XFrancisci Luisini Vtinensis In librum Q. Horatii Flacci De arte poetica commentarius

161쪽

inquit, eum panem attingis, uideo te manum non abstergentem quando autem alia quem ex opimis cibum attrcctas, statim manum popurgas. ET SPONDERE

LEVI P RO PAUPERE. idem , inquit, iis accidit , qui pro inope aliquo si onudent , iiqi Deliubent, se vatis constituunt . exemplum est apud Scaetitiam iuris rensiuitum de sto ione, libro decimo septimo Digestorum, titulo primo, lege sexagesima, his verbis. er quamuis idonee promisturam tibi Titiam matrem puellae dotem sciam, tamen o ipsi,quo metis concilicm animum tuum domui meae, sidera meam interponere non sitito. quare pias, quodcunque ab ea ex ea causa stipulatus fueris, id me mea fide ivssse, saluum te habiturum. ERIPERE ATRIS, erc. qui posti est quem litibus libuere, atris, idest tristitas, odio plenis: ut antra omnia fere sunt.

cicero Philippica septima: omne enim curriculum indvstriae nostrae in foro, in curis, in. amiserum periculis propulsandis elaboratum est. B E A T V s. ut ipse se censet ese. beatum etiam pro diuite saepe usurpat Horatius, ut in satγris. vi Nasidieni iuuit te coena beati in odis. Nesicias, an te generum beatiphγllidis fruae decorent parentes. INTERNOSCERE . distinguere mendacem , mures a secero, vereq; amico non poterit. causam non reddit Horatius, quia persticus est. nam propter laudis cupi*dudtιm assentatores non solum aquo animo ferimus, sed etiam exposcimus. Alexanader magnus, diuinus vir, qui ambitione hac tenta non laborabat, adulatoris poetae Aristobuli librum in flumen Hydastem deiecit , uix se tenuit, quo minus etiam ipsum desceret: nihil enim propius factum est . -υα επς ε , inquit, ω ἀει π,ουλε. ductor Lucianus in libro de conscribenda historia. idem a se Dinocratem dubia tectum reiecit, qui se aiebat montem Atho in Uniem Alexandri reddes um. Vitruauius libro secundo.

I. XII.

Tu seu donaris, seu quid donare uoles cui, Nolito ad uersus tibi factos ducere plenum ' a Laetitiae. clamabit enim, pulchre, bene, recte. Pallescet super his, etiam stillabit amicis Ex oculis rorem, saliet, tundet pede terram. Vt qui conducti plorant in funere, dicunt, Et faciunt prope plura dolentibus ex animo: sic Derisor uero plus laudatore mouetur. Adulatom

162쪽

eo MMgNTARIVs giAdulatores perniciosos esse dixerat, et non facile posse a ueris amicis distingui. nune ηο modoc nosci persticue possint, demonstrat, cum de nostris siriptis sententiam frarunt. TV S E V DONARIS. non negat Horatius donis aliquem ese ornana

dum, sed ii credendum, quem donaueris . nam viar magnanimus libentius audit a se aliquem donatum, quam si ab ullo munera accepisse, ut Aristoteles inquit libro quarto ethicorum. TIBI FACTO S. a te solios . in codice illustrissimi rederici cornelii fesοι luimus. sed factas fortasse melius . nam litera , a,grauis est: i, nimium

orationem attenuat, ut dit Hermogenes libro primo de idaeis oratori s : si aliis arguis mentis non contendum . PVLcHRE, BENE, RECTE. uerba sunt assentato aris, quibus mirificu tua esse poemata dicit. dictio/enesmnes laudes sola comprehendit, sed hic ob adulationem sue nonγmis creber fuit. Aristoteles libro secundo derep. Socratem arguit, quod homines singulos tantum copiarum habere uolebat, Odsm lse mcteor ως, Mi temperate uiueret. debuit enim potius sic dicere , esset Ar si, ut bene uiueret. rua

E . hoc enim, bene, latius putet . praeterea temperate quidem, sed misere uiuerero umus. PALLEscET s VPER HIS. quasi nouo genere poematis obstupea factus. neuitate enim rerum pallesimus. Vi ilicis de Didone. π pallida morte futuis . STILLABIT AMICIS EX OCULIS ROREM. prae gaudio ida chrymas, quae sunt res oculorum, effundet. Letitia enim aliquando lachrymas ciet. φArrianus libro sexto de Alexandro, qui ex gravissima ualetudme emerserat, et λλοῖς , καὶ δακρυα Es in λ ἰm κάκsdσα . multis in instreato gaudio inuitistichomae emanarunt. idem ferisit Diodorus libro decimo septimo, de uxore, o filia*biis Dari , lugus Alexander liter aliter omnia pollicitus erat. Virgilius de Anchise, vi venientem Aenean in Ebses campos uiderat. Isq, ubi tendentem adversum per gramina uidit Αιnaan, alacris palmus utrasque tetendit,

Ffus 1 genis lachrγ mae. TUNDET pEDE TERRAM. saliendo. in odis, Nunc est bibendum , nunc pede libero Pusnda tellus. supplosio pedis dicitur a M. Tullis libro

primo de oratore. VT QVI CONDUCTI. conducebantur qui 'bilibus Moα cibus funus moestissimum redderent. qui non ex animo quidem febant, sed tamen luα rubri illo clamore eos superibant, qui ex animo lugebant. horum fortasse eiulatu L. crusus libro secundo de oratore, cum 'antis Iunia efferretur, eXcitus, in Brutum, qui Uabat, inuectus est. pro dii immortales, quae fuit illa, quanta vis, quam in peetaota, P m repentina, ctim centediiis oculis, gestu omni, π uultu , summa grauitate, ceteritate verborum, Brute quid sedes 'quid illum anum patri nunciare vis tuos ete. LX ANIMO. εκ ras αδ- , inquit Aristophanes. M O V E T V R . extrinsecus, non animo. Plutarchus in libro de adulatore, et amico, adulatorcni similem sax

163쪽

ti imitantur.

Reges dicuntur multis urgere cuiuilis, Et torquere mero, quem perspexisse laborant, An sit amicitia dignus . si carmina condes, Nunquam te fallant animi sub vulpe latentes. Reges non statim in amicitiam bomines recipiunt, sed cum multis modis, tum ulna

maxime eorum ingenia exquirunt: cum enim animi uino in conuiuiis incaluerunt, a

cana produnt. ut igitur ij uino, sic tu praedictis signis animum eius explora , qηem censorem tuis carminibus adhibebis: debes enim cauere, ne tibi Iucum faciat adulando.

CVLVLLIS. poculis. in odis. Diues , O' aureis Mercator exsilinet culussis

Vina ora reparata merce.

ET TORQUERE MERO. ut alii in quasllone ex equuleo pendentes torquentrem, sic Reges, alijs summi uiri uino torquere uidentur, ebriis arcana omnia elicientes. Horatius in epistolis. Quid non ebrietas designat i operta recludit. Pindarus in Nemeis, in oti ad Cromium Aetnaeum ,

x σωνα mssim. Audax ad poculum vox st. ebrietatem veteres pingebant e poculo uitreo bibentem , quia ut uitrum, sic animi ebriorum posticui esse uigentur. Pausanias in Corinthiacis. ἰχντ α δἰ M3οιοτα rati μαλ δι υαλι- δ αλης π:νου- . picta erat hic ebrietas e vitrea phiala bibens. M. Crsipus Mysorum legatos noctu ad se profestos non statim dismisit,cras si dimissurum promisit. in coena interim eos uino torquens areana omnia exspiscatus est. Dion est ductor libro punquagesimo primo. AN SIT AMICITIA DIGNUS. Aristoteles libro nono ethicorum multos modios salis consumendos ait,ano tequam putes te amisum probe nosse . nam, ut inquit socrates in oratione ad Demonia eum, Φυσὼν - mei λυμαορίν, is , UM ', σατυχας λαγινωσκομίν. aurum igni probamus, amicos autem in periculis cognoscimus . qκem locum Isocratis cicero in epistolis familiaribus retulit. ANIMI SUB VULPE LATEN TES. astutia adulatorum : vulpes enim cassidissimae sunt. caria dicere solebat, se contra vulpem, o leonem, qua ulla animum incolebant, pugnare, plus tamen a vulpe, quam a leone timere. Plutarchus in uita Vne. NUNQUAM TE FALLANT. sensus est. si se erattentus, erinseculis, neu sentviores decipiant,

164쪽

quando ego te monui, quo paelo eos dignoscere posis. in nonnullis codicibus . fallent , non fallant, legimus. er est alter sensu . Reges uino hominum animos explorant: tu si mea praecepta in cognoscendis adulatoribus seruabis, nunquam ab eorum dolis circuns Mentus, o circunscriptus eris. illustrisimus, o doctisimus Federicus cornelius Dasteriorem hunc sensium induxit, cum superiore anno Venetiis, dum Ombis per riuos urbis uehebamur, librum hunc Horatii legeremus.

LXIIII.

Quintilio quicquid recitares, corrige sodes

Hoc, aiebat, S hoc. melius te posse negares. Bis, terq; expertum frustra, delere iubebat, Et male tornatos incudi reddere uersus. Si defendere delicitim, quam uertere malles, Nullum ultra uerbum, aut operam sumebat inanem, Quin sine riuali teq; , S tua loliis amares . Superioribus aliquot uersibus censorem adulatorem nostrorum carminum desimisit Horatius . nunc uero sincerum , ac uerum iudicem exprimit, Quintilium pro aequisimo quolibet censiore laudans. qualem se nactum fuisse Albium Tibullum libra I. epist. Horatius demonstrat: Albi nostrorum sermonum candide iudex, eve. bis Quintilius tuos tibi errores in erelectu ponebat, er, ut emendares, monebat. si obstis natus errata tueri uolebas, nihil praeterea dicebat, cum se monendo proicere posse non steraret . QV IN TiLIO. huic similis fuit Philoxenus . de quo Plutarchus meminit in libro de sortuna , uirtute Alexandri. . ος ἰῶ παλιν acti μνύσος ο πιπι-bi et λἰ αεον εἰς ι λογιύιμ εμβαλών, οπ OγωAM MIGJ δορθω, ita λ si Θεἰς ωθυς α τῆς ο γῆς ολ -κsρωίιδοσοάτω qualis erat Dionysius, qui poetam Philoxenum is Latomias SIracusis carcerem contrarit, quod, cum ei imperasset , ut tragoediam suam corrigeret, starim ab initio ad fisnem usque totam damnans, lineam deduxit . QV IC QV ID. in non nullis codiciabus, si quid, lave, ut ego quidcm sentio, politius legitur . quia acrioris iudisti utrifacile iudicabunt. NEGARES. Si negares te melius polpe id praestare, quia rem sepius tentasses, nec tamen eam magis perpolire potuisses, delere iubebat, idest adhue corrigeTe, uel certe discindere, ne carmina legerentur. Cicero in epistolis familiaribus,r Od epistolam conscissam doles, oe. ET MALE TORNATOS. male perposos uersus. sumpta translatio est a fabris lignariis, qui asteras tabulas torno exaestuant, ex comp lanant. de toreo Budaeus in pandectis. INCUDI REDDERE. emendare. translatio a' fabris ferrariis. Homerus lib. VIII. Mus de Vulcano, qui tenuissima uincula eonficere parabat, quibus Martem, o Venerem adulterio iacena

tes uini et .

165쪽

IN POETIcE N HORATII Incudem ingentem suo loco constituit . SI DEFENDERE Dgi Iuc T V Μ . quidam enim errata defendunt, rati se non officiost, sed inimice esse ad.

monitos, atque emendatos, ut ait Socrates in Theaeteto Platonis, hane temporum caulamitatem deplorans. GV οι κ no i sΓνοία ad mi Aι. non existimant me besneuolo animo hoc es cere, ut eos scilicet moneam, er eorum illis desidia commonstrem . QVΛ'M VERTERE. quam corrigere. uel alia verba reponendo, uel eadem retianendo loco tamen uersa , ac transtosita . exemplo sit Cicero, qui in oratore ad M. Bruatum se inquit. Me sume de Gracchi apud Censores issud. abesse non potest, quin eiusadem hominis sit probos improbare, qui improbos probet. 3 anto aptius, si sta dixisset, quin eiusdem hominis sit, qui improbos probet, probos improbare. haec ille . magni ea nim refert, ut uerba suo loco collocata sint, praesertim in metris. quae corrigebat Quinatilius. NULLUM VLTRA VERBUM. nullum amplius uerbum, aut opearum inanem consumebat . quid enim oleum operam, ut aiunt, perderet natus

rum ipsam Quintilius imitabatur, quae nihilfrustra facit, ut testatur Aristotele, lib. I. de coelo, ubi negat circulari coeli cursui contrarium esse cursum circularem . si esset, inquit, uinceretur, coelum enim non impediretur, ergo isse inanis esset . tum addit, at deus, ex natura nihil frustra faciunt. idem ait Themistius lib. I. de anima, ubi inuquit. Si anima communes cum corpore passiones habet, cum seiuncta est a corpore, nivhil aget . at hoc non consentaneum est, natura enim nihil frustra creat. excusandus

igitur Quintilius, non existimandus puerior, si operam perdere nolebat. sunt enim, qui illum nimis ad erum, siuerum fuisse dicunt . QV I N SINE RlVALI. ille te non deterrebat , quin sine riuali, idest amulatore solus tua scripta probares. qui autem haec faciant, boni, dr elegantes poetae non sunt. Cicero libro primo quaestioαnum Tusculanarum eandem sententiam his uerbis expressit. itaquesuos libros is si leagunt cum suis, nec quisquam attingit praeter eos, qui eandem licentiam scribendi sibi permitti uolunt. Aristoteles libro primo Topicorum laudabilia ea esse censit, quae non audibri duntaxat, sedat s etiam probantur', o Asae aer, η γις ra H ις, η γις σοσοῖς . σα probabilis sunt, q- omnibus uel plurimis , uti sopientibus laudantur.

Vir bonus, S prudens uersus reprehendet inertes, Culpabit duros, incomptis allinet atrum Transuerso calamo signum, ambitiosa recidet

ornamenta, Parum claris lucem dare coget, Arguet ambigue dictum, mutanda notabit, . t Fiet Aristarchus, nec dicet, cur ego amicum l. l.

offendam in nugis liae nugae seria ducent . In mala derisum semel, exceptumq; sinistre. ' i' - -

166쪽

COMME N TAR Ius gadixerit qui iam . ego quidem assentaturus non sum, et scripta , quae mihi obia αta fuerint ad expendendum, emendare quidem statui, sed in emendando quem moα dum siman quid delebo quid probabo huic Horatius nune satisfacit. nam inom sni disciplina, non solum praecipiendum est, quid fieri conueniat, sed etiam modus, et rario tradenda est dilucidior , qua osticio fungsmur. Aristoteles etiam lib. sexto T via eorum hoc decuit, ubi illum non recte dis inire ait, qui, ex qκibus res dis inlatur, docet,

modum autem non explicat compositionis . neque enim domus simpliciter est materis ,

ut lapides, ligna, alia huiusmodi, sed harum rerum ordo quidam distine ius, σωmpositio. ibi Alexander Aphrodisaeus, praeter exemplum domus ab Aristotcle allatum, ollabae exempli utitur, non enim ollaba, inquit, est elementa , sed apta elementos rum collocatio. quare modus in omni praeceptione tradendus est. hic igitur Horatius, qui uersus eorrigendi, qui laudandi pint, demon Dat , π modum emenda di nobis optimum aperit. VIR BONUS E TMPRUDENS. prudentis in eo uersatur, ut bonum eligamus, o utile, contraria uitemus: ut scribit Aristoteles lib. VI. de moribus ad Nicomachum . ubi Anaxagoram , Thaletems sapientes, o bonos fuisse confitetur, sed prudentes negat . nam sapientia in ueri cognitione posita est. Horatius: sapientem , prudentem expressit. INERTES. pigros, ut uersum casulti, Qq i modo me solum, atque unicum amicum havit. Vel arte carentes , ut uersum , quem libro offauo Mintilianus reprehendit, demtire. Pra textam in cista mures rosere Camilli. vi etiam Ciceronis carmen, o fortu natam natam me constite Romam . illa enim duo uerba, fortunatam, natum sine arte coniundita sunt. DURO s. ut Lucilii uersus. de quo illud uulgatum est,

Emundiae naris durus componere uersius.

Translatio a corporibus, ut scribit Alexander Aphrodisius libro quarto Topicorum, ubi docet Aristotele, translatum genus uitandum esse, ut si quis, inquit Alexander, mastiditatis duritiem genus esse diceret, quae corporum est. INcOMPTIS . ut qsaevii heti, illustrata carmina non sunt. licet enim epitheta non sint necessaria, tamens lendorem poemati afferunt. Aristoteles libro tertio rhetoricorum : e. μίν mi omete επει γ' υ λιιώνει ris, eo Mγω me μί. ἀπά- . in poetice non assuro dum est, lac album appellare: in oratione uero soluta haec decora non sunt. TRANS αVERSO CALAMO. signum atrum, idest lituram, CT emendationem, allinet, inducet transiuerso calamo, quia litura transuerse inducitur. Vlpianus iurisconsulatus libro vigesimo Oetauo digestorum , titulo quarto, lege prima : quae in testamento legi possunt, ea inconsulto deleta, er indu fla nihilominus ualent. AMBITIO. SA RECl DET ORNAMENTA. ut crebriora epitheta. num Aristoteles rubro tertio rhetoricorum Alcidamantem reprehendit, οὐ ψω - πη Io, αλλ οἱς ae Dina sila ι Θιγις . non enim ut cupediis , et delicatioribus cibis, sed ut eduliis , ipsis epithetis utitur . cicero in oratore ad Brutum Gorgiae scripta ambitiosis his in entii pieta fuisse demonstrat his uerbis: Gorgias autem auidior est generis eius,

167쪽

m n dudiuisset in Turnalia adolescens senem iam Gorgiam, moderatius temperauit.

PARUM CLARIS LUCEM DARE. parum apertis. uide Laurentium

vallensem in elegantiis. lucem dare dixit, ut translationi a luce restonderet . clarus inim i luce est . Aristoteles libro tertio rhetoricorum illi in Gorgia reprehendit, φωρα, κω iamsin τα πυ- pro forentibus . ait enim esse s ασα τες, usobscurum. notum est de Persio, quem D. Hieronymus in ignem proiecit propteT Assuritatem . sunt enim quidam , qui eam in primis adamant , magistrum imitantes, qui, ut audior est Quintilianus libro induo, auditoribus illud semper in memoriam redigebat , olvim, obscurus esto. AMBIGME DICTUM. ut illud Arist telis lib. tertio rhetoricorum, de Theodoreo, qui Niconem obscurius carpsit citharoedum. θρατ Η cet, uisus est dixisse , perturbat, Cr commouet te . at innuebat eum e mulieare Thracia ortum, uel certe Thracem esse ; quemadmodum etiam uir dodlissimus Peatrus Victorius interpretatur. prudenter mihi uidentur Iuristonsulti statuise, ut amabigua oratio in pactis auctori noceat. nam Papinianus lib. secundo Digestorum, titulo de pactis, lege trigesima nona, sic inquit . ueteribus placet, pactionem obscuram, uel ambiguum uendisori, er qui locauit, nocere, in quorum fuit potestate legem ape trus conscribere. MUTANDA NOTABIT. quae tunc non potuit emendare, sed in aliud tempus reiecit, asterisco notabit, vel etiam cara, ut faciebat T. Pomponius Atticus in scriptis ciceranis, cum aliquid, quod eum offenderet, occurrebat. unde clacero libro decimo sexto epistolarum ad Atticum, caerulas enim tuas, inquit, miniatulas illas extimescebam . FIET ARI ST A Rc HVs. Me iudex fuit acerrimus in Homeri uersibus seligendis, qui germani essent, er in nothu rehciendis. ita Homeriscam idaeam animo conceperat. Cicero in epistola ad Dolabellam . profert alter, opinor, duobus uersiculis expensum . alter Aristarchus bos a iss. ego tanquam criticus

antiquus iudicaturus sum . Aristarchus hic ipse eodem iudicio Hesiodi uersus expenadit. nam in sine libri primi de operibus, o di us hic uersus legitur , θιωρις ἰανον χάδα - ῖλε ταν. Senex perires alterum silium relinquens. ibi Zeetes Hesiodi interpres dii hunc uersum ex sintentia Aristarchi esse , idest superuacaneum . I N N V GI s. sunt

qui carmina nugas putent, er ideo,ne offendant amicum, liberius non sentiunt. Magat Horatius esse nugas, ex huiusmodi emendationem esse contendit maximi ponderis.

Aristoteles libro nono de moribus ad Nicomachum. ἰπνιόρθα M3- μαλυνcονγον εἰς τὸ κεις, ζ τωούλω ,οσω cἰλτον , α ρ ωλι- οἰνίηοπόλον . iis, qui corrigendi sunt, eo potius subueniendum in moribus , quam in rebus, ad opes, et copias steri tibus, est, quo melius est, er magis amicitiae proprium. uidetur autem ad morei steriare, ne quis nescius in suis erroribus exultet . EXCEPTVM QV εSINISTRE. male tractatum ab adulatore amico. Virgilirus.

saepe sinistra caua praedixit ab ilice cornix.

168쪽

Vt mala quem scabies, aut morbus regius urget, Aut phanaticus error, & iracunda Diana , Vesanum tetigisse timent, fugiuntq; Poetam Qui sapiunt, agitant pueri, incautiq; sequuntur. Hic dum sublimis uersus ructatur, & errat, Si ueluti merulis intentus decidit auceps In puteum foueam ire, licet succurrite longum Clamet io ciues, non sit, qui tollere curet. Si quis curet opem ferre, & demittere fimem, Qui scis, an prudens huc se deiecerit, atque Seruari nolit

UT MALA QUEM sc ABIES. prudentes, inquit, malum poetam, ut morbum, ac pestem fugiunt. π huius grauissimos errores non esse conigendos ait, quia ultro peccat,stecie quadam recti deceptus, et delicta obstinatus defendit . memianit hic de scabie. sic poetam,inquit,malum, ut hominem scabiosum excellentes pruden tia uiri deuitant. Suidus κδκλ ρε , era, idest herculeum scabiem uocat. MOR.BUS REGIUS. is est morbus regius, quo facies tota hominum crocea est. Aristoateles libro tertio de anima intelliflum omnibus formis recipiendis habilem , atque ictaneum esse dicit, ideo esse immixtum, ut Anaxagoras etiam uolebat, ne ulla forma prius recepta alias excluderet. ibi Simplicius intellectum materiae comparat, Alexa der praeparationem uocat. M. Antonius Passerus Genua, quem nos Pataκij philos Hiam summo loco interpretantem diuinitus, multos annos audiuimus, intellectum regio morbo aequiparauit: quo qui laborant, eroceos oculos babent: quare omnes ijs colores crocei uidentur. hunc morbum cornelius Celsus regium appelIstum affrmat, quod eo laborantes regio apparatu, π deliciis oblidiandi sunt. sic enim hilares mors sum pellent. PHANATICUS ERROR. quo laborant furiis correpti, ut tra ravit Orestes occisa matre, quem Taurica Diana demum sanauit. Cicero pro inaline.'qui cacodaemonem viderunt, ut uidit Brutus in Philippicis campis . Florus. IRACUNDA DIANA. baee furorem immittebat sentibus. de ea chorus in Aiace territus exemplastrentis Aiacis,

O' mater mea probra in boves conuerte. VESANUM POETAM. non sanum . num, Ve, poticula priuat, ut annos

tauit Gellius libro quinto, capite decim. non μηκm igitur, idest stultum . nam quia

169쪽

iN POETIcEN HORATII corpori, est, ad animum tranfertur. Aristophanes hi Plato, iniustum , nihil sani. Iuripides in Andromache contra Spartanes,

ex nihil sol ist. AGITANT PUERI. poetam lum pueri etiam Iudibrio habent, in eum rubanos ,-mugiles coniiciores , ut mos antiquus est. Catullus ad Aurelium. l Ah tum te miserum , mali'; fati, Qqcm attraelis pedibus, patente porta Percurrent ra baniq; , mugile s. I N c A v T I QV E SΞ QV V N T V R . qui parum prudentes sunt, tanc pomam sequuntur, Horatij illud in satγris memoria non tenentes . Niger est , hunc tu Romane caveto . Demosthenes in oratione de falsa legatione GD cῆ appellat, idest cautum , quod Aeschisem scitii, ac imitari in pereiciosa illa legatione ad Philippum noluit. RUCTATUR. sordido uerbo sordidos mali poetae versius inJicauit. nisi alludit ad sonum poetam Antonium, qui nunquam ructatus est. Plinias lib. septimo, capite decimo nono. SI VELUTI M E R V LIS. sit ut auceps, qui merulis aut butissidias struit, in foveam, idest in persticuos errores, o ante oculos positos inucidit, non tellas, idi, non corrigas . non enim iuuari, idest emendari uult . i NpvT EUM, FOVEAMVE. alludit ad Thaletem philosophum , de quo apud Laertium in eius vita sic legimus. Αου stadios o e γωος ἰκ του ς ο'M ,ῖα m απα κ Gios , sis coθρον ἰοῖσειν, κήαυτῶ πισμάμω n σπια Hii γων. λ s; o A ta' nrci, M' λαόμί os isor, in E - ου' κιοι ρ ει γύασλο . demo ab anu deductus, dicitur, ut sidera nodiu contemplaretur, in foueam

incidisse. O ila ingemiscenti anum dixisse perhibent, tu quidem Thales, cum ea, quae ante pedesset, posticere non possis, quae in coelo sunt, cognoscere te pose existimast Laertius cce ex, ias foueam dixit , sed Horatius puteum praeterea addi est, Platonis

Iocum in I hesteto, tibi haec eadem res de a balete commemoratur, exprimens. rapi Exsτα εις crρίας, inquit Plato, cadentem in sulcum . sublimem poetam appellauit Horsatius, ut Thaleti simium penitus faceret astra dinumeranti. NON S I T , QV ITOLLERE CVRεT . hic mihi venit in mentem Pγrrhenis, de quo Laertius invita. πια ο χυ ἐς 1, πιῖς νου βρου θεsς. πια ο o ς ε πη- g ἀδος ορο i ναι ἀπρm οὐ is. Anaxarchum in coenum prolapsum non subumniens praeteriit. Anaxarchus autem eius animum, ut ita dicam, indisserentem, σnihil ementem laudauit. DEMITTERE FUNEM. funis demissus altitudisnem foveae Iutei Me indicat, ut apud V ilium equi Troiani. demissum latsi persu nem . quo uesculo plurimum admirattir vi iiij ingenium QAintilianus libro celastio, capite tertio. QV I SCIS, AN PRUDENS . tu, qui opem ferre paras,

quo modo scire potes , de indupria in foveam, aut patrum se proiecerit ut plonus ille,

170쪽

nus ille . de quo Horatius libro l. epistolarum. 3 , . r. 2

Nec semel irrisus triuiis attollere curat Fradio crure planum, licet illi plurima manet Lachrama , per sanetum iuratus dicat Osirim , tacredite , non ludo, crudeles tollite claudum Di .Qμα re peregrinum , uicinia rauca reclamat.

fg RVARI NOLIT idest emendari fugiat. M. cato Vticeresis servari noluit: vulnera enim d/giti, di idit, ne uultum tγranni asticeret . at hic fruari non uult, ne emendetur : quod stultissimum est.

LX VII.

Dicam, Siculiq; poetae Narrabo interimm . deus intimortalis haberi Dum cupit Empedocles , ardentem frigidus Aetnam I iis lilii . sitius , liceatq; l erire poetis. Inuitum qui seruat, idem facit occidenti. Nec semel hoc secit, nec, si retramis erit, iam Fiet homo, & ponet famosae mortis amorem.

Non videbatur esse confientaneum , ut poetae se ultro in foveam, aut puteum praescipites mittant. id nilut nune Horatius Empedoclis poetae exemplo, qui, ut, nusquam suo cor ore invento, immortalitati, sua opinionem relinqueret, in Aetnam se ardens tem deiicit . SIC VLI POETAE. Empedoclis. quem Agrigentinum uocat Cicero libro r. quaestiretim Tusculanarum ,hin Laelio. est autem Agrigentum urbs Siciliae. Cicero in Verrinis, Polybius libro I. alij. Horatius hic Empedoclem poetam fuisse Ufra ut , sed Aristotele, in poetice negat: nam metro res naturales complexus est: at non metrum, sed fabula poetam facit. cicero in Laelio poetam non ausius est dicere. Agriagretinum dojlum quendam uiseum carminibus graecis vaticinatum ferunt; quae in

rerum natura, totoq; mundo constarent, quaeq; mouerentur, ea contrabere amicistiam, dispare discordiam. hic Empedocles sio rerum principia, amicitiam, o litem resiuit, ut his uerbis testatur cicero, er simplicius lib. I. physicorum, Aristoteles lib. I. de coelo, sedesione nonagesima nona , Plutarchus in libro de Iside , er Osiride, ἐμα nyνλῆς A EU suti αμ λυε ν - ἐν ev para , καὶ mira κολειοθω , EU

BR, s. Empedocles utro ait sonum principium amicitium , deterius litem esse nuncupatum . quo modo haec Empedoclis mors cognita sit, eiusq; consilium perstessitum, Laertius docet in uita Empedoelis , υπιον ili γεωδεῖνα πισyran Θρσης oesto μοῦσ z κφΟΠδων. ολκυς-μdist ραπώλω . rem deinde compertam, ob alteram eius crepidam , qua in Aetnae iugo, unde isse se deiecit, inuenta est. aereas enim coepiadas gestare solibat. DEVs IMMORTALI s. sic in odi, libro secundo, geliadas diuos morte carentes. Homerus deos saeIe uocat Oiae ἰο rs, semIer existentes. χ