장음표시 사용
141쪽
loeo hunc textum quem 3 componit cum lege alia Theodosii,lib. is. tit. s. Cod. The. ubi legitur non, fastidio, sed, fastigio. δc cum l. i. ins publicae laetitiae nuntiatores,&e. lib. ita in fine libri. Plura ad Utrumque. Vide etiam Linium in commentar. Rei p. Rom. lib. s. cap. 2. dei'. siebat id cum Augustus creabatur, ut liquet ex Togi-mo lib. 1. 3e 4. ex Philone Iud. in legatione ad Caium, Variisque gliis locis. Dicebantur autem ex eo ritu statuae Consecratae: atque ita accipi necesse est legem. s. non videtur. 8el. 6. qui statuas. F. adi. Iul. maiest. ImOZc sub Tyberio obiectium est Falanio equiti quod venditis hortis statuam Augusti simul mancipasset, apud Tacitum lib. t Annal. quod tyrannicum eo magis accipiendum est,cum consecrata non esset. Imperite ibi Lipsius, nimisque arroganter in Iurisconsultos ipso longe prudentiores in iudiciis quae per leges danda sunt, nec more illo Urannico quem aperte damnat Tacitus. Crimen enim maiestatis non nisi in consecratis imaginibus: eoque sensu accipiendus locus D. Ambrosii clim ait, solo aere fusa Principum ducti vutius de ere, se marmo. re adorari selebos 3cc. qui tamen consecrandi mos Vc accedere ad impias veterum adorationes visus est abiit iamdiu in desuetudinem Christianis, tantuinque hodie ex prouinciis conueniunt legati ad nouum Principem ut ei gratulentur, iurentque fidem, de obsequium. Solae imagines,umbilicatae statuae, equestrcsq; interdum: nouamq; hodie Hertici Magni ex aere operoso, futuo, ac micanti in pontis noui pyla ardua suspici
Raro rectae imponuntur foribus, locisque aliis aedium seu publicarum, seu priuatarum honoratioribus. Vix enim ut eiusmodi cernantur nisi in sacris templorum vestibulis, atque ad columnas,& parietes πυδ μυ illius fori Parisiensis Basilicae, qua Regum serie nihil toto orbe augustius. At verti Sc sunt specioso numero in metis viae Dionysiacae quales esse oportere visium est ad cohonestanda tanto magis D. Ludoici Iusta anno 2 o. rescre, inter caeteros, Gagu. lib. 7. in Ludoico Crasso.
Et virtutum praemia tribui merentibus conuenit, oe aliorum honores aliis damnorum occasiorem fieri non oportu.
Sumitur inde argumentum, non esse onerandos, fatigandosque prouinciales aere collatitio quod tribuatur alicui ob sua in Remp. merita. Fuit semper illa liberalitas Principum. Ideba Rege milites stipendia accipiunt, ne ab aliis quaerant, ait Cassiod. lib. s. variar. epist. I 3. quod dc persequitur varus aliis locis.
TIT. XXV. DE IIS QV I AD STATUAS
Lui ad statuas, creanda inuidia causa, confugit, ultrix in eum sententia proferatur.
Compone legem I9. sciendum, de aed. ed. s. ibi, plane si dixerit ad statuam numquam confusisse, oportet id eum praestare: 3c legem 38. Senatusconsulto. E. de iniur. Senatusconsulto, inquit, cauetur ne quis imaginem Imperatoris ici iniuriam vel inuidiam
142쪽
Τit. XXVI. De officio presecti, &c. 139
giam alterius portet. Vide Ac Brissonium lib. 4. antiq. cap. a. referendum hoc ad morem quo, apud nos, qui timet sibi ab aliquo, tuitionem petit ex fide, manuque publica, si minas ille iactauerit, sique sit potentior, vel audacia vulgari temerarius. In quo tamen leui inquisitione opus est, ne ut hic dicitur, fiat istud malis artibus in alicuius in iuriam, vel inuidiam. Dixi de his supra ad i. 4. denuntiamus. in verbis, si quis aliquid. de his qui ad Eccles confiig. Tamen ut perfugium seruorum fuit ad statuas, vel ad Eeclesias, ob dominorum frequentem saeuitiam, obseruandus hodie hic titulus aduer sus seudales patronos a quibus vexantur plus aequo vastilli: si enim intolerabilis sit At saeuitia, &felonia, iudicauit saepe senatus liberum esse deinceps iugo illo seu dati vacsallum. Tractaui quaestionem ad 1.1. de his qui sunt sui, vel alien . tur. & ad i. in orbe Romano. de statu hom. ff. vide etiam Chopin. ad consuet. And. lib. 2. tit .vit.
TIT. XXVI. DE OFFICIO PRAEFECTI PRAETO
Iudices, qui inutiles reperiuntur, vel propter aduersam, vel longam
corporu vatitudinem, me ropter negligentiam, aut furtum, vel simile aliquod Ῥitium: ab admin ratione remouendi sunt, oe in vicem
Vocant hodie Ill)ricum, Eselauoniam praeterea autem quae ex iure Romano, de Gallico ad tit. de off. praef. prael. F. protulimus, obseruabitur primum placere doctissimis vi, cum praefecti praetorio dignitas secuda esset a Principe, acriis sis isciit Zosmus, appellari etiam possit praesectus praetorio vera, & persecta denominati ne Francica, ti Preaal deIE ire. Licet non ignorem accedere potius ad id nominis quod scripsere Praeses Falcetius, Io. Bodinus, de prisco magistratu, summoque
omnium, quem nostri dixerant, is mire dantiis. cuius nullae iampridem reliquiae. Quanta autem esset Romana illa potestas, ostendit tam singulari, & accurata obser Datione Cui acius ad i. in causae. 1. g. vlt. de minorib. ut, cum caeteris dignitate, & imperio maximus ille praefectus antecelleret, rerumque summam obtineret, ac vice sacra solus iudicaret, mirum non sit quod dicatur in nostra hac l. 3. potuisse eum&rem Dere inutiles iudices, &utiles alicis s rogare. Nulli unquam lioc licuit in Gallia, te gium enim, ac plusquam regium. Instituebantur initio a solis Iudicibus apparitotes, quae vilissima esse Iurisdictionum ministeria nemo nescit : postea cancellath munificentiae suae aliquamdiu id fecerant: tandem vero sibi eiusmodi institutiones vendica runt Reges, tanquam ius regium. Tantum abest ut sibi quicquam in iuridicinis regiis vllus arroget praeter principem, nisi in iis quae proceribus nonnullis utenda fruenda concesserit αἰ, aut, ut vulgo loquimur, es brax, terres, o stigmanes dans ἐρυσοι quelques sergneum paν evagem nt. Veterem hunc morem adnotat Molinaeus adg.s tit. 3. tertiae partis styli Partamenti. Destitutiones autem numquam sunt nisi ex delictor aut, in patronis teudalibus. nis qui munere iudicandi fruitur, prouectus ad id gratis fuerit, citraque renumerationis debitae speciem persequor caetera ad I. caecus. de iudic. E. m n
143쪽
TIT. XXVII. DE OFFICIO PRAEFECTI PRAETO
RIO AFRICAE, ET DE OMNI EIvs DEM
Morica per nos recepit ubertatem, antea nonaginta quinque annos a Uandalat captiuam, qui animarum fuerant simul hostes,stcorporum. Nam animas diuersa tormenta, oesupplicia non ferentes, rebaptigando ad mam perfidiam transferebant. Jhsas quoque Dei Sacrosanctas Ecclesias Disperfidus maculabant: aliquas ver o ex eis su- . bula secerunt. Vidimus venerabiles viros, qui abscisis radicitus linguis poenas suas miserabibter loquebantur.
Cuiaelux factum id notat ab Arrianis, lib. 39. cap. c. obseruation. duos autem loqui destilla. quia se cum scortis miscuissent: citat Victorem Vticens Paulum Diaconum. 5e Graeca non modo Procopij, sed & AEneae GaZaei, qui testantur Catholicos plures articulate locutos, licet amputat π eis missent iubente Hunnerico, aL Hono-ticho. Amano, Vandalorum Rege, lingua, ac dextera. qui plura autem expetierit, adeat Eu Urium lib. q. cap. q. Grcgorium Magnum cap. 32. lib. 3. in Dialog. de Ni- ecphor. lib. 17. cap. H. at Vero m ime Balduinum qui nec praetermisit nostram hanct ad Vi lotem Vticens aeque ad optatum Mileuitanum. Verba Optati haec sunt: duid est tam sacrilegum, quam altaria Dei, in quibus dc vos aliquando obtulistis, framgere radere, remouere. In quibus vota populi, de membra Christi portata sunt 3 ω post' hoe tamen immane facinus geminatum est, dum fregistis etiam alices, Christi sanetuinis portatores, quorum species reuocastis in massas, mercem nefariis nundinis procurantes Scc. verba etiam Victoris Vticensis lib.r. de eisdem Vandalis, sunt: prinsertim in Ecclosiis, inquit, basilicisque, de coemeteriis, ac monasterus sceleratius saeui bant. Et post de quodam Proculo quem Geiscricus, Dux vastationis Aphricanae, miserat i ipse rapaci manu cuncta depopulabatur, atque de palliis altaris, pro nefas, canmisia, sibi, ac femoralia faciebat. Pauca haec e multis apud Optatum, & Victorem, quorum scripta iusti commentaris loco fuerint ad Imperiale hoc edictum. Damnabit
vero de furores Gallicos posteritas, cum leget horrescens dissensionum nostrarum infamam, direptas. concrematas, euersias Ecclesias, caedes sacras, interneciones barbaras, de horrenda,stupendaque Vari quae caeperunt ab anno II 61. usque V annum is L. mens. Aug.
Exoramus, sancta oe gloriose semper virginis, Dei genitricis Assaria precibus, &c.
Loquitur Iustinianus quo more Ecante suam aetatem, δc postea semper catholici Christiani, ubicumque de precibus, ecclesiastico ritu, fundendis actum est. Sic enim D. Athanasius sermone de sancta Dei para,qui decessitan. 372. - ι ως Ut ne πυ-m, B me vi , , δώ-νω, δι' ias νEν όκ. ι υ et επι se λεια, υ αν, λα-τίω Ac. Idcst, decet te, vi qua matre Dei facta μ, regina se domina ae hera terinum qui ex te naim est. Regem, ct dominum ae Deam, o herum, recordari.&c. vatiam tuum deprecamur, ad te clamamu ,recordare nostra.sanctissma virgo, 6cc. Latina nimirum facio quae intextu Graeco traduntur fusius. Nec vero solus Athana-
144쪽
Τit. XXVII. De officio praesecti, S C. I I
sius. Sic enim Gregor.NazianZenus qui obiit an. 389.orat. I8. - ον Misis, is mυου m n μι-&c. Agit de Iustina quae virginem Mariam supplex obsecrabat,ut ei periclitanti suppetias ferret. Reperio de ista apud D. August.
se . h. de annunciatione dominica,m fi. O Mara traiano, &e. admisseno ras preces intra satrarium exaudiιωηώ,3cc. accipe qaod erimus, redona quod rogamias, excusa quod tιmemma vita is cisses uni peccatorum, perre erumin veniam delictaram, o in te, beatissma, nostrorum es expectaru praemiorum. Sancta inaria sectine misi ras, ititia pusillanimes, refoue flebiles, ora pra populo, interuesipra clero, &c. Rursus ille ipse cap. O. meditation. Sancta, inquit, or immacatiιa Urgo.Dti genuνix Mana ct mateν domini nostri. Iesa rarim. intemenire pro meaegnem apud istam cuius meruisti esses ιemplam. Desinit praeterea actio sexta synoci Nicenae secundae in hunc finem: uiιών ciam timore Dei. omnia agamus, postilanses inIerces/nes ineontaminata Deiparis, s se revivisis domina nostra Maria, &c. Constat denique Afrianum suisse, stercorosum illum Imperatorem Constantinum Copronymum, qui publico edicto statuit ne quis Mariae intercessionem imploraret. Blasphemias eius refert Suidas in verbo, Κον ιῶνος. Plurima etiam Cyrillus homil. s. apud quem , dc caeteros qui ante Ac post Iustinianum scripserunt, tam stequens est denominatio ris 1 - , is nemo σχή, cum S. virginem memorant, ut mirum esse non debeat cur eccle-sarum magna pars quae in metro'olibus, non Mariae nomine, sed Domina nafraiad n stra haec ista tempora,appellata sit.
S. a. Jubemuae ut in tractu,qui est contra Histaniam, qui Septa diacitur,quantos prouiderit tua magnitudo, de militibus una cum tribuno Ibo homineprudente, o donaIionem seruante LReip. nostra per omnia
constituas,qui possint m i um tractumsemper struarc omnia quacumque in partibus mssania,vel Cailia,sive Francorum,aguntur, υλro flectabili, Suci nunciare, ut ipse tua magnitudini referax. D quo
traiectu etiam dromones, quamos prouideris, ordinari facias.
Singulatis hic textus ad limitaneos milites de quibus titulus, de fundis limitroph. inf. lib. II. ac tit. de terris limitan. Cod. Τh.vide dc apud Suidam in verbo, Lamprid. in Alex. Seuer. qui locus vulgatus, de apud auctorem de rebus Gallicis, qui extat hodie ad calcem libri de notitia imperii. Plura dicam, Deo auspice ad illum tit. de fundis limittoph. Cum autem ex nostra hac l. atque ex Agatiua, qui patronus olun Constantinopolitanus, constet plus satis Gallos, aetate Iustiniani, obnoxios non fuisse imperio Romano exigit praesertim locus tam idoneus vetera quaedam virtutis Gallicae argumenta,quae cum,testante ipso M. Catone, libro de originibus, εc Sosipatro lib. 1. Grammatic. duas res industriosissimὸ persecuta semper fuerit, rem militarem,& argute loqui,sere literatorum nemo nescit quantos olim terrores nationum reliquarum an, mis iniecerit. Primum enim Aristoteles lib. 3. Ethicor. cap. 7. vocat eos φιλsuιν ἔ-ο--εμ, id est periculorum amantissimos,qubd neque motus terrae neque fluctus aequo reos pauescerent, ramitam xv me, ait ille, qui Ac rursus eam de ipsis bellicam famam audiuerat ut lib. 7. politi c. cap. 2. scripserit innatum eis esse ut possint bello,& armis plura semper sibi quaererer ἐλμαν uianquIt, πλεονεκτειν--αγ δι-- αιαμις e. iamις. Iustinus lib. 14. xy. 26. 27. dc 32. tanti facit militares eorum animos Vt loquatur lib. 2s. in haec verba: Reges Orientis, pulsi regno, ad alios quam ad Gallos non confugerunt: tantus terror Gallici nominis,sive armorum inuicta foeticitas erat, ut aliter neque maiestatem suam tutam, neque auussam recuperare se posse, sine Gallica virtute,arbirraremur. -- δει GEM rabis
145쪽
apud Claudian. in laude Serenae. Longe autem antea dixerat Cicero in Aruspie. responsa artibus Graecos,Gallos robore Hispanos numero, Poenos calliditate valere. At vero & maior Plin. lib. 33. cap. I. ubi Gallos cum auro maxime pugnare solitos refert. Quinimo & eum parctet Romanis, testatur Procopius lib. s. de bello Cotico, percusis Me numisma aureum effigie Gallica, non Imperatoria, quicquid in contraritim apud exteras gentes fieret. Atque hoc, ait Procopius, in argumentum libertatis patriae, qua eiusmodi semper fuit, ut nec in hunc diem Romanos Caesares veneretur Gallia quod late Chopin. lib. h. tit. I. de doman. finem denique facio ex his quae tribuuntura quibusdam Rabano, archiepiscopo Moguntino,uci, ut malunt alii, Alcvino, praeceptori Caroli Magni, quae& repetit Rupertus Tulliensis in cap. g. Apocal amdiu
Francoram Reges Aratierint, qui Romanam imperiam ιenere delent, Romana dignitis ex ιιιο non preibis, qώιa in Regibus ais sabit. Addit vero idem Alculnus ex antiquiorum scriptis. in laxe verba: ram ex Regibus Francoram Romanum imperium ex insegro ιenesit, sine reis maximus est omnium Regum ultimus. Plura in id eod. illo tractatu quem Alcuini esse asse rit vir doctiss. Io. Savaro, habetque manuscr. eo nomine.
Τraiectius ille Hispaniae appellatur hodie, Seuta, paucis milliaribus distans a freto
Herculis cui nomen is destrai I de Cibratar. Hispani vero & nunc occupant in ora pamtis illius Africae quae Mauritania Tingitana dicitur. Ciuitas est, condita olim a Romanis in Promontorio. Goto se dus notauit indistincte traiectium dici,Gibrattar. Sede rorem facillime aperient mappae hydrographicae, chartae Aphricae, & Hispaniae quas propterea consuluimus, facta earum copia a Io. Monsigotio, in Senatu patrono Oleria
Dromones. Explicat Procopius lib. i. de bello Vandilico, ait enim esse nauigia superne tegminibus contecta, ne remiges ab hostibus legi possint. Dicuntur autem dromones, quasi cursoriae, excurrere enim celeriter possunt: dicimus vulgo nos Galli, astes.
g. In Sardinia. Sicut ex clausiuru, burgis ostenditur. Item, ciuitates, qua prope clausuras, G fines antea tenebantur, &c.
Interpretantur hunc g. Brissonius, Cia iacius, S pet. Pithaeus ex variis to eis: Duos se legi,alterum ex Luitprandi lib. 3. de rebus per Europam gestis, alterum vero ex Is-dori lib. s. cap. q. cum ad Calliae nostrae historiam faciant. Agunt enim de Burgundionibus qui ait Luit prandus,quoniam domorum congregationem, quae muro non clauditur, burgum vocant, Burgundiones a Romanis appellati sunt, id est burgo expulsi. Burgarios etiam a Bursis dictos notat Isidorus, nimirum a crebris per limites constitu tis habitaculis, subindeque adiicit de Burgundionibus in hac verba: Burgundionum genti inhaesit nomen quos quondam .subacta Germania, Romani per castra dispositerunt. Originem a Gotis repetit Agathias lib. i. Longe plura de his S Iullianus in Annalib. Burg. Quantum ad clausuras, seu clusuras. Cui acius lib. 3. Asse . cap. r. . S Pet. Pith. cap. i4. lib. I. aduersar. docent ex Suida, fuisse υορυι in QVoc Atia, in Romani imperii limitibus: quod interpretatur optima ratione Curtius Ae angustiis adituum regiones aperientibus. Nec propterea tam improprie clusuras istas retulerimus ad arces limitaneas, vulgo dicimus, places frontures, de quibus compone etiam textum in s. quantos milites. hac ead. nostrat. Σ. de l. per prouincias. de aedis priu. in ubi pluta dicturus sum ex usu Gallico, quatenus scilicet, & quihus arces construere liceat. Denique vi burgum factum at σαργο, quod turrim fgnat, eruditi sciunt, unde AcVegetius castellum quodvis paruulum appellatum fuisse, Burgum, scribit lib. 3. cap. Ici. ita
146쪽
Τit. X X VII. De officio praefecti, &c. I 3
, o. ita etiam nemo non dixerit,manasse illinc voces Gallicas, bauet, bourgari, bouet oti, Maureis Taceo de exteris apud quos & illa.
g. Pro limitaneis ordinandis necessarium nobis videtur ut, extra Comitatenses milites, cytuper castra sunt, milites limitanti constituan
tur,quipossint σ castra, ciuitates limitis defendere,oe terras colere.&c. Et post, Ioelum audeant duces,aut tribuni commeatalem de ipsis dimittere. Ne, dum si bi lucrum student conficere, incustoditas nostras relinquant prouincias. Quoniam ideo ordinoissem milites, viper imos
Pertinent lia e rursus ad tit. de sund. limi tr. lib. r. vi&sup. de g. 1. legis huius se cundae diximus,qui textus proinde cum illo componendus est ad antermittendas numquam axandaliae curas ab iis quibus arx aliqua praesertim limitanea commissa est. Ad hoc enim dispostae erant legiones in imperii finibus
invio ne per vacuam Romano inearenti hostis. qui in eiusmodi locis vivunt, in perpetuo mortis confinio sunt, quasque in peculio Proserpinae, - nos prada furentam Primaqtie eastra sumin apud Lucanum. Vt ergo attentius prospicerent s etiam sua rura defenderent, rente
Lampridius donasse Alexandrum Seuerum limitaneis ducibus, ae militibus praedia quae de limitaneis hostibus capta essent. Quo exemplo plenissima apud nos,& urbium eiusmodi quarumdam ciuibus immunitas vel ad iura usque nudatia, data est, ut tanto vigilantius seruent, ac defendant patrium in re propria limitem. In quo tamen inscelix fuit Samarobriua Ambian. capta nimirum ab Hispanis an. I97. ob incuriam di receptam est periculosa obsidione, maximoque totius regni periculo. Arcem propterea paulo post Herricus Magnus in parte urbis lectissima condidit versus hostile belgium, ut munitissiniae, ae inuictissimae clusurae in extremis regni cuiusque partibus erigi, construi quae soIitae sunt, ne de improuiso irrumpat, incautosque opprimat hostilis impetus. Habent bt ex ea causa Christiani statione in perpetua, de cuius saxum inexupe rabile, Melitenses equites,ut tanquain Thermopylarum seruent aditum, arceantque nrannum, monstrumve potius Asiae ne in Europam irruat. Comitatenses autem, de quibus in textu, censet Brissonius eos esse qui comitatui concessi sunt, dixerimus, iacompagnieaeva res siqneaν. De Commeatali nemo, praeter Gotofredum, attigit: putat ille eum esse qui, in stipendi) partem alimenta accipit ex commeatu, atque alamento publico. Res tamen valde incerta est, de qua nihil apud Culacium.
Ideo ordinatisiunt milites, ut per eosprouincM vindicentur.
Praetermisso quod immensum apud auctores, dicam in transcursu institutas ex ea causa fuisse in hoc regno legionarias cohortes anno is34. novamque in id tributi speciem, quae& in hunc diem inter caeteras superest. legionibus tamen eiusmodi iamdiu ad alios militandi usus transatis, aut obsoletis potius. ac sublatis. Dixi ad i. congruit. de os . praes. s. totum enim id hodie rectoribus prouinciarum, arciumque praeiectis
Ne dum lucrum student sibi conficere, &c.
Emi coeperunt maxime sub Herrico III. & limitanearum, de caeterarum qua rumcumque arcium imperia. Quanto autem id malo publico, nemo non Videri vcretaeque de eo ingentes nuper in comitiis anni de tors. apud dominam reruna
147쪽
Lutetiam. Soti enim tunc eura cuo, furorque lucri imPius. In quo M memini doluisse istud summopere uniuersos Gallosan. IS97. cum audiissens expugnatum ab Hispanis intra octo dies Calisium ob neglecta adcb aggerum munimenta, murorumque instaurationes. ac praecipuarum turrium, Ut ne quidem Rilbanae surris, quae proximo in aditu eminet. refecta labes fuerit quam fecerat Dux Visius aia. isss. quo Britanni illa tan dem ultima regni totius clusura pulsi sunt, facillimusque ex eo tactus est obsessoribu, impetus quem alias operosis limum,ac pericvllosissimum aduersiis generosissimos elues,
quorum Sc tunc maxima pars interiit, habuissent.
vlt. -nnexa declaras notitia. Item, quorum nomina in subiecti notitia continentur, &c. σ
πbst, notitia consuetudinum qWas tu sacro laterculo, m in pratorio amplissima ρ fecturae, Gr in ossicio magistra militum, pro tempore, dux praeberesoler uniuscuiusique militis.
Notitiae verbum hic intelligendum est de breui, seu libello, in quo deseriptio ossi
elatium administrationis cuiusque continetur. Hinc & libellus, qui de statu impeth tractat. notitia Imperj Romani inscribitur. Hinc vero etiam inuentarium bonorum dici pollit notitia. vocatur enim ea ratione synopsis in l. magis puto g. non passim. ubi locus ille restitutus cst ex parad. flor. ff. de reb. eorum qui sub tui. vel cu.
TIT. XXVIII. DE OFFICIO PRAEFECTI URBI.
Ne praefecitara urbis abrogatum sibi aliquid putaret si totum ad
Pium annonarium redundasset: eidem praefecturae sollicitudinis nec italem mandamus, sita non ita ut latear oficium annonaria pra-
fecturae,sed ut ambae potestateου, in quantum sibi negoty est, tueantur ciuilem annonam: simi societas muneris: imul interior gradus meri. tum superioris agnosco: atque ita severior potestasse exerceat, visio ex ipso nomine quid praefecto debeatur annona.
Sic igitur concursu mutuo cognoscebant praesectus urbi, A praefectus annonae de re annonaria, de qua tamen ut quae potissimum praefecto annonae deberetur, vide Cassisiod. lib. 6. cap i8. in formula praefecti annonae. Hodie solius propraesteti Parisiensi notio illa est nisi in cellis annonis quas exponit sequana, ut dicatur nempe illis primum pretium. Hoc enim quatenus praefecti mercatorum sit, supra diximus. Allegatur autem de more haec constitutio ad praefiniendas inter se iudicibus, quibus consistant, metas: aut, ut valde proprie vernaculo nostro loquimur, potir les ν timens entre Iagri. or comme les Iastates superietiras geneν ales, ans δεσιδε de presenιian sur ira iAferieures, O υνιua ieras, de quo iunge l.s de off. rector. prouinc. &Nou. 24. de Praeside pisidia'. cap I. maxime in eis verbis, & videntes quod neuter ad plenum sorte sua contentus fuerit, sed ex ea causa per quasdam nostras prouincias, in quibus tam ciuilis quam mitigaris magistratus existit, semper inter se rixentur, semper pugnent, non quo subditis boni aliquid faciant,sed quo eos magis atterant,&c. Plura in hoc ipsum Car. Lors trach. i. qui inscribitur, de I, des Iamres de vistav. Valitura est deinde constitutio, si qui prior iudicat, nihil morante appellatione, suana executioni sententiam mandauerit in casibus non exceptis a l. a. desertis. sf praeclare enim in hoc D. Augustiti. epist.
148쪽
Τit. XXVIII. De ossicio praesecti urbi. 14s
. & is . In ipsis euasi secutiribus, ait, quando ad maiorem parestatem refreIuν Hirritim o ditandi. manoratus, sicuti erant, omnιbus rebus expiciatur asta sororia unde tam non taceaιρν ascari n saperiori cognitorissat iniuria. Apenyente relatione, ahquid faeni commutatiam. Noe dicimus nos Galli vernaculo forens, vn attenιat. Notanda vero etiam est ipsa
haec constitutio in eos qui cum inferius aliquod seudum, nulliusque Iurisdictionis purticep . intra maioris nudi metas habeant cui aliunde Iurisdictio triplex competit qualem prouinciales mores statuunt, tamen quia idem sorte nomen utrique fetido est. denominati se indes nite ex tota illa ditione gestiunt. Fraenos enim elusinodi ambitioni iniecit senatus, ut patronis seu dalibus vetuerit, quibus nulla iurisdictio est, ne aliud sibi nomen faciant nisi ex seudo quod in hac, vel illa ditione situm est; atqtie ut res explicetur clarius idiomate patrio, Ion a rigeque lesegneον haut ustuirepetitstra ias Vesa in qai s. νa vn si a. dedam des terra, de se qua ιβν autumens que sign/ών cisa ιιι ML sis
en ine reste Ierre. Ita decretum an . Is II. 24. Ianuar. in maiore auditorio, perorantibus
Melchised. Carnerio, de Iae.Talaeo, Audemari filio, inter sanctimoniales mussetia-Mas, re equitem Bollierium. inconsuetudine Sylvanectensi. Hoc de ipsum iamdiu obtinuerant Bis dari aduersus millerna. Meldensem qui sibi nomen Martiani agri arrogauerat, quia fetidum inane, citraque Iurisdictionis ullius notam haberet in magnae illius Martianae ditionis tertitorio quae Budaeorum erat, de quam magnus ille Uili. Budaeus, eorum auus, describit in Graecis suis epistolis. Pcrorabant in ea causa Riantius,& Ber-thitis. Aseruo unice in aduersariis meis arestu quod ex actis curiat, adiectis patronoruactionibus exseriptum est. Quod aute subiicitur in textu de nomine praesecti annonae, vi quod admonere debeat praefectum urbi, ne inane essiciat officium annonarium, idem argumentum assium it tragicus in herc. fur. sub persona Iunonis, cum ait, Soror Ionantu, hoe enim solam mihi Nomen retieram est querunturque in hunc modum D. Augustinus, dealh de Episcopis quos administrationis ipsus nomen monere ossicia sui debeat ut attentius ad greges sibi commissos aduertant. Episcopatus enim, nomen est oneris, non honoris, ait D. Augustinus, lib. s. cap. is de Civit. Dei. Vide etiam textum singularem in l. s. in fide depensor. ciuit . de argumento nominis. LEx 3.
Fraefectum urbis cunctis, qua intra urbem sunt, antecestat dignitatibus, m potestatibus, tantum ex omni parte derivans quantum sine omni iniuria, ac detrimento honoris alieni usurpat.
Quanta fuerit praefecti urbis auctoritas, vel ex eo facile quiuis coniecerit, quod in Senatu ipso praesideret: vide Cassiodorum lib.6. cap. . in formula praefecturae urbanae,5 Citi acium ad 1.3. de consuli h. lib. I a. persequor caerera ad hunc eund. tit. E. Eetit. de olf vicar. ins hoc lib.I. ex variis quae ad usum Gallicum
Primicerius tua sedis O cij curam per biennium susscipiat: qui si
quacumque ratione militia gradum amisisse monstrabitur, selita ambitionis iniuria vacante, locum is qui, iuxta matricuti veritatem 1equi
Inscribitur ad praesectum praetorior collocata autem ideo est, ut verisimile fit, sub hoc titulo, quia agit potissimum de debitis honorum, per gradus, de fines praefinitos, praerogativis, quod ex superioribus legibus planum est. Compone titulum, ut dignita. tum ordo seruetur. legem i. de consulib. lib. a L. Cod. legem, si quis in archiatri defuncti locum . de proni rib. lib.ii. titulum, de albo setib. ff. in quibus tamen aduer
149쪽
tendum hoc, matriculae videlicet ordinem seruari quidem inter iudices, ut alis aliis, continua serie, succedant, quatenus qui prius recepti sunt, moriuntur, aut magistratu suo excedunt. Sed apud nos excipitur semper caput, seu princcps ordinis, cuiusmodi esse videmus in supremis curiis suminos Praesides, seu Principes, atque in praefecturis legatos, propraefectos,de similes. Regia enim illa cura, electioque est ubi de sumetendo agitur qui praesit uniuerso ordini, cessatque eo casu locus matriculae.
TIT. XXIX. DE OFFICIO MAGISTRI MILITUM.
Budaeus ad tit. de oss. praef. praetor. fi . hanc dignitatem refert iure optimo ad Comitem stabuli, ut cui, in nostra Gallia, totius rci militaris cura commissa sit. MDnifestissima in hoc sunt edicta regia praeter rerum nostrarum scriptores classicos, intcr quos praecipui fuerint Tillius, Ec Praeses Falcetius: licet tamen nostris in tibus, illi magis conueniat nomen magiitri equitum: quod etiam in cIariis Iac.Thuani historia, ad hoc ipsum frequenter legitur. Dixi quantum sit satis ad tit. de off. praef. prael. F. Lxx 3-
Hoe dicimus, sarri id n/mbra de tesx qui doluens e re en quelae stare de Iaos, d Ario ais. Pro aream. dec. Vide l.vit de ost magistri ossicior. & Culac. ad titi de Adauo e. diuers iudic. ins fiequentes de supernumerariis istis caulas in maiori auditorio vidimus: totum vero id arbitrii, prudentiaeque est iudicantium, ut ne quid malo more, nis' otia, dira da*γλγησμον, fiat, quod dixit Chrysostomus ad cap. . epist. I. ad Corinth. homil. 12.LEx 4.
Milites de locis, in quibus consistant ad alia loca, sine steriali nostra
sterenitatis auctoritate, nullatenus transferripraecipimus.
Notandum ad translationes militum quas fieri non licebat nisi causa cognita. Quod hodie lotiste secus in translationibus monasticis, ut quae fiant Λ citra causae cognitionem, ac dicis causa, soloque nomine, ad Obtinenda videlicet huius. vel illius monasterii indebita beneficia. Dixi de usu Gallico ad tit. de sera. fugit. H. Ad ad tit. de Epist. de cler. sup .
Ammianus Marcellinus lib. 14. dicit non,pries malo, sed, prasentes: notitia imperii, praesensiares: meminitque Simocatta lib. i. historiae Mauricianae, armatam quamdam Ducis militatis dignitatem qui peculiari nomine dicebatur, Praesens. Verba eius sunt: πί- ά Π -ris, Vocabantutdcnique praesentales equitum magistri, de quibus hic . qui in praesenti erant: dicimus, qui μοι en quartire es en ire: in actu. quod nec omisit hie Gotoseedus plura etiam ad eam vocem Britanius. Perpetuum autem miserumque aulicorum omnium cum si itinoum,ut quos semper esse oporteat sub conspectu Principis, praestoque esse semper actibus ne sibi ipsis desint quod praeclare, ae dilucide lex vn. de Castrens omnium palatiunor. pecul. tit. 3I. lib. Ia.. Cod. ideo & perpetuum habent ex necessitare illa minasterii, ad cae
150쪽
Tit. XXX. De officio quaestoris. 147
a caetera omnia onera immunitatis praemium. Et quamuis ad solos fere Consistoria nos Comites resercndas esse exclusationes a tutelis nonnulli dixerint ex l. Iurisperitos. de excusat. tui. E. tamen ic illud etiam tutelarum priuilegium ad sacelli regii symplioniacoru praefectos protulit ordo amplissimus in publicis causaru actionibus anno
die 2 . Noucb. nempe ex ratione tam d.l. vn. de castr. omin palat. pecul. quam d. l. Iurisperitos. Sic verb&Giuntur apparitores decuriae ratiociniorum, ac magni consilii,
puta ob iuge eorum ministerium, cum tamen sit secus in praefectis ipsis ratiociniorum, At iis qui arationibus sunt, scia auditoribus, ut loquimur. Sic & de cani militiae urbicae Paris atque alii de quibus. dixi ad i. milites. & ad s. qui mittuntur. g. vlt. E. ex quib. caus maior. Perorabant in causa illa Symphoniacorum sacelli Principis Germ. Fero-iuus,dc Put. Tuschesius: appellabatui que qui obtinuit in causa, Fabricius.
TIT. XXX. DE OFFICIO QUAESTOR. I S.
Ad quaestorem inscribitur in liqc verba : Totius minoris laterculi curam scias ad tua sublimitatis sollicitudinem pertinere: ita ut tuo ambitrio cir scrinio memoria totiuae minoris laterculi dignitates, hoc estpraeferitura , &c. iuxta consuerudinem priscam, clementia mea auctoritate
Quid sit laterculum, duplexque illu3 fuisse, maius scilicet, & minus, cum doeeant
Cui acius ad i. 3. comperimus. de proxim. sacr. scrin. lib. IE. ad Nouell. 8. atque Brissonius in voce laterculum: vix tamen habemus hodie quod eo accedat in re quaestoria. Quantum ad scrinia de quibus etiam in textu, ac in locis supra citatis, speciem aliquam eorum exhibent duae illae ossicinae codicillares, quarum alteram maiorem, alteram minorem cancellariam dicimus: describit viatoria maioris scrinia Budaus ad 1. nec quicquam. T de ossi c. procons. Vt autem totus hic titulus est de eancellario im perii, nemo hactenus, quod sciam interpretatione idonea aperuit cur, aetate Iustiniani appellaretur Quaestor, variavitque apud nos tanti magistratus appellatio. Diu enim, atque initio sere nascentis regni Francici, nulla alia quam referendarii appellatio sibit, ut discitur ex Gregor. Turon. lib. io. cap. 1o. SI Aymo ino lib. 4. cap. 4. plurimum se torquet Bud. ad tit. de os pres. praetor. vi reperiat a quo tepore Cancellarius dictus sit, cur,atque unde nomen illud manauerit. kondam,inquit, regnanιe Philippo II. qai As- gusta cognomensum me νuis, Cancestariis eruI. Sed quantopere fallatur, peregrineturque
tantus vir in re sua Gallica docebit ad plenum Hinc marus, archiep. Rhemensis, epist. 3. cap. is. Citin enim floreret ille sub Carolo Magno,& Ludovico, eius filio, Imperatoribus an . Christi 8oo. scribit in haec verba: Apocrisiarim, quem nostrasti Capelianum, eteba.Lssi castodem appetiant,omnem ttiram palari sub cara, O ius stione sua regebar. i sociabat ν mmus Cancellari in qΛι a secutis alim oppetiansuri erans .eitii sabiem prudentes, o intili gentes ac fideles viri qui priscepta regia. alsiae immoderata cupiditatis v natitare scriberent. Osecreta illis fritito east odirent. Hactenus Hincmarus. vide etiam, si lubet, Constantinum Porpityrogennetam. Nov. io ubi summus cancellarius appellatur Qu. nimbdiplomata, monuinctaq; reperi uturna priscis archiuisiose plurima quae hoc ipsit in de celebri illo summi cacellarii nomine testatur. Non pauci a cacellis deducunt per quos, imperate primum Regum familia, torrectas hinc illinc a circumstatibus supplicationes accipere soleret magnus regni referendarius qui & postea cancellarius dictus sit. Sed narrantur in eo velut aegri tomnia a nostris chronographis, quae proinde attigisse sit satis. Aliis magis plaeet factum fuisse nomen a cancellando, quia nempe cancellarii cancellare, At concidere adacto cultro pennario postulata iniqua soleat. Suspi- satur hoc Budaeus, licet alioqui cancellatiores verbum parum Latinum esse adiiciat.