Animadversionum in Athenaei Deipnosophistas libri quindecim. Accedunt virorum doctorum emendationes adnotationes vel editae vel ineditae

발행: 1796년

분량: 513페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

5쪽

l SAACI CASAU BONI

ANIMADVERSION UM

ATHENAE ID EI PNOSOPHISTAS

LIBRI QUINDECIM

ACCEDUNT VIRORUM DOCTORUM EMENDATIONES AD NOT ATIO NES VEL EDITAE VEL IN EDITA E

7쪽

CHRISTIANISSIMO

GALLI ARUM REGI

ET NAVARRAE.

'nimadversiones nostras in Athonaeum, craecorum

fere doctissimum scriptorem, ausus sum, Rex Christianissime, Majestati tuae consecrare. Ut auderem, multa me, praeter eximiam lenitatem tuam omnibus cognitam, impulerunt. Opus est laboriosissimum: Tu non principum modo, sed prope dixerim mortalium, qui sunt, qui unquam fuerunt, laboris patientissimus, amantissimus. Ad lucem et rerum et morum antiquorum scriptum est: Τua Majestas quanti cognitionem antiquitatis penderet, cum aliis claris testimoniis saepe, tum insigni nuper palam fecit, cum me viris amplissimis, qui tuum consilium participant, de hoc studio notum Lutetiam accivit, liberali stipendio donavit, marcentem ad spem meliorum orexit. Emendationem denique opus nostrum prostetur auctoris magni, a vetustate miris modis deformati: Tua Majestas pace domi sorisque parta, virtute Dei, tua invicta dextera, in eam nunc curam toto pectore incumbit, ut, quicquid in Regno tuo superiorum temporum licenti depravavit, emendet, reformet, instauret. Hae sunt cogitationes, quae coelestem animum tuum dies noctes-

8쪽

que exercent. Et merito, Rex maXime. Pater enim patriae ct diceris consentientibus omnibus omnium Ordinum vocibus, et es revera. Nam quis ille paterfami- Iias, cui suorum liberorum sortunae majori sint curae,

quam tuorum tibi subditorum Cui vero homini privato

ita nota sunt domus suae negotia, ut tibi omnes Regni tui, maximae, minimae partes r Et jam tu quidem, magne Rex, in ordinatione Reipublicae tantum paucis annis promo visti, quantum vix multis fortasse lustris alius: nondum tamen. licet tot fessus praeliis, tot inclytus victoriis, ad otium et quietem, ut natura fert hominum, converteris. Quin difficiliora in dies, majora, et meliora, moliris, aggrederis, exsequeris. Ibit igitur

in annales, Rex potenti Uime, unum te a multis retro seculis exstitisse, cujus mens ignea pari cura ac felicitate belli munia et pacis artes atque ornamenta Coleret. Ο laudem etiam melioribus seculis, nedum isto ferreo et magnarum animarum sterilissimo raram atque inusitatam lNec mirum: diversiminia enim est ad utramque sectam via: dissimilis natura mentium: discrepantes pacis bellique rationes. Non replicabo ambitiose veterum aut re- Centium temporum monumenta, ut dicto suciam si dem. Sed profecto ita est: cum omnia evolverimus, ViX Principum millesimus quisque invenietur, domi militiaeque juxta bonus. Enituit aliquis in bello γ at obsolovit idem in pace. Alius in ista excellulty at bellandi idem imperitus. Tua majestas res Oliin dissociabiles, prudentiam

civilem et militaris rei scientiam, miscuit, ac noVO OXemplo temperavit. Sed bellicas laudes tuas aeternitate di gnissimas tacere malo quam attaminare. Magnitudo quidem rerum a te gestarum ea est, ut Celeberrimus quis ques ingenio ad prodendam sortitudinis tuae memoriam sine gratia aut ambitione, bonae tantum conscientiae pretio, pelliciatur. Clementiam vero tuam, propriam et peculiarem tibi virtutem, silentio transire nefas ingens ducimus. Nam cujus miraculi est, bellatorem tantum, armis

et praeliis innutritum, stillam cruoris humani nullam un-

9쪽

quam ni1i in acie fudisse 2 ibi quoque vol in sensissimis hostium, herbam modo porrigerent, semper libentissime peperciliis 3 vitam cum multis hominum millibus dederis, nemini unquam exprobrasse γ ea denique moderatione constanter hilum, facile ut Omnibus appareat, oblivionem te belli civilis malle quam gloriam 3 Quamobrem , magne heros tantae virtutis, hoc a Deo fraemium tulisti, ut nutans et prope jam collapsum tuum et majorum tuorum Regnum in suum sedem rellituores, stabilires, et

altioribus in posterum radicibus: quantum quidem humanis consiliis potest providerib fundares. Quid dicam

de 1am a Domi iis tui, qua Orbem terrarum universum dudum implesti Nurrunt rerum Romanarum auctoreS, Augustum frincipem divinitus ad maxima electum, post Janum clausum, mira lenitate et aequitate imperantem, moderationis hujus fama Parthos, veteres Romanorum hostes, ita cepisse, ut signa militaria, quae M. Crasto et M. Antonio ademerant, reposcenti redderent. Quid posteri de tua majestate, Rex augustiis me, dicturi sunt δcujus fama tantum apud potentissimum Hispaniarum regem, Philippum illum tot regnorum eversorom, Valuit, ut non lignorum inutilium, sed urbium munitissimarum redditione tuam amicitiam sibi suisque judicaverit redimendam. Nam quod pro magno in iisdem legimus historiis, nationes exteras amicitiam Augusti expetentes, legatos undique Romam misiste: quis miretur adeo, qui sciat, qua magnificentia, quo comitatu magnus Allobrogum dynasta, admiratione tuarum virtutum CX citus, uS-que inde e sinibus Italiae et Alpium radicibus ad Regiam tuam nuper sit prosectus Z Dies me deliciat, imo et annus, 1i decora sigillatim tua recensere instituam. Sed enim, Rex maxime, tot palmis, tot lauris, tot coronis

unus adhuc ut accedat titulus, OBSERVATAS. ET PRISTINO SPLENDORI RESTITUTAS MUSAS, OmneS, qui

literarum puritatem amamus, vota assidue facimus, et ab

indulgentia tua petimus, expetimus, ac fias dicere: fas exigimus. Miserare, o Pacis et Innocentiae

10쪽

magne vindex, amicissimas pacis et innocentissimas divas. Patieris princeps benignissimus, jacere aeternum tuam illum Academiam, clarissimum quondam non solum Galliarum, sed totius Europae lumen y Patieris, doctissimos viros, qui se illi suamque operam addixerunt, Opem tu'm diutius d6siderare γ Patioris, ut ventura secula, postquam ingentes illas substructionum moles, et nitentia marmore auroque radiata palatia, quaeque in Urbe, quaeque alibi, tot simul locis rogiis plane impensis a Majestate tua excitantur, fuerint mirata, caussam spretae a te Academiae tuae possint requirere 7 Ne hoc Deus immortalis sirit. Illum nos. Rex invictissime, ut quam diutissime Majestatem tuam salvam atque incolumen praestet, utque tua omnia consilia sortunet, set ad gratum sibi, gloriosum tibi, utilem tuis finem dirigat, supplices quanta maxima

postumus pietate oramus. Obsecramus, obtestamur. EX-

audi, Deus OPT. MAX., et sidus hoc, quod praecipitato in profundum ac demerso in tenebras orbi Gallico refulsit, velis perlucere. Scripsi Lugduni. in aedibus viri tuae

M 0stati addictissimi, Morici de Uicq, veteris Musarum nostrarum hospitis. A. d. XVII. Kal. Augusti, C1 12C. Ma sati tuae, vel antiqua solduriorum lege,

SEARCH

MENU NAVIGATION