장음표시 사용
121쪽
eta ea traJIderat Bint Leisain, Dabb Ica, quae ex quodam captivo ea audiverat, qui ad Et Lade
εictam eaptus, ex animo talamismum amplexus est, atque in illo loco, quum legati Arabes advenirent, adsuerati Qui luidem dixit: homines circumstabant Iogatos, visum in eos figentea, neque praeter ii Ios unquam decem hominea Vidi, qui, quod adspectum adtinet, homines mille aequipararent; equi autem eorum, pcdibus solum radentes, invicem minas iactabanti Persis vero et hominum illorum, et equorum, habitus displicere coepiti Legati quum ad I dodaeber- dum introducti essent, considero eos iussit, quamquam moribus erat intra banis. Prima res, doqua egerunt, fuit, quod rex interpreti dixit: is interroga illos, quomodo ista pallia nominent ΤμItaque interpres ex Ennoomino, qui Iogationis princeps erat, quaesivit haec: is quomodo nominatur pallium tuum Respondit illo: is nominatur Isurd. Tum rex, ominatua infausta, exeIamatri te Burd dschthan i. o. rvuit mundum I Atquo Persae expallescentes graviter com moti sunt. Dcindo rex: is iterroga BIos, inquit, do ipsorum calceis, quomodo eos nominent. Respondit Ennoomine is nominantur Nis. Quibus iteram commotus rex exel amavit: is Niae, N:lo, i. e. lamentatis, lamentatis, in terra nostra exstititi Tum de iis instrumentis, quae in
manibua gestarent, cum interrogavit, responditque mo: is hace nominantur Smut i. e. scutica. Persico veris ustioncm signifieat Sinis Quamobrem rex; is comburaerunt illi Persiam; itaque eos comburat Do tW Mala ominatus cst incolim Persiae; eaverunt igitur, no cum eo colloquerentur. Scripsit ad me quao cum his consonant Esau i, qui a Schoassio ea acceperat, euia Sello tradita sacrant, qui ex Amro ea compreerat, eui ab Tascliobio narrata fuerant; qui vero addidit harer deinde dixit rex: is haeo iam ex iis quaere: quid vos huc addoit, quacmunque res vos impulit, ut helIum nobis insurretis, terramquo nostram occupare vel Ietis 2 Num qu niam rebus aliis opcram navantes vobis quietum indulsimus, impudenter in nos invaditis Tum Ennooman hcn mohanen suis: is si vobis placitum est, inquit, vestrum vico illi respondebo; si vero alius quisquam Topondero velit, hoc munus ei cedam. Sed illi: is minimo ureoliam sermonem instituet M atque regi diaerunt: is scinio illius hominia est sermo noster. Itaque Ennoomin sic loquutus est: is Deus quum misericordia nos amplexus esset, legatum ad nos misit, qui boncsta uos doeuit, eaquo pcrficere nos iussit, atque turpia quaenam sint, nobis exposuit, eaque Persequi vetuit, nobisque obsequii Praemium felicitatem promisit, quum in hoc mundo, tum in suturo, obtinendam. Quaecunquo tribus vcro ab eo ad hane rem invitabatur, in ea Parica duae exsistabant, quarum altera cum scquebatur, aliora aversabatur, ncquo ejus Toligionem reeipicbaut, nisi homines meliores. Qua quidem conditione illo usus est, quamdiu ca ipsum uti Deus voluit. Dcindo eos Arabes, qui contra ipsum repugnabant, aggredi nos iu oit,iP3 quo eos aggressus est. Qua re ab iis atque eo suscopia, eius potestati se subiecerunt om n F,
Tatione duPlici utentes; alii enim vi eoacti sunt, sed postea tamcn selicos Se praedicarunt; alii
123쪽
sua sponto ad eum transierunti Tum magis magisque nos edocuit, quantum ea, quae nobis attulerat, dis diis iis ac miseriis praestarent, in quibus antea versati oramus. Atque moX gente vieinas aggredi, easque ad virtutem vocare, nos iussit. Propterea vos iam ad resigionem n suam Vocamus, quac quidem honesta commendat, turpia vero reprobat omnia. Quodsi renuatis, mala vobis inferri iussi L Itaque id recipite, quod poena dira tolerabilius est, ex quo est tributum. Si hoc reiicitis, dimicandum erit. Si vero religionem nostram ana plectemini, libriatu Dei apud vos relinqnemus, hae Iego vobis imposita, ut ex eius praeceptis ius administretis, tiamque a Vobis, robusque vestris, terraquo vestra discedemus. Si tributo ponso nobis salis sacere 6Itis, hoe accipimus, vosque tuebimur. Sin minus, bellum vobis inseremus. Tradidit idem: tum Iesdedaeherd ita loquutus cst: is nullam sane usquam novi gentem, quac miserior, tenu Or, atque Pauperior sit quam vos. Pagos camporum desertorum vobis concessimus in Olendos, ut iis contonii cssetis. Persis bellum inferre noIite, nequo iis refragari. Quodsi in ali quod discrimen vos obtulistis, cavetote no irao nostrae vos exponat. Sin egestas in haec Vos instigarit, Vietum vobis adsignabimus, ad pabula vestra adiiciendum, principisque V uos hono Tibus adficiemus, vestibusque vos amiciemus, atque regem vobis praeficiemus, qui benignum Fevobis Praebeati Quibus auditis, laeuorunt homines. Surrexit vero Et mogira hen solara benen Miacti Osinsidita, dixitque haec: iso rex, hi homines duces Arabum sunt, eorumquo Pr n cipes. Hominos gcncrosi hi sunt, qui generosorum verecundiam habent; nam non Venerantur, nequo honoro adsiciunt nisi generosos generosi. Non omnia ea, quae secum attulcrunt, tui causa compararunt, nequo ad omnia ea, quae dixisti, responderunti Honoste se gesserunt, neque ut a
huiusmodi viros docenti Itaque milii iam responde, ut is sim, qui tibi rem exponam; illi Verotonea ador L D cristionem quandam nostrum proposuisti, quam ipso non satis int ij. Quod paupertatem nostram adtinet, nulli certo hominea suerunt, qui pauperiores essent quam nos Fames nostra fami similis non erat; vescebamur enim vermibus, scarahaeis, scorpionibus, ser Pentibusque, cosque pro victa habebamus. Quod habitationes adtinet, pro iis agri solum ba bcinus, neque Vestimur, nisi iis, quae ex Pilis eamclorum, oviumquo Hucribus, uendo Paramus. Religio nostra Ilaec orat, ut eaedes mutuas saceremus, incursionibusque mutuis operam daremus, utque nonnulIi nostrum filias dos orent vivas, no aliquid ciui nostri comederenti In h e quidem εtatu, quem modo exposui, antea suimus. Deindo Deus ad nos legavit hominem clarum, cuius genus, ne Vultum, soIumquo natalo, cognitum habebamus, cuiusque terra ex torris nostris Praestantissimis erat, qui nobilitate florebat, inter nobilitates nostras praestante, cuiua domus ex domibus nostris maximis crat, cuius gens ex gentibus nostris optimia crati Atquo iPsum no εtrum Praestantissimus erat, probitato ac benignitate ex Ilens. Qui quum ad quandam Tom nu. iuVit Mut, nemo eam prius suscepit, quam quidam ipsius amicus, qui post ipsum mortuum uc
125쪽
ectior eius factus est. Loquetitus est legatus, atque nos Ioqmali sumus; vera ille dicebat, mentiebamur nos. Dcuique ut iis, quae illo Ioquutus est, corda nostra adsentirent atque obsequerentur, effecit Deus. Itaque ille inter nos et mundorum dominum internuntius laetus esti maedirebat, ea a Dco dicta orant; quae 'ubebat, ea a Deo iussa eranti Hace vero nobis dixit: is dominus Vester sic vobis loquitur: equidem solus Deus sum. nequo quisquam mihi sociua e Lxstiti, prius quam exstitit res ulla. Quaeris res peribit, praetor vultum meum. Omnia condidi, omniaque ad me revertentur. Qitum Vero misericordia vos amplexus es em, hunc homi in nem ad vos misi, ut eam viam vobis patefarerem, qua in dentibus vobis post mortem poenam remittam, utque in domum meam, selicitatis domum, Vosdo ducoro possem. Hunc itaque virum profitemur veritatem attesisse, ab veritate missam. Porro nobis haec dixit: is quicunque in hae revobis adsentit, ei erunt, quac vobis sunt, eiquo iniungentur, quao vobis iniuncta sunti Quicunque adsentiro nolit, ei permittite, ut tributum pendat; quod si iacit, oum ab iis defendito, a quibus vosmet ipsos defenditis. Sin renititur, bellum ei inserto. Quod vero ea adtinet, quao vobis-inet ipsis decreta sunt, quicnnque vestrum interficietur, cum in hortum meum dedueam; quirimque vestarum sospes erit, is ut V toriam ex inimicis serat, cssiciam. Itaquo iam aIterutrum eliget Si obedientur tributum pondere vis, te nobis submittens, Iioc accipimus; sin alterum praeoptas, aut gladium arripe, aut m Iemum to fac, ut animam tuam sarvam praesteal Tnm rex: is mam mihi talia omiss7 Illo vos: ista non obtuli , nisi ei, qui me eompellavit; quodsi a ius quam in me com IIavisset, non tibi ea obtulis m. Atquo Texi is Disi Iegatos intersi ei vetitum esset, voa interscerem; nihil mi Tobis Penes me est. Deinde rex: is adserto mihi, inquit, glebam terrae μ Moxquo idem: istiane Di imponito, qui illorum nobilissimus est, eumque abigito, quoad in porta LI madainae egressus Priti lam ad ducem vestrum reve
timini, cumque Certior In lacite, me Bustomum contra os emissurum esse, ut vos atque enm
in fossa EI Ladessiijao opprimat. supplicioque vos onmque cito adsciati Quo peracto, Rintemum in torram vostram immittam, ut in ipsis sodibus vestris graviora vobis instigam, quam quao ab Sapore passi estia. Doindo rex: is quisnam vestrum nobilissmus est Τ Quum tacerent ceteri, Assem heri amr, glcha subito arrepta; is ego, tuquit, illorum nobilissimus sum, eorumque prii ceps; itaque mihi eam imponet Tum rex: senum ita se hahet res 7 μ atque illi: ,, ita sanoso habet. Itaquo globam collo Asserni imposuit; qui ex oeco, aedibrisque, egressus ad iumentum sunm porrexit, cui glebam imposuit. Deinde colaritu iter securant, glebam ad Madum adpor tantos. Α- in Vero ecteros Praevertens, ad portam Κodoissi ac frit; quam quum praetereoberetur, elamavit: is victoriam duci nuntiate; victorea enim discedemus, si Deo hoe placeti Deinde ulterius perrexit, quoad globam in septo deposuiti Quo peraeis, ad Saadum reVersus est, eique totam rem exposuit, atque ad iccit: . laetamini iami nam Deus elaves regni illorum nobis tr Tom. II. - 2G
127쪽
didi L Mox etiam eomites Assemi eo venerunti Tum indica Modemi valentiores, hostes vero debiliores saeti sunti Nam quae inter Moslcmos ac regem acta erant, ad globao illius acceptionem pertinentia, familiaribus rogis sollicitudinem ad scrobant. Rustum cx Sabata ad regcm perrexit, ut ex eo qua reret, quaenam cum iis transegerit, quat quo eos reppereriti Cui rex: is non putaveram, inquit, intor Arabes tales homines exstare, qualca me adire vidi; vos enim neque sapientiores illis osti , neque ad respondendum paratiores. E posuit Tm Anstemo, quae orator Arabum dixerat, atquo adiecit: is vera illi loquuti sunti Rem quandam illi promiserant, quam aut certe perficient, aut in qua perscicnda occumbenti Sed tamen principem eorum stolidi imum corum raso repperi. Nam quum de tributo loquerentur, glcbam torrao ci dedi, quam eapiti impositam secum abstulit, quanquam, si voluisset, hoc negotium alii ecdere potuisset, mo quidem inscio. Tum Rustem: iso rex, ille reris eorum sapicntissimus suill Tristia ex hae re ominatus est, quoniam altius quam ictori eam PerspiciebaL Itaque Perturbatus ae succensens a rogo discessit Rustem, qui astrologus atque hariolus erati IIomines emisit, qui Iogatos Arabes persequerentur, mi dana quo suo familiari dixit: is si illos adsoqueris, icuam nostram recuperabimus; sin illi evadant, terram sitosque Deus vobis adimet. Sed qui emissus sucrat, ex V LIra reversus, illos ovasisse rotuliti Quo cognito, Rustem: is secum abstulerunt, inquit, illi terram nostram sine dubio; quantum Da adtinci, quae ad stium seminae elii rurgae pertinent, quibus verbis regem porstringebat is laves terrae nostrae illi scenm asportarunti Quae res ex iis fuit, quibus Deus Persas maiori ira inconditi Posteaquam legati ad Icsdodacherdum profecti erant, Saad excursores emisit, qui in Piscatores quosdam incidorunt, qui modo pisera coporanti Itaque Sewad ben mkleh Temimita ad Ennii soli iam perrexit, ad euius Ialvs Ll f rada sita ost, trecentaque iumenta eoogit varia, quum mulos, tum asinos boumque; quar Piscibus onusta Propulerunt, multoque mane ad Castra Pe duxerunt. Tum Saad pisces inter milites dispertivit, partenaque quintam pro manubiis dedit, iis Oxceptis, quae in ea dimicantibus tributa sunt; distributionem captivorum sorti eo ministLQuom diem vocarunt diem piscium. Di asadsumeta ben DI Madsubeli quid cm grossus orat, Mos-lcmos persequuturiis; sed et oecurrit Se id, pq nitem unum secum habens. Qui ad pontem Eseaei lacliuni advorsus Persas dimicavit, quori praedam illam iam in tuto positam esse cognovi LTum eam sequuti, ad Mostem os eam perduxerunL Carnis tantum desiderio tenebantur; nam ex tritico, hordeo, dactylis, baccisque, tantum comparaverant, quantum satis Drat. Itaquc, quum per aliquod rempus illo loco subsistorent, oxeni sores ad tarnes tantum conquirendas emissi sunti Dies vero, quibus, illo loco commorantes, carnos consequuti sunt, diem boum ac di m piscium v
129쪽
alia. Qui in ta triti am in eursantes, eamelis quorundam Taglebitarum ac Namisitarum potiti
sunt, e quo cum hominibus, qui apud eos aderant, secum abduxerunti Primo mane quum ad Madum cum praeda Per cuissent, cameli in usum militum mactati sunt; quo sacto, earne adnuebanti Amr ben haretii vero in Ennahran incursionem fecit, ubi milites ad portam Tauritae pecora multa invenerunt; itaque, per terram Selitra, quae hoc tempore Nahr aijId vocatur, transeuntes pecora illa ad eastra traduxerunti Dixit Amre is illo temporo ibi non reperiebantur nisi flumina duo. Inter Ch1ledi adventum in El Irthain primum, castraque ab eo ad Ei ha-dossijjam posita biennium, et quod cxcurrit, intomiti Commoratus est hoc loco monsus duosci quod excurrit; quibus exactis, victoriam adeptus est Tradidit idum haec, ad magistros primo IOco Commemoratos provocans: ex iis, quae inter Porsas atque Arabes post Proes sum Boweihonsegesta sunt, hoc quoquo fuit, quod Et anusebod sch n bon OI hirbida ex Sowada Bastensi Prodiit, exercitum Guddensem petens. Cui homines quattuor, Eliasitis Te mi initarum praesecti, occurreTunt, qui e Togione illorum eo edomui, id est Et moata rid, qui Ribabitis praeerat, quibus Abd allabori seid auccurrebat, inter utramque partem interpositus, ac Daehem hen moawije, atquo Lbn cum arabiga, cui Saad auecurrebat, inter utramque Partem interpositas, atque Et Laasan ben ni j r, cui Et a vis ben hos ama auecurrebat, qui Amritia praeerat, atque ΕI hosfain ben ma ed stique Esaestabati, qui IIandalius pracmand Quom quidum interfecerunt solum. Quum vero Saad coaecessisset, hominea illi, a quo exercitus Guddensis, Ilaeque cohortea omnes ei sese adiunxerunt.