D. Io. Georgii Rosenmülleri Scholia in Novum Testamentum. Tomus 1. 5. .. Tomus 5. continens Pauli epistolas ad Timotheum, Titum, Philemonem, et Hebræos; epistolam Iacobi, utramque Petri, epistolas Ioannis, epistolam Iudae et apocalypsin Ioannis

1쪽

16 1

3쪽

Dissiliroes by Corale

4쪽

NOVUM TESTAMΚΝTUM.

EDITIO QUINTA

6쪽

.Rn Timothei patria suerit Lyeaonia Asiae minoris provincia, et in ea urbs vel Derbe, vel Lystra, ut Vulgo cre- dunt, id quidem non satis constat. Hoc autem certum est, patrem eius, cuiua nomen ignotum, paganum, matrem vero, Eunicem, et aviam Loidem, Iudaicae primum, deinde vero christianae religioni fuisse addictas, Actor. XVI, I - 3. a Tim. I, s. Paulus eum sibi itineria. comitem esse voluit, ideoque propter Iudaeos, illas regio- 'nea inhabitantes, ei reumcidi iussit, sperans, ipsius opera multos ex Iudaeis nondum conversos, ad Christum pomeeonverti, quorum nonnulli rigidioribus sententita occupati , eonsuetudinem eius sermonemque declinaturi sue - rant, si scissent indircumcisum. Λctor. XVI, 3. Itaque viam solenni ritu ad munus doctoria evangelici initiatum I Tim. IV, I 4. VI, I a. a Tim. I, 6. secum duxit. atque pariter ut Lucam, Silam ete. in omnibus sere itineiaribus perpetuum habuit comitem, et multorum periculorum socium, tandemque praefecit ecclesiae , quae erat i

7쪽

SCHOLIA

Epties, I Tim. I, 3. ut non tantum coetui Christianorum praeesset, sed et Presbyteros constitueret, eosque manuum impositione ordinaret, I Tim. U, I9. 2a. Quum autem Ephesi essent, qui Timothei auctoritatem agnoscere nollent, Paulus hanc Epistolam scripsit, quae non tantum Timotheo, thd et Epheliis scripta esse, recte dici potest, ut mox patebit legenti Epistolam. Instruit vero Λpostolus Timotheum ad rem apud Ephesios bene gerendam, ostendit quid docere, quid Vitare, quid sequi debeat, quomodo agendum cum variae conditionia hominibus, secus do-eentes redarguit, et varia praecepta dat. De Epheso vid. Pro egomena su epistolam ad Ephesios, et CL notata ad Actor. XIX.

De tempore, quo seripta sit epistola, et unde si missa,

certo non constat. BENso NI , MICHAELI , aliorumque

sententia. qui eo ipso anno, quo Paulus Epheso in Macedoniam profectus es , anno sexagesimo aerae vulgaris scriptam esse existimant, nititur locis I Tl m. I, 3. Actor. XX, i. Sed repugnare Videtur , quod Timotheus iam post tres menses iterum comitatus est Paulum, Act. XX, . Uerosimilior est eorum sententia , qui hanc epistolam anno 65 demum striptam esse, post UMERIUM. Io.Pκ RsoNUΜ, CLERICU Μ, putant. Vid. GUIL. P. LEY ,

steis Paulus etc. cum notis HenkH. Hel miti I797. 8. p. 278. R. Horum argumenta examinare, ab instituto nostrsalienum est. Qui plura desiderat, adeat Protegomena a Io. HENRIeo HEINRICHS , annotationibuε aa murε

epistolas ad Timotheum, Titum et Philemonem preti

8쪽

IN EPIS T. I. AD TIMO IM UM. c. L A

ατ ἐπιταγην Θεοῦ. σωτὴρος i δυ mandato Dei, so1μitatoria nostri. Dei et Iesu Christi auctoritate se elle coiistitutum Apostolum . statim ab initio Epistolae dieit Paulus, quo maior sit dictis eius auctoritas. ' Nonnullae Editiones cum codicibus quibusdam habent πατρὸς Ἀμ σωτῆρος ημων Mutarunt, qui se meminerunt, nomen σωτῆρος plerisque in locis tribui laria sto. Sed tribuitur idem nomen etia' Deo Patri, qui Cliti-stuin ad Salutem nostram misit. Luc. I, *7. I Tim. IV, Iosit. II, Io. Iudae v. as. Loca V. T. in quibus Deo id nomen tribuitui ei lavit Grotius. Dicitur autem Deus σω- τηρ, quia malis liberat, et exhibet bona, non huius tantum sed et futurae vitae. Itaque non male σωτῆρος Uextas εοSpitatoria. τῆς - μῶυ Qui nobis apem salutis fecit. 'Κλπ ὶς, auctor spei. De eodem Col. III,

nuino in doctrina christiano. Τέκνον appellat Timotheum, quia erat eius discipulus in religione. Nam apud Iudaeos haud raro doctores comparari solent cum parentihus. I Cor. IU, I . . 5. Π c. religio. Γν σιος metaphorice est verus, qui vere talis est, qualia esse debet, ii terdum etiam carua , dilectus ; nam το νησιον amorem etiam et beneDolentiam notat 3. Maec. III, I . ut SGH Us-NER Us demonstravit in Spieilegio I. Lexiei Bieliani p. 26. Quum Timotheus a prima aetate commendatus Paulo sue. Iit,a matre, ur eius exemplis instrueretur, a Tim. III,

9쪽

quanquam ibi primum Vimothei meminit Lucas, Aet. XVI. I. sqq. De vocibus initia praecedentium epistolarum.

3. Καθῶς παρεκάλεσα - ἐυροδιδασκαλεῖν ) Quemadmodum proficiscens in Macedoniam te hortatuagum, ut Ephesi permaneres: ita nunc etiam te horator , ut denuntiea nonnullis, ne diυersam a nostra doctrinam tradanti lubet Apostolus v. 3 -IO. perversos quosdam legis Zelotas coerceri, eaque Oecasi 'ne praecipuum legis usum obiter exponit. Oratio est elliptica, insequenti membro supplenda. Quid autem supplendum sit, dubitant interpretes. Nonnulli supplent: στω νυν παρακαλῶ, ἴνα παραγ γέιλ . Alii anth Verba, ἴνα παραγγώ- Me subintelligi volunt: ita facito, Vel υide, vel βλέπει aura. Alii aliter. Uid. Wolf in curis ad h. l. T ι σὶ,

quibuεdam, quos nominare haud opus erat, quia Timotheus eos noverat. Terent. Eamich. III. 2. Quod qui clam fecit; ubi donatus: quidam recte ete et contem tum indicat hoc υerbum. Notat aurem Pauluid Octores christianos, nimium studiosiss legis Mosaicae, ut 'exsequentibus apparet. Tales in omnes fere coetus christianosse insinuare conabantur, ut ex epistolis pauli, Petri et Ii annia constat, nec equidem video, cur Essent potissimum lint intelligendi. CL notata ad Coloss. II, i l. 'Ετεροδιδα σ-

καλωῖν, docere falsa, vel quae non pertinent ad religionem , sed ab ea sunt aliena. . Μηδε προσέχειν - α εραντοις Nec attendane fabulis et gen Iogiis inutiIibus. Προσέχειν eit animum ait idere, Operam dicare et ει udium ,

10쪽

bulae, i. e. rra Ieυes et inanes, similes fabellarum, fgmenta. Exempli loeo nominantur γενεαλογίαι et quidem ἀπέραντοι, infnitae, vel ut alii malunt, inutiles, αις ὐθὲν πsραίνεσου, veluti Mὲν utilitatem nullam habentes, ut Chrysostomus explicat.

απέραντον, quo nihil incitur. Hi ne λογοι απέ- ραντοι philosophis sunt Syllogismi in quibus conclusio non sequitur ex praemissiti qui a λόγοις περανπικοῖς opponit Diogenes Laertius, L. VII. c. I. S. 49. At λόγους ἀπε- ραντ ου ς Vocant quoque quoslibet sermones scios et inutile . Sae Strabo L. II. sententiam eorum, qui Tanaim ab occ in per Borysthenem et Hypanim in Maeotini fluere

perhibebant. πλαςον-απέραντον λογον vocat. . e nam sint istae nugae et genealogiae, quarum studium re prehendit Apostolus, de eo interpretes valde dissentiunt. Nam alii eorum intelligunt sabulosas angelorum et aeonum

genealogias, quas finxerunt sibi olim Essent; alii fabulas Obbalisticas , alii Gnosticorum nugas, alii eanealogias proprie sie dictas. Iudaeo4 suisse, qui bie reprehenduntur,

Patet ex V. 7. ubi vocantur νομοθAασκαλοι. Hos magno

studio stemmata familiarum suarum confecisse, et in hac re laudem et gloriam quaesivisse , verum quidem est. Sed non apparet , quomodo Paulus hoc ut ἐτεροδιδασκαλίαν reprehendere potuerit, nisi dicas. Iudaeos per has genea logias se iactare voluisse adversus reliquos Christianos ex gentibus , quasi iis essent meliores; hoc enim adversatur religioni Christianae, quae non quaerit, utrum aliquis na tione si Iudaeus an ethnicus. Nee eorum sententia este temnenda, qui eos: hie reprehendi existimant, qui sor