Tractatus de Papa ubi et de Concilio Oecumenico

711쪽

doni je m'apperce vois plus dans sa conlpnanee que sur Son visage, it ne sit auculae attention Sur lolii ce que je lui avo is dit totichant la presseiace doctile sille torsqu'il ossicio it, les trois colaps d 'eiacens qu'il lui donnoit. nisur lout ce qui regardoit l'incerti lude de Γheure de la mori, ni tout lorosle γ' ii pscolata sans oser Minterrompre. Il Se contenta, de me diro qu'it no milvolt pas metire cello sille aux Madetonneltes. Tienelie m enavolt dit les raisons, que je latrar ici potir l'honneur de Sa dignite, en sorte quo tout son discours tendit a uouloir me cli arger du salut de cello sillo. puisque d'ailleurs, me dit ii, elle estoit no ire paroissienne. Comme jeprevolois parsa itement hien qu'un tel min n 'auroil abouli qu'a me donnerce ronom dans lse monde qu avolt eu de son vivani la religie uso inadamo dola Croix, et qu'un let renuin ne m'acommodo ii pas, je me tira 3 d au pres detur sori adroite mont, en sorte qu'il sui contra in t d'abandoniaer celte gri- relle a ses promieres inclinations, tui laisser palsi blement juvir, de pelirde donner une nouvelle sarce au public, de qualorete mille livres de rente, de la maison o si elle demetire, qui a coiis te a ce prelat di x mille escus eidans laquelle it y a potar plus de vingi inq mille eseus de meubles; cequ'il aura peut tre sati par charite asin qu elle ait de quor silever troisonsanis doni olle est mere. Je n'ay avance ce que je viens de dire quemur latre voir la suile de la Providenre sur mor, qui m'aiant inspire derelaser de prendre Din de celle gruelle, cela sui cause que M. I'1 chevδque ii aiant personne a qui la pouvoir conlier pour tui en repondre,celle Providente permit que ce prelat on aban donnant cette fille, ii s 'atta cha a mademniselle la duchesse de Lesdigia ieres, nippee de M. Ie cardinalde Rela, quo j' appellerar deformais, par la raison que j'ar dit, madariae lavetropole. Ce qui est digne de remisque, c'est que totit aut re γ'elle, qu'il pouvolt choisir. puisqu'il veul hien moliri r commine it a vecu, jen'aurois jamais sitsi mis en prison. νHisce documentis jungat lector Fenelonii lestimonium supra relatum parte II, Sect. II, cap. x, O 1, docum. 2lin, simulque advertat ab eodem Archiepiscopo de IIarlay edita scripta eximiam pietatem et altissimam Me sim redolentia, et pronuntiet ipse qua aestimatione dignum sit immane istud sceleris et hypocrisis monstrum. Hunc Episcopi comitiorum anni 1682 dignissimum praesidem suum declarare non erubuerunt, etsi nota ipsis, imo uotorietatis publicae foret sagitiosa ejus vita. IIunc laudibus prosequi et magno Osio conserre non erubuit Bossuet, etsi praeter stagitia, nolissimum etiam haberet ejus servilismum, de quo ipse dixit : Iι ne falsaiι quesuiore in volante des ministres, comme un valet.

712쪽

NOTA

Indubitatam sancto Antonino fuisse pontificis ex cathedra definientis inerrantiam et supra concilium quodlibet auctoritatem, logico colligendum foret e pluribus operum ipsius locis, nisi occurrerent etiam alii textus, qui contrariam sententiam exprimunt, imo qui schisma sapiunt et limesim. Habentur ejusmodi textus in ea parte Sumnue theoloIicae quae inscribitur Traelatus de conciliis. Equidem jamdudum eruditi adverterant typis edita sancti Antonini opera cum manuscriptis non concordare. Et aequum erat, dictos textus, sedis apostolicae auctoritati detrahentes, interpolationi tribuere. Quod insuper e multis circumstantiis indirecte colligebatur. di autem directe ac veluti materialiter certa exhiberi posset dicta interpolatio, neeesse erat reperiri primarium textum, ipsiusmet Sancti Praesulis manu exaratum. Is porro textus tandem feliciter inventus est; prout certior factus sum epistola quadam diei 25 octobris l868. Nuper scilicet Florentia , in conventu Dominicanorum qui a Sancto Mareo nuncupatur, reperta est diu quaesita illa autographa 0perum sancti Antonini scriptio. Inclusa Oxtabat in theca quadam sigillata, quae a pluribus Saeculis aperta non fuerat. Equidem insertus in Summa theologica repertus est Supradiclus Trae ιatus de eonciliis: sed exaratus alia manu, alio papyro, atramento alio, et erasis manifestis paginationis signis. Totius audacissi inae fraudis historiam exhibebit laut sorte jam eontinetὶ publicatio periodiea la cibilιὰ

eatlolica. Notetur autem non multo post Sancti Antonini obitum patratam Melestissimam illam interpolationem; siquidem occurrit in prima etiam, sancto Praesuli sere synchrona, operum ipsius editione. II. 45

713쪽

Iam nuper in dicta publicatione Ia civilla eatloliea prodierat eximia dissertatio sin diario i Univera, die 50 octobris 1868, gallice redditain qua simul collatis pluribus textibus manifestum sit, omnino certam sancto Antonino fuisse Romani Pontificis insallibilitatem et supra concilium auctoritatem. Statim autem ae a Patribus societatis ictu, qui dictae publicalionit am laudabiliter incumbunt, praelata fraus enarrata et certa peremptorie probata fuerit, causa tandem sinita erit quoad objectos illos sancti Antonini textus, quibus nixus olim Bossuet, quibus et hodie magna siducia niti diei ir Beverendissimus Maret, Surensis Episcopus, in libro, nondum typis inle, redato, et lut ipse dicit in suturi concilii oecumenidi Patribus exhibendo. Vider eeentem ipsius epistolam in diario I Univers, 12 novembris 1868.

714쪽

DE Roma NI PONTIFICIn LN FALLI BILIT TE cap. X. - Quod anno 1682 cleri gallicani conventus suis quatuor articulis declaravit. nedum tanquam auctoritas adduci queat. pro ingenti praevaricatione ac scandalo habendum est lg 1. - Series documentorum 2 meum sum I. - Excerpta e diario trami de In ReIlion 2Documentum II. - Quomodo, teste Fleuci, exortus sit conflictus circa moniales conventus de Charonna Bocumentum III. - Nolae quas manuscriptas reliquit Fleury .... 6Bocumentum IV. - Epistola pulternatoris noulier ad regium ministrum, qua refert suum cum Archiepiscopo Aquensi colloquium, Pt ex qua constat deputatos conventus anni 1682, non libere, sed jubente et eos designante Rege, suisse electos sDocumentum V. - Manuscriptae animadversiones, inter cartas ministri coiberi reportae, quibus conventus anni 1682. inter alia. redarguitur. quod depulati nequaquam fuerint libere electi. . . . 10 Documentum VI. - Excerptum ex opere M vi res de cosnac, ex quo

palam si deputatos ad conventum anni 1682, non libere, sed jussu Regis eleelos fuisse MDocumentum VII. - Εpistolae ministri de SeignelaF, quibus constat, in eligendis membris conventus cleri anni 1082, non relictam libertatem, sed jussu rerio omnia peracta 15Meumentum VIII. - Εxcerptum ex opere Memoires de Pabbe I, stendre. testans declarationem quatuor articulorum ubique fere generali indignatione repulsam suisse 1

715쪽

sb. - Declaratio quatuor articulorum fuit Simul mendacium, irrai mea persecutio, et actus intrusionis 5286. - duomodo ii qui conventui antri 1682 interfuerant, quosque Rex ad sedes episcopales postea nominavit, anno 1695 summo Pontisci satisfecerint: et an eorum epistola suerit vera retractatio Seu reprobatio declarationis anni 1682 . . 60 I. Priemittuntur documenta 60 II. An Epistola satis saetoria, anni 1695, vim retractationis habere censenda sit P P. D. - Declaratio 4 articulorum non fuit, nec a Romanis Pontilicibus reputata est, decretum si Iei quo voluerint gallicani

Pra Stiles animas ad credendum constringere 65 Prop. V. - Licet declaratio quatuor articuloriam non fuerit deor tum sidet, fuit tamen verum ac proprie dictum decretum . . . . taPν 3. III . - summopere displicuit Sedi apostolicae, non quod gallicani priosules decretum edero praesumpserint conscientias ad credendum obstringens; sed 1' quod professi essent salsamae reprobandam quatuor articulorum doctrinam; 2' quod eam doctrinam declarassent per formam decreti, id est, ut esset in scholis ac seriptis obligatoria - . . . . 68 P P. II '. - Falso asseruit Bossuetius, sedi apostoli eae displicuisse dumtaxat quod gallicani priesules decretum de fido conscientias eonstringens prout ipsa erronee existimabati edere praesumpsi S-Sent; neque aliud a nominatis postulatum quam ut ejusmodi decre- . tum conscientias ad credendum conStringens retractarent, vel a mente sua alienum misso declararent; et tandem non de aliose dolore testatos esse dictos nominatos, quam quod summus Pontifex, ob erronee suppositum ejusmodi decretum angustiam passus esset 6sPr 3. V . - Satisfactoria nominatorum epistola, sensu obvio intellecta, fuit vera retractatio declarationis anni 1682 72 Prop. II . - Satisfactoria epistola, juxta intentum Bossuetii et aliorum qui eam concinnaverant, non fuit retractatio, Sed fraus qua tamen fraude non ei adimitur vis retractationis proprie

cap. XI. - Nihili laetenda est auctoritas aliquot Iesultarum Gallito, qui quatuor articulis et extensioni regaliae ad hauserunt Tg 1. - duo ex libro documenta potissimum desumpserimus, et quae fuerit seribendi hujus libri oecasto 78 g 2, - Iesultae Galliae deliberant de aliquo sibi eligendo vicario, qui eos regat independenter a generali praeposito. Simul impedire conantur ne pater generalis Tyrsus Gonrater suum librum edat de auctoritato Pontificia, quoad decernendam fidem insallibili et conciliis generalibus superiore . 80g5. - quam devii fuerint Pater de la Chaiso et aliquot alii Jesuilae Galliae, panditur documentis a Cardinali Slandrat editis 94g 4. - Documenta e regestis Partamenti Parisiensis isdg 5. - conclusio ex allatis docum ntis . . . IAE CAP. XlI. - Ab anno 1682, communis extra salliam permansit de Romani Pontineis insallibilitate doctrina. In Gallia vero contrarius error, etsi

716쪽

Duaeensis Facultas ae alii multi sortiter ei obstiterint, revera tamen aliquando praevaluit 119 g 1. - vaniensis Facultas Romani Pontificis insallibilitatem, necnon ejus supra concilium et supra canones auctoritatem, tanquam dogma certissimum atque omnino tenendum perpetuo habuit ac propugnavit. 1113 2 - Duacensis Facultas doctrinam qualuor articulorum anni 1682, suis ad Ludovicum xlv litteris, reprobavit, et constans in ea sententia per 85 annos perseveravit 1 qug λ- condemnatio quatuor articulorum, a Prima te et aliis nungariae praesulibus pronuntiata, anno 1686 122 g 4. - Condemnatio quatuor articulorum gallicanorum ab universitatibus et inquisitoribus Hispania3 128s 5. - CenSOres Romani, in congregatione cardinalium, ab Innocentio XI specialiter deputata, judicarunt quatuor gallicanos articulos anni l682, non posse mitius proscribi quam abstinendo ad Summum a nota haereseos ς omnino scilicet iis inurendas esse caeteras inferiores notas 150g In Galliis, etsi ab anno 1682, quamplurimi perpetuo extiterint insallibilitatis Pontisiciae propugnatores. paulatim prie aluit contra Pius error, quem constanter seminariorum alumnis insudit ac etiamnum infundit congregatio sancti Sulpitii 150 C p. XIII. - opinionem do Romani Pontificis saltibilitate multoties reprobavit Sedes apostolica. Et an generaliter verum sit quoad omnes dicta opinionis formulas, nullam eis inustam suisse notam theologicam'. . 142 g l. - Dicta opinio revera multoties a Sede apostolica reprobata est. l43. Prop. I . - Reprobata est anno 1551 145 Prop. m. - Anno 11l8, Martinus V aperte dictam opinionem reprobavit, dum eos damnavit qui a Romani Positis icis judieio appellare audent 115 Prop. IV. - Anno 1179, opinionem de saltibilitata Papae damnavit Sixtus IV ut Prop. IV . - Per bullam Inter multiplices Alexandri IIII, 4 augusti 4690, reprobati sunt quatuor articuli Gallicani anni 1682. . in

Prop. I . - uuatuor articulos reprobavit Sedes apostolica, retractationem exigendo ab iis qui subscripserant ejusmodi artieulis et postmodum ad Sedes episcopales a rege nominati fuerant . . . . l. Prop. LI . - In allocutione consistoriali asseruit Innocentius XII a Sede apostolica reprobata suisse gesta conventus anni 1682. . . . 147 Prop. VII . - Breve Gratulationes Clementis XI, 15 Januarii 1706, crimini tertendo gallicanis Episeopis quod suam dogmaticam constitutionem examinassent antequam acceptarent, Gallicanam dosallibilitate Papae opinionem reprobavit 14 Prop. VIII . - Opinionem de Papae lallibilitato reprobavit Sedes a Stolica, exigendo ut decretis suis, quibus quinque dansenti propositiones condemnaverat, praritaretur, non tantum silentium obsequiosum, sed etiam internum mentis obsequium 15l Prop. IX'. - 0pinionem de saltibilitate Papae toties reprobavit Sedes apostolica, quoties aliquem fidei articulum tenendum prae

seripsit; id est quoties aliquid circa sidem aut mores desinivit, id est, forsan centies 151

Diuiti reo by Corale

717쪽

Prop. Λ . - Doctrinam quatuor articulis contentam reprobavit Pius Papa VI, eelebri bulla Auctorem tulei, 28 augusti 17ss. . . ita Prop. XI . - Gallicanum systema reprobavit Pius Papa lx alloeu itono consistoriali diei l7 decembris 1847 . . . . ita Prop. XII . - In fallibilem Romanum Pontificem solemniter pr nuntiavit Pius lx in litteris onereticis s novembris 1856, ae hoc ipso contrariam doctrinam reprobavit . 15. g 2. - quod dixere nonnulli doctores catholici, videlicet opinionem, de insallibilitate Papae nunquam a Sede apostolica damnatam suisse cum notis theologicis, non est verum quoad omnes hujus opinionis formulas, Sed dumtaxat quoad aliquas 155 Prop. D. - Opinio de Romani Pontificis saltibilitate, quatenus exprimitur per hanc sormulam, Ecclesia urbis Donice errare potest, damnata est tanquam lucretim 155 Prop. II . - 0pinioni do saltibilitate Papae qualenus exprimitur per formulam qua usus est cleriis Gallicanus anno 1682, nondum ullam notam theologicam inussit Sedes apostolica 156 cap. XIV. - Concluditur praesens sectio seu historica disceptatio de insallibilitate Romani Pontificis 158 SECTI0 III. - Expenditur quaestio theologice . t 60

Cis. I. - Insallibilis in decernenda fide Romanus Pontifex demonstratur ex Scriptura sacra ing 1. - Textus Matthaei: Tu es Petrus 160 Prop. Ρ. - Per haec verba constitutus est Petrus, seu quod idemost constituta fuit fides Petri fundamentum Meloeiae . . . . . .. 160 Prop. II . - Qui sub praetextu, quod sancti Patres verba super hanc

petram intellexerint etiam de side Petri, negaret eas proprie de Petro ipso esse intelligendas, in errorem impingeret a Pio VI

damnatum . . Usi

Prop. Im. - Fides Petri super quam a Christo Ecclesia intilleata est non fuit illa particularis sides qua Petrus solum articulum de divinitate Christi consessus erat, sed tola et integra catholica fides, quam erat postea pnedicaturus et de facto praedicavit . 1M

HOP. IV . - Petra super quam Christus Ecclesiam suam se aedificaturum dixit, non est Solus Petrus, Sed et successores ejus. . . 1M Prop. V . - Citala verba Tu es Petrus ... rigoroso probant Romanum

Pontificem esse in decernenda side insallibilem U s 'L- Textus Matthan cap. xvii Et tibi dabo clares ... et quodcumque ligareris 1413 5. - Textus Lucae l22, 52ὶ Simon, Simon, ecce Satanas. . . Esto tem rogavi pro te ut non desiciat sides tua; et tu aliquari is conversus, confirma fratres suos . Ust Prop. D. - Per haec verba contulit Chistus Petro potestatem et ossi-eium fratres suos confirmandi 176

Adductis auctoritatibus evangelieam petram de Romano Pontifice interpretantibus, addere juvat sequentem lex tum sancti liraulionis carsaraugustani episcopi, et sancto Isidoro itispalensi amicitia conjunctissimi r . Figmotitum colubri non credimus setisse Vestigium in patra Petri, quam sundatam esse novimus stabilitate Domini Iesu Christi . . sS. Braulionis Epist. XII, Gyacla sayrada, t. III. p. Gu.

718쪽

Prop. II . - Εo sne Christus Petrum constituit confirmatorem fratrum, ut horum fides illaesa et immola persisteret 176 Prop. III . - Consmatorem fidei fratrum constituit christus non solum Petrum, Sed etiam ejus Successores Romanos Pontifices. . Ust Prop. IV . - christus sic constituendo Romanum Pontificem is, trum confirmatorem, hoc ipso eum constituit in decernenda sdeinsallibilem ΠΤ Prop. V . - Systema Gallicanum, insallibilitatem Romano Pontiuei denegans et eam caelui Episcoporum tribuens, adversa fronte pugnat eum divino Christi oraculo, estque proinde pro salso prorsus habendum et Summopere abhorrendum 17734. - Textus Ioannis i 2l, 15ὶ Pasce Ion me ... Oves mea3. . . . 178

Prop. I . - Vi hujus textus habet Romanus Pontifex jus et ossicium fideles ae Episcopos ipsos omnes quolibet momento pascendi; aculeissim tenentur quolibet tempore fideles ac Episcopi omnes, seu totus Ecclesiae grex, pascenti Romano Pontisici obedire LuPrOP. II . - Εx praelato jure ac officio pascendi, et ex praelata

obligatione obediendi, aperte sequitur Romani Pontificis insallibilitas 179 Cis. II. - Insallibilis in decernenda fide Romanus Pontifex demonstratur ex traditione scripta tremissiud ust p. III - Ex testimonio Romanorum Pontiscum, insallibilitatem sibi tribuentium tremissivel 181

Cis. II. - ΕΣ conciliis aecumenicis remissi ve). . ubcis. F. - ΕΣ praxi Melesiae r . . 185CAp. II. - Εx variis Sedis apostolicio desinitionibus 18 Prop. I . - Insultibilem esse Romanum Pontificem rigorose sequitur ex eo quod Sedes apostolica tanquam tuereticam damnaverit propositi nem hanc : Ecclesia urbis Rcnire errare potest. . 1M Prop. II . - Insultibilcm esse in definitionibus fidei Romanum Ponti cem, sequitur ex vigesima octava damnatorum Lutheri propositi num 100 Prop. IID. - Insallibilem esse in decernenda fide Romanum Ponti cem rigor se sequitur ex eo quod damnata suerit appellatio a Summo Pontifice ad concilium universale 191 Prop. IV . - Insallibilem esse in decernenda fide Romanum Pontificem, sequitur ex damnata quadam propositione ah Alexandro VII, anno

Prop. V . - Insallibilem esse in decernenda silo Romanum Pontificem sequitur ex eo quod definitionibus pontificiis debeatur internus etiam assensus, nec sussciat obsequiosum silentium 193 Prop. VI . - Ιnsallibilcm esse in definienda fide Romanum Pontificem aperte sequitur e Sola ex damnatis per bullam suctorem sidei propositionibus 195 Prop. VII . - Insallibilem esse in definienda side Romanum Pontificem sequitur e duodecimo inter damnatos per bullam Auctorem Dei

articulos. . 49

Prop. VIM. - Insallibilem esse in desinienda side Romanum pontiss-cem sequitur ex brevi Gratulationes Clementis XI . . 198 Prop. IX . - Insallibilem esse Romanum Pontificem sequitur ex eo

719쪽

quod id pronuntiaverit Pius II in litteris e relicis u novembris

Cis. VII. Demonstratur Romani Pontificis insallibilitas ex principiis, quae ab omnibus catholicis admitti debent et de facto admittuntur . . . 199 Prop. I . - Εvincitur dicta insallibilitas ex isto principio : a decretis Romani Pontificis de fide. moribus et generali disciplina statuentibus debetur vera obedientia. ν 199 Prop. II . - Evincitur dicta insallibilitas ex isto principio : a Penes B manum Pontificem rosidestplena potestas universalem Ecclesiam pa eendi, regendi ac guberna di. s 295 Prop. III . - Εvincitur Romani Pontificis insallibilitas ex hoe principio : a Romanus Ponti sex est centrum totius unitalis catholicae. p ta Prop. IV . E incitur Romani Ponti scis insallibilitas ex isto principio :a Romanus Pontifex est judex supremus fidelium. v 209 Prop. I . - Εvincitur Romani Pontificis insallibilitas ex isto principio : a Romanus Pontifex est pater et doctor fidelium omnium. B. . 211C P. VIII. - Demon Stratur Romani Pontiscis insallibilitas ex salsis principiis quibus contraria opinio nititur 212 Prop. I . - Falsum est istud adversariorum principium : e Suprema potestas et insallibilitas a Christo data fuit toti Ecclesiae, nempe Episcoporum collegio; non aulem soli Petro ejusque successoribus Romanis Ponti scibus 212 Prop. II . - Falsum item hocce adversariorum principium : e Singulae Eccles 3 divisim sumptae inferiores quidem sunt Romano Pontifice; at collective sumptae ipso superiores existunt. 22st Prop. III . - Falsum item istud adversariorum principium : a In sallibilis sedes Romana, non sedens in ea. a 222 cap. IX. - Demonstratur Romani Pontiscis insallibilitas ex salsis eoii- sectariis opinionis oppositar 228 Cis. I. - De objecto insallibilitatis Romani Pontificis tremissiud. . . 255 SEGlo II. - Expenditur quaestio praetice 238 C p. I. - An privatis doctoribus liceat opinioni de saltibilitate Papae n tas theologicas inurere 258 Prose. I . - Quando duplex sententia opposita inter dociores cath licos eontrovertitur, et Sedes apostolica, haud ignara controversiae, neutram adhuc reprobavit, non licet ulli privato sententiae ab ipso impugnatae ullam notam theologicam inurere 258 Prop. II . - Quando Sedes apostolica reprobavit opinionem aliquam, etsi nullam ei notam theologicam inurendo, licitum est privatis doctoribus, non tantum eamdem opinionem tanquam certo salsam impugnare, sed etiam hac vel illa nota theologica eam dignam asserere ac Propugnare 25 Prop. IID. - 0pinionem de saltibilitate Papae in deeretis fidei multoties Sedes apostolica reprobavit; etsi eidem, prout in decIaratione anni 1682 exprimitur, nondum ullam notam theologicam inusserit. 241 Prop. IV . - Licitum est privatis doctoribus sive scriptoribus notas theologicas inurere opinioni de saltibili lato Papae 24 Prop. V . - De sacto multi doctores catholici dictae opinioni notas theologicas inusserunt 2 lScholion. - Quas ego nolas inuram . 252

720쪽

CAp. II. - An liceat amplecti, docere ac propugnare opinionem quae t net saltibilem esse Pontificem quiestiones fidei et morum ex cathedra definientem, nisi accesserit Ecclesiae eonsensus. Et num liceat saltem ejusmodi opinionem licitam ac liberam asserem 255 Prop. Ρ. - Peccatum est dictam opinionem amplecti, docere ae Pr0Pugnare 255 Prop. m. - Peccatum est docere, di clam opinionem esse licitam, ac liberam seu probabilem . 255 Pror'. III . - Praedictum peccatum est Gave de Se 2: Cap. III. - An et quatenus liceat in Sacramento paenitentiae absolvere Prosemores illos, scriptoresve, aut alios, qui opinionem de saltibilitate Papae tenent ac defendunt i 256ckp. IV. - An in iis clericorum congregationibus, in quibus plures lici- iam docent gallicanam de saltibilitate Papae opinionem, securi merito esse valeant professores contrarium sentientes, dummodo illieitam

eamdem opinionem ipsi doceant Tu C p. V. - An Episcopo competat potestas prohibendi ne dioecesis suae clerici teneant defendantve opinionem gallicanam de Romani Pontificis saltibilitate. Et an ipsi incumbat ita prohibendi obligatio 26 Prop. I . - EpiSmpo quoad dioecesim suam, et a sortiori eoncilio provinciali quoad lolam provinciam ocelesiasti eam, competit jus prohibendi ne quis dictam opinionem propugnet, etiam ut probabilem in Prop. II . - Non tantum prohilaere potest Episcopus ne. Propugnetur, sed etiam ne animo teneatur dicta opinio 269 Prop. III . - Regulariter loquendo, tenetur Episcopus dictam opinionem prohibere, et a suo praesertim clero pro posse avellere. . . 269 SECTI0 V. - Solvuntur dimicultates. dogmati de Romani Pontilieis insali bilitate opponi solita, . . 270c,p. I. - duam inepta objiciatur sancti Petri lapsus 27 cap. II. - Contra Romani Pontificis insallibilitatem absone objicitur praetensus S. Liberii Papae lapsus i . . . . 275 3 1. - Prietemus iste lapsus nullo authentico testimonio probatur, estque ad tabulas rejiciendus 274 g 2. - Etiamsi certus foret iste lapsus, nihil prorsus ex eo colligi posset contra insallibilitatem Romani Pontificis ex cathedra desinientiS. . . , 2823 5. - Quid Bossuet de Liberii lapsu . 230

Ap. III. - De nonorio Papa. - Perperam contenditur ipsum errasse in edendis ex cathedra fidei dos initionibus . 29sg l. - Εxponitur Status qui sestionis G11' Faciorum series 29 2' De terminatur in quo stet controvorsia 2955' De variis mediis quibus instituta reperitur Honorii defensio. . . 2943 2. - Subjiciuntur quae ad rem faciunt documenta 295g I. - Prima defensio : etiam concessa lirpothesi quod sincera forent documenta quibus adversarii nituntur, nequaquam prebatur ab Honorio oditam fuisse ullam erroneam fidei delinitionem : item non probatur cum ob aliquam erroneam fidei definitionem a sexta gen rali sydodo fuisse damnatum It 5