장음표시 사용
171쪽
uti. deost . praes textus singularis in cap. ad falsariorum. ext. de crini. Dis Publice enim interest ut sigillo alicuius stetur in iis quae sunt tuae iurisdictionis, quod late expli cat Faber ad g. pollunt. detestam. in instit. S Bald. cons. 46 . vol. i. Inde litetis, &sigillo episcopi creditur maxime in re episcopali, ex doctrina Baldi cons. 3i9. lib. 3.&olo. ad cap. post cessionem. cxt. de probat. atque ad cap. 2. de solution. distinguit ta men Faber sigillum domesticum a iudiciali, ad 3. sin autem. num. ι . tit. de satis d. in instit. Si quis enim habeat diuersa duo tigilla ait ille, alterum ad negotia propria,& do mestica, alterum ad contractus,vel causas quia siti forte Iuridicus, sigillum ad causa, fidem in rebus domesticis non faciet, sed in solis iudicialibus. Sed cum nihil eo nomine praestaretur,aetate Io. Fabri,a litigatoribus, ut notat Molinaeus ad styl. Par Iamenti parate 3. tit. 6. alia hodie longe est aetas, aliique mores, de quibus effundi possit, figi ac renovari vetus ista querela Senecae epist. Hs. Guagi ιε , inquit, o iudices μυι ραυ-nia qua ex quo in honore esse caepit,verin rerum honor cecidit. cmercums, vanales inuicem facti quaerimus non qualesii quid sita quanti. Quotidianus denique reditus ille est apud tu dices Gallicos, in quo de peccari minimum putant, spectatis reliquis.
causis, quarum patrocinium adeptus est, quibusique aduocationem Jam 'astitit, non Uideat: ne assectionis si , vel aduocationis memor incorrupti iudicis non possit nomen proferre .
Dixi ad i. praetor. de iuri . SI ad i. vlt. de testib. ff. Potissima autem affectionis,de qua hic textus, ista ratio fuerit, quod, cum clientes vocare soleat literata antiquitas susceptos, vero qui in opem causae aduocantur, quique fidem eo nomine adstringunt, amici putandi sint unde & aduocati nomen. Deinde vero operis,negotiive cui impen-lus labor est,inectus fere numquam interit: MO 2ησαςμ ηὐν κ θ ε. et '
TIT. XLVII. DE ANNONIS. ET CAPITU
ADMINIsTRANTIUM, ET EORVM Ass Esso RVM, aliorumve publicas sollicitudines gerentium,vel eorum qui aliquas consecuti sunt dignitates.
Omnibus, Scc. Poc non Comiti commerciorum, Zcc. inpraebendis solatus annonarum bis fixus aestabilis seruabitur modus, ut ea pro annonis oe capite dignitati su debitis pretia consequantur, quae particularibus delegationibus fglo. id est, singulorum descriptionibus) Ρ-
pulchre Vegetius lib. 4. cap. 7. de annonis militaribus, & publicis. Cum autem Cuiacius hic probet ex Hesych. capita esse, pabula equorum, ac mularum: Ucet Eν, άμνων, quod nos Galli dicimus, sanagra: addi At hoc necessarium est ex authore magni Etymologici, nempe famam videri a, υιπη, quod praesepe est. υεπη vero ait Elymologicus, os υ o M&EH0-mM ἱππιας a m c. Harserunt ante Culacium quasi in vepretis vel eruditiores ad inflexionem hanc Graecam, Capiιs,tini in hac l. quam mi. vlt. de oss. praef. prael. Ast. sup. Alii enim legebant,
172쪽
Τit. XLVIII. De contractib. Iudicum,&c. I 73
gebant rapite. alii, evitatione, non aduertentes ad patrii casus hellenitatim. Ista igitur de capitibus,seu pabulis equorum plus satis. Annonae dictione nemo nis valde ineruditus nescierit. In qua tamen notandum & istud arbitror. Vt enim Annonae in hoc tit. de militatibus potissimum intelligendae sunt,tribui nimirum solitae proficiscenti, agen tiue in expeditione,& castris agmini, ita Ac annonaria illa intrihurio quae fit episcopo, aut eius archidiaconis perlustrantibus in annos singulos dioecesanas ecclesas, appellatur de more,procuratio a canonastis, cap. Romana. g. procurationes. decensib. in s. de cap. vn. de censibus, exactioni b. Ae procurationib. in extrauag. communib. Exhibeti autem procurationem illam in nummis ut vetat d. g. procurationes. ita 81 edicta apud nos regia, neque etiam hoc finis a volentibus curionibus parcetis: repressaque saepe est a senatu archidiaconoriam auaritia vocantium in ius curiones ut iura illa procurationum, seu ut loquimur vistationum,ex pluribus annis penderent. Nihil enim debetur praeter pastum, ut vocant ipsi.
Huius etiam si mentio in t vlt. de commere. & in l. h. quae res vengi possint. ins vulgo dicimus, te Rudes merciers, aduersias quem causae plures actae sunt in maiori audi torio.ob rapinas, & dolos quibus infestabat commercia. dixi an . I 86. pro mercatoribus Lucentibus contra eiuscemodi nebulonem: dixit Io. Amaritonius an . Isque. Tandem vero ubi passim a negotiatoribus, & populo eonclamatum est, sueeessit egictuman. 1397. quo & nundinis, AI emporiis quibuscumque Gallicis eliminatus est. Dixerunt &pollea Tus Chauuelinus Martinus,ae Mauguinius an. Igoo. 9. Febr. in causa equitis Rupiaesuardii apud Pictones qui ius nundinarum impetrauerat in vico Blanetaeio.Confirmauit autem Senatus praehensonem corporis quam in Vappam istum decreuerat Augustoritanus Iuridicus,quia,nihil morante edicto, quasique semper in regno suo esset,commercia noua conturbauerat. Tradunt Raguellus in Indice, & Cat. Loys tractatu des signories,cap. s. num. 3o. quam adulterina olim fuerit haec per uniuersam Galliam institutio: adiicio vero nunc quam bonis demum, legitimisque Senatustonsultis edictum regium fulcientibus,profligata sit.
ΤIT. XLII X. DE CONTRACTIBUS IVDICVM, VEL
EORVM QVI sv NT CIRCA Eos, ET INHIBENDIs donationibus in eos faciendis, Ae ne administrationis tempore proprias aedes aedificent sine sanctione pragmatica.
Emptiones quarumcumque rerum mobilium, vel immobilium peni' ius interdicimus, Scc. me autem ad domesticos, CY consiliarios eorum trahi necessarium duximus: illud uiam adiicientes ut ne per interpositam personam aliquid eorum sine periculo possit perpetrari. gua etiam adpraeterita negotia referri sancimus, nisi transactionibus, vel iudicationibus sopita simia.
Discimus primum ex hae l. vn. nulli iudici sus esse, emere auctione publiea si quid pro tribunali eius vaneat, maximeque per personas interpositas, cum ingens illud ,ac solitum rudicibus, ip5sque Optimatibus terrendi si malum. Secus si aliena opera vli velint priuati emptores qui nomen suum in hastis publicis tam cito euulgandum non putant: vide Ch m. in extremo fine commentarii ad consuet. And. & lib. E. tit. I.
173쪽
parte h. cap. 2. ibidem: atque Culacium lib. 16. cap. I 8. obseruation. Quinim 3 pro hibentur At ipsi actuarii, ut saepe iudicatum est. Nec mutat si quis consensisse debito rem,aut creditorem dixerit ut in hoc, vel illo tribunali venditio fiat de quo postea alatererer eorum ex ea causa queritur. Qualiscumque enim consensus ille sit, restitutioni in integrum locus est. Ita an. I si . s. Septembr. perorantibus vid. Fauerello, At lac. Talaeo in auditorio ediciali, contra Iac. Framery, Iuridicum Bononiensem, qui fundum in auditorio suo vanalem,consentientibus creditoribus,emerat. Semper enim Gnistri quippia aduersus eiuscemodi iudiciales regulos suspicatur leges: itaut irritas esse donationes voluerint quaecumque ab ullo factae snt qui domicilium intra territorii ipsorum metas defixerit: videt. solet. g. vlt. de DF proconsul. SI Nou. I p. cap. I. vide etia ex nostro iure Gallico constitutiones Philippi IV.Car. VII Francisci l.&Car. IX. quae captiosas istas liberalitates prohibent, maleque mulctatus est procurator regius apud Senones qui ausus simile quippia apud nos fuerat, qui cu q; induci' color legato ex officiis. metitis q. adsmulatis fuisset, vetus illud senatusconsultum est anni Is 17. 23. Ianuar. Haec igitur de inhibitis donationibus de quibus in rubrica . Quaesitum vero est squi prohibetur emere, emerit nihilominus, & patrono nudati laudemia praerogaue rit,an locus si condictioni. infirmata addictione a Senatu. Negata autem condictio illa est. Tamen si altera eiusdem rei venditio successerit, tunc consecuturam iudiceni a nouo emptore quicquid laudemiorum nomine dederit, iudicari non ita diu vidimus. I sta quantum ad iudices, eorumque domesticos, inter postasque personas de quarum
fraude vide l. sed eis. s. t. devsuit. &l. seritus. I I. de ac q. rer. domin. cum scilicet alius contrahit alius numerat. Numeratio enim declarat cuius si res,ait d. lex, sed
at/ndi quod melis, eo impellare conseveruαι vl aduersus Deum, Deique tiges aganιωνpurima. Ruinosos in Ae honores dixit D. Augustinus, id est quibus paratur in dies ruina. exitiumqtie animae per sordes, per gratiam, per vindictam, ac caetera denique quibus intumescit fastus dominantium. Ad Optimates vero etiam spectat haec imperatoria constitutio, de quibus & intellige quod scribit Bariolus ad l. ix. s pater. s. vlt. ff. de pach. do. talib. quanta enim illa vis semper fuerit, quantumque sibi ubique semper permiserint
Id est Laelia. t astra rabib-: Heroas.seu nobiles, appellat sidera: turbam vero popul
rem, Nubes. inquit. via , ωια , νεφέλαι 5 g ιχλ Plura in hoc ipsum de nobilibus Gallis apud C sarem lib. s. de bell. Call. Io. Fab. ad princi p. in
stitui. Bened. ad cap. R nutius .in verb. condit. i. Da nobilibus vero Cermanis Uer-
ha haec sunt Munsteri lib. I. de motib. German. Guspiam que insolem, o anquieta subdisos rustius irremissa seruitsumenes, miserasae, ae inserues dominos vexant. Quinimo &D. Ch sostomus eiusmodi immanes regulos vocat Titanas ferro accinctos. ουκinquit, eteta, ε γηρεις αροῖο,GM 1 --α μώια α et κρισις, &c. Id est, 1 ωιd ais feras accinctos produe Tuanas sunt sua figmenta masama. Sic ille homil. 17. ad epist. r. Timoth. O , vis. Vbi longe plura. Remissus equidem ista hodie apud nos, nempe ob austera sub optimis Principibus, superiorum tribunalium imperia : saeuitur tamen variis semper artibus in plebeios, maxime ubi in prouinciis bona publice vaeneunt. Tunc enim quotidie in oculis iudicum, perque iuris nostri inanes imagines, vis Optimatum imminet de more personis interpostis,atque territante singulos susurro, adeo ut auferatur tape vili pretio inscelicibus dominis quod alias vaenuet carissime. Arcana autem
174쪽
Tit. XLIX. De modo mulctarum,&C. I73
illa manus potentiorum. ipsorumque etiam magistratuum, de qua frequentes querelae in publicis causarum actionibus, per annos pene decem a compostis Gallidi nostrae dissensionibus ciuilibus, puta ab anno lues s. afflixit longe plurimos quorum bona fit in Senatu, Si in praeseruira Paris distracta sunt, quaecumque austera in id Senatusco fulta pro causis, S personis, accesserint. Vulgares denique inferioresque iudices contineri possunt tan Acm, seuerioribusque animaduersionibus in ossicio ne peccent tam sicile in leges publicas. Regni vero proceres, de quibus, ut dixi, praecipue agit haec lex, atque Bariolus loco citato, simi h qui per domesticorum alloquia hunc vel illum quem vident multo inferiorem, quasique eorum ferulae obnoxium, ab instituta auctione blando imperio, aut etiam minis reuocant. In quo ut assima, stu3ioque fertissim quas Reges agnoscunt emassarη, aut qui in eiusmodi nexu vivunt, ac mancipio, dici vix est quale tunc iubentium dominorum ingenium induant. Nihil tanti ea tera
quod ait Schol. Eurip. in Hecub. instrumenta vocantur a Tacito, de Lutio. Martialis.li mo saos sae est atilis natara potentu Sed domini m/ν s C snanus habes. Et cum in eiuscemodi in ilitis plaerumque obsequiis periculosum nihil, aut anceps habeant si ita iusserit, mandaueritve dominus, ne alioquin placentior alter, obsequiosiorque veterem casu gratiam suitaretur , ac praeripiat, finem facio ex his D. Augustini ad Psal. 3 i. Multi, ait ille, non perictisabanιar anIe sum maioribus rarier Iur:
exoptaranι masorum amicissas ut maiora peracuta iactinerenι
Nota ex hoc fine legis, proficere nomini nouae dicta, quaecumque illa sint, si transactum sit, vel iudicatum quippiam. Compone l. Io. de infirmand. his quae sub tyrann. gesta sunt, Cod. Theod.& g. leges, Ia. sup . de veter. iii. enucl. ad quam nonnulla
TIT. XLIX. DE MODO MULCTARUM QUAE A
lv DICI Bus INFLIGUNTUR. De his Brisson. lib. i. cap. 3. antiquit. iur. quem vide. Optime Bodinus cum ait lib. s. cap. 3. re p. x Halicarnassem mulctas olura addictas fuisse gazophylaciis, seu thesauris templorum, ut loquimur. ad saetificiorum sumptus. Inde enim est quod sacramenta dicerentur, ut tradit festus in verb. sacramentum. Postea vero applicitae suntsseo,ut in l. vlt. ins hoc tit. de l. his quoque. de sacrqs Eccles possunt tamen Iudices ex arbitrio statuere s quid eis visum suetit couenientius seu ad pias causas, seu ad opera publica, iuxta legem s. miletarum, hoe eod. tit. Atque ut nihil antiquitatis Gallicae ignoretur, notandum est mulctam vocatam olim fuisse a nostris, fredum, ut constat ex Marculso, lib. I. cap. 3. de capitularib. Car. Magn. lib. 3. cap. 3. Crego.Turo . lih. q.cap. 16. de mirae. S. Martini. Irirgildum uero pecunia illa est quae pro homicidio. aut alio delicto defuncti haeredibus. ac propinquis soluitur: reparationem ciuilem vulgo dicimus. quod pet. Pithaeus,& Hieron Bign. latius explicant scholus ad utrumque accuratissimis.
uul ti damnum fama non irrogat.
Hoc intellige ex nostris moribus, dummodo ssco nominatim applicata non sit, tunc enim inusta insanaiae nota et , quam vi quodammodo deleant Iudices. pronuntiare humanius, pro causis,& personis, cosueuerunt, erogandam scilicet a codemnato certam pecuniam pauperibus: celtismus retas est, quelera ted aureosnera aax laaum
175쪽
Lintelli alasimmederant. Quaesitum est, si fisco addictio facta sit, &duo mulctarum conductores contendant uter alicri praescrri debeat, quis praeferendus: forensis autem illa doctrina est, ei soli mulctam pendi oportere, qui, cum serretur iudicium, fruebatur. Ita dc Molin. ad Alexand. consit. . lib.3. LEX F.
Mulctarum seuera compendia arario principis protinus quaerenda sunt, nisi ipse Iudex id quod ad poenam admisili facinoris exculpitur, vel publicis operibus, vel curqui publico, vel aliis necessariis cauus sterialiter deputauerit.
Singularis textus ad quotidianas mulctarum addictiones, vel in gratiam pauperum, aut captiuorum palatini carceris, seu alterius, aut etiam ut pro salute occisi celebretur incruentum Missa Sacrificium: quat& ipsamet mulcta irrogatur a Iustiniano, Nou. Ii s. ut cum de appellar. cognosc. g. si unuan ex praedictis, in state verba, ex antiquo interprete quem At probat CD iacius: Sta hac qaoque institatione haradam ia*missa. O eis risustam mi evisata in soο νobore manentibus, substantia latium personarem smiti mari Ecclesiis taui aiam, ex quιbus orti sunt, appluetur. multo aliis quam in captiuoram redempsionibus exp/ΛΔΛιών: vi unde asis non sunt redempti. aliarem reri lio procaresaν, si oram quoque animis ex sae ea aptissmasubleaentur. Praestat Graecum ipsum textum ad hare vi tima subiicere, M εκύνων, inquit, em trita. ω πιες τηεο siricosi ' πιυςι em. Hactenus Iustinianus. Dixit vero in hoc ipsum D. Augustinus in Enchiaridio, cap. 1o9. 7 uandam non est defuncIoram animas plerate sisnam visentiam reluari eam ρνι istis Iactos iam mediatoris ossertur, eleemosina in Ecclesia sunt Vocat emendatorium ignem, ad psal.37. purgatorias poenas, cap.rs. lib. 21. de Civit. Dei, Se transitorias, ad Psat.118. seruatum l. a patribus morem deserabit studiosistima opera sermo. . de omnibus sanctis, 3e sermo.31. de verbis Apostoli. Δώippe oblationes pusiritibus domunium mere adiuviare eradendam est. est ep.s . ad Aurelium Epist. quod S: ipsum rursus ita exaggerat D. Chrysostomus ad cap. is. epist.r. Corinth. homil. 4i. sc γυ mil- ῶ
rata φεξυντων, γνε- et1ς ιας ui ; Id est,si tibi filios expiabat paιν. s. rifitium, qaid Glisas an, nobis pra iis at excesserans osserensibus eis existat aliqua tonsetitio 3 se holhleges vetant ne ex immenso proferam quod ratum semper, certumque veris Christianis. Caeterum, ut interpretationem legis nostrae persequar, Seruius ad hunc versum lib. . AEneid. simul D.am te lis indicis honorem docet paupertatem maiorum ex collatione, vel de bonis damnatorum sacrificasse,
atque inde supplicia dici supplicationes Que sunt de bonis supplicia passorum.
Hinc arguit Bacquetius cap. 17. de iust. & tu. mulctas omnes inflictas a Iudicibus Regiis pertinere ad principem, nisi aliud sententia adiiciat. Nec praetermittendum etiam quod habet Faber ad s. vlt. hoc tit. Ecclesiasticos nempe Iudices non posse mulctare pecuniariter etiam pro crimine.
Id est, extorquetur apud Terentium, Plautum, & alios.
S. vlt. Nec putemfactu facile esse, ut aut pracipiti pressuasione con
176쪽
Tit. L. De defensionibus ciuitatum. Ipsdemnent quem cu=a non erauar: aut erubescenda varietate iudicij,
pro arbitrio proprio immutandum esse quod tesserint, ni Daupertas condemnati hoc persuaserit.
Variare non posse Iudices, ubi semel sententiam, quae litem sinit, protulerint, ii quet plus satis ex l. Iudex posteaquam de re iudi c. g. dixi plura ad i. ex diuerso. f. i. de rei vendi c. E componendus etiam textus legis, illicitas. g. vlt. de off. praesid. ubi hoc attigi.
TIT. L. DE DEFENSIONIBUS CIVITATUM.
Successerunt hi in locum metra 'η vide Nouel. 13 . differebant a decurionibus in eo quod decuriones consilio publico. seu ciuitatis praeessent, inde dicti βουλευ- ,δ Modestino. id est consiliarii, tit. de excusation. tutor. quo & nomine hodie utuntur ciuitates Gallicae erga eos quorum consessu delecto administrari solent negotia publi- ea. Defensores vero fiebant non consilii publici causa. sed defensionis tenuiorum, plebeiaeque sortis hominum contra potentiores, proindeque sumebantur ex plebe, comparati propterea tribunis. Hodie vicem eorum reserunt scabinei, consules, syndici Capitolini,& iurati quos habet unaquaeque Galliae ciuitas: vide de his l. s. s. & . in L
hoc tit. Carolum Magnum cap. 7s. de 77. capitul. additio. 4. Chopin. lib. 3. tit. 1o. de doman. Car. Loys. lib. s. cap. vlt. de ossi c. quae contuli ad i. vn. E. si quis ius ius die. non obtemper. Quinimo Ac inter eos qui ciuitates curant, connumerandum nec im merito dixerimit, illum quem Apostolus in fine epistolae ad Rom. vocat. εν νει πιλήωσono te uti. Vert: t interpres vulgaris,arcarium ciuitatis, nec tam improprie, ciuia aerarium habere soleat unaquaeque ciuitas: appellamus nos Galli, vn Recea ιν de villi. I gx 3.
Pulehre hane deseribit Virgilius lib. 2. Georgic. in s. vide &l. s. de agric. & eemsb. lib. ii. Agricultorum patrimonium, ait Colum . in praefat. lib. de re rust caret Omni crimine. Inde etiam rusticorum iocis parcendum esse scribit Agellius lib. io cap. 3. quia videlicet natura duce citraque implexas fraudes, id agant Vocat eos Aristoteles γα inmetreias Latinis semensiaνum compositores, forte nobis Gallis, s sturi P.L.ges.s servasis ranconιns, nihil enim ad talicem Graeci sermonis compositionem reperio aptius. Quod si innocens,& quieta unquam rusticitas apud veteres fuit, stetisse eam in Callia fateri neces est. Plebem enim pene seruorum loco habitam scribit Caesar lib. s. de bello Gall. ita vi per se nihil augeret, & nulli adhiberetur consilio. Quinimoplarique cum aut aere alieno, aut magnitudine tributorum, aut iniuria potentiorum premerentur,sese in seruitutem dicabant nobilibus. Ita Caesar. Delectus hie mihi sum Inopere ad l. nostram facere visus est, atque ad mores maioris partis rusticanae simplicitatis, innocentiae,aut etiam niuis Gallicae ut de Gallis dixit Lipsius in epistolis. Caetera fuse Chopin. libris de priuileg. rustic. Paucula enim haec titerati iamdudum otii nosti fecimus. Lεx q. Theodoro defensori inscripta est. Praeclara autem haec sunt ex textu.
imprimis parentis vicem plebi exhibeas: descriptionibus rusticos, urbanoris non patiaris affligi: os talatim insolentia, Cr iudicumproca-
177쪽
citati, salua reuerentia pudoris, occurras: ingrediendi,ctim voles, ad iudicem liberam habeas facultatem.
Polybius lib. . tradit de Eliensibus agricolis,quae ad huius legis illustrationem mire conferunt. Ait enim cos tanto habuisse agriculturam studio, Vt aetatem omnem in agris exigerent numquam proficiscentes in urbem: eamquc proinde defensores, πις πιλι-mυ--, ut loquitur, adhibuisse semper prudentiam, ut de lites, si quas illi haberent, in agris ipsis, 'in τέ-i, suris lim, ut celtIsmus noster est) benigna, breuique cognitio ne diiudicarent, prospicerentque nequis eos fatigaret,ncue quid eis dces et . Denique nec regna,nec reges curare agricolas scribit Aristotcles lib. 6. politic. cap. 4. dummodo habeant qui operibus publicis intentos tueatur, Occurratquς insolentiae, saeuitiae, aetemeritati seu militum, seu caeterorum id genus omnium quibus alias in praedam paulo momento cederent. Laudatur perpetuo Ludovicus XII. nomenque parentis populi sortitus est ut iam supra dixi, quod agricolas unice in cutelam suam reciperet aduersus infestationes nobilium. Dicam plura, Deo bene adiuuante, ad auth. agricultores. infquae res pignori.
Que illae essent,vide in l. dominicos.de agric. & mancipiis dominicis lib. it. Onus sum id a glossia. Erant fit cales illationes,seu,ut loquimur, mulas, oμ 1 Us dant onses troeses, commeapresent, ut ex illo textu planum est. . LEX F.
Defensores κοminis sui tansum funguntur Umio: plebem, vel docuriones ab omni improborum insolentia, m temeritate tueantur: ut id
tantum quod esse dicuntur, esse non desinant.
De consilio simili ex ratione nominis magistratus, ac ossicii, vide in I. I. & quae ad eam perstrinxi, sup. de off. praef. urbi. Plures hodie habemus dignitates, de munera, quae ex ipsa denominatione produnt,atque indicant qua ex causa, de ad quid, initium
Per omnes regiones, in quibus fera, oepericulisui nescia latronum seruore insania, probatismi quique, districtissimi defenseres adsint disciplina, Cr quotidianu actibus praesint qui non Anant impunita cri
Totum id hodie latrunculatorum munus est, de quibus dixi ad i. solemus. g. i. de iudic. g. caeterum numquam lego verba haec: Fera. O prauati sitis neficia latronam sera eius isto quin confestim miseram ipsorum ex ea descriptione vicem, vitamque dolere mihi accidat qua insidentes itinera,de vias, laboribus insanis, siti, inediae, aestui, frigori, paedoribus,pediculis,erroribusque,ac tremoribus perpetuis, per sylvas, &lustra feratum,interque sola belluarum contubcrnia,sese in horas,& momenta modo huc, modo illuc mancipant. Non est locus apud auctores qui serinam eiusmodi litam, ac insaniam magis,diluciditisque breuitate ista explicet, quicquid scribatur longiori sermone de Plocuste, Viriato, Sini,Crocota,& aliis quos,ut flagitiosa praedoniae vitae exempla, me- .morauit vetustas. Instar omnium fuerint illa D. Augustini libro, de patientia, cap. s. ad de Linaibus diram, ait ille, quoram omnes, cam insidianιαν viaιoribus, noctesperpetisn-ν- ιUmnes, atque is uanseunici excipιam ισuocenies, Iub qaaluti caesi a jent ase, nocentem
178쪽
Tit. LI. De magistratibus municipalibus. 17
auimam. Ovassae desitani Guidam vero eorum inuicem torquere perhibent , ιιa vi exenisa iis eamra poenas nihil distet a poenis. Non enim tantum farragis excrucian ν a iadire vi a Llo albus inrisas inquiruιών.quantam a susciis ut apalientibus non prodamur. Supplicium in eos
instituit Franciscus I anno 113 . ut fractis membris semianimes in altum elatis rotis supini imponantur: nimirum ad terrendos eo magis grassatorum immanes , bellu inocque animos, perpurgandaque latrociniis itinera publica, ut de Theseo seribit Pausa nias lib. 1. in Sinim illum grassatorem Isthmicum, quem curuatis ad terram diuersa tum primum ramis alligatum, ipsisque in contraria resurgentibus distractum, discer tumquee reliquit,& viatoribus spectandum proposuit. Rotae autem supplicium muli 3
aliter inferebatur apud veteres. M cmbra enim circumactis rotae radiis comminuebantur,ut docet ex Demosthene, Luciano, ac Nicephoro Cui iusti. 3. cap. 18. Obseruatio. LEX T.
Defensores ciuitatum. e uox sub idoneaprosecutione ad iudi rium diriganc.
Hoc dicimus, quit bonne,o staregaris. Sicini. solent. de custod . reor. F. prosecutores dicuntur, e x qui con senstis crimineis.
Jubemus. . Licentia eis tribuatur querela propria libellam infrequentioribus ciuitatum locis proponendi.
Citatur hae e pars constitutionis , mag. Praeside cap. s. de bon. publicationibus, rartis afflehes 3soariis metire estirex Iespisseminera. Dixi ad i. d&si. g. I. s. de institor.
Nihil notandum ex utraque lege huius tituli, quem tamen nostris moribus referre merito quis possit ad maiores ciuitatum, nuncupatos vulgari idiomate, mores. Verhenim magistratus hi in unaquaque ciuitate,seu municipio, euriae Scabineorum praeesse consueuerunt. Differentia suetit, quod duumviros, qui praeerant curiae decurionum, instat duorum Romae consulum quibus suberat senatus, sumi oporteret ex ordine deis curionum, quemadmodum desens res e plebe,l. a. tit. superiore. at verb apud nos nee esse illud non est. Dixi ad i. vn. ff. si quis ius dic. non obtem. quae snt eorum iura ex edictis. Praecipua enim urbium cura commissa est, cum sint curatores Reip. Ac patres ciuitatum: quo nomine etiam vocabantur Romanis duumviri & decuriones in l. 3. de
modo multa. sup. & l. 3. cum glo. de iis qui sponte munera pubi . subeunt. lib. Io. Sed di in hoc etiam nec soli ipsi apud nos imperitant, citraque superiorem, quae fraenos iniiciat,manum maxime in oppidis inferioribus. Ius enim conuocandi populi negatum est nisi conseio & permittente loci Iuridico qui & praeest comitiis generalibus, cognoscit de re omni politi ea,de locationibus publicis, rationesque apud eum gratuitae redduntur de aerario vibico aut ut loquar popularius ex idiotismo, iι canno si des deniri commans sampnarie sal in. Ita senatus hoc an . Isio. die 6. Iunii, inter Flixianum Dynastam, fleluti dicum, perorantibus Pet. Maum imo, &Pet. Martellerio. Fortissimis patronis. Commissa autem suetunt & capitalia iudicia ex edicto Molin. art. TI. prout, & quatenus obtinerent dum edictum latum est,cum tamen iure Romano vetita esset omnis illa cognitio magistratibus municipalibus: quod proinde obtinuisse apud Iudaeos, postquam regio in prouinciam redacta est ab Augusto,constat ex probatissimis Graecae, Latinaeque ecclesiae scriptoribus qui interpretari sunt caput I 8. Ioann. ubi fateri coguntur Iudaei ademptum sibi esse ius gladii, damnandique ullius ad furcas. Ita enim Ru-
179쪽
pertus ad illud eap. i8. Caietanus Cardinalis, ibidem, Maldonatus in Math. cap. 17. vers. h. atque ante eos D. Chrysostomus homil. 81. Interpretatio vero illa est ex meta iuris Romani petitia, qua dicere solemus magistratus municipales ne quidem a seruo potuissesnpplicium sumere, cam ea quae meri imperii sunt, non haberent, sed solus prouinciae seu praeses seu procurator qualem in ludaea Pilatum suisse testatur ipse Tu citus. vulgati textus ge vetere ista, coercitaque iurisdictione magistratuum municipalium,sunt in I. ea quae. cum glo. ad municip.&l. magistratibus. de iurisdich s. plura que ad eam quaestionem Bodinus lib. I. cap. 6. de Republ. quae praetermitti a studiosis non debeant. Arceri autem in genere voluit usque adeo Christianos Iulianus apostata ab omni administratione publica.maximeque a Iurisdictionibus, ut ludere solitum im pie in verbo gladii, scribat Rufinus lib. I. cap. I. histor. ecclesiast. Procaratisnem ait,pis retiaram. stiri hau dicendi Christianu statuit Bon debere committi τι pore quibas etiam Iupropria gladio Hi ve isti.
ΤIT. LII. DE OFFICIO IURIDICI.
Cum nihil obseruetur ad usum ex textu rectissime tamen hic adiicit Vue embeeius in paratillo,appositum fuisse olim Iuridicum Alexandriae quas speculatorem praesecto AEgypti, ad exploranda scilicet eius eonsilia, si quid moliretur aduersus Principem. Factitatum enim ita saepius a Regibus in suspicionem rerum nouarum adductis: vulgataeque plus satis diffidentiae Regum, Ioannis, Caroli V. qui alias. Sapires, Ludoici XI. ac XII. qualis autem in eo fuerit Hettici III. ae Hetrici Magni prudentia, mirantur qui de hactenus de sollicita, de accurata tantifum Principum administratio
me desinit liber primus Codicis.
180쪽
Tit. II. 'De Sacros Eccles ad leg. s. Placet. pag. aa. bn. vlt.
os T verb. Presbrem add. Quantum ad decimas quae etiam iure diuino tributae in hoc sunt clericis ne egeant, visu se alibi de earum usu patrio diximus. ita Si subnotasse sussciat, reliqua in eis, seu, ut loqui mos eli, arreragia, post annum non posse exigi r ita enim seruamus, Ad summa ratione. relinquit enim de more, atque ex edictis in campo ipso possessor quod decimarum est, decumanique aduenientes illud auferre soliti sunt. vade etiam 11olin. ad consuet. Paris. g. 7.rium. 38. atq; adca.Tua nobis .de dcchnis. Secus autem in regalibus decimis, quae vide. licet prςstatur in annos singulos ab ipsis clericis Principi. Quippe in iis reliqua plurium annorum peti polle non a illic cessore beneficij, sed a decessore, vel eius haeredibus, docet idem Molinaeus ad eamdem consuetud. Paris g. i. glo. r. num. Tq. quod tamen hodie, nouissimisque delegatorum cleri decretis, ad tres annos redactum est: illeque usus est capitum is. & is. edicti, da Decim. an. II99. mens Ianuar.
Ad Tit. I I. De Sacros Eccles ad Auth. quibuscumque. pag. 3a. lin. a.
Postverb. , nι, add. vi de aves . licentiam. inf. de Epist. de cler.
Ad Tit. III. De Epist. O cier. ad Las. Si quemquam . pag. co lin. vlt.
Post verb. 2 doman. add. Claudam freue hoc, spissumque meum scholium laudatissimo senatusconsulto quod nuperrime latum eth hoc an . tsi s. die is . Iuni3 inter ambientes curam paroecianam S. Germani vetustioris, quae in foro nouo. Chmenim nominandus si curio per vices a corporibus, seu societatibus Academicis, & casu obtigisset vi nominare deberent medici, qui celeberrimum in Academia Paris. eorpus constituunt querelae eiusmodi factae sunt apud amplissimum ordinem de tabellarum, seu scrutini), ut vocant, tacitis, opertis, ac redemptis fraudibus, ut interdictum si in maiore auditorio, velo reducho, occlusisque, quod aiunt, foribus, ne aliter quam per voces, & palam, perque emissa in duorum Senatorum oculis suffragia, seret ista intercandidatos studiis, cognationibus, gratia. pressisque pollicibus, Λ prensatis hinc illine manibus concertata nominatio. quod ut constitutione Ludovici XII. an. I 499. sancitum est, vide Bocr. q. I. ubi explicat cap. quia propter . de electio. Foelix equidem ad sacras, profanasque iuuenilibus, generosisque animis dignitates auspicium, de quo& nuper in pancellicis comitiis apud Lutetiam. Audietur tandem ex edicto ut spes est
celeus ita hoc Claudiani publicum:
Iudicatum verb istud in tet viros eruditos qui aequalia sere suffragia sortiti sunt, itari
altera ambientium amplior duntaxat trium vocum numerus casum victoriae glomerauerit. Placuit tamen senatui an. 1191. die 3. Febr. consciendas magis, de more ve-lcri, arcanas tabellas in capsulam inter contendentes de gradu Theologici studij honorario Theologos. Atque ita in hunc diem serua Prec tantum inter Theologos, sed&inter ipsos medicos, cum de honoratis prolytarum, seu licentiatorum, Ut vocant, gradibus agitur. ut liquebit susus ex nouissimo Academiae statiato anni igOo. arti C. 29. 3I.& 6 o. ubi de medicis. De Theologis aute est art.3ue vide quam latὸ id disserat Chopinus ad consuci. Pari lab 1 tit. 7. num. i 1. narro enim ut ille quae nostra haec aetas feratriaec in graimu fore spero bene animatis.