeabinam. Bre vΥ.
Hoc quoque consultum magis videtur, & s liberi obambulando finem huic 'olloquio imponamus. Evc. Cum vitisque' ita vobis pliceat id facian u9. sed tu Brute si verbosior aut vehementior tibi visus sum, veniam des rogo affectui & bonoetelo, quo aduersus tam nefarios praestigiatores & impetitos ita dicos accendor. BRur. Nihil votis est,quod libentius o Euloge ago. Imo & tibi &philiatro ii mensas habeo gratias, quibit non soli siti vestris confabulationibus animum exhilatinis nisum, stis hae. disputatione intima mea viscera mutastis ς & simill conscientiam na eam commouistis dii pune sentiam me cum plebeis istis hiarinibus, a rectu vixmaximet aberra atque in hi rinthun, adeo' me conicebam
fuisse, Eteor,ut numquan me extricassem, nisi vestra
disputatione admonitus,eximm milia paratum inuenissem. Ita ut meri se mihi ipsi irascar, quod adeo et roribus implicitus atque inublutus. hacterius tantum tribuerim incerto urinarum iudicio S, tam Ierdite fidem habuerim & vromantiae & vroscopis meis empiricis ac impostbribi asse: Ita ut mirum fuerit,' quod eonim venenosis medicamentis: non succubuerim, si in morbum incidissem ν Sed quia robii-- stus sui, ac milius morbis obnoxius Dei mira prouidentia, eorum medicamentis minos usus sui,& nuricin posterum me caue , uti spero. ut lotia deince sad illos spectanda non seram, & ab eorum medicamentis abstine . Et si contigerit me in morbum r incidere,
304쪽
incidere, aut ' orem vel aliu 'a quemcumque mea familia, med una statim optimum vocabo, vera methodo institutum, qui recte curare nouit. EvL. Id si feceris, o Brute, melius sanitatem consequeris, etiam tui omnes , si aliquo morbo detineantur, & multo tutius curabuntur. Pui L. Probe noster Brutus seciet
Nos quoque nostri ossicij erimus memores, & s ob
importunitatem quorundam , adhuc satis inuiti cogamur inspicere urinas in aedibus nostris: Attamen non desistemus, quos iis admonere, qui hoc modo nos adibunt,vel consilium petent,multo praestantius esse ubi decumbant aegri, ut illos inuisamus. Quod
si nostris monitis non obtemperem, culpa non in nos sed in eos recidet. Et ob hoc aemulis responsum volumus ilicet us numquam fatis fiet,cum & haec nostra scripta tum admonitiones canum instar rodent non propserea nos neque alij medici eximij qui eisdem praestant,& nobiscit meliora optanto uno pede cum Vroscopis illis & praestigiatoribus erimus nastiendi,cum illi semper cautelis urinarum immersi ab impollutis nec praestigiis abstinent, & miseram plebeculam, more agyrtarum, in hac mala & falsa opinione retinent. Verum cuim paulatim ambulando
urbem accedimus Dic optime Brute, quid nunc de hac disputatione sentisὶ num quid & illa, & nostrae confabulationes tibi graues ac onerose secre3 BRvT. Nequaquam o Euloge, postquam tandem ex iis veritatem consequutus fuerim. Evt. Dissicile tamen palmam concedebas. BRvT. fateor: existimabamcnim prius me pro veritate pugnare, eoque acrius meam opinionem defendebam,cum nondum victi ,-ria potitus eras. Verum postquam animaduertissem,
aliorum periculo, qui pro aris& socis usq; ad necem
305쪽
vel verbera fere quiduis defendunt, volui potius v ritati ac rationi cedere, meque totum tibi humiliter dedere, & gratiam apud te inire , quam acriter pu
gnando labem incurrere, aut vitam amittere. Eu L. Nostra tamen disputatio vitam non contingebat.BR.
men multi e vita discesserunt,& ab hac dulcissima luce priuati sunt,qui huic disputationi vestrae vel huic quaestioni fidem noluerunt adhibere, &eam ob causam in siimmam pernitiem sese coniecerint, quemadmodum & viuis exemplis Philiatrus demonstrauit. Prsit. Rem ipsam nunc vere intelligit Blutus o
tatam Euloge . cum procul dubio infiniti vitam amiserint,
qui huic stultae diuinationi & incertar, nimium, proh dolor, fidem habuere. Eu L. Sed & eius mentem nunc quoque percipio: quamobrem cum ipse victor
triumphum consequutus sim , ac te superauerim mi' Brute, non tantum te in gratiam recipere volo, imbposthac maiore amore te persequar,cum mente tua a tenebris exutam,ac per me & Philiatrum illustratam cerno : quare te quoque non amplisis Brutum, sed βρώπιον, id est, humanum appellabo , cum Bruti naturam iam exueris. Cum in te non tantu Veritas nunc elucestit, verum,quod magis est, nunc multo melius bonum ex malo eligere nosti. BRVT. Quid mecum iocaris 5 Euloge 3 EvL. Absit: nam cum videam te . humanum acetia in te reperiam praeuidentiam quan dam,vel, si mauis, electionem, qua in posterum distinguere scies optimos medicos exercitatos, ab imperitis & impostoribus. BRur. Si hanc electionem intelligas, iocum transuerse intellexi,& animaduerto te nunc seria tractare. PMit. Quid igitur sentis de hac nostra disceptatione 3 BRvT. Quid aliud senti
rem, quam quod prius dixi: imd mihi ipsi irascor quia
306쪽
ti BER TERTIvs. 27'quod hactenus his erroribus circumuentus fuerim,&impudentissimis Vros opis & Empiricis plus aequo
fidem attribuerim i peritis verb medicis vera methodo medendi instructis iustam tam diu gloriam & Ω-mam detraxerim. E vh.Suffcit nobis 6 Brute simplex tua erroris consessio : nam ille qui ignorantiam suam fateri ingenue tergiversatur,vel hoc maximὶ nomine insi itiam suam & imperitiam prodit: quo enim quis que est doctior & in artis operibus magis exercitatus, eo minus errorem suum fateri eum pudet. Nam&Hippocates ille omnium medicorum Coryphaeus, sesuturis cranei deceptum fui sse, fateri non erubuit. More inquit Cornelius Celsus) magnorum virorum, fiduciam & peritiam magnarum rerum habentium.
Nam leuia ingenia, quia nihil habent, nihil sibi dea
trahunt. Magno ingenio, multaque nihilominus habituro, conuenit etiam simplex veri erroris confessio. Qui adeo pertinaces simi, quemadmodum illi, qui semel se sectis addiderunt,atque in iis,ut dicebat Galenus , educati simi, adeo in veri cognitione caecu- tiunt, & inueterascunt, ut falsae opiniones eos non modo surdos, sed caecos reddant, atque pertinaces,Vt Erasistratei, qui potius patriam prodere volebant, quam falsam opinionem,quam obnixe defendebant, relinquere. PHIL. Id vitio exemplo nunc videmus
in quibusdam iunioribus & nostris tonseribus, qui Paracelso suo ita addicti sunt, ut eum prae caeteris m dicis quantumuis praestantissimis pro Deo habeant, ut ne Hippocratem quidem, multo minus Galenum pro medico agnoscant. Quamobrem illos felices medicos futuros dixero, qui ab optimis praeceptoribus in vera methodo medendi instituti suerint: illos verb econtra infelicissimos iudico, qui praeceptores
307쪽
sectis addictos inuenerint vel habuerint, atque erro tibias implicitos , tales vix unquam emergent,&ad sanam doctrinam peruenient. EvL. Proptcrea non minorem laudem is consequitur, qui errores corrigit,qui in medicinam irreplerunt, quam qui de nouo aliquid inueniat,& ideo spero quod hanc di sputati nem de incerto urinarum iudicio, 5 Philiatre, quam nunc tractauimus,aliquando etiam in publicam prodire sines, ut omnes scire ac cognoscere possint, nulto priestantius fore, urinas in aedibus aegrorum quam medicorum inspicere,neq. inutile putarem ob rudem plebeculam, eosdem libros, sibi otium nactus fueris)in linguam vulgarem conuertere. BRVT. Id valde consultum videretur atque Reipublicae non inutile. Pni L. Id tempus docebit. Sed quia iam urbem ingressi sumus, huic disputationi finem imponentes, teo Brute oratum velimus,si ultro tibi molesti fuimus, vel acerbioribus verbis te increpavimus, id propter scelera, praestigia& fraudes vromantum factum putes, quae maximo dolore nos affecerunt, cum iis plebem imponerent. Bavr. Nolim o Philiatre & tu mi Euloge, tale quippiam vel de me cogitare quod mihi graues fueritis, cum haec disputatio nihil quicquam taedij attulerit, imb maximam inde voluptatem concepi. Multis quidem verbis, iisque seriis, & asperi rib is opus fuit,ut scelerati ac contumaces in ordinem redigerentur. LVI. Imo de amor quem proximo debemus talia exigebat: quid enim magis pium est innocentes defendere, sceleratos vero increpare, & er- .rabundos in viam rectam deducere 3 Quid aeque utile ac necessarium,quam illud indicare & omnibus
palam facere, quo quisque se tueri possit a fraudibus Mira posti cis praestigiatorum 3 quae & hactenus imperitis
308쪽
peritis & vulgaribus hominibus in eorum pernitiem
occultae latuere; Deum optimum precamur o Philiatre, ne hic labor tuus frustianeus sit, quem omnium nostrorum nomine,iam libenter suscepistis. Et quoniam inclinata die,ad vesperam deducta est disputatio,huic modum finemq. constituamus,& paulisper relaxatis animis a severitate ad hilaritatem risumque traducamus, neque amplius tibi o Philiatre molesti esse volumus, qui ultro ac sponte sine calcaribus admotis, nobis adeo facilis fueris, ut nihil non pertes ris, ac in medium adduxeris, quod ad hanc quaestionem facere videbatur. PHi L. Quod in hac conce rationum plena disputatione, satis vobis factium sit, mihi quidem ita gratum,ac iucundum est,ut ampli res gratias mihi haberi aut agi nolim. Vos autem disputationis studio incensi , totiusque memores, octo
maiore concesso, in erroribus medicinae corrigendis, aliquando acrius grauiusque incumbite nobiscum,ut tandem medicinae artium,imb scientiarum omnium praeclarissimae, siua reddatur diuinitas ac honos. Eur.
Id faciemus quam diligentissim). Sed haec tu deinde
per otium diligentius, 3 Philiatre,meditaberis,& pro tuo praestanti ingenio, praeclaraque eruditione, quae rudia silint,& imperfecta terpolies de absistites. Quaecum Eulogus dixisset, surreximus,atque hilariori se mone paulisper domos nostras concessimus.
Palatinorum Rheni medici, hic tibimetendas duximus,cnm sui telodem alumenii cum m ro Dialoga.
309쪽
De medicis qui sesaurina indice, de morbi
substantia temere pronunciant.
I RARIs mi compater, quἰ fiat, ut Medicorum Germania nomen' apud exteros minus celebre si, nec ab indigenis magni sal: quum t men, Deo austice, Germania omnifaria eruditionis facunda ingeni , liberalium artium studiis maxime floreat adeo νt olim generosius ille Picus, Mirandulae,flemmate ct eruditione vere admirandus Comes, Tiberim defluxisse in Rhenum testatus fi) sola pero medicina desiecta raceat. Causas, mi compater, in meo de Republica θmpo-so recensiui quamplurimas, quarum illa est praecipua: quod primaeria medicina pars δαγνα Hai, vel Simaeotica, quae ex suis signis ct hypothesibus morbi naturam, causas ct substantiam docet cognoscere, vel ignoratur: aut ob de diam negligitur,dum vulgus Medicorum ex solo fraudulento putidi loti, indicio, morbi esentiam discernere studet. Atqui apud omnes Medices in confesso est, principium inuenienda curationis morborum methodi esse,morbi ct loci assem cognitionem, qua non ex urina tantum indicio dubio, sed cur caten.
310쪽
θέδευή: id est, Morbi cognitio ex loci assecti, ct illiur in ipsonater vatura diathes vel di sto sitione habetur: qua quum
sit interna morbi causa, vel ipse morbus, actionem ladens, nil mirum, utriusque gna cognitionis esse ambobus communia. Sic morbus 2 locus lectus ex ipsim substantia partibus, ct contentu, adhaerentabus, actione laesa,ct morbi
hin omnis dignoscitur. Ex substantia loci passi partibuι:νt bronchion arteria tracheae, tussi eiectum, pulmonis exuia cerationem ct phthisin indicat. A' contentis certe : rt sic lus ant stercus per vulnus excernitur, ventriculum aut intestina vulnerata esse coniicies. A nasientia quoque mombum o locum passum indicant. Nam ' fracto craneofungi, quos laurai Pocant, protuberant,membranam,cerebri
inuolucrum, assectum esse testantur. Nec minus actionis laso,eius orgamum lectum, ct morbum ipsum prodit: ut urinae retentio, ureterarum obstructionem, aut illius indigesta profluuium, quod ad matulam 'di opem appellant, renes assectos prodit. Accedunt ad haec locupleti finii momborum testes, ista inseparabilia morborum accidentia, ob id Pathognomonica dicta,quorum morbus causa est: νι pungitiuus laterum cum febre dolor, non pleuritida morbum modo, sed ct membranam costra subcingentem esse phl gmone assectam arguit. His quoque perplexas ex arteriarum pulybus dignotiones potius quam incerta urinae indicia adiunges: quae non in uniuersium reiicimus: nec tantum illis,quantum Medici impostores, deserimus. Quanta vero diligentia Medici veteres in morborum cognitione desuda-Merint, vel ex hoc coniicere poteris: qui , ut humoris pe cotis naturam deprehenderent, seudores in balneisstrigili exceptos, ct aurium sordes, de rustabant: non minus quam veterinari, Medici, equorum stercora, quos ob id Comicorum lepidisiimus Aristophanes α Μάγος appellat. Qui -