장음표시 사용
61쪽
41 uultur ex e. ult. h. t. qualis autem consensus ille esse debeat. dubitatur, eum duplex communiter consensus asseratur , personalis alius, sive particu laris , quo princeps, vel expresse in talem consuetudinem inducendam consentit ; vel saltem tacite, sciens scilieet populum , animo introdurendi consuetudinem , illa et illa agere; et eum possit, non contradieit. Alius vero sit consensus generalis, sive legalis, aut iuridicus, quando scilicet non immediate ipse princeps personaliter consentit in consuetudinem, quae a populo introducitur, sed ius tale scriptum novit esse, quo consuetudo populi, si certas conditiones habet, approbatur. quale ius habetur tam in c. sin. h. t. quam in o. ult. cod. Ouae sit lonyia consuetudo: his ergo suppositis. Rev. Ad S. huius quResitum . quamvis probabile sit, quod in introducendam consuetudinem iuris constitutivam requiri videatur scientia, et pedisonalis consensus principis, aut Superioris, Saltem tBeitus , cum talis eonsuetudo introduci non possit sine lurisdictionis usurpatione, qua populus earet saltem in Melesiastieis, et nisi transserendo iurisdietionem In prineipem, potestatem introducendi consuetudinem sibi reservavit probabile tamen etiam est, sufficere ad talem eonsuetudinem introducen m , si conditiones allas requisitas habeat, eonsensum legalem , et iuridieum ata. c. ult. h. t. cum enim eadem potestas sit ligare, et solvere, ad abrogandum autem ius per eonsuetudinem sumetat consensus legalis , uti patet ex relato c. ult. consequenter hiel pse etiam sumetet ad introdurendum ius per consuetudinem : et quamvis si directa potestate iurisdietionis sine praescriptione legitima nova lex constituatur requiratur fortassis consensus personalis principis, Sive superioris , non autem , si indirecte tantum. et per viam praescriptionis legitimae. S. IV. Quot, et qualibus actibus introductitur consuetudo ZRequiri aetuum frequentiam ad ius eonsuetudinis introducendum, tum ex l. l. et 2. eod. Ouae sit lonya consu t. tum ex delin. consuetudinis patet ; ita ut non sufficiat unus actus nisi sue essivus hic sit in esseetu suo , et pontinuationem temporis habeat, et ut sic sit virtualiter multiplex . ut si molendinum V. gr. contra legem prohibentem aedisseetur, et per totum tempus . quo ius talis aedificii praeseribi potest, dureti sed plures illi esse de-lient; quot esse autem debeant, dubitatur. Qua in re eum varii sint auctores , et nihil certi in iure eonstitutum sit, rectissime dicitur, relinquendum id esse prudentum iudicum arbitrio , qui considerata qualitate actuum , personarum ete. decidant, Bd eum numerum tuum rem iam devenisse, ut non minus de populi voluntate, quam desuperioris I legali saltem l eonsensu praesumi possit. Debent autem aetus, per quos introdueitur conquetudo. I. esse publici , et notorii, ipso facto, non elam, et in occulto fieri, sed palam , et publice , ita ut in notitiam populi deveniri possint, non quidem , quasi noto-rietate iuris esse debeant publiei, ita ut in contradietorio iudieio per Sententiam iudieis, pBrte contradicente, pro eonsuetudine ludientum Sit, eum nee ex ratione naturali, nec ex iure positivo talis publieitas requiratur, Sed ut apti sint ad consensum populi, aut maioriis partis, praesumendum , tu intro dueendam consuetudinem per frequentiam talium actuum couseutiensis.
62쪽
2. Debent esse voluntarii leum populi consensus, qui ad introducendam consuetudinem requiritur, non habeatur sine libera voluntate j et hine actus ex errore praeeepti circa substantialia , aut quod putent homines ex ignorantia praecepto se obligari, ad aetus tales substantialiter ponendos, non sum-ciunt ad introducendam consuetudinem , quia errantis non est voluntas introdurendi, lest. Si per errorem, I 5. b. de iurisd. Omn. iudic. neque etiam sumetunt actus per vim gravem extorti, cum talis vis ab extrinseco illata tollat voluntarium. 3. Debent exerceri a populo introducente consuetudinem , quasi ex obligatione, sive animo saltem interpretativo, introducendae consuetudinis oNigantis , neque enim actus agentium operantur ultra intentionem eorum , qui tales actus exercent e. sn. De praebe M.
S. V. Ouomodo debeat Consuetudo esse rationabilis, et legitime praescripta pri ult. e. h. t. prohatur, quod consuetudo , ut vim aliquam habeat, debeat esse rationabilis , et legitime praescripta. Bationabilis autem dicitur illa consuetudo, quae est de re honesta, ae utili reipublicae; sive ut alii sustus eam explicant, quae non est contraria luri naturali , nee divino positivo, nee religioni adversatur, nec est contra Ecclesiae libertatem, nec licentiam , vel oecasionem peccandi praebet, nee bono communi, et publico noxia est etc., de quihus omnibus, utrum consuetudo ea habeat, prudentis ludi eis arbitrio relinquendum putant aliqui. Ut autem legitime praeseripta dicatur, debet tanto tempore eum hona fide, et aliis conditionibus, ad introducendam consuetudinem requisitis , esse continuata , quantum ad lentime praescribendum de iure requiritur, ut pluribus mox dicetur. S. VI. De eonditionibus requisitis ad legitimum proscriptionem Consuetudinis. Res p. i. Ad introducendam consuetudinem praeter legem, Si via eonniventiae illa introducatur, id est, si introducatur Selente, et tollerante principe , eum tamen lacile contradicere posset, si vellet; probabilius est, non requiri certum tempus , quia tune non tam per praescriptionem , sed per tacitam principis personalem approbationem introducitur consuetudo. Sufficit ergo ad introducendam talem consuetudinem tanto tempore eam continuare , quantum necesse est, ut ex prudenti arbitrio princeps consensisse in eam personaliter censeri possit. Si vero via praeseriptionis , ignorante Miliret principe , consuetudo ei vilis introducenda sit, requiritur , et sumest decennium, quo elapso vim iuris non scripti consuetudo illa habet; eum enim ad introducendum ius per praescriptionem, longum tempus de iure civili requiratur l. de quibus, 32. eι l. sequente Is de legibus, ae toto tit. e. Ouae siι lova consuet. longum autem tempus censeatur decennium, S. primo institui. aeum p. l. ultim . et toto cit. cod. de praescript. Iov. temp. donSequenter ad introducendum taliter via praescriptionis ius consuetudinis sumeti decen- Dium : quod ipsum tempus meis putant DD. sumcere ad introducendum via praescriptionis ius consuetudinis eanonicae praeter legem, saltem Si non de-
63쪽
dentur ea observanda ad praeseriptionem, quae sunt de iure civili statuta. Si tamen eonsuetudini introducendae resistat lex , non quidem reprobando eam , tanquam irrationabilem, aut corruptelam i quae consuetudo quamvis immemorialis sit, ad praeseriptionem non sumiciti Sed expresse eam prohibendo , requiritur cum titulo I saltem colorato 40. annorum tempus , vel sine titulo tempus immemoriale, id est, tempus, de cuius initio memoria non exstat. Requiritur autem , ut haec etiam eonsuetudo , cuiuscunque temporis illa sit, si via praescriptionis novum ius introducere debeat, legitimo tempore sit continuata, et semel coepta , nullo actu eontrario sit interrupta, iuxta communem doctrinam, de praescriptione. Resp. 2. Quamvis multi valde probabiliter doctant non requiri bonam fidem ad introducendam consuetudinem praeter legem , cum actus mali in tali easu non tam sint causa consuetudinis, quam iudiela consensus prinel-pis , vel luris ; et consuetudo in laeto inse honesta sit, ae rationabilis , et utilis eommuni hono, liret in steri pereatum includat: probabilius tamen distinguunt alit, et concedunt quidem , quod ad consuetudinem via eonniventiae introducendam , non requiratur bona fides, quia prineeps in tali easu selens, et tolerans actus ad consuetudinem introducendam requisitos, quos faelle prohibere posset, si vellet, merito censetur ad introducendum lus consuetudinis consentire : quod si tamen via praeseriptionis, et ignorauis prin-eipe novum ius consuetudinis introdueatur , tune bona fides, aut probabilis ignorantia praescribentium , qus actus suos malos esse ignorant, requiritur, cum ex regula secunda, in Maeto, possessor malae fidei nullo tempore praescribat , ita ut nee incipere, nee currere possit eum mala side praeseriptio. S. VII. De interpretatione, et ea tensione Consuetudinis. Consuetudo, quae est secundum legem, duplicem habet essectum. Primus est legem scriptam deelarare, vel interpretari, si sensus illius dubiussit sive obscurus,c. Cum dilectus, 3. h. t. ubi dicitur, consuetudo optimalestum interpres. Secundus est, quod legem confirmet: instituuntur enim l -yra , cum promulsantur firmantur, cum moribus utentium inprobantur, dicitur in Cun. In istis, distinet. 3. Si tamen consuetudo sit praeter, vel contra ius , et hule repugnet, ordinarie , et regulariter extendi non debet ab hoe eam ad allum; vel ab uno loeo ad alium; vel a persona ad pers nam , eum enim sit stricti luris, eonsequenter tantum habet de potentia, quantum de usu , nisi subinde similis aequitatis ratio similia iura suadere vl-deatur : et hine , sl eonsuetudo aliqua a solis laicis observata sult in materia mere civili eum eonsensu etiam latet magistratus, non obligat illa elericos , qui sunt diversi fori, nisi nihil illa praeludiearet immunitali reclesiasticae, et non tam onerosa esset, quam pro communi civium, qua talium bono, quo in casu saltem indirecte obligarentur elerici: si vero consuetudo venditur etren materiam mere spiritualem, obligabuntur illa elerici, et latet, et quidem ex consensu praelati ecclesiastici tantum, eul in ordine ad talem materiam tam laici quam cleriel subiiciuntur.
64쪽
S. VIII. De abrogatione testis per contrariam consuetudinem. Selendum circa huius S. tit. l. per nullam consuetudinem , quantumvis diuturnam, aboleri posse ius naturale , aut ius divinum , aut ius gentium, cum quae his contrariatur consuetudo , eorruptela potius distenda sit, quam rationabilis consuetudo : posse tamen abrogari per contrariam eonsuetudinem, si rationabilis haec sit, et legitime praescripta, omnem legem positivam humanam , tam civilem , quam emonicam , prout patet ex c. ult. h. t. universaliter loquente. Sciendum I. ad hanc consuetudinem contra legem Easdem requiri mim ditiones , quae supra requirebantur Bd introducendam consuetudinem praeter
legem , ut nempe rationabilis illa sit, et legitime , animo abrugandi legem, a tota , vel malore parte communitatis praeseripta, Si via prnescriptionis lex abroganda est; quae autem rationabilis consuetudo dicatur , uti etiam , quot, et quales actus, quodnam tempus, et qualis consensus principis ad ahmgandam taliter legem requiratur, ex dictis iam patet, cum sit quoad haec talia, eadem ratio. Et quamvis putent aliqui, ad nbrogandam legem non requiri bonam fidem cum enim actus abrogantes legem , nnimo abrogandi legem fieri debeant, et quidem a seientibus se contra legem ngere consequenter ab illis , qui abrogant legem, immunitas ab obligatione legis possideri bona fide non potest j probabilius tamen alii putant, ob universalem
doctrinam e. ult. δε praescript. et rest. I. in s. ab illis, qui seienter eontra legem agunt, et Me bonam fidem suae immunitatis non habent, abrogari Ιωgem non posse , vla praescriptionis , sed a successoribus bona fide agentibus contra legem , eo quod putent, hae tali lege se non teneri, eum videant si antecessoribus suis non fuisse servatam utique ob iustas causas , cum male eos episse praesumi non debeat j et Principem illius observBtionem , nec pedisonaliter , nee legaliter urgere. Neque dici potest, quod ut sie non agant animo abrogandi legem, cum putent eam nihil obligare: conceditur enim, quod non agant expresse, et formaliter animo abrogandi, negatur autem , quod non agant virtualiter, et tacite animo abrogandi legem. Sciendum 3. non tantum leges poenales per consuetudinem contrarium abrogari posse i vel simplieiter , tam quoad culpam , et poenam , vel Seeundum quid , quoad poenam tantum manente culpa , sive deinde latae illa sententiae sit, sive serendae, ut probari potest ex variis iuribus , eum possit derogari legi, quamvis non abrogetur; derogatur autem legi, cum pars d
trahitur, l. Derogatur, is l. b. de U. S.ὶ sed etiam leges irritantes , per quassorma , seu solemnitas Substantialis , Sive essentialis actui, aut contractui praeseribitur , per quas persona nonnunquam aliqua inhabilis ad conuntiendum, aut eligendum ete. redditur; tantum enim potest consuetudo, quantum lex scripta, potest autem per legem seriptam posteriorem , prior lex, sive poenalis illa sit, sive irritans, abrogari, ergo etiam per consuetudinem contrariam, si requisitas conditiones hare habeat; immo ob hane ipsam rationem etiam leges ei rea sacramentalia, nihil ad substantiam saeramenti pertinentia , abrogari possunt, prout colligitur etiam ea: canon. de trina, 80. dist.
65쪽
45 sciendum 4. per eonsuetudinem saltem immemorialem , posse rem etiam legem abrogari , eui inserta est generalis clauSula, quae non tantum praecindentem consuetudinem tollit, sed suturam etiam prohibet i modo hanc non reprobet, aut damnet, velut irrationabilem j subditos in perpetuum obligans, non obstante quacunque contraria consuetudine in futurum ; tum, quod eou- suetudo immemorialis maioris est potentiae, quam sint aliae consuetudines , ad quam impediendam specialis , et expressa derogatio requireretur , tum quod sola prohibitio consuetudinis in laturum , non est suffieiens signum , quod talis consuetudo sit irrationabilis, sed ad maiorem cautelam additur,' ut non eo edatur, tam saeile legem tolli, ut a conniventiae, et ne iudices facilem contra talem legem admittant praeseriptionem. Quod autem per consuetudinem immemorialem , a iure tamen reprobatam , lex abrogari non possit,saeit illius irrationabilitas, quam habet a iure a quo non tum mi Suetudo legitima , quam corruptela censetur ; nisi fortassis ita obiectum talis consuetudinis reprobatae mutatis eircumstantiis mutaretur , ut iam utilis reipublicae, et bono communi haberetur.
De nonnullis Consuetudinibus in specie.
S. I. De quibusdam consuetudinibus validis, et in specie
a iure canonico approbatis. I. Potest eonsuetudine introduet , ut non tantum rei dominium , Sed etiam possessio eius i saltem fleta stelione luris j sine reali, corporali rei ny Prehensione in altum transferatur; prout sumitur ex c. Eae litteris h. t. dum enim utroque iure mutum sit, sunt rere , in quibusdam easibus, ad nequi rendam P Sessionem rei, fictam illius apprehensionem iuxta iuris dispositionem , per elavium v. gr. ad aedes traditionem , per annuli, gladii inV tituram etc. non apparet ratio , quare non hoe ipsum etiam consuetudine introduci possit, ita ut per huiusmodi sietam apprehensionem omneS esse eruS , et omnia commoda verae ae realis possessionis acquirantur. Il. Potest eonsuetudine introduci, ut episeopus in inquirendis, eorri gendi3 , ne puniendis etc. excessibus suorum subditorum, uti et in ni ilS ne gotiis Sune reclesiae, etiam arduis, quamvis de iure communi sine mi Silio sui eapituli ea expedire non possit, solus procedere possit, nihil requiSit 'eonsilio aut consensu sui eapituli, prout habetur in c. Non est, a. h. t. in πιο ς et cap. Eo noscitur, G. de his quae sunt a praelat. ete. Quam is enim illa iura, quae praeseri hunt, sine eonsilio aut eonsensu capituli, in rebus arduis ulliit agere posse episcopum, rationabilia sint, non tamen ex iure na turae praescripta sunt, sed tantum ex ture positivo humano, ita ut, muta tis V. gr. circumstantiis , rationabile etiam esse possit, quod sine consilio aut consensu taliter habito agere possit episeopus, prout plerique satevtur, extra alienationem bonorum ecclesiasticorum sine consensu capituli su tam . III. Potest introduel consuetudo in Melesta aliqua, qua antiquiores canonici gradatim praebendas sibi meliores, in eoelesia sua vaeantes intra viginti dies, a tempore scientiae habitae computandos, optare Sive eligere
66쪽
possint, non obstante mandato papae alleui concesso, ut de praebenda prinxime ibi vaeatura, ipsi provideatur prout habetur Statutum in c. uti. h. t. in Ε . tum quod aequitas naturalis dictet, malori eos honore , et commodo antelendos , qui diutius Melesiae tali servierunt, tum quod ponti sex suo mandato non velit praeludieare laudabili consuetudini loci alicuius , nisi per elausulam derogatoriam certa ex causa id exprimati si tamen in tali Melesia aut heneficio optio locum habeat, qualem non censetur habere in illis ecclesiis , ubi certus numerus emonteorum, aut certa divisio praebendarum non est; nee in beneflciis apud sedem apostolicam vacantibus iuxta citatum e. vltim. S. in praebend. aut beneflciis papae reservatis, et probabiliter nec in benenetis ex causa permutationis vacantibus, argum. Clement. uniciis, de rerum premul. quamvis in easu, quo praebendae tantum temporales permutantur , eontrarium etiam probabile sit.
S. II. De pluribus Consuetudinibus invalidis, et a iure canoni
specialiter prohibitis, cic reprobatis. I. Illae consuetudines , quae per se, et directe magnum gravamen Inserunt ecclesiis , aut personis ecclesiasticis irritae sunt, et ut tales declarari debent, prout Sumitur ex e. i. h. t. iuncta Gloss. v. Consuetudines, veleerte ometo ludi eis Melesiastici tolli debent, si ab initio non fuerunt multum onerosae ecclesiae, ex post laeto tamen multum gravamen meIesiae intulerunt, i cum enim consuetudo vim legis obtineat, consequenter sicuti lex talis Irrita est, ita etiam consuetudo talis irrita eriti ita ut nee summo pontisset, aut aliis praelatis eretestasticis liceat talia gravamina indebite, et sine necessitate elericis imponere. II. Consuetudo etiam temporis immemorialis, Seeundum quam principes, et magistratus saeculares propria auctoritate ecclesiis vel personis ecclesiasticis, etiam in honis suis patrimonialibus tributa, aut collectas imponnnt, vel vectigalia exigunt, nulla est, et a iure Canoni eo damnata, et reprobatae. ult. h. t. e. Ouamquam, de eensibus in s. e. A On minus, 4. et c. Ah r-sus , T. de immunit. recies. eum enim haec talia sacere sint actus proprie dictae iurisdictionis, saecularibus autem in cleri eos nulla competat iurisdictio, aro. e. 2. de iudiciis, consequenter nulla praeseriptio illis prodesse poemrit. Aecedit, quod ineapax possidendi, sit etiam incapax praeseribendi; Ialeus autem nullum ius spirituale possidere potest, quale ius est iurisdietio inelericos, consequenter neque hoc praeseribere poterit. III. Non potest consuetudine introduci, ut auditis utriusque partis allegationibus , a quibuscunque praesentihus litteratis , et illiteratis causae decidantur , cum sententia a iudice non suo, sive ab eo, qui lurisdietionem non habet, lata, nulla sit: quamvis enim cuiuscunque mens audiri possit circa negotium propositum , Rententiam tamen serre, cul stare debeat pars, iurisdictionem requirit. IV. Non possunt inferiores clerici etiam presbyteri, non episcopi, ulla etiam immemoriali consuetudine aequirere facultatem exercendi ea, quae sunt ordinis episcopalis, e. Quanto, 4. h. t. cum enim hi non sunt ea paces actuum exerrendorum , pm quibus praeseriptione introducitur eonSuetudo , eonM-
67쪽
7quenter neque talis consuetudinis introducendae sunt capaces ; et quamvIs per privilegium a pontissee obtentum, talium aetuum exercendorum capax fieri possit etiam luserior sacerdos, non tamen hoc steri potest per praeseriptionem etiam immemorialem , cum potentius sit privilegium ad capaeitatem talem obtinendam , quam sit praescriptio , ut colligitur ex relato c. Ouunto. V. Nulla etiam est ea consuetudo, per quam disciplina Getesiastica,
Interdictum v. g. generale, Suspensio , cessatio a divinis etc. Solvitur c. Tum inter , 5. h. t. cum enim Per cenSuras tales, aut earum incurrendarum perieulum , fideles in onicio contineantur, allud non est, tales censuras tollere , quam nervum diseiplinae Gel iustieae solvere, quod utique irrationabile est: et quamvis per privilegium a summo pontifice eoneessum Omnes essectus talium censururum in certis eircumstantiis e SSare possint, per consuetudinem tamen hoc fieri non potest, cum consuetudo talis irrationabilis sit. l. Nulla etiam est ea consuetudo , qua praelati immediate subiecti sedi apostolicae sine lirentia huius, ecclesias 3uas dimittunt c. Cum venerabilis, T. h. t. vel iuxta quam putant, Se legitime electos non teneri confirmationem a Ruperiore petere arstum. c. Oualiter, 17. ue eleel. quia per tales consuetudines destrueretur bonus ordo , et Iseiplina Ecclesiaeὶ ita ut nee temporis immemorialis consuetudo in contrarium aliquid operetur; quamvis enim consuetudo immemorialis vim tituli habeat, aut privilegium praesumere velit, nihil tamen in illis casibus operatur, in quibus consuetudo tanquam iniqua , et irrationabilis a lure reprohata est. VII. Nulla est mnsuetudo , vi culus capitulum, Sive collegium eanoni- eorum , antiquas Ecclesiae consuetudium, Vel conStitutiones approbatas , absque consensu ordinarii immutare se mMe putat c. Cum consuetudinis, s. h. t. eum hare consuetudo ad perturbandam magis Ecclesiae disciplinam, quam conservandam conducat, nisi a laxi Ort vivendi modo contra primaevum institutum ad primam iterum originem redueatur. VIII. Fulla etiam est consuetudo, per quam homines ad peccandum inducuntur e. Eae parte, io . h. t. cum consuetudines tales sint vel maxime irrationabiles. IX. Fon potest consuetudine introduci, ut in eadem ecclesia idem canonicus duos personatus , duas dignitates, Vel duo osticia, vel canoniealem praebendam simul eum dignitate, personatu, aut ossicio, absque lirentia summi pontificis habeat, cum talis consuetudo ut inimiea sacris Canonibus, et de radioe ambitionis, ae velut corruptela reprobetur in c. l. h. t. in o. X. Nulla etiam est consuetudo , ut a vicario generali ad episcopum appellari possit, cum unum idemque Sit utriusque tribunal, e. 2. h. t. in s. nee consuetudo aliqua impedire potest, quo minus legati apostolicae sedisreeipiantur, aut libere terras, ad quas destinantur, ingrediantur, Eaetrat ag. unie. h. t. inter eom. cum lustae iurisdictioni pontisseiae talis consuetudo graviter noceat.
68쪽
S. I. Ouid, et quotvpleae sit Postulatio, et quomodo ab EDetione di Pra .
Resp. s. Postulationem proprie, et striete dictam , prout ab electione dissert e e petitionem collegii seu capituli, saetam a superiore, ut ille, qui propter desectum , vel impedimentum canon leum , de iure communi, ad praelaturam , vel dignitatem e lesiasticam eligi non potest, ad eandem per di- Spensationem admittatur, si tamen in tali inhabilitate dispensare soleat superior : ut adeo postulatio introducta sit in subsidium electionis ; et praecipue tantum in his ab electione disserat, quod haec iuri, quod nequirit legitime electus, qui eleetionem admisit , postulatio vero gratiae innitatur et quod electio fiat de persona habili, postulatio vero sit personae de iure impeditae ; et quod denique electus in electionem absolute conSentire possit , postulatus vero tantum sub conditione dispensationis obtinendae. Rev. 2. Duplirem esse postulationem, Solemnem Bliam , aliam non Solemnem , Sive simplicem ; solemnis est, quae fit a guperiore super impedimento canonleo, in quo potest ille, et Solet dispenUre . quam superiore responsione definivimus. Simplex , Sive non solemnis est, quae non tam in impedimento eanon leo dispensat, inhabilem habilitando, quem licentiam , ne lacultatem a superiore v. gr. petit, ne laedatur ius aliquod illius; siereligiosus illegitime natus, si ad episcopatum assumatur , Solemniter, et non solemniter postulari debet; solemniter a pontistoe, ut eum eo, qui ratione natalium inhabilis est ad dignitatem ecclesiasticam , super hac inhabilitate dispensetur; non solemniter autem a praelato suo, ut ne illi invito subtrahatur , qui ratione religiosae obedientiae illi subiectus est. S. II. De his, qui postulari possunt, et non possunt. Resp. l. Illos tantum postulari posse tu genere, qui impedimetato aliquo canonico impediuntur, quo minus eligi possint cum enim in subsidium electionis sit postulatio proprie dicta , consequenter tantum illi proprie postulari possunt, qui non possunt eligil non quidem Omnes, Sed qui inha-hi Ies sunt, ut eligantur, propter desectum aliquem, in quo superior potest, ac solet dispensare, uti colligitur ex e. s. S. Νω igitur, iuncta Gloss. v. Personam h. t. ne frustranea scilicet sit postulatio. Et hinc postulari non possunt ad praelaturam , qui la horant publica morum infamia, aut in erimine aliquo, quo notati sunt, perseverant, vel qui omnino sunt illitterati, bigami, spurii ex damnato coitu nati , uti colligitur ex e. Nisi cum pridem, 10. S. Personia vero, de renunt. qui interdicium loci Scienter, ae temere violavit c. l. h. t. qui 27. aetatis annum non attigerunt ete. nee postulari possunt religiosi professi ordinum mendicantium ad inferiores eathedralibus cimias, aut ad monasteria extra suos ordines, ut patet ex Mira agantes uni. h. t. inter eomm . qui tamen vinculo alterius episeopulus tenetur , etiamsi
69쪽
DE POSTULATIONE PRAELATORUM. 4stantum ponfirmatus sit , quamvis eligi non possit in epiScopum, aut ar-ehiepiscopum alterius ecelesiae, cum sit spirituali matrimonio primae suae ecclesiae iunctus, et sie incapax ulterius matrimonii Spiritualis contrahendi, prius quam ct priore vinculo solvatur ; postulari tamen potest a pontifice, qui potest, et solet in casu necessitatis, aut magnae utilitatis, dispensare, ut cum priore episcopatu retento allum etiam episcopatum recipiat postulatus , vel saltem priore dimisso, Bd allum transeat, prout constat eae c. ult. h. t. et ex e. ult. de translat. episc. et quamvis cardinctiis S. R. L. non episcopus in episcopum alleuius ecclesiae postulari debeat a summo pontifice , postulatio tamen huius non est postulatio solemnis, eum nullo canonico impedimento prohibeatur, quo minus eligi possit, sed postulatio simplex, sive non solemnis, ne sei licet reclesiae uni ersali, cuius administrationem pontifex habet , per talis cardinalis absentiam , in sua ecclesia particulari residere obligati, sua subtrahatur utilitas, quam ex huius cardinalis in romana Curia praesentia sperare potest: quo modo etiam praelati epiScopo inseriores, quamvis simpliet saepe postulatione a suis capitulis V. gr. postulandi sint, rectIssime tamen dicuntur eligi, et non postulari, cum nullo canonico impedimento impediantur , quo minus eligi p sint. S. III. De superiore, a quo seri debeat Postulatio. Fieri debet ab eo superiore postulatio, cuius est praelati, si electus esset, mufirmatio; Si tamen super impedimenis cauonico, ratione eulus illi, tutatio, dispensandi licentiam habet thabet enim admissio postulationis vim eonfirmationis, ergo ab eo fieri debet p tulatio, a quo petenda foret eleetl eonfirmatio j neque tamen ex obligatioue iustitiae admittere postulationem concorditer laetam , et a se petitam tenetur superior, quamvis admittere teneatur ex iustitia electionem legitime factam , et legitime electum eonfirmare, cum postulatio gratiae , eleetio iuri inuitatur , ut dictum: neque tamen etiam nego, quod ex debito omeli postulationem admittere tene tur , si necessitas , aut utilitas ecclesiae exigere videatur, cum ex ossicio illi incumbat talis ecclesiae utilitati , aut ni cessitati providere. S. IV. De tuis, qui habent ius, sive potestatem postulandi. Omnes, qui eligere possunt, lus etiam postulandi habent e. Bonae , 4. S. caeterum A. t. eo quod postulatio in supplementum electionis concessa sit, et tanquilin accessorium regulariter non nequiratur sine iure eligendi, nisi extraneus v. gr. aliquis ex mera gratia ad electionem praelati admittatur , et ius postulandi nondum legitime praeseripserit. quo in casu potest talis a postulatione excludi. Ut autem postulatio a superiore admitti possit, debent duplo plures postulare, si lacta sit in diseordia , ita ut aliqui capitularium elegerint aliquem, alii postulaverint aliquem c. Seriptum, 40. Oeleelione, merito enim plus requiritur ad extraordinaria, uti est postulatio, quam ad ordinaria, uti est electio ita ut si in tali easu a maiore quidem parte saeta suerit postulatio, a minore vero electio . penes superiorem sit conssrmare num velit a minore parte eleetum , an maioris partis postulationem admittere : si vero nulla electio intervenit, sed tam hi, quam illi diver-
70쪽
50sos postulaverint, funicit ad postulationem alicuius admittendam, si a maiore parte capituli postulatus Sit, ut probatur ex c. Postulationem, I. h. t. eum in tali casu non sit, pro una Via Providendi, maior ratio , quam altera. Et quamvis eligentes variare non possint post laetam legitime electionem , Et ab electo admissam, eum per intem electionem, et admissionem hule lus suerit acquisitum , quod adimere ipsi per variationem amplius non possunt, qui elegerunt; γSSunt tamen Variare , qui postulationem alicuius seeerunt, modo postulatio talis superiori nondum fuerit praesentata , ita ut aute talem praesentationem , alium postulare p Sint sine praeludicio illius, quem prius postulaverunt, tum quod per postulationem talem nullum adhue ius postulato aequisitum fuerit, tum quod superiori, cul postulatio iam praesentata suit, videatur illudi, Si post praesentatam postulationem priorem, alia iterum tentaretur, quae Omnia habentur in cit. c. Bona , 4. h. t. S. V. De poenis Postulantium indignum. Qui seienter ad praelaturam postulant indignum propter vitium , seu laetum indispensabilem, pro ea vice , ipso iure seu facto , privati sunt potestate postulandi, et eligendi, GDSS. in c. l. . N. Privare h. t. et c. 2. eoia. quae enim poena statuta est contra indignum scienter eligentes e. Cum in cunetia, T. S. sn. de eli ci. extenditur in c. h. t. ad selenter indignum p stulantes : quam poenam etiam ineurrunt illi, qui postulationem personae indiguae temere ab illis factam, et a superiore ob vitium pereonae reprobatam , repetunt e. Gratum, 2. h. t. i quia , qui concessa sibi potestate abutitur , meretur ea privarii ita ut ad eos, qui in postulationem indigni, aut
revocationem postulationis reprobatam non eo enserunt, sed expresse contradixerunt , licet numero pauciores sint, immo etiamSi unus tantum innocens super Sit i cum in uno collegii iura conserventuri pro hac vire devolvatur ius eligendi, aut postulandi, prout miligitur etiam ex c. Bonae, 23. et ex e. Cum Uintonensis, 25. de electione. S. VI. De forma Postulationis, ei que effectu. Quamvis tutius sit, ut in postulatione solemni larina scrutinii, et aliae solemnitates ad electionem a iure requiSilae Observentur, absolute tamen necessarium non est; eo ipso enim , quod per electionem ab electo admissam lus aliquod contra electores aequiratur , Don autem Per p tulationem; consequenter maior mulata necessaria est in illa, quam in hae. Reprobantur aulam a iure expresse illae formae postulationis, quae sub formis ambiguis
fiunt v. gr. eligo postulando; vel postula eligendo; vel eligo postulandum; aut postulo in eligendo; vel denique eligo, et postulo prout melius de iurexalere potest c. unie. h. t. in s. cum tales formae incertitudinem , et obscuritatem contineant, et ex illis colligi clare non possit, utrum postulatio fiat,
an electio ; neque enim , qui eligi debet, postulari missi, aut qui postular debet, eligi maestὶ nisi probabile dubium sit de canonico impedimento, quo
in casu sub ea forma, eligo, et pωtuto, prout melius de iure valere potest , postulatio fieri potest, prout ex relato e. unis. liabetur ita tamen , ut taliter electus, et postulatus deiurminare de Bl, utrum electionis, an