장음표시 사용
11쪽
Li mo LXVIII. In qua duo qu runtur,& primo. Num in diuinis detur squalitas; Insuper, Vtrum Deo competat eternitas, siue sternum esse. sol. I7 . Lectis LXIX. In qua quatuor proponuntur; Priino. Num una persona filis alia; Se clando, Niam in diuinis totum, & pars sint concedenda; Tertio, UNrum veritas silens reale; Quarto, an habeatem In rebus, Vel in intellectu. fol.
D sinit A X X. In qua de tribus est sernao, de personarum diurnarii squalitate; Primol quantu ad potentiam; Secundo quiritur, an filius in diuinis possit dici oipotens; Tertio, Num ibi ordo naturae cocedendus. sol. I 8 I. 1 ε illo L X XI. Distincti I X XI. . Tria continet: nam prirno qu ritur, Vtrum de Deo exclusiuae dictiones pr dicentur; Secundo , Num termini cssentiales , de perlonaliabus, cum exclusione produn lcra Uri Demum generalism Udus ad pridicta intelligenda ponitur. fol. re P
In qua de dii bus est sermo, de primo de dictione excussuat namqtigritur, Utrum talis uni relativorum addita, reliquum excludat; Insup r. Vtrum dictio exelussu a vere termino essentiali respectu personalis pisaicati addi Possit. mi. I 87.
. In qua loquendum est de duobus ,& primo , de diuinis nominibus; Insup: r, de regulis ad veras horum nominumi, in diuinis prs dic tiones cognosccndas. fol. 19 I. Iectio LXX IIII. In qua duo qu runtur,& primo, Vtium Deo aliquod proprio conia ni at nomen; Deinde, Utrum nomina de Deo secundum substantiam dicatuur. mi. TVTVΠmo LXX V. Thyinctionis X X III. Inqtra tria anguntur: nam primo, hoc nomen per na a regula suis pcrius d. ta de his, quae substantialiter in diuinis pr dicantur, ut pe belle patet intuenti,excipitur; Deinceps,hoc nomen persona plur litur
12쪽
liter de tribus dici personis declaratur; Postremo concluditur,quod in diuinis . nec diuersitas essentialis. nec personalis singularitas Ponenda sit. fol. 399. Lectio LXXVI. In qua duo queruntur,& primo, Vtrum hoc nomen persona substantialiter, vel relative dicatur; Deinde , Num hic nomina. substantia, subsistetia, essentia, de persona, in diuinis idcntificcnt. fol. 2oo. Dctio LXXVII. Disinctionis X XIIII. Quae secatur in tria puncta. in quorum primo, per terminos nPmerades in diuinis, excluditur: multiplicitas substantiatis; In altero per eosdem amouetur solitudo personalis; insuper ,rer ecrum distinctionem, confusio personalis reiicitur. fol. 2o3. Lectio LXXVIII. In qua duo qu untur ,& primo , Num termini numerales in diuinis, ponant aliquid; decundo . Utrum unum addat aliquid ultra unum, quod cum ente conuertitur. sol. 2oq. Lectio LXXIX.
In qua tria declarantur,' primo, quid significet. cum dicitur, tres personae vel di: ae persanae; Secundo, quid importetur per hiic dum dicitur, alia persona Patris, alia Filii , alia Spiritus sancti. Tertio, quid sibi velit hoc, dum dicitur. alius est in persona Pater, alius
filius.&c. fol. 2o7. Lectio LXXX. In qua duo quiruntur, & primo, Vtrum persona ad Deum, fle crearu-ram uni uoce se habeat; Secundo. Vtrum in diuinis pei sona sit quid commune. fol. xo9. Lelmo L X X X I.
Distinctionis XX V LIn qua de personaru ,pprietatibus est primo sermo Pr terea , in specie esse Dei filium, secudae couenire personae declaratur; Tertio, nomen Spiritus sanctus, tertiae in diuinis appropriatur pcrsonae. tol. 212. Lectio LX XX II. In qua duo habemus, Vtrum scilicet, diuinae personae per relationes distinguantur; insuper, Vtrum tales relationes sint realis. fol. 214. Lectio LXXX III. D inctionis X XV II. In qua de tribus loquitur Magister de Pprietatibus psonalibus,s cundum qd significant terminis equitia lentibi s personalibus ; insui er, de nominibus relative se habentibus ad Patre.Tertio de nominibus essentialibus pluribus, in diuinis personis conuenientibus. i l. et I D
13쪽
Lemo LXXXIIII. la quatria habem', & primo, Vtrum actus notionaIex prIores sint, relationibus; Insuper, Vtru verbu in nobis sit ipsemet actiis intelli-gcndi; sertio, Vtru verbum in diuinis essentialiter,uel personalitera catur. Qi. 110. Lectio LXXXV. Distinctionis XXVIII. In qua tria declarantur; Primo , quo modo hoc nomen ingenitus, se habeat ad alias notiones; Deinde, quo modo, esse Patrem, & esse - filium, se habeant adinvicem ; Postremo, quod imago, quandoqueelsentialiter,&quandoque personaliter sumitur. fol. Q 3. . Dictio LXXXVI. In qua tria quς runtur. N primo, Vtrum ingenitum sit notio Patris. lnsu, et . Vtrum proprietas Patris constitutiva Tertio, Vtrum imago in diuinis personaliter, vel essentialiter dicatur. fol. 22 Lectio LXXXVII.: Distinctionis XXIX. In quare a declarantur, quomodo tota Trinitas in diuinis, ut princia pium se habeat ad creaturas primo. Prs terc a . quo modo adinvice, per hoc nomen principium; Notandum tertio. fol. 228 Lectio LXXXVIII. In qua tria seponunt, Num in diuinis una persona alterius prineipium dici possit. Deinde, Vtrum Pater. & Filius sint unum Spiritus sancti principium; Postremo, Vtrum Pater,& Filius sint plures spirat res. fol. 229. Lectio LXXXIX. Distin Notus XXX. Tria continet; Primo, quod Deus ex tempore ad creaturas resertur; Secundo, quod ob id non mutatur; Tertio exemplo desumpto a Spiritu sancto declaratur. sol. Lectio X c. In qua tria quςruntur, Num primo', quid de Deo ex tempore dicatur; Secundo,Nu relatio in creaturis realiter differat a suo fundamcnto; Postremo, Vtru relationes, q de Deo dicunt, sint reales. fol. 23s. Lectio XCI.
Distinctionis XX XI. Continet tria, nomina qusdam primo , communia aliquibus personis
appropriabilia. Insuper, quorunda alioru nominum appropriabilium significata; Demum, rationem prius dictorum appropriatorum. fol. 23'. Lectio XCII.
In qua tria proponuntur, Num primo squalitas in diuinis relatio sierealis.
14쪽
alis Insuper, Num positiue,vel priuatiue sumatur; Tandcm, Num essentialia attributa aluinis debeat appropriari personiS. sol. 24 I. Lectio XCIII. Distinctionis XXX II. Ex qua tria eliciuntur, & primo , quomodo Spiritui sancto personae secundum proprium,& appropriatum comparentur; insuper, quomodo circa filij appropriatum; Tertio, quomodo circa utrunque simul. sol. Iectio XCII M. In qua duo ponunt; Primo. Vtrum Pater Filius diligant se Spirita sancto ; Insuper,Vtrum filius sit tamens sapientia genua. fol. 249. Lectio ac V. Difflinctionis X X XIII. .
In qua fit sermo de tribus; Primo de unitate proprietatum personaruclmina plim ; insuper de ratio tribus contrariis ciluendisti furtio de naodo obuiandi a boritatibus contrariis. fol.
Distinctionis XXXIII : In qua est sermo de-εribiis; Priatio do identitate diti inae essentiae climpersonis; insuper ce-comparatione cilciatne ad personas; Tert ode attributorum recapitulatione. I. 23 7. Dctio XCVIII. Inqtiade duobus fit sermo.& primo, Vtru in creaturis suppostum Sc natura dis erant realiter; Deinde Vtru in diuinis suppositu Nessentia idem. sol. asy. Lectio X cIX. In qua dubitatur primo, Num conuenienter dicatur, quod tres sint personae unius essentiae; Deinde, Vtrum aliqua nomina conuenien ter dicantur translative de Deo. fol. 16 I.
In qua tria enodantur, S primo, quo modo laei scientia multipliciter dicatur; insuper, Num a rcbus icitis. talis Dei scientia 'ridcastremo qualiter, de quae a Deo scita sint. sol. 263. rectis c I. 'In qua agitur primo, de Dei pret*ientia, quantum ad differentiam per comparationem ad attri ta in diuinis. Secundo de rrssejetitiaei b a cxigentia;
15쪽
exigentia; Tertio, de propria priscientiae materia. sol. 2Lectio CII. Ex qua quati tot seliguntur; Primo, quod Dei pr scientia non efficit; Secundo, quod non cogit; Tertio, quod non deficit; Quarto, quod nec rerum causa sit. l. 268. Dctio cro. In qua tria proponuntur, Num Dei piscientia sit reru causa; Insuper,
Num rebus necessitatem imponat; Demum, Utrum certitudin m habeat. sol. 27o. Lectio CLIII.
Ex qua ouatuor colligi possunt : iram primo de proprietate priscia..enti: e Dei agitur; Secundo, quo modo in rebus priscitis necessitate excludat, declarat; Tertio eius de infallibilitas detegitur; Postremo, quo modo cum priscientia Dei sta et arbitrij libertas. sol. 274. t Lectio C V. In qua tria considerantur , an Dei sit prouidentia primo; Argumenta secundo ; Argumentorum solutio tertio. fol. 276.1 ctio C VI. In qua non mUno verboru apparatu, de Dei Muidentia, quoad ud sit sermo fit. fol. 278. Lectio CVII. In qua de duobus est intentio. Onorum sit Dei prouidentia primo ;Dubium secundo cum solutione, Num Deus prouidentiam habeat de homine. sol. 181. Lectio CVIII. In qua quinque considerantur, & primo de Dei prouidentia quatuor; . Dubium secundo cum solutione; Tertio quo modo, & fienda, de facta diuinae subiiciantur prouidentiar; Quarto, quo modo perseipsum Deus de creaturis omnibus prouidentiam habeat; Demum, quod quandoque per bono bonis Deus prouidet.& quandoque bonis per malos, & quid melius sit. fol. 233. Lectio C IX. In qua prim6 de modo prouidentiae Dei loquemur; Deinde prouia. dentiae septem disterentias ponemus ;Tertio perpendemus. aliud esse ordinare bonum in malum, & aliud facere malum propter bonum, & aliud permittere. fol. 286. Lectio cX. Hic diuinae, scilicet,puidentiaeestectus in genere,& in particulari co- plectitur. sol. 29o. Lectio CXI. In qua duo quqruntur, & primo,Vtrum Deus cognoscat se ipsum tantum. aut etiam alia a se; Prεterea, Vtrum distinctam habeat a se de alijs cognitionem. fol. 292. . rectio
16쪽
Lectio CXI LInqita duo in dubium reuocantur,& primo, Num Deus singularia distinetὰ cognoscati, insit per, Num Dei scientia uniuersalis, vel Pa . ticularis sit appellanda. tol. 297. Lectio CXIII. Dctractionis X XXVI. In qua tria continentur,& primo, quod non omnia sunt in Dei esseniatia, ut in eius scientia; insuper, qualiter Dei scientia se extendat ad . bona, & ad mala; Tertio, quod non Omnia,quae sunt ex Deo Patre, queant de ipso dici. fol. 3OO. Lectio CXIIII. In qua de duobus est sermo: nam primo quetritur, Vtrum Deus mala cognoscat; Insuper, Num creaturae sint in Deo. sol. 3ox.
In qu duo pmponuntur , Nprrmo, Nam ideae concedendae in Deo; Deinde, Num harum pluralitas admittenda. sol. 3o6.
Ninctioms iX V II. In qua primo de veris modis agitur, quibus Deus dicitur esse in robus; secundo salsi modi, quibus in ipsis minime esse dicitur ,sem uentur. Tertio qualiter de nouo incipiat Deus in creaturis esse,&desinat declaratur. sol. 3II. Lectio cXVII. In qua duo quςruntur, & primo, Num Deus in omnibus sit rebus; I uaper, Num ubique. sol. 313. dictio ex VII In qua de duobus loquendu m. & prinio, Num Angelicae natum competat esse in loco ; In stiper. Num moueri localiter. sol. 3IS.
disinalanis XXXVIII. In qua tria tangunt, dubium primo, Vtru Dei scientia sit regi causa iinsuper dubii terminatio ponitur; Postremo ex prςdictis oritur . noua dubitatio, utrum scilicet cum inestabili Dei pr scientia stet indifferens, vel libera suturorum effectuum contingentia. sel. 3I7. Lectio CXX. In qua duo tanguntur, & primo. Vtrum Dei scientia sit rerum causa; Insuper, Vtrum enunciabilia Deus cognoscat. lat. 3i9.
Lectio c i. In qua duo proponuntur,& primo, Vtrum Deus sutura contingcntia sciat s
17쪽
sciat; Insuper, determinatio veritat. sanparet. sol. 3H. Letitio CXXII. Distinctionis XλXIX. In qua tria considerantur,&primo, Num Dii scientia aveteri possit: Deinde, Num Deus ea, quae modo nescit, scire possiit; Demum dubium cum solutione. fol. 326.
Lectis c XXIII. In qua duo quiruntur, di primo, Vtru Deus valeat nescire , quae scit;
insuper, Nuin infinita co'noscere. sol. 328.
Lectio C XXIIII. In qua de duobus fit sermo,& primo, Num ola diuinae subdant prouidentiae; insup videndii, Num Pu identia,& fatu sint idem. fol. 33 a.
Distinctionis X L. In qua tria; Quid pr destinatio primo; Secundo comparatio prςd stinationis ad pr destinatos; Tertio, utriusque effectus, de prsdestinationis,& reprobationis tanguntur. fol. 33 . Lectio CXXVI. In qua de actib as quinq; necessariis ad pdestinatione concurrentibus agitii r. sol. 3 8. Lectio CXXVII. Inoua de duobus est sermo, de pridestinationis causa primo: Insuper declaratur, quo modo quilibet plus debeat pri sumere de sua pret- destinatione, quam reprobatione. fol. 34 I. Lectio CXXVIII. In qua de d iobus aetitur idi Prim6 enim quid sit reprobatio dicitur; S cundo , quo modo prςdestinatio, ἐκ reprobatio priscientiam diffsrenter includant, Cnodatur. fol. 3 q. t Lectio CXXIX. In qua de tribus fit sermo; De reprobationis decetia primo; Cur Deus reprobet aliquos, inquiritur secundo; Demum,quo modo trium, de quorum causa sit reprobatio. fol. 346. Dctio CXXX. In qua de quatuor diuinae reprobationis essectib' est sermo. sol. 348. Lectis CXXXI. In qua duo qusrunt. 'e primo, Nun certitudincm habeat i destinatio; Insuper, Num ad Deum reprobare aliquem pertineat. lat. 3 I I. Lectio CXXX II
Distinctionis X LLIn qua tria declarantur; Primo causa priderinationis; Insuper salsu
18쪽
tas excluditur; Tande inquiritur, Nu Dei scientia mutet. s. l. 3I . temo CXXXIII. In qua dubia duo Pponuntur, & primo, Vtrum electio predestinati ne pr cedat; In super, Vtru f destinationis sit aliqua causa. D l. 33s.
Vnum continet tantismi Num stitieet sanctorum preeibus pridestin tio iuuari possit. sol. 3 7. - Lectio e XXXV. Di imoin LII. In qua tria declarantur, Sc primo, Num Deus sit omnipotens; Secundo veritas ponitur ;Τcrisuem firmam in 36o. Lectio CXXXV I. In qua qussita duo proponuntur. Num in Deo potentia primo; Deinde, Num se ad omnia extendati fol. 36 I. Eessis-e ΑΚ RUIE Distinctionis L III. In qua tria , quanta scilicet Deus possis, inquiritur primo; auctoritas ponitur secundo; veritaq concluditur tertio. sol. 36 .
In qua duoquetrunmri&priinδi Verrim Dei potentia sit infinita; D inde, Vtrum quid actu infinitum Deus facere possit. sol. 366. Dctio e XXX fK. In qua tria exeixantur dubia primo; Vtrum ereaturae omnipotentia communicari possit; Instiper, virum Deus ex necessitate naturae Maes Tenios Verum ex neeeqsitate itistitiae. l. os.
XLIIIA In qua tria considerant,de prim 6.Nu Deus, res valeat meliores facere, quam prius secit; Deinde, Num eas meliores lacere possit, meliori modo; Tertio, Num modo oia possit, quae prius potuit. sol. 37 Lectio CXLI. In qua de duobus est sermo, & primo, Vtrum Deus potuerit aliquam
unam . 3c eandem creaturam meliorem facere, quam secerit. D ande; Ueptimi data quueunqtie ereatUra , Uccis aliam perfectiorem
seeundum speciem prodncere prisfit. fol. 376
In qua duo tanguntur;& primo; Verum Deus uniuersum mel us satacere possit, quam fecit; Instiper, utrum aliquid persectius I irgine Maria laeere potuerit. sol. - 379.
19쪽
Lectio CXLIII. Distinctionis X LV.
In qua tria tanguntur, quid sit Dei voluntas primo; Qia id possit Deus secundo; Et quot modis Dei volun ras accipiatur latio. sol iactis C LIMI: 82. In qua diuinae voluntatis si 1 nisi cata Ν3WHiriniuri- h- - . Lectio CXLV. In qua tria quςrunt,& primo. Vtru lacus velit alia a se; In dier. Num Deus Iminediatius agat per miellcctu. si per voluntate; Demu Nuvoluntas cogrue distinguas i volunt.ire signi,& beneplaciti.fol. I 8 s. Lemo CXIVI. α' - Disinctionis X LVI. In qua est sermo de tribus; Primo de voluntatis diuinar eflectu respectu bonorum; Secundo de eodem respectu malorum; tertio de quarundam authoritatum determinatione. foI. et 89. In qua dubia duo proponunt. primu est. Vtru Dei voluntas efficaciter
In qua tria narrant, & primo, d Dei vi tuffas sinapi mplai; Secundo subditur quod et, quo ad eos hanc impΠgnantes, impletur; Tertio,
qua si mo de duobus: & primo. tim Deus, qd non vΠlr, Praempere possit; Deinde, Nu Deus mal si feri prscipere possit. sol. 399.
relli t a lial em is, de Prima; q J npa vcti tantas non semper in volito diuinae voluntati conformatur; Secundo, qd aliquando sic: Tertio ex prsdictis notandum. sol. 1 mo CLII. In qua duo in dubium reuocantur. & primo, dum quςritur. Vtrum voluntas. nostra sminae possit conformari volu mali; Insuper Vtruo tέ lutantur ad suam conforn3andu voluntateni diuitiae. tot
20쪽
bbram Magistrisententiarum. DE SACRAE THEOLOGIAE VARIIS
Lectio L Alvoc ΑΥ o Nobilissimi Auditores
Spiritusnecto, ut nobis det fruorem in corde, lumen in intelligentia veritatem in eloquentia, eodem ipse duce ad eam parat Theologia Acitur, deueniemus; sui prima diuisione in duas diuidita-betpretes: duplex enim est, altera bera, alter asa. Theologia vera nihil aliud est, quam retia ratio disi rendi de Deo o hς uit Dionisi, Areopagita opinio.Secundum vero D. Aug. sic tur.Theologiassermo de Deo. Vnde te minus iste Theologiagetras est,m derivatur araeos r e,auὸdes Deus latine , Cr logosgrςce, quod es permo Lime. Theologia