XFrancisci Luisini Vtinensis In librum Q. Horatii Flacci De arte poetica commentarius

151쪽

IN POETI E N HORATII

solebas, quid te facturum de bellua putas i T H ε B A N AEsec ONDITOR ARci S. quinimo cadmus Thebas condidit. Ouidius libro tertio metamorph. o Hesida

Ad T bebas septem portas habentes cadmaeam urbem. dis Amphenem Thebas mceanibus sirpsite, cuius rei habes Euripidem auctorem in Phoenisis. D V c E R E QV Ο'VELLET . non igitur temere id fiebat, sed consilla, arte Amphyonis. quidam enim temere praeclarum aliquod opus perficiunt. Metes illa: verba Hesiodi declarans libro I. de operibus, era diebus, δ:καια. αγορUm γ σωροων , idest iusta praedicare sciens ,sic ait. Uλῶς ἔπι τὸ γ ω πω .mtλοι δε αtam. ς ohoramdm πο δικπιον. recte iuud sitiens addidit. multi enim imprudentes quia iustum est consentiunt. Cicero

in oratore ad Brutum, ut mirer veteres non esse commotos, praesertim cum, ut sit, forat viso sepe aliquid conclusi, apteq; dicerent. SONO TESTUDINIS cantu barae. testudo notum animal, ex quo primum ad Nilum Mercurius bram confecit . bine musicum instrumentum testudinis nomen accepit. Seruius. PRECE BLANDA.quam cum sono consociabat, in musici faciunt. libro VIII. Odysseae, Demodocus furα tum Martis, er Veneris e c. concinuit, er lyra personuit. Sic Iopas lib. I. Aeneidos. F V I T HAEc SAPIENTIA QV O N D A M. tribuit haec omnia Horatius excellenti cuidam sapientia. ergo uerum est, quod lib. I. de oratore Scaevola centra

crassum contendit his verbis. quis enim tibi Me concesserit aut initio genus hominum in montibus, desiluis dissipatum non prudentium consiliis compulsum potius, quim disertorum oratione delinitum se oppidis, moenibusq; ρξ se .c post . an tibi Romκα Ius ille aut pastores, er convenas congregasse, aut Sabinarum connubia coniunxisse, aut finitimarum uim repressisse eloquentia videtur, non consilio, er sapientia simagulari s restonde Horatium deferre banc palmam sapientiae, qua cum eloquentia sit coniuncta. nam hic sapientiam nominat, paulo ante eloquentiam significauit per si num testudinis, er precem blandam . PUBLICA PRIVATIS SECERsNERE. lege Iustinianum lib. II. inst. ciuilium . hinc occisus Ti. Gracchus qui asgros publicos plibi dissurus erat , o priuatos, qui ante publici erant , facturus. Clicero Philippisa V Ill. Florus lib. III. alti. SACRA PROFANIS. Hieros

des damnatus, ως i0ο Mς , idest sacrilegus, quia ferret is et iuαθα, idest sacras

vestes. Libanius in argumento orationis contra Aristogitonem . CONCUBITU

PROHIBERE VAGO, DARE IURA MARITIS. Tibullus, Tunc quibus astirabat amor, praebebat aperte Mitis in umbrosi gaudia ualle Venus. rartasse in socratem tacite inuehitur, qui communes esse uxores, ut alia omnia, Moleabat. Aristoteles lib. II. de republica . - , α ις ς in δῶν κωὰ τα - , Mu-γινοῶ ei ς εἶ Πυ, iura 6M Wh-ς. ibi enim apud Platonem Socrates ait, opus

esse, ut communes liberi, uxores, ex possessiones sint. C. ni initiae regi putidum M

152쪽

l co MMENTARIVs γύrest. monuit illum meretrix. is cum uxore, quod monitus ab siti non 'isset, queastus est. putabam, inquit illla, omnibus uiris orti balitum esse gra: um. audior Lucianus in libro qnta αρεύων. hoc est dare iura maritis, et uxoribus, et concubitu uago probiabere . nam Aristoteles in Politicis Socratis illam communitatem reprehendit, ac refutat. OPPIDA MOLIRI. urbes exaediscare, o quasi in molem attollare . L εα CES INCIDERE LIGNO. ut descriptae in tabulis, cunctis legendae propones ventur. Decemviri Romani ius non scriptum a Lacedaemoniis, ius scriptum ab Atia, niensibus acceptum in duodecimiabulas digesserunt. Liuius libro tertio. Pomponius iurisconsultus libro primo Digestorum, titulo de origine iuris, legesecunda ,e alii.

L VIII.

Sic honor, & nomen diuinis uatibus, atque Carminibus uenit. post hos insignis Homerus, TyrtaeuSq; mares animos in Martia bella versibus exacuit. dictae per carmina sortes, Et uitae monstrata uia est,& gratia regum Pieriis tentata modis, ludusq; repertus, Et longorum operum finis, ne forte pudori

Sit tibi Musa lyrae solers, ct cantor Apollo.

Pergit Horatius laudes poetices enumerans . nam bella poetae, γ res gestas summoarum Imperatorum scripserunt. uersibus oracula re tondebant, politioris uitae ratio monstrata est, Regum amicitiae comparatae, ludi instituti, fessus etiam hominum mentes poetice reficit, ac recreat . DIVINIS VATI BV s. nam de poetis Ouidius. At sacri uates, er diuum cura vocamur. Sunt etiam qui nos numen habere putent. De diuino afflatu poetarum Plato in Apologia,et in Ione legendus est. vel diuinos appellauit, Lacedaemoniorum mos νδε qui praestantes utros diuinos nuncupabant, ut scribit Aristoteles lib. VII. de moribus ad Nicomacbum, O o motam ποθα, α, θειος πιηρ σασίν. quando in alicuius amorem, admirationemqi addueli sunt, diuinus uir est, inquiunt. IN s lGNisHOM E R V s. iure illum inter antiquissimos poetas constituit Horatius . cicero enim libro primo quaestionum Tusculanarum, nam cum v d Graecos, inquit, antiquisomum e doetis sit genus poetarum , si quidem Homerus fiat, et Hesiodus ante Romam conditam, erc. Cornelius Nepos libro cronichorum auctor est, Homerum ante Romam conditam annis circiter c L X . vixisse . Aristoteles libro quarto ph sicarum de tempore agens, Homerum prore antiqua HIbit, 3 1 ο ιυ ρος ram. , ut Homerus olim fuit. ιὰ deorum honores habuit. nam Ptolomaeus Philopater templum Homero erexis, eius ssimulachrum inter urbes fixit, quae de patris Homeri altercabantur, ut scribit Aeliaunus libro decimοtertio. circiti fuit, o mendicus, ut astimat Pausanias in corinthi

cis . illum vermem appellat Dion ius in libro de compositione, ex quo fumina omnia,

153쪽

IN POgΤI cIN HORATIIo sente3, atque unitursium mare emanet. quod Ouidius etiam fere refulit. Asthe Maeonidem, a quo em fonte perenni Vatum Pieriis ora rigantur aquis. Zoilus Homeros mastix librum Ptolomao ostendit, quem aiebat si contra Homerum siripsisse: quare pestebat a rege pecuniam, vi paupertatem, qua oppressus erat, ferret. cui Ptolomaeus resstendit, Homerum, qui annos ante mille decessisset, multabominum millia passere, qui eius Iulionem profitebantur: sic Testum debere, qui sie Homero praestantiorem esse iractabat, non modo se ipsum sed alios etiam eomplures alere. auctor Vitruvius in noxamio libri septimi. Inderum, ex Persirum reges Homerum in Ram linguam conuersum semper in ore habebant, ut ait Aelianus lib. X II. idem ante Homerum poetas extitissse Oribantium, Daretem, o Melisandrum refert lib. XI. cap. II. Homeri poemata, cum distersi, er discerpta essent, primi L curgus, er Pisistratus collegerunt, et unum ex iis corpus conflarunt. idem Aelianus lib. XIII. iis, qui politiores literas proteians tur, turpe erat, HomeTum legendo non contriuisse. unde Alcibiades doctorem, qui sie Homerum non habere aiebat, pugno percussit ; ut Platarchus in Alcibiadis uita testas tur. T Υ R T A E V s. de hoe Plato multa lib. I. de legibus, cuius etiam earmina rea citat, ad inflammanias bellatorum animos scripta. Lacedaemoni j Messeniorum bello , oraculo moniti, ducem ab Atheniensibus petiuerunt.Athenienses ludibris quodam Tγrataum poetam claudum Lacedaemoniis miserunt, qui ter fusus, fugatuis a Messeniis fugientes Lacedaemonios carmina bellica hcantans in hostem reuocauit, et uictor ex ascie concipis hostium eaternis excessit. auctor Iustinus lib. III. MARES AN IaΜOS. fortes, er strenuos, non moeres, er ememinatos. lib. I. epistolarum. Et maribus curijs, ex decantata camillis. centra illud Virgilii ex Homero. O' Mσe Phogia, neque enim Phryges: ite pre alta Dinoma. ex illud cicremis oratione. V II. contra Verrem, ut muliebria quotidie conuiuia essent, vir accumberet nemo, praeter ipsium, er praetexutatum silium . tametsi recte sine exceptione diaeram, virum, cum isti essent, neminem fuisse. EXAcVIT. iram in hostes iniiciens, quam cotem fortitudinis Stoici uocas runt, ut patet lib. III. quaest. Tinulanarum . quod innuens Horatius, exacuit, dis xit, idest tanquam ad colem acuit. DICTAE PER CARMINA SORTES. hoc etiam ad nobilitatem poetices steriat ; quod oracula uersibus reddebantur,ut cras reddita esse cicero de Diamatione refert,

crorsus Halym penetrans magnam peruertet opum vim. Ennius. Aio te Aeacida Romanos vincere posse. LT VITAE MONSTRATA VIA EST. ut videmus apud Xenophon tem lib. III. de expeditione Cyri . ubi Xenophon oraculum consulit, an ad bellum

154쪽

carmina extant. ET GRATIA REGUM. amicitia etiam regum carminibus

comparata est . lege ciceronis orationem pro Archia, ubi probat it ustrium principum exemplis nobis gloriae cupiditatem esse insitam . PIER l IS MODIS . musarum carminibus, quae Pierides dicuntur . vide Hesodum initio libri I. de operibus, o die, bus , ibiq; Zetem doctissimum interpretem . ut Latinos omittam . L VDVS QV EREPERTUS . dicant bie alij, quicquid volunt. ego, cum hic Horatius de comes modis poetarum disserat, puto eum ludos Baccbi innuere, qui non ne carminibus ceu librabuntur . Virgilius in georgicis libro II. Et ueteres ineunt noscenta ludi, Et te Bacche vocant per carmina laeta. e quae sequuntur. QMe Virgilij uerba nos m Parergis lib. I. capite X V. cum Thucydide contulimus, e declarauimus. ij ludi utribus febant. Virgilius, xatque inter pocula uti Messibus in pratis tine los saliere per utres. ΛDe iisdem, utribus Metes apud Hesiodum lib. I. de eperitas, diebus μ : Dia τα μίι άm ρλut tuuili Hiam: sista utralia, ut ita dicam, sic fiebant. trim moadum e rationem addit, e fusius explicat. Bacchi ludi carminibus non carebunt . ica circo hanc etiam laudem poetis asscribit Heratius. LONGORUM OPERUM FINIS. π animi requies post longos exceptos labores. animos enim sessos carminis bus, o bra relaxabant. sic fessum e pugna Achillem relaxat Homerus in Iliade. uod summe probat Plutarchus in libro de musica . nec vero Pythagorei sonos dimitte.

sunt, aut cum mane e stratis surgerent, aut eum meta cubitum irent, ut carmina

turbidos animi motus sedarent. Quintilianus lib. IX. cap. de compositione. N EFORTE PUDORI. De dixi, ne te pudeat poetam ese. quodam enim tempere poeta male audierunt. Cicero lib. I . quaest. Tuscul. Μ . Nobiliori probro fuisse Enanium, quem sicum in prouincium duxerat, testatur. carassium Q vernum, Archiprestum cognomento, quis Ludet ' qui cum in conuiuio Leonis V . Ponti is Maximi de semisset, Archipoeta facit uersius pro mille poetis: addidit Leo ex tempore, e pro mille aliis Archi poeta bibit. ut in Museo refert linius . locutio basi esse pudori, alibi etiam occurrit in foe poeta , in Mis. Neu fit ancillae tibi amo pudori,

Scrua Briseis niueo colore Movit Achillem. MVSA LΥRAE SOLER S. musicam cum

155쪽

Natura fieret laudabile carmen, an arte, Quaesitum est . ego nec sinidium sine diuite uena, Nec rude quid prosit uideo ingenium : alterius sie Altera poscit opem res, & coniurat amice .

Vtra magis poeticae conferat, natura, an ars', in controuersiam adducit, mox rem discutit, utraque opus esse iviens , ut eris in poetica excellat. m quo nunquam satis mirari possum, quamobrem ueritus sit Horatius naturam arti anteponere , cum Ciceroo Isocrates id fecerint, q i tamen non negarunt , ex utraque diuinum quiddam fesri, ae praestantius . in oratione pro Archia uerba bae ciceronis leguntur . ego multos homines excellenti animo, ac uirtute fuisse, sinu doctrina naturae ipsius habitu prope diuino per se ipsos moderatos, O graues extitisse fateor. etiam illud adiungo, saepius ad laudem, atque ui tutem naturam sine doctrina, quam sine natura ualuisse doctrinam. atque idem ego contendo, cum ad naturam eximium, atque situ Dem accessserit ratio quaedam, conformatisq; doctrinae, tum illud nescio quid praeclarum, de sinαtulare solere existere. lsocrates in libro contra Sophistas. Σ3Mοι mimi αλλοι Ap τνες oc πών n. μγγυόμίνοι M tas

in admiri attane rei' polluerunt. nam praestantia π' orationis, o rerum aliarum omnium in naturali quadam vi consistis, etiam in ijs, qui circa experientiam uersati sunt. doctrine autem institutio eos artisiciosiores, o ad uiuendum feliciores reddidit . Laertiuslib. U. hoc apopbtegma refert AristolAis: κ μυ seatris ἀπὸ ψῆ -ω ex κρασος γονια c ccς,κ isi i s μαθηματων. uisus a' circunstante aere lumen, anima uero a disciplinis accipit. potuit Visur Horatius naturam arti praeferre, mox addere, ex utraque perfectum quiddam ferL S T V DIU M. exercitationem eum arte coniunctam. DIVITE VENA . Decundo ingenio. traeium a uenis metallorum, lapidum. Iabolenus iurisconsultus lib. X V il I. Digestorum, titulo de contrahenda emptione, leges tuagesima septima. post multum temporis in re funαdo reperta erant lapidicinae. Virgilitis in georgicis libro I LHac eadem argenti rivos, ari,s metalla ostenssit uenii, atque auro plurima siuxit. RUDE INGENlVM. natura situ arte . trandatio 2 lignis impolitis, uel alia qualibet materia. Virgilius.

His an sermatum manibus iam parte polita

156쪽

ligereest. A LTERIUS SIC ALTERA POSCITVOPEM RES. natuara,et ari mutuis se opibus iuuant ,sic tamen, ut princeps natura habeatur, quae n raingenia, ut magnes lapidem, trabit. Plato in Ione, e siα A λωαφώς, αὐγεῖ, ω φω ri λίθω , ei υπς μῶς μαγναιν οἰνοι μειν .m: ὁ-λλοὶ ψακλμ ω . diuinavis est, quae te mouet, ut in lapide, quem Euripides magnetem nominauit, multi Heraculeum . quin ipse Horatius in odis lib. quarto. naturam praetulisse uidetur. Quem tu Melpomene se Nascentem placido lumine uideris, . illum non labor Isthmius ira clarabit pugilem, non equus impiger curru ducet Achaico ' , Victorem, neque res bellas Deliis, Omatum fulis ducem iax ostendet capitolio, .n

s d quae Tybur aquae fertile perstuunt, tu at stissae nemorum comae,

Fingent Aeolio carmine nobilem.

co NIVRAT AMIc E. consentst, vires, opesq; eoniungit, ut duo principes, qui commune bellum aduersus bostem communem suscipiunt. hoe Graii dicunt imo ροχοω . nam interpres Thucydidis libro primo, post cinnthiorum rancionem, sic ansnotauit in scholiis. δατοει ri συμμο α λnsu iaces ἐπιμin ae-, οπιν α M. - λας πλίνm χμάει ς --M : μμ έα hi, οπιν ευερι αλ3HM um x κυ ρ Λύοις cοκε αν. σει differt a tem symmachia ab epimachia. e machia enim est eum ambo sibi mutua awallia mittant: symmachia uero , cum soli Atheniensis cora rensibus opem tulerint.

LX. Qui studet optatam cursu contingere metam, Multa tulit, recitq; puer , sudauit, & alsit, Abstinuit Venere, & Baccho . qui Pythia cantat Tibicen , didicit prius, extimuitq; magistrum. Nunc satis est dixisse, ego mira poemata pango, Occupet extremum stabies, mihi turpe relinqui est, Et, quod non didici , sane nescire fateri.

Naturam arte, o studio excolendam esse, atque adiuuandam docte, ne deste lacuasi ager incultus sordescat , π, omni nitore amisso, ut ferrum rubiginem contra. hat. per hoc proposito nobis cursorum, tibicinum exemplo suadet: mox uitium sui temporis detestatur, quo malebant homines nescire, quam ab ulti discere, ne siro , ἐ

157쪽

IN P ΟΞΤIcEN HORATII quo A erent, inferiores uiderentur, e , quod pei As est, se ipsi Lesbi iudieabant , es t mere sibi arrogabant. QV I STUD Zr OPTATA M. q i optat, inquit, curssu, id st studio, et latore contingere optatam metam , ursi ad inem peruenire sibi pro apositum. similitudo sumpta est ab Olympicis liab, ubi certatim decurrebant. Virgilius,

Seu quis obmpiacae miratus praemia palmae Pasicit equos. π Horatias in odis, Sunt quos curriculo puluerem Obmpicum collegisse iuuat. Erat autem in curriculo meta , ad quam se aduoluebant. ibidem Horatius ,

Metas feruidis

Euitata rotis. Hae meta columna erat, ad quam

cum se aduoluissent, adsue excurrebant. Aristoteles lib. III. rhetoricorum de stea eundo sine agens, δοχG- ῖς ψμή ,em lxx νίουσν . πυρρίνας'γαρ g πα ' ου κώρυνουσl πυτ ον. quare in sexibus ad metam anhelant. finem enim proasticiunt, nee prius laborant . meta igitur non erat limes, er Dis: sed Horatius pro De posivit, qκem Aristoteles π vir appellat. π duodecies quidem se ad metas ctra cumstediebant. quod Pindarus indicat ode III. obmpiorum. δωδεκάγνο μπον τομα fosita u. ι - συτs Iu His verbis Theronem est equos duodecies ad metaspexisse. Erunt autem plures columnae, idest metae . Sophocles in Elima de Oreste , quem fama erat boe certamine periisse. νΗνος πύπ αυτ ιῖ- λω ἴπνIlle cum ad ultimum columnam peruenisset . ubi interpres in schesiis, λε γει,

eto tuti δεδιυ ηθν is μίσω τῆ θωμου. ultimam dicit, nam er aliae in medio curariculi erant. MULTA TULIT . is, qui uult optatam metam contingere, e

uberrimum studiorum suorum studium capere, multa passus est , calorem sensit, e alsit, idest frigora pertulit. nota sunt carmina Hesiodi libro I. 'erum, ac dierum. quibus uirtutem ait in altissimi montis uertice consistere. της δ-ἱάλIS. e c. quae cicera in epistolis familiaribus Leptae puero ediscenda proposuit. Maximinus, ut in eius uita capitolinus scriptum reliquit, dicere solebat. quo maior ero, tanto magis laborabo. unde ad imperst gradum euectus fuit. π quidem recte sophocles in Lecitra inquit. πνου γι πρὶς ου Ar molai. sine labore nihil feliciter euenit. Α Β s T iis

N VIT VENERE ET BACCHO. de coitu, er Venere Plinius lib. X. carapite sexagesimo tertio.annotauit. quod autem de uino addit Horatius, ad Romanoαrum morem attinet. Romae enim pueri uino abstinebant. hic quidem Horatius de

puero loqvitur. Athenaeus lib. VI. οἱ et Od c si Mai μυρι γ δ σκαν ῆ κονδυ δωριμυ ως τὸ arλυ πνονῶς, qui uidiu plurimum delectabantur , flios plerunoque aquam bibere iubebant. Plato etiam libro II . de legibus praecipit, ut pueri ad decimvm oeldunm annum uinum non gustent. quem locum Platonis Athenaeus libro

158쪽

co MMgNTARIVS N. retulit. Horatius tamen de Ennio non puero , sed uiro .sic Hibi. Ennius ipsi pater nunquam nisi potus ad arma Prosiluit dicenda. Demosthenes ab Aeschine contumeliose ιδωρ τέ ων, idest abstemius die lus est, ut Iegimus in oratione Demosthenis de fuIusa ligatione . qua dicimus, ut pateat, hie de pueris, non uiris esse mentionem . QVI P ΥΤ HIA CANTAT. proxime usus est cursorum exemplo. nunc uerisimile est, tibicines innui, qui in othiis nobilissimis ludis suam operam praestabant. Ant enim Pγthia ludi, qui in bonorem Apollinis, qui Pythonem serpentem occiderat, celebra abantur. Ovidius.

olbia perdomitae serpentis nomine dictos. De bis plura diximus in Parergis libro II. capite XI. Qi Ovidii locum declarauiamus. bH olbia tibicines canebant. Iulius Pollux libro quarto sic. G3 -nsiliόαμου δ αυλη2Mύμεν mim. Pγδῆ cantus, qui tib spersonabatur, quinque partes sunt . eas postea refert. Sed illa surba lectanda sunt. δήλωμα r νομ3ς της - α π Μομος μωχς πυς πον osum. cantus hic Apollinis pugna cum si vente

repraesentatio est. non igitur de Pindaro othiorum scriptore loquitur Horatius, ut putauit Iacobus Grifestis, vir alioquin docti simus. E X T I M UIT QV E M A OGISTRUM. qui eum ferula plectebat indocilem. Iuvenalis. Et nos ergo manum ferulae subduximus. Ouidius de chirone, et Achilli. Quas Hector sensurus erat, poscente magistro verberibus iussas praebuit ille manus. Horatius Orbilium, quem nactus est magi tirum puer, plagosum appellat. plagosos autem magistras Quintilianus libro primo, Cr Lucianus in Nigrino reprehendunt.

NUNC SATIS EST DINisSE. bis miseris temporibus satis est si tu elare, o de se loqui inflatius. ego poeta primarius, ego non ultimus: quinimo scabiosus sit,

qui ultimus poeta est, o postremi ordinis . damnat uitium sui temporis Horatius. quod grauiter facere etiam cicero solet, ut Philippica octava, M. Antonium repres hendens, qui legatos populi Romani ad Mutinam, quam obsidebat a Bruto defensam, contempserat . sic enim inquit: prab dii immortales, ubi ille mos, uirtusq; maiorum l C. Popilius apud maiores nostros, cum ad Antiochum regem legatus missus esset, eruerbis senatus nunciasset, ut ab Alexandria disicederet, quam obsidebat, cum tem αpus ille differret, virgula stantem circunsio sit, dixit se non antea renunciaturum

senuini, nisi prius sibi restondisset, quid facturus esset, quam ex illa circunscriptioner cederet. Cr quae sequuntur . utinam nostro etiam seculo huiuscemodi Thrasones in literis non essent; er plures essent Socratis imitatores, qui Ηρων, idest disimulator do mimae suae dictus est, ut em a Platone passim o a Quintiliano lib. IX. scriptum est. PANGO . compono. in epitaphio Ennii apud Ciceronem in libro de senectute. Hic uestrum panxit maxima facta patrum . Cc CUPET EX T REM V M Sc ABIES. tribuit poetis, quod pucri Iudentes

159쪽

IN pogTIcgN HORATIIo eurrentes dicunt . ultimo enim scabiem imprecantur,. tamen sicilies pueros rara occupat. causam reddit Aristoteles in problematibus, ob ψ λάνa ω πιάματρ

halitus, puerorum autem corpora poris non patent, sed densis ni. MIHI T V OPE R E L I N QVI EST. turpe mihi uidetur, inquit indarim, o gloriosius poeuta, relinqui, idest extremo Ordine uersari. alii enim praecurrentes me tardum relinques rent. Horatius in epistolis libra primo. Nec tardum opperior, nec praecedentibus insto. ET QUOD NON DIDICI c. id etiam turpe censeo, ait improbus meta, fateri, quod non didici. tegenda igitur iactatione, er audacia est ignorantia . improibi hominis haec uerba sunt. Quintilianus lib. III. cap. VIII . sic inquit. nam πHippocrates clarus arte medicinae uidetur Mnestissime fecisse, quod quosam errores suos, ne posteri errarent, confessus est , π M. Tullius non dubitauit aliquos suos lias ros iam editos aliis postea scriptis ipse damnare. cornelius celsius lib. VIII. sic. afuturis si deceptum esse Hippocrates memoriae prodidit, more scilicet magnorum uiros rum, et fiduciam magnarum rerum habentium . nam leuia ingenia, quia nihil baabent, nihil sibi detrahunt. magno ingenio , multaq; nihilominus habituro creuenit estiam simplex ueri erroris confessio. haec illa. quare ingenue fateri inficitiam debemur , non profiteri quia nescimus. nam, ut ait Aristotele, lib. II. rhetor. ubi de sedanda ira

agit , mites sumus indices bis Olu Mγύm , idest errata sua insenue constentibus.

Vt praeco ad merces turbam qui cogit emendas, Assentatores iubet ad lucrum ire poeta, Diues agris, diues positis in tanore nummis. Si uero est,un tiam qui recteponere possit,

Et spondere leui pro paupere, S eripere atris Litibus implicitum, mirabor, si sciet inter

Noscere mendacem, uerumq; beatus amicum. Adulatoribus tanta poetarum arrogantiae culpam adscribit. ij enim in causa sunt ob assentationem, ut mali poetae peritos se poetas existiment. quinimo , ut mercatores ad laudandus o uulgo significandas merces praeconem adhibere solent, fictum poetae adulatores conducebant pretio, qui sua scripta apud omnes in caelum ferrent, ereeratiores Omnes facerent , cum si carmen recitaturi erant. UT PRAECO. Cicero

in oratione pro Quintio de Naeuio praecone sic. cum ei natura nihil melius, quam uocem dediget, pater nihil praeter libertatem Uluisset, vocem in quaestum coniuralit. Deus praeconibus frequens in atriis Liciniis erat . ibidem Cicero. T o litur ab astriis Liciniis, atque a praeconum consessu in Cassium Naeuius. Plato in libro de reat reges esse ait smiles. nodentibus, praecones empta iterum, eo carius uendens

160쪽

rum statas in pronunciando dimensiones Aristoteles libro tertio rhetoricorum obstrαuauit. HA 're' u μζανου n cruciae. pueri, quae praecones edituri sunt, μαte pronunciunt. Sed de hoe munere praeconum hic Horatius non loquitur . eos enim

praecones significat, qui uenales res praeconio extrudunt, ut in epistolis libro primo. Vilia uendentem tunicato scruta popello. ASSENTATORES. de quibus leage librum Plutarchi, qui inscriptus est, quo modo quis amicum, Cr adulatorem diastinguere possit. AD LUCRUM. poeta enim pretium adulatori bus proporavit, si in sui admirationem populum cieant. Plinii uerba, qua sunt epistola δεηtimaquarta libri secundi, pulcherrime huic Horatii loco restondent . ea enim sunt haec. heri duo nomenclatores mei habent sane aetatem eorum , qui nuper togas 'mi si runt in ternis denotis ad laudandum trahebantur. tanti constat, ut sis disertisi mus . Me pretis quamlibet numerosa subsellia implentur , hoc ingens corona colligis tur, hoc infiniti clamores commouentur . er post. primus hunc audiendi morem induxit Largius Licinius. e e. Horatius autem de poetis , Plinius de Materibus uerba facit. POSITIS IN FOENORE NUMMI S. usuras intelligit, quae faenore constantur. quadam enim usurae legitimae sunt , quae impenduntur ob alienae pecuniae usum. Papinianus iurisconsultus libro uigesimosecundo digestorum, titulo primo, lege primi,

sic inquit. Socius si ideo condemnandus erit, quod pecuniam communem inuaserit, uel in sum usus conuerterit, omni modo etiam mora non interueniente praestabuntur umsurae. suadam non legitimae, de quibus sic Liuius libro vigesimo. Sardinium M. Portius cato obtinebat, sanctus, ex innocens, asterior tamen in fenore coercendo habitus, fusgatiq; ex insiuia foeneratMes. librum Plutarchus contra foenus scripsit . nam illa uerba ciceronis libro nono ad Atticum, epistola decimaquarta, dubio siem' prolata sunt. popi, Ii Romani exercitus Cn. Pompeium circunsidet , fossa, et vado septum tenet, fuga pro bibet, nos uiuimus stat urbs ista ρ praetores ius disiunt i aediles ludos pirant ' utri bini usuras perscribunt ' ego ipse sed οὐ SI VERO EST V N C T V M. si quis est, qui diues unctum ponere possit, idest cibos pingues, non siccos, ut panem tantum, is assentatoribusgulosis undique septus adulatorem, er uerum amicum non internosset. A thenaeus libro sexto de adulatoribus Dion sii regis Siciliae, laxa It Οἱυ ορκῆ πη δειπνον, - ο δοεύσος ista ci p. π post . on Arii με να Gis' ius ῖς ελεγνῶν--.bi quidem in conuiuio se non acute cernere simulabant, quia DionMius non acute cernebat,ste culenta , quae ille euoamuerat, melle dulciora esse dicebant. αce igitur quemadmodum adulantur homines impuri in conuiuiis . tulis erat Aristippus , qui a Diogene reprehensus, uersutilo noto

apud Horatium libro prim epistolarum , ubi ad scaeuam scribit, se Ofendebat.