Aurea diui Thome aquinatis de ordine predicatorum doctoris angelici Summa contra gentiles

4쪽

nurea Diui Thome aquinatis de

ordine predicatorum docto

ris AEngelici Summaco

ri a sentiles.

Cum rarivilegis

6쪽

CTorrecior ad Zectorem.

miti mitii in RhQmas gilms: doctor angelicus de ores

ne predicatorum inter preclarissimos iterpreth s Theologos.quag quodda radiatissimu3 Iubar prefulgere cuctis sane nictis dociis catholicis certissime videturata celeste hoc opus in errore.. Ugentilium et bereticorum contrarios sancte fidei: pre ceteris mis Comentariis eruditione ac sapietia refertis. adeo christiane philosophie cdducere non merito comprobatur: ri ausim asseuerare:nihil aliquando insurrecisse aut posse nouiter emer g re contriuiosa3 recta fidem quod inediusfidius non possit re bis que in eo connentur, si profinada perscrutentur .erplodi omnino: et funditus labefactari. Sic profecto congeste sunt in eo cumulatissimo ariones ad fidei propugnatione3 adiectis sacre scripture testimoniis: ut eisdem veluti armis e editissimis:tas ad defendedam v. ritatem: O ad inuad'ndos et expugnados ipsus fidei perfidos hostes uti possis. Munc itam tam salu .herrimu3 codicem tibi trado fidelis ac docte lector nouo modo distincta paragraphis: cum amotatione numeri plurium rationum quibus diuinus doctor idem astruere contendit: et id antc para graphos ponitu nequicpiam insertum videatur de nostro inter verba tanti docioris. Apposui etia3 n5 nullas appost illas marginales quibus diuerse in eodem capitulo contente dissicultates separantur: allegantur nonunci aliqua loca aliorum doctorum quibus idem diffusius babetur: allegantur etiam particule terius Aristotelici: per Aueroi cometatorem distincte:riapitula librorum id Aristote. Φ Tuscine: Augustini Uamasceni: et alior v. que ipse sanctus doctor pro stilli grauitate uruanda: vel fortassis breuitate sectanda non erpressit: quo possis celeriter si libuerit is lante videre: Minnism querendi labor abstaEt quoniam propria huius libri intentio est rationibus veritatem probantibus saaam scriptura3 addere.qbus capitulis id fit: in margi ne poni f. Aurio. s.scripture: ubi etia3 error contrarino elisus reprinii iur in margine babetur Erclusio erro. Minc fit ut te neri oportear. qued studios solent . calamum manu tenere studendo nisi sors tan ad aliqua modica emendanda.que quilibet Hl me diocriter doctus facile possit aduertere . que incuria impectarum vel omittuntur velim mutantur. Moc unum postremio te admonitu3 velim .quanti sit hic liber haridus nὼ pesse a te perpendi nisi illum alicuori cura legeris et per legeris Dale.

7쪽

Capitula. Carte.

Incipit Tabula Tapituloru .li .c5tra Sc tiles sancti Thonte de Aquino.

Hiber primus.

Hume et Ea IO Q Sit ossicius sapientis. I. rua r oue fit in hoc opere auctoris itereo 1.ca p. 3 Quis modus possibilia sit divine veritatis manifestande. - . 1

- α ω veritas diuino ad qua3 nalis ratio pertingit cduenienter hominibus credenda proponitur. 2.ς Da ea que ratione inuestigari non pol sunt conuenienter fide tenenda homi

nibus propoliuntur. 2.

6 m assentire bis q sunt fidei no e leuiolatis Gliis supra ronc' sint.. 2.υ veritati fidei christiane non cotrariatur veritas rarionis. 3.3 ciualiter se habeat humana ratio ad veritatem fidei - Τ y ovis ordo et modus precedendi sit in 'ir Ue ophitone dicetiu in deu G demostrari non potes tu3 sit Ple nota. q. 117 Reprobatio premisse opinionis et solu tio rationum premissarum. q. Et me opinione dicetiu oe dcu ee demostrari n5 potura sola Ade tenet. q. x t 'Rδnes ad probata dra esse. s. 14 ad cognitione mi oportet inma

remotionis. v.

1 Tm deus sit et us. T. 16 in deo non est potentia pantua. sed est actus purus. I. rs cra deus non est materia. T. .s Cain deo missa fit compositio. χrs tam in deo nimii est violentum nem pter naturam. ro CV deus non est corpus. O. ra obiectibis cotra bue messii3. 8.is inde est sua essentia. Io.rdi in m deo idem est esse et ectitia. Io. ra. Osi in deo non est accidens. II.

1 in diuinum esse non potest designa' ri per additionem alicuius differen tie substantialis. II.m deus n5 sit in aliquo genere.II. Pν deus ride esse sormale olu3. D.

3o Ge similitudine σeature ad des r3.nsa vi;i i oue nota de deo piit predicari. I . uina. Π diuina persectio et pluralitas ta minum diuinorum diuine simplici.

rati non repugnant. 1 .m nihil de deo et aliis rebus minoee prcdicatur. 1 .

34 m attributa diuina non fidicant de

deo et creaturis pure equo . N. ae que diculur de deo et creaturis dicuntur analogice. Ir.

36 m plura nomina dicta de deo non sunt spironima. is.1 mxpositioneo us uitellectus et de deo sormat non sunt vane. bonitas 18 T deus est bonus. 1ς. 19 m deus est sua bonitas. I a. o m in deo no p5t esse malum. IG. It m deus est Ois boni borium. I;4s m deus sit summu bonum. IG4; m deus est mus. I6.44 m deus est infiititus. . 17. 4ς dens est intestigens. 13. Anima 46 oa intelligere dele sua rentia. I'. Scre. deus per nihil aliud intelligit cuperesstariam suam. N. 48 m deuo persecte intelligit seip3.I'.q9Jcia dena primo et per se solum se ipsum cognoscit. D m deus cognoscit alia r se. m. Π deus habet propras cognitione

de omnibus rebus. 1 .

sa Nationes ad inquirendum qualiter multitudo intellectorum sit in intel lectu diuino. 2r. Π gaudeo . Mi multitudo intelligibiliu no est nisi in inti llecta divino ri. e4 Solutio rationum premissau. II.ςς Qualiter diuina essentia una: t sim plex sit .ppria similitudo et ratio omnium intelligibilium. 22.ec in deus ola simul intriligit. II.ὰτ o. i deo n5 e habitua cognitio. 22.e8 cognitio dei no in distarsi . .m deus non intelligit cisonendo et diuidendo. a deo non ercluditur veritas enuciabilium. --61 deus est veritas. 24.

M G deus est purissimaveritas. 2

8쪽

Cap. ear. Cap.

Qi diuina veritas fit prima et sum

ma veritas.

64. Mationes volentium subtrahere adeo cognitionem singularui. 2s .is D rdo dicelidorum circa diuinaue co

gnitionem. 2s.

. 66 OG deus cognoscit singularia. as. ι γ oi deuo cognoscit ea q no sat . t6. οὀ deus cognoscit singularia con ungmtia sutura. aT. 69 de' cosscit mot'-lutatis. 27. γο Oa deus conoscit infinita. 28. II deus cognoscit vilia. 28. deus cognoscit mala. 29. Mutas γ3-deus sit volans. D. volutas dei sit eius tantia. 3o. γs in principale volitum dei est diui na essentia. 3o. N Oa deus voledo se vult et alia. 3o. in deus uno actu voluntatis se et alia velit. 31. 3 vesinoesi mrtitudo n5 repugnat simplicitati diuine substantie. 3I. γ' in volutas diuina ad singularia bonorum se extendit. 3r. So m deus vult et ea q nondu sunt. IIdi m deus de necessitate vult suil esse

mani bonitatem. D. 8a medeus non de necessitate vuls. alia aest. 32.83. Mones ducentes ad incoueniens si deus et alia a se n5 necessariovelit et solutio rotium premissarum. 3r.

2 deus vult aliqd alis a se necessitate cMitidis vel suppositi5is. 33.ῖς Osi voluntas dei ita est Uossibilium

secundum se. -33 26 CS diuina voluntas n5 tollit cotin gen I a rebusmee eis necessitate absolutam imponit. 33. 1637 diuine voluntatis potest ratio I assignari. 34. Ig83 diuine voluntatis nihil potest escausa. 34. 198 in deo est libere arbitrid. 34. zomnes V i deo no sili pagides affectu.3ε 2Ist OG i deo sit dilectio et gandiu no in Iarepugnant divine persectioni. 3s. asset in deo sit amor. 3s. r4

tar.

9 in deo sunt virmus morales:

que sunt circa actiones. 3si.

9ς i deo sint mites cὁtemture.3γ96 o deus G p5t velle malum 3 9γ Osi deus nihil oditatec odium alicuius rei et conuenire potest. 38. 93ῖ deus est vivens. 32'vita. 99 OG deus est sua vita. 38.1 vita dei est sempit a. 38. ios Tm deus est beatus. 38' ΕΗmRors Usi deus sit sua beatitudo. 3si Mitudo dina ducta et singulariae ercedcs oo alia beatitudine. 39.

Eiber Scoedus.

aliter psiderat de creaturis mi ipso us et aliter ibeologus. si . Q rdo dicendorum. 61. Osi deo com petit et, fit aliis princi- pium essendi. qr. si potentia activa sit in deo. I. dei potetia sit rius substalia.qam dei pomitia sit rius actio. sit. Qualiter potesia in deo dicatur. 2m deo dicatur aliquid resatiue ad

creaturas. V.

in relationes dicte de deo ad creaturas n5 sunt realiter in deo. gr. Oa relatides ς de'ad res alias referim sui res inradeu edites. m. multas relat5es dici de deo noderogat simplicitati diuine. 62. Is Tm oia que sunt .a deo sunt. q3

deus sit omnipotens. 66. m deus n5 agit 2 necitate nae. γ deus p sua sapietvi agit. rq Qualiter deus Oipotens dicatur do

10쪽

mas intelligibiles non conseruari in intellectu possibili. γύ.m Solutio rationum quibus vidctur Phari mitas itellectus possibilis. τύ CG itellectus agciis non sit substatia separata sed aliquid anime. Pa. non est possibile intellectum possibilem et agentem in una substantia

anime conuenire. 8o.

8 non fuit sententia Aristotelis de intellectu agente in sit substantia separata sed magis Q sit aliquid ani

υ anima humana corrupto corpo

re non corrumpuur. 81.2o Nationes probates animam humanam con umpi corrupto cor ze. 82. 'I inproba: io prcdictarum romi. 83. - anime brutorum animalium non sunt inintortalce. 84.

83 CG anima humana non incipiat cuscorpore sed saerit ab elemo. 8s. 84 Solutio rationum premissarunt.87. 8ς aia non fit de substantia dei. 87. 86 C anima humana non traducatur . cuni semine. 88. 8 anima humana producatur in eea dco per creationem. 88. 28 Natipnes ad probandum . minia maha causetur ex semine. 8'. 89 Solutio rationum premissarum. yo. nulli alii corpori nisi humano m. itur substantia intcllectualis ut foris

si sunt alique substantie intellectuamultitu corporibus non virile. N. do sub dii multitudine substantiarum sepanaria* ratarum. 93

M OG in substantiis separatis non sunt r multe mi spmci. m. 94 substantia separata et anima non sunt maius species. sq. 'ς Quomodo accipiatur genus et species in substantiis separatis. ' .s6 G substantie separate non accipi ut cognitionem et sensibilibus. 94.

yγ G itellectus substantie separate scruper intelligit aciu. ys. Quomodoma sua substantia separata intelligit aliam. in dist in substantie separate cognoscunt

materialia. y6.roo m substane separate 'cognosciuit singularia. 9 .ioi Diru substane separate naturali cognitione cognoscant oia simul. 97. '

Liber Tereius. γ

malue pleritetione ire .99.s astationes ubus vidct q. malu nδ possit esse preter intctione in rebus.D. 6 Solutio rationum premissarum .99. γ in malu non est aliqua essentia. IN. 8. mala sit na aliqua vel res aliq: ut

probant aliquo* rationes. Ioo.' Solutio rationu previislaru . Ioo.

io, causa mali est bonum. IcI. xi in malu fundas in aliquo bono Ior. ia Uu malu totaliter c5sumit bonu.IM.13, malu taliquo modo iam. I 3. 1 malu est causa d accidetis. IPIIS no est sumna fi malu. Io3.16 finis cuiustitet.rei est bonu. Io3 17 oia ordinans in mu finem: quod est deus. Io4.18 Quomodo deus sit finis olum. Na. 19 oia intedunt animitari deo.Ioq. eoiouo res imitet diuina bonitate.I Q. 2I CV res intendut naturaliter assimila ri deo in hoc in est causa. I s. ra Quomodo diuersimode res ordinan 'tur suos fines. Ic6.

in celum mouetur er aliqua inteste

ctitati substantia. Id6.

ola appetunt bonum: etiam que

cognitione carent. I. T.

uitelligere deum est finis minis

intellectualis substantie. Ie8.r6 utrum selicitas consistit in actu voluntatis Hi in actu intellectus. te'. in ram icta felicitas humana non consstit m

delectationibus corporalibus. No.a3 seelicitas hominis non consstit

in honoribus. 1 ti