장음표시 사용
721쪽
Prop. I . - Non ob aliud erroris accusatur nonorius Papa, quam ob binas suas ad Sergium epistolas 515 Prop. m. - Solus error, quem ab Honorio in dictis epistolis ex ea-thedra doceri contendunt adversarii, est error monotheliSmi. . . Sis Prop. IIΡ. - In binis Honorii epistolis, nulla prorsus extat definitio, monothelismi haeresim continens. . . 510 Prop. IV . - Sexta generalis synodus nonorium damnavit non eo quod limesim docuerit, sed dumtaxat ex eo quod timeticis laverit. 528g4. - Secunda defensio : In binis suis epistolis non docuit Honorius ea cathedra, Sed tanquam persona privata 555g 5. - Tertia defensio : Conficta sunt aut interpolata quae contra nonorium proseruntur documenta, praeter Pronuntiatam a Sextu SIn Oeondemnationem; sed damnatio haec vim oecumenici decreti non liabel, utpote a Romanis Pontificibus nunquam recepta 558 Prop. I . - In ea parte litterarum Honorii quam constat esse authenticam, salsum omnino est contineri monothelismi limesim . . . 558 Pro '. ID. - Prior epistola Honorii, quoad eas partes quibus, sire de unius sire de duplicis operationis vocabulo silentium indicitur, a monoihelitis interpolata est; posterior vero epistola omnino fuit ab ipsis conficta 510 Prop. IV. - Honorius Papa nec suit lautor monothelistarum haer SmS, nec in reprimenda illa lueresi negligens, sed recte ossicium suum implevit 5 8 Prop. IV . - condemnatus quidem fuit nonorius in sexta generali synodo ab Orientalibus episcopis; sed ista condemnatio vim non habuit judicii cecumenice pronuntiati 549Prv. V . - Hadrianus Papa II non dixit condemnatum fuisse Honorium cum consensu Sedis apostolicis 552P P. VΡ. - duod Honorii condemnatio vim habuerit iudicii cec munice pronuntiati, nequaquam probatur ex eo qnod in actis seinti mar et octavae generalis synodi iterum eadem condemnatio reperiatur 254 Prop. VID. - Genuinae non sunt tres epistolae Leonis II, e quibus arguunt adversarii confirmatam fuisse ab illo Pontilice Sextam generalem Synodum, etiam quoad pronuntiatam contra Honorium anathematis sententiam 554Prop. VIII . - Formula fidei quam olim emittere solebant Romani Pontifices noviter electi, non ea est quam continet Liber diurnus ab uolstento et Garnerio editus, et quae nonorium recenset inter damnatos haereticos; sed alia diversa, quae de nonorio prorsus
silet 359'OP. IX . - duod in antiquis Breviariis romanis inter damnatosi reticos reperiatur Honorii nomen, non prohat receptam suisse ab Apostolica Sede condemnationem in sexta synodo contra Honorium pronuntiatam 561'OP. X . - Seu conclusio ex priccedentibus . P Ig 6. - ouarta defensio : qua negatur etiam actorum Sextae synodi Si certi AJ g 7. - Conclusio copi lis : Perporam scilicet contra Romani Pontificis
722쪽
ex eathedra sidem definientis insallibilitatem allegari pridiensum nonorii lapsum 565
C p. IV. - De celebri contentione sanctum Stephanum inter et sanctum Cyprianum. - contentio haec commentum esse videtur. - Εtiamsi vera
fuerit, nihil sequitur contra Romani Pontificis primatum et insallibilitatem 566g 1. - Quaenam foret dictae contentionis historia, si genuina probarentur documenta quibus nititur 367 g 2. - Quid de sinceritate priodictorum documentorum sentiant
g 5. - Genuina non probantur dicta documenta ex eo solo quod in antiquis eodicibus reperta sint et stylum Cypriani redoleant '. 57224. - conscia fuisse a Donatistis dicta documenta colligendum venit ex ipsorum tenore IIII. Epistola S. Cypriani ad Episcopos Numidiae 373 II. Epistola ejusdem ad Quintum Fratrem IIIIII. Epistola eiusdem ad Stephanum Papam . 582IV. Epistola eiusdem ad Iubaianum tali V. De sancti Stephani Papae decreto, nihil innoretur nisi quo tradiatum est 588VI. Epistola S. cypriani ad Pompeium 591VII. De concilio Carthaginensi, in causa baptismalis tertio JG VIII. Epistola S Cypriani ad Magnum 401 IX. Epistola Firmiliani ad Cyprianum. . 405 I 5. - conficta suisse dicta documenta miligitur ex eo quod desuerit
tempus sussiciens ut complerentur ea quae in eisdem documentis UeSta narrantur ut Prop. D. - Inchoatum esse tertium concilium Carthaginense die prima septembris 256, communiter admittunt et pro certo habent
eruditi qui genuinum illud concilium reputant ui Prop. ID. - Scripta est si genuina sitὶ Firmiliani opistola, instante hieme anni 256, id est, non tardius saltem die prima decembrisdicti anni 4l2
Prop. IIΡ. - Belait tempus necessarium ut eomplorentur ea quae
gesta uicuntur ah inchoato concilio tertio Carthaginensi, usque ad consignatam Rogatiano Firmiliani epistolam 4121 6. - Αttentis scriptis auctorum sinchronorum et proxime Seculorum, o celebris cyprianum inter et Stephanum contentio admittenda non est ut certa : imo potius ad tabulas rejicienda 415I. Silentium Pontii diaconi de priuiensa contentione, probat eam commentitiam esse 116 II. Quod reperitur in historia ecclesiastica Lusebii testimonium dosacto Cyprianico, non fuit ab Eusebio scriptum, sed ipsius textui ii Sertum 4l8. III. Amer)pham esse historiam de priclensa contentione probat Di nrtii Alexandrini silentium 426 IV. S. Basilii ad Amphilochium epistola verum non probat factum Cyprianicum; imo potius probat commentitium esse 423 V. Prietensum conflictum excludit tractatus anonyrnus de haereticorum baptismo 4M
723쪽
VI. Idem evineti silentium Donati, Parmeniani et Onali Mileuitani. . ni VII. Praetensum conflictum in dubium revocavit s. Augustinus. Ex quo, non verus, sed potiori jure commentitius illo conflictus censendus est 451 III. S. Hieron us verum quidem credidit conflictum. ASt in errorem eum inductum esse dicendum est 4 9 IX. Totius disceptationis conclusio 411s Τ. - Εtiam in hypothesi quod revera contigerit dictus conflictus, probant doetores catholici nihil ex eo sequi contra Romani Pontisieis primatum et insallibilitatem 412 cap. V. - contra Romani Pontificis insallibilitatem absone prorsus objicitur condemnatio Galilaei et copernicani systematis : quin potius elucet quamplurimum ex hac condemnatione infallibilitatis praerogativa. 4QS 1. - Priemittuntur documenta 447 Documentum I. - Decretum S. Congregalionis Indicis, diei 5 martii 16 6, quo doctrina de mobilitate terrae et immobili late solis declarata est salsa et divinae Scripturae adversa 4 Tmeumentum II. - Deerotum S. Congregationis Indicis anni 1620, quo antea proseriptum donec corrigeretur pernici opus, permittitur cum nonnullis correctionibus; ita ut systema Copernici exponi queat tanquam hipothesis, non autem tanquam Verum et ceristum propugnari 448 Bocumentum III. - Litterae cardinalis S. 0nuphrii ad inquisitorem Venetum, quibus ei denuntiat condemnatum suisse Galilaeum. . . 450m mensum IV. - Sententia tribunalis inquisitionis in Galilaeum, et
Galilaei abjuratio, 22 junii 1651 451Documentum V. - Excerptum ex epistolis Carlesii 45RDocumentum VI. - Scriptum R. Patris olivieri, commissarii Sancti Otacii, et praepositi generalis Dominicanorum, ubi testatur decreto Copernicanum sIstema condemnanti non accessisse Romani Pontilicis approbationem . 459 Documentum VII. - Excerpta e caramuele, Galilaei coaevo si Documentum VIII. - Epistola Patris Fabri Iesultae, quam actis suis inseruit Academia regia Angliae, anno 1665, et quam citat theologus Amort 465 Documentum IX. - Excerpta e scriptis domini Biot 4M Nota De Opere Galileo e I Inquisietione, auctore Marino Ma
g 2 - Romanus Pontifex non loquitur eae cathedra, seu insallibiliter, per desinitiones dogmaticas cardinalium Saneli 0ssicii, nisi eas sa-ciat suas, editis ad hoc litteris Pontificiis, sive saltem aecedente ipsius confirmatione aut speciali mandato 468Prop. I . - Romanus Pontifex non definit ex cathedra, nee proinde insallibiliter, nisi ipse per propriae suae mentis actum judicet ac pronuntiet - . sis Prop. II . - Romanus Pontifex per propriae suae mentis actum desinit ac pronuntiat, quando id quod a Cardinalibus Saneti officii d sinitum est, ipse per Pontificias litteras desinit ae tenendum praecipit; item quando decreta dogmatica Cardinalium confirmat; ac demum quando decreta haec ex speciali ipsius mandato publicantur. . . . Mu
724쪽
Prop. III . - Quando decretis dogmaticis cardinalium non accedunt litterae Pontiliciae , nec ejus confirmatio, nec Speciale publieandi mandatum, per ejusmodi decreta Romanus Pontifex non loquitur ex
x 5. - condemnationem Galilaei et Copemicani STslematis a Cardinalibus pronuntiatam, nullus Papa suam secit, sive per litteras apostolicas, sive per confirmationem . sive per speciale publicandi man
g 1. - coneluditur perperam allegari diciam Galilaei set Copernici sy tematis condemnationem, contra Romani Pontificis insalii hilitatem :- Imo eonfirmari ex eo facto praerogativam insallibilitatis 47s,3 5. - In quo erraverit, et in quo recto egerit vel excusanda sit sacra congregatio Inquisitionis et Indicis, quoad Galilaei negotium . . . . 477 Prop. Ρ. - duod Inquisitionis tribunal Galilaeum squalore carceris. tortura membrorum, oculorum effossione, aliisve suppliciis physicis affecerit, mera calumnia est 477 Prop. II . - Vituperandum non est dictum tribunal ex eo quod sollicitum fuerit de systemate illo, quo solem stare et terra moveri P pugnabatur . . 478Prop. Im. - kntiquissimum est dictum ystema de stante sole et terra gyrante; atque illud teneri ae doceri permiserat Sedes apostolica usque ad annum 16l6 4 sPrOP. IV . - 0pinio de sole stante et terra pyrante a cardinalibus proscripta est tanquam salsa et sacrae Scriptum adversa; an insuper tanquam haeretica, ambigi potest. 480 Prop. V . - Quod Inquisitionis tribunal dictum sIstema non pro cripserit tanquam salsum, sed dumtaxat quatenus assereretur comtum et rigorose demonstratum, omni prorsus standamento caret. . ut Prop. in. - Εrvavit tribunal Inquisitionis Galilaeum et s3stema coperaicanum condemnando : sed inde non sequitur pravam esse hujus tribunalis institutionem : item non sequitur saltibilem esse Romanum Pontificem ex cathedra definientem 483 Prop. VII . - Εrravit et injuste se gessit tribunal Inquisitionis, G lilaeum cogendo ad adurandam ex animo suam de motu terra opinionem 485 Prop. VIII . - Lugendum quoil in processus decursu torturam physicam Galilaeo cardinales comminali sint. Sed injuste tribunali Inquisitionis exclusive proprius supponeretur et exprobraretur
modus ille reddendae iustitiae, qui tune communis fuit omnibus omnino tribunalibus 486 Prop. IX'. - Ergo toties recantalum illud Galilaei negotium, nihil aliud probat quam tribunalis Inquisitionis in decretis dogmati eis a Papa non confirmatis saltibilitatem, quam catholicorum negat nullus MIC p. II. - consutatur objectio desumpta ex eo quod Papae insallibilitas ut poto non desinita nec do fideὶ sit inutilis, nec proinde censenda sita Christo concessa 437 Prop. D. - duod Romani Ponti seis insallit,ilitas non sit desinita et de fide, verum est quoad quasdam formulas privilegium istud exprimentes, non quoad alias si
725쪽
Prop. II . - duamvis Bomani Ponti scis insanibilitas nondum desinita et de fide sit, utilis lanien et neeessaria est ad lioc ut possit ab Ecelωsia definiri 18l Prop. IID. - Quamvis dicta insanibilitas nondum desinita et do fido sit, utilis tamen et necessaria est ui impossibile reddatur schisma seu dissidium eaput inter et corpus Ecclesiae . 48' Pros'. IV . - Quamvis diela in lallibilitas nondum desinita et de sidesit, utilis ac necessaria suit ad hoc ut potuerit Christus aliam concedere quam maximi momenti praerogativam, qua donatum fuisse B manum Pontificem desinitum fuit et est de fide 421 cap. VII. - Confutatur objectio : concilia generalia necessaria sunt; atqui stanto Romani Pontificis insallibilitate inutilia larent; ergo. . . 195 cap. VIII. - Solvitur dissicultas ex eo deducta, quod in eonciliis Eph sino et Chalcedonensi retractatae fuerint epistolae seu desinitiones S. cc testini contra Nestorium, et S. Leonis contra Eutichianos 125
o T AUCTORITATE Roma NI PONTIFICIS LUPria CONCILIum in uriRNI Cum SECTIO I. - De statu quaestionis, et de novitale opinionis quae superioritatem eoncilio adscribit I 28 Prop. D. - Quaestio de superioritate Bomani Ponti scis relative ad con-eilium duplex est, prout agitur de concilio decernente cum assenm Papae, vel de concilio decernente absque isto assensu si Prop. m. - concili sin Papa superioritalem adscripserint constantienses Patres controvertitur 499 Prop. III . - Concilium-sin Papa esse supra Papam, suit error synodi Basileensis, et conventus cleri Galli ni anni 1682 500 Prop. IV . - Quaestio an concilium-cum-Papa sit supra Papam, est minus praecipua; sed quini io an concilium-sine-Papa sit supra Papam, Summi momenti est hae Prop. V . - concilium esse supra Papam, suit opinio usque ad saeculum xiv inaudita; tunc scilicet primum excogitata quando post electionem drbani VI pertinaei annorum quadraginta schismato Ecclesia di cissa est 504 SECTI0 II. - Auctoritas papae supra concilium-sine-Papa, Probatur simul quoad fidem, disciplinam et iudicia 516
CAP. I. - Argumentum e Scriptura sacra 5l CAP. Il. - Argumentum e conciliis 521 CAP. III. - Argumentum e doctrina Romanorum Pontiscum lita Ap. IV. - Argumentum ex aliis sanctis Patribus hae CAP. V. - Argumentum ex jure appellationum, vi cujus appellari potesta concilio ad Papam, non a Papa ad concilium 552 CAP. II. - Argumentum ex laeto approbationis et reprobationis conci-
726쪽
cap. VII. - Argumentum ex necessitate approbationis per Papam, ut concilium sit oecumenicum et vim concilii cecumenici habeat 519 Prop. I . - concilium cui Papa Suum assensum recusat, non est ec menicum, nee ejus decreta vim habent. . 5ae Prop. II . - Ex eo quod sine approbatione Papae concilium esse no- queat oecumenicum, nec Vim habere, Sequitur Papam esse supra concilium in lapa . . 55 Cap. VIII. - Argumentum ex absurditate opinionis quae Papae subjicit Episeopos ut singulos, Papam Vero Episcopis collective sumptis. . . . 552 L p. IX. - Αrgumentum ex eo quod Papa sit centrum unitatis, et primatus ipsi in hunc sinem collatus fuerit, ut Ecclesiae unitati consuleretur 562C P. X. - Argumentum ex eo quod Papae jure divino competat plena et suprema potestas in universam Ecclesiam . ta cip. XI. - Argumentum ex eo quod Papa sit caput universalis Ecclesiae. ICAp. XII. - Argumentum e totius antiquitatis indubitata doctrina, quod
Papa de quorumlibet aliorum judiciis Judicare valeat, de ipsius autem judicio nemini fas sit judicare 575s p. XIII. - Argumentum ex eo quod Papa sit immediatus christi ricarius. 576 C p. XIV. - Argumentum ex eo quod Papa sit Pater et doctor, Seu Ecclesia Romana mater et magistra universalis Ecelesiae 5TICAp. XV. - ΕΣ praerogativa primatus jurisdictionis 5 sc p. XVI. - Perperam objicerentur sessiones quarta et quinta constantiensis eoncilii tremissiveὶ . 581 SECTIO III. - Auctoritas Papae supra concilium Sin Papa, seorsim expenditur et confirmatur, quoad iidem, disciplinam et judicia 582C p. I. - De auctoritate Papae supra concilium ine-Papa, in materia fidei 582 Prop. I . - Si Romanus Pontifex desinitionem fidei jam ediderit, tenentur generalis concilii Patres huic desinitioni adliterere; nee i sis liberum est aliter sentire aut judicare in Prop. II . - Quando Papae definitio ad novum examen in conciliis deducta est, id non factum fuit cum libertate dissentiendi, sed ut per novam discussionem errantes aut dubitantra ad unitatem revocarentur 585 Prop. III . - Ex eo quod concilii patribus liberum non sit aliter e finire et judicare quam des nivit et judicavit Papa, non sequitur eos non esse vere et proprie judices 6 Prop. IV . - Si nulla priecesserit Papae desinitio, quamdiu durat d finiendae quaestionis examen, nec ventum est ad desinitionem ipsam lici se possunt concilii Patres a Papa dissentire 692 Prop. V . - In concilio, a vi et fraudibus libero, nunquam contigit ut in materia fidei aliter Papa et aliter Patres omnes desini verint: imo id nunquam contingere potest ore Prop. II . - contingere nequit ut tota vel sero tota Episcoporum eolloelio praesumat unquam iidem independenter a Papa proprie d finire, id est, ita ut desinitio haec, absque assensu Papae, ad credendum obliget . Scholion. - De quaestione an contingere 90SSit ut major pars Episcoporum Isive in concilio sive extral sese quoad fidem a Papa w
727쪽
Prηλ. VII . - Collegio Episeoporum, quatenus seo im a Papa spectatorum, competit in aliquo sensu insallibilitas : videlicet eo sensu, quod contingere non possit, ut sere omnes a fide Sedis apostolicae dissideant, seu ut non remaneant multi Romano Pontifici adhaerentes et in fide consentientes sis P P. VIII . - Contingere nequit ut Episcopi pontificiae desinitioni adhaerentes in haeresim erroremve cadant 616 Prop. IX . - Concluditur Papae competere auctoritalem Supra concilium-Sin Papa in materia sidet 6l8 CAP. II. - Auctoritas Papae supra eoncilium-sine-Papa, in materia disci
plinae stac P. III. - Auctoritas Papae supra conellium-Sin Papa, quoad judicia. sta Prop. h. - Papa non potest judicari, ac proinde nee deponi, nec puniri a concilio-sins-Papa G23 Prop. ID. - Potest Papa cujuslibet concilii judicia judicare ac res- .
Prop. III . - Ergo Papae auctoritas est superior concilio quoad judieia. M SECTI0 IV. - Papa non subest eoncilio in casibus extraordinariis, id est, cavi quo sit scandalosus, haereticus, vel dubie legitimus 6M C p. I. -duod Christus Papam concilio subjecerit exceptionaliter in casibus extraordinariis, non sussicienter probatur, et hoc ipso rejiciendum est. sita CAP. Il. - De casu Papae pravis moribus noxii. - Falsum est in hoc casu Papam concilio subjici λ 640 Prop. h. Iurisdictio concilii in Papam, ob pravos ejus mores, est
impossibilis suProp. m. - Etiamsi iurisdictio concilii in Papam non foret impossibi- 'lis, adhuc salsa et rejicienda foret opinio quae lenet ejusmodi jurisdictionem a Christo statutam fuisse pro remedio in casu Papae pravis
moribus noxii . . . 6 6 ProP. III . - Falsum est, in casu Papae moribus noxii, iurisdictionem concilii in Papam esse remedium necessarium, ita ut nullum aliud remedium sufficiens et conveniens reperiri possit 648Pr P. IV . - Papam non posse ob pravos suos mores a concilio judicari ac deponi, est communis catholicosum doctorum Senientia. . . 652 cap. II l. - De casu Papae haeretici. - Neque ob hune casum Papa concilio subjicitur stag l. - Εxponuntur variar sententiae eorum doctorum catholicorum, qui concordant in deneganda concilio qualibet auctoritate supra Papam ob casum haereseos . 55 Prima sententia. - dure negat dari posse casum Papae haeretici. . G1S Cunda Sententia. - duae, supponens Papam posse fieri haereticum, tenet eum per haeresim ipso facto deponi sta Tertia sententia. - Papam haereticum deponere pol t et debet generalis fruodus; non quidem iurisdictionem in illum exercendo, quod possibile non est, cum Papa Sit concilio superior; sed simpliciter declarando eum esse haereticum; qua posita declaratione, Papa slatim a Christo ipso deponitur 562 urta sententia. - i eneralis Synodus nullo modo efficere potest
ut Papa haereticus i si talis dari unquam possitὶ Pontificia iurisdi tione privetur 605 II. 46
728쪽
S Pontificem pol, erimen haereseos, concilii generalis jurisdictioni subjici, ac poMe ab ipso judicari et deponi, est opinio creonea et
prorsus rejicienda r sita Prop. I . - certum non est dari Posse casum Papae ti: cretici, exiluo incerta saltem remaneret Opinio quae eum ob ha rosim condilio subjicit . . sisy εProp. II . - Dato, non concesso, Papam in lucresim labi posse, si haeresis esset interna et oeculta, nequaquam posset Pontifex ob na eoncilio subjici 667 Prop. III . - Dalo, non concesso, Papam tanquam personam privatam, labi posse in tueresim externam et publicam, nequaquam ob talem lueresim Papulis auctoritas concilii generalis jurisdic. tioni subesset 668 Prop. IV . - Papam eoncilio subjici ob lustresim ac ab eo deponi posse, opinio est inducens in schisma et lueresim 672cip. ly. - De casu Popae dubii, seu plurium de Papatu contendentium, quin perspici possit quis sit legitimus. - Neque ob liunc casum Papa concilio subjicitur 675 A l. - Determinatur status quaestionis, seu in quo priceise stet dissicultas 675 g 2. - qutustio de possibili. - Velle potuit Christus dieto sebismali finem imponi por divinam providentiam suam, nulla constituta in terris supra verum Papam auctoritale 676x δ. - Quiestio facti. - De laclo, in dicto casu, a Christo in remedium constituta non fuit ulla iurisdictio concilii in verum Papam . . 578s 4. In concilio Constantiensi non sublatum est schisma per coactivam eoneilii in verum Pontificem auctoritatem, Sed aliter . . . . 685 Prop. I . - Ε tribus contendentibus duo abdicarunt; ita ut tota dis- seullas sit de tertio, id est, de Petro de I,una, qui noluit abdicare 685 Prop. II . - Ante Martini V electionem, evidens ae notorium ex eventibus evaserat, Petrum de Luna non esse verum Pontiss-
Prop. III . - Ergo non extinctum fuit schisma Per coactivam concilii jurisdictionem in verum Papam. sed aliter sita
SLCII 0 V. - Do auctoritale Papto, relativo ad concilium-eum-Ρ2Pa. . . . 687 Prop. D. - Papa non est superior concilio- cum-Papa GRI Prop. ν. - Auctoritas concilii um-Papa, extenSive quidem majod est sola auctoritate Papiae, non vero intensive 687
Pro '. IID. - Ex eo quod Papa subjiciatur sidei desinitionibus a concilio-cum-Papa editis, non sequitur eum esse dicto concilio inferiorem. 688 Prop. IV . - Canoni hus disciplinae a concilio-cum-Papa editis, non ligatur Papa vi auctoritatis hujusce concilii G89 Prop. V . - canonibus disciplina', a concilio-cum-Papa editis, jure naturali inomanus Politisex ita ligatur. ut licite nequeat absque justa causaeos transgredi, aut abrogare, in eisve dispensare; possit vero justa interveniente causa GRDAPPENDIX ad secundam et tertiam praesentis tractatus partem Sancti Alphunsi de Liguorio doctiqua et auctoritas MINUTA. - De archiepiseopo Parisiensi de Iluriar, comitiorum anni l682 me. Duiligod by
729쪽
side. - duod nempe fuerit horrendum luxuride, hypocrisisque mon-Strum 69850IA. - insigni fraude, nunc tandem detecta, qua Summa: theolosticia: sanct i Antonini insertus est tractatus des conciliis, schisma et haereSim redolens, ut quo Bossuet ejusque sequaces nituntur ad denegandam B mani Pontilicis insallibilitatem et supra concilium auctoritatem 70b