장음표시 사용
131쪽
Iliastem ad Et Iades sitiam υersus pro fiet se itur.
IIaee ad me scripsit Esaurri, qui a Sehoalbo ea aeceperat, eui a Seiso tradita fueraui, qui ex Mohammedo ae Tal esia, Amroque ea compererat, ad praeceptores suos proVocantibus. Oni dixerunt: auxilium postularunt incolao provinciao scis densis ab Iesdodscheido hen schel Titar, hoe nuntio misso: is Arabes ad El k detiijiam eonsederunt, ad nihil, nisi ad hellum, ii tenti. Tales illi Arahes an gesserunt, ex quo ad El kild Mijiam eonsederunt, ut nulla eorum impetum csugiat Tos. Regionem inter ipsos atque Euphratem altam ita vastaverunt, ut in illis terris nullus homo supersit, nisi qui in eastellis inclusi sunL Ahiata sunt pecora, alimentaquucetera omnia, quaecunque in castulta deportari non potuerunt Nihil iam reflat, nisi ut Arabes in hospitium recipiantur. Itaque, si auxilium sertim adfertur, nostris manibus hona nostra tra demus Arabilius μ Eadem Diaedaehordo etiam principes scripserunt, qui praedia habebant in ripa amnis alta, ceterorum prisibus a edonias, regemque incitantes, ut Bustemum emittereti Iesdiaschord vero, simul ut eonstituit, ut Rustemum hosti opponeret, hunc ad so advocavi LQui quum accessisset: isto in illam regionem mittere, inquit, mihi visum est; nam rebus consulitur, prout ipsae postulant. Tu hoc temporo sortissimus Persarum es, satisque percepisti, quae uam Persis iam supervenerint res; quales quidein iis non supervenerant ex quo gens Ardeachiri regno pracsulti ' Rus tom, se hoe ossietum suseepturum esse, regi signi suavit, laudosque ei dixit. Tum rex illi: hanimum tuum, inquit, explorare velim, ut cognoseam, quae mediteris. l. itur Arahes milii deserihe, eo quo, quae illi Reerunt ex quo ad Ll Lade hiam eons derunt, atquc Persas quoque mihi describo, quaequo hi ab illis patiuntur. Rustem vero: se lupos illos d scribo, qui, dum Pastores foeordes sunt, gregem invadunt ac diripiunLμ Cui rex: , ita res donon habeti To hoc interrogavi, verans fore, ut adcurate eos desolbores, teque ita confrinu Tum, ut ea agas, quae res postulati sed non riste dixisti; itaque a mo hoe eo osem Arahvη atque Pcrsas iam nqui lac similes sunt, quae supra montem sertur, ad quom noctu a ea devor tunt, ut in ipsius latero pernoetent, nidia conditae. Primo diluculo aves capita extollunt, aqui tamque conspiciunt sibi insidiantem, ut, qua unque earum evolet, eam statim eorripiati Quo viao, avin prae metu ncin exsurgunt; si vero singula evolat, aquila cam abripit. Quod i Omne a
133쪽
tino impetu se essenent, aquilam propulsurae essenti In qua re hoe maximo dolendum est, quod, si illud sacerent, eriperentur omnes, una exestpta; iam Vero, si in Partes plures dise dunt, ne ulla quidem Para earum evolat, quin percati Sic quidem illorum hominum Persarum- quo res se hab L Itaque quae Ilaec res Postulat, ea persce.' Tum Rustem regi respondit hare: iso rex, sine, ut agam quod mihi visum esti Arabea enim timo ni Persas quamdiu, ut foras eos eliciam, enitar. Quam ob rem hoc modo sortasso sol, ut Prospere res mihi proe dat, Deusque nos tueatur, a quo sic arti scio apto utamur, consilioque huic expeditioni aceommodatissimo. Nam tonsilium in artificio Positum est, atque interdum si, ut artificium magis prosit quam victoria. μ nex Vero, respueris hace, is quid est, inquit, quod supersit Cui Rustem iis cunctatio in bello gerendo utilior est quam sestinatio, atque hoc certo tempore cunctandi oeeasio data est. Si singula agmina doinceps profligamus, gravius eos hoe adsciet quam cladra tino tempore iis illata, acerbiusquo illud serenti Sed pertinaeiter hace reiceit rex. Itaque Austem indo discessit, eastraque ad Sabatam posuiti Tum Iegati varii regem adire coeperunt, qui hoe
essicere volebant, ut Austem illud munus abrogaret, hominemquo alium mitteret, multiquo ad eum confluxerunt homines. De qua ro cxploratores ab Itirensibus ac gente Salubae missi Saadum cortiorem secerunt, qui hace omam scripsit. Mox vero, quum clamitationes Se vadensium vel, mentiores Peae EI fisci lxii merdum hen eI asadsuheli ad Iesdedseherdum porserentur, rex valde eommotus est, belloquo illi Rustomum opponere voluit; firmit cr igitur in proposito perstitit, quum angusto animo, ae Iitigioso esset, Rustemumque ad progrudiendum incitavit. ΙΙie vero iterum exponens, quae sibi videbantur: iso rex, inquit, quum conSilium spernatur, ut naeam sententiam praehabeam, namque sequar, iam cogor; quod si omittere possem, silentio rem premerem. Itaque Per Deum iam to obsecro, ut tui ipsius, familiao tuae, regniquo tui servandi causa, mihi permittas, ut in castris subsistam, GMenussum vero emittam. Tum xi res solicitor proeedit, bene nobis eriti sin minus, paratissimus statim emittam alium, quoad donique, si nulla ratione, n quo arti scio ullo, Procilium vitari potest, ho tibus oecurramus debilitatis iam,
vexatisque, integri. Sed IesdeMeherd nihil consilii probavit, nisi ut illo in iter se daret. IIaec ad mo scripsit Essurri, qui a Seliinibo ea areeperat, eui a Sella tradita suerant .
qui e Ennadr ben essurri ea compererat, cui ab Ebri errohail narrata morant, qui a Patre ea cognoverati Qui dixit: Rnstem, quum ad SIb tam eonsedisset, ac belli instrumenta et aPPara tum Cougi ct, Galemissum Emixit, primo agmini praesectum, eum quadraginta millibuε, viquo dixit; is Pro de sensim, cauctoque, ne sostines, nisi mo iubente. - ΑIae dextrae V homo/am mvm buli ram Rejjensem praeseeit, postremo agmini Et bendauw num. Ut vos regi siduei m ad Drret, Ru tem: is si Deus hoe nobis tribuit, inquit, ut hane gentem profligemu/, PT hoe Pstriculo V demus. Deinde in illorum sines ae mansiones invademus, in ipsorum solo natali Otque agria Tom. II. a
134쪽
135쪽
eos vexaturi, quoad aut det cantur, si paciscari nolunt, aut ad conditiones certas deseendan LuPosteaquam homines ab Mado legati regem VisitaVerant, atquc ab Eo roversi orant, Austem somnium, quale dormientes cernere solent, quoddam vidit, quod ipsi displicuit; itaquo sinistra timens, prodire noluit, nequo in Ar in adoro. Quum iam incerto animo, atquo perturbato, esset, ab rego petiit, ut Itoc sibi cone eret, ut G loneissum emittiset, ipso vero in castris su sisteret exspectans, quae hostes iacturi essenti Addiditque hacer is quae ossicere possum, eademessicere potest C lenus, quamvis nomen meum magis quam illius nomen resormidenti Nam xi illo vietoria potitur, nanciscemur quae in Votis sunti Sin minus, homi nom alium emittam, atque ita set, ut hane gentem per aliquod tempus saltem depellamus. Spem enim in nro ponent Pe sao, quamdiu non Prolligor, exspectabuntque; Arabum animo vero ita torribilis videbor, ut a progrediendo desistant, quamdiu cum iis non congredior. Sed si eum iis co agredior, in omno tempus inperiores sent, Persae vero in omne tempus opprimentur. Atque mox Rustem primum agmen omisit, cuius numerus quadraginta millia explebat; ipse eum sexaginta millibus itor ingressus est; postremum agmen viginti millia ossiciebant. Haec ad me scripsit risurri, qui a Sehoatho ea acceperat, cui a Seiso tradita fuerant, qui Iaaee compererat ex Moliani mede, et Talcha, et Si jado, atque Amro, ad pracccptorca auos Provocantibus. Qui dixerunt: Prodiit Rustem cumeontum et viginti millibria militram, uriorum quisque comitatus erat, ita ut cum Oomitibus ducenta millia ex tederent. Ex Et mad ina cum sexaginta millibus militum comitatorum egrossunesti IIaec ad me scripsit Essu reri, qui a Sch ibo ea acceperat, cui a Sciso tradita suorant, qui ab IIoscii in ben urWa ea cognoVerat, cui a patro narrata lucrant, qui ex Atacha ea audiverati Rustem adversus Saadum, apud Et L dossictam constitutum, eum sexaginta miIlibus militum comitatorum prodii LHaec ad me scripsit Lagurri, qui a Schoalbo ea acceperat, eui a Sciso tradita morant, qui ex Mohammodo, et Talcha, et Sij do, atque Amro, compercrat, ad praeceptores suos Pr Vorantibus. Qui dixerunt: quum rex nihil nisi iter contra Arabes eomparandum permiti cro elici, Rustem ad fratrem, hominesque suae terrae primarios, has Iitteras misit: is Ab Austemo ad Et bendau. num, portae praesidem, Persarum totum, qui unicuique rei prospicit, utque ad tu ante Doci qriodvis agmen, qnamvis ingens sorteque, prosigat, quodvisque castellum, quamma munitum, ex Pugnat, atque ad homines ipsi vicinos, haec dantur. Reconcinnate iam rastella Vestra, adparatum belli conquirito, paratiquo estote. Nam Arabes vobis quasi instanti In fines Vestros iam inVaserunt, atque agros et filios vobis eripiunL Ego quidem condia eoru arbitror, Cn im eos depellere clanctando, quoad recedant, re male gesta. Sed haost respuit rex. Uaec ad me scripsit Essurri, qui a schoalbo ea aeceperat, ent a Seiso tradita suerant, qui ex Es altobζn belirim ea compererat, cui ab quodam homine narrata fueranti Rustcm, quum Ie dcdsuberdar
137쪽
ex Sabata ultra progredi ipaum iussisset, litteras ad fratrem misit, prioribus similes; haec vero addidit: is Piso Rbscuratua est, Iigna transVersaria vero fulgent, fulget quo stet Ia veneris, libra
utrimque aequa stat, abiitque stella martis. Populum illum Victorem discessurum esse suspicor, rebusque, quae nobis inui, Potituram esse. Longo gravissimum vero raso censeo, quod rex dixit:
is ut contra illos proficisceris, aut proseiscar ipse. Quam ob rem iam iter ingrediar.
Haec ad mo seripsit risum , qui a Schoatho ea acceperat, cui a Sulla tradita suerant, qui ab Ennadr ben essurri ea cognovcrat, cui ab Ebu erro it narrata luerant, qui ex patre ea audiverati Qui dixit: Iesdodscherdum, ut Ilustomum omitteret, servus quidam Dachabani, astrologi Cliosrois, adduxit, ab accolis Euphratis Badehicnsis oriundus. Cui ad se advocato rex: is quid sentia de proscetiono Rustemi, belloquo Arabibus nunc insurendo Servus, quum vora profiteri reformidaret, regi mentitus est Austremo vero, qui eandem, quam acros, astrorum Micritiam habebat, prosectio sua, propter ea quao scivbat, valdo displicuiti Rex, posteaquam eum servus ille in errorem induxerat, ad illum accedens: is Vellem, rem quandam mihi signiscarus, quam mox conspecturus sim, ut boe me adducat, ut verbia tuta fidem adiiciam. Sco rus vero dixit Surnae, Indor is tu hane rem signiscat Itaque Surna: is a me laoc quaeret 'Tum ab eo rem quaesivit xex. Surna: iso rex, inquit, advolabit hue avis quaedam, seque in Palatium tuum demittet; quo iacto, res quaedam, quam illa rostro tenet, hunc in locum decidet; quibus dictis eirevium in solo scripsiti Tum acrius: is vera illa dixit; avis autem illa corvus est, roriuo illa, quam nostro tenes, cst dirbemus. Dscli Ibin, quum a rego in enari cognovisset, ad regem perrexiti Ad quein quum intrasset, Tex ab eo quaesivit, quao do iis, quae ipsius servus dixerat, sentircti Dacliaban, post computationem consectam: is vera dixit,
inquit, sed non satis adcurato. Avis illa est pica; quod rostro tenet, dirhemus est, qui in hunc Iocum decideti Sed tamen mentitus est Surna. Nam dirhemus indo exsiliet, ae denique lino meidet; quibus dictis, circulum alium in solo scripsiti Atque mox, quum nondum illi indo discessissciat, in pinnas areis se demisit pica, ex qua dilabemus in circulum primum decidit,
inde resiliciis vero in circulum alterum reciditi Tum Indus, ut Daehibanum, qui ipsum errovis argu rat, iam superaret, vaceam pariendi tempori proximam adduxit, dixitquor issetus eius est niger, maculam albam in fronte Iiabens. Dseli bin Vero: is mentiris; nam niger est, signia n latus. Tum, vacca mactata, scium protraxerunt, qui caudam habebat inter oculos positam. Quo tonspecto, Dachaban: is ab hac quidem parto, inquit, petam Surnam. Hoc modo Daclit ban, Diusque a reus, Iradcdschordo suaserant, ut Ilustemum emitteret. Itaque rox iter ingredicum iussit. Uschsitu vero Dwhiselinismaelio seripsit Laeet is dignitas illa. quam Persao nacti crant, iamiam concidit, atque in hostes eorem transfertur. Abit imperiam Magorum, adveni quo imperium Arabum, superiorque sit eorum religio. Itaque in cliuntulam eorum in conser,
139쪽
eavetoque, ne res, quae geruntur, to decipiant, haecque matura, ne capiaris. μ Quae litterao quum Daeliise is malio redditae essent, iter ad Arabes direxit, atque EI moannam adiit, qui eum nonnullis equitibus apud EI atthum consederati Nie vero Dseli ianum ad Saadum misit; in cuius clientelam illo se, suosque, contulit, ecterosque, quibus hoc concedereL Dcindo Saad DHhab num in Pcrsiam remisit, ut res Persarum explorareti Pultem mellitam Dschaban dono obtulit Et moannae. Qui uxori r . quid hoc est Τμ Illa vero: is arefactum, inquit, esse existimo. μTum, quum haec semina pulmento illi manum iniiceret, eam sesellit; atque EI moanna: is Phy, page hoel
IIaee ad me scripsit risurri, qui a Sehoatho ea areeperat, mi a Sella tradita suerant, qui ex Mohammede, ac Talcha, atque Sij do, Amroquo, ad praeceptores auos proVocantinua, haec compererati Qui dixerunt: Rustemo, quum ex Sibita discessisset, Dsch bin ad pontem oceuoit, atque queribundus et is non no id, quod sentio, inquit, sentis 3 Cui Rustem: is quod moadtinet, annulo ct freno coerceor; itaquo non possum sacero, quin me submittam. Tum Gale nussum ad El hiram Versus prodiro iussit; qui statim eo pro eius, ad Ennedaches castra Po uiti Rustem vero iter secit, quoad in Κ utlia consedit; ex quo Ioco C leni Mo atque Et Isadsumerdoscripsit haster is capito milii hominem Arabem ex militibus Saadi. Itaque duo illi duces ipsi ut
Praecursores ultra provecti sunt, hominemquo coperiant, quem ad Rustemum miserunt, qui in Κutha commorabatur. Qui, posteaquam illum Ara bona Percunctatus est, cum interIecit. Haec ad me scripsit Essurri, qui a Schoalbo ea aeceperat, evi a Sciso tradita suerant, qui ab Ennad rhen essurri ea cognoverat, eui ab Lbn er Lail narrata sucrant, qui ex Patre ea compererat. Qui dixit: Rustem quum, iter ingressus, Gai nussum ad El Itiram Versus pergere, horninemque Arabem sibi capcro, iussisset, ipso Calcnus atque El IAadsumord eum centum equitibus usque ad Elk d fictam excurrerunt, ibique infra pontem Et L fidosaijseo in hominem incidorunt, quom secum abstulerunti Milites Arabes pavor subitus oeeupavit; unde saltum rat, ut duces illi Persae inde elaborentur; ex postremis tantum Porsis Mostemi nonnullos ceperunL Duces Persao quum ad Ennodsehes pervenissctat, hominem, quem ceperant, ad Ilii stomum miserunt, qui in Κ utlia commorabatur. Tum Rustem illi: siquid vos hue adduxit 3 quid quaeritis Τη Araba: is venimus, inquit, quaerentea id quod Deus nobis promisi L Atque Ilii Atem: is quidnam hoc est Τμ Illo
Vcro: is terra Vestra, filii vestri, sanguinesquo vestri, .i istam ismum amplecti nolitis. μ nustum: is si vero Priusquam hoc nanciscamini ipsi oecumbitis Τμ Cui Arabs: ,, ex iis, quae Deus Pro misit, e t quod, quicunque nostrum priusquam illa naneis tiar mortem occumbit, cum in Para distam dedi tot, quicunquo nostrum vero salvus evadit, ei illa tribuet, quo tibi e Posui. Quod quidum certo 2cimus. Tum Rustem: .hace si ita sunt, sane mauibus v tris iam Prodidit nos. A ba Vero; n Vae tibi, o Austem l imo laeta vestra prodideruiat vos. Nam Pruto ea Dem V.