Titi Livii Patavini Opera quae exstant omnia ex recensione G. Alex. Ruperti cum supplementis Freinshemii. Tomus primus decimus quartus

발행: 1826년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

LIB. XLV, CAP. I9 . a 97suit modietis si, ad id ipsum a non securo Eumene Romam missus, specia lator rerum , qUae a fratre agerentur, monitorque sidus, si decedi side vidisset. Is , ad

occupatas iam aures 7 Sollicitatumque iam animum quum Venisset, aggresSus tempestivis. temporibus rem prope prolapsam restituit, ex aliis alia regna cre- is visse rebus , dicendo et regnum eorum novum, nul- ,, Iis vetustis sundatum opibus, Daterna stare Con- ,3 cordia; quod unus nomen regiurn et praecipuum a capitis insigne gerat, omnes fratres regnent. Atta-γa tum vero, quia aetate proximuS, quis non Proboe rege habeat neque eo solum, quia tantas praesen-

γο tes eius opes cernat, sed quod haud ambiguum D prope diem regnaturum eum infirmitates aetateque

s. Seratius eum eo fuit medietis, eie. e ras. Polyb. XXX. a. - A nonae ro Eumene. utii non sine cura et Arillieitudine erat: -τε- H,uς Osi abe τό s an . Polyh. .. De Potas iam aures timoenisset, brevi elegantia pro: quum ad Attalum venisset eitisque animum iam ita, quae nota honi auctores ei dixerant, prae cupatum et sollicita-ttim esse tutellexisset' celerum vide ad V, 8, D. I. LEM. s. TemnestiMis temporibus; Auso nitis quidem in Ludo septem sapietitum : ae sed dictitio: si e tempestivum tempus est M. Censeo lamen acri has t. a rmonibus; Gron. proh. Drah. qui ita diei monet aermones tempori aptos IlI, i ; orationem tempestiυam ei tempori e Oenientem V, tu; XXXV. M. s. Regnaturum eum infrmitate . propter iis firmi lalem. - Necdum enim n-erat Ε timenes eum , qui postea regnarit, ρυδίπω γαρ αυα ρὐ0M-

non vertenda sunt. nec Itim enim agni

spurius, qui hodie vulgo, non Romanis , nam Iis dicitur, sed genuinias. germanus ) ; neque nondum enim progenti no eius ilia deeraro tis erae. e e. nam Eumenes primiam quidem ex pelliee Aristonicum, sod deinde ex legitima uxore Straio iee, Ariarathis, Cappadocum regis. stia, quam du-d uiti ab eo ductam fuisse, e Liv. XXXV 1ll, 39, oi XIII, is eonstat. suseepti silium . iuniorem illum Attalom Ili Philo me lora . qui Romanos hseredes instituisse dicitur, eique par

vo admodum moriens tutorem reliquit Ailatum sit,irem, qui, tutela tinactim res io suscepta, elandem post

XX annos sit e forem habuit: quod diserie Strabo, Xlll. 624, tradit: Duxet.) Aed iti, lentiori quadam verbi

302쪽

T. LIVII

B Eumenis esset, nullam stirpem liberum hubantis necdum enim agnoverat eum , qui postea regna II. is Quid attineret δ' vim a Terri rei sua sponte mox adis eum adventurae 3 Accessisse etiam novam tempe-

is statem regno tumultus gallici. Cui vix consensu et is concordia regum resisti queat. Si vero ad externum is bellum domestica seditio adiiciatur, sisti non pos-M se; nec aliud eum , quam ne frater in regno mora viatur, sibi ipsi spem propinquam regni erepturum. is Si utraque gloriosa res esset, et servasso si atri re-ra gnum, et eripuisse; Servati tamen regni, quae iun-υ cta pietati sit, potioremotam enim tune in Iuram edittis erat genuintis alti Etimenta sititis: eui in terpretationi eon enlanea sunt lumloea Strab. et Polγh. XXXIII. is. a. tum verba Polyhit h. l. proxime prae dentis του sereri λέως δια τηυ

hus responclent h. l. Liviana nutiomaris em liberorum habentis. Si qtiis ei Liψianam illam mpponat . Eum non nobis, sed Livio litem movere iiibebimus. qui. quod haud dubio de Attalo, uni ea legitimo Eumenis silio ae sve-eessore , dixit Polyhius, id ad Ati,t Dieum. ex pellice natum qui postra cillem Attali III, vh a. Vth. 6 dio

regnum invasit, sed quem nituquam pro legitimo agni itim ab Eumene esse prohahilo si ex reliqua huius familiae regnique histotia). reserendum pulavit . .

Io. Quid vitineret: vide ad II, 4r .

m. 4. Allinere coni. Gron. -Aὼ etimodventurae . solio Dentiarae. quasi dehorωditate, quae Menire, non adMenire, dieitur. Iustin. I. 4 . a si ad filiam mortuo rege venisset imperium . . Sallust. Iug. vlli: . ultro illi et gloriam

laudem suisse . Sed enirn

et regnum ventorum . . Duh. - Sisti non posse; vid. II, 23, n. 7. Mox Ieger nee aliud eum fiatri, quam ne in regris morialtir. sibi ipsum mempropinquam regni erer turtim; Gron. qui conseri verba aueloris ad IIerenn. IV. 52, tu erasas mihi sitam, tibi omnem bene inoendi spem mea morte

eliarum

It . Podiorem laudem fisse. solleesse; Iae. Peria. - omnibus iniuriis obnoxios fore. Anti Periet. malehat Omniam. Saepe ita peeearutit librarii; Drah. - tilia aetate a ilia c. a. vide ad II, 23, n. s. - - titi tim mrari iussurtim i sorte M tillimum vide ad XL, 42, D. 6. mori l. . eo sensu , quo

Virg. Eel. li, ο, mori me denique --gis ; Gron. proh . Drah. qui duo putat

interrogari, utrum M. Attalus iussu-rva sit . fratrem, erepto regno', pH- vatum ad mortem usque tu patria vivere. an vero, eum. erepta simul

patria , vitam in exsilio suire' an isdultimum eoni. Duher. et suspicatur , post infirmitate periisse esse, vel Mi- rtim vel aliam vocem sequenti iussu-

303쪽

LIB. XLV, CAP. I9, 2O

is vero quum detestabilis altera res et proxima pa is ricidio sit, quid ad deliberationem dubii superes

is se 2 Vtrum enim partem regni petiturum esse, an is totum erepturum 7 Si partem, ambo infirmos, diis stractis viribus, et omnibus iniuriis obnoxios fore: is si totum, privatumne ergo maiorem fratrem, unis exsulem illa aetate, illa corporis infirmitate, an is ultimum mori iussurum 7 Egregium enim, ut sa- is bulis traditus impiorum fratrum eventus taceatur, is Persei exitum videri, qui ex fraterna caede raptum 3 is diadema in templo Samothracum, velut praesen

is tibus diis exigentibus poenas, ad pedes victorisu hostis prostratus posuerit. Eos ipsos, qui, non illi

is amici, sed Eumeni infesti, stimulent eum, pietara tem constantiamque laudaturos, si fidem ad ulti-M mum fratri praestitisset. . . Haec plus valuere in Attali animo. Itaque introductus in senatum, gratulatus victoriam et sua merita eo bello fratrisque, si qua erent, et Gallorum desectionem, quae nuper ingenti motu saeta erat,

rum Lono similem. iria autem quae . rere Siralium . utrum statrem priva-lum in regno vivere passurus, an in

exsilium pulsurus, an denique interistieturus sit 8 non duo tantum . priva-lum an exsulem mori iussurus ' nain nihil interesse, privatus aliquis auexsul mori iubeatur , ae ne quidem eamdem regibus saeultatem sese exsu. Ies oecidendi, quam privatos in regno ipsorum viventes. meimum Cres. ex

ponit tandem , ad cillimom Wide ad XL. 42, n. s. , et tria divisionis membra eonstituit. ad mi eram vero et exsulem intelligit esse ; quod non mollia pla hit. ra. Abulis iradiatis impiorum fra-emum, etc. Eteoclis Mil. et Polynieis Ivida ad Sil. Ita l. IvI, vs. 546. H.

13. Qui ex fraterna eaede rvtiam .ete. pro vulgatum: qui occiso fratre. legitimo requi herede . in templo ultimo refugio, Romauia ae tradiderit.

Cons. cap. s. CAp. XX. a Grattilatus viatoriam , sorte gratia tusque vel gratulatus M.

o,t i Drah. Gallorum defee ionem. Gallograeeorum, quorum pars imperio Eumenis patebant; vid. Polyb. V.

S. Ad haee et aeqq. es. Dolyb. X xx. 3, qui etiam Aenum et Maroneam Praesenti Attalo promissas a senatu sed paulo post diseessum eius liae. ras fuisse prouuntiatas tradit.

304쪽

cxposuit. Petiit, ut legatos mitteret nil eos, quorum nuctoritato ab armis avocarentur. Ilis pro regni utilitate editis mandatis, Ac num sibi et Maroneam petiit. Ita destituta corum spe, qui . fratre accusato, Partitionem regni petiturum crediderant, cyriam' excessit. Vt raro alias quisquam, rex aut privatus , tanto favore tantoque omnium assensu est auditus; omnibus honoribus muneribusque et praesens est Cultus, et proficiscentem prosequuti sunt. Inter multas Asiae

vitatem converterunt. Nam quum primo in veste candida visi ossunt, quod gratulantes decebat, et, si sordidam vestem habuissent, lugentium Persei casum Praebere specio in poterant; Post tuam consulti ab M. Iunio consule Patres, stantibus in comitio legatis an locum , lautia , senatumque darent 4, nullum hospitale ius in iis servandum censuerunt; ogi CSSNS E curia consul, quum Rhodii, gratulatum se de victoria purgatum lia civitatis chimina dicentcs venisse, petissent, ut senatus Sibi daretur, pronuntiat: Sociis .

et amicis ei alia comitre atque hovi aliter praestare Romanos, et senatum dare consuesse: Rhossios non Pameritos eo bello, ut amicorum sociorum i numero habendi sint. Ilis auditis. prostraverunt se omnes humi, consulemque et cunctos. qui aderant, Orantes, nct

nova salsaque crimina plus obesse Rhodiis aequum

di. Curiam excessit ; ediderant re-eetiliores curia eaeessit, quod primae ditionis lecti otii eotii rarium testatur Drav. vide ad lI. 37, n. 5. Sequensi a deletidum: Ciciti vitis, Creveritas.ci DeuL. qui etiam malebat. Raro citis utiisquam. 3. Rhodλrtim maxim Iognti, etc.

eritis Polub. XXX. .: Diodor. l. l l .

3s n. s.) legalis ian locum . latitati se na timque darent, dandum eenseretit;

5. Amieortim foetortim , lege in ea sociorum, ut paulo ante, niit eum

305쪽

cen Serent, quam antiqua merita, quorum ipsi testes essent. Extemplo , veste sordida sumpta, domos principum cum precibus ae lacrymis circumibant, orantes , ut Prius cognoscerent Cau Sam , quam Condem nu-

XXI. M'. Iuventius Thalna praetor, Cuius intor cives et Peregrinos iurisdictio erat, populum adversus Rhodios incitabat, rogationemque promulgaxerat, DRhodiis hellum indiceretur, et ex magistratibus eius anni deligerent, qui ad id bellum cum classe mitterem

Se eum sporans laturum esse. IIuic actioni M. Antonius et M. Pomponius tribuni plebis adversabanturi Sed et praetor novo maloque eXemplo rem ingressus Crut, qUOd, ante non consulto senatu, non consulibus certioribus factis , de sua unius sententia rogationem

ferret, Vellent iuberentne 3 , Rhodiis bellum indici ' quum antea semper prius senatus de bello consultus osset, deinde ad populum latum ; et tribuni plebis , quum ita traditum esset, ne quis prius intercederct legi, quam privatis suadendi dissuadendique legem

Potestas facta osset, eoque Porsa PC EVCui SSet, ut, qui non professi essent se intercessuros. animadversis vitiis legis ex ratione dissuadentium , intercederont,

lita a. soriorumque, vel a. vitie sociorum . vel a. foetoriam e - Condemiatiarenturi sorte condemniarent', re v. ei Drahenti. CAp. XXI. t. Velleri iuberentne , sorte traherentMe. - Qtiiam ian ea semper mitis senarias de berio constititis, ete. vide ad XLII, a , v. 3. a. Et triliani plesia, qtium ita traditum esset, ne quis, eici vid. Crupli. de Coiu. IIum .i, pag. Postuduni l. e Acidi,se pauca ui lac uesententiam quod . ante quam prioratiue ima diaerent, leo φsi intereia rent, suspicabatur Sison. Ccintra Groia Nov. ex praece ld. intelligebat no, o maloque ea emplo actioni praetoris adoresia nitiP. Iloe .iutilem intelligi potest, nee lumen ex eo salis apparet, in quo situm fuerit, quod triluini pl.lia adversabantur : qu id sitia supPle- me Diu aliquo vix ititelligi potest: Du-Ler. Ex viatione dissuaderi sum .loge ex rationibus, vel potius cum Giou. ea oriatione; DiaL.

306쪽

T. LIVII

et, qui ad intercedendum venissent, desisterent, victi

auctoritatibus suadentium legem. Tum inter praetorem tribunosque omnia intempestive agendi certamen erat. Tribuni sestinationem praetoris ante tempus intercedendo, quum damnarent, imitabantur. Hoc tamen inter- sessioni suae praetendebant, in adventum im- peratoris et decem legatorum ex Macedonia, qui, re diligentissime ex literia tabulisque perpensa, certo indieaturi essent, quo quaeque civitas in Persea Romanosve animo fuisset. totam de Rhodiis consultationem reiici opus esse. Sed quum nihilominus praetor propositum urgeret, eo res pro CESSit, ut Antonius tribunus , productis ad populum legatis, Pro cedentem contra Thalnam et dicere incipientem de Rostris

detraheret. Rhodiisque concioncm praeberet. Ceterum, etsi Praecipitem ac servidum praetoris conatum par tribuni pe vicacia discusserat, nondum tamen cura discesserat Rhodiorum animis. Patres enim erant insensissimi r ut imminentimalo levati magis in praesens Rhodii, quam omnino liberati essent. Igitur quum diu multumque precantibus tandem senatus datus esset, introducti a consule, primo prostratis humi corporibus diu sentes iacuerunt. Deinde, quum eXCitatos consul dicore iussisset. Astymedes, quam maxime Composito ad commovendam miserationem habitu , in hunc modum verba fecit rXXII. ει Hie luctus et squalor paulo ante florentium ami-- citia vestra sociorum, Patres conscripti, non Potest notavi esse etiam iratis miserabilis. At quanto iustior vestras me ri tes subibit miseratio, si cogitare volueritis , quam duram conditiono causam hic apud vos prope iam damnatae ci-ee vitatis agamus t Ceteri rei sunt, antequam damnentur: De

m prius Iuunt supplicia, quam de culpa constet. Rhodii . Peccaverimusne, adhuc dubium δ est; poenas, igno-

sis priucipis legationis Rhodiorum . oratio Graecis ii audquaquam probata ; vid. Polyh. XXX . 4. ei Geu. VII. 3. Livium noti tam ea . qtiae dixerit orator Rhoditis in senatu, quam quae ab eo dici potuisse ae de

307쪽

is minias omnes iam patimur. Antea, Carthaginiensibus . victis, Philippo, Antiocho superatis, quum Romam

xa venissemus, ex publico hospitio in curiam gratus, latum vobis, Patres conscripti, ex curia in Capiis tolium ad deos vestros dona serentes *; nunc ex is sordido deversorio, vix mercede recepti, ac Prope ,, hostium more extra Vrbem manere iussi, in hocis squalore venimus in curiam romana in Rhodii, quos . provinciis nuper Lycia atque Caria, quos praemiis is atque honoribus amplissimis donastis. Et Macedonas

. Illyriosque liberos esse ut audimus δ) iubetis ,

a quum Servierint, antequam vobiscum bellarentis nec cuiusquam sortunae invidemus, immo agno-M scimus clementiam populi romani ): Rhodios, quiis nihil aliud quam quieverunt hoc bello, hostes ex

o sociis iacturi estis 2 Certe quidem vos estis Romani, is qui ideo felicia bella vestra esse, quia iusta sint, D prae vobis sertis ; nec tam exitu eorum, quod vin-n eatis, quam principiis, quod non sine causa SusCi-υ piatis , glorium ini. Messana in Sicilia oppugnata β a Carthaginienses, Λthenae oppugnatae et Graecia in . servitutem petita et adiutus Hannibal pecunia, avi

is xiliis, Philippum hostem secerunt. Antiochus ipse,

huisae pii averit, in hane orationem eouttili,ae, A et Duh. a. Au deos oestros dona serentes se. Demieiamtis; quod verbum . a Si-gouio interpositum , elegantius reticeri et ex proximis intelligi putabat

Cecin. de rebamur excidisse crede- hat Cleu. ferebamus emend. Periet niua. - Doer. Livium nee seripsisse νeniel mus i quis enim hane latinita tem sistat: viatim Romam Menissemus... Meniebamus p ), Bee illud relietitiae existimat. Sed auspicatur pergetiamtia, nee repudiat lamen Creverti eoniecturam. LEM. 3. Me vitidi tia veli. edd. non a ιdia mimias et est rei ori 1μα volgaritim quoque linguarum vi in pro aticlisei vel eognovi; Groiiov. . laudatis Cie. pro Roseio Op. s. . et Petri ap. έ. Cons. cap. 23 Exir. et Cap. 24.

4. Nihil aliud quam quieMerunt δ. ide ad li . 8. n. s.

S. Messana in Sisiata opptignata. h. e. eius oppugnatio, ete. vide ad

308쪽

is ultro ab Aetolis hostibus vestris arcessitus, ex Asia is classe in Graeciam traiecit, Demetriade et Chalcido et saltu Thermopylarum occupato, de possessionais imperii vos deiicere conatus. Cum Perseo socii vestriis oppugnati, alii intersecti reguli Principesque genis tium aut ΡΟpulorum, causa belli vobis suere. Queriis tandem titulum nostra calamitas habitura est, sis, perituri sumus 3 Nondum segrego civitatis causa ina

M ut traderemus Vobis, adduximus. Si omnes Rhodii M aeque noxii essemus, quod nostrum in hoc bello,, crimen esset Persei partibus savimus , et, quem-

M admodum Antiochi Philippique bello pro vobis

is adversus reges, Sic nunc Pro rege adversus vosis stetimus. Quemadmodum soleamus socios iuvare,

, et quam impigre capessero bella, C. Livium, L. , Aemilium Regillum inici rogute, qui classibus vestris

M in Asia praefuerunt. Nunquam Vestrae naves pu-M gnavere sine nobis. Nostra classe Pugnavimus semul di, ad Samum, iterum in Pamphylia adversus II anniis balem imperatorem. Quae victoria nobis eo gloriora stor est, quod, quum ad Samum magnam partem D navium adversa pugna et cgregiam iuventulo in limira sissemuS, ne tanta quidem clade turriti, iterum ausi is sumuS regiae classi ex Syria venienti obviam ire. M IIaec non gloriandi causa retuli neque enim ea D nunc nostra est fortuna , sed ut admonerem , M quemadmodum adiuvare socios solerent Rhodii.

XXIII. ,, Praemia, Philippo et Antiocho devictis,

6. Λ Polinarato si Dinon eii thus nostris. qui et ipsi patito post Romamicaatieli sistit; vid. Polyb. xxx. 8, 9. Ceterum datit Dione veit. edd. ; ed male. - C. LA iam iam laue lempore mortuum stii; e. ex XLill. xi colligebat Iae. Periet. Seu lioe Meo alium Disti immerito eredideris desistiari Livium. qui quidem in Pinetura classi praestiit. Cous. D L. et lud.

309쪽

LIB. XLV, CAP. a 3 is amplissima accepimus a vobis. Si, quae vestra nunca est fortuna deum benignitate et virtute Vestra, ea is Persei fuisset, et praemia petitum ad victoremis regem venissemus in Macedoniam , quid tandem is diceremus 7 Pecuniane a nobis adiutum, an fruis mento 2 auxiliis terrestribus, an navalibus 7 quod is praesidium tenuisse nos 3 ubi pugnasse aut sub

is illius ducibus, aut per nos ipsos 7 Si quaereret, ubi

u miles noster, ubi navis intra pracsidia sua suisu set, quid responderemus 7 Causam sortasse dicera remus apud victorem, quemadmodum apud vosis dicimus. Hoc enim legatos utroque de pace mitis tendo consequuti sumus, ut ne ab utraque partori gratiam iniremus ab altera etiam crimen et pe- . riculum esset. Quamquam Perseus vere obiiceret, is id quod vos non potestis, Patres conscripti, nos

is principio belli misisse ad vos legatos, qui polli-

n cerentur vobis, quae ad bellum opus essent; nais valibus, armis, iuventute nostra , sicut prioribus is bellis , ad omnia paratos lare. Ne praestaremus, is per vOS Stetit ), qui de quacumque causa tum is aspernati nostra auxilia estis. Neque iacimus igi-M tur quidquam tanquam hostes, neque honorum

is sociorum desuimus ossicio ; sed a vobis prohibiti a praestare fuimus. Quid igitur' nihilne iactum . ncque dictum est in civitate vestra, Rhodii, is quod nolletis, quo merito offenderetur populus

C p. xxIII. i. mi natiis in ra saliltis se auxiliis, ut paulo ante; ian. yraesidia a vide ad IX, SI, n. r. 3. Na praestaremus, per Mos stetit; vide ad II. 31, n. 7. Mox lege: sed ida. Vt ne pro simpl. na a1 iatraqua a Mohia prohιιιι. pravitara fiamus ἔparte gratiam iniremus; seribe tie iat Cron. - Hine iam non , potius me neutra Piaris, et mox naυibus, armis, iam. i. e. nune, hoe tempore, ut iuυ tute pro navalitus, a. , ι.; Geo- apud cie. pro l. Manil. eap. s. hic nov. Forte et iam nos nosι- , Drah Λα- iam plura non Leam , Duh. et Drah.

310쪽

T. Livii

A. C. ad . v. C. 535.

o romanus 7 Hinc Iam non, quod factum est, de

as sensurus sum non adeo insanio ), sed publicam

a cau6am a privatorum culpa segregaturus. Nullara enim est civitas, quae non et improbos Cives uli-υ quando, et imperitam multitudinem semper habeat. D Etiam apud vos suissct audivi, qui assentando γυ multitudini grassarentur; et secessisse aliquando γγ a vobis plebem, nec in potastate vestra rem Pu- is hlica in suisso A. Si hoc in hac tam bene moratara civitate accidere potuit, mirari quisquam Potest, is aliquos fuisse vpud nos, qui, regis amicitiam pe-n tentes , plebem nostram consiliis depravarent 7s qui tamen nihil ultra valuerunt, quam ut in onis sicio cessaremus, Non praeteribo id, quod grara vissimum est in hoo bello crimen civitatis nostrae. ra Legatos eodem temporo ot ad vos, et ad Persea

D de pace misimus i quod infelix consilium surio -

M secit; que in sto loquutum constat , tanquam C. M Popillius legatus romanus, quem ad submoven is dos a bello Antiochum et Ptolomaeum reges mi. a sistis, loqueretur. Sed tamen ea, sive superbia is sive stultilia appellanda est, eadem , quae apud is vos , et apud Persea fuit. Tam civitatium, quamn singulorum hominum mores sunt; gentes quoquom aliae iracundae, aliae audaces, quaedam timidae; M in vinum, in venerem proniores aliae sunt. Abhu-

4. Nec in potestata Mestra rem. I.

vide ad XXVI, 8, n. s. Mox sorte

leg. depraMarini et cessa initis: D L. S. Ariosias, ut postea audirimias , orator, Elc. respicit acl ea, quae XLI v, 4. 35. legi utur. Agesipolis oratio post allatum Romam nuntium ite Peris

seo victu nequaquam in iusoleua fuit: eam tamen hie designati, e Polyb. XXIX. . eolligitur; Duher. Tian iam C. Popillitis e ad margiuem Livii eotitieit tanquam si vir uocitis Iae. Perihoo. Ita hoe pussim diei . ut et , elisi si et o si si, d et Drah. - Eiadem, quae Uia Mos Iuli, lu-gatio sellicel.

Disili od

SEARCH

MENU NAVIGATION