Cursus philosophicus ad usum studentium totius Ordinis Minorum. Tomus primustertius. Auctoribus fr. Petro a S. Catharina, et fr. Thoma a S. Joseph .. Tomus secundus complectens octo libros physicorum, ac tractatum de coelo, & mundo. Auctoribus fr. Pe

발행: 1714년

분량: 643페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

631쪽

aeternum a parte post numquam desinet esse, sed semper in essendo perseverabit, disic non includet ali qtam partem, quae omnes Ritas praesup ponere debet, sed post unam erit alia, usque in infinitum, taliter, quod numquam ad aliquam ,

quae omnes alias praesupponat,perVeniatilr;a' t men ens successivum aeternum a parte ante, & si numquam proprie, di rigorose, inciperet, Vere tamen produceretur,& acciperet esse δε cum tale

esse accipere non pollet secundum omnes suas partes simul cui patet ex eo , quod hoc repugnat quiddilative successivi rationi necesse est, quod acciperet suum esse secundum aliquam partem , quae Omnes alias praesuppuneret, quod cum ratione eternitatis pugnat,& cum ratione infiniti, ut per se constat s ex quo liquet ratio, ob quam

repugnet rebui successivis aeternitas.a parte ante , non intina aeternitas a parte post ias Arg 1. Datur tempus imaginarium aeter num a parte ante: ergo&potest dari tempus rete sic aeternum. Patet conseq. quia eaedem implicantiae, quae inveniuntur in tempore reali aeterno a parte ante, inveniuntur in tempore imaginario sic aeterno sed his non obstantibus admittimus hoc , . ergo, & illud eoncedere debemus . Antec. autem prob. quia certum omnino est, quod praecesserunt per aeternitatem a pax te ante infiniti dies imaginariis sed isti constituunt tempus imaginarium aeternum a Parte ante, ut per se patet , ergo datur tempus imaginarium aeternum a parte ante, & consequvnter, &c. Resp. neg. conseq. ad curus probationem dicimus, quod dies imaginarii, & tem. pus imaginarium sunt in duplici disserentias alii nempe cum fundamento in re, seu vere possibiles, & qui possuut a nobis cogitari ut existentes pro illa adhuc mensura, in qua non extiterunt, sed tamen absolute possent existere,utde

spatio imaginario in Physica loquebamur; alii au te sunt dies imaginarii omnino chimaerici ,desinu

632쪽

638 Tract. de Caelo, o Mundo. sine aliquo landamento in re. Ex qua doctrinxi 8 Resp. ad probationem conseq. quod si sermo sit de diebus imaginariis fine aliquo funda. mento in re, verum est posse a nobis excogitari, illos ab aeterno fui se s sed ex hoc nihil contra nos, nam ex imaginatione, seu cognitione merechimerica nulla ratio in serri potest contra con, elusionem procedentem in sensu reali,ut nostra supraposita procedit. Si autem sermo sit de die. bus imaginariis cum fundamento in re, falsa esti da major probationis, nam nullum prorsus est fundamentum ad imaginandum dies impossibi. les, tamquam si vere possibiles essent pro illa mensura, in qua repugnat, illos existere. Verum quidem est, quod omnes dies reales tam qui nunc fluunt,quam qui sunt futuri, possibiles M. jecti ve fuerunt ab aeterno, eo quod in hoc nulla absolute involvitur repugnantia s non tamen fueru ni po stibi les ab aeterno pro ipsa aeterni latis mensura, sed pro alia infinite ab illa distanti. Eo vel maxime, quia cum aeternitas sit tota simul , omne id, quod est potens existere ab aeteros a parte ante, debet esse potens ad exi stendum toturi mulicum autem,dies, tempus,& quodlibet enssuccessivum sit impotens existendi totu simul, siquide essentialiter constat mutationibus penes partes priores,& polleriores, hinc est, quod etiaest impotens existendi ab aeterno a parte anie. 19 Ex quo aperte deducitur, quod quamvis

res luccessivae ab aeterno non, potuerint esse pro pter rationes allatas s bene tamen sic esse potu rant reS permanentes , cum enim istae non constent partibus prioribus, & posterior ibus sicut iIlae; & earum intrinseca duratio non sit tempus, sed aevum, hinc est, quod potuerunt existere ab aeterno, ut in praecedenti sectione manet demonstratum. Arg. 3. ignis,&stupa potuerunt ab aeterno ς , sunt entia permanetiar ergo potuerunt

P uς Proxime applicata: sed in hac hypothς-

si a

633쪽

ti, ignis pro illo tunc combureret stupam, ut est manifestum: ergo pro illo tunc daretur vera generatio: atqui talis generatio esset successiva: ergo potest dati aliquod successivum existens ab

aeterno. Resp.concessis antec. dcconseq.n mandomin .subsumptam,est enim omnino falsum, imo& im plica torium quod pro illo ipso tune,in quo simul exi sterent ignis, dc stupa, haec comburatur ab illo. Cujus ratio est, quia penitus repugnar,. quod aliquid simul existat, & non existat pro eodem mei instanti realis est enim manifesta Contradictio. Cum ergo in i lio tunc, pro quo existit combustio stupar,non existat ipsa stupa,ut per se patet s. si esset talis combustio in ipsemet instanti reali paci os ponitur simul existere ignem,& stupam, esset verum, quod talis stupapto illo tune simul existeret, & non existeret. Existeret, quia ut supponitur, existit simul cum igne in tali tunc ue non existeret, quia existit in ipsomet instanti, ut enim supponitur , illius combustio . In casu igitur proposito existerent ab aeterno simul ignis,&stupam in eodem tune, pro isto tamen tunc, non et set combustio stupae, ut ostensum est, sed esset pro alio instanti, seu tempore sequenti; proindeque talis generatio ab aeterno esse non posset. Unde clare patet solutio

argumenti. .

EI Pro aliorum autem solutione, & majori totius quaestionis intelligentia examinare Opo tet , quasdam operationes posse exerce Ie res permanentes,V.gThomo,si ab aeterno pmducer xur : Et supponitur, tamquam cecium,quod non posset ab aeterno exercere aliquas operationes , quae involvunt necessario mutationem, nam ad istam proprie sumptam requiritur, quod terminus a quo antecedat duratione terminum ad quem, ut in lib. de gener.dicemus: quae mutationis prioritas, & posterioritas repugnat enti exit stenti ab aeterno.Deinde,quia si Heva,v g.fuisset ab aeterno producta, &ab aeterno generare pom

tui si

634쪽

ή do Tract. δε Io, Mundo. tuisset,vel hoc ita esset,ut in ipso instanti,in quo fuit creata, etiam simul generaret, vel geneIatio fuisset posterior creatione primum dici nequit, nam est prorsus absurdum, quod in unico reau instanti simul esset creata, suscepisset semen , efformaret laetum, sevisset, & pepetisset : sed ne. que potest dici secundum s quia talis generatio jam non esset ab aeterno nam nihil potest esse prius illo, quod existit ab aeterno: ergo idcc. Hoc

igitux supposito

21 Dicendum est, quod homo, v. g. ab aeterno productus posset etiam ab aeterno elicere ali. quam operationem,quae in suo conceptu non imcludit mutationem: unde talis operatio esset ab aeterno simul cum homine, a quo, ut a sua causa,

Irocederet. Hujusmodi operationes sunt inlevectio,volitio, aut alia actio immanens,vel tram siens, ut productio lucis, si luminosum existeret ab aeterno, productio speciei visibilis, de aliae ibmiles. Hoe deducitur ex Scoto in a. dist. s. q. I. g respondeo, vers. Si tamen, liti. I. ubi supponit , quod Angelus in illom et instanti, in quo suit creatus potuit intelligere, & velle. Ratio pro hoc asserto est; quia omnis potentia habens esse persectum, & objectum, vel nassim debite ap-

proximatum, potest in actum exire i effectus enim non exigit necessarib,quod suacausa illum in tempore praecedat, ut in Physica saepe dictum est sed sic se haberet ille homo ab aeterno proda, eius : ergo dec. Advertere oportet , quod tali operatio elicita ab e terno necessario duraret per tempus infinitum quia vel desineret esse ab aeterno, & hoc non; quia implicat, illam esse, non esse ab aeterno: vel desineret esse in temporos sic: ergo duraret per infinitum tempus 3 qui 'briernitate, in qua recepit esse, usque ad illud λ nitη , in quo desinit esse, intercedit infinita du-pex se est manifestum; talis tamen necestri A n a ''d non esset ab intrinseco sic enim ut roseu existit Deus; sed-ab extrin

635쪽

seco, hoe est ex suppositione Divinae voluntatis decernentis,talem homine habere esse ab aeterno Dubitab. 2. An Mundus fit in aeternum

duraturus Z Resp. quod licet posset Mundus in

aeternum durare ex natura sua cum eisdem quatitatibus , speciebus , serie , & successione rerum , & quamvis etiam posset a Deo de facto protius anni hi larilest tamen quoad substantiam

duraturus in aeternum, innoVandus Vero quo.

ad accidentia. Hujus resolutionis prima pars I rob. nam Coeli sunt naturaliter incorruptibi-es s & elementa ita sunt inter se proportionata quoad actionem, &passionem, ut numquam possit ad invicem totaliter destrui, eo quod co

ruptio unius natura utex est generatio alterius,& e contra, siquidem nequit materia naturaIliat ex manere absque omni serina : ergo potest Mundus ex natura sua in aeternum durare . 1.

Pars,etiam prob. nam Mundus essentialiter penis det in suo conservaria libero Dei concursu, allo etiam sic accepit esse: ergo poterit etiam , eus talem subtrahere concursum , & consequenter, dce. Prob. denique g. pars, quae consormis videtur menti Scoti in 4. dist. 47. quaest. 2.tum ex Sacra Script. nam Psal. I 48. diei turdi Ipse

dixit, facta sunt, i e mandavit , creata

sunt oratuit ea in arernum, die. Et Eeeles I. Te se in aternumstat. Et ibid. cap. 3. Omnia opera, qua fecit Deus, perseverant in aternum. Tum ratione ; nam supposito, quod finalis Mundi deputatio fiet per ignem,non videtur,posthab eo Coelos, aut ignis elementum comburi posse 1 undE solum m&net, quod aer, aqua, & terra per illum corrumpantur, & hoc non apparet necessariumssat enim erit, si aliquomodo renoventur, & perificiantur . quod quidem sic evenit, siquidem maximam mulationem tunc patietur Mundus.Qu modo autem hoc sit eventuru videri potest apud Scotum praecit.& D.Bonav. in A. dist. 47.a- 3. q. l. z4 Pro aliquarum auctoritatum, tam Scripturae a

636쪽

- 6 s Tract. de Coelo,'Mundo .pturae, quam SS.PP. quae huic resolutioni opponi videntur oportet observare. I. quod ex illis ad summum sequitur,hoc Celos, qui modo sunt, esse destruendos,non tamen sequitur, alios CCelos non esse his suecelsuros , potius enim viderurPP. oppositum existimare: & sic stat nost concl. quia numquam erit aliquod tempus, aut instans,

in quo Mundus non sit quoad C lum, & ele. menta, si ve eadem, sive diversa; ut enim semper idem moraliter man t quam identitatem nos intelligimus in praesenti non requiritur, quod semper easdem physice partes habeat, ut contingit in fluvio, & aliis a. quod PP. solum intendunt , terram , & Coelum post diem judicii tantopere esse perficienda , ut jure dici possint Coelum novum ,& terra nova; erit quippe lux Lunae, sicut lux Solis, & lux istius exit septempliciter major, quam nunc est, ut innuit Isai. cap 3. Et elementa, ablatis sordibus, quibus modo asficiuntur, in sua connaturali, ac perfectissima dispositione manebunt. Si alia circa hoc deside. rentur consuli possunt nost. Pone. supracit. qu.ult &Mast. tom. 3. disp. I. qu. art. 2. quapro pter in hoc amplius non immoramur. Sufficiant

dicta, & utinam cedant in laudem, & gloriam D.O.M. Beati ssimae V. MARIAE absque peccati naevo conceptae , ejus dilectissimi Sponsi JOSEPH, omniumque aliorum caelestis curiae

incolarum .

637쪽

INDEX TAM LIBRORUM,

Qu)m Disputationum , Quaestionum, de Sectionum, quae in hoc secundo Tomo Cursus Philosophici continentur.

DIS P. UNICA

Procem tales.

O Vaest. i. An Philosophia naturalis sit scientia. pug 6. Quaest. 2. 2luoduamsit AIectum Philosophia. 9Quaesi.3. An Philosophiasithientia practica, veιypeculati Z 18LΙ D Lysicoxiam DISP. I. De principiis corporis naturalis incommuni. Quaest. i. An recte principia corporis naturalis ab Arist. definiatur.

Quaest. 1. Quot t principia eorporis naruralis '

Quaest. 3. An nimb eontraria sintprima prinen pia. 3 DISP. II. De materia prima primo principios corporis naturalis.

ni forma Iubstantiali 3 1 c

Quae ih.4. Quomodo ratio potentiasubiective conve niat materia prima 66 Quaest. S. An materia primmanetat formas subsantiales, ρο quomodo Τ γγ Quaest.6. An materiasitis essentia eompositi r 8 Quaest. . An materiae prima sit in omnibus eius

638쪽

DISP. III. De privatione secundo princi

corporis naturalis.

Quaest. unica . Da pertinenti s ad privatim 99DISP. IU. Deserma substantiali tertio pripio corporis naturalis. Quaest. I. An detur, quid' formasubstat ιisy Quaest. 2. Anforma educantur de potentia χris Sectio l. In qua proponitur ratio eductionis. Sectio L. In qua resolvitur qua st. Quaest. a. An pluresforma substantiales non ordinata possint informare eamdem numeriteriam Quaest. q. An eadem numero forma subsiam possit informare simul plures numero mater

QRzest. s. Appendix quid sit dicendum defaccidentali sΘDISP. V. De perti nentibus ad union Quaest. I. Audetur unio inter materiam, o

mam, quid sit ξ

Quaest.2. Au materia, Iorma uniantur peream, vel per duplicem unionem ZDISP. VI. De pertinentibus ad composit dest. I. An compositumsubstantiale dissinguνealiter a suis partibus uisumptis, un

Quaest. 2. Au totum per se integrale, o totunaecidens distinguantur realiter a suis part u sumptis , ct unitis λLIBER II. Physicorum.

DISP. I. De natura incommuni Quaest. r. Au definitio naiura recte sistradita Ars. Quae s. Σ. An natura sit principium activum, passiυum motus, . quietis 'Quxit. I In ruibus propriis reperiatur ratio natia q

639쪽

DISP. II. De causis incommuni. Quaest. a. aeuid, oe quotvlex sit eau ὶ 21 Quaest.2.Ωuidsit causalitas causat xisDISP. III. De causis materiali, &formali. Quaest. i. Ruid, o quotuplex sit eausa materialis aeui eius essectus, oe qua eius causalitas y a IQuaesit. i. aeuid, ct quomplex sit causaformalis qui eius steritus , s qua eius causalitaι8 24 DISP. IU. De causaessiciente.

Quaest. 3. Ansub antiast immedias opinati

Sectio i. Resolvitur quassio de productione substan

tia. - 262

Sectio 1. Resolvitur quasio deproductiona accide iis . 21 IQuaest. . An causa prima sone reat cum secunda ad suas operationes Z 186 Quaest. s. An Deus prεmoveat creaturas ad ope-

randum per aliquam Physicam qualitatem y 28 Quaest.6. An ea asecunda possunt assumi a moad quemlibet essectum pratisiandum y qir

Quae it. 7. De pertinentibus ad causam instrumentalem. 3τῖQuaest. 8. De pertinentibus ad causam exemptarem. 33

Quaest o. De Musis per accidens 34 DISP. V. De causa finali. Quae st. r. xuid, o quotvlex sit finis Z si Quaest. α. An sinisset vera , propria causa realis 3 3 sv Quaest. 3. An is moveatseeundum esse rea is, vel secundum esse apprehen mi 3s Quaest. . aeuasit causalitas finis qui eius essectus - 3do

640쪽

DISP. VI. De causis inter se, & cum suis

ctibus comparatis. Quaest. I. In qua comparantur causa inter se. Quaest. 2. In qua comparanturcausa cum sui ctibus. Quaest. 3. An idem numero effectus possit prodmul Δ pluribus causis totalibus no Morris e Quaest. 4. An esse iusproductus ab una caustueritproduci ab alia ejusdem rationis y LIBER III. Physicorum . DIS P. I. De motu Quaest. I. Au motus recte ab Aris. definiqO Quaest. r. An praedicta definitio , ram motui litaneo, quam uccessuo con veniat DISP. II. De infinrto.

Quaest. i. Quid ρο quutuplex sit infinitum

etiam aliqua conitiones infiniti examina Quaest. 3. Anpossit darisupernaturaliter infit in actusecundum quantitatem y LIBER IU. Physicorum. DISP. I. De loco.

Quaest. i. Loed sit locus '

sint esse ut in eodem loco λQuaesta An idem numero corpuspossit esse sinduplici loro adaquato circumscriptive iQuaest s. aeuomodo forma conoenirent corpori senti in aulici loco 'DISP II.

De Vacuo.Qu aest. r. An detur, vel possit dari vacuum piguam potentiam φQuMst.2. An, quomodo moverentur corpsit vacuum in daretur

SEARCH

MENU NAVIGATION