Titi Livii Patavini Opera quae exstant omnia ex recensione G. Alex. Ruperti cum supplementis Freinshemii. Tomus primus decimus quartus

발행: 1826년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

v. C. 58 O.

XVm. Haec ad ea, quae ab Eumene delata erant, accessere, quo maturius hostis Perseus iudicaretur; quippe quem non iustum modo apparare bellum regio animo, sed per omnia clandestina grassari scelera latrociniorum ac veneficiorum cernebant. Belli ad m, ni stratio ad novos consules reiecta est: in praesentia tamen Cn. Sicinium praetorem, cuius inter cives et peregrinos iurisdictio erat, scribere milites placuit, qui, Brundisium ducti, primo quoque tempore Apol- Ioniam in Epirum traiicerentur ad occupandas maritimas urbes, ubi consul, cui provincia Macedonia obvenisset, classem appellere tuto, et copias per commodum exponere posset. Eumenes, aliquandiu Aeginae retentus periculosa et dissicili curatione, quum primum tuto potuit, prosectus Pergamum, praeter Pristinum odium recenti etiam scelere Persei stimulante , summa vi parabat bellum. Legati eo ab Roma, gratulantes, quod e tanto periculo evasisset, Venerunt. Quum Macedonicum bellum in annum 4 dilatum esset, ceteris praetoribus iam in Provincias prosectis, M. Iunius et Sp. Lucretius, quibus Hispaniae provinciae obvenerant , fatigato saepe idem petendis senatu, tandem pervicerunt, ut supplementum sibi ad excocitum daretur tria millia peditum, centum et quinquaginta equites in rontanas legiones: in socialem 'exercitum quinque millia peditum et trecentos equites imperare sociis iussi. Hoc copiarum in Hispanias cum praetoribus novis portu tum est. XIX. Eodem anno, quia por recognitionem Postumii consulis magna pars agri Campani, quem privati sine discrimine passim possederant, recuperata in

42쪽

T. LIVII

publicum erat, M. Lucrotius tribunus plebis pro

mulgavit, Ut agrum Campanum Censores liuendum locarent : quod Actum tot annis post captam Capuam non fuerat, ut in vacuo vagaretur cupiditas privatorum. Quum in eXSPectatione senatus esset, bello etsi non indicto, tamen iam decreto, qui regum Suam Persei qui sequuturi amicitiam essent, legati Ariarathis . puerum filium regis secum adducontes, Romam venerunt. Quorum oratio fuit, regem educandum f-lium Romam misisse , ut iam inde a puero assuesceret moribus romanis hominibusque. Pelere, ut eum non sub hospitum modo Arisalorum custodia , sed Publicae cliam curac ac uelut tutelae Dellent esse. Ea regis legatio grata senatui fuit. Decreverunt, ut Cn. Sicinius praetor

aedes instructas . locaret, tibi filius regis coinitos quo eius habitare possent. Et Thracum legatis, apud se disceptantibus et societatem amicitiamque petentibus, et, quod petebant, datum est, et munera binum millium acris summac in singulos missa. II os utique populos, quod ab tergo Maccdoniae Thracia osset, assumptos in societatem gaudebant. Sed ut in Asia quoque et insulis explorata Omnia essent, Ti. Claudium Neronem , M. Decimium legatos miserunt. Adire eos Cretam et Riiodum iusscrunt, simul renovare amicitiam , simul speculari, num sollicitati animi sociorum ab rege PerSeo essent.

CAp. XIX. i. Agrum C. cenet res Irtiendum locarint: vitie ad XxVII ,3. n. I. - Quod Destim tot annis,

est. immo hiennio post; vide ad XXVII, 3 et 1i .Sed deinde videtur intermissum fuisse ; Duh.

I. In etiam . vacante agro. qui

sine domitio esse videbatur. Cotis. Inipp. Suel. Claud. 9 extr. 3. Aeria instructas . instruendas, instrucias praebendas, tociaret, omnigena supelleetile a redemptori hiis in strui curaret: DraL. Cotis ad V . 23. n. s. et VI, 5, n. 3. - Munera hi-ntim mittitim aeris summa in singulos missa a vid. cap. 6 . n. s. Vox summa abest tiliis loeis, quibus vel de hae re, vel de pecunia in aerarium a trium

phantibus illata. vel de praemiis publiee datis agitur; Dith.

43쪽

XX. In suspensa civitate ad exspectationem novi helli, nocturna tempestate columna rostrata in Capitolio ' bello Punico consulis, cui collega Ser. Fulvius suit, tota ad imum fulmine discussa est. Ea res , prodigii loco habita, ad senatum relata est. Patres ad haruspices referre, et decemviros adire libros iusserunt. Decemviri, lustrandum oppidum ., supplicationem Obsecrationemque habendam, victimis maioribus sacris candum ci in Capitolio Romae, et in Campania ad Minervae promontorium, renuntiarunt; ludos per

decem dies Iovi Optimo Maximo primo quoque die

ciendos, ea omnia cum Cura DCta. Haruspices , in

bonum versurum 4 id prodigium, prolationemque sinium et interitum perduellium , portendi, responderunt ; quod cx hostibus spolia suissent Ea Tostra, quae

tempestas disiecisset. Accesserunt, quae Cumularent religioncs animis. Saturniae, nuntiatiam erat, San

guine per triduum in oppido pluisse: Calatiae asinum

tripedem natum, et taurum Cum quinque Vaccis uno

ictu fulminis exanimatos: Auximi terra pluisse. Horum quoque prodigiorum Causa res divinae suetae, et Supplicatio unum diem seriaeque habitae.

Cap. XX. I. Stispensa ad easpreta- I ing. Lat. p. i 85. Ita oppidum aeeipilionem et vide ad Il. 5έ, v. 32. Nox posse XLV , 36. n. 5; sed h. l. et Sigon. laetitiam ita expleti in copi- eap. 36 pr. de tota Vrhe diei, monet lolio bello punieo priore postra a M. I rah. - Stippliciationem Ohseerati Aemitis constiti. a. eie. et Pigli. in nonaritie; vide ad Ili . 63, n. a. Capitolio II. Aomitii, priore bello Saerifean itim et ... R mae et in cam mim e rastilis. pania . etc. vide ad Axit. I . n. 25. a. Decemseiros adire libros; vide ad 4. In bonum Nerati m ; vide ad II. tu . O . u. ε. 3 , n. a. 3. Lustrandum oppidum ; vide ad s. Interimm per elitam: vide ad XXlX. vet. n. 3. - idum quo- I, us. n. 4. Ex hostibus ποια, ties simpl. memoretur, intelligendum hostilia; eide ad XXXV . 3a . n. 3. esse Romam antiquam Romuli vel Aeeesserum prodigia. quae cumula- quadratam, tu monte Palatino et X rena religiones animis; vide ad v, x xione urbis conditum. docet Scali- u 3 . n. g. - Sanguine per triuiatim. ger in Append. eoaleelati. tu Varr. eie. vide ad I, 3I , u. I.

44쪽

XXI. Consules ad id tempus in provincias non exierant quia neque, uti de M. Popillio reserrent, senatui obsequebantur, et nihil aliud decernere prius

statutum Patrihus erat. Aucta etiam invidia est Po

pillii literis cius , quibus iterum cum Statiellatibus Liguribus proconsul pugnasse se scripsit, ac se decem millia eorum occidisse: propter cuius iniuriam belli ceteri quoque Ligurum populi ad arma ierunt. Tum vero non absens modo Popillius , qui deditis contra ius ac sas bellum intulisset, et pacatos ad rebellium

incitasset, sed Consules, quod non exirent in Provinciam . in senatu increpiti. IIoc consensu Patrum accensi M. Marcius Sermo et Q. Marcius Scylla, tribuni plebis, et consulibus mulctam se dicturos, nisi in provinciam exirent, denuntiarunt, et rogationem, quam de Liguribus deditis promulgare in animo haberent, in senatu recitarunt. Sanciebatur, ut qui ex J Statiellis dedi is in libertatem restitulus anile Calendas Sextiles

Primas non esset, cuius dolo malo is in semilutem venisset, ut iuratus senatus decerneret Α, qui eam V rem quae-

Cap. XXI. I. Consules in proMineias non exierant, immo in pro n-eiam . quod mox his dieitur, et cup. 22 pr. Nam una fuit provineia, Lipti. ria. ninhohus eonsuli hus demeta; vid. eap. a . - mi da M. Popitiio re

ferrent , ete. es cap. o. - ProconstitI tignasse, etc. forte pro consule ρο-gnasse ae scripsit. ae sedeeim millia . est. Iae. Perri. v. Paeaeos ad rebellium, pro vulgati rebellionem , Di eontagium eteontagio , consortiam et eonsortio .

obliotam et MLDio . obsidium et Maiadio i Geon. Nox eognomina Sermo et Semila a librariis sorte depravata, sed . quia plane incertum est . quid pso iis substitui debeat, polius relinquenda . Di multa locorvin homi nrimque nomina, quae alibi non Meurrunt a Drah. Cons ad Ila, fio , D. r. Ralla pro Semla eoni. Pigli. 3. Ve qui Ox Misitellis, etc. pro titsi quis ex St. - Ante Calendas Sexti

sisset ; Gron. 4. Vι Hruttia senatus deeerneret :v. ad XXVI ,33 , n. s. no iteratione partietilae tit vide ad XX lI ,rt, n. u. 5. Qui eam rem quaereret animad Merteretque. cognosceret, vel politis puniret; tit anima retere mecata apod Cie. Bose. Am. έo. Re malae seu peceata puniti solent, postquam animadversa sunt et eognita.

45쪽

rerer mimaduerteretque. Ex auctoritate deinde senatus am rogationem promulgarunt. Prius quam proficiscerentur Consules, C. Cicereio praetori prioris anni ad aedem Bellonae senatus datus est. Is , expo Sitis . quas in Corsica res gessisset, postulatoque frustra triumpho, in monte Albano, quod iam in morem venerat, ut sine publica auctoritate fieret, triumphavit. Rogationem Marciam de Liguribus magno consensu plebes scivit iussitque . Ex eo plebiscito C. Licinius

praetor consuluit senatum, quem quaerere Ea rogatione si vellet. Patres ipsum eum quaerere iusseratnt. XXII. Tum demum consules in provinciam prosecti sunt, exercitumque a M. Popillio ceperunt . Neque tamen M. Popillius reverti Romam audebat, ne Causam diceret, adverso senatu. infestiore populo, apud praetorem, qui de quaestione in se posita senatum consuluisset. Huic detrectationi eius tribuni plebis alterius rogationis denuntiatione occurrerunt: ut, si non ante Idus Novembres in urbem Romam introisset. de absente eo C. Licinius statueret ac iudicaret. Hoetractus vinculo quum redisset, ingenti cum invidia in senatum venit. Ibi quum laceratus iurgiis multorum esset, senatusconsultum factum est, ut, qui Ligurum post Q. Fulvium. L. Manlium Consules hostes non fuissent, ut eos C. Licinius, Cn. Sicinius praetores in libertatem restituendos curarent, agrumque ii S

trans Padum consul C. Popillius daret. Multa millia

C p. XXII. I. Ex rei timque a M. P. e retine: leg. aec pertini; Gron. proh. Dravemb. - aestione in sa

gente; tit passim Dino utim dieii tir tu. tio, ob quam Aliquid vel saeimus vel omittimus. Metaphora hoc loco desumpta ab eo, qui vinetilis eoustrielus altrahitur.

46쪽

hominum hoc senatusconsulto restituta in libertatem, transductisque Padum ager est assignatus. M. Popillius rogatione Marcia his apud C. Licinium causam dixit: tertio praetor, gratia Consulis absentis et Popilliae familiae precibus victus, Idibus Martiis adesse reum iussit 4, quo die novi magistratus inituri erant honovem; ne diceret ius, qui privatus futurus esset. Ita rogatio de Liguribus arte sallaci elusa est. XXIII. Legati carthaginienses eo tempore Romae

erant et Gulussa filius Masinissae. Inter eos maanae contentiones in senatu fuere. Carthaginienses quere-hantur, ex praeter agrum, de quo ante legati ahis Roma, qui in re praesenti Cognoscerent, missi es-- sent, amplius Septuaginta oppida castellaque agriis carthaginiensis biennio proximo Masinissam vi atque

is armis possedisse '. Id illi, cui nihil pensi sit, lacilo

ra esse: Carthaginienses foedere illigatos silere; pro- is hiberi enim extra fines esserre arma. Quamquam is sciant, in suis sinibus . si indo Nurnidus pellerent,n se gesturos bellum : illo haud ambiguo capite soc-M deris deterreri β, quo diserto vetentur cum sociis η populi romani bellum gePere. Sed iam ultra super-3. Idibus Martiis adesse reum itissis; vide ad Ili, r. . n 6. - Eltisae, i vide ad XXX lX, ε, n. 5. CAP. xxiii. t. Pra ter aurum . de otio ante legati et e. vide ad XL, i , ibique n. t. - In re praesenti; videtid XXXI v. sa. n. 7. I. m alqtie armis possedisse : vide

ogendo habenda, quod ipsi expendendum sit, et quo prohiberi possit.

- Carthaginienses foedere illigar sitire; eoui. sedere Frider. Iaeotis.

apud Go illi. pag. 38s, laudatis Liv.

3έ, et Senec. Troad. v. 2II. Observat enim, nec immerito, eos qui armae ira snes prohibentur efferre, non propterea ad silentium adactos uideri posse. Et tantum abfuit tit sitirent Carthaginienses. til potius graviter de iniuria ipsis illata conqDererentur. Lxm 3. P, hiberi exti a fines Uferre a ma ... en ite foed ris deterreri ete. vid. ad XXX. 33. Missos esse, sorte missos sese; Gron. aut sese misso esse; Dra . l

47쪽

is biam crudelitatemque et avaritiam eius non palin posse Carthaginienses. Missos esse, qui Orarentis Senatum, ut trium harum rerum unam ab se impe-M trari sinercnt : ut vel ex aequo apud socium Po is 'pulum, quid cuiusque esset, discepturent; vel pcris mitterent Carthaginiensibus, ut adversus iniustan arma pio iustoque se tutarentur bello ε; vel adis extremum, Si gratiu Plus , quam veritas, apud eos a valeret, sum I statuerent, quid donatum ex alieno is Masinissae vellent. Modestius certe daturos Pos, Ctn scituros, quid dedissent: ipsum nullum, Praeteris quam suae libidinis arbitrio, sinem facturum. Horumn si nihil impetrarent, ct aliquod suum post datam ara P. Scipione pacem delictum esset, ipsi potius ani

is madverterent in se. Tu tam servitutem se sub do- is minis romanis, quam libertatem expositam ad iniu

ra vias Masinissae, malle. Perii e namque semel ipsis D Satius eSse, quam Suh accrbissimi carnificis arbitriora spiritum ducereis. Sub haec dicta lacrymantes procubuerunt; stratique humi non sibi magis misericor-

XXIV. Interrogari Gulussam placuit, quid ad caresponderet, aut, si Prius mallet, expromeret, Super qua Te Romam venissct. Gulussa , . Neque sibi facile is esse, dixit, de iis rebus agere, de quibus nihil a mandati a patro haberet; neque patri sacile suissera mandare, quum Carthaginienses, nec de qua re M acturi essent, nec omnino ituros se Itomam, indiis caverint. In aede Aesculapii clandestinum eos perra aliquot noctes consilium principuin habuisse, unde

4. Pio iustoque se l. bollo; vide ad S. Non siti magis misericordiam . I. an. n. 6. - Quam serilas ; vide nurim regie adiiciendum sorte inM. a.d v, 48, u. 2. - Modestius; vide diam e citarunt; Sigon. ad V, 6. n. I.

48쪽

T. I. IVII

praeterea legatos occultis cum mandatis Romam . mitti Eam causam suisse patui mittendi se Romam, o qui deprecaretur Senatum, ne quid communibus is inimicis criminantibus se crederent, quem ob nullam n aliam causam, nisi propter constantem fidem erga ra populum romanum , Odi Ssent M. His utrumque auditis , senatus, de postulatis Carthaginiensium consultus , respondere ita iussit: re Gulussam placerem extemplo in Numidiam proficisci, et nuntiare Patri, is ut de iis, de quibus Carthaginienses querantur, is legatos quam primum ad senatum mittat; denun-n lietque Carthaginiensibus, ut ad disceptandum ve- ω niant. Si aliquid possent Masinissae honoris causa, is et secisse et iacturos esse : ius gratiae non ' dare. M Agrum, qua cuiusque sit. Possideri velle; nec novos D statuere fines, sed veteres observari, in animo ha is bere. Carthaginiensibus victis se et urbes, et agros. Concessisse; non ut in pace eriperent per iniuriam, . quae iure belli non ademissent D. Ita regulus Car-C,p. Xxiv. i. I δε praetereia legatos ocetitiis eum mandistis Romam mitti, loeus laceri Pliaetiit addendum potabat vir doctus ad marg. ed. Cur. irida se nihil audisse, praeterquam te avitos . ete. Cier. inde nihil emanasse. Praetemuram legae os ete. Dra . - An Aaeter, sed non satis probabiliiErhuae Ioeum Doee. ita resingit: patrem eo erisse trantiam: in aede Aeseula mi ... tinde Praesentes legiatos ... milti laetiit. LE . u. Responciere ira iussit, scii. praetorem urbanum nam eonstites erant absentes ), vel eum qui senatum consuluerat: nisi leg. responderi; Drak. 3. Itis gratiae non Anser ex eo quod Poeni. cap. 23. in senatu dicunt. si gratia pias, quam υeritas, apud eos Dalerer . palet sententiam horum ver- hortim esse, plus apud se ius valiturum , quam gratiam; se gratiae eausa non violatur a ius, aut euiquam ius negaturos; omnia iuri nihil gratiae daturos esse; Duk. - Ηaee erha . itis gratiae non dore, obseuritate labo rant, quae evanestet. si legeris eum Frid. laeobs. apud Goeli. pag. 4 O .itis gratiae non prodere , eth. i. sensu set: Et tum gratiam, qua Masinissa apud Bomanos floreret, D n tantum valituram. ut propterea ius prodere

ntque violare austinerent. LΕΜ. I eleres ases tiri, immo obsereare

Geonov. CL lamon Drah. ad li I. 5x . n. Σ. - Regulus; vide ad lib. I. 39.

n. a.

49쪽

v. C. 58o.

ihaginiensesque dimissi. Munera ex instituto data εutrisque , aliaque hospitalia comiter conservata. XXV. Sub idem tempus Cn. Servilius Caepio, Ap. Claudius Centho, T. Annius Luscus legati, ad res

repetendas in Macedoniam renuntiandamque amicitiam regi δ missi, redierunt; qui iam Sua sponte infestum Persi senatum insuper accenderunt, relatis Ordine, quae vidissent, quaeque audissent. ει Vidisseis Se Per omnes urbes Macedonum summa vi parariis bellum. Quum ad regem pervcnissent, per multosis dies conveniendi eius potestatem non lactam; P is Stremo, quum desperato iam colloquio prosectiis essent, tum demum se ex itinere revocatos, et adis eum introductos esse. Suae Orationis summam

is fuisse: foedus, cum Philippo ictum, cum ipso eo postra mortem patris renovatum; in quo diserto prohiberiis cum, extra fines arma efferre; prohiberi socios po- is puli romani lacessero bello. Exposita deinde ab

is se ordine, quae ipsi nuper in senatu Eumenem vera is omnia et comperta reserentem audissent. Samothrara cae Praeterea per multos dies occultum consilium

is cum legationibus civitatium Asiae regem habuisse.

4. Munera ex instituto diata: vide ad cap. 6, n. s. - ALMiae hospitalia ,seil. iura, quae sunt lora, lautia et quae plura hospitii et honoris eausa iisdem tribui mos erat; Duh. - miser; vide ad XXV. I 2, n. T. - Con aer tia, sorte aer ilia, ut XLV. ao; vel offersentia; Drah. CAp. XXV. t. Cn. Seroilius Caepio eis. hune legationem, et quidem de anta re, in Naeedoniam missam suisae. Nusquam in superioribus di, iii sed at hi legati ea, quae iis tribuit, tu senatu loquuti su ut, apparet. eos Post Eumenis adventum in urbem missos fuisse; Duh. 2. Ad res ruetendas renuntiandam Oe amicitinna regi; vide ad I. aa. D. S, et XXu, r8, n. s. - Parsi MS. et veli. edae ante Paria. x5 3, pro

XLv, is, et Persa mox cap. 26. Et enim et Perses et Persa diesmus, non tantum P rseus, a quo et patrio easta

Persi, ni Aehilla, muresi, Euripida. Sophoeli. Meoderat. Mithridati. TM-mis oesi, Aristorali. Theophani, Amo

50쪽

T. Livi I

is Pro his iniuriis salis seri, senatum aequum censere, is reddique sibi res sociisque Suis, quas contra ius foe- is deris habeat. Regem ad ea primo accensum ira H inclementer loquutum, avaritiam Superbiamque M Romanis Obiicientem frequenter; quod alii superis alios legati vcnirent speculari β dicta iactaque sua, a quod se ad nutum imperiumque eorum omnia di

is tum ac diu vociferatum, reverti postero die iussisse. D Scriptum se responsum dare velle. Tum ita sibiis scriptum traditum esse: Foedus, cum Patre ictum, M ad se nihil pertinere. Id se renovari, non quia D probaret, sed quia in nova possesione regni pa n lienda omnia ossent, passum. Si novum socitus D secum sacere vellent, convenire prius de conditio-D Dibus debere; ct, si in animum inducerent, ut ex is aequo foedus seret, et se visurum , quid sibi sa-M ciundum esset, et illos credore reipublicae consuIM turos. Atque ita se proripuisse. ot submovcri oM regia omnes coeptos. Tum se umicitiam et societara tem renuntiasse. Qua voce Eum accen Sum rostitisse,

is atque voce clara denuntiusse sibi, ut triduo regni M sui decederent sinibus. Ita se profectos; nec sibi, is aut Venientibus, aut manentibus, quidquam hospin taliter aut hcnigne factum. . Thessali deinde Aetolique legati auditi. Senatui, ut scirent quam Primum. quibus ducibus usura respublica esset, literas mitti consulibus placiait, ut . uter corum Posset, Romam ad magistratus creandos Veniret. XXXI. Nihil magnopere, quod memorari attineat, reipublicae eo anno con Sules ge serant. Magis er Pu-

3. Logii oenirent si ectitii l. sorte ni fallor, Pociis tantum, graeca ex- η e laturi. Illa dictio sis queus, sed . Priviviatibus.

SEARCH

MENU NAVIGATION