장음표시 사용
21쪽
CAPUT L Agua Auctorum, ρο Librorum 10 copia , quos ad acquirendam
Eeel iacticam Selemiam bactenus Proposu mus, Leti orem deterrere non debet . .. 34S.CAPUT H. De tempora in sudiis instimendo , quo utilis, oe constans in iis opera collocetur 33M CAPUT III. Quis dubibauda st in Studiis acri
CAPUT IV. Ab iquis, ni fieri potes, Sim
ininum methouus es repetenda a in is
CAPUT V. Quis usus An rationum , ω Colle
CAPUT VI. Quis adbibendus si modus iκ eorum usu, quae ab Eocissa Patrisus colliguntur 38o. CAPUT VI I. Novas patrum g ιιtiones vulgare ad eos solum is iure quouam Deciat , qui is eorundem Patrum lectione diu, multumque se be
CAPUT VIII. De Commentariis . Ammadvero sonibus, Disperiationibus . Seboliis , Notis
quibus Viri in letitione Patrum exercitatι, eorum monumenta tuus are pusunt 97. CAPUT IX. Vocabularia colligere, quae ad antia quorum Ecclesia Patrum intelliaeηtiam conduαcunt , illorum eis solummodo, qua isi eorundem te μι Patrum diu, multumque versaιι fuere q.4.
22쪽
CAPUT X. Patrum opera interpretari illorum es sesummodo, qui in eorum sedimne se dudum
exercuerint . - - - - - - - ΑΟ8.
CAPUT XI. Qui in Patrum lectione se se exeris erunt , instruendae tum Scientiis , tum Moriabus iuventuti produse possunt - Iq. CAPUT XII. Qui in Patrum lectione versat Iunt , Sacras explanando Scripturas Ecclesiam
CAPUT XIII. Theologiam docere ad illos iure quodam spectat, qui Patre1 dudum versarunt 426. CAPUT XIV. Qui legendis Patribus assuevertim rerum hisoricarum , necnon antiquitatum Ecelesiae studio de Chri tiana Religione mereri plurimum possunt - - - 3IlCAPUT XV. Qui Ecclesiae Patrum Doctrinam. funditus norunt, Populos Sacris Concionibus prio
CAPUT XVI. Qui perim las habent antiquos Patres, Scriptis 1uis Ecclesiam prae caeteris immare possunt - - - - CAPUT XVII. Quilus facultas non es, ves v luntas docendi , atque scribendi , ii Sanctoriam Patrum lectione ad μιmet ipsorum infructionem . summo cum fructu uti possunt . - - 433. EPILOGUS. - - - 438.
23쪽
De auctoritate Ρatrum Eccles1ae.
CAPUT LDe Patris nomine, quo antiqui Ecclesia Doctores donari consueverunt ; de diversis, quibus floruere temporibus, deque varia illorum
auctoritate. Ravissimum , Sanctissimumque Patris nomen, quo Veteres Patriarchae appellaantur, utpote qui Patres-familias haberentur, atque Doctores, ex veteri Testamento in novum translatum hoc titulo eos celebravit Ecclesia, qui primis duodecim saeculis floruerunt , sive ab Apostolorum temporibus ad Divum utque Bernardum , qui novusimus luter Patres voca Rur, non eam quidem ob caulam, quod dese- ρο--Α . cerinI
24쪽
a De optima legendorum Grintpost ejus aetatem Doctores , sed quod una cum scholastica disputandi methodo, tunc reincens invecta novi etiam tituli a Doctoribus fuerint usurpati . Novatores, quorum interest plurimum vitam,& imperium, ut ita dicam, Sanctorum Patrum coarctare, vix paulo post sextum Ecclesiae saeculum illius fines producunt. Etsi enim sequio ribus aetatibus in Christi grege praestantissimos fuisse Viros fateri cogantur , illos tamen tanquam sophistas, atque serviles Romanae Curiae Patronos, tanto honore prorsus indignos, ex Albo Patrum expungunt. Veru' qui vel oculos injiciat in libros de Co id fiatione a Divo Bernardo scriptos ad Eugenium Papam, eosque cum Divi Augustini monumentis conserat, inintelliget prosecto luculenti sti me,doctri nam Ecclesiae duodecimo saeculo & summa libertate deusensam, & omnibus praejudiciis immunem fuisse. Sed de his alias fortasse opportunius. Interim vero universum illud Ecclesiae Patrum imperium in tres aetates tribuendum est, quarum prima continet eos, qui tribus primis , altera, qui totidem proxime consequentibus saeculis, postrema, qui floruerunt ad tertium uiue supra decimum saeculum, quo scholastici in Scholis dominari coeperunt c 1 . Primae aetatis Patribus pluri
ι a In Ecclesia quidem oc- lcidentali saeculo dum- l
taxat decimo tertio usur- lpari coepta est methodus l
cholastica : in Ecclesia lautem orientali illius usus obtinuit a tacu Is R., quo gorebat S. Jorhannex Damasconu . Diuili oti by Coos h
25쪽
Eeetesiae Patrum Metboas . plurimum reverentiae debetur , eam praecipue ob causam, quod Apostolorum tempora pro-αime attigerint, sive ad priscae Theologiae fontes, ae veterum Traditionum originem propius
Neque vero minus colendi Doctores alterius aetatis , qui Fidei dogmata erudite simul, ae eloquenter exponunt, tuenturque. Quum enim id unum doceant , quod tradidere Μajores , etsi antiquitate distent a priscis Doctoribus , auctoritate tamen haudquaquam disserunt.
Posteriores vero , quanquam nec Vetustate cum primis, nec eruditione , ac eloquenti acum aliis comparandi sint , quum tamen ea dumtaxat colligant , quae ab Antiquis sparsa, α ista fuere, eundem ae illi jure quodam haereditario percipere fructum putantur. Neque leviter sane ammandum , invectam semel corruptelam temporis decursu in immenis
sum crevita . Nullo enim non tempore sviguere Traditiones , quae sanioris doctrinae firmissimae bases sunt, atque iundamenta , immo vero ab his erroribus , in quos humana plerumque conditio nos ducit, facilius caverunt poliremi Patres, quam prisci, qui & paucio-xibus lubsidiis instructi erant, dc sibi persuadere non poterant, in pravum aliquando se sum eme detorquenda, quae ipsi bona fide, &αbsque diligentiori cura proferrent. Enim vero nulli bi apud Patres posteriores Teperire est mendosos , vel duriores loquendi modos, qui apud Veteres passim occurrunt,&
26쪽
De optima legendorum in omnium oculos insiliunt. Omnis enim IuIorum cura, & studium in eo veriabatur , ut puram, illibatamque fidem servarent in praecipuis fidei capitibus , parum ve solliciti erant de tani accurato illam exponendi modo, ut ab ullo reprehendi non possent. Quamobrem eris rata, quorum redargui solent, parum attentae potius , quam depravatae illorum menti sunt attribuenda. Deinde agitur hoc loco de sana , puraque Sanctorum Patrum doctrina, non autem Cor rupta, & falla, quam instar et i Eaniorum in medio tritici ita legregat Ecclesia, ut hodiernis temporibus non distingui fere non pollini reprehendendae Veterum opiniones ab iis, quae vel nullius prope momenti eme creduntur, vel tanquam catholicae excipiuntur . Itaque qui Patrum auctoritatem eκ univerasali Ecclesiae fide metitur, ita animo comparae tus esse debet, ut perinde velit eos Ecclesiae Consentientes sequi, ac ab Ecclesia dissidentes
Equidem nonnihil tempori concedendum e quamvis enim una semper fuerit , eademquae Ecclesiae doctrina, illustrandae tamen veritati alia tempora aliis aptiuia lunt, atque accommodatiora. Recurrendum quandoque ad pristina saecula nonnunquam ad media, vel etiam ultima. Omnium vero tutissima via est , ad illam, ut fieri potest, aetatem accedere , qua pertractatae quaestiones , & dubia explanata
fuere. Ita qui de ineffabili Trinitatis My xio
27쪽
Eoinsae Patrum Methodo. srici certior fieri velit, eos potius adibit Patres, qui post Arium , quam qui ante scripsere rquippe vetustissimis illis temporibus Ecclesiae Doctores , omni semota disputatione , illius Μysterii fide dociles, submissos, ac in rebus fidei dubitare nescios auditores instituebant. Quae quum ita sint, nemo non videt, quam accurato judicio opus si in delisendis Patrihus, in tribuenda quibusdam maiori prae aliis auctoritate , quum occasio id postulat, in e venda denique lacata veri specie , qua decipiuntur ut plurimum, qui diligentiorem in eorum delectu criticen non adhibent. Quanti viro illud intersit , operis decursu liquido constabit, in quo Patres prodibunt modo, ut locupletissimi, certissimique Traditionis te sies; tum ut Doctores, qui suum de rebus d hiis judicium proferunt ; modo ut oratores , aut nihil certo definiunt; tum vero ut Philo. ophi, qui in rebus ad fidem non pertinentibus proprias philosophicas opiniones sequuntur
28쪽
CAPUT II. sQuid sentiunx Haeretici de auctoritate Patrum Ecclesiae. um primum Haeretici animo sibi propo
luissent pri lcam, ac veram Ecclenae a ctrinam funditus evertere, delereno; siccirco illis erat Sanctorum Patrum auctorita quae mirandi hujusce aedificii eolumen est, ac fra amentum. Hoc tamen in capite ut essent acri, ac turbulento ingenio, sibi nunquam constit runt, sed varios humanarum rerum motuS , mutationesque pro temporum , & locorum diversitate, quae maxima profecto est considerantes, illorum auctoritatem nunc accepe runt , nunc exploserunt, prout vel nobis ad versari, vel illis favere videbatur, Ariani Pinum primae aetatis patroeinio gloriabantur , quos ex levissimo verborum cortice sibi consentientes judicabant. Pelagiani Graecis Patribus nitebantur, qui nulla moti occasione altius arcana gratiae scrutandi, multa concedere vis sunt naturae viribus , quibus Pelagii sectatores cuncta referebant accepta. Severiani Eutychianorum soboles Dionysium Areopagia tam proferebant , tanquam eorum deliri is faventem , quam ob causam de Dionysii fide dubitatum aliquandiu est apud Catholicos. Eandem inierunt viam recentiores Sectarii rverum quantolibet impetu auctoritatem Patrum
29쪽
Ecclesia Patrum Methodo . Imminuere conentur , illa tamen vel ad sui defensionem, vel ad catholicam fidem sustolis tendam utuntur saepissime. Nihil extat omniano apud veteres illos Theologia: Μagistros ,
quod cum novatorum figmentis non pugnet incredibile tamen, quot modis illorum verbia distorqueant, ut ad eam tandem rationem illos componant, qua suam doctrinam firment, nostramque fidem evertant. Exemplo sunt m
nisestissimo, quae ad ravim usque Opponunt, eT sancto Epiphanio argumenta , quamVis O nium Sanctorum Patrum in firmanda gestis , di exemplis Catholicorum doctrina contra novatorum deliramenta facile princeps haberi possit. Diu, multumque haesit Lutherus, anteaquam Ecclesiae Patrum auctoritatem exploderet, ae primis desectionis suae temporibus horrendum aeque, ac periculosum esse amrmabat aliquid aequis auribus accipere, quod universali Μaj
rum doctrinae adversaretur. Calvinus vero, quum nullo usus esset Μagistro , quidquid theologicis in Scientiis proseo
cerat, illud Ecclesiae Patribus acceptum referebat, suamque novam doctrinam ex Ausustino hausisse praedicabat , qua in re xurpiter eum aberrasse demonstrat eximie doctissimus Pater Fro e in libro Antitheleon Augustini ,& Calvini. Sicubi vero Calvinus Graecos Pa- - - - tres repellit, ea solum mente id iacit, ut iis
sussiciat Latinos, a quibus meliora subsidia
30쪽
s De optima legendorum perperam expectat ad turbulentissimam suania dodtrinam stabiliendam. Quemadmodum vero in defendendis, ita in repellendis Pallibus non veritatis studio , ted
solo luarum novitatum amore ducunIur, argu menta undequaque congerenteS, mi lcentetque,
ut hac in re, quae alioquin plurimi momenti est, perturbatisnem, confusionemque maximam adserant. Non omnes tamen pari animi aestu seruntur. Nonnulli remisse. ac moderate se gerunt: alii vero improba quadam temeritate , ac intolerabili violentia Sanctos Patres haereseon patronos , fideique desertores traducere non erubes cunt. Testem habemus prae caeteris Μinistrum
Dumoulia , qui Divum Cyprianum Do florem adprime spectabilem Anaba istis impudentissime adnumerax , cujus acerrimae calumniae re-
έ prehensionem meruit vel ab ipsis Sectae suae m. desensoribus. Nonnulli indignanter addunt, Patres suisse homines sine literis, & ingenio, praecipites, inconsideratosque , atque adeo indignos, qui sanae mentis judicio cum quolibet pnosano scriptore comparentur ; in divinarum Scr.pturarum expositione eos nihil consecutos effutiunt, ac longe postponendos inclytis Pro- resantibus, qui eas nostris temporibus expla
Quo in genere non inficiamur, profecto quoiadam ex Novatoribus multum profeci me. Ueteres .etiam Haeretici pari cum laude scripse,