Animadversionum in Athenaei Deipnosophistas libri quindecim. Accedunt virorum doctorum emendationes adnotationes vel editae vel ineditae

11쪽

IACOBUS LECTIUS

IS A ACO CASAU BONO U. CL.

suas in Athenaeum Animadversiones evulganti. due alius diter Arabas miretur et Indor, Et sua qui arboribus depectunt vellera, Seras:

Alcinoique ingentis opes, hortosque beatos, Licet, atque tuas ostentet, Mola, 1 tesses:

Aut tibi bis pleno scindit se copia cornu, Bis segetes iupplent iusti , bis pampinus uvas, Bisque arbos sua poma. Tui nos, magne Cafaubon, Ingenii miramur opes, foetusque beatos Divitis ingenii, quod lawpadis insur Eoae

Prodigit in Oaxios late sua metinera tractus, Immittitque in culta novas Heliconia Dires. Nunc Idus lingua monstras interprete ductor Et maria, et terras omnes, coelumque profundum. Nunc magis atque ruriis Latiae monumenta Miservae, Aut ea, quae Graji cecinerunt plurima Dates, Eripis e latcbris, et amico lumiue comples.

12쪽

vI Nune, bene quae depicta, manu meliore reptvens Moribus absterres pravis mortalia corda, Incendisque bonus derae virititis amore.

Hic quoque, Cecropia cui nomen ab urbe decorum, Plenior eν multa tersus ferrugine fr9utem, Muneris ecce tui es, superas quod prodit in auras bingula quid referam 8 Iibeat modo vera fateri, Et tibi Athenaeum et totas debemus Athenas.

13쪽

C L. V. IS. CASAU BONO.

tiamvis decore fiat refulgeat βιοTranquida viritis, quam nec aura gloriae Ventosa tollit, nee repulsa deprimit

Veris Ovantem et acquiescentem bonis: Illum tamen procatur atque ambit volens Secunda fama, calcar indolis bonae: Comisque iatis, tit timbria corpori comes,

Viros adulat , qui vel artibus togue, I Martiali sortiere adorea. Nam pauca gens s ectu, queis nudum decust Patefit, omni confitentiae student, Rectique amore limitem recitim secant: Plerosque laudum blanda siren adicit, Ut arduae virtutis insistunt iter,suod aspero labore vallavit Deus, Ne gruinito tanta fors obtingeret Iua segnibus reique nullae qua Diris. Hoc ducta se a providens antiquitas Contigua fana destinavit cultui Virtutis atque Honoris. Hor enim decet Clarere fama, ornari honore, laudibus

Ad ostra ferri, quos beniena Di Dcit. Vulgoque ademptos consecrat Virtus sibi

14쪽

Quod si quis unquam muneνε hoe dignus fuit,

Tu es unus ilis, stos virum CAAAUBONE,Cullus nec altam Dem repressis temporum Morumque sidus pestiaeus menti bonaeo Nec tardius enisura coepta seduli Votum coloni fore lusit irrito. Ivin ut malo invalescit ardor, et diu Dilata furgit laetius foecunditas:

Sie OiDidae virtutis acer impetus Favore coeli fretus invium nihil Invenit. Ad amore pervico moras Perrupit omnes. Dura per discrimina die creυit olim robur invicti Herculis. Sic altius radico comprehendit folum Maia ventis arbor et saevo Iove.

Rubiginosus deterit ferrum situs, Torpere iuusu quod recondito sinan nava virtus obsolescit, et gravi

Senet veterno: namque per cuniculos

obrepit astu blandiens inertia, Sensimque diae mentis occupat Larem, Primo peritu invisa, dein voti potens.

Iuidquid Diri est in homine, mancupat sibi.

9uae pestis in te fraudulenter aut palam curabsista sensit artis impotentiam. suippe ejus omnes et dolos et impetur Elusit atque elisit indoles tua, Nil humile Dirans, nec rudis certamintimis

Ergo Dei virtute provisum est tibi,

Ne possit unquam nomen emori tuum. Tibi nitentem e transmarinis storibus Flectit corollam Lucius e te civica Tranquillas ornat arto ferUatus tua.

Te Stoetis Thalia rustice procax Ipsaque formae negligentia decens Patrante ocello figit, et malo petit.

Te laude multa clarat ide, cui dedis

15쪽

Isus multa nomen: te I beophrasti Iepos, Te cura docti diligens Luortii,

Straboque chartis crincta terrarum sola Permei fisso et, quo clarius nullam viget In literato nomen orbe, maximi

Regis mogister, ipse major, si rudi

Vero movemur, nou inanibus notis

Rerumque pompa. Sed citare singulos Ouid est nece lsep Tota doctorum virum

Propaeo. quos eduxit milias artium Nutrix honartim, totus ilis ordo piuς Te confitentur fospitatorem tuum. Gratoque lati es ore concinunt tuas, o tenore quod tot inclytos simul Herotis orci e fauce, mortis e manu Raptos in oras lucis eUocaDeris. Nam pejus omni morte fatum, mortuam

Mitim exiebant, et sibi superstites

In hoc trahebant lucis ineratae moras, Ut se viderent atque sentirent mori, Perenniterqtie funus efferrent suum, Lurore turpes, et vetustate obsiti, Lucerique plagis ora fervili modo.

9ualem nivosis Cauc si affixum iuris

Titana vates fabulantur, cui Iovis Satelles rinmortale concidit jecur, Dirisque nulla interquies datur malis. At nuuc ODantes munere ingenti tuo Solare fulgur irretorto lumine Contra obruentur, et caput coelo siserunt Stiblime: quiu et ore pleno nectaris

Ducunt liquorem, Lmbolasque conferunt Mensis Sopho m. Macte AΤHENAEI liabor, Cui nocte pulsa clarior dies redit,9uam vere sudo folii emicat jubar. Tua ista Iaus, vir erudite, qui simul cem extuli mentis altae, protinus

16쪽

Fugere nubes, priscus est fulsit nitor. Relix laborum, si qwd auditu dabit

Vox nostra dianum, noscet uetus posteru, Ouum none et olim profo titus sim tuus Honore dotes, hoc heclitis Dulce, suod me favore δεxeris dignum tuo suondam aemulum Iuboris atque industriae, Dum res sinebat, et D ebat indoles Amore laudis, atque doctrina calens. Sed me gruet is Fortuna transverso impetu

Plenis suntem possibus reto tulit: Te spes et indefessus ardor condidam Ad usque metam vexit allaeso gradu

DOMINICUS BAUDIUS.

17쪽

AD LECTOREM.

eius est eruditorum querola. candide LPctor, mendis deformibus antiquorum scatere monumenta. Uumsti sunt et saepe et graviter de hoc studiorum malo accuratiores omnium aetatum philologi . historici. philosophi. medici, juris periti. et beati etiam Patres: atque uno verbo, sicut alibi clare ostendimus. quicunque s Creapud Hebraeos, Gra 'cos et Latinos ab annis retro bis mille amplius cum judicio pariter et amore veritatis in literarum studiis sunt versati. Nimirum ita res habet:

hominis et omnium humanorum onerum, qua Corpori S,

qua ingenii, siremps lex est. Nascitur illo et denascitur: DXcentis interea valetudinis adversae incommodis aliisque casibus obnoxius. Scias, et in istis usu id Θm venire. Itaque cum ex infinita prope veterum scriptorum Cosia oppido pauci interitum effugere: tum horum plerique sic laceri . sic corrupti. sic mendis deturpari. vix ut ipsi in

suis scriptis. si virgula. ut aiunt, divina huic luci suerint

reddidi, sese sint agnituri. Tantum neet i cni Inqna Via tm Vtare υ iustos. Misera prosecto res, et sapientiae studiosis vel veris lacrymis d0RUnda. Unde enim nobis eruditio parabilis. unde cognitio disciplinarum, unde totius praeteriti temporis notitia, nisi ex libris antiquorum 8 Iis si utimur depravatis . quid superest aliud, nisi ut Ixioni similes umbram pro re, errorem pro scientia, falsum pro vero amplectamury Ut plane ridiculi sint. qui, emendatone an in emendato libro utantur, se a nihil putant interesse. Isti sunt partim Democriti populares et Arcades βαλανησαγοι. partim vitilitigatores literas perverse docti. divinae Critices legitimam intelligo. non istam volgivagam et, ut loquitur Tertullianus, passivam

hostes et contemptores: quorum satuitatem aut κακοη- Θειαν tot locis magnus Galenus tam acriiser est insectatus.

Nos autem in eo libro . quem accuratissma diligentia de Critica fecimus. plurimos in vitam errorps ab hoc sonte manasse. vero vicimus. Sed studii hujus nec Uitatem Hebraeorum doctores verbo indicant. qui Legis divinae, quanto igitur meliore jure humanorum scriptorum sepem esse Criticam non minus vere quam eleganter pro

18쪽

nunciant. Enim vero, Lector, ex omnibus illis, quorum ad nos scripta pervenerunt, nulluS est, quantum equidem memoria repeto, qui a vetustate plus aut cru-d lius fuerit acceptus, quam Naucratita ATHENAEUS:

scriptor Verct πολυσιαθεςχτοc, vere undecunque doctissimus, es. ut paucis multa Complectamur, Graecorum Varro aut Plinius. Hujus igitur tam eruditi auctoris luculentissima scripta priorum seculorum baruaries ita vexavit, ut nondum statuerim, magis gandendumne trudiolis fuerit, non penitus illa intercidisse, an dolendum, quod sic assecta ad nos sint transmisia. Parum fuit, caput misero praecidisse et pedes: priores videlicet libros duos cum tertii principio et maxima ultimi parte: adjecta e1t artuum aliquot luxatio: in ipsum denique truncum ita saevitum, ut soricina naenia consolitorem eum nobis reliquerint. En temporum illorum immanitatem, quibus Omnis humanitas et meliores literae ignorabantur: nedum ut Criticos hominibus illis ullus superest et sensus Postea vero quam singulari Dei beneficio in Europam literae sunt postliminio reductae, serius quidem, sed tamen

exstitere tandem cordati viri, qui Atrienaei alius editione, alius versione, iter ad famam affectarent. Anno demum

M. D. XIV. Aldus ille, cui vitam multi scriptores Graeci debent, e tenebris illum in lucem produxit, adjutus a Musuro Cretensi. Fatendum vero, quod negari non potest, viros solerti mimos et doctissuNos neque in exemplaribus nanciscendis felices fuisse, neque in editionis suas

mendatione nimis accuratos. Et tamen Musuri diligonatiam λrio commendat Aldus. Quales igitur misso dico mus eos codices, quibus ille est uiuS, Cum eorum com

paratione A id i nn editio emendatistima censeri moreroturgSoeuta est post annos XX. Basiliensis editio. Hanc concinnarunt Jacobus Bedrotus et Christianus fieri inus, amaho. opinor. juvenes Germani: qui etsi librorum prae 1idio imparati. neque multo tortasse minus ab idonea eruditione , oneri subierunt viribuS suis impari: vel solo ta inon bene do litoris merendi studio, qui posteritati oston dantur . non sunt indigni. Sed enim destitutum libris melioribus ad Aldini exemplariS emendationem accedere,

hoc vero erat . sine naVigio mare magnum velle transmittere. Quemadmodum autem horum Conatus manu

exaratorum inopia in nervum erupit; sc illum Vonotum, qui anto omnes alios, nam de Sanga Romano viresor

ut credendum sit Paulo Jovio, Latinum secit Athenaeum.

19쪽

Criti ac imperitia toto opere plus quam pueriliter coegit

ineptire. Quamobrem, etsi erat ille vir non indoctus, quod alia ipsius testantur scripta, versio tamen edita ab eo eit adeo nullius seu gis aut tam eXiguae, ut praeter egregiae voluntatis testimonium nihil penitus indo laudis reportariti Non multo post provinciam eandem celeberrimi nominis in hac frequentissima urbe medicus, Juco-hus Dat amplus, suscepit. Cui viro eruditissimo si tantum otii ad hanc ornandam Spartam quotidiana aegrorum imperia concessissent, quantum fuit in ipso φιλοπονIura: et amoris erga literas: non dubitamuS, et meliorem et accuratiorem interpretationem potuisse ab eo sperari. Etsi memoria tenemus, dixi ste illum aliquando nobis, huic potissimum curae per annos paulo minus triginta omnia se temporum successiva donasse. Caeterum quam feliciter hoc negotium viro optimo succelserit, AN 1ΜAD VERAsio NUΜ nostrarum libri illi palam facient. Quod tamen opus, candide Lector, scibis non ea sine institutum a nobis, ut in versiones interpretum curiose inquireremus. Neque enim ii nos sumus, qui alieni nominis Obtrociatione famam aucupemur. Apage hanc ab iis protervitatem, qui Virtuti sacramento dixerunt, quique verae laudi cupiunt litare. Equidem semper potius duxi mea

peccata Corrigere, quam aliena indagare. Sed nec Commentarios in Athenaeum scribere consilium nobis: vel quia propter abundantiam materiae in irmnensum erat Opus eXcreturum: vel quia minus id ella necessarium,

nee nimis dissicile in hac literarum luce, semper judicavimus. Nobis, mi Lector, cum huic scriptioni manum admoliremur, hic praecipuus scopuS Ob oculos fuit, quae erant in Athenaeo obscuriora necdum cuiquam illustrata, ipsi iremus illustratum: quae vitio librariorum corrupta multa, quorum interpretibus ne subolevisse quidem vid0bamus, ipsi pro virili corrigeremus. Id vero inceptum quantis laboribus, quantis molestiis nobis constiterit, frustra tibi narrare instituam, nisi periculum ipso studii hujus secisti. Porro cum emendandi veteres auctores duplex sit via, o libris scriptis, et ex ingenior utramque nos viam in corrigendo Athenaeo institimus. Priorem quidem ante annos quatuor, cum impulsu optimi atque amicissimi Hieronymi Commetini eam editionem adornavimus, quae paulo ante immaturum et studiosis luctuosum illius viri obitum ex ipsius ossicina prodiit. Neque levis neque parum huic auctori utilis Opera illa nostra ex.

20쪽

stitit. Collata enim editione Basiliensi cum ea scriptorum

codicum copia, quae tum erat ad manum, multa primi publicavimus, antehac Graece odita nunquam. Plurima item emendavimus in pri bribus editionibus corruptissima, partim librorum secuti auctoritatem, partim certaS et omnibus manifestas rationes. Fuit praeterea animus edi. fioni illi breves Notas adjicere: et hoc amplius, Omnium auctorum, librorum et dramatum ab Athenaeo laudatorum accuratam descriptionem: quam dudum ad lucem

non Athenaei tantum nihil enim ubique titulis librorum et fabularum corruptius) paraveramus. Migratio nostraox Allobrogum finibus in Galliam eodem tempore instituta, et ne illa tum a nobis adjicerentur, impediit, et ut aliquanto inemendatior ea editio prodiret, fuit in caussa. Haec igitur nos jam ante e libris. At longe operosior altera est ratio, quam sumus hic secuti. Priore illa Opera

vulgatas editiones e veteribus libris auximus et emendavimus: posteriore hac et vulgatorum et manu etiam scriptorum codicum lectionem ad rectae rationis Obrussam

eXegimus. Nam in scriptis exemplaribus vel antiquistimae

manus πολλα μὲν ἐσθλα, πολλα δε λυγρα, Itaque in illis tractandis Judicio magno opus, magna eruditione, nec mediocri usu; quae tria Criticum illum γονιμον perficiunt alibi nobis informandum. Qui autem codicum vetustatem, praesertim consentientium, recti argumentum et normam ubique certam esse arbitrantur: audiant illi Criticorum non minus quam medicorum principem Galenum:

qui in tertio de diffic. respir. , cum de Hippocratei loci

cujusdam vera lectione disputaret, τἰς των παλαιαν, ait, βιβλιογραφων ηααρτεν. επειθ' ουτιυς εχον ἐκθο- Θῆνα το βιβλίον' ἐφυλτε εἰκοτως δευρο τουτοτο σφαλαα. yum olim, inquit, librariorum aliquis Iocuis corrupit: deinde edito libro cum illa errore, non mirum, feris Datum esse mendum usque adhuc. Caussas postea servati erroris tamdiu affert istas: τινων ψεν ολ γωριυς ομειλέντων τοῖς των παλαιων ως μητὼ εἰ λείπει τι , μ τ, εἰ δι ετέρου γρααματος crρηται, γνωριζειν, ἐνίων ὀά γνωρι- οντων υεν, ἀλλα προσθεῖναι το iεντον ή τολμιώντων. Et ita est: librariorum culpa et doctorum incuria atque ignavia sectum, ut semel commissa in antiquissimis codicibus peccata in omnia deinceps exemplaria propagarent Ur, ac per multa secula constanter servarentur. Plura alibi Galenus de genere isto mendarum, quas Philemon, criticus vetustissimus, appellat τρις ἐν τοῖς ἀντιγρaφο δ εαμ εμεπι -