Lectiones aureae in quattuor libros Mag. sentent. In quibus, & magistri littera accurate explicatur, & quaestiones omnes, quae a scholasticis tractari solent, subtiliter examinatur. Tomus primus °quartus. Auctore R.P.M. Ioanne Paulo Pallanterio a Cas

2쪽

ILLUSTRISS ET REVER

DOMINO

6. ANTONIO MARIAE SALVIATO,

S. R. ECCLESIAE CARDINALI,

DOMINO SUO COLENDISSIMO. V IDAM animis nostrIs Illustrisi. Cardinalis amor Insitus,& innatus interiores partes ad meliora erigens, sensusque ad sublimIa promouens est, quo omnes homines scire desiderant, quod Peripateticae disciplinx Princeps, & sensiim humanorum egregius indagator Aristoteles in libris ad hanc rem editis clarissime testatur. Noua audire,videre,discere,cogni tionemque rerum occultarum simulque admirabilium secretorum ipsius naturae assequi iucundissimum homini seli accidit res in terris cael stes indaganti. In cognitῖone veri, summi Dei excellere optatissimum, atque pulcherrImum in primis habitum fuit. Hic contemplandi locus fructus mirabiles, ut in frugiferis, & florentissimis, copiosisque miximucampis Philosephiae uberrimus, ac feracissimus praesesert. A quo constanter, honesteque vivendi praecepta vera,& salubrIa dicuntur, quae nos Irimum ad animi cognitionem commouent, hine ad modestiam impelunt, ad pietatem Inmrmant,& erudiunt. Quibus omnibus allectus in animum dudum induxi meum, Lecturam hanc,&considerationem inguattuor Magistri sententiarum libros a me, qua potui breuitate contra-am, & colligatam edere, Amplitudinique tuae merito, & libenti animo dicare. Eia Ago illustrisi. C A R D r N A L I s, quodcunqne hoc munusculum est accipe, fruere, posside,totum tuum tibi ascribito . Si quid b ni In libris erit, Deo optimo Maximo assignemus;sin secus quod nolim meum id totum, non ex voluntate, sed ex ingenij Imbecillitate, fuerit.

Vale, diuque vIue, tibi, & omnibus in Chrim fide, pietate, & religione

viventibus.

4쪽

INDEX

LECTIONUM,

DISTINCTIONUM,

Lectio. LV Arias sacri Theologiae acceptiones continet. sol. i. ε Lectio II. Sacrae paginae necessitatem dere' it. sol. q.

rectio fit. lacrae Theologiae, lautus termini Deus, nec non subiecti siqnificata comprehendit. o.

Nuni sits cntia,& alia pulchra scitu digna docet. lal

Utrum sit una, & virum sapientia. sol. I Lemo VII. Num practica,vel speculativa. sol. 16. Lectis VI II. Cuc rologum versatur, ubi tria bene ii alentiae docilitas, & attentio

Quibus rebus fruendumsit, di quid fit frui, respectu obiecti declarat.

Iecta X. Inter inii, di utidiscrimen, nec no multa notatu digna narrat. λI. et et Lecti X I.

Nu Deus viat, vel nobis stuat. & quot frui possimus insinuat. sol. et . Dctio XII. In qua de tribus; de rebus primo, quibus fruitiones actus competere videtur . de amore secundo, quo nos diligit Deus, tandem de seni-

5쪽

L mo XIII. Di tactionis II. In qua modus inquirendi unitatem , & trinitatem in ditiinis primo; Authoritatibus ess ntiae diuinae unitas probatur secundo ; Trinita

Insuper, Niim tres tantum sint diuinae personae , litae duo in cal tit, corinis. N pedes ei tributa. in capite uini argumenta; In corpore ncitanda; tii pedibus argumentorum solutiones. fol. tectio XV. Disthimoms retrIn piincta quatuor distribuitur. In primo argitur de unitate dῖuinae e . sentiae naturalibus rationibus; in alteros personarum pluralitatepcr similitudiriem vestigii; in tertio utrunque per assimilationcm imaginis,& mentis creataec nodati ir;In quarto omneS creaturarum. assimilationes ad Deum illuminantur. fol. 39. Lectio X VI. Tria continet, Vestigium rhimia lS Primo; Modum unitatis diui ae est sentiae secundo; intentionem principalem tertio. l. qI.

Similitudinem creatdrae ad di u dU cum dissimilitudine. l. 43. timo XVIII. In quinque parres est distributa, iuxta illa quinque Deum reps se tantia, ut vestigium, ut imago, ut ad imaginem esse , ut similitudo, . N qualitas. Di

In duo segmenta secat. In quorum pii mo quςritur, Vtrum imaeto Dei habeat esse magis in Angelo,qua in homine.Authoritas illa genesis,. Faciamus hominem ad imaginem.&c. exponitur secundo. sol. q7. Lectio X X. Circa unum versatur, Ut viri Rilicet a nobis humana ratione sit Deus cognoscibilis. sol. q9. - Πmo Circa duo, de primo Vtriam de Deo quid est, cognosci possit. Insuper, Vtrum sit per se notus. sol. ῖ. Lectio XXII. Inquirere duo docet, Num in omni creatura sit vestigium primo, N

6쪽

LIB. PRIMI.

Utrum trinitatis imago sit in homine secundo. sol. I. Lectio X XIII. D rit j IIII. Tria continet, quςssionesia I riino de Deo. contra dcterminata; opp -- situm secundo; Demum.quae sit inittit:s deTaratur Opinio. sol. 6o. Lem XX IIII. Complectitur duo , Nn m in diuinis priino sit concedenda generatio. Insuper, quid tenendum de veritate huius propositioinis, Deus t sh Pater, Pillus, ta SpirituS lancius mi

In tria distribuitur puncta: nam qu ritur primo , Utrum in diuinis es sentia diuina terminus dici possit generationis ins antiae in opposti tum adducuntur secundo; Authoritatesqusdam ὐ determinatione productionis filii,& Npiritus sancti exponuntur tertio. lol. 6 c Lectio XXVI. continet tria; Dubium pruno, Vtrum scilicet paternae generationis essentia diuina sit terminus; notanda secundo; Arguntentorumo;

stput aes tertio. mi G m . tefrid XXVII. Partitur in duo puncta: nam qu ritur primo , Utrum essentia diuina generet, aut generetur. Prsterea, Virum filius de subliantia Patiis generetur. fol. 63. Em XXVIII. Im Bdra Tria habet.& primo, quod nec necessitate, nec voluntate Pater stium senuit; Insuper, huic veritati opponitur; Irustremo ad principale intentum reuertitur. Di. To- Lectio XXIX. Tripartita est: nam inprimis dubitatur,an Pater filium necessitate nuerit; Deinde, argumenta pro parte iugatiua ponuntur'; Pos re mo diluuntur 'OL T. tectu X X x. In qua Gmsiderantur tria: Nil in Parer n.ltura filium genuerit Iaraumenta secundo; tandem resnon io. fol. 74. 1 eiri X X X I.

Distinctamis V I I. In qua tria proponuntur. Num generandi potentia sit in filio, declar

7쪽

INDEX

tur secundo; In filio non posse generare, nullam impotentiam dicere; Tertio ponitur conclusio de potentia generamitin Patre,&filio,quae aliquo mUdo eadem est, N aliquo m Udo nGn. fol.

ram XXXII. In qria, Num genera Idydemr m dimis plIle'ntia primo du ritur; SNcundo arguitur; Tertio notanda; Quarto argumentorum solutio ponitur. fol. 78.

Lectio X XXIII. In qua quςritur, an generandi potentia dicat quid, vel ad aliquid. S

cundo, Nuin in verbo concedenda sit. scit.

In qua si sermo cle tribus, de diuinae essintiae veritate primo; De eiunde uiam utabilitate secundo: Postremo de eius simplicitate. sol. 82.

tectio X XV.

In qua Theriria est de duobus: nam primo queritur, Vtrum esse Deo proprie conueniat; insuper, Vtrum esse de essentia in solo Deo, re liter sint idem . it.

In utra de duobus est sermo, primo; an Deus sit omnino simplere: Deinde, an solus immutabilis. fol. 87.

In qua tria tanguntur, co ternitas Patris. filii primo; secundo propositio; Tertio ambigua quςstio diluitur. sol. 9o. Lectio XXXVIII. In qua dubia tria ponunt, Num Pater sit alius i filio: Insuper, Nu Pater prior filio; sertio. Num Pater, & filius sint plurcs sterni. fol. 92. Lectio XX XIX. Distin tionis v In qua de tribus est mentio ex primo de amore, sitie de charitate, quae licet Spiritui saneto attribuatur, communis tamen est scilicet toti trinitati. Secundo de charitate personali:, quae soli Spiritui sancto conuenit. Tertio manifellatur. quod itire merito Spiritus sanctus hoc nomine sit vocatus ratione originalis principit. . l. sue. Lectio λ L. In qua de dirobus agitur a in primo nusritur . Vtrum hoc nomen bi tritus sancti, trit.ae sit proprium nomentaersonae. λε erca, Vtrum in

8쪽

Lys. PRIMI.

in diuinis sint tres tantibo personae. sol. t mo X LI. DUinctioiiis i 7 In qua tria habemns; pruno, quod Spiritus sanctus a Patre, & filio sit inductus i sangitur secundo circa materiam hanc Crscorta opinio; Tertio, & Latinoria, de Grscoria loco couenientia declarat. sol. ico Lectio XLII. In qua primoquetritur . Vtrum Spiritus sancti principium si diuina

voluntas; insuper. Vtrum a solo Patre vela solo filio, vel ab uti cc; procedat. sol. io2. Lectio In qua tria proponuntur, & primo, an Pater, & Filius. sint unum Spiritiis sancti principium productivum; De indo an Pater Origine prius Diret, quam Vltimo, an si Spiritus sanctus non.proceocre t ablio, adhuc distingtu. tiiratieta. fol.

te a XLII II. Distinctioius

Continet dno , Nu Pater, S: l illiis, natiata sint spiritui sancto priores.& utru Spiritus sanctus perlaetius seedat a Patre, si a filio. sol. Iost. ι Lectio X LV I. In qua de tribus si sermo ,& primo. an Spiritus sanctus sit a Patre per filium; Secudo argum&a,pponunt; Tertio responsioncs. L I iet.

lecti XLVII.

NI ILIn qua tria manifestantur. Primo quod Spiritus sanctus, a Patre,& filio non ut eorum filius procedit; Secundo discrimen, inter generationem, S processionem; sertio utrina, quod scilicet Spiritus sanctus non est genitus. fol. II 3. Lectio XLV MI. In qua duo quςruntur, utrum scilicet in diuinis, si aliqua concedenda processio. insuper, Vtrum filii generatio, & Spiritus sancti processio sint emanationes distinctae. l. I IGLectio XLIX.

Distinctionis X IIII. In qua est sermo de tribus, di primo, quo modo spiritus sanctus procedat

9쪽

tur, vel mittat; l'super, quo modo mitti ipsi filio coueniat Terei: quod nec Pater sit missiis, nec mitti possit. fol. , ', Lcmo LMI. In qua quςruntur duo, primum est, Num alicui diuinae personae mitti conueniat; Insuper, Num soli Spiritui sal cto. fol. T a 4 , Lectio LIIII. In qua de duobus pertractatur; Primo enim inquiritur. Vtrum in Deo

qua duo colliguntur, Vtrum scilicet visibilis missio Spiritui sancto

competat.

10쪽

OL. PRIMI.

competa V Insuper Vtrum eiusdem Spiritus sancti debuerIt Christo fieri visibilis. Di. Iqq. Lemo LIX. Duo continet Virum species in quibus apparuit Spiritus sanctus, . rint veratres; Alterum, Viripi Pater filio maior dici possit. sol. r. 7.

XV II. Septem continentis, lemma primo i stantiam secundo; Positionem tertio; Co liuionem qHareos DubiHm quinto; Nouam instantiam

Lectio LXI. Ex qua duoeli iunturi Primitia est. Utrum charitas debeat poni habitus creatus; insuper . Num gratia habitualis ad merendum sit ponenda. lal. Ili Lectio LXII. In qua duo habemus, Num cliaritas secundum proportionem natu ralium detur; Prsterca, Num quis pro eomperto habere possit, se esse in charitate. ibi. I 8. Lectio LXI II. Tria complectitur, Vtrum charitas augeatur, Vtrum per quemlibet actum meritorium, N virum in infinitum. sol, I 61.

Distincti is

XVIII.

In qua tria proponuntur; Prrino, quod Spiritus sanctus sit donum ,&datum; Secundo, unde donum, & datum dici habeat; Tertio ad quos, ut donum, k datum reserri debeati sol. Lectio L XV. In qua dubitatur, Vtrum in diuinis, donum sit quid csentiale, vel notionale. fol. Iectio LX EI. In qua dubitatur; Vtrum Spiritus sanctus eo donum diei possiti quo Deus; perea, Utrum Spiritus sanctus eonuenienter noster sit a pellandiis. sol. 168. Iectio LXVII. D iactionis XIX. Ex qua tria colligi habent, diuinarum personarum squalitas primo; earundem identitas in essentia secundo; Nec maioritas, nec minoritas tertio. sol. I7O.

rectis