장음표시 사용
111쪽
Mostem ἰ legatos ad Ies dedae herdum mitti rit.
IIaec ad me scripsit Essurri, qui a Schoassio ea acceperat, cui a Sciso tradita suerant, qui ex Abd alla hen mosti in Oh lita, atque Et mihis in ben abit mihil in ca compererat, eui a patro tradita fuerant, qui ex Karib hen abi Larib OUita ea audiverat, qui ex praecursoribus ad El k desaliam emissis fuerati Qui quidem dixit: Mad quum in Scli irata nos praemisisset, ad Odseib et hi laeti nil eonfodimus. PauIo post vero tuo iter ingressus, iuxta nos apud Odseib est,idschanat eastra posuit multo mane. Quo facto, Solua hen et hoWaya cum praecursoribus ultrali reoxiti Q unm vero Ll odscib, quod castellum quoddain eorum crat, in prospoctu csset, viros in turribus colloeatos conspeximiis; nam quemcunque hominem aut in aliqua turri, aut interaemicvla duo, Positum eonvisere vellemus 3 eum conspiciobamus, quum ex primis .equitibus essemus. Tum substitimus, quoad agmen ad nos au ederet, in quo equites adesse Viderem . Quo laeto, ad Ll odacib perreximus. A quo Ioeo quum prope abessemus, homo quidam inde egressus ad Ll kades,ij jam versus fugiti Mox ad eastellum pervenimus, idque ooeupa inius I scd neminem in eo repperimus. Ille homo vero, qui in turribus positus nobis adparuerat, ex ac teriis apeculatus erat, iamque aufugerat, ut de adventu nostro suos cortiores laceroti Itaquo eum pors
quuti sumus, sed adsequi non potuimus. Quod quum cognovisset Sobra, ipso ad nos aper ait, nosquD post ac reliqueris, illum hominem porsequutua est, atque: is si prosagus ille se eripit, inquit, nuntius ad illos posciretur. μ Tum apud El chanta E eos adsequiitus est, hominemque illum hasta perfodit, eumque stravi L Κadc ijjenses illiua hominis sortitudinem admirabantur, ac belli peritiam, neque unquam ullius hominis oculus hominem illo Poria intrepidiorem propositique tenaciorem vidisset, nisi postea talem Vimm vidissem, quem Solira non adsequer tur, neque opprimuret. In El ods ibo Imale mi hastas sagittasqtie, atque utres ex corio consectos, in-vonerunt; quas res in usum suum converterunt. Deinde Saad excursores emisit, quos inulta
nocte iter ingredi, atquo in El hiram incurrere iussi L Quibus Boheirum ben abit alta Leitti ita in
praefecit; atque apud cos adorat otiam Esset iam ni Icli, poeta Κa imita, cum triginta hominibus, sortitudine ac virtute claris. Per nortem hi iter socerunt. Atque ultra Esset lactuari progressi sunt, per Pontem eius transeuntes, ad El hiram eonversi. Mox vero, clamoribus atque catervac34.
112쪽
113쪽
strepita perceptis, procedere dosierunt, in insidiis subsistentes, donee homines illi adparerenti
Quo Ioeo manserunt, quoad illi praeterioranti Ruites aurem conspecti sunt, a fronte illius ea- torvae proecdonica, qui catervam Post se reliquerunt, via incedcntes, quae ad Essinninum for bat. Mostemos adesse, non suspicati sunt; illam tantum turbam exspeetabant, neque Mostem os petebant, nequo cos pertimescebant, ad soIum LMinninum considerationcm intendentes. Atque mox adparuit soror Asadsumexdi bon asIdsubeti, pracsidis Et hirao, quae ad principom LMinnini, qui ex primoribus Persarum erat, sponsa deduc batur; cui ob formidinem corum, in quae incidere possent, pracsidiarios adiunxcrant. Equites quum ab Aponino comitibus discessi Mont, iamquo Moslcmos, qui palmeto tecti in insidiis subsistcbant, cameli onusti Practeocherentur, Boheir in Scluriadsum hen asadsubch, qui inter camelos onustos atque equitos inccdebat, irruit, eiquo spinam fregit. Tum equites Praecipitca ac fugae mandarunt, M Icmi vero camelos onustos coporunt, ac siliam Asadsubchi cum triginta viris, quos ex praesectis sumtos illi aliunXcrat, famulisque centum, qui bona secum Vehebant, quorum pretium vix sciri posseti Dei nilo Baeir TetP reversus, omnia haec abstulit, multoque mano ad Saadum pervenit, ad Odscib et Ii id sellanat commorantem, secum aucrons, quac Dem Moslcmis tribuerati Qui quum maximis laudibus Deum efforent, Saad: istales laudes egistis, inquit, quales ii agero solent, in quibus digpitatem deprchendi. Praedam hanc Saad dispertivit MosIemis; partem quintam ut manubias distribuit, Tvliquamquo cius partem hominibus sortissimis dedit Ex quo gaudium insigno militcs perceperunt. In El scibo Saad cohortcm constituit, qua o multores illas defenderet; cui mox muli rum omnium defensorus adiuncti sunti Quibus Calebum ben Ad aIIa Ieithitam praefecit. Ipso ad ad EI Ladosdiam eonsedit, castris in Kodcisso positis; Sohra vero e regiono pontis EI ati hi consedit, ubi Ime tempore EI Ladosijja sita es heirum ad Omarum misit, ut certiorem Eumfaccret, Saadum iter fecisse, atque in Κωcisso castra posuisse. Quo loco quum Per mensum unum commoratus csset, Omaro scripsit haee: is Νcque in nos gens illa ullum emisit, neque ulli, quantum scimus, bellum intulerunt; quod simul ut factum erit, litteris te de ea re certiorum taetemus. D m vero imploro, ut auxilium mihi praebeaL In alveo enim versamur, Profundoci lato, apud quem sortitudo insignis deprehenditur. Iam enim afl nos areessit, contra illam gentcna nos evocans, dixitque: evocamini contra glutem, sortitudine insigni praeditam. Saad qutun illo Ioco eommorarctur, Assemum ben amr ad Euphratem inferiorem emisiti Qui ad Muisa nam risquo porroxit, Oves quaerena, vel bovos. Nullis vero potiri potuit; nam qui in illis agria crant homi uos, in Ioeos munitos se iecoporunt, vel in paludes se abdiderunt. Quo ες conserens Asscin in hominum incidit, in ripa paludis constitutum; a quo petiit, ut oves bovusquo ubi navi csae ut, sibi indicarcti Scd illo, iureiurando interposito: is hoc quidem, inquit, nescio, ipse autem Parior comtu pecorum erat, quae in hac palude versabantur. Tum cx ca bos qui
115쪽
dam clamavit haec: is mentitur ille, Per Deum t en nos quidem, nosmet ipsost Itaque Assem in paludem penetravit, tauros abatulit, eosque ad castra adduxit; quos militibus dispertivit Saad. Tum aliquot dies numerarunt, quibus pabulo abundarenti Q ullo res quum EI haddaebai schoipsius tempore narraretur, homines nonnullos, qui illi rei interfuissent, advocari iunit; ex quibus erant MMeis heri amr, atque EI Walid bon abd felicins, et Saliir. Quos quum de ea re interrogasset, responderunt: is ita est; ipsi ea audiVimus, vidimusquo, pecoraque abstulimus. Tum EI haddschadscti: timentimini. Illi vcro: is sane Pol, at tu illi rei intosuisti, rios vcro abluimus. Tum LI liaddscI1adscli: is vera dicitiai quid vero homines tunc do ea re diecbaut Τ Λtque illi: is dixerunt hanc rem quasi laetum nuntium esso, gratiam Des pracsagientem, hostiumque cladem. El hadaschad sch vero: is hoc quidem, per Deum, obtinare non potuit, iiisi hominibus integris, piis. Cui illi: is per Deum l haud quidem actinus quaenam in eorum Cordibus abseondita orant. Quod ea vero adtinet, quae vidimus, nullam unquam gentem P perimu3, quae magis quam illi bona caduca contemnorent, maiori quo odio ea prosequorentur. Noque eo tra ultu in eorum illo die ex his tribus rebus una in usum adhibita est, neque ira, neque ηεtu tia, neque Persidia. Hunc diem nuncuparunt diem boum. Deinde Saad in agros inter Kash ra in atque Et arabaram sitos excursores emisit, qui tanto commeatu potiti sunt, ut por aliquod tempus alimoniis sufficeret. Porro Saad ad IIirenses atquo Salutam speculatores misit, ut rus Persarum explorarenti Qui ad Madum reversi, eum certiorem 1 erunt, regem iam Rustumum hen et serruchasads Armonium buIlo Praefecisse, eumque exercitum cogere I aiaso. Quod quum Omaro scripsissut, Omar rescripait haec: is cave, ne sollieitudinem tibi eonficialit quas de illis comperisti, Vol quae ad te adsuruntur. Auxilium puto a Deo, eique confide. Homino noui uIIos intelligciatia, consiliratio, sortitudinoquo praestantea ad eum mitto, ut cum invitonti Deus enim rem ita tu crabitur, ut ex eorum invitatione ipsorum debilitatio nascatur, ae victoria e
iis reportanda. Atque quovis die litteras ad me dato. Itaque, quum Rustem ad Sabitam matra pomisaei, Omaro hoc scripserunt Vace ad me scripsit risum, qui a Schoalbo ea acceperat, cui a Miso tradita suerant, qui ex Abu dainra ea coinpererat, cui ab Ebn viiii atque Ismail ben abi claaled narrata fuerant, qui ab Κais bon abi hasoni ea cognoveranti Qui quidem dixerunt: Saad, quum Rustemum AEdSab tam vorsus it cr sacere cognovisset, iii eastris substitit, ut milites eo consuerenti Quod I3 mailum autem adtinet, tradidit haec: seripsit Omaro Saad: is Rustem ad Sabatam, quac inso Lirnadainam sita Dat, eastra Posuit, iamqtie nos petiti Quod Abu damram vero adtinet, tradidit lutoc: acripsit illo Omaro: is Rustem ad Sab tam castra posuit, iamque nos petit, emissis equitibua
atque Hephantis, nolinulloque equitatu. Neque ullam rom magis doleo, neque saepius record r, iis eommotu3, quae poscere vestem. Auxilium vero a Deo prceamur, eique considimus. Dulim
117쪽
vIros tales emisI, quales descripsisti. Haec ad me scripsit risurA, qui a Schoassio ea aereperat, eui a Seiso tradita suerant, qui ex Amro atque Et modκb ledo, ad praeceptores suos provoeantibus, ae Saldo ben eI mer ban hace compererat: Saad hen abi Warias, simul atque Omar, ut illi viri mitterentur, mandavit, homines clegit, quorum alii avetoritate ae eonsilio praestabant, alii us sorma, et dignitato, consilioque. Qui auctoritate ac consilio, sortitudineque, pra stabant, erant Ennooman hen moharon, Bisclir ben abi Tolim, Hamala heu ho alia Tenanita, Ilandala hen errabi Tem7mita, Porat ben Iiajj n, Adi ben wheiI, atque V innira hen sor rahen habita. Qui et sorma corporis, et dignitate, consilioque praestabant, erant Gured ben Λυdselieti, Et Mehath ben Lais, EI hiroth hen has sau, Assem hen amr, Amr ben maadi Icarib, ramogira ben scitooba, atque Et moanna ben haretha. Quos omnes invitatores ad regem multi Hace milii narravIt Mohammed ben abd alia bon sa,an Thahista, qui dixit: mihi ea narravit Omaj, hen elialed, qui dixit: mihi ea tradidit Abu oWatia, cui ab Hossain ben abdenraesiman tradita suerant. Qui dixit: dixit Abu wajel: Saad iter Reu, quoad apud Et Ladesesii jam cum exorcitu consediti Tum ino: is haud quidcm scio, inquit, an supra septom millia, Vel talem circiter numerum, nostrorum militum hoc Ioeo adsint; polytheistarum vero triginta millia adsunt, vel tot circiter. Addidit: Permo nobis die ant: is quum ntilla vobis potentia ait, nequo Viη, nequo amatura, quid vos huc adduxit 7 Retro revertiminil Addidit idem e
tum nos: is non TeVeri muT, nequct hine Tet domus. Illi vero, tela nostra ridentes, clamabant rdsi , scilicet lasos ea adsimulabant. Addidit: quam igitur reverti nollemus, illi nobis dixerunt: is hominem Prodentem ad nos mittite, qui nobis exponat, quid vos tine adduxerit. Tum EI mosra hon actio ar is ogo, inquit, illuc contendam. Itaquo ad Persas porrexit, atquo propter Anatomum in grabato consedit. Quo viso, frementes eonclamarunt Persae. Di mogimveror is hoe quidem dignitati mom nihil addit, neque duci vestro aliquid detrahit. Tum Rustem r. recto dixisti; quid Vero vos huc adduxit Τμ Atquo illor is quum gens Essemus in errore Vc sans, mus prophetam ad nos Iegarit, quo misso in viam roetam nos direxit, beneficiaque nobis tribuit. Ex iis vero, quae nobis tribuit, granum quoddam fuit, quod in hac terra nasei sertur. Quod quum V creemur, nostrisque edendum Praeberemus, hi: is hoc grano cocro non Possumus, inquibant; itaqne in terram illam nos deducite, ut hoe cibo uti possimus Cui Rustem is tum vos intersciem . IIIo vero: is quodsi nos interscitis, in paradisum deducemur; si vero vos interficimus, in orcum depeIlemini, nisi sorto tributum pendetis. Addit: quae vorba: istributum pendetis μ quum s Io pronuntiaret, crementea con Iamarunt Peme: is nulla nobis pax cum vobis se potesti Tum Et mmira: is igitur aut ad nos traiicietis, aut ad vos traiiciemus. Rustem vero; is minimo hoc sati nos ad vos traiiciemus. Itaque Mosumi cxspeetarunt, donoc magna illarum P a mnem traiecit; quos mox adorti sunt, atque in lagam verterunti Dixit Hossain:
119쪽
iare mihi tradidit vir quidam cx nostris, qui Vocabatur meid bcn dsehaeliseli Soleimita; qui
dixit: tiam nos vidi dorsa hominum calcare, qui non armis causi sucrant, sed alius alium se protriverant. Atque porro ibi nos Vidi saecum ausurro, eamphora repletum, quam gal esso putabamus. Itaque, quum nulla nobis esset dubitatio, quin illa res sal osset, carnem assaturi aliquid eamphorae in ollam iniecimus, sed nullum eius saporem percepimus. Tum Eb dita quidam, qui nos transvotiebatur, tunicam se um Portanar iso coetus Arabum, inquit, cavo toto, noeibum vostrum corrumpatis; nam in salo huius terrao nihil boni inest; libetne vobis, pro eo hane tunicam accipere Itaque tunicam cepimus, camquo cuidam nostrum dedimus; quem, quum ea indutus esset, admirantes circumgrediebamur. Postea quum Vestium generat cognita haberemus, hane vestem pretium duorum dirhemorum habere intelleximus. Addit idem: atque porro ibidem me in hominem invadere vidi, armillas aureas gestantem, armisquo indutiam; cui, quum accederet, ne uno quidem Vecto prolato, collum secui. HOstos Polligati ad Essar tam sugorunt; quo Ioeo quum iis supervenissemus, itcrum prosigati ad Et mad am tetenderunti Mostemi ad Nutham eonstiterant; polysicistae pracsidio tenebant locum, qui Deir et misi Iesi vorabatur. Atque mox iterum in eos invasorunt Moalomi, signisque collatis, polytheasta in fugam coni etisunt. Tum in ripa Tigridis confoderunt, aliique eorum a parto Κolw: Isae sumen traieceriint, alii vero a parto infra Et madi iam sita. Mostemi Persas obsidio ita presserunt, ut mox nul- Ium eibum, quo vescerontur, haberent, nisi canes suos, solesque. Quam ob rem noctu cgres
ad Dacliolunam so reeeperunti Sed Moslami iterum eoa insequuti sunti Tut e primo agmini Saadi praefuit II Debem ben octa. Locus proelii vero, ex quo illos popua , vorabatur Perid. Quo quidem tempore Omar ben et chatiati emisit Hodsellam ben et jeman, iii K si sensibux praeesset, Mod scitasellium ben mesud vero, ut Basrensibus pracesseti Uaec ad me seripsit Essiirri, qui a Schoassio in aeceperat, mi a Sella tradita suerant, qui ex Amro hen moliam med ea compererat, eui ab Essehobio narrata fuerant, atque ex Talelia,eui ab El mosra narrata sueranti Qui dixerunt: itaque illi viri ex eastris egressi ad Ei m dasnam perrexerunt, ut disceptationem instituerent, atque Icad selicrdum invitarenti Substiterunt ibi perinde instrueti, ac si in expeditione Versarentur; iumenta furialia secum habebant, quorum quodvis Itinnitum edebat. Quum aditum ad regem postulassent, primo retenti sunt Iraded schord enim ad consiliarios, terraeqne suae principes, Iegatos misit, illos homines de iis eonsulturus, quae his Arabibus saceret ac dicerct. Urbis incolao, quum Arabea vcnisso eo m-Perissent, eos circumsteterunt, Visum in eos sigentes; vestibus inrtis, tunicisquo, Arabes induti erant; in manibus Scuticas tonnes gestabant; pedes soleati erant. Simul ut illi consilium ceperunt, Arabes aditum obtinuerunt, atque ad regem introducti sun L Haec ad me scripsit rasurri, qui a Schoalbo ea aeceperat, eui a Sella tradita suerant, qui ex Talcha ea compererat,