Animadversionum in Athenaei Deipnosophistas libri quindecim. Accedunt virorum doctorum emendationes adnotationes vel editae vel ineditae

발행: 1796년

분량: 513페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

LIB. V. CAP. XX.

uum. Ariphradem: ea sine, inquit Athena us, ut sexdi scipia lorum moribus De praeceptorum doctrina seret judicitum. In quo fecitde Aeschinem improbe, negpres non possumus. Neque enim aequum aut fas est, ut τα των otii λητων es χαρτ ατα τήν πρ κοτων 1int κατηγοργματα, sicut praediare adversus Platonem disputat sophista Ariastides in ea, quam vocavit κοινην απολογίαν. Caeterunt ex comicis et aliis scriptoribus Graecis nota sunt eruditis trium istorum diverssi generiS Vitia. Theramenes. Cognomento Cothurnus. varius, inconstans et versipellis: Phialoxenus non gulosus, sed gula mera et ingluvies: Ariaphrades tostimonio Aristophanis in Equitibus nequam. im. purus et infando Lesbiorum mori O insumis. Omnia haec verbo indicavit Ath naeus. μ οχθηριαν reser ad I hera. menem, τὴν περι τα si αυλα σπ8ιην ad Ariphrad 0m, λιχι είαν ad Philox num. Ita oobis semper Musae faveant, ut haec emsendatio est vera. Certa et necessaria. Mox

Do Alcibiade loquitur . quem testantur historici et poetae Omnium mulierum fuisse virum. Non longe post sequitur: τλτοις γαρ τοῖς ανἐρασι ουθεχ αγαθού συμβουλος εἶναι ἐοκεῖ, κςρατηγος, ου μῖμος, ου σοφιςrς αειολογος, ου ποι lς ωὐέλ μ , ου δημος ευλογιςος. Ut hic mendum suspe-Ctaremus, duo nos admonuere. Nam et epithetum suum deesse voci ς τηγος, praecedentia et sequentia demonstrant apertissime, et mimos recenseri inter gravissimas personas, quis ferat aequo animo 2 Ne dubita, inoffemcndum huic loco. Scribo ου ςρατηγος vi rei χος. Nemo illis et risettir dux le trivitis. Vel ου ςρατηγος ὐρουιμος. Duxpνudens. Sed malo νολι ιος, neque aliter scriptum auctori. Sic eam vocem Augustus usurpat in epistola ad p. Tiberium: Iucunar Fne, et ita fimi l . vir r/ssime,

et avx νοφυωτατε. Socratis cum Pisione thoracopo ocollo auium rotatum est in literas a Xenophonte Comment l. III. Sed ille rJιμίαν vocat, non ita μοι. EOd. 1.li ictentur et sermones cum Theodotu habiti. Et Urrat d lanosophista, si, ut habent Omnia exemplaria. scripsit ἐυ ιευτέρη 'Aποαυγὶμ. Sed est sorta se ex scriptoris culpa.qui is posuit pro γ. Scribe etiam τερατολι αν τινων συ σεων. non τερατολογιῶν. In secundo Parmenionis v 0rsu, Σκυθισὶ φω- ξε κοππα vel . quod est idem. κα α)τιγνωσκων, sex primitur hominis ebrii stupor . qui et pretio vis et linguae hi sum amisit. itaque licet Grasco doctus

atle Graecus, Scythice, id est . barbare loquetur: neot

512쪽

callens literarum, nesciet legere, ac ne literas quidem noscet. In tertio, Κεὶ ται es ἀναυξος εν πίθω κολυμβησας, scribit abbreviator αναυλoc. Non invenuste, imo. ut ego quidem censeo, venustissime. Inest enim allusio ad utricularios et pithaulas, quos necesse est manere mutos, si in eorum organis soni instrumenta fuerint corrupta. In quarto corrige operarum erratum φαρμακα pro φαρμακον. De animali. quod κατου βλε ον vocatum est, cum alii, turre Aelianus l. V Il. c. s. in Id. A. Quantum autem momoriae Athen. fidere debeamus. docent, quae scribit de bobus retro pascentibus: quorum ait nullum historicum praeter Alexandrum Myndium , secisse mentionem. τοῦτο, inquit, α ιςον ἐςιν, ουὁενος ετερου ἐπιμαρτυροῦντος λο- ρας. Id vero salsissimum. Omnium auctorum, qui boum οπυτθονο αρ, et, ut loquitur Aristoteles, ἀναχωρουντων πα-λν πυγηδον, meminerunt, antiquissimus , quod sciri ponsi hodie , Herodotus est. Illius fidem secuti sunt Aristoteles de pari. anim. l. II. c. I 7., Pomponius Mela. Plinius i. VIII. c. 45. et, opinor, quicunque alii de iis ali. quid scripserunt.

SEARCH

MENU NAVIGATION