Titi Livii Patavini Opera quae exstant omnia ex recensione G. Alex. Ruperti cum supplementis Freinshemii. Tomus primus decimus quartus

발행: 1826년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

XIV. Censoribus deinde creandis comitia edicta sunt. Petierunt censuram principes civitatis, C. Valerius Laevinus, L. Postumius Albinus. P. Mucius ScaevoIa, M. I iimus Brutus, C. Claudius Ρulcher, Ti. Sem.

pronius Gracchus. Hos duos censores creavit populus romanus. Quum delectus habendi maior, quam alias. Propter Macedonicum bellum cura esset, consules plebem apud senatum accusabant, quod et iuniores non reSponderent. Adversus quos C. Sulpicius et M. Claudius praetores plebis causam egerunt . Non Consulibus, sed ambitiosis consulibus, delectum diss-cilem esse. Neminem inoilum mili em ab iis fieri. Id

ua ut esse scirent et Patres conscr*li, Praetores, qui bus et ois imρeria misior, et auctoritas esset, dele-

Cap. Xiv. t. Conscidas Hebem apud

aetiarum ae sabant, qtiod non modo aeniores, sed ei, etiam, atiniores non res nderent : eontra hiennio ante

titulti sponte nomina dederant . quia viderant Itieupletes , qui in Maeedotii. et Asia stipendia Reerant; Iac. Peria. eoos. XLII. 3I. a. C. Stit stiatis ea M. CI Aius

l res leg. pro tribuni. Ex PR. librarii secerunt TR. vel pro solita mellantia, vel quia sequebatur contiuiae plebis. illi praetores plebis evitisam egerunt contra consules, et, quia ipsi prae

torea erant , receperunt. Praetores vel eorum uiriter omnes, vel se solos.

si uti aeriaιtii videris tir. deIec iam par tecturos esse, quapropter etiam his ipsis. Sulpieio et Claudio, non aιneatig Iulione conatium, ab Aetiatu hoe mandatam est. Non invenies quoque

in Livio tillum iri hi titim plebis egeate Sulpicia, quae adhuc integra

erat inter patrietas; immo neque in Omni historia romana ante Norii et Sullae tempora, quando P. Sulpicius Bissus seditiosus ille tribunus pl. suit. Perperam itaque Pigli ius ex s. l. duos hos non tantum tribunos, sed et quae flores et aediles saeit, Rusumque et

Flaminitium cognominatis. - Nem/

nem anDistim malitem ab iis seri, i. e. ad militiam aut nomen dandi m cogi. Nolim legere nominem nisi in tiam :uam ambitiosorum eat sugere ossen inues, Eoque neminem eogere quod

iure possis: qni si contempsissent causam Aoloris invidiamque , et se veritate M'. Curii hello Prethi es antis,i . facilis suis et delectua ; Gron.

Qu.bias et mis imperii minor et auctois praccis esset; quorum et minor finiestas.

ei minor dignatici esset. In imperis .

ut recte Crev. notat, vis est eogendi: Giaetoritas venerationem eoueiliat. Sup. l, E-nder atim ea ... nuvio ratiata magis quam imperio regabad loea. LEN. - P t magna Parriam excidi, e videtui consensione; Sigon.

152쪽

c m, si ila senatui νιderetur, Perfecturos esse. Id praetoribus magna Patrum ' non sine suggἰllatione con

sulum mandatum est. Censores ut eam rem adiuva verit, ita in concione edixerunt, Gyem censui cen-

ciuium iusiurandum , haec adiurarent: u Tu minor an- D nis sex et quadraginta es, tuque ex edicto C. Clau

is dii, Ti. Sempronii censorum ud delectum prodito ;M et quotiescumque delectus erit, quem his Censoriis bus magistratus habebunt. si miles factus non eris, is in delectu prodi his n. Item, quia fama erat. multo Sex Macedonicis legionibus, incertis commeatibus per umbitionem imperatorum 4, ab exercitu abesse, edixerunt de militibus, P. Aelio, C. Popillio consulibus, Postve eos consules in Macedoniam scriptis, Vt, qui eorum in Italia essent, intra dies triginta, censi Prius GPud sese, in Prouinciam redirent. Qui in Patris aut

sol Potestate essent si, eorum nomina ad Se ederentur. Missorum quoque causas Sese cogniturOS GSe, et, T. LIVII

nius emend. quictimque censorea m.

h. Sed Geon. iam monuit, eredibilation esse, hos censores tempus magi- traius sui egressos esse. et de bello, quod in manu esset, tam male omili ulos, ut proximis plerab que cev orthiis parem necessitatem toro delectus aeerrime hahendi animis praeeiperent. Vrsinus eoni. quum hi cania acres m. h. Saltem dum scripsisset Livius. 5. Commeruilias per ambitionem im eratorum . ete. it Muo ιmperatoris A. Hostilii Mancini eos.): unde et ab exercitu. non ab exercitibus; Dra Letib. Beele opinor. CL ad cap. xl, n. s. - P. Aelio , C. POp Iho eoas.

respieit Livius ad ea, quae XLIl. a . de apparatu helli Ma Goniel seripsit; Duv.

s. Qui ιn Patris aut viri potestata essent: vi Iusiurandum . quod praeter commune omnium civi uin iusiurandutii Praestari volebatii reusores, udeos iuulum Pettiuebul, qui ita Ceutie.

153쪽

quorum ante emerita stipendia gratiosa missio sibi Disa esset, eos milites feri iussuro . Hoc edicto literisque Censorum per sora et conciliabula dimissis , tanta multitudo iuniorum Romam convenit, ut gravis urbi turba insolita esset. XV. Praeter delectum eorum, quOS inPupplementum mitti oportebat, quatuor a C. Sulpicio praetoroscriptae legiones sunt, intraque undecim dies delectus est perfectus. Consules deinde sortiti provincias sunt. Nam praetores propter iurisdictionem maturius sortiti erant. Vrbana C. Sulpicio, peregrina C. Decimio obtigerat; Hispaniam M. Claudius Marcellus, Siciliam Ser. Cornelius I,entulus, Sardiniam P. Fonteius Capito, classem C. Marcius Figulus erat sortitus. Cousulum Cn. Servilio Italia, Q. Marcio Macedonia obvenit; Latinisque actis Marcius extemplo est Prosectus. Caepione deinde reserente ad senatum, quas ex novis legionibus duas legiones secum in Galliam ducerct, decrevere Patres , ut C. Sulpicius, M. Claudius praetores ex his, quas scripsissent, legionibus, quas videretur , consuli darent R. Indigne patiente praetorum

hantur. iit eorum eensu; censendo lex dicereinr. i. e. qui patresfamilias essent. Qtium autem . qui in Patris arat υἱ potestate erant, ipsi ita non eenserensor, eorum nomina ad se ediitisserunt. ut hos quoqne, aeque atque eos. qui Musi erant, in provineiam redire e gerent m. DDLer. - Arato emerita stipendia gratiosa missio , gratiae captandae eausa data . per gratiam et ambitionem impetrata; vide ad III, 5 , n. 5, et VII. O9, n. . Fora et eonciliabula ; vide ad xxv ,

5. n. 3. C p. xv. t. Latinisque aetis . eie. vide ad I. g. n. a. I. Ex Dgioni s ea , quas Nideretur ipsis dare . eonstiti Iarent, vido ad I, 29. n. έ. a Mox scribe di Assigna patiens praetorem raristrio se eonstilem stibiactum, et ante eo indisne intell. vel relativsin is aut ille et sol, tant. eonsul aiat G. Aemilius G pio;

u. έ.). Porto tamen malis: In lignΘpatiens p. a. consul se stiδιeelum. Gron. - Douintius miniis neces ariam existimabat Gronovit eoniecturam ν ρο- tenta enim hie absolute sum ἔ, et vellit sequelam esse s perioris sive comismati . sive periodi, tibi est caeptoria

154쪽

a Phitrio consulem subiectum , dimisso senatu, ad tribunal praetorum stans postulavit. ex senatusconsulto destinarent si hi duas legiones. Praetores consuli in eligendo arbitrium secerunt. Senatum deinde censor s

legerunt β; M. Aemilius Lepidus pri nec ps ub tertiis

iam censoribus lectus. Septem e senatu eiecti sunt. In censu accipiendo populi milites ex macedonico exercitu. qui quam multi abessent ab signis , census docuit . in provinciam cogebant: causas stipendiis

missorum cognoscebant: et, cuius nondum iusta missio visa esset, ita iusiurandum adigebant . : ci Ex tuiis animi sententia, tu ex edicto C. Claudii. Ti. Sempronii censorum in provinciam Macedoniam redibis, is quod sine dolo malo sacere pote Dis 3 nd inda referente. Verum sarmo stoma eho esse debet, ait Drah. . qui eoncoquere potest hoc loquendi genus . Vione indignemrion e morio stans postuloseis. Probat idem vie Harus priorem Cronos ii coniecturam, indi, gne patiens Priariorum actitrio consulem subieratim ἔ alteram vero e sui se subieettim in intis sibi plaeere dieit; sic enim pleramque vim et ευεργatav. litae est in oppositione vocum prae- Ortim et e stilem perituram. Caepioi igne pallebatiar. tion tam se, quam se consulem, praetorum arhitrio stib

i petum esse. LEM. - Praetores con-

missio , etc. vide ad III. . n. s. et Vll. 39, D. a. Post stipendiis excidisse emeritis putatini Cronou. et nondum emeritisCrever. α omnes, qui emeri is stipe iis missi erant, iustam miMiouis eausam habebatii: qnate

non erat, cur horum causas cognosco

rent. Itaque eredo hoe intelligetidi, messe de causis eorum, qui nondum eoniaetis stipendiis missi erant, et praecipue, quorum missio iis gratio avidebatur; eap. 34 . mirri stipendiis tamen inusitatum est. Duh. Stipendiis emeritis missortim expono, qui missi erunt hoe praetextu. quasi λ- rent emeritis alipendiis r quod utrum verum nihilqtie gratiae dntum esset, censores eognoseehant; Drah.

alibi adigere ad iusiυν an Itim et irar iurando. Cons. Gron. ad Ceil. IV , Io, XVI, 4i Cor . ad Sall. Cat. II, et

155쪽

OOPum atque aspera censura fuit: multis equos ademerunt In ea re quum equestrem ordinem offendissent, flammam invidiae adiecere edicto, quo edixerunt, Ne quis eorum, qui Q. Fuluio, A. Postumio censori x publica rectigalia aut ultro tributa conduxissent *, ad

hastam suam accederet, sociusre aiul a se eius conductionis esset. Saepe id querendo veteres publicaniquum impetrare nequissent ab senatu, ut modum. potestati censoria o imponerent, tandem tribunum plebis P. Rutilium, ex rei potvatae contentione iratum Censoribus, patronum causae nacti sunt. Clientem libertinum pavietem in Sacra via adversus aedes Pu

blicas demoliri iusserant ), quod publico in aedificatus esset. Appellati a privato tribuni. Quum praeter Ruti

lium nemo intercederet, censores ad pignera capienda miserunt ψ, mulctamque pro concione privato dixerunt. Hinc contentione orta, quum veteres publicani se ad tribunum contulissent. rogatio repente sub unius tribuni nomine promulgatur: quae publica pectigalia. ultro tribu Ia C. Claudius et Ti. Sempronius locassent, ea rata localio ne esset. De integro locarentur, et ut omnibus redimendi et conducendi promiscue ius esset.

Diem ad eius rogationem 4 concilio tribunus plebis

Dauis. ad Caes. Beli. Gall. VII, 6 . Ex tui animi sententia. etc. vide ad XXll. 53, n. 7

C p. XVI. t. In equitibtis recen --dia ... multis equos ademertini : vide

rei p rogationem: nauti uin placebit. lerabilius esset diem ad eam roga.tionem dixi ae. perserendam vel ii Lendam: sed boe quoque svirla σ

156쪽

dixit. Qui postquam venit, ut censores ad dissuadendum processerunt, Graccho dicente , silentium fuit. Quum Claudio obstreperetur, audientiam sacere prae

conem iussit. Eo facto, avocatam a Se concionem

tribunus questus et in ordinem se coactum, ex Capitolio, ubi erat concilium, abiit. Postero die ingentes tumultus ciere M. Ti. Gracchi primum bona consecravit, quod in mulcta pigneribusque eius, qui tribunum appellasset, intercessioni non parendo, se in ordinem coegisset. C. Claudio diem dixit, quod concionem ab se avocaSset, et utrique censori perduellionem se iudicare 7 pronuntiavit, diem sae comitiis a C. Sulpicio praetore urbano petiit β. XOn recusantibus censoribus, qui minus Primo quoque tempore iudicium de se popillus saceret, in aute dies octavum et septimum Calendas Octobres 9 comitiis perduellionis dicta dies. Censores extemplo in atrium Libertatis ascenderunt. et, ibi signatis tabellis publicis clausoque tabulario xo et dimissis servis publicis, negarunt, se

prius quidquam publici negotii gesturos, quam iudicium populi de se factum esset. Prior Claudius causam

In ordinem se eoaelum; vide ad Ili . 35 , M. I. s. Ingentes tiamtitius eiere videtur studio ae elegantino r nisi leg. ciens , T. Graechi. etc. Croti. . Censori Perclitellionem so λδ eare, sorte perduritionis ; Gronov. Vide ad i. 26. n. έ, ei XXVI , n. 3. 8. Diemqtie eomiisis a C. Stili ei praetore urbano retiit, vide ad XXVI, 3, n. 4. - Non γε saninus censoriabus , qui minus, ele. Drah. edidit pro vulg. Do minus.

r. In ante disi VIII et VII Col.

Ge. uide ad vI, I . a. s. o. Censores in arritim Liborta ieaseenuerunt, et ni signotas tabellii publieis elatisoque obtilario, eici vide ad Iu , 8. n. 4. - Dimissis semis ρε bitias . qui, quemadmodum oliis magi trahi hus . ita etiam censorihias, non solum ad hane rem , quae forsan nrarilam veteris instituti est, verum etinnicidalia. eaque varia, ministeria apparobant: Dii L. Cons. Mare. Dcitiat.

157쪽

dixit; et, quum ex duodecim centu diis equitum octo censorem condemnassent U Inultaeque aliae primae classis, extemplo p incipes civitatis in conspectu populi, annulis aureis positis , Vestem mutarunt, ut supplices plebem Circumirent k . Maxime tamen sententiam vertisse dicitur Ti. Gracchus, quod, quum clamor undique plebis esset, periculum Graccho non esse, conceptis verbis iuravit, si collega damnatus ESSet, non eXspectato de se iudicio, comitem exsilii eius futurum. AdDo tamen ad extremum spei venit reus, ut octo centuriae ad damnationem desuerint. Absoluto laudio, tribunus plebis negavit se Gracchum morari a.

XVII. Eo anno, postulantibus Aquileiensium legatis,

ut numerum Colouorum augeret, in ille et quingentae miliae ex senatusconsulto scriptae , triumvirique,

qui eas deducerent, missi sunt, T. Annius Luscus , P. Decius Subulo , M. Coi nelius Cethegus. Eodem anno C. Popillius et Cn. Octavius legati, qui in Graeciam missi erant, senatusconsultum , Thebis primum recitatum R, per omnes Peloponnesi urbes circumtulerunt , Ne quis ullam rem in bellum magistralibus

romanis Conferret. Praeterquam quod senatus Censuisset.

Hoc fiduciam in posterum quoque praebuerat, levatos

o. Ex XII nturiis equitum I III e. e. ii ino ex XIIX, et sorte XIII pro VIII: DiciL. Cons. ad I, 43.

Σ. Anntitis atireis positis . vestem mutarunt, ut stippi res p. e. viue ad Il.', n. 5, et Ix, 7 . I. g. - conis remis uersis A Mil. soletiuiter. Sie etiam Derba iurisiurandie ejere dieitue, qui et ipse solennem eius soris molam eouseit pronuntiatque . et alio Terha praeeunta repetit. 13. Negaseit se Graechum morari; uide ad li. 24, u. 5. CAR XVII. I. Vt numerum e Ion virum clugeres, ... ex Scio s. siue ad

XXXIV, έα. Atigerent coni. Peria. eons. Deah. ad XXX lv. 56,

158쪽

T. I. IVII

se oneribusque impensisque, quibus, alia aliis imperantibus , exhauriebantur. Achaico concilio Argis

turi status fidissima gente relicta . in Aetoliam traiecerunt. Ibi nondum quidem seditio erat, sed omnia suspecta criminumque inter ipsos plena. Ob quae obsidibus postulatis. neque exitu rei imposito, in Acarnaniam inde profecti legati sunt. Thyrii concilium legatis Acarnanes dederunt ψ. Ιhi quoque inter factiones Erat certamen. Quidam principum postulare, ut praesidia in urbes suas inducerentur adversus amentiam eorum, qui ad Macedonas gentem trahebant: pars recusare, ne, quod bello captis et hostibus inos esset id pacatae et sociae civitates ignominiae acciperent. Iusta deprecatio haec visa. Larissam ad Hostilium

proconsulem ab eo enim missi erant) legati redieroni. Octavium retinuit secum. Popillium cum mille sermo militibus in hiberna Ambraciam misit. XVIH. Perseus, principio hiemis egredi Macedoniae

sinibus non ausus, ne qua in regnum vacuum irrumperent Romani, sub tempus brumae quum inexsu-

vid. supra ad XXXVI, II. n. s. Qui a Mae Annas gentem trahelant. ex emend. Geon. pro ad mare nierim sentem. Ilaee vetus terito titin divit -eehat Vr ino, si ex Polr h. l. l. repost qtii insereretur. Sed ncin adlin .sisse singulis eius .ethis Livium . . t inepte h. l. maeodonteam gena m me. morari. monet Gron. Cs ad XXIll. s. n. 2 . Idem mox legere malebal:

Mi s ignominiae aeeipere ) bello eis.

mos et hostes mos esset. Gron vii

emendationem prohat, illii tratque hoe loquendi genua Cori. ad Sall. Cat. ili. 2 C p. xviii. a. Stib remptis bruma . media hiseme; bruma proprie dio arilstitialis. siue hrevissimus est. Ovid. Fas . I. 363. Amma noὐi Wimia ete Deteri a nosissima solis; die autem

159쪽

I. IB. XI. III, CAP. l8

perabiles ab Thessalia montes nivis altitudo iacit, o casionem esse ratus frangendi finitimorum spes animosque , ne quid , averso se in rornanum bellum , periculi subesset, quum a Thracia pacem Cotys, ab Epiro Cepha Ius repentina defectione a Romanis Praestarent , Dardanos recens domuisset bello , solum

inses tum esse Macedoniae latus, quod ab Illyrico Pateret, cernens, neque ipsis quietis Illyriis et aditum praebentibus Romanis *, si domuisset proximos Illyriorum , Gentium quoque regem iam diu dubium in societatem pellici posse, cum decem millibus peditum, quorum pars phalangitae erant, et duobus millibus

levium armorum et quingentis equitibus prosectus, Stuberam venit. Inde frumento complurium dierum sumpto, iussoque apparatu oppugnandarum urbium sequi, tertio die ad Vscanam Penestianae terra ea maxima urbs est posuit castra; Prius tamen, quam vim admoveret, missis, qui tentarent nunc praesectorum praesidii , nunc oppidanorum animos. Erat autem ibi eum iuventute Illyriorum romanum prae

sidium a. Postquam nihil pacati reserebant, oppu-

novissimo hiems apiid nos incipit. sed Li. ius per mine iam hiemis. quod a bruma distinxit. mensem serenovembrem videtur intellexisse. LxM. - A Thraeia paeem Co s. vide ad XLII. I s. n. ε . ob Epiro C phaltis . Nolossorum princeps eatra molia Charopia eompulsus ad aes

elionem a Romanis ad Persedre, ne indiela eausa ahdueeretur Romam.

XXX. 6-8, et Di dor. in Exe. Dei rese. pag. 3os. ed. vales. t. II, pag. 578, d. messe . Nox post praestarem in-xerendum videtur ei. maximaque distinctio ponenda post subesset antaomuisset holio, ne oratio nimis longo dedueatur filo. Tum an pra mitia dictum pro rama est. vel leg. o asio, nem M. esse) est rarus. - Dardanos resens domuisset helio , qtiod narratum in praeee. eapp. huius libri, quae intereiderunt. Cons. Epit. u. Aut tim praehentibus Romanis . legend. Romnno minore ambiguitate; Cron. - Ee duoltis millatia i inmarmorum; viae ad XXI , 3 . n. 3.- Sltiberam; vide ad XXXI, 3s,

N. I.

3. Di etim iuventate III A tim -- manum praesidium; ergo Vacana, quae antea Persei praesidio tenebatur cvide

160쪽

gnare est adorius, et Corona Eam capere conatus est.

Quum sine intermissione interdiu noctuque alii aliis succedentes, pars scalas muris, ignem portis in P.

rent , sustinebant tamen eam tempestatem propugna

tores urbis; quia spes erat, neque hiemis vim diutiuqpati Macedonas in aperto posse. nec ab roniano bello

tantum regi laxamenti fore, ut posset morari. Ceterum. postquam vineas agi turresque excitari viderunt, victa pertinacia est. Nam, Praeterquam quod adversus vim pares non erant, ne frumenti quidem aut ullius alterius rei copia intus erat, ut in necopinata obsidione 4.

Itaque quum spei nihil ad resistendum esset, C. Car

vilius Spoletinus et C. Λscanius a praesidio romano missi, qui a Perseo peterent, primo, ut armatOS Sunque secum serentes ubi Pe sineret: dein, si id minus impetra Pent, vitae tantum libertatisque fidem acciperent β. Promissum id lienignius est ab rege , quam praeditum. Exire enim sua secum esserentibus iussis primum arma adcinit β. His urbe egressis, et Illyriorum cohors quingenti erant , et Uscanenses se urbemque dediderunt. XIX. Perseus , praesidio Uscanae imposito, multitudinem omnem deditorum, quae pro P numer exercitum aequabat Stuberam abducit. Ibi Roma

ad cap. to) in potestatem Romanorum pervenerah. Quod qua occasione elum suetit, Livius tiarrare omisit; sed ex li. l. in ullisi voluit; Drah. O pugnare est auoνιus; deIeeto est,

et mox lege: aliἴ aliis stiere lentes scia las muris, pars ignem . etc. Gronov.

4. Vt in nreopinata Obsidione ι vida ad VIII. 3O . n. 7. 5. Vitua l. l. fidem acciperent; vid. XXII l. is , n. Ioas. Primum arma ndemit: quid postea 7 Iunge iustis primum. ant tamen leae Pro primum. Alterum hie Orn-iiovis membrum exeidisse. quo Li

vius signiscaverit, quod ex seiI. P. appa al, Romanos a rege releniris

esse, suspirabantur Creveri et D L. Sed quibus verbis, quae exciderunt. eoneepta suetitit, sine ope integrioris MS. cliei non potest. LEN. Cap. XIX. t. Quiae μι ope numeroersvirtim a tiatar; potitis superavit,

et ineredibile est sere, tot millia mi -

SEARCH

MENU NAVIGATION