Titi Livii Patavini Opera quae exstant omnia ex recensione G. Alex. Ruperti cum supplementis Freinshemii. Tomus primus decimus quartus

발행: 1826년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

Α. C. is .

V. C. 585.

M Dicnsium populum ε fama est celerem et supra is vires audacem esSe ad conandum I LaCedaemoniorum cunctatorem et vix in ea, quibus sidit 7, in-. gredientem. Non negaverim, et totam Asiae refiis gionem inaniora parere ingenia, et nostrorum,a tumidiorem sermonem esse, quod excellere interis sinitimas civitates videamur; et id ipsum nonis tam viribus nostris , quam vestris honoribus auis iudiciis. Satis quidem et tunc in praesentia ca- is stigata it Ia legatio erat, cum tam tristi responso is vestro dimissa. Si tum parum ignominiae pensum a est, haec certe tam miserabilis ac supplex legatio,a etiam insolenti Oris, quam illa fuit, legationis satis a magnum piaculum esset. Superbiam , verborum a Praesertim, ira undi Oderunt, prudentes irrident; ,, utique si inferioris adversus superiorem est: Ca- Pitali poena nemo unquam dignam iudicavit. Id a enim Vero periculum erat, ne Romanos Bhodii a contemnerent. Etiam deos aliqui verbis serocio- γγ ribus increpant, nec ob id quemquam fulminois ictum audimus β.

XIV. re Quid igitur superat, quod purgemus

,, si nec factum hostile ullum nostrum est, et verba ,, tumidiora legati offensionem aurium, non pernio ciem civitatis, meruerunt 3 Voluntatis nostrae tacita uis velut litem aestimari vestris inter vos sermonibus

s. Atheniensitim rem in t malim Atheniensem, et mox Lacedaem-nιum et Cron. Sed vulgatum exemplis sinitiavit Diau.

. Vix in ea , quibus suu . ingre

dientena . vix ea aggredietilem seu conanium, quae se perseeliarum esse con liuit. - Ttimidiorem sermonem; vide

ad XXX, D, n 3. s. rimine laltim audimus; vide ad

312쪽

T. LIVII

is audio, Patres conscripti: savisse nos regi, et illumis vincere maluisse; ideo bello persequendos esse Cre- ,, dunt. Alii vestrum, voluisse quidem nos hoc, non ta- . men ob id bello persequendos esse: neque moribus, is neque legibus ullius civitatis ita comparatum esse,

is quo id fiat, capitis damnetur. ΙIis, qui nos Poena,

is non crimine , Iiberant, gratiam quidem habemus; is ipsi nobis hanc dicimus legem: si omnes voluimus, . quod arguimur , non distinguimus voluntatem ara facto: omnes plectamur. Si alii principum nostro- ω rum vobis, alii regi saverunt, non postuIO, ut M propter nos, qui partium vestrarum fuimus, regis is fautores salvi sint: illud deprecor, ne nos Propteris illos pereamus. Non estis vos illis infestiores, quam si civitas ipsa; et hoc qui sciebant Α, plerique eorum M aut Profugerunt , aut mortem sibi consciverunt. , Alii, damnati a nobis, in potestate Vestra erunt, is Patres conscripti. Ceteri Rhodii, sicut gratiam is nullam incriti hoc bello, ita ne poenam quidem

M sumus. Priorum nostrorum benefactorum cumuluS,

. hoc quod nunc cessatum in ossicio est, expleat., Cum tribus regibus gessistis bella per hos annos. M No plus obsit nobis, quod uno bello cessavim mus, quam quod duobus bellis pro vobis pugnari vimus. Philippum, Antiochum , Persea , tanquam, tres Sententias , ponite. Duae nos absolvunt: una

tis nostrae tracilae Metit luem aestimari. nov. probante Drahenh. Cons. ad Ith.

313쪽

LIB. XLV, CAP. 24, as

. dubia est , ut gravior sit o. Illi de nobis si indi

is dicarent, damnati essemus. Vos iudicato, Patresis conscripti, sit Rhodus in terris, an landitus deleari tur. Non enim de bello deliberatis, Patres conis scripti, quod inferre potestis, gerere non potestis,

is quum nemo Rhodiorum arma adversus vos laturus

is sit. Si perseverabitis in ira, tempus a vobis pet o mus, quo hanc funestam legationem domum re-n seramus: omnia Iibera capita , quidquid rhodio-

. rum Virorum , seminarum est, cum omni pecunia D nOStra naVes Conscendemus, ac, relictis penatibus

u publicis privatisque , Romam veniemus ; et, Omnim auro et argento , quidquid publici, quidquid pri

is vati est, in comitio, in vestibulo curiae vestrae , a Cumulato , Corpora nostra coniugumque ac libem rorum Vestrae potestati Permittemus, hic passuri,

a quodcumque patiendum erit. Procul ab oculis

is nostris urbs nostra diripiatur, incendatur. Hostesis Rhodios esse, Romani iudicare possunt: est tamenis et nostrum aliquod de nobis iudicium, quo nun- is quam iudicabimus 7 nos vestros hostes: nec quida quam hostile, etiam si omnia Patiemur, iaciemus. . XXV. Secundum talem orationem universi rursus prociderunt, ramosque oleae supplices iactantes,

ε. Vna dubia est, ut grarior sit, etiamsi severior, durior sit, ut apud Caea. Beli. Ciu. I. a. quod intra monuit Crever. Sensus est: Dubium est utrum damnandi simus, ut vos iudieare videmini, Mod uno hello. adversus Persea a vobis gesto, cessaMimus, non pro vobis pugnavimus, ut in duotitia bellis. Nou est, quod eum

Gron. legas tinia dubia est; tantam abest, ut graυior sit, hoc setiaue Una nee absolvit, quia nota iuvimus, nee condemnat, quia non contra stetimus: tantum abest, ni orto condemnet. vel maloeem haheat acietoritatem , ut graὐis auelor I, IS . n. I. - Illi, M. qui voluntatis nostrae taetrae velut litem aestimant, ete. Cons. Cap. pr. . Quo nunquiam iudieadimus ex emend. Gmnov. pro Uulg. quod nunquam iudiearimus. Idem eoni. qui nunquam iudieabimus. Cap. XXV. s. Seotandum talem Ora rionem et vida ad I. 4. n. g. mos Oleaa suntiees laetantes a vide ad

314쪽

inndem excitati, curia excesserunt. Tunc sententiae interrogari coepta c. Infestissimi Rhodiis oratii, qui consules praetoresve aut legati gesserant in Macedonia bellum. Plurimum causam corum adiuvit M. Porcius Cato, qui, asper ingenio, tum lenem mitem que senatorem egit λ. Non inseram simulacrum viri copiosi, quae dixerit, reserendo : ipsius Oratio scripta exstat, Originum quinto libro inclusa. Rhodiis responsum ita redditum est, ut nec hostes fierent, nec socii permanerent. Philocrates et Astymedes principes legationis erant β. Partem cum Philocrate renuntiare

Rhodum legationem placuit, Partem cum Astymede

Romae subsistere, qui, quae agerentur, Sciret certioresque suos saceret. In praesentia deducere ante certam diem ex Lycia Cariaque iusserunt , praesectos.

a. Lenem mitem e senatorem egit: ido ad Epit. Liv. XLVI. D. I. Ipsius oratio, pro Rhodiis habita , aeripla exstat. Originiam Oimo libro

piau. Puti. 65. 3. Plia cernier et Astymedes princiis pes legationis erant; cons. ad haee et

seqq. Pol1b. Exe. Leg. XXX, 5 , qui

otiam Phil ratem primo cum aliis, deinde Philophronem et Astymedem vidvenisse Romam tradit eap. 4 l,r. Hrim legalionis, aliquot legatos, eum Philocrateroniantiare Rhodum iegationem c vide ad XX lIl. 6, n. a placuit, se. Rhodiis, partim eum Astu mede Romne subsistere, qui, quae tige rentur Bomae. seiret, ete. Illud qui inservi, et hoe potius excidisse crediderim, quam, quini alii putaui, quae vel tiι; nisi cum Cron. legere malisaasistere , qui, M. legati nam pars id qd. quidam legalι) quae agerentur. starent sertiores e suos seerent. Ita diserte Polrb. XXX, 5, '. te sed οἱ napi του Amυμελ v etiam pro sola Asumede dietum aeeipi potest: et inaudatum illud ad hune potissimum legationis principem speetat, Livius tamen haec verba de Astrmede et Ol- Iegis, nee male. accepisse, ei librarii , ignorantes, voce partem plurex

comprehendi, numerum mi lasse, aut

virgulas . literae e in seiret et sereri superseriptas. omisisse uidentur. 4. In praesentia de δε re quid ppraesidiaῖ ante eertam diem ex Lria via Caria e praeferos iusserunt Patres. Doldibitis hoe deeretum Aenati post missam legationem , quae cor Ham serebat. saetum tradii; DoLer. Cons. ad XLIV, a 5 , D. I. Pro Prae felos Drah. coni. praesidia vel praesidiario . Sed sorte leg. decedere pro de Meere. mee Rhodum nuntialia... in gaudium renuntiata Me tertivit; vide ad II, 3, n. r. Nuntiata pro nuntiari. itissa , quouiam sequitur renuntia vir e ne sie quidem a frigido pleonasmo

315쪽

Haec Rhodum nuntiata, quae per so tristia fuissent , quia maioris mali levatus erat timor, quum hellum timuissent, in gaudium renuntiata verterunt. Itaque extemplo coronam viginti mi Ilium aureorum . decreverunt: Theodotum, praesectum classis, in eam Ieg tionem miserunt. Societatem ab Romanis ita volebant peti, ut nullum de ea re scitum populi seret, aut literis mandaretur; quod, nisi impetrarent si, maior repulsis ignominia esset. Praefecti classis id unius erat ius, ut agere de ea re sine rogatione ulla perlata posset. Nam ita per tot annos in amicitia suerant 7 ut sociali foedere se cum Romanis non illigarent ob

nullam aliam causam, quam ne spem regibus abscinderent auxilii sui, si cui opus esset, neu sibi ipsis

immunis Ioetis vἱderi potest. nisi post foete talis sine populi Rhodiorum sei

nuntia a maiorem inurputielionem u.

Ex quibus loeis patet, eum praeeipiae vocatur XLv, Io, et amisia atque so Romanis savisset tande eum quoque eis pomii rom. Celi. Vil. 3. De Bho-maxiane idoneum sui se, qui Romam diis etiam supra hoe eap. dieitur tigmitteretur, iam monuit Drah. ne hostes serent. nee foeti permn 6. Quod, nisi sal non impetrarene rent.. Duh. De diserimine amicorum s Mil. postquam ea de re selium po- sociorum irie rom. Appian. a. Gult. puli Reium et litetis manustum esset; Eel. Xlli Εxe. ta): irrotuti fetu tr ea Crev. et Drah. . maior nomιnia iri, iam 5sori, hospites et amicos. esset reptitiis, ipsis repulsam serenis Οις iatrios μι tiint ριχους, αυάγκη tibiis. CL IlI. 35, n. 1 o. et XXX lx, δ' oυν ἐπηυ Otς cara vetv. Loia 32, 3. Quo, si non impetrarent, minor ge vero Mutior erat conditio sociortim; 'f'Isae ignominia esiet eoni. Geon. vide ad XX ll. 3, n. s, et XXXIII. Cons. Polyb. XXX . 5. g. 5, ubi noti 54, M. 3.. - Sed quae eos ipsis Ro

classis tu ianitis erue itis sanciendae ad Poldib. XXX , 5, 3. 9 et 3 o.

316쪽

T. LIVII

fructus ex benignitate et fortuna eorum percipiendi. Tunc utique petenda Societas videbatur, non quae tutiores eos ab aliis saceret nec enim timebant quemquam, Praeter Romanos , sed quae ipsis Romanis minus suspectos. Sub idem sere tempus et Caunii descivere ab his, et Mylasenses Euromensium oppida

non sentirent, si Lycia et Caria ademptae ab Romanis serent, cetera aut se ipsa per desectionem liberarent, aut a sinitimis occuparentur, includi se insulae parvae et sterilis agri litoribus, quae nequaquam alere tantae urbis populum posset. Missa igitur iuventute, propere et Caunios, quamquam Cibyratarum s adsciverant auxilia, coegerunt imperio parere, et Mylasenses Alabandenosque, qui, Euromensium Provincia adempta, ad ipsos coniuncto exercitu venerunt, circa orthosiam

acie vicerunt.

M. Dum haec ibi, alia in Macedonia, alia Romae geruntur, interim in Illyrico L. Anicius, rege Gentio, sicut ante dictum est, in potestatem redacto, Scodrae, quae rogita suerat, praesidio imposito Gabinium Pram

8. Stio idem fere temptis et Caunii aesta re a8 his i sorte a Rhodii, et

vid. XXXII, 33. noti ν; XXXul,

dio, not. 3. et XXXVIII. 3s, n. έ. Caunus hod. G Rossa. L.), Ny- asa hod. Melasso. L. et Euromum oppida Catiae, quae Gria est L a Rhodiis olim a Romanis datae eraut i aed nuper iis SCto ademptae ;vida ad XXXVIlI, 3s, i. 8, et XLIV,

15, n. I. Hoc vero SCtum Rhodiis nondum innotuerat, quum oppida illa deficerent et eogerentur imperio Parere. Cons. omnino Mirh. XXX .s, g. s.

s. cibo ratarum quorum urbs CF-bara nune voeatur Durara adseio rara auxilia, potius aeriυeriant; Cron. Cotis ad IV, 3 a. n. s. - Μ Maenses. edd. veit. Mylassenses t vide ad

317쪽

LIB. XLV, CAP. 26 secit, Rhigoni et Olcinio η urbibus opportunis C. Licinium. Praepositis his Illyrico, cum reliquo exercitu in Epirum est prosectus. Vbi prima Phanota ei dedita

tota multitudine cum insulis obviam et susa. Hie praesidio imposito, in Molossidem transgressus: cuius omnibus oppidis, prueter Passaronem et Tecmonemot Ρhylacen et Horreum, receptis, primum ad Passaronem ducit. Antinous et Theodotus ' principes eius civitatis erant, insignes et favore Persei, et odio adversus Romanos: iidem universae genti auctores desciscendi ab Romanis. Hi conscientia Privatae noxae, quia ipsis nulla spes Veniae erat, ut communi ruina. patriae opprimerentur, clauserunt portas, multitudinem , ut mortem servituti praeponerent, hortantes. Nemo adversus praepotentes viros hiscere audebat. Tandent Theodotus quidam, nobilis et ipse adolescens, quum maior a Romanis metus timorem a principibus suis vicisset, re Quae vos rabies, inquit, agitat, quiis duovum hominum noxae civitatis accessionem sa-

is citis 47 Equidem pro patria qui letum oppetissent,

is saepe sando audivi: qui patriam pro se perire ne a quum censerunt, hi primi inventi sunt. Quin apc- a rimus Portas, et imperium accipimus, quod orbis D terrarum accepit 2 ra Haec dicentem quum multitudo

Cap. XXvI. r. Rhizoni et Olcinio ivid. Hard. ad Plin. III. ua seu M. Iuedd. ante Drah. Otrinis . sed in s. e. extri Raronitas et oleis alas. mira-vios apud Ptol. II, sorte OHi,inu, Ol Ainitim apud Plin. - Ctim institiso. usa; vide ad II, 54, N. 6. - no praesidio. ete. potius Hine, praesidio imposito . in , ete. Duh.

u. Antinotis et Theodotus, ete. es.

, s. 3. Duortim hominum noxae noxam vel eauxam eiὐitalis Meessionem Me tisa ita iam Perie. haeo interpretatur ἔDomi. vero: vi eivitatis Me. Desiis aderimen duorum, qui soli noxii, val seutiendo vosqtia adiungendo noasia illi a duobus. est ei lia, ut civitas .ecedat ad eorum erimen .. Sed eiνδε lem legere malunt Grou., Crever. et

Diah. vide ad VII, 3o. n. 3. - Quin aperimus portas; vide ad XXVII, 4s.

n. 5. - Imperium romanum.

318쪽

T. Livii

sequeretur, Antinous et Theodotus in primam stationem hostium irruperunt, atque ibi, offerentes se ipsi vulneribus, interfecti. Urbs dedita est Romanis. Simili pertinacia Cephali , principis clausum Tecmonem, ipso interfecto, per deditionem recepit. Nec Phylace, nec Horreum, oppugnationem tulerunt. Pacata Epiro, divisisque In hiberna copiis per opportunaS urbes , Tegressus ipse in Illyricum, Scodrae, quo quinque legati ab Roma venerant =, evocatis eX tota provincia principibus . conventum habuit. Ibi pro tribunali pronuntiavit de sententia consilii β : Senatum ρνα-lumque romanum Illyrios esse liberos iubere. Praesidia

ex omnibus omissis, aressus, et caesellis sese deducturum. Non solum LMros, sed ettam immunes 7 fore Issenses, et Taulantios , Dassaretiorum Pirustas, Rhizonitas, Olciniatas. quod, incolumi Gentio , ad Romanos dem Cissent. Daorseis quoque imminitatem dare , quod, relicto Caravantio , cum armis ad Romanos transissent. Scodrensibus et Dassarensibus et Selepia is celeris

que Illyriis, pectigal dimidium eicia, quod regi β yen-

. Simili pertinaeia Caphnii. ete. vid. 'LLIII, a 8 . n. r. - Per deditionem reo it, aea L. Anicius 5. Quo quinque legati ab Roma in

cons. Cap. 37.

aarensιbtia, qtii sorte non iidem . qui Dassaretii. suere. - Selmi uni notialibi memorantur. Stilonitianis vel Salὐιaιiis ex Plin. Ill. 22. Semaris et elinis coni. mutat. Cons. ad III, 5o . n. I, et XLil. 2I , D. 2.

Gramna. V,26; sed pependassent emenia

319쪽

LIB. XLV, CAP. 26, 27 dissent. Inde in tres partes Illyricum divisit. Unam

eam iacit, quae supra dicta est; alteram Lubeatas omnes; tertiam Agravonitas, et RhiZonitas, et Olciniatas, accolasque eorum. Hac sermula dicta in Illy

rico s, ipse in Epiri Passaronem id hiberna rediit. XXVII. Dum haec in Illyrico geruntur, Paullus ante adventum decem legatorum Q. Maximum filium , ia in ab Roma regressum, ad Aeginium et Agassas diripiendas mittit: Massas, quod, quum Marcio consuli

tradidissent urbem, petita ultro societate romanu, defecerant rursus ad Persear Aeginiensium novum

crimen erat; famae de victoria Romanorum fidem non habentes, in quosdam militum, urbem ingreSSOS, hostiliter factui erant. Ad Aeniorum quoque hostiliter urbem diripiendam L. Postumium misit, quod pertinacius , quam finitimae civitates, in armis fuerant. Λutumni sere tempus erat; cuius temporis initio circumeundam Graeciam , visendaque, quae nobilitatasama magis auribus accepta sunt, quam OCulis nO

Sigon. et Drah. Post hoe verbum exiseidisse uidetur remittere, vel potius

fiat. quae anpra diciti est: at supra nihil de ea dieium est. Hine crever. opinatur. vel hie aliqua intereidisse, vel Livium rem tion partim fastidiosam indiligentius transcurrisse; adeo qtie etiam non facile des niti posse exnntecedit .. quos populos hahuerit prima haee Illyrici pars. - ras kas

Non alius memoravit. Aseriolonitaseoni. Douiat. et sano Aserra iam ctim

Rhilinio ei Oleainio itinxit Plin. III. α ,. Sed inde non hene sormatur u men illud gentili illam ; Crever. Consad III, M. n. t. s. me sormida diem in IIbrieodo di .isione eius ἔ vide ad lV. 8, v. 4. et XXVI, 24, n. 5.

C p. XXVII. i. Agassas ; notat Doering. hane urbem supra XLlV. 7, in singulari Agassam appellari, et sic plura urbium nomina modo in singula A, modo iis plurali adhiberi, T. c. Theba et Thelae. LΕΜ. - Aeginia

sitim n iam crimen eriale Iamae, est.

ni. Doering. post erat fortasse ex-eidisse vi quod. LEM. - Aenio rem quoque, ete. Iucolarum Aeni opp. in Thracia. Eos tamen hie intelligi non posse, pluribus argumentis pro hat Drahenh. et emend. Aenealtim

3a , pertinacitis in armis suisso suspicatur.

320쪽

T. LIVII

sCuntur, ut statuit, Praeposito castris C. Sulpicio Gallo, prosectus cum haud magno comitatu, tegentibus Iatera Scipiono filio et Athenaeo Eumenis regis fratre, per Thessaliam Delphos petit, inclytum oraculum: ubi, sacrificio Aphllini iacto, inchoatas in vestibulo columnas, quibus imposituri statuas regis Persei suerant, suis statuis victor destinavit. Lebadiae . quoque templum Iovis Trophonii adiit. Ibi quum fidisset os specus, per quod oraculo utentes sciscitatum deos defccndunt, sacrificio Iovi Hercynnaeque iacto, quorum ibi templum est, Chalcidem ad spectaculum Euripi Euboeaeque insulae, ponte continenti iunctae, descendit: a Chalcide Aulidem traiicit, trium militum spatio distantem , portum inclytum statione quon-

3. LMadiae siti Boeotia ad snea Phoeidis . hod. Lotidia . temptam

Dois Trophonii, ubi os specus, Per Od oraetito titentes Miscitatum deos

tur tit Philostr. l. l. Cons. Teteri. et Pollet. nil Lieophr. v. 353. 4. Ad sp raetitiam Euripi Euboea tia insulae, ponis eontinenti itinerae, deae die, et a Chaleida Atilidem traicite, aritim multam passuum Vari

distantem a vide ad XXVIII, 6, n. 3. et X XV, 5a, n v. Euripi E. i. edidi

ex emend. Gron. pro vulg. Euripi amoque ante insulae. - Portum in-ebrum statione quondam mille naυtiam Agamemnoniae elassis; vide ad Sil.

in Boeotia hod. uehi aist Karabola dieehatur et postis Tanagraeorum et portus duplex, maior ae minor. Ibi dem inelytum templum Dianae. Portuum eustodis, at raso οπου vid. Spanhem. ad Callim. Hymn. in Dian. 3s, et 2533, tibi Agamemnon, rex illa regum smu βασαωv . qui titulus postea datus Persarum Parthorumque regibus. de quo vid. Em. ad Suet. Calig. 5 , quum malaeta diis Aulide detineretur, duces que indignarentur moram, Chaleantisinonitu naxibus eursum selieem ad

Diuiti su by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION