장음표시 사용
41쪽
Triηitas diligibili , ipsa ergo ruendum. Hoc idem cor ma δι potpervola textus, et bi dicitur: res ruendum es ni Pater, Filius, π Spiritus sanctus. Tres res personaliter, etwa tamen Ves e sentitater. VAibus vero rebus Mensim fit, mundin est, min eo cuncta cr eata, per quae intellecta ccnjiciuntu=. Res demia qua fruuntur,m utuntin simus nos, quasi inter utrinq; con-D. uti, Angeli, m Sancti, σ hπ de duabus partibvue prsemi sistinctionis, tertiam,stultimam insequenti distis. His intcrim pro prsenti estote contenti.
ITEM QUID INTERSIT INTER FRUI, ET
docebam, erat enim inherere amore alicui propter se s- uti uerὸ inherere alicui rei amore, non tamen An Lterpropter sie ipsa sed in luantu eras ordinata ad istam rem, qua su proprie siuendum: de Auti nil dicam, nam Hi viendis in hoc mundo ausus est, γε maxima peruersio in mendostuendis,m fruiettendis. His ita possis, antequam ad tertiam,cν ultimam parte huius primae iustis tioni stinemus, inutile minime erit declarare quid interfit inter mi, σsti, aliter tamen, quam siveris a- fiam β.Diuidatur itaq; hodierna lectio in sigmenta tria, in quorum primo inter mi,invii, dis rimen inquiritur aliter, quam faritum sit Ara. In secundo Icnitur eorum determinatio, qua -prςdi tis
42쪽
LECTIONES LIB. PRIMI. 2.3aduersara vid νιν. In tertiora ultimo dubium proponitur d/stat, a cilicet hominibus fit utendum, vesae n-dum. Quo ad primum D. Aug. lib. decimo de trinitate videturaliter accipere vii, Grai, quam fecerit supra, nam inquit, quod υti nihil aliud est quam aliquid assumere in facultate ua uoluntatis frui aut cum gaudio non adhuc θ ei, sed iam rei quantum ad post Monem. Unde uidetur uelle innuere D. Aug. illos tant 'stili, qui in re gaudent, non iam in iter quare in hac vita non uia demur rui,sid tantum uti quiagaudemus inste.At quiasuperius diximus, nil rui est alicui rei proptersamoi e inberere, qualiter g hic multi Deo adherent , propterea in uerbis D. Aug. apparet purauntia non leuis,ut uidere est in hoc primo segmento. In altro vero in ordine secundo, ne tantus doctor uri nota posse uideatur,
dicemus nos hie,oin futuro posse frui ,sed csi ramine. Num
ibi proprie, mperfecite, nec non plene, quia ibi intruriaper 'eciem propriam id quo fruemur uidebimus, at hic in via, dum in Iste ambulamus; ruimur cirudem, sed non plene, quoniam per 'eculum in enigniate videmus,nostramq; peregrinationem arac ntius
finire cupimus. Dicimur ergostui, dum cu delectat lane re Hil ιa in hac vita utimur, qua in Deum eleua r. Uerum, quia ob id b 'a i non ess ι mur, nec proprie semus ipsis rebus inhem ntes, ideos .i hoc modo communiter debet capi , mita nulla in verbis D. Aug. contradictis apparebit. N mc tertio loco dub um qYso excitetur defui, o m Quςritur ergo, Num hominibus sit utendum, vel=uenda. D A g inbue dedos trina Christiana indetur instartem negativa declinare, dum ait shomopropter se diligen
43쪽
rostro, luod nemo μκae meus dicere andet inpropheta enim dicit: BOnoram meorum non eges, nam oe bonum nostrum, vel ipse est, vel ab ipso, quapropter non est dicendum, quὀd nobis=aatur, sed quod umetur. At dicetis: si Deus nobis mittir, c nos rebus, n meodem modo id euenirepor es ad bo facile rei'onderipol, quod noeodem modo , nam nos rebus, quibus utimur, ad id referimus, TiDei bonitate perstuamur: Deus uerὸ usum nostrum adsitam bonitarem referte quare usius isse, quo nobis ut itur Deus , n5 ad eius, sed ad nostram utilitarem refertur, o ita patet , quo modo nobistratur Deus, cir nos ais rebus. Consequenter in secundo retosuet de virtutibus dubitari, num sibi utendum sit, ibo endum. Hic D.Aug. docet non efforuendum, nstrinitase, idest summo, incommutabili bono, in virtutes non sunt ipsa trinitas, no ergo
istis ruendum. Qiudam alij censent virtutibus esse ruendum, cum Aniper fama , m expetendae, babet enim D. Ambrsuper illusicum Epistola ad GaI. Fructus autem Epiritus, ea charitas,pax. pacientia, o c. itur his siuendum erit. Pro intellectu huius dis cultatis, quibus,qquot fruendum sit,scire debetis. Primo ergo
voluntate stipossumus, ut mouente,cir imperante, non tamen ut
beatificante: hoc enimmodo solo Deo fruendum. Deinde charitate, ut prmium eliciente,σperficiente. Tertio homine iusto, ut reprGentante Deum per gratiam. aedem virtutibus d 'Ositive, quatenus nos di 'onunt ad beatitudinem obtinendam. Post bπ epilogus ponitur his verbis.De rebus, quibus Irumdsisit, eis 3 bus Mendum diximus: similiter, quae res viantur, eis 3 Irumtur. rasquenti quid aliud consideratione erit dignusiron omittetur.
44쪽
a secutisne is la uisio dicitur Dei assecutio quςdam Beati dero, iamsine simi consequatisim, cν proprie, c Z pcrs
fui dis intur, cumsint in tot etaducctatione, c in ciuist is nimhabiti. Demum Deusf m perfectius quacunq; creatura dis itur, in rario ost natur, nam in creatura fruens, id quos itur in Uentia diuersalunt,at in Deo, siue in Dei stultisne, no sic menit. gitur, σc. Explanato iam primo puncto, sequitur secundum in ordine, ubi aperte declaratur, quo modo nos Deus diligat. Pulsat Wnim primo Deus ad attritionem, sicundo ad cotritionem satim nariam conferendo. Ecclem hincsancta Romana canit. Adstrireris osum domine, C c. dissimulanspeccata hominum, oec. Nos igitur , ut auditis Deus diligit. erum quia non adhuc cra tiμ-mus, quo nos amore diligat , propterea velim uossicire: Dei am rem quadruplicem esse:gencralem, pernalem,virtualim, iης ili lem, vel sterialem. Primo, amor Dei ad creaturas generalis nuncupatur, quiageneraliter oes diligit creaturas, uolendo eis bonum, quod est amare. I per, quantum ad creationem, quia o creat
cit. Deinde quantum ad conseruationem, nam quia dedit esse,d inde informauit ese,consequens erat conseruare. Prςtereaper loca a si ficienti amoris diuisione Deum ori creaturas diligere ostendo; OB enim amor, vel est beneuolentia,vel amicitia, uel concupiscentia, uel charitatis. Primo amore, Deus diligit creaturas,quia oιb
ereaturis vult aliquod bonum. Secundo amore amicitia oes cre turas rationabiles, cuius ratio est, quia amor amicitiae requirit re- .lamationem , m comunicationem in operibus uitae. Tertio amore
eoncupiscentia Deus des creaturas 'rimataS, GP inanimatas, rρ
45쪽
tionales, m irrationales ordinando inanimatas, m irrationales ad rationales,' reaturas rationales ad se Isum. Secundus amor. Dei ad creaturas esi ςternalis, nam Deus ab perno oes creaturas dilexit, ratione notitiae,qua de ipsis habuit. Insuper ratione patia, σgloriae. Tertius amor ad creaIuras virtualis ,seu causetis dicitur , quatenus Dei amor rerum bonitatem causet. intus Dei amor ad creaturas inerratis uocatur,intalis dupliciter consideratur. no modo exparte diligentis, sic Deus oes ςqualiter diligit. Alio modo exparte dilecti, quo modo quςdam magis, qhςdam minus dilegere dicitur esicut quanda magis bonum, O minu, bonum vult huic ,-non illi: tunc fic amando sicundam se lum amor iste Lyecialis nuncupatur: omnes ergo diligit Deus creaturas ;sed dicetis. Vnde inequalitas Dei amoris ad creaturas pendet 'R 'ondeo, quod exparte creaturae nam ut aer,quia Sole deberet illuminari, non illuminatur propter interposiIum corpW acum , ita homo obicem in seponendo minus dignus amari dicitur e nec illud obstat, quὸd Deus de se si emper patiam dare pa-
rarus ossus, nam de potentia ordinaria adhuc quid aliud ex parterationalis creaturae requiritur ,scilicet dillositio ad gratiam ,sive pr paratio, σ hςc de sigmentis duobus. In tertio,inultimo qua-- tuor continentur. primo de cἷ:erito fruitionis ciuessu. Argumenta pro parte negatiuas Andor notanda tertio e Limney argumen torum quarto.Quantum ad primum , qu itur. Virum furtionis Obie tum, persee, sit ultimus mis,id si ut res ab fluta.d.Proposito quouo , nunc fecundo loco pro parte uexatiua ratiocinjs quatuor
46쪽
et, ibit bus cis fruendum, sed bona inuisibilia plura sunt: igitur
non erit fac da tantum ultimosne. Insuper ta natura, finito babematiari ollicto, at s ae is capacitassic se habest: igitur aliq /obon nito poterat intri,non itaq; vltim ne ir ito fruex dam. Deinde, illos uendom csse videtur ,per quod olapcllunt haίeri, at per pecuniam omnia haberepossemus, ipsa ego,Φnon abi ne fucndum. Denam illo tanquam veros ne ruendam, quod cesuppetunt ,sed honor sic sie h. set: igitur honore, ut sine fruendum. Pro intillectu huius discultatu non nasia hic notanda ni primo, quot modi ιmalurfruitio uobus emm capi solet modis: uno mori in communi: alio modo in speciali. Fruisis in commun: illa dicitur, quando voluntas fue potentia non determinatur ad actum ordinarum ex se, secundum d bitas circunstantias, circunst tia vero fruitionis ordinatae istς vidcntur, I .g. 7δ idem si osciens, cy finis , qd plenitudo perseritionis ob erili infit ipsi, quodsit persedie quietarinum, cy quὸd tanquamprimo, tr incommuta bili bono fit ei assentiendum. Sine quibus fruitio in communi, σinordinata dicetur. Prperea, quia hic est sermo defui, quod est amore alicui rei inberere Ppterse, iccirco duplicem dari amorem sciendum: sicilicet beneuolentiae, π concupiscentia. Amor ben
uolentia dicitur ille, quo voluntas fertur in Deum cognitum obieritiue,eis hic amor est unus actus voluntatis. Alter actus amorem eoncupistentiae rellicit, qui dicitur aritus, quo compiscimus Deu, ut bonum, 'uo voluntas fertur in Deum cognitum, cir in cognsere ipsum obiective. Tertio notandum, qιὸ icuti duplex amor, ita nostrae festionis duplex obiectum,proximum, . r
47쪽
Deo, ergo ηullo, ut vore quietatiuo, acpersectis biectos aem
DE MYSTERIO TRINITATIS, ET UNITATIS,
Distinctio II. Lectio XIII. Hare est distinctis bulis lilriprimi in ordine secunda,
circa quam versaturi, quo modo a prima dependeat, primo docebimus, insuper ad diuisionem accedemus. Inuenta igitur materia, de qua in hoc volumine Hi agendum :Z agister sent. aggreditur secundum ordinem promissum in pro sentipertractare de rebus fruibilibus, insuper de rebus viilibus in secundo loquetur : prpern de rebus ordinantibus utibilia ad frunbilia, demilm in quarto de Agnis. Nos inpi senti distine hone tria
perpcndemus: modum in primis inuestigandi unitatem in Trinit. nec non Trinit. in unitate. Secundo loco Trinit. unitatem testia monio veteris testamenti probabimus. Tertio, π vltimo noui tostamenti authoritate eiusdem Trinit. Tnitas declamabiturisiuam tum adprimum Oes fatentur,pi veraq; fide tenendum ςternam Trinitatem in unitate e e. An uero hoc okmandum sit, in hune modum doceo. Illud de Nobil. Audit. Uirmandum uenit, quod necfciri, nec inuestigaripol, nisime,'credendo, atqui perna Trinitas insumma unitate si se habet: igitur ςterna Trinitatem in summa unitate quemubet catholicum piame oportet oismare, Mq; tenere. Hoc idem authoritare D.Aug. capite 2.de Trinitate confirmari
48쪽
As est. Rursus. Egosum Deus tuus, g eduxi te de terra Erapti.
Prςterea candum Ambr. Deus est nomen natura, domin potes iae: igitur unus. Insiuper Deus charitas est, oec. Ergo vn s. Deinde vicitur dominus Deus Sabaiot,ecce unitas essent ire,Unus
est ergo Deus. Trinitas deinceps, siue personarum pluritas det Iitur Gen sis, capite primo, ubi hςc uerba legantur: Faciamus hominem ad imaginem,Os ihtudinem nostram: ib aciamus, tangitur pluralitas diuinarumpersonarum , scilicet Patris, Fiij, e, Spiritu audii, mper imaginem, egontia unitas.Solet quo is hoc uerbum, faciamus hominem, σc. quinq; alijs modis exponi: primo secundum glosam, qua dicit, quod imago penes naturalia altenditur,similitudo uerὸ penes gratuita.Secundum Aug. in lib. de anima, imago attenditur in cognitione ,similitudo uero in dri , Elione, quae duo Damascenus Doctor egregius teligisse uidetur, dixit enim, hominem Iadlum esse ad imaginem Dei quantum ad intellectum, oe similitudincm, quantum ad libirum arbitrium. Tertiὸ secundum Hugonem, homo dicitur ad imaginem, quatenus in il a anima per sapientiam ,siue secundum sapientiam sunt oia. Ad simillituinem proinde, quia una, s simplex est animas cundum cssint iam . sibi tuecundom Cossiodorum, imago penes
immortalitatem attenditur, nam anima rationalis est immortalis.
Similitudo deinde penes simplicitatem. Denique, anima dicitur ad imaginem Dei, quia rario naturalis, ad similitudinem uerὸ, gas iritualis. V nus erra Deus essentialiter, o, trinus per alii er, sicuti declaratum fuit in secunda distisdbonis parte. Post quam urtia in ordineμb equitur, ubi noui testamenti testimonia ad m
49쪽
euntur,stprimo illud A ssis, in primo Genesis ver illa uerti . In principio oecauit Deus crium, ' terram. Iιi per Deum initligit Patrem, per principium Filium, de Spiritusancto, tertia persona in diuinis extant testimonia,nam Genesti legitare Spiritus domin erilatursuper aquas, εν David dicit: Quo ibo a Lliritu tuo ' Inseper apud Esaiam dicitur Spiritus dominisuper me. His additur Saluatoris nostri dictum, dum Apostolis prςcepit dicens. Ite bapistate origentes in nomine Patris, Fiiij, se Spiritus
sancti. Vbi apertepersonarum Trinitatem edocuit,nec non essentiae unitatem dum dixit: In nomine, non in nominibus , ut inem
positione huius loci scriptum reliquit Ambr. multo plura pro hoc veritate confirmarida essent adducenda odpro prsenti bςcpam rasi fiant.
Lectio XIIlI. IN prsnti sermonepro maiori intellectu eorum, quae dicta sunt a Magistro sent. insuperiori, duo quopa excitabimus ;vnum de unitate; alterum de Trinite. Primum in segmenta tria diuidetur, O secunia similiter in tria: scilicet in argumenta, in notanda, oesolutiones argumentoru. Circaprimum, quπitur, Utrum Deussi unus. Hic ut video, extant nonnulla rationes Pparte negativa, quarum primasic formatur. Nasia quantitas uidsiur posse dici de Deo, as unum est quantitatisprincipium: igitur de Deo nouot pruicari. Pr per ea, nulla priuatio debet poni imDeoa
50쪽
Deo, eum dicat imperfectionem, at unum dicit multitudinispriuationem, non ergo Deus debet dici unus. Tertio a itur Apost. thoritine ad Cor. Si quidemsunt Dij multi, non ergo Deus est mnus. Insiuper magis tale, minus tale videntur dici per retarione ad aliquid, nil summe taciat in rebus est dare magis malum,σminus malum: igituro summu malum: sed summe malum camsari nequit a ῖmmo bono: igitur duo Dj erunt, unus bonus, alter malus. Demumsic arguitur. In creaturis persedlionis est natura in pluribus luppositis reperiri,multo magis hoc idem in Auinis concedendum: si sic, non igitur unus Deus, sed plures erunt. In opposia se habet illud Exodi xx. Audi Urael dominus Deus tuus unus est.Similiter illud Athanasii in Sumbolo Deus Pater, Deus Filius , Deus Spiritus an ius, non tamen tres Dij ,sed unus ea Deus. Deinde secundum Ambr. Deus est nomen naturae, dominus potentia: igitur unus Deus. Ibi quoq; dominus Deus Sabaiot, tangitur unitas essentiae similiter dium dicitur, Egosium qui sum. Est ergo unus Deus purgans nos lumine gratia, oe per
ens ingloria; de quo Author Arist. in siua diuina Philosophia
dixit: entia nolunt male ditioni, unus ergo princeps. Pro determinatione igitur huius discultatis velim primo uos cosiderare, quot modis sumatur unitas : mibi enim uidetur, cit duobus modis capi possit: uno modo limitate, alio modo limitate,'transcendeter. Insuper notetis, quὸd esse naturae in multis perfeEbonis est, at plurificari imperfeZbonis aicitur esse, ut in solutione Utimi argume i dietis. His ita A positis sipersunt modo rationes in tertia parte
nostri sermonis soluendae dum ergo in prima dicebatur.ratione, C α quod